• Het plot


    Met moed, samenwerking en wilskracht is het de bewoners van de villa gelukt de grens te doen breken. Er zijn bijzondere vriendschappen ontstaan in moeilijke tijden. Maar dat betekent niet dat de groep nu veilig is. Een duistere vampier, Fjodor, uit het verleden van Odile besluit om terug te keren en hetgeen terug te nemen wat hij het zijne acht: Odiles leven en haar vrijheid, in de vorm van een huwelijk. Opnieuw wordt de groep in een onmogelijke positie geduwd om zich hun zojuist herwonnen vrijheid terug te krijgen, aangezien Fjodor hen gebruikt om Odile te manipuleren. Zal het ze lukken te ontsnappen, voor de eeuwige verbintenis wordt afgesloten?

    Rollen


    Huidige rollen

    - Quinten, mens
    - Yue, goede vampier
    - Savoy, soort van goede, maar eigenlijk ook slechte vampier Alternatieve versie van Savoy
    - Odile, goede vampier
    - Lewis, goede vampier
    - Jonah, egoïstisch stuk vreten. Ook een fanger.

    All drawing credit goes to C18. Alternate Savoy belongs to Vluuv

    Kerkhof

    - Dewi, mens -> ontsnapt
    - Aimée, mens -> ontsnapt
    - Candy, Timothy, Jamie -> dode mensen
    - Elif ,Gawyn -> dode vampiers
    - Damiën (Ash), Chase (James) -> weggegaan (vampierjagers)

    Joinen ?

    Kijk hier voor meer informatie over RPG's!

    Inspringen is altijd mogelijk. Vraag maar een samenvatting en ik we helpen je wel met inspringen (;

    Rollen die je kan aannemen

    - Fjodor zelf (if you dare... Mail dan naar C18, die de basis voor dit personage al heeft gelegd c: )
    - clanleden van Fjodor
    - Voedsel voor Fjodors clan. Mensen dus.
    - Goede vampiers kunnen we er ook altijd nog in droppen.
    - Andere gevangenen van Fjodor. We fixen wel wat om je er in te krijgen

    Lijstje for join - mag je gewoon in het topic droppen

    - Volledige naam:
    - Leeftijd (ev in vampierjaren):
    - Uiterlijk (beschreven):
    - Foto (hoeft niet):
    - Karakter:
    - Verleden:
    - Gave(voor vampiers):
    - Extra:

    Weetjes over vampiers


    - Kunnen in het daglicht, maar niet lang. Zonlicht op lange termijn is dodelijk.
    - Een vampier kan verder door vuur gedood worden
    - Een mens wordt een vampier enkel als de vampier die hem bijt hem gif inspuit
    - Als een vampier een mens veranderd, wordt die vampier een mentor
    - Vampiers zijn sneller en sterker dan mensen en al hun zintuigen zijn ook sterk ontwikkeld.
    - Vampiers hebben geen eten/drinken nodig, ookal kunnen ze het wel eten.
    - Elke vampier heeft een soort kleine gave. Overdrijf ook niet hiermee.

    Regels


    - Lange posts!! (hoeven geen 1000 woorden te zijn, gewoon niet dat je twee zinnetjes zet en dat het dan gefixt is...)
    - 16+ scenes zijn hier toegelaten (zowel seks als gore), u bent dus gewaarschuwd (A)
    - Spelling en grammatica, guys. Kleine foutjes vinden we niet erg, maar niet dat er om de twee woorden een klopper van een spelfout staat.
    - Geen godmoding (= met de personages van anderen spelen) en powerplay (= je personage zo ontzettend sterk en prachtig maken dat de rest er niet tegenop kan), keep it real!
    - Ruzies leg je bij, buiten dit RPG. Er wordt ook niet geruziet over bepaalde wendingen die het RPG maakt. Als je wat te zeggen hebt, moet je dat vriendelijk en beleefd doen.

    HAVE FUN :'D


    Frankly my dear, I don't give a damn.

    Heeft Yasmine eigenlijk kleren aan als ze transformeert ?


    Frankly my dear, I don't give a damn.

    Oh well c: Ik ga wel tot net voor de transformatie, want mijn laptopbatterij gaat sterven c:
    Jonah Kingston

    Toen ik mijn woonkamer terug binnenstapte, zat de kat zich doodnormaal te likken alsof er niets aan de hand was. Mijn rechtermondhoek schoot even omhoog. Het zou een doodnormaal beeld geweest zijn, ware het niet dat het beest naar mijn zin wat te dicht bij de venster zat. Grote kans dat het had proberen te ontsnappen... Kalm liep ik op de kat af, ging op mjn hurkje zitten en zat even toe te kijken, hoe het dier zich met de grootste zorgvuldigheid zat af te likken. Dan schoot mijn hand razendsnel naar de nek en hief ik de kat bij haar nekvel te lucht in, zodat ze compleet geïmmobiliseerd was. 'Slim hoor, poes,' glimlachte ik vals, haar recht in haar groene ogen starend. 'Je hebt alleen over het hoofd gezien dat ik niet met me laat sollen.' Op dat moment werd er opnieuw op de deur geklopt en stapte de sensuele Odessa het licht in. De elegante Griekse staarde me een tel lang aan met haar heldere, groene ogen, boog toen respectvol haar hoofd en mompelde met haar fluwelen stem: 'U heeft me laten roepen, heer?'
    'Ah, hoe staan de dingen tegenwoordig, liefje?' vroeg ik hartelijk nadat ik een vriendelijke zoen op haar voorhoofd had gedrukt, alsof ik tegen mijn kleindochter sprak. Technisch gezien was dat ook zo, aangezien ze getransformeerd werd door Tobias, die op zijn beurt door mij was gebeten. Het feit dat ze in andere tijden mijn bed had gedeeld, deed die gedachte te niet. Maar dat was een lange tijd geleden. Tobias was nu dood, Odessa was getrouwd met één van Phillipes kolonels en ik had mijn aandacht voorlopig niet meer op vrouwen gefixeerd. 'Ik mag niet klagen, heer,'
    'Fijn om te horen... Nu...' Ik glimlachte minzaam en stak dan de bengelende kat in de lucht. 'Zou je deze rotkat tot haar ware vorm kunnen dwingen? Ik zou namelijk graag willen weten wie zich in mijn kamer heeft weten te wurmen.' Ze lachtte poeslief en nam de kat van me over. 'Zeer zeker, heer...' Odessa's donkergroene kijkers fixeerden zich uit alle macht op de poes, waardoor die langzaam aan begon te transformeren.


    Frankly my dear, I don't give a damn.

    Oh wat is Jonah toch een slet ;x Oh well. Je bent 2003 jaar oud en je wilt wat I guess...


    Frankly my dear, I don't give a damn.

    - Volledige naam: Fjodor Yevgeniy Isajevitsj Koltsov.
    - Leeftijd (ev in vampierjaren): 28/1618.
    - Uiterlijk (beschreven): Fjodor is een hoogblonde man met haar dat even over de schouders valt. Dit draagt hij bijna altijd in een staartje met een wit lint er omheen, behalve als hij gaat slapen. Zijn gezichtsuitdrukking staat vaak ernstig en hij heeft felblauwe ogen. Hij is vaak te vinden in een donker overhemd en zwarte broek. Karakteristiek aan Fjodor is een donker moedervlekje onder zijn lip.
    - Foto (hoeft niet): Kan niks fatsoenlijks vinden, als ik tijd en zin heb maak ik een tekening :].
    - Karakter: Fjodor is een man met een ijzeren wil, niet altijd even goed in humor herkennen en geduld is niet zijn sterkste kant. Hij houdt zoals veel Russen van een wodkaatje en kan erg slecht tegen lafheid.
    Hij is een ongelofelijk jaloers persoon en bereid over lijken te gaan om te krijgen wat hij wil. Sterker nog, dit heeft hij geregeld daadwerkelijk gedaan.
    Ondanks zijn op het eerste ogenblik koude karakter, is Fjodor Koltsov verbazend bhulpzaam, voornamelijk naar nieuwe leden die nog kwetsbaar zijn. Daarom zullen die hem zien als een vriend die hen een hart onder de riem steekt in moeilijke tijden en zodoende weet hij de vampiers aan zich te binden in deze eerste, cruciale stap.
    - Verleden: Fjodor groeide op in het huidige Nizhny Novgorod. Als de jongste van zeven kinderen had hij een zware jeugd waar hij liever niet op terugblikt. Continue was hij het doelwit van pesterijen en (mentaal) geweld, maar precies dit feit maakte hem sterker dan de rest. Letterlijk, want in de gure Russische winters trainde hij zichzelf om in staat te zijn om zich te weren tegen aanvallen van zijn broers. In diezelfde tijd observeerde hij ook grondig hun karakters - en daarmee zwakheden - en gebruikte bepaalde punten in zijn voordeel. Dit was de fundering voor zijn manipulatieve karakter.
    Op achttienjarige leeftijd verliet hij het huis na een gevecht te hebben verloren van zijn oudste broer. Dit gevecht was het laatste dat tussen hen heeft plaatsgevonden. Daarna heeft hij geen van zijn familieleden weer gezien. Hij vertrok te voet richting Moskou, in de hoop een nieuw leven te beginnen.
    Fjodor werd gebeten door iemand uit een Kozakkengroep op doorreis en werd zo vampier. Niet lang daarna volgde een ware slachting van veel mensen omdat hij niet in staat was zich te beheersen. Hij overtuigde zichzelf van zijn superioriteit en kwam niet veel later op het idee een ware vampierclan te starten om zijn macht uit te breiden. Omdat hij nog pas vampier was, had hij geen weet van zijn gave en koos iedereen uit die hem op het eerste gezicht geschikt leek.
    Pas wanneer de jaren verstreken en hij grip kreeg op zijn gave, onderwierp hij toekomstige leden aan een strenge selectieprocedure. Hij stond bekend om zijn wreedheid in de beginjaren en vaagde rivaliserende vampierclans zonder genade van de bodem. Pas in de afgelopen paar honderd jaar is zijn clan min of meer in macht gestabiliseerd en naar een bepaald niveau van decadentie gevallen.
    Pas recent beseft Fjodor dat dit gevaarlijk kan worden.
    - Gave(voor vampiers): Fjodor kan verledens lezen. Zo worden nieuwe leden ook toegelaten tot de clan. Hun verledens binden hun. Fjodors redenatie: mensen die een afschuwelijk verleden hebben meegemaakt, op welke wijze dan ook, zijn zowel heel intelligent en loyaal, als ongelofelijk kwetsbaar.
    - Extra:
    -Hoewel Fjodor zelf een 'typische leider' is met autoritaire trekjes, kan hij er zelf heel slecht tegen gecommandeerd te worden.
    -Omdat Fjodor in zijn clan eeuwenlang nooit een vrouw ter hand nam, werd gespeculeerd dat hij of aseksueel, of homo was. Circa 400 jaar terug trouwde hij met de eveneens Russische Katja, maar die werd vijftig jaar later vermoord door rivaal Nero.

    [ bericht aangepast op 8 feb 2012 - 22:09 ]


    No growth of the heart is ever a waste

    Avenger schreef:
    Heeft Yasmine eigenlijk kleren aan als ze transformeert ?


    Lol, goede vraag :A
    Het meest logisch zou zijn van niet -krabbelt op achterhoofd-
    Maar dat zorgt wel voor een heel akward moment..

    Weet je wat, hier denk ik nog even over na voordat ik morgen weer post [x
    Het zou namelijk wel de kracht van haar gave iets te niet doen, dus dan zou ze niet zo oppermachtig kunnen worden, dus aan die kant zou 't wel goed zijn denk ik :']


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Endure schreef:
    (...)

    Lol, goede vraag :A
    Het meest logisch zou zijn van niet -krabbelt op achterhoofd-
    Maar dat zorgt wel voor een heel akward moment..

    Weet je wat, hier denk ik nog even over na voordat ik morgen weer post [x
    Het zou namelijk wel de kracht van haar gave iets te niet doen, dus dan zou ze niet zo oppermachtig kunnen worden, dus aan die kant zou 't wel goed zijn denk ik :']

    Ofwel loopt die kat met een trui en een broekje aan, rond :Y)
    Fjodor is awesome btw _O_


    Frankly my dear, I don't give a damn.

    Fjodor Yevgeniy Isajevitsj Koltsov?? ik ben me nu scheel aan het kijken op die naam:S hoe the hell on earth moet je dat ooit kunnen uitspreken?

    Lol, noem 'm maar gewoon Fjodor c:


    Frankly my dear, I don't give a damn.

    Oh, mij lukt het wel D:. Misschien heb ik gewoon een te erge fascinatie voor moeilijke Russische namen, I'm sorry.
    Fjodor's bio is aangepast. Vind stiekem dat het tijd wordt dat de clanleider z'n face wat meer laat zien :o. Vandaar de introductie van zijn karakter ^^.


    No growth of the heart is ever a waste

    Endure schreef:
    (...)

    Lol, goede vraag :A
    Het meest logisch zou zijn van niet -krabbelt op achterhoofd-
    Maar dat zorgt wel voor een heel akward moment..

    Weet je wat, hier denk ik nog even over na voordat ik morgen weer post [x
    Het zou namelijk wel de kracht van haar gave iets te niet doen, dus dan zou ze niet zo oppermachtig kunnen worden, dus aan die kant zou 't wel goed zijn denk ik :']


    Haha, ze moet sowieso naakt zijn dan :'D Dat is geweldig awkward en geniaal :'D

    En Fjodor is episch 0-0 Echt leuk dat zijn personage nu ook wat meer tot leven komt ;D

    Ja, 't werd echt wel tijd daarvoor x'D. Kay, een Fjodor-post voor het slapengaan.

    Fjodor - Clanleider.

    Met de armen over elkaar gevouwen en mijn rechterbeen over het linker bungelend, staar ik naar de man die tegenover me zit. Het is donker in mijn kamer, het vuur en de paar kaarsen op tafel zijn de enige lichtelementen in de ruimte. Toch is het de exacte hoeveelheid licht die ik nodig heb.
    Ik zet mijn lege glas wijn op tafel en begin langzaam en monotoon te praten.
    'Ik moet je zeggen, Gilbert, dat de resultaten van Zachar en de zijnen me zijn tegengevallen de afgelopen paar maanden. Het lijkt haast wel dat mijn aanpak voor hen nauwelijks effect heeft. Dat baart me zorgen.'
    De man tegenover me knikt en bromt iets in zichzelf, wrijft dan een keer langs zijn zwarte haar. Hij knikt en zet zijn bril goed.
    'Wel... als ik zo open mag spreken, ik heb het vermoeden dat de trainingsmethode die we nu toepassen, gedateerd is. Hun fysieke capaciteiten zijn veel beter dan ze vroeger waren en daarom stel ik voor om ze mee te laten doen met ons. Ons programma is zowel fysiek als mentaal enorm uitputtend, dag na dag. Maar op die manier worden wel de sterkste vampiers gekweekt.' Ik knik.
    'Ik weet het Gilbert, maar het laatste wat ik wil is dat dit programma in handen komt van onze vijanden. Om die redenen heb ik alleen jou en een select aantal anderen laten meedoen. Maar ik zal het in overweging nemen. Voor nu doen we het als gepland: jij en je groep zullen morgennacht alle ingangen bewaken en niemand zonder toegangsbewijs toelaten. Ik wil geen ongenode gasten tijdens die avond.'
    'Natuurlijk, he-, ik bedoel Fjodor. Als dat het is..'
    'Ja, dat is het.' Hij staat op, buigt kort naar me en verlaat dan de kamer. Gilbert, een soldaat in hart en nieren is er nog steeds niet aan gewend om me met de voornaam aan te spreken. Het is een omgangsvorm die nieuwe clanleden vaak niet snappen. Maar Gilbert is geen nieuw clanlid, noch is zijn groep dat. Ik moet tot mijn grote ellende bekennen dat ik niet alle clanleden de afgelopen jaren even gedisciplineerd heb opgeleid, maar Gilbert en de zijnen zijn als een Panzerdivisie op het front: kei- en keihard.
    Ik besluit mezelf van wat sterkers te voorzien en pak mijn ouwe kameraad de wodka tevoorschijn. Alcohol heeft op mij nauwelijks effect, dus blijft er niet veel meer over dan het voor de smaak te drinken.
    Ach, het huwelijk. De arme Odile is sinds de laatste keer dat ik haar zag enorm veranderd. Verbazingwekkend. Maar ik weet hoe vatbaar ze is voor macht, diep van binnen. Ze heeft dan wellicht een zachter karakter gekregen, maar de ruwe ongepoleiste diamant die ze werkelijk is wacht op een moment om weer naar boven te komen. Het is een deel van haarzelf en het zal niet eeuwig duren voor dat deel vanzelf naar boven komt.


    No growth of the heart is ever a waste

    Vluuv schreef:
    (...)

    Haha, ze moet sowieso naakt zijn dan :'D Dat is geweldig awkward en geniaal :'D

    En Fjodor is episch 0-0 Echt leuk dat zijn personage nu ook wat meer tot leven komt ;D



    haha kay dan, dan doe ik 't voor jou [x Vandaag komt post.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Yasmin Kingsley
    Plots kwam Jonah voor me zitten en ik was plan gewoon te doen alsof hij er niet was en ik gunde hem dan ook geen blik waardig. Hij zou vanzelf zijn interesse wel in me verliezen en misschien zou hij straks gaan douchen of iets dergelijks. Zolang hij de kamer maar zou verlaten, dan kon ik tenminste een poging wagen tot ontsnappen en dan- Wel godverdomme! Plotseling trappelde ik in de lucht en ik keek Jonah met grote ogen aan, hij had me aan mijn nekvel opgepakt en glimlachte vals naar me. Die arrogante kwal had me vast door, wat was hij nou weer van plan?
    Ik vernauwde mijn ogen en blies naar hem. Vervolgens haalde ik naar hem uit, maar miste. Nu ik zo in de lucht hing was ik simpelweg ongevaarlijk. Een machteloos gevoel viel als een donkere denken over me heen. Mijn blik schoot naar de deur toen die ineens geopend werd en er een vrouw binnen stapte. Wie was dat? Haar had ik de afgelopen dagen niet gezien. Wantrouwend keek ik naar haar terwijl ze dichterbij kwam. Blijkbaar was ze dierbaar voor Jonah want die drukte een kus op haar voorhoofd, een gebaar dat ik hem in de afgelopen dagen dat ik hem bestudeerde niet eerder heb zien maken.
    "Zou je deze rotkat tot haar ware vorm kunnen dwingen? Ik zou namelijk graag willen weten wie zich in mijn kamer heeft weten te wurmen." Ik voelde me beledigd bij zijn woorden en haalde opnieuw uit, deze keer wist ik hem wel te raken en ik zag dat mijn klauwen een fikse snee hadden achter gelaten. De woorden leken pas echt tot me door te dringen toen de vreemde vrouw me overgenomen had en me ineens indringend aankeek. Ik merkte hoe mijn eigen lichaam op het punt stond mij te verraden en hoe ik op het punt stond terug te veranderen. Uit alle macht worstelde ik me los, belandde gelukkig behendig op mijn poten en rende zo snel als ik kon naar het eerste en het beste toevluchtsoord dat ik zag.
    De gordijnen bij het raam, waar we nog redelijk dichtbij hadden gestaan. De gordijnen liepen van het plafond tot aan de grond en waren de enige plek waar ik dekking kon zoeken. Ik dook achter het gordijn en liep door de haast en paniek nog tegen de muur aan ook. Voor ik het wist kwam de bekende duizeligheid, deze keer verergerd door de klap tegen de muur, weer boven en was ik weer mezelf. Mijn gewone, menselijke -of moest ik vampier zeggen?- zelf. Bloot weliswaar, maar.. Mijn handen vlogen naar mijn hoofd, deze keer had ik er gelukkig geen kattenoren of -staart aan overgehouden, dat zou nog gênanter zijn dan de hele situatie al was. Mijn hart ging als een razende te keer, het was nou namelijk niet erg gebruikelijk dat ik bloot in iemands kamer stond, zelfs niet bedekt zoals in dit geval door het gordijn dat voor me hing. Die rotzak had me te pakken en ik stond met mijn rug tegen de muur, letterlijk en figuurlijk. Het irriteerde me mateloos dat hij mij, Yasmin Kingsley, te slim af was. Toch gunde ik het die Jonah niet dat ik me zou schamen, of het hem in ieder geval liet blijken wat het met mijn ego deed. Zachtjes duwde ik het gordijn ietsjes opzij, zodat alleen mijn hoofd zichtbaar was en de rest van mijn lichaam bedekt. "Slim hoor, heel slim," zei ik geïrriteerd en keek Jonah aan. "Al vraag ik me af of je er ook achter was gekomen zonder enige hulp," merkte ik op, doelend op de man die hem er op attent had gemaakt en de vrouw die me op de een of andere reden naar mijn eigen gedaante had gedwongen. Even zweeg ik, likte een keer langs mijn lippen en begon toen weer te vertellen.
    "Luister, als jij mij nou eens wat kleren overhandigt en me die, zonder verdere gluurders, laat aantrekken, dan zal ik overwegen je vragen die je hebt te beantwoorden. Deal?" stelde ik voor alsof ik er het volste recht toe had en het hier voor het zeggen had. Daarnaast voelde ik me toch ongemakkelijk nu ik zo bloot was. Een paar kleren zou ik erg waarderen, want nu ik enkel het gordijn had om mijn lichaam mee te bedekken voelde het alsof ze op de een of andere manier door het gordijn heen konden kijken en me alsnog konden zien.



    Ik doe elke keer vet mijn best op mijn posts omdat ik je geen amateuristisch postje wil geven :'D maar jullie gebruiken veel mooiere woorden enzo en mwuh :'] Ik heb nog veel te leren ;a

    [ bericht aangepast op 9 feb 2012 - 16:33 ]


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    LOL, ik vind je anders heel goed hoor _O_ Je bent beter dan vele anderen
    Jonah Kingston

    Waar een kat achter het gordijn verdween, stond nu een blond meisje, haar jonge, naakte lichaam verwoed proberend te bedekken met mijn fluwelen gordijnen. Haar gezicht, dat -hoewel ze een vampier was- nog blonk van de jeugdigheid, staarde me met een mengeling van ongemakkelijkheid en irritatie aan, waarop mijn wenkbrauw vol ongeloof en misprijzen de lucht in gleed. 'Slim, hoor, heel slim,' mompelde ze hooghartig, waardoor ik met mijn ogen rolde. Ik kende haar soort. Arrogant, grote bek, dacht me met woorden te imponeren. Ze leken niet te beseffen dat ik hen niet alleen qua kracht en intelligentie overtrof, maar hem ook op vlak van ervaring letterlijk honderden jaren voorbij was. 'Al vraag ik me af of je er ook achter was gekomen zonder enige hulp.' Ze zweeg en ik reageerde niet op haar zwakke pogingen om me psychologisch onderuit te halen. Dwaas kind toch. Je weet niet wie je voor je hebt. 'Luister, als jij mij nou eens wat kleren overhandigt en me die, zonder verdere gluurders, laat aantrekken, dan zal ik overwegen je vragen die je hebt te beantwoorden. Deal?' Op dat moment hoorde ik Odessa, die al een tijdje een geamuseerde glimlach op haar gezicht had, proestend in de lach schieten. Een hoge, schelle lach die niet bij haar paste, maar een lach waarvan ik zeker was dat hij gemeend was. Onwillekeurig moest ik ook grijnzen, terwijl ik mijn kamerjas van de muur plukte en die naar haar toe gooide. 'Hoor eens, juffrouw Poes... U lijkt te denken dat u zich in een positie bevindt die u toestaat u hooghartig op te stellen... U moet heel goed beseffen dat ik geen interesse in uw motieven heb, ik me niet in mijn eigen huis laat commanderen en ik zeer zeker niet apprecieer dat u mij aanspreekt alsof ik uw mindere ben. Laat ik even heel duidelijk maken dat ik u kan verpletteren als de nietige mier die u bent. Knoop dat goed in uw oren en leer de elementaire regels van de beleefdheid vooraleer u zaken met mij wil doen.' Odessa hield abrupt op met lachen, geschrokken door mijn geërgerde toon. 'U hebt heel wat te bieden, juffrouw Poes. Jammer dat u niet wijs genoeg bent om ze in uw voordeel te gebruiken...' Traag draaide ik me op mijn hielen om en verplaatste me naar mijn badkamer. 'Als u interesse heeft om uw gave verder te ontwikkelen, kan u hier wachten. Als dat niet het geval is... Odessa, je weet wat te doen-' gooide ik hen over mijn schouder toe, waarna ik de luxueuze badkamer binnenstapte en mijn gespannen spieren onder het hete water toestond te ontspannen.

    [ bericht aangepast op 9 feb 2012 - 18:11 ]


    Frankly my dear, I don't give a damn.

    Oh mooi, ik dacht altijd dat ik jullie verveelde met mijn amateurposts terwijl ik mijn best deed beter te worden x'D

    Haha, ik wilde rode gordijnen schrijven en dan 'kwam daar vanachter vandaan', maar bedacht me toen hoe raar dat klonk.

    [ bericht aangepast op 10 feb 2012 - 22:10 ]


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.