[RPG] Geen Weg Meer Terug 15 - Speeltopics

Met moed, samenwerking en wilskracht is het de bewoners van de villa gelukt de grens te doen breken. Er zijn bijzondere vriendschappen ontstaan in moeilijke tijden. Maar dat betekent niet dat de groep nu veilig is. Een duistere vampier, Fjodor, uit het verleden van Odile besluit om terug te keren en hetgeen terug te nemen wat hij het zijne acht: Odiles leven en haar vrijheid, in de vorm van een huwelijk. Opnieuw wordt de groep in een onmogelijke positie geduwd om zich hun zojuist herwonnen vrijheid terug te krijgen, aangezien Fjodor hen gebruikt om Odile te manipuleren. Zal het ze lukken te ontsnappen, voor de eeuwige verbintenis wordt afgesloten?



Huidige rollen

- Quinten, mens
- Yue, goede vampier
- Savoy, soort van goede, maar eigenlijk ook slechte vampier Alternatieve versie van Savoy
- Odile, goede vampier
- Lewis, goede vampier
- Jonah, egoïstisch stuk vreten. Ook een fanger.

All drawing credit goes to C18. Alternate Savoy belongs to Vluuv

Kerkhof

- Dewi, mens -> ontsnapt
- Aimée, mens -> ontsnapt
- Candy, Timothy, Jamie -> dode mensen
- Elif ,Gawyn -> dode vampiers
- Damiën (Ash), Chase (James) -> weggegaan (vampierjagers)


Kijk hier voor meer informatie over RPG's!

Inspringen is altijd mogelijk. Vraag maar een samenvatting en ik we helpen je wel met inspringen (;

Rollen die je kan aannemen

- Fjodor zelf (if you dare... Mail dan naar C18, die de basis voor dit personage al heeft gelegd c: )
- clanleden van Fjodor
- Voedsel voor Fjodors clan. Mensen dus.
- Goede vampiers kunnen we er ook altijd nog in droppen.
- Andere gevangenen van Fjodor. We fixen wel wat om je er in te krijgen

Lijstje for join - mag je gewoon in het topic droppen

- Volledige naam:
- Leeftijd (ev in vampierjaren):
- Uiterlijk (beschreven):
- Foto (hoeft niet):
- Karakter:
- Verleden:
- Gave(voor vampiers):
- Extra:

Weetjes over vampiers

- Kunnen in het daglicht, maar niet lang. Zonlicht op lange termijn is dodelijk.
- Een vampier kan verder door vuur gedood worden
- Een mens wordt een vampier enkel als de vampier die hem bijt hem gif inspuit
- Als een vampier een mens veranderd, wordt die vampier een mentor
- Vampiers zijn sneller en sterker dan mensen en al hun zintuigen zijn ook sterk ontwikkeld.
- Vampiers hebben geen eten/drinken nodig, ookal kunnen ze het wel eten.
- Elke vampier heeft een soort kleine gave. Overdrijf ook niet hiermee.



- Lange posts!! (hoeven geen 1000 woorden te zijn, gewoon niet dat je twee zinnetjes zet en dat het dan gefixt is...)
- 16+ scenes zijn hier toegelaten (zowel seks als gore), u bent dus gewaarschuwd
- Spelling en grammatica, guys. Kleine foutjes vinden we niet erg, maar niet dat er om de twee woorden een klopper van een spelfout staat.
- Geen godmoding (= met de personages van anderen spelen) en powerplay (= je personage zo ontzettend sterk en prachtig maken dat de rest er niet tegenop kan), keep it real!
- Ruzies leg je bij, buiten dit RPG. Er wordt ook niet geruziet over bepaalde wendingen die het RPG maakt. Als je wat te zeggen hebt, moet je dat vriendelijk en beleefd doen.

HAVE FUN :'D

---

Frankly my dear, I don't give a damn.

ik heb hem al zo vaak laten vervelen, misschien later hij ligt nu te slapen.

Maar hij heeft al een groei doorgemaakt waarin hij negatiever gaat denken ;x Bovendien is er een grote kans dat zijn verloofd met een klootzak moet trouwen om hem in veiligheid te houden en heeft die klootzak zijn saffen nog eens afgepakt ook ;x In zijn wereld is dat niets om blij over te zijn ;x

---

Frankly my dear, I don't give a damn.

Laat hem diepgaande gesprekken hebben met Odile?
Of een ruzie tussen die twee? Gewoon van al de stress enzo kan je soms nogal nukkig zijn en ontstaan er immers sneller ruzies.

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Laat Quinten dronken worden!
Ohlol, er schiet me nu wel een weird idee te binnen voor Odile :'D. Dat ga ik zo uitschrijven.

[ bericht aangepast op 21 feb 2012 - 16:38 ]

---

No growth of the heart is ever a waste

Quinten
Na veel gedraai en gewoel werd ik langzaam wakker. Ik ging weer op mijn rug liggen met mijn handen onder mijn hoofd. Na een lange nacht voelde ik me best beroerd. Maar wat moest ik ook, ik was aan het overleven tussen een paar vampiers. Slaapdronken sloeg ik de dekens van me af. Ik zou dadelijk wel gaan douchen. Rustig liep ik naar de woonkamer, daar zag ik Savoy op de bank liggen. Hem wou ik nu echt niet storen dus ik liep door. Slapen lukte zeker niet meer. In de keuken schonk ik een glas water in en liep naar de keukentafel. Nog wat vermoeit liet ik me op een stoel zakken. Waarom was ik vervloekt? Iemand daarboven had echt de pest op mij. Eerst in zo'n stom weeshuis moet leven en nu in dit rothok vast zitten met een stel vampiers die me het liefst wouden opvreten alsof ik een lolly ben in de handen van een klein kind was. Waarom kon ik niet gewoon in een leuk huisje wonen met mijn ouders en naar een normale school gaan. Het enige dat ik zou willen is iemand waarbij ik gewoon mezelf kon zijn in een normale omgeving. Aimée gaf om me, maar zij had meer recht op het ontsnappen dan ik. Als zij maar gelukkig is nu. Ik dronk een paar slokken en legde mijn hoofd in mijn handen. Ik wou gewoon een normale omgeving en niet steeds in een of andere fantasie wereld terecht komen. Vroeger mochten ze me nooit, en hier ook niet. Het maakte niet uit tussen wie ik rondliep, ze hadden allemaal wat gemeen: Ze moesten me niet, wat ik ook deed.

en nee hij word niet dronken, aangezien mijn schrijfvaardigheden nog niet zo ver gaan en ik niet wil weten wat hij zou doenXD

Lol, arme depressieve Lew c:
Heb trouwens ook medelijden met Quinten die steeds zo verdrietig is.. :') Zal ik Savoy hem anders even lastig laten vallen? 8D Niet dat dat iets is dat hem op zal vrolijken maar ach ;x

Ik ben benieuwd wat je trouwens met Odile gaat doen

Ik vind het best, zolang Savoy hem niet dronken voert mag je Quinten best lastigvallen:p

Posten gaan traag als je ook aan school werkt.

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Odile - Goede vampier.

Na een vermoeiende serie dromen word ik wakker en kijk verdwaasd de kamer door. Uh.. waar ben ik? Gedachteloos krab ik aan het hoofd en kom overeind. Op dat moment sijpelen alle gedachten weer binnen. Ik wrijf langs mijn voorhoofd, dat weer begint te bonken bij de gedachten die op komen spelen. Ik kijk om me heen. Hoe laat is het? Waar is Lewis? Ik open de deur en stap de woonkamer binnen. Ik word door de spiegel meteen geconfronteerd met mijn haar, dat tot mijn grote spijt weer begint te krullen. Jezus, ik zie er niet uit. Te weinig slaap. Mijn blik valt op een slapende Savoy op de bank. Verdomde mazzelaar. Ik wandel in een halve slaaptoestand naar de tafel toe en check de glazen of er nog wat bloed in is te vinden. Helaas, het lot is me niet gunstig gezind. Ik gaap en neem mezelf voor om weer te gaan slapen. Net op het moment dat ik de eerste stap heb gezet, voel ik de grond onder me weg schieten. Meteen ben ik klaarwakker. Wat is d-
'Aah!' Met een gil val ik op de bank, boven op Savoy die zich wezenloos schrikt. Hij kijkt me vernietigend aan voor het hem wekken.
'Eh..' Er verschijnt tegen wil en dank een roze blos op mijn wangen. Verdomd!
'Dit was niet de bedoeling, ik struikelde over een..' Ik draai me gauw om en speur de grond af. Ja, waar struikelde ik eigenlijk over? Ik begin nu toch niet gek te worden? Ik zou toch zweren dat er iets op de grond lag. Hulpeloos staar ik in de rondte, tot ik me besef dat ik waarschijnlijk over mijn eigen slaap heen struikelde. Langzaam krijgt de wereld weer vat op me als ik ben bekomen van de schrik. En dan dringt me nog iets naar binnen. Ik zit nog steeds bovenop Savoy. Meteen spring ik overeind.
'Mijn excuses hiervoor, ga maar verder met slapen of zo,' zeg ik en wuif mijn hand.

---

No growth of the heart is ever a waste

Kent iemand van jullie de film Treasure Planet?
Dat is een verfilming van het boek Treasure Island en de schrijver ervan heeft ook het boek Kidnapped geschreven wat ik ga lezen. Nu verwacht ik dus dat het heel awesome is omdat Treasure Island me een baze film kijkt [:

Ohja, ik dacht dat dit plaatje misschien beter bij Yasmin past

Yasmin Kingsley
Hij eiste complete trouw? Kwam dat er niet min of meer op neer dat hij mijn baas zou zijn? Het idee dat ik naar hem zou moeten luisteren en doen wat hij zei sprak me niet aan, maar wat voor andere keus had ik? Vertrekken en mijn enige kans om mijn gave te leren beheersen mislopen, om vervolgens weer ergens te eindigen in de bossen of een gekraakt huis?
"We spreken hier morgen over. Als u wil, kan u blijven slapen," beëindigde hij het gesprek, zonder mij nog een kans te geven om te antwoorden stond hij op en wandelde een kamer ik, waarschijnlijk zijn slaapkamer. Ik slaakte een diepe zucht en bleef besluiteloos zitten, me af vragend waar ik in godsnaam in verzeild geraakt was. Het liefst had ik mijn oude leventje behouden. Ik had niet al mijn herinneringen terug, maar toch leek ik een prettig leven te hebben voordat ik veranderd was in een vampier. Een vampier, het klonk nog altijd bespottelijk en het had een poos geduurd voordat ik eraan gewend was.
Ik merkte dat ik moest gapen en voelde nu eigenlijk pas hoe moe ik was. Al dat gepieker over wat ik het beste kon doen en dergelijke vrat meer aan me dan ik dacht. Even wierp ik een blik op de deur waarachter Jonah verdwenen was, om de een of andere reden leek hij het te menen dat ik hier mocht blijven slapen, zonder dat hij me lastig zou gaan vallen. Toch moest ik eerst nog wat anders doen voordat ik zou gaan slapen. Mijn tas met kleding en de paar waardevolle spullen die ik nog had lag nog onbewaakt in het gras en ik verlangde wel naar mijn eigen kleding, ook al was er nu niemand meer in de buurt die me zag rond paraderen met enkel een kamerjas aan. Er trok kort een bespottelijk glimlachje over mijn gezicht. Ik wist mezelf wel goed voor schut te zetten zeg. En dan liet ik dat 'ge-mevrouw Poes' nog achterwege.
Ik stond op en liep naar de deur die ik open trok. Direct viel mijn blik op de tas die op de grond stond, vlak voor mijn neus. Mijn tas! Met een tevreden glimlach pakte ik hem op. Hoe was die hier terecht gekomen..? Zwijgend liep ik terug naar binnen en sloot de deur achter me. Iemand had hem vast buiten opgepikt en de link tussen een blote, jonge vrouw en een tas vol kleding buiten was niet moeilijk te leggen. Waarschijnlijk hadden ze de tas niet aan Jonah laten zien omdat hij met mij in gesprek was. Daar ging ik althans van uit, Jonah leek me niet het type die graag gestoord werd als hij in gesprek was met iemand.
Ik zette de tas op de bank en controleerde de inhoud. Mijn kleding, ondergoed, een borstel en natuurlijk wat make-up, want in welke situatie ik ook zat, ik wou er wel goed uitzien. Ik was nou eenmaal ijdel en er was niks dat dat kon veranderen. Alles bleek er gelukkig nog in te zitten, maar zo vreemd was dat eigenlijk niet, want er zat vrijwel niks waardevols in. Na nog een keer een blik geworpen te hebben op Jonah's slaapkamer deur en er zeker van was dat ik alleen was haalde ik mijn kleding uit mijn tas. Zo snel als ik kon kleedde ik me aan. Ik koos voor de kledingstukken die ik het eerst zag. Ik schoot mijn sokken aan en ook vlug mijn ondergoed, dat gevolgd werd door een donkere skinny jeans en een lichte top, een leuk dingetje dat ik uit een dure winkel gepikt had. Hij had een grafische print en het model zorgde ervoor dat één schouder afzakte en het beste van alles, het was een iets wijder model, waardoor het heerlijk zat. De kamerjas had ik over de rugleuning van de bank gehangen.
"Beter," mompelde ik tevreden tegen mezelf, blij dat ik weer wat kleren aan mijn lijf had.
Ik haalde een klein spiegeltje uit mijn tas en controleerde grondig mijn spiegelbeeld. Tot mijn grote ergernis had ik nog wat bloedsporen rond mijn mond, had hij me dat niet even kunnen melden? Gauw wreef ik de bloedsporen met mijn duim weg, waar ik vervolgens de restjes van af likte. Waar haalde hij dat lekkere bloed toch vandaan? Veel verstand had ik niet van bloed, maar dit smaakte toch over treffelijk. Het beste bloed dat ik tot nu toe op had. Mijn interesse naar waar het bloed toch vandaan zou komen verdween volledig toen ik op de bank ging liggen. Nadat ik verschillende keren in enge, gekraakte pandjes en zelfs in bossen had geslapen voelde de bank voor mij net als een heerlijk bed aan. Hier kon ik wel aan wennen. Ik viel echter ik niet meteen in slaap, al mijn zintuigen stonden op scherp, alsof er ieder moment iemand binnen kon komen. Toch vielen mijn oogleden eerder dicht dan ik gewild had.

"Yasmin! Yasmin, wordt wakker!" Slaperig draaide ik me nog eens om. "Nog even," mompelde ik zachtjes als antwoord. Toch leek de persoon die me zo nodig wakker moest hebben niet te willen vertrekken en met tegenzin opende ik mijn ogen. Voor me stond een persoon die niet helder in beeld leek te willen komen, toch voelde ik dat ik een sterke band met die persoon had. Het was iemand die ik met mijn leven wilde bewaken. "Wat is er," ik noemde de persoon van de naam, zonder te onthouden welke naam ik zojuist genoemd had.
"Er zijn mensen in huis," fluisterde ze. Ik was er inmiddels wel zeker van dat het een meisje was, maar daar hield mijn kennis dan ook op. "Ik ben bang, Yas." Haar stem klonk zo breekbaar, zo bang.. "Mensen in huis?" vroeg ik toen verbaasd en stapte uit bed, inderdaad. Ik hoorde duidelijk stemmen, gestommel. Ik wisselde kort een blik met het meisje en zei haar toen te wachten. Toen in de kamer uit wou lopen drong ze aan mee te gaan en ik kon niet weigeren. Ik voelde hoe ze mijn hand nam en gaf er een klein, bemoedigend kneepje in. Zelf kon ik ook wel wat steun gebruiken, want hoe dichter we het geluid naderde, hoe banger ik werd. Ik had een onbehagelijk gevoel dat met elke stap erger werd en als een zwarte deken over mee heen leek te vallen.

Plotseling schoot ik wakker en net op tijd wist ik te voorkomen dat ik van de bank af lazerde. Mijn borstkas ging op en neer van het snelle ademen, het beangstigende gevoel van mijn droom gierde nog steeds door mijn lichaam. Weer die droom.. Altijd weer dezelfde dromen waarvan dezelfde puzzelstukjes leken te ontbreken. Wie was dat meisje toch? Slaperig wreef ik de slaap uit mijn ogen, rolde vervolgens op mijn rug en tuurde naar het plafond. Ik was niet moe meer en besloot te wachten tot Jonah wakker zou worden.

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Ik hoop dat jullie het wat vinden ;p

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Lol een stuk beter dan de mijne .
/Slaapgebrek, trololo.

---

No growth of the heart is ever a waste

Haha, OMFG, Odiles stuk is geniaal :'D Dat is al de tweede keer dat ze hem bespringt -wbw- Ik zie Savoy dan meteen met zo'n droog, slaperig hoofd voor me van.. Wtf doe je? =-= En Odile helemaal in paniek omdat ze bovenop hem is gaan zitten

Yasmins stuk is goed geschreven, Simoon! :o Vet lief dat Yue haar Yas noemt c:

Lololo, mijn tekst faalt gigantisch. Mijn schrijfvaardigheid werkt niet mee vandaag :'D. Maar het is in elk geval geschreven.

---

No growth of the heart is ever a waste