[RPG] Geen Weg Meer Terug 15 - Speeltopics

Met moed, samenwerking en wilskracht is het de bewoners van de villa gelukt de grens te doen breken. Er zijn bijzondere vriendschappen ontstaan in moeilijke tijden. Maar dat betekent niet dat de groep nu veilig is. Een duistere vampier, Fjodor, uit het verleden van Odile besluit om terug te keren en hetgeen terug te nemen wat hij het zijne acht: Odiles leven en haar vrijheid, in de vorm van een huwelijk. Opnieuw wordt de groep in een onmogelijke positie geduwd om zich hun zojuist herwonnen vrijheid terug te krijgen, aangezien Fjodor hen gebruikt om Odile te manipuleren. Zal het ze lukken te ontsnappen, voor de eeuwige verbintenis wordt afgesloten?



Huidige rollen

- Quinten, mens
- Yue, goede vampier
- Savoy, soort van goede, maar eigenlijk ook slechte vampier Alternatieve versie van Savoy
- Odile, goede vampier
- Lewis, goede vampier
- Jonah, egoïstisch stuk vreten. Ook een fanger.

All drawing credit goes to C18. Alternate Savoy belongs to Vluuv

Kerkhof

- Dewi, mens -> ontsnapt
- Aimée, mens -> ontsnapt
- Candy, Timothy, Jamie -> dode mensen
- Elif ,Gawyn -> dode vampiers
- Damiën (Ash), Chase (James) -> weggegaan (vampierjagers)


Kijk hier voor meer informatie over RPG's!

Inspringen is altijd mogelijk. Vraag maar een samenvatting en ik we helpen je wel met inspringen (;

Rollen die je kan aannemen

- Fjodor zelf (if you dare... Mail dan naar C18, die de basis voor dit personage al heeft gelegd c: )
- clanleden van Fjodor
- Voedsel voor Fjodors clan. Mensen dus.
- Goede vampiers kunnen we er ook altijd nog in droppen.
- Andere gevangenen van Fjodor. We fixen wel wat om je er in te krijgen

Lijstje for join - mag je gewoon in het topic droppen

- Volledige naam:
- Leeftijd (ev in vampierjaren):
- Uiterlijk (beschreven):
- Foto (hoeft niet):
- Karakter:
- Verleden:
- Gave(voor vampiers):
- Extra:

Weetjes over vampiers

- Kunnen in het daglicht, maar niet lang. Zonlicht op lange termijn is dodelijk.
- Een vampier kan verder door vuur gedood worden
- Een mens wordt een vampier enkel als de vampier die hem bijt hem gif inspuit
- Als een vampier een mens veranderd, wordt die vampier een mentor
- Vampiers zijn sneller en sterker dan mensen en al hun zintuigen zijn ook sterk ontwikkeld.
- Vampiers hebben geen eten/drinken nodig, ookal kunnen ze het wel eten.
- Elke vampier heeft een soort kleine gave. Overdrijf ook niet hiermee.



- Lange posts!! (hoeven geen 1000 woorden te zijn, gewoon niet dat je twee zinnetjes zet en dat het dan gefixt is...)
- 16+ scenes zijn hier toegelaten (zowel seks als gore), u bent dus gewaarschuwd
- Spelling en grammatica, guys. Kleine foutjes vinden we niet erg, maar niet dat er om de twee woorden een klopper van een spelfout staat.
- Geen godmoding (= met de personages van anderen spelen) en powerplay (= je personage zo ontzettend sterk en prachtig maken dat de rest er niet tegenop kan), keep it real!
- Ruzies leg je bij, buiten dit RPG. Er wordt ook niet geruziet over bepaalde wendingen die het RPG maakt. Als je wat te zeggen hebt, moet je dat vriendelijk en beleefd doen.

HAVE FUN :'D

---

Frankly my dear, I don't give a damn.

Fuu, Els, naar wat voor feestjes ga jij wel niet meisje? ;p

Ohja, hoe zit dat 'nep' hotel eruit? :A -heb ik wat om over te schrijven-
En hoe zien Jonah en Andrea eruit?

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Endure schreef:
Fuu, Els, naar wat voor feestjes ga jij wel niet meisje? ;p

Ohja, hoe zit dat 'nep' hotel eruit? :A -heb ik wat om over te schrijven-
En hoe zien Jonah en Andrea eruit?

Hier vind je Jonah en Andrea was een Italiaan van gemiddelde grootte, met halflange, zwarte haren en donkerbruine ogen. Hij had een getinte huid en een schattig, hondachtig uiterlijk.
Dat hotel is iets Hiltonachtig. Groot statig gebouw met veel marmer. De benedenverdieping is hotelachtig, volledig met receptie en lobby en stuff. De bovenverdiepingen ditto, alleen zijn de kamers groter en luxueuzer.

[ bericht aangepast op 11 feb 2012 - 18:41 ]

---

Frankly my dear, I don't give a damn.

Nou dat valt eigenlijk nog best mee, ik ben heel braaf :') Ik ga eigenlijk alleen naar schoolfeesten en verjaardagsfeesten van mensen omdat ik in the middle of nowhere woon en er hier alleen een boeren disco (lees: zuipkeet met boeren die klompen dragen en dansen op jan smit muziek) is. Maar ik werd dus door een vriendin uitgenodigd om op haar verjaardag te komen dus ik dacht, o, leuk, ga ik heen. Bleek het een gecombineerd feest te zijn, want haar broer en de vriendin van haar broer waren ook net jarig geweest dus die hadden ook vrienden uitgenodigd. Nouja, niets mis mee, dacht ik. Maar de vrienden van die broer gingen vet veel zuipen en dat had ik helemaal niet verwacht, dus ik stond daar steeds zo heel awkward met m'n vriendinnen :') Lol, op een gegeven moment had ik samen met een andere vriendin een gesprek met een dronken jongen en die gast was echt ziek grappig :'D Hij zei de hele tijd: "Jongeh, kotsen is voor pussies! Als je niet tegen drinken kan moet je ook niet drinken!" En toen viel hij om omdat hij zo lam was =-= Oja, en hij raakte ook continu de barbecue aan. Ze hadden namelijk de ene helft gebruikt om worstjes te roosteren oid, en de andere helft niet dus die was nog koud. Was het zo: "Huh.. Deze kant is koud.. Maar deze kant- FOCK IK BRAND M'N POTEN!" En toen viel hij weer op de grond =-= Serieus, die gast was grappig. Maar die anderen vond ik vrij beangstigend :x

De eerste keer posten is lastig, vooral als het poging is tot inspringen :A

Yasmin Kingsley (Wat een flutachternaam zeg, enfin)
Zwijgend tuur ik naar binnen. Ik heb mijn katten gedaante aangenomen, ik ben namelijk gezegend met niet enkel vampirisme, maar ook met een zeer bijzondere gave. Ik kan in dieren veranderen. Het is niet zo simpel als het klinkt, het kost best wat moeite, maar ik leer het nog wel. Hoe dan ook, ik ben zojuist, wat een kat wel niet allemaal kan zeg, naar boven geklommen tot ik het plekje waar ik nu zit had bereikt, een klein balkonnetje dat bij het vertrek hoort. (Geen idee of hij een balkonnetje heeft)
Een poos geleden ben ik hier per ongeluk terecht gekomen, eigenlijk zocht ik een andere stad die mijn interesses gewekt had. Helaas, ik bleek dus gewoon totaal de verkeerde kant op te zijn gegaan, topografie is nooit één van mijn sterkste kanten geweest. Toch had ik een geluk bij een ongeluk. Er was een jongen, eentje die me een beetje aan een hond deed denken, die me opviel door zijn aparte bloed geur. De geur kwam me vaag bekend voor, maar ik kon hem zo één, twee, drie niet plaatsen. De jongen heette voor zover ik weet Andrea en ik denk dat hij Italiaans was. Al meteen had ik een vermoeden dat hij anders was vanwege zijn bloed en aangezien ik niet veel beters te doen had besloot ik hem een poos te volgen. Al gauw kwam ik tot de ontdekking dat hij net als ikzelf ook een vampier was. Dit maakte me nog nieuwsgieriger, ik vind het erg interessant om te weten hoe andere vampiers leven en overleven sinds ik er zelf ook één ben. Alleen, sinds een paar dagen is hij spoorloos verdwenen en het enige uitgangspunt dat ik nu nog heb is de man bij wie ik nu schaamteloos naar binnen gluur. Ene Jonah waar ik Andrea vaak op bezoek heb zien gaan. Ik volg deze man nu al weer een paar dagen en hij doet me denken aan een egoïstische, seksistische klootzak. Al neemt dat niet het feit weg dat het interessant is om te kijken waar hij en een aantal anderen die soms zijn luxe vertrek bezoeken mee bezig zijn. Over zijn vertrek gesproken, het ziet er weliswaar erg aanlokkelijk uit. Voor zover ik heb kunnen zien is het behoorlijk groot en luxe. Ik vermoed dan ook dat die Jonah dan ook wat poen of status moet hebben, hij heeft zijn zaakjes in ieder geval goed voor elkaar. Het lijkt me heerlijk zo'n warm en knus vertrek te hebben, maar dat zit er voor mij niet. Ik heb haast geen spullen en al helemaal geen geld, dat heb ik namelijk niet. De spullen die ik heb zijn gestolen en heb ik in een grote, eerlijk gestolen sporttas gepropt die ik nu beneden in de bosjes heb liggen. Dat ik aan die spullen ben weten te komen is me enkel gelukt dankzij mijn gave en het feit dat ik een vampier ben. Al hoewel ik moet toegeven dat ik in het begin wel een paar keer bijna gesnapt ben, net zoals de eerste keren dat ik me te goed deed aan mensen. Ik was nog niet erg gewend aan mijn gave, de dorst en de krachten en snelheden die ik heb gekregen sinds ik vampier ben en dat werd me bijna fataal. Gelukkig leer ik redelijk snel van mijn fouten.
Ik ga rechtop zitten terwijl mijn staart, die over de rand van het balkon hangt, langzaam heen en weer slingert. Tot nu toe kan ik mezelf in drie dieren veranderen, wat al een hele vooruitgang is met eerst. In het begin wist ik het niet eens, ik kwam per toeval achter mijn gave. Ik zat in een benauwde situatie en voor ik het wist leek de wereld wel erg groots, blijkbaar had ik toen een kattengedaante aangenomen. Sindsdien ben ik gaan oefenen, eerst kon ik enkel een paar seconden als dier rond paraderen, maar nu al veel langer. Ik moet enkel op passen dat ik niet te lang in een dierengedaante verblijf, de laatste keer dat ik dat deed hield ik er namelijk, toen ik terug verandert was, nog kattenoren en -staart aan over. Die waren uiteindelijk vanzelf verdwenen, maar het incident heeft me wel flink aan het schrikken gemaakt. Hoe dan ook, een kat bevalt me tot nu toe het best. Ik ben veel leniger dan ik ooit had kunnen denken, kan prima zien in het donker en heb een perfect evenwicht. Al moet ik toegeven dat vampier zijn ook niet zo slecht is als ik altijd heb gedacht. Een jaar geleden was ik nog normaal en leed ik een gelukkige leven, voor zover ik kan op maken uit de paar herinneringen die ik, sinds ik mijn geheugen kwijt ben geraakt, terug heb gekregen. Er is alleen nog één belangrijk puzzelstukje wat maar niet duidelijk in beeld wilt komen, een persoon om wie ik blijkbaar gegeven heb. Het is frustrerend niet te weten wie het is.
Ik vang een paar woorden van binnen op en zie de vreemde man de kamer weer verlaten, waarna Jonah weer alleen is. Zou het hem eigenlijk opvallen dat dezelfde kat elke keer weer op zijn balkon rondloopt? Misschien denkt hij wel dat ik gewoon een stomme zwerfkat ben op zoek naar een beetje voedsel, of zou hij beter weten? Ik ben ook een paar keer langs geweest als roodborstje, maar een klein dier is lastiger en kan ik minder lang volhouden en daarnaast voel ik me ook erg kwetsbaar als klein vogeltje. Een kat blijft, na mijn eigen menselijke lichaam, mijn favoriete gedaante. Misschien verandert dat nog wel als ik andere dieren onder de knie krijg, een luipaard lijkt me wel vet, maar de keren dat ik probeerde daar in te veranderen mislukte grandioos. Maar dat komt nog wel, ik moet gewoon geduld hebben.

[ bericht aangepast op 6 feb 2012 - 18:50 ]

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Jonah Kingston

Na een tijd lang gehypnotiseerd naar het vuur te hebben gestaard, draaide ik me traag om en liet mijn hemd van mijn schouders glijden. Mijn lichaam snakte naar een warme douche, na alle bullshit die ik vandaag al te verwerken had gehad, hoopte ik me op die manier te kunnen ontspannen. Na het laatste bodempje bloed naar binnen te hebben gegooid, liep ik naar het immense raam om de gordijnen te sluiten, tot ik uit mijn ooghoeken iets zag bewegen. Op mijn balkon zat een kat, die strak door het glas naar binnen ruurde. Haar gele ogen blonken helder in de nacht, het licht uit mijn vertrekkend reflecterend. Een zwerfkat was het niet, want haar vacht glansde gezond en uitzonderlijk mager zag ze er niet uit. 'Hé, dag poes,' zei ik zacht, nadat ik het raam open het gemaakt en het beestje op had gepakt. 'Hoe kom jij hier boven?' leuterde ik terwijl ik haar zachtjes aaide. Ik had altijd al wat met dieren gehad. Net als mensen waren ze ondergeschikt aan het vampierenras, maar ze probeerden zich ten minste niet beter voor te doen. 'Heb je honger, poes?' Om eerlijk te zijn had ik geen katteneten in huis en vampiers dronken geen melk, dus dat was ook niet aanwezig. Even overwoog ik om Casper een fles te laten halen, tot ik besefte dat de winkels 's nachts niet open waren en het misschien niet verantwoord was om hem te laten opdraven voor een kat. Then again, ik was zijn heer. Ik kon hem laten doen wat ik wilde. Zacht lachtte ik waarna ik terug naar binnen stapte, de kat op het tapijt zette en de venster sloot. 'Ik weet niet of je bloed lust, poes, maar melk heb ik niet,' Snel keilde ik de door Casper klaargezette borrelnootjes in de vuilnisbak en vulde het schaaltje met een bodempje bloed. Nieuwsgierig zette ik het voor haar neer op de grond en ging in mijn stoel voor het vuur zitten kijken of ze het zo oplikken. Het was één van mijn beste bloedsoorten, dus eigenlijk had ze niet te klagen.

---

Frankly my dear, I don't give a damn.

Argh, Astrid, ik heb enfin van jou overgenomen en vandaag moest ik een Franse brief schrijven en toen heb ik het er ook in gedropt terwijl ik niet eens zeker weet of het correct Frans is x'D

Yasmin als kat, mocht iemand 't willen weten [:

En, awh yeah, vanaf vandaag voorlopig geen toetsen meer + heb de helft van mijn toetsweek cijfers al terug.
5,8 voor GS, twee derde van de klas had een onvoldoende. 6,6 voor Nederlands, ook slecht gemaakte toets en nog een 7.8 voor kg en 7.6 voor filosofie. Holy shit, als mijn anderen cijfers ook zo zijn mag ik zeker niet klagen [:


Yasmin Kingsley
Plots verschijnt Jonah, ik ga er althans nog steeds van uit dat dat zijn echte naam is, door het gigantische raam van zijn vertrek. Hij pakt me op en in eerste instantie heb ik de drang me los te wurmen, maar als hij me begint te aaien breng ik een raar geluid voort. Gespin, realiseer ik me al gauw. Het is gênant, maar geaaid voelt zo slecht nog niet.
"Heb je honger, poes?" De vraag verergerd het hongergevoel dat ik al had, al weet ik niet of ik nou wel zo'n trek zal hebben in kattenvoer. Ik heb het nog nooit geprobeerd, maar ben het voorlopig ook niet van plan. Eenmaal binnen wordt ik neergezet en ik geef mijn ogen meteen de kost, het vertrek is inderdaad groot zoals ik had verwacht en ik voel een kleine steek van jaloezie. Ik heb het immers niet zo ver geschopt, nee, ik zwerf overal en nergens rond en met name in dieren gedaantes. Ik hoor een zachte klik en kijk gauw om, hij heeft het raam gesloten en meteen voel ik me als een rat in de val. Deze gedaante kan ik geen uren volhouden. Jonah zegt iets, maar na de woorden 'of je bloed lust' hoor ik het niet meer. Bloed, natuurlijk lust ik bloed! Hebberig kijk ik naar het schaaltje bloed dat wordt neergezet, de heerlijke geur dringt mijn neusgaten binnen en ik heb de drang om er op te duiken, maar houd me in. Lust een kat bloed? Ik ga zitten terwijl ik me hersenen daar ver breek. Een vreemde zet zou mijn dekmantel als kat meteen kunnen doen verdwijnen. Ik moet er niet alleen uitzien als een poes, maar me ook zo gedragen. Mijn staart zwiept geërgerd heen en waar, de overheerlijke geur van het bloed weerhoudt me er van helder na te kunnen denken. Ik houd het niet meer, die geur maakt me gek! Met een sprong ben ik bij het schaaltje. Ik duw mijn kop erin en begin het bloed te drinken, de smaak is onbekend voor me en ik vraag me af waar hij het vandaan heeft. Het is namelijk veruit het lekkerste bloed dat ik ooit op heb en ik stop pas als ik er zeker van ben dat ik geen druppeltje heb achter gelaten. Ineens ben ik me bewust van Jonah die zich ook nog in de kamer bevind en alsof ik betrapt ben op iets spring ik bij het schaaltje vandaan, mijn lippen nog aflikkend. Ik zie mijn eigen reflectie in een kast met glazen deuren en zie dat mijn snoet helemaal onder het bloed zit, waardoor ik er lang niet meer zo onschuldig uit zie. Ondertussen kost het me veel moeite in katten gedaante te blijven. Ik zie een klok hangen en bereken gauw hoe lang ik al poes ben, normaal gesproken zou ik uiterlijk over een kwartiertje terug veranderen. Ik kan het wel langer volhouden als kat, maar dan kost het me meer moeite en dan heb je nog de consequenties in de vorm van een kattenstaart en -oren. Zoekend kijk ik om me heen, er moet ergens een uitweg zijn. Met een beetje geluk gaat hij zo douchen, of even naar de WC. Zolang hij maar even de kamer uit gaat, dan kan ik nog wegkomen. Of nog beter, misschien zet hij me vanzelf naar buiten en anders zal ik er zelf voor moeten zorgen dat hij me niet meer in huis wilt.

[ bericht aangepast op 7 feb 2012 - 17:09 ]

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Het wil 'tenlaatste' zeggen, dus het is niet verkeerd
Welke kant wil je trouwens op met Yasmine ? Want ik kan Casper haar doen ontmaskeren aangezien gaves geen invloed hebben op hem, of iets anders c: Je zegt 't maar...

[ bericht aangepast op 7 feb 2012 - 21:58 ]

---

Frankly my dear, I don't give a damn.

Iets richting de ontmasker kant, verzin maar wat leuks :A
Misschien ruikt ie dat ze vampiersbloed heeft?

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Dan laat ik Casper even opdraven

---

Frankly my dear, I don't give a damn.

Jonah Kingston

Geamuseerd hield ik het katje dat gretig het bloed oplikte. 'Een kat naar mijn hart,' zei ik met een grijns, toen ze me opnieuw aanstaarde met haar groene ogen en haar bebloede snuitje. 'Nog?' Meteen goot ik de overschot van de karaf bloed in het schaaltje. 'Smakelijk, poes,' Op dat moment hoorde ik Casper opnieuw binnenschuifelen. Snel liet ik mijn verrukking tegenover het beestje varen en veerde overeind. 'Eindelijk,' snauwde ik,' Toch de trap op geraakt?' Casper negeerde me, zoals gewoonlijk, en keek verrast naar de bloedlikkende kat. Even staarde hij me geringschattend aan. 'Heer, kan ik u even privaat spreken?' Geïrriteerd keek hem een tel lang aan. 'Casper. Het is een kat.' Ik merkte dat ik mijn geduld begon te verliezen. Het was dat hij een vampier was, anders had ik gedacht dat hij dement werd. 'Heer, alstublieft.' Kort spanden mijn kaken zich op. 'Fijn. Kom mee,' Snel sleurde ik hem mee in mijn slaapkamer en staarde hem dreigend aan. Ik had geen zin in belachelijk gezeik. 'Wat is er zo belangrijk dat zelfs een stomme kat het niet mag horen?' Kort tuitte hij zijn lippen. 'Volgens mij is dat geen kat, heer. Ik heb zo'n gevoel. Ik weet het niet zeker, aangezien ze haar gave niet rechtstreeks op ons gebruikt, maar op zichzelf, maar ik voel het aan mijn systeem. Mijn afweer zit in een soort limbo tussen aan en af. Ik dacht dat u het moest weten,' Bedachtzaam snoof ik. 'Haal Odessa. Zij zal ons wel helpen,' Odessa was één van mijn prijsbeesten. Ze had het vermogen om gaves uit te schakelen en te blokkeren op commando. 'En zeg tegen Anders, Diogo en Carlotta dat ze Phillipe contacteren. Zeg dat ze hem naar de Kolstovzaak vragen. En vraag Anders hoever hij staat met zijn taak. Haast je,' Sneller dan ik hem ooit bezig had gezien, rende Casper muisstil door de bijdeur naar de gang waardoor hij me alleen liet. Als die kat inderdaad geen kat was, dan moest ik haar bij me houden, bedacht ik, dus stapte ik terug mijn woonkamer binnen.

---

Frankly my dear, I don't give a damn.

Weetje, het is verleidelijk Fjodor zelf ook als personage hierin te gooien :'D.

---

No growth of the heart is ever a waste

Moet je doen De baas spelen, mensen als stront behandelen en ermee wegkomen is echt leuk

---

Frankly my dear, I don't give a damn.

Doe maar
En Sam, ik bedacht me net dat ik nog bij kraft durch angst moet reageren xo Dus dat doe ik na deze post [: Eerst even oor Yasmin schrijven.
EN IO HAD EEN 8.8 VOOR KG _o_ Hij had me gewoon een punt te weinig gegeven! En voor economie was het gemiddelde van de klas 4,8 en ik had nog een 5.8! Hell yeah, deze toetsweek gaat super

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Ja klopt . En dan kan ik mezelf en de rest ook een beter inzicht geven over Fjodor. Lol, mag ik even een bio in mekaar gaan zetten :'D.

En vet dat de toetsweek goed ging, de mijne ook -thank god geen herkansingen- .

---

No growth of the heart is ever a waste

Even naar verleden tijd, dat klinkt gewoon logischer.

Nice [: Inderdaad, herkansingen zijn een hell, vooral omdat die bij ons altijd moeilijker zijn dan de echte toetsen :l

Wel, ik moet nog 3 cijfers terugkrijgen, maar dat komt wel goed. Vooral als ik anderen hun cijfers hoor, 3'en, 4'en en zelfs 2'en zijn voorbij gekomen.

Yasmin Kingsley
Het schaaltje werd voor de tweede keer door Jonah gevuld met het overheerlijke bloed. Waar had hij dat toch vandaan weten te halen?
"Smakelijk, poes," zei hij, maar nog voor hij zijn zin had afgemaakt was ik alweer bij het schaaltje en likte het laatste beetje op. Het was vreselijk hoe langzaam je iets op kon drinken met zo'n klein tongetje, logisch dat katten altijd zo lang stonden te drinken. Plots kwam er nog iemand binnen en nieuwsgierig spitste ik mijn oren. Uit het gesprek was wel op te merken dat Jonah hier de baas was.
"Heer, kan ik u even privaat spreken?" Gealarmeerd keek ik op, maar de twee verdwenen al richting de gang. Wat was er zo belangrijk dat hij het niet eens in de buurt van een poes durfde te vertellen? Ik liet het inmiddels lege schaaltje voor wat het was en trippelde richting de deur. Met ingehouden adem stond ik te luisteren.
Wacht.. Stomme kat? Ik voelde me lichtelijk gekrenkt, maar zette het gauw van me af toen ik de woorden van de vreemde man hoorde. De woorden 'volgens mij is geen kat' zeiden voor mij al genoeg. Ze hadden me verdomme door! In mijn gedachten was ik aan het vloeken en tieren, maar het enige geluid wat ik werkelijk voortbracht was natuurlijk een klagelijk gemiauw. Paniekerig keek ik rond, op zoek naar een uitweg. Er was geen fatsoenlijke uitweg voor een kant en de enige optie die overbleef was het raam, natuurlijk. Ik sprintte naar het raam en liep daarbij door de haast bijna tegen de muur op, maar wist mezelf gelukkig op tijd af te remmen. Eenmaal bij het raam veranderde ik gauw terug naar mijn gewone gedaante. Heel even overviel de duizeligheid me, een kleine bijwerking die veroorzaakt werd door het veranderen van gedaante, maar die was weer even snel verdwenen als dat hij gekomen was. Door de haast mislukte mijn vluchtpoging, ik kreeg het raam niet snel genoeg open en hoorde de deurklink alweer omlaag gaan. Ik kon niks anders doen dan weer terug veranderen naar een poes. Net toen ik ging zitten kwam Jonah terug naar binnen en gauw begon ik mezelf te wassen in de hoop de schijn dat er zojuist wat gebeurd was weg te nemen. Hopelijk was hij dommer dan dat hij de afgelopen tijd op me was over gekomen.

[ bericht aangepast op 8 feb 2012 - 17:15 ]

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.