[RPG] Animal Royal | 14 - Speeltopics

De eerste keer dat de zon haar stralen op de aardse dieren wierp, werden 7 vorsten geboren. Deze staan beter bekend als Faunielen. Toen zij de leeftijd van 16 bereikten, veranderden hun levens voorgoed. Eeuwige jeugd werd hun vloek en elk had de gave om in één dier te veranderen wanneer ze dat wouden. Ze werden beschermd door hun wachter, iemand uit hun naaste omgeving.
Om de 467 jaar wordt een nieuwe vorst geboren en eens deze 16 geworden is, zal de oudste heerser sterven en zo eindelijk rust vinden.
Indien er geen 7 vorsten zijn, zullen wereldwijd diersoorten uit beginnen sterven. De Floraten, hun tegenpolen doen er alles aan om dit in de hand te werken en de wereld voor zichzelf te veroveren.
Een maand voordat de nieuwe vorst zijn/ haar troon kan opeisen, wordt deze op brutale wijze door de tegenpolen ontvoerd. Zullen de Faunielen op tijd zijn om hun nieuwe medevorst te redden of zullen de dierensoorten met hem/haar verdwijnen?

Faunielen (Koningen/Koninginnen)
- Roane| Koningin Camargue | Paard (1)
- MoonBerry| Koningin Rhiannon "Rae" Vilkas | Wolf (2)
- HurtedHeart| Koningin Serena Polare | Ijsbeer (7)
- JaiRy| Koningin Eleanor Acquilina | Arend
- Fayan| Koning Juléan Yahuar | Luipaard (6 )
- Proprius| Koning Moose Anderson | Beer
- Roosevelt| Fedea Ambessa |Leeuw (nieuwe vorstin)(
-

Er kunnen GEEN vrouwelijke Faunielen meer gemaakt worden

Wachters
- Roane| Atreyu Guarin | Wachter van Fedea Ambessa
- Proprius| Liam Oliver Sanz | Wachter van Camargue
- Smugness| Fáilte Abhainn | Wachter van Rhiannon
- MoonBerry| Jayden Scothill | Wachter van Serena Polare
- JaiRy| Melody Hope Winslow | Wachter van Moose Anderson
- MissDreams| Roseline Isis Amon | Wachter van Juléan Yahuar
-
-

Floraten onbeperkt
Mags| Faye Melodié Sanchez
Equestria| Domestica Amoia Lestice

Mensen onbeperkt
Roosevelt| Mathan Dilis
MissDreams| Sandriné Lucia Romaní
Gancanagh| William Irial Smelting
Proprius| Madeline Lucy Walls

[ bericht aangepast op 4 maart 2012 - 18:32 ]

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

[Eeeeen einde scène. Dim de lichten. Que zonsopgang.]

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

[Droog :')]


Fedea

Ondanks de slechte dromen, en het vele wakker worden, ben ik vrij wakker wanneer er licht in de kamer binnenkomt. Ik geeuw even en rek me uit. Stiekem vraag ik me af wanneer Faye naar me komt, en of ze vandaag wel komt, of het iemand anders is. Mijn gedachten gaan bijna automatisch naar Trey, en ik neem het blad papier met het liedje weer. Ik neurie het zachtjes, zodat het blijft hangen, en glimlachend denk ik aan hem. Hij gaat me vinden. Ik weet het zeker.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Eleanor

Het duurde even voordat ik goed en wel in slaap viel, de eerste tijd lag ik onrustig te draaien en te doen. Zodra ik de volgende ochtend weer wakker werd had ik barstende koppijn, altijd fijn, en met een zuur vertrokken gezicht liep ik de badkamer in om me langzaamaan op te frissen. Zo zachtjes mogelijk liep ik de woonkamer in en vervolgens door naar de keuken. Voorzichtig haalde ik de glazen theepot uit de kast, vulde de waterkoker en leunde vervolgens voorover gebogen tegen het aanrecht aan. Hopelijk zakte de hoofdpijn snel want het werd er voor mijn humeur niet beter op.

[ bericht aangepast op 22 feb 2012 - 21:44 ]

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Madeline

Het is vroeg als ik wakker word. De zon is nog maar net op en Irial slaapt nog steeds. Zachtjes zodat ik hem niet wakker maak sta ik open en sluip naar de badkamer. Onderweg neem ik schoonondergoed en mijn kleren mee. In de badkamer borstel ik mijn haar en breng wat make-up op. Mijn oog valt op de weegschaal. de verleiding is te groot. Ik pak het ding en zet het aan. De laatste keer dat ik mezelf woog was ik 43.6. Ik had mijn lunch eruit gegooit en gister hadden Irial en ik de avond maaltijd overgeslagen. Ik stap met trillende benen op de weegschaal en wacht. 43.1. Ik wil gillen van geluk maar zwijg. Ik zet de weegschaal vlug op zijn oude plaats en kijk in de spiegel. Ik zou wel afvallen. En niemand zou iets merken.

Faye
Gapend word ik wakker, fel licht schijnt er uit het raam waardoor ik me realiseer dat ik de nacht heb overleefd in dit huis. Hopelijk gold dit ook voor Fedea, bedacht ik me vlug. Vlug wrijf ik even in mijn ogen en zoek de weg terug naar de badkamer, waar ik uitgebreid ga douchen en hierna schone kleren aantrek. Ik vervolg mijn weg naar de keuken, waar ik twee eitjes bak, thee zet en van alles wat overhoud. Hierna bedenk ik me de problemen met Fedea haar mobiel gisteravond, loop terug naar boven en kijk of ze nog berichten heeft binnengekregen. Niets.
Even vraag ik me af of Fedea me wel bij haar wilt hebben, maar ik laat mezelf overhalen om toch naar de kelder te gaan door het eten dat ik voor haar heb gemaakt, voor de zekerheid. Brood met chocopasta was nou niet bepaald iets wat je als ontbijt, lunch en avondmaal zou willen eten.
Met het dienblad in mijn hand baan ik me een weg naar de trap, totdat ik bij de deur stop en hem onhandig opendraai.
"Goedemorgen," fluister ik zachtjes.

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Fedea

"Goedemorgen."
Ik kijk op en glimlach.
"Hmm, dat ruikt heerlijk. Ik vroeg me al af of je vandaag kwam."
Ik stop mijn handen in de zakken van mijn vest. Mijn gsm is weg.
"Faye, heb jij mijn gsm gezien? Ik stak hem gisteren toch weer in mijn zak gestoken?"
Paniekerig kijk ik haar aan.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Faye
"Hmm, dat ruikt heerlijk. Ik vroeg me al af of je vandaag kwam." Ik glimlach even en leg het dienblad voor haar neer. Vers gekookt eitje, thee, geroosterd brood. Het was lang geleden dat ik een ontbijtje voor iemand gemaakt had.
"Faye, heb jij mijn gsm gezien? Ik stak hem gisteren toch weer in mijn zak gestoken?" zegt Fedea hierna paniekerig en kijkt me zenuwachtig aan, ze haalt haar handen door de zakken van haar vest. Ik slik even en frons mijn wenkbrauwen. Liegen.
"Klopt, ligt die niet op het matras of zo?"

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Fedea

Ik voel even op en onder de matras. Brr, vies. Dan schud ik mijn hoofd.
"Nergens. Hij kan toch niet verdwenen zijn?"
Ik laat mijn hoofd in mijn handen rusten, en voel de tranen opkomen. De enige kans die ik nog had om met Trey in contact te komen, en het is weg.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Faye
"Nergens. Hij kan toch niet verdwenen zijn?" zegt ze nadat ze onder het matras gezocht heeft. Een steek van medelijden gaat er door me heen. Vooral omdat ik precies weet waar hij ligt. Omdat ik weet wie hem gepakt heeft.
"Vast niet, ga jij eerst eten, dan gaan we hem daarna zoeken. Dat ding kan nooit pootjes hebben gekregen." Ik staar even naar de muur. Op de weg hierheen was ik er al snel achter gekomen dat niemand naar Fedea keek. Te oninteressant waarschijnlijk, ze sliep. Het zou vast niet lang duren voordat ze zouden komen.
"Fedea?" Ik haak even en haal dan mijn mobiel uit mijn zak. "Bel hem, zeg dat we bij een bos zitten, je hebt één minuut."

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

[Ik ga slapen! (: x]

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Fedea

Ik kijk naar het eten. Mijn honger is verdwenen als sneeuw voor de zon.
Plots steekt ze haar gsm naar me uit, en zegt me dat ik hem moet bellen, zeggen dat we in een bos zitten. Ik weet niet hoe snel ik het ding uit haar hand heb gegrist. Met trillende vingers toets ik zijn nummer in, en het groene telefoontje. Bang wacht ik af tot ik zijn stem hoor.

[en dan moeten we wachten op Elise, denk ik ]

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Faye
Ik voel hoe de mobiel uit mijn hand word gegrist en Fedea met trillende vingers het nummer van Trey intikt. Ik glimlach zenuwachtig en loop naar de deur toe, waar ik in de gaten houd over er niet iemand aankomt. Ik moest gewoon zeker weten of Trey mijn hint snapte. Of ze al onderweg waren om Fedea te halen. Ongeduldig kijk ik op mijn horloge.

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Fedea

Ik blijf naar Faye kijken, en houd mijn adem in totdat er opgenomen wordt.
"Verdomme," vloek ik zacht.
Ik beeindig het gesprek, en toets zijn nummer nog een keer in.
"Please Trey, neem op," zeg ik zacht.
Ik bijt op mijn lip en staar hoopvol naar de grond.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Atreyu

Nog steeds doodmoe word ik wakker. Ik merk beweging om me heen.
"Fé?" vraag ik slaapdronken. Zodra ik mijn ogen geopend heb, slaat de harde realiteit als een bom in. Ze is hier niet. Ik weet niet waar ze is.
Ik ga rechtop zitten op de luchtmatras die Eleanor me gisteravond gegeven had en laat mijn hoofd op mijn handen rusten. Fijn wakker worden is anders. Ik schrik me rot wanneer mijn mobiel afgaat. Ik had toch geen alarm gezet?
Ik kijk op het schermpje en zie staan: onbekend nummer. Ik weet niet wat me overkomt en druk zo snel mogelijk op het groene telefoontje.
"Hallo?" zeg ik verward, denkend dat het weer mijn mysterieuze hulplijn van gisteren is.

[ bericht aangepast op 23 feb 2012 - 19:39 ]

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

[Kan Irial ook reageren ?]