• De eerste keer dat de zon haar stralen op de aardse dieren wierp, werden 7 vorsten geboren. Deze staan beter bekend als Faunielen. Toen zij de leeftijd van 16 bereikten, veranderden hun levens voorgoed. Eeuwige jeugd werd hun vloek en elk had de gave om in één dier te veranderen wanneer ze dat wouden. Ze werden beschermd door hun wachter, iemand uit hun naaste omgeving.
    Om de 467 jaar wordt een nieuwe vorst geboren en eens deze 16 geworden is, zal de oudste heerser sterven en zo eindelijk rust vinden.
    Indien er geen 7 vorsten zijn, zullen wereldwijd diersoorten uit beginnen sterven. De Floraten, hun tegenpolen doen er alles aan om dit in de hand te werken en de wereld voor zichzelf te veroveren.
    Een maand voordat de nieuwe vorst zijn/ haar troon kan opeisen, wordt deze op brutale wijze door de tegenpolen ontvoerd. Zullen de Faunielen op tijd zijn om hun nieuwe medevorst te redden of zullen de dierensoorten met hem/haar verdwijnen?



    Faunielen (Koningen/Koninginnen)
    - Cockney| Koningin Camargue | Paard (1)
    - Regen| Koningin Rhiannon "Rae" Vilkas | Wolf (2)
    - HurtedHeart| Koningin Serena Polare | Ijsbeer (7)
    - JaiRy| Koningin Eleanor Acquilina | Arend
    - Fayan| Koning Juléan Yahuar | Luipaard (6 )
    - Patronum| Fedea Ambessa |Leeuw (nieuwe vorstin)(8)
    -
    -

    Er kunnen GEEN vrouwelijke Faunielen meer gemaakt worden

    Wachters
    - Cockney| Atreyu Guarin | Wachter van Fedea Ambessa
    - Proprius| Liam Oliver Sanz | Wachter van Camargue
    - Orphin| Fáilte Abhainn | Wachter van Rhiannon
    - Regen|Wachter van Serena Polare
    -
    -
    -
    -

    Floraten onbeperkt
    Cinna| Faye Melodié Sanchez
    BADTranslate| Domestica Amoia Lestice

    Mensen onbeperkt
    Patronum| Mathan Dilis
    MissDreams| Sandriné Lucia Romaní

    [ bericht aangepast op 11 dec 2011 - 12:15 ]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Atreyu

    "Waarom moet jij met steeds aankleden?" vraagt ze plots grijnzend.
    "Omdat ik je veel te graag uit wil kleden," antwoord ik zuchtend "dus als je volgende keer dat we afspreken een trui met een rolkraag en een broek een taille tot onder je oksels wilt aandoen dan zijn we safe," zeg ik lachend om de spanning een beetje te breken. Opnieuw voel ik de neiging om met mijn hand onder het t-shirt te gaan maar ik verbied het mezelf. Ik schud even met mijn hand alsof dat het gevoel zal wegjagen. Ik bedenk een waardig alternatief en leg het op haar wang waarop ik haar gezicht naar me toe draai.
    Stil lig ik in haar ogen te verdrinken.

    [ bericht aangepast op 11 dec 2011 - 17:08 ]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Eleanor

    In de laatste meters probeerde ik nog zoveel mogelijk snelheid te maken, helaas voor mij had dat geen nut meer. Ik dook zo snel als ik kon naar beneden maar was al te laat. Juléan zat binnen hijgend tegen de muur met een brede grijns op zijn gezicht. Zodra ik de grond raakte was ik weer terug verandert in een mens, mijn haren zwiepte nog naar voren van de snelheid die ik tevergeefs had geprobeerd te maken. Leunend tegen de muur en met een zware ademhaling, grijnsde ik terug naar hem. 'Jij wint en jeetje.. Met wat een snelheid ook!' zei ik tegen hem en boog even voorover om goed op adem te komen.


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Juléan

    Na ongeveer een minuut was ik weer voldoende op adem gekomen om meer te doen dan alleen breeduit te grijnzen.
    "Natuurlijk. Ik moet toch iets om een beetje indruk te maken op al die dames hier?" lachte ik. En als man zijnde hield ik gewoon van uitsloven. Machogedrag. Laten zien wat ik kon. Yep, dat was mijn afdeling wel. En als ik zulke wedstrijdjes dan ook nog weg, ja, dat gaf mijn ego weer even een boost, hoewel ik nooit echt arrogant was of zo.


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Camargue

    Terwijl ik met de anderen rustig komen binnengewandeld zitten Eleanor en Juléan in de gang op adem te komen.
    "Uitslovers," zeg ik lachend terwijl ik naar hen toeloop.
    Ik zoek een manier om nog wat meer tijd met hen te kunnen doorbrengen en plots krijg ik een idee.
    "Wie helpt me een gepaste outfit voor de auditie maandag zoeken?" zeg ik breed lachend.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Eleanor

    'En dat lukt je aardig zo,' reageer ik lachend terug. Soms moest ik gewoon even iemand uitdagen en op die momenten kon ik beter Juléan nemen, aangezien die vrijwel elke uitdaging aannam. Ik was geen meisje meisje, hield van stoeien, ravotten en wedstrijdjes maar ik kon natuurlijk wel enorm genieten van shoppen, make-up en haarfreubelen. Zodra de andere ook binnen komen hoor ik Camargue lachend 'Uitslovers' tegen ons zeggen. 'Ik wil je best helpen met een gepaste outfit zoeken en dan mag Juléan als we klaar zijn je wel keuren,' antwoord ik en werp een plagende grijns naar Juléan toe.


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Camargue

    Eleanor biedt haar hulp aan en zegt dat Juléan achteraf mag keuren. Ik trek mijn wenkbrauw op en zeg dan grijzend
    "Hij mag best mee hoor. Zeg nu zelf, wie kan er beter zeggen wat er bij mannen in de smaak valt dan een man zelf. Niks dat Juléan nog niet gezien heeft toch?"
    Ik heb de woorden nog maar net uitgesproken of ik kan me al niet meer inhouden van lachen. Juléans gezicht was goddelijk.
    Ik weet best beter dan dat. En ik zou het Serena niet aandoen om een beetje in mijn ondergoed voor Juléan te staan paraderen.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Juléan

    "Ach, we weten toch allemaal dat de beste outfit voor Cam geen enkele outfit is? Puur natuur!" plaag ik met een overdreven knipoog en wenkbrauwwiebel.
    "Ik wil best keuren, ik wil best helpen, geen enkel probleem. Met twee dames overleef ik het vast wel."


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Camargue

    Puur natuur? Ik loop naar Juléan en geef hem een klap op zijn arm.
    "Zelfs niet in je dromen, katje," zeg ik lachend.
    Nu biedt hij zelf aan te helpen en denkt het te overleven met slechts twee meisjes.
    "Oké," zeg ik terwijl ik met mijn hand iets denkbeeldigs wegwuif "maar niet gluren of je krijgt twee hoeven in je gezicht," zeg ik gespeeld dreigend.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Eleanor

    Grinnikend loop ik richting Cam en geef Juléan onderweg een plagende por. "Met ons twee overleef je dat zeker wel,' zeg ik en kijk Cam vervolgens met een plagende blik aan. Een geintje op zijn tijd moet kunnen toch? Of zou dat heel gemeen zijn tegenover Serena? Onopvallend haalde ik mijn schouders op, ze waren geen stel en een grapje kon geen kwaad.


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Juléan

    Met gespeelde verbaasdheid kijk ik Cam aan. "Maar ik gluur nóóit!" roep ik uit terwijl ik overdreven omlaag kijk en vervolgens lachend een paar passen naar achter stap, buiten bereik van mijn arm. "Spaar me! Ik ben maar een simpele jongen! Ik heb geen controle over mijn ogen!" lach ik.


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Camargue

    Ik proest het uit bij het toneelstukje van Juléan en aarzel niet om mee te doen.
    "O wee! Hoe kon ik ooit zoiets denken. Vergeef me mijn strenge woorden!" zeg ik dramatisch met de rug van mijn hand tegen mijn voorhoofd.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    [ff eten, sleur eleanor maar mee.. brb]


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Juléan

    Ik krijg bijna de slappe lach en moet heel, héél veel moeite doen om mijn gezicht weer in de plooi trekken.
    "Nouuuuuuu..." probeer ik dan uiterst serieus, maar daar faal ik enorm in. "Oké, dan. Omdat jij het bent!" zeg ik dan lachend.
    Ja, we zijn al eeuwen en eeuwen oud, maar ik betwijfel of we ons ooit volwassen zullen gedragen. Niet dat ik dat wil of zo. Dit is veel te gezellig.


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Camargue

    "Jeej" zeg ik terwijl ik in mijn handen klap en op en neer spring. Ik moet lachen om mezelf.
    "Maar wilde je nu echt mee of niet?" vraag ik Juléan terwijl ik al half Eleanor aan het meetrekken ben. Ik kijk achter me om om te zien wie er nog volgt.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Juléan

    "Zeg het maar. Heb je mijn keurende, mannelijke ogen nodig of niet?" grinnik ik. Nee, mij maakte het vrij weinig uit wat ik moest doen. Hier blijven, meegaan of wat dan ook.


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen