• Introduction.
    Alcatraz is een eiland in de Baai van San Francisco, Verenigsde Staten. Het is geen groot eiland en daarom wordt het complete eiland gebruikt voor een gevangenis. Vandaar dat de naam van de gevangenis Alcatraz is.
    Het is een van de beruchtste gevangenissen van Amerika. Niet alleen volwassenen worden er vastgehouden, ook jongeren moeten eraan geloven.
    Er is geen gezondheidszorg, het eten is er slecht en er breken vaak ruzie's uit wegens discriminatie van rassen. De cipiers zijn eveneens vreselijk. De meeste zijn alles behalve vriendelijk en delen straffen uit voor het minste of geringste.
    De jongeren houden zich in leven met de brieven van familie en vrienden die ze eenmaal per week krijgen, als hun familie überhaupt nog contact wilt houden. Voor sommige wordt het allemaal te veel, ze proberen uit te breken, maar komen niet verder dan de bossen van het eiland. Anderen leggen zich er bij neer en overleven, maar is dat wel de goede keus?
    Alleen de sterkste overleven Alcatraz.

    Environment.
    Op het eiland staan twee gebouwen. Het cellencomplex en het gebouw voor de cipiers.
    Het cellencomplex bestaat uit honderden cellen. Iedere cel is precies hetzelfde. De ruimte is een paar vierkante meter en de deur is van tientallen lagen ijzer, daar komt niemand doorheen. Op ooghoogte is er een luikje, waardoor de bewakers de gevangenen in de gaten houden. De gevangenen zitten met twee personen per cel. Ze hebben twee losse kamers, zonder ramen. In de ene staat een bank, tafel met stoel en en twee simpele bedden. De andere kamer is voorzien van een douche, wc en wasbak. Af en toe - Er zijn geen vaste tijden - mogen de gevangenen naar buiten. Er is geen streng toezicht, dus er ontstaan vaak conflicten.
    De cipiers leven in uiterste luxe. Ieder heeft zijn eigen kamer met televisie en computer. Voor die mensen worden lekkere maaltijden gekookt door topkoks. Ondanks de luxe kunnen sommige het werk niet aan en verlaten het eiland per boot of helikopter. Dat is tevens ook de enige manier om het eiland te verlaten. Roeien heeft geen zin, het vaste land is te ver weg. Wanneer een gevangene ziek of ernstig gewond raakt, wordt deze aan zijn lot over gelaten of soms, in het uiterste geval naar een ziekenhuis op het vaste land gebracht.
    De verdere omgeving van is voor het grootste gedeelte bos of grasvlakte.

    Rules.
    • 16+ mag, maar hou de details voor je.
    • Speel realistisch. Wanneer dit niet gebeurt, wijs ik je erop.
    • Minimaal 7 tot 10 regels in het speeltopic (Zie tips: Klik hier).
    • Alleen ik open nieuwe topic's of ik geef toestemming om het te doen.
    • Naam veranderingen doorgeven.
    • Als je afwezig bent voor een langere tijd, moet je het melden anders wordt je personage verwijderd.

    Persons.
    Jailers: (Totaal 10)
    • Andrew Rayan Powell (Drew Foster) - Password
    • Nicholas Boq Mead - Escritura
    • Jake Samuel McAlister - TheRumIsGone
    • Jacob Russell Brand - Tisiphone
    • Nessarose Denise Scribe - Escritura
    • Jaelle Mai Fletcher - Space
    • Alexandra Erin Violet Roselynn - LEADERLOUIS
    • Samantha-May Rodriguez - IHeartMusicc
    • Ilsa Minnie Macke - Mombasa
    Nog 1 mannelijke cipier.

    Prisoners: (Totaal 14)
    • Courtney Valentina Ferguson - Password
    • Maya Juliëtte Adams - Aragog
    • Merylle Auréle 'Beau' Blanche - scribere
    • Nicole Joy Eastwood - xHeavenlyx
    • Chayenne Sharona Lopez - NightShot
    • Delphine Sarah Parker - Frodo
    • Dakota Moore - Endure
    • Mallory Tracy - Assassin
    • Diego Palimvor Silence - xJohnnyDepp
    • Victor Benjamin Söderberg - Mombasa
    • Luca Jones - Assassin
    • Jayden Jason Bright - HurtedHeart
    • Kylian Scott Hayes - Aotearoa
    Nog 1 mannelijk gevangene.

    Topic's.
    Rollen [1].
    Rollen [2].
    Story.
    One.
    Two.

    Cell Division.
    Cell 1: Courtney Valentina Ferguson en Merylle Auréle 'Beau' Blanche.
    Cell 2: Maya Juliëtte Adams en Dakota Moore.
    Cell 3: Mallory Tracy en Chayenne Sharona Lopez.
    Cell 4: Delphine Sarah Parker en Nicole Joy Eastwood.
    Cell 4: Diego Palimvor Silence en Jayden Jason Bright.
    Cell 6: Victor Benjamin Söderberg en Luca Jones.
    Cell 7: Kylian Scott Hayes en Boy.

    Daily Schedule.
    8.30 - 9.30 - Ontbijt.
    12.00 - 13.00 - Middageten.
    14.00 - 16.00 - Buiten.
    18.00 - 19.00 Avondeten.


    Have fun!

    [ bericht aangepast op 7 mei 2012 - 19:06 ]

    Frodo schreef:
    [Ja, waarom praten we eig altijd in deze dingen? ;D ]

    @ Mombasa : heb jij geen zin om een eind te maken aan het voedselgevecht met jouw cipier? Je bent toch vaak online en post langere stukken (:

    Als dat nog niet is gebeurd zou ik dat kunnen doen maar ik zit erover na te denken of Ilsa te laten vallen. Ik heb namelijk geen feeling met haar en wil ik leuk met een personage kunnen schrijven heb ik dat wel nodig. Anders kan ik me namelijk ook niet inleven.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Mallory Tracy

    "Het was niet haar schuld." zeg ik droog en rustig terwijl ik naar mijn nagels kijk. Kort daarna kijk ik op naar de cipier, zonder enige emotie te tonen. Tsja, wat wil ze doen als ik dat beweer? Dat vraag ik me of dus ik blijf haar aankijken, afwachtend naar het reactie.
    "Zij heeft hem niet omgegooit." zeg ik nogmaals om mezelf duidelijk te maken. Van binnen en van buiten blijf ik gewoon rustig, hier kunnen ze me moeilijk straf of iets dergelijks voor geven, toch? Ach we zien wel. Zo'n isoleercel lijkt me ook wel lekker rustig eigenlijk.


    Your make-up is terrible

    Delphine Sarah Parker

    Nee nee nee! Dat is het enigste dat in mijn hoofd om gaat. De andere gevangenen kijken allemaal naar mij en zien de angst op mijn gezicht. Wat gaat er met me gebeuren?!
    De vrouw met de koude ogen kijkt in haar boekje en komt dan rustig op me afgelopen.
    "Geen goed begin Meid" zegt ze en pakt haar handboeien. Meteen voel ik weer de ijzeren ringen rond mijn polsen, net zoals de eerste dag. Het snijdt, net zoals toen. Mallory probeert er nog in te gaan, wat ik ontzettend lief vind van haar. Maar de vrouw trekt zich er niets van aan.
    "Omdat je nieuw bent, krijg je minder uren, binnen 3 uur ben je verlost". Zonder enige emotie neemt ze me mee naar de ingang, terwijl ik geen woord heb gezegd.
    Nee nee nee.

    [ bericht aangepast op 8 mei 2012 - 19:12 ]


    “Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

    Maya Juliëtte Adams
    Ik verroerde me niet. ''De isoleercel is inderdaad geen pretje.'' fluisterde ik naar Delphine. ''Je wordt er-'' ik kon niet uitpraten, want ze had haar bord op de grond laten vallen.
    Een cipier kwam op ons aflopen, en sloeg Delphine in de boeien. Ik keek haar met grote ogen aan. ''Succes.'' zei ik met heel weinig geluid, maar wel zodat ze het kon begrijpen.
    Die gaat het moeilijk krijgen..


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Alexandra

    Ik voelde gewoon dat ze bang was. Ik keek naar het andere meisje dat haar probeerde te verdedigen. Hoe heette ze ookal weer ? Mallory, right ! "Mallory, vriendjes verdedigen helpt niet, dat weet jij ook". Ik nam het meisje mee naar een cel die helemaal afgesloten was van de buitenwereld. Zelfs van de andere cellen. Geen raampje, geen licht, niets. Ik deed de deur open, liep naar binnen met haar en deed de handboeien af. "Volgende keer dat je een voedselgevecht begint, doe het dan als ik geen dienst heb, dankje". Ik liep naar buiten, draaide de deur opslot en stak de sleutel terug aan de vele andere sleutels. Rustig liep ik terug naar de kantine. "Goed," begon ik, "Volgende keer dat we een voedselgevecht beginnen, dan doen we dat als ik geen dienst heb, begrepen ?". Ik zag iedereen braafjes knikken, "Maak nu dat je weg komt". Moest ik zeggen dat ze geen eten kregen, dan zouden ze mij waarschijnlijk niet zo heel erg haten. Tja.

    Nicole Joy Eastwood
    Drews vingers glijden over mijn borsten en tepels.
    'Je vindt het wel lekker, je kan het nu niet meer ontkennen schatje,' zegt Luca hijgend.
    Hij blijft door stoten en als hij iets dieper stoot slaakt hij een luide kreun. Ik bijt op mijn lip als ik zijn witje goedje in me voel komen. Luca trekt zich hijgend terug en stopt zijn lid weer in zijn boxer.
    Ik wil mijn armen om me heen slaan om nog enige vorm van bescherming te hebben maar dat gaat nogal lastig aangezien Drew nog steeds met één hand mijn polsen vasthoudt.
    De tranen branden nog steeds in mijn ogen en ik durf Drew en Luca nauwelijks aan te kijken.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Merylle Aurele Virginie Isabelle Blanche -Beau-

    Hij sust zachtjes en niet veel later voel ik zijn arm om mijn schouder. Ik ga een beetje recht zitten en steun nu met mijn hoofd tegen de radiator.
    'Het maakt niet uit'. 
    Ik schenk hem even een kort glimlachje het briefpapier voelt ruw aan onder mijn vingertoppen en ik trek mijn hand terug uit m'n zak. Genietend van de stilte en de rustgevende aanwezigheid van Victor naast me bestudeer ik de vele krabbeltjes, butsen en kuiltjes in de muur. Als ik Vic zachtjes hoor zuchten en zijn kant op kijk merk ik dat hij me aankijkt. Ik glimlach even vragend naar hem. Nog altijd even mysterieus, ik weet dat hij denkt aan iets maar ik vrees dat zijn gedachtengang voor mij een raadsel zal blijven. Ik breng een hand naar zijn wang en laat mijn vingertoppen naar zijn kin en vervolgens zijn hals glijden als een blinde die een gezicht in zich opneemt. Geschrokken van mezelf trek ik voorzichtig mijn hand terug en kijk er even verbaasd naar. Geen spelletjes Beau, niet met Vic! Spreek ik mezelf in gedachten toe. Dit spelletje leidde echter zijn eigen weg en dat verwart me. Geen voorbedachte raden gewoon een impuls.


    You can turn off the sun, but I'm still gonna shine -The remedy-

    Delphine Sarah Parker

    Een ruimte zonder licht. Dat was dus wat ze bedoelde met isoleercel. Maar net als ik me bedenk dat het nog meevalt, schiet het me te binnen. Hier ben ik helemaal alleen, alleen met mijn gedachten en herinneringen. Dingen die ik weg wil stoppen, al heel de tijd dat ik hier zit. Dus draai ik me om naar de cipier en roep naar haar wat al die tijd al in mijn hoofd zit.
    'Nee nee nee! Ik wil niet, alsjeblieft. Ik wil niet, het was een ongeluk!'
    maar de cipier sluit enkel de deur en zegt geen woord.
    Ik loop heen en weer, met mijn handen tegen mijn hoofd gedrukt. Hij mag er niet in... Ik wil het niet zien, echt niet.

    'Je doet wat ik zeg!' roept Lucas naar me en slaat me in mijn gezicht. De tranen lopen over mijn wangen.
    'Laat me gaan, alsjeblieft.' Lucas lacht schamper en gaat met zijn hand langs mijn lichaam. We liggen op een oude matras in een verlaten gebouw en ik voel de harde grond tegen mijn rug aan. Hier zal mijn eerste keer zijn. Mijn eerste keer ontmaagd, op een koude matras en met de man die ik veracht.


    Ik merk pas dat ik mezelf aan het krabben ben, als ik de vuurrode strepen op mijn armen zie. Ze branden, maar de herinnering brandt feller. Als een vuurtoren die boven al mijn andere herinnering heen stijgt.

    'Kom op!' gromt Lucas boven me. Ik lig als een versleten pop onder zijn lichaam. Dit is de derde keer en iedere keer als hij in me komt, wens ik dat het de laatste keer is. En toch wordt zijn lid weer iedere keer hard als hij zijn ogen over mijn naakte lichaam laat glijden en zijn tong mijn borsten verkent.
    Hij stoot hard in me en ik gil het uit.
    'Je vindt het fijn hé? Geef het maar toe.' hijgt hij. Ik reageer niet en laat hem begaan. Het kan me niets meer schelen... niet meer...

    [ bericht aangepast op 8 mei 2012 - 19:36 ]


    “Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

    Victor Söderberg

    Ik schrik van haar hand op mijn wang. Haar vingertoppen branden er zowat gaatje in. Geschrokken van zichzelf trekt ze zich terug. Ik besluit iets meer naar voren te treden.
    "Zo slecht was het niet," fluister ik zachtjes, deze keer zonder flirtende toon. Gewoon op gevoel. Ik haar een hand door mijn haren en draai mijn hoofd weg om weer even te kuchen. Oké, ik geef het op. Aan dit meisje zal ik mezelf overgeven. Niet per direct maar het gaat gebeuren. Met een klein glimlachje kijk ik haar aan.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    met Kylian reageer ik misschien straks of morgen.


    Do it scared, but do it anyway.

    Merylle Aurele Virginie Isabelle Blanche -Beau-

    "Zo slecht was het niet," fluistert hij. Ik draai mijn hoofd zijn kant op.
    'Vic ik ben niet zoals die andere meisjes. Doe bij mij alsjeblieft niet wat je bij Chay probeerde, ik ben daar gewoon niet van gediend. Ik heb ook nog een eigenwaarde en die ligt vrij hoog en zelfs door jou wordt ik liever niet als een lustobject gezien, ik weet niet wat ik deed sorry' zeg ik zachtjes terwijl ik hem heel even gekwetst aankijk. Boos ben ik niet ik kan niet echt boos zijn omdat ik immers zelf begon. Hij kucht weer. Ik kantel mijn hoofd een klein stukje. Dat kuchen. Ik peins er even over maar niet lang
    'Vic wat is dat, gaat het wel?' vraag ik bezorgd terwijl ik hem aankijk en zacht op m'n onderlip bijt. Hij kijkt me alweer glimlachend aan en ik begin te twijfelen aan mijn redenering. Toch vind ik het niet gezond overkomen. 


    You can turn off the sun, but I'm still gonna shine -The remedy-

    Victor Söderberg

    "Vic ik ben niet zoals die andere meisjes. Doe bij mij alsjeblieft niet wat je bij Chay probeerde, ik ben daar gewoon niet van gediend. Ik heb ook nog een eigenwaarde en die ligt vrij hoog en zelfs door jou wordt ik liever niet als een lustobject gezien. Ik weet niet wat ik deed, sorry. Vic wat is dat, gaat het wel?"
    Ik sla mijn ogen neer.
    "Je bent geen lustobject," fluister ik zo zachtjes dat ze het bijna niet kan horen.
    "En met mijn hoestje gaat alles goed hoor. Gewoon wat prikkelingen."
    Ik kijk van haar weg. Het mannetje is gestopt. Het voelt leeg. Mijn hoofd laat ik tegen de radiator leunen en ik kijk naar het plafond om mijn ogen maar niet op Beau te laten. Jongen, je hebt alles weer verschrikkelijk goed voor elkaar.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    [is het voedsel gevecht nog aan de gang???]


    It finally happened - I'm slightly mad! ~ Queen

    Tisiphone schreef:
    [is het voedsel gevecht nog aan de gang???]


    [Nop. ]


    “Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

    Frodo schreef:
    (...)

    [Nop. ]


    [wat kan ik dan een keer zetten??]


    It finally happened - I'm slightly mad! ~ Queen