Le pensionnat [1] - Speeltopics

Rollen

Meisjes
1. Nicole Soraia Aurea - Kunstschaatsen - Loving Styles
2. Lynn Arwen Winslow - Moderne Dans JaiRy
3. Meghan Suella Posey - zingen en gitaar - Material
4. Odessa Kalos Gaea Theodoridou - Talenkennis - Nadal
5. Ariël Megan Riveros - Piano - Lacrima
6.Alexis Destiny Lopez - Rappen - MEGUSTAZAYN
7. Jessica McStanley - Dansen, zingen, talen - Roosevelt


Jongens
1. Tobias John Yong - Ballet - Saigon
2. Andrew Scott Murry - acrobatische gymnastiek - Lacrima
3. Jeffrey James Smith - Schilderen en tekenen - ForeverZaynx
4. Liam Benjamin Tau Björkman - Handbal - Nadal
5. Cameron Taylor Brown - Tennis - LovingStyles
6. Nathan Connor - Piano (zingen?) - Merryweather
7. Tyler Jay Lopez - Rappen - MEGUSTAZAYN
8. Livius Virgilio Rosina - Gitaar en kan ook aardig zingen - Crane

RPG Regels
- 16+ stukje mogen.
- Geen drieregel post, graag meer.
- Graag netjes geschreven met leestekens en hoofdletters.
- Maximaal 2 personages.
- Wees creatief!

Schoolregels
- 'Relaties' zijn uiterst verboden.
- Roken is niet toegestaan.
- Huisdieren zijn niet toegestaan.
- Men moet gewoon alle lessen volgen, bij spijbelen volgt een passende straf.
- Men luistert altijd naar de leidinggevende zonder uitzonderingen.

Rooster:

Ma
9.00 - 11.00 Muziek
11.00 - 11.45 Wiskunde
12.00 - 14.00 Dans
14.00 - 15.00 Vreemde talen
Di
9.00 - 10.00 Frans
10.00 - 11.00 Schaatsen
11.00 - 12.00 Zang
12.15 - 13.00 Wiskunde
Wo
9.00 - 11.00 Zang
11.00 - 12.00 Gymnastiek
12.15 - 14.30 Vreemde talen
14.30 - 16.00 Dans
Do
9.00 - 12.00 Tennis
12.00 - 13.00 Frans
14.00 - 16.00 Handbal

Vrij
9.00 - 10.00 Muziek
10.00 - 11.00 Tennis
11.00 - 12.00 Schaatsen

Za - vrij
Zo - vrij

Het begin: Iedereen komt op school aan. Niemand kent elkaar. Ze gaan naar hun slaapzalen en verkennen de school. De meiden en jongens slapen apart.

[ bericht aangepast op 5 maart 2012 - 17:57 ]

---

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

Livius Virgilio Rosina.
Een meisje draait zich om, ze stelt zich voor als Odessa. Haar olijfkleurige huid wordt fel beschenen door de zon.
'Livius, Livius Virgilio Rosina,' zeg ik met een zuinig glimlachje. 'maar dat hoef je niet allemaal te onthouden hoor, zeg maar gewoon Liv of Livius, dat is natuurlijk ook altijd goed.' ratel ik achter elkaar met een lichte grijns op mijn gezicht.
'Dus zeg eens, weet jij misschien waar ik mijn bepakking kan parkeren?' vraag ik beleefd en wijs met mijn wijsvinger richting mijn koffers die ik inmiddels naast een enorme trap had neer geplempt.

[ bericht aangepast op 4 maart 2012 - 18:39 ]

---

"I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

Jeffrey James Smith.

"Wat geeft jou dan bedenkingen ?" Vraagt ze met een lachje, terwijl haar groene ogen me nieuwsgierig aankijken. "Je haarkleur, je naam en je gezicht" Zeg ik en grinnik even.

---

'I don't want to leave her just because she makes me a better person.'

Ariël

"Nou mijn 2e naam is Megan, maar voor de rest kan ik niet helpen" zei ik met lichtroze wangen.

Odessa

'Livius, Livius Virgilio Rosina,' zeg ik met een zuinig glimlachje. 'maar dat hoef je niet allemaal te onthouden hoor, zeg maar gewoon Liv of Livius, dat is natuurlijk ook altijd goed.'
Ik knik zachtjes en trek mijn wenkbrauwen op.
'Dus zeg eens, weet jij misschien waar ik mijn bepakking kan parkeren?' vraagt hij beleefd.
"Bij de jongensslaapzaal," zeg ik rustig. "Ik breng je er wel naar toe."
Ik draai me om en mijn hakken klikken op de granieten vloer.
"Heb je hulp nodig met dragen?" vraag ik zachtjes.

---

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

Ariël

"Ik kan ook nog altijd in het water springen als je echt duidelijkheid wilt" lachte ik.

Livius Virgilio Rosina.'
'Bij de jongensslaapzaal, ik breng je er wel naartoe.' zegt ze rustig. Ik werp haar een dankbaar glimlachje toe.
'Graag.' zeg ik stil en kijk haar aan.
'Heb je hulp nodig met dragen?' vraagt ze zachtjes. Traag schud ik mijn hoofd.
'Nee hoor, het gaat prima. Bedankt.' zeg ik terwijl er een ongelegen stilte valt. Ik slik moeizaam en loop achter Odessa aan.
'Waar kom jij vandaan?' vraag ik nieuwsgierig en bijt zachtjes op mijn lip. Mijn armen beginnen pijn te doen.

---

"I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

Odessa

Hij bedankt voor mijn aanbod en samen lopen we richting de slaapzalen. Mijn hakken tikken netjes op de vloer.
'Waar kom jij vandaan?' vraagt hij nieuwsgierig.
Ik draai me om en kom naast hem lopen. Aan zijn gezicht zie je dat zijn bagage te zwaar is. Lachend neem ik één tas over.
"Ik kom uit Griekenland," zeg ik met een klein lachje. "Maar ik woon bijna elk jaar in een ander land. En jij? Ook iets zuidelijk volgens mij. Spanje of Italië?"

---

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

Livius Virgilio Rosina.
Dankbaar kijk ik haar aan als ze een tas van me over neemt.
'Ik kom uit Griekenland, maar ik woon bijna elk jaar in een ander land. En jij? Ook iets zuidelijk volgens mij. Spanje of Italië?' vraagt ze met een glimlach.
'Oh, leuk! Griekenland,' zeg ik zuchtend. Ik was er ooit eens met mijn familie heen geweest en dat was uitgelopen op een fatale ruzie waardoor de familie nu uit elkaar ligt.
'Italië.' zeg ik glimlachend en kijk om me heen. Het lijkt hier wel een paleis.

---

"I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

Odessa

'Oh, leuk! Griekenland,' zegt hij zuchtend. Het klinkt wat sarcastisch uit zijn mond. 'Italië' beantwoord hij mijn vraag.
Ik glimlach naar hem en open de deur van de jongensslaapzaal.
'Hier is het,' lach ik en ik wil me weer omdraaien.
'Odessa, zo heb ik je niet opgevoed,' hoor ik mijn vader in mijn hoofd zeggen.
Ik draai me weer terug.
'Ik zal je wel helpen met uitpakken,' lach ik vriendelijk.

---

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

Livius Virgilio Rosina.
'Hier is het,' lacht ze en ze draait zich half om. Plots draait ze zich weer terug.
'Ik zal je wel helpen uitpakken.' zegt ze vriendelijk. Ik schud mijn hoofd en glimlach vriendelijk haar kant op.
'Nee hoor bedankt, Odessa.' zeg ik haar toe knikkend. Ik schuif mijn koffers mijn kamer binnen en kijk om me heen. De kamer was stijlvol ingericht, een beetje authentiek maar wel erg mooi.
'Ik red me wel, hartelijk bedankt voor je hulp. Ik hoop je nog eens te zien.'

---

"I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

Odessa

'Ik red me wel, hartelijk bedankt voor je hulp. Ik hoop je nog eens te zien,' bedankt hij opnieuw voor mijn hulp.
Ik lach kleintjes en draai me weer om. Mijn hulp wordt hier niet zo op prijs gesteld. Zuchtend loop ik de gang weer uit opzoek naar wat beters. In mensen heb ik geen zin. In principe ben ik een echt mensen mens maar nu op dit moment niet. Ik wil terug naar mijn moeder en broertje. Zachtjes zucht ik en doe ik mijn hoofddoekje goed.

---

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

Livius Virgilio Rosina.
Zonder nog wat te zeggen loopt ze weg. Ik haal mijn schouders op en loop naar het grote raam dat mijn kamer doet oplichten. Het geeft uitzicht op een gigantische tuin. Zuchtend draai ik me om en pak al mijn spullen uit. Mijn bed kijkt me verleidelijk aan, maar ik weet het nog net te weerstaan. Wanneer al mijn kleding is opgevouwen en mijn persoonlijke spullen onder mijn bed liggen laat ik me op mijn bed neerzakken. Hij was harder dan ik gewend was, maar lag prima. Toen ik mijn ogen sloot viel ik zo in slaap.

---

"I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

Ariël

Ik had nood aan mijn Poolse vriendin. Ja weeral. Mijn ouders betaalden toch dus. Ik nam mijn iPhone uit mijn zak terwijl ik de tuin inliep. Mijn haren zaten nog altijd in een slordige vlecht. Ik scrolde door mijn lijst, op zoek naar haar naam. Als ik ze gevonden had drukte ik op het groene telefoontje en begon vrolijk mijn gesprek in het Pools.

Livius Virgilio Rosina.
Met een luide gaap ontwaak ik. Ik ga recht op mijn bed zitten en vraag me af wat ik nu kon gaan doen. Van onder mijn bed haal ik de kartonnen doos waar uit ik mijn houten kruisje haal. Ik had het ooit van mijn overgrootmoeder geërfd en was er sinds dien erg gehecht aan geraakt. Ik hing hem om mijn nek en ging met mijn sokken aan op de koude vloer staan. Op mijn tenen liep ik naar mijn schoenen en trok ze aan. Neuriënd liep ik de deur uit en ging opzoek naar iemand waarmee ik een gesprek kon voeren.
[Iemand? ]

---

"I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

Nicole
Ik loop een beetje doelloos door het huis heen als ik een jongen zie die ik nog niet eerder heb gezien. Als ik mijn kleren recht heb getrokken en een hand door mijn haar heb gehaald loop ik op hem af. 'Hee, ik ben Nicole,' zeg ik met een glimlach waarna ik mijn hand naar hem uitsteek.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered