• De eerste keer dat de zon haar stralen op de aardse dieren wierp, werden 7 vorsten geboren. Deze staan beter bekend als Faunielen. Toen zij de leeftijd van 16 bereikten, veranderden hun levens voorgoed. Eeuwige jeugd werd hun vloek en elk had de gave om in één dier te veranderen wanneer ze dat wouden. Ze werden beschermd door hun wachter, iemand uit hun naaste omgeving.
    Om de 467 jaar wordt een nieuwe vorst geboren en eens deze 16 geworden is, zal de oudste heerser sterven en zo eindelijk rust vinden.
    Indien er geen 7 vorsten zijn, zullen wereldwijd diersoorten uit beginnen sterven. De Floraten, hun tegenpolen doen er alles aan om dit in de hand te werken en de wereld voor zichzelf te veroveren.
    Een maand voordat de nieuwe vorst zijn/ haar troon kan opeisen, wordt deze op brutale wijze door de tegenpolen ontvoerd. Zullen de Faunielen op tijd zijn om hun nieuwe medevorst te redden of zullen de dierensoorten met hem/haar verdwijnen?



    Faunielen (Koningen/Koninginnen)
    - Cockney| Koningin Camargue | Paard (1)
    - Regen| Koningin Rhiannon "Rae" Vilkas | Wolf (2)
    - HurtedHeart| Koningin Serena Polare | Ijsbeer (7)
    - JaiRy| Koningin Eleanor Acquilina | Arend
    - Fayan| Koning Juléan Yahuar | Luipaard (6 )
    - Patronum| Fedea Ambessa |Leeuw (nieuwe vorstin)(8)
    -
    -

    Er kunnen GEEN vrouwelijke Faunielen meer gemaakt worden

    Wachters
    - Cockney| Atreyu Guarin | Wachter van Fedea Ambessa
    - Proprius| Liam Oliver Sanz | Wachter van Camargue
    - Orphin| Fáilte Abhainn | Wachter van Rhiannon
    - Regen|Wachter van Serena Polare
    -
    -
    -
    -

    Floraten onbeperkt
    Cinna| Faye Melodié Sanchez
    BADTranslate| Domestica Amoia Lestice

    Mensen onbeperkt
    Patronum| Mathan Dilis
    MissDreams| Sandriné Lucia Romaní

    [ bericht aangepast op 11 dec 2011 - 12:15 ]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Camargue

    Verbaasd kijkt hij me aan en ik besef dat ik wat gas terug moet nemen.
    "Juléan," zeg ik met een zachte stem "ik weet niet hoe het bij jou zit, maar ik ben een meisje en ik zie wel hoe Serena zich voelt. Zij voelt meer dan vriendschap, al wil ze dat misschien zelf nog niet toegeven."
    Ik wacht even voor ik verder ga zodat mijn woorden kunnen inzinken.
    "Denk er even over na," zeg ik terwijl ik een hand op zijn schouder leg "en laat het weten." Met een knipoog trek ik hem mee naar de rest van de groep.

    Atreyu

    Terwijl ze kleine hapjes van haar stukje pizza neemt, bijt ik op mijn lip. Zelfs als ze eet is ze onweerstaanbaar. Plots steekt ze een stukje korst in mijn mond en begint er stukjes van te bijten. Ik trek het stuk pizza uit mijn mond en gooi het in de doos.
    "Duurt te lang," verklaar ik terwijl ik mijn hoofd schud.
    Ik neem haar vast en trek haar recht terwijl ik mijn lippen op de hare druk. Dan laat ik me achterover in de zetel vallen zodat ze bovenop me terechtkomt. Vlotjes draai ik me om zodat Fé tussen de zetel en mijn lichaam belandt. Ondertussen blijf ik haar kussen. Ik laat mijn vingers door haar haar gaan en fluister zachtjes in haar oor.
    "Jij bent het wachten meer dan waard."
    Ik hoop dat ze de dubbele betekenis van mijn woorden doorheeft. Ik wil dat ze weet dat dit niet betekent dat we meteen all the way hoeven te gaan. Ik heb maanden gewacht op haar en dat kan ik nog een paar maanden volhouden.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Fedea

    Awh, hij is echt zo lief...
    Ik druk nog een kus op zijn lippen.
    "Hoelang voel jij je al zo? En waarom, zo plots?" Hier was ik wel nieuwsgierig naar...
    Ik glimlachte en wachtte geduldig op een antwoord.
    Misschien praatte ik teveel, maar ja. Dat was dan pech :')


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Eleanor

    Eenmaal buiten is de zon inmiddels helemaal onder en verlichten de lantaarnpalen de straten. De koude lucht buiten is een klap tegen mijn warme lichaam aan en als snel begin ik het koud te krijgen. Waarom had ik ok alweer geen jas aan? Juist, die had ik thuis laten liggen omdat ik was verandert. Ik stak mijn handen diep in de zakken van mijn spijkerbroek en wiebel zachtjes heen en weer terwijl ik op de rest bleef wachten. Ondertussen begon ik langzaam te rillen van de kou.


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Atreyu

    Plots vraagt ze me hoelang ik me al zo voel. Terwijl ik nadenk over mijn antwoord blijf ik haar warme kusjes geven.
    "Ik kan er niet echt een tijd op kleven," zeg ik en kus haar nog eens "en het is helemaal niet plots, maar jij had niks door, Elisabeth," zeg ik plagerig.
    Ik rol van haar af en ga op mijn zij naast haar liggen. Ik steun op één elleboog en laat mijn andere hand zachtjes over haar arm glijden.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Juléan

    Ik ga even helemaal met mijn mond vol tanden. Had Camargue gelijk? Voelde Serena meer voor mij dan gewoon vriendschappelijke gevoelens? En hoe zat dat van mijn kant dan? Ja, ik vond haar erg aardig en ja, we waren heel vaak samen, maar vond ik haar ook leuk? Zeg maar, meer dan gewoon?
    Goh, Cam had me wel stof tot nadenken gegeven zeg. Misschien moest ik er eens met Serena over praten. Maar hoe deed je dat nou weer? Zoveel ervaring met meisjes had ik ook weer niet. Niet op die manier in elk geval. Voor mij waren mijn gevoelens altijd wel gewoon duidelijk geweest.
    Camargue trekt me terug naar de groep en ik tover mijn grijns weer tevoorschijn terwijl ik me tussen de dames meng.


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Fedea

    "Elisabeth?" Wat was ik weer lekker traag van begrip.
    "Oh my gosh..." Ik gaf hem een mep op zijn arm.
    "Gemenerd. Je had het gewoon kunnen zeggen..." Ik glimlachte lief.
    Neen, moest hij perse moeilijk gaan doen.
    Mannen he...


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Serena
    Ik kijk naar de sneeuw die door de wolken om de grond en de mensen valt. Mijn nu paarse muts zit onder de witte vlekjes. Ik zie hoe ook Camargue naar buiten komt met Juléan... Jep hij is knap en lief. Maar ik wist niet wat ik voor hem voelde nee dat wist ik niet. Als Camargue hem iets vertelde zou ik haar vermoorden. Als ik dat alleen deed zou ik het snel moeten doen, want haar einde zou naderen. Ik zou niet zonder haar kunnen. Tranen begonnen te branden in mijn ogen. Ik knikte even naar de groep en liep naar het bos. Ik had een plek in het bos waar ik me fijn voelde een speciale boom. Hij had altijd bloemen op zich. Ik liet de tranen even lopen en mijn adem stokte net zoals mijn lichaam schokte. Ik wou niet dat ze wegging. Haar irritante grapjes. Haar bemoeizuchtige karakter. Maar ook haar zorgzaamheid. Meer tranen begonnen zich te verspreiden over mijn wangen en vielen via mijn kin in de sneeuw. Ik wou haar nie kwijt...


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Atreyu

    Wanneer het muntje valt krijg ik een mep op mijn arm.
    "Gemenerd?" vraag ik vals verbaasd "Hmm, wat had ik ookalweer gezegd over dat ondergoed?" zeg ik terwijl ik mijn vinger over mijn kin laat wrijven. Ik glimlach lief naar haar en besef dan pas dat haar klap vrij hard aankwam. Ik ga opnieuw op haar zitten en kietel haar alsof mijn leven ervanaf hangt.

    Camargue

    Buiten is het al donker en een kille wind heeft de straten veroverd. Eleanor staat al te wachten en ze rilt van de kou.
    "Ellie, vlieg dan gewoon naar huis?" stel ik voor. Zelfs met mijn jas aan had ik het frisjes, ik wilde me niet inbeelden hoe koud zij het had.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Fedea

    Ik gil even en doe mijn best om niet uit de zetel te vallen.
    Al snel begin ik hysterisch te lachen, en ik doe mijn best om zijn handen af te weren.
    "Stoooohooop, alsjeblieeehieeeft!" hik ik van het lachen.

    [ik moet weer gaan leren -.- tot seffens <3]


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Eleanor

    'Ja, dat lijkt me een slim idee. Ik zie jullie thuis,' zei ik, draaide me om en rende richting de bomen. Zodra ik de beschutting van de bomen had versnelde ik mijn pas. Toen mijn voeten de grond niet meer raakten, klapte mijn vleugels langs me en zocht ik snel daarna de hoogte weer op. Dit voelde een stuk warmer dan in mijn menselijke vorm, ik kraste een keer schel, maakte een scherpe bocht boven Cam en de rest en vloog daarna richting ons appartementgebouw.

    [ bericht aangepast op 11 dec 2011 - 15:04 ]


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Atreyu

    Ze lacht luidkeels en probeert mijn handen weg te duwen maar veel nut heeft het niet.
    "Stoooohooop, alsjeblieeehieeeft!" gilt al lachend uit.
    Ik haal even mijn handen van haar buik maar laat ze dreigend boven haar hangen. Ik trek een nadenk-gezicht en zeg dan
    "probeer me maar te overtuigen."
    Opnieuw begin ik haar te kriebelen maar ik gebruik niet zoveel kracht als ervoor. Ze kan zich makkelijk verweren nu.

    Camargue

    Terwijl Eleanor wegvliegt kijk ik om me heen, op zoek naar Serena. Plots zie ik haar. Wanneer ze mijn richting uitkijkt wenk ik haar naar me toe.
    Ik sla mijn arm om haar heen en laat de anderen ons voorbij steken.
    "Waarom heb je me nog niks verteld over Juléan?" vraag ik zoals een moeder zou doen.

    [ bericht aangepast op 11 dec 2011 - 15:11 ]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    [Serena is weggerend lieve schat. Ze wou je vermoorden als je iets gezegt had, maar toen kwam het tot haar door dat Cam al dood zou gaan dus rende ze huilend weg en zit ze nu tegen een boom..]


    I'm finally back, Finally after a Year break

    [En Cam heeft haar daar zien zitten en haar naar haar toegewenkt :p]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    [GEDAAN MET LEREN, WOEHOE ;D]

    Fedea

    Ik probeerde mijn lach in te houden en keek hem lief aan.
    "Alsjeblieeeef, stop ermee..." Zo gemakkelijk gaf ik me niet over hoor.
    Als hij een kus wou, dan moest hij maar lief zijn :3
    Ik bleef hem lief aankijken, en wachtte tot hij stopte.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Serena
    Tranen stromen over mijn wangen. Dit zou nog maar een maand zijn ze zou nog een maand me zo vat kunnen houden Jean zou ze binnen een uur na de kroning tot stof zijn vergaan.
    'Ik weet niet wat ik voor hem voel.' Zeg ik snikkend terwijl mijn lichaam schokt.
    'Mijn ene deel zegt dat ik van hem hou, maar de andere helft zegt dat ik van hem hou als mijn broer.' Huil ik verder. Ik praat zo onduidelijk dat alleen Camargue me kan verstaan.
    'En ik wil jou niet kwijt.' Snik ik nog harder terwijl mijn tranen als een waterval uit mijn ogen komt. Ik wil haar niet kwijt.


    I'm finally back, Finally after a Year break