[RPG] The Reunion - Speeltopics

Cel Indeling:
Cel 1: Fayan, Amycus en Aurora.
Cel 2: Saph, Ferron en Chiara
Cel 3: Dario, Primrose
Cel 4: Daiyh, Cassie
Cel 5: ....

Let's face it, these people are a danger to our safe community. We have to lock them up, together. Forever, so we can all live in peace

[ bericht aangepast op 4 dec 2011 - 23:25 ]

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Hoort Saph Fayan niet roepen?

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Cassie's post is gewijzigd ^^

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

Fayan schreef:
Hoort Saph Fayan niet roepen?

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Fayan
Oh jezus het was Cassie echt. Ze leefde ook nog.
"Nee. Ik leef nog," mijn stem klonk gesmoord door de tranen, maar desondanks sleepte ik me naar de tralies in de hoop dat ik haar ergens kon zien.
"Ik ben gered, op het nippertje, maar ik mocht niet uit het Capitool..."

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Sorry sorry :'D

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

James
Ik heb geen idee waar ik ben, beelden van een bos schieten door mijn hoofd.
Het enigste wat ik zie zijn tralies, ik wrijf over mijn hoofd en sta op.
"Hallo?" roep ik radeloos door de gangen.

You keep breathing, that doesn’t mean you’re alive - TABLO (Tommorrow)

Ugh. *houd het niet meer bij*

Amycus Calcia
Wacht. Die stem kende ze.
Ondanks dat het onmogelijk was om naar een cel verderop te kijken, hield ze haar blik toch op de gang gericht.
'Prim?' riep ze, ookal wist ze al wie het was. Het was inderdaad Primrose geweest, dat kon niet anders.

Chiara Cinxi
De celdeur werd open geschoven, en Zahira in haar armen gedrukt. Het meisje keek haar met grote, vragende ogen aan.
'Waar zijn we?' vroeg ze met een zachte stem.
Wat haatte ze het dat ze niet kon antwoorden. In plaats daarvan schudde ze zacht haar hoofd, streelde met haar vingers over Zahira's lange, donkere haar.
'Saph?' vroeg ze daarna twijfelend, terwijl ze zich weer omdraaide naar de twee achter haar. Hij had haar herkend, dat zag ze in zijn ogen. Maar er was iets anders dat haar aandacht trok.
Fayan's stem.

[ bericht aangepast op 4 dec 2011 - 22:32 ]

-

Saph Amero
Oh god eht was hem echt. ik herkende die stem uit duizende. Fayan. Chiara keek me twijfelend aan maar ik kon me neit verroeren, staarde met grote, geschrokken ogen voor me uit. dit was onmogelijk. een droom. Namen werden geroepen. Cassie, Prim.... dit was onmogelijk.

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Primrose
Ik hoor James' stem en ook die van Amycus. Ze leven in iedergeval.
'Jullie leven nog!' roep ik blij.
Ja ze leven nog, maar hoe krijgen we ons uit deze puinzooi? We zitten vast ergens in het Capitool. Dat is zeker. In een Capitoolgevangenis.

You gave me forever within the numbered days and I am grateful.

Cassie
'Als je je er beter door voelt, ik heb die vrouw vermoord,' meldde ik droogjes. 'Maar goed dat ik sinds mijn dertiende met een mes rondloop.' Ook al was dat aan een vreselijke herinnering gekoppeld. En waarschijnlijk zou het feit dat ik op zestienjarige leeftijd iemand had vermoord hem niet veel vrolijker stemmen, maar nu had ik het al gezegd. Ach.

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

Daiyh
ik rol mijn ogen en leun tegen de muur. god wat waren ze luid. ik had hier jaren in stilte geleefd. Irritante verzetsmensen....

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Dario
Ik liet me op de grond vallen en vloekte opnieuw hartgrondig. Toen keek ik opzij, naar mijn celgenote. 'Hé. Ik ben Dario, uit district negen,' stelde ik mezelf voor.

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

Kleinzoon van Snow die nog geen naam heeft. Ideas?
Grijnzend zat ik op de enorme stoel die ooit van mijn grootvader was geweest, maar nu aan mij toebehoorde.
Ik staarde naar de enorme beeldschermen voor me, één voor elke cel, waar mijn gevangenen, mijn speeltjes, pionnen, nu langzaam wakker werden en elkaar begonnen te roepen.
Ach, een reünie. Wat gezellig, wat enig allemaal. Jammer dat ik ze binnenkort toch weer van elkaar moest scheiden. Eén voor één.
Maar dat pas, als ze gek werden in die cel. Me er zelf om smeekten na alle martelingen, het niet meer aan zouden kunnen.
Oh ja, ik had het plannetje al helemaal uitgedacht. Het kon niet fout gaan.
Ze waren volledig in mijn macht en god wat was dat heerlijk.


Oke fail.

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

I really want to hug you all right now. This whole roleplay is epic and shall go down in history!
Nee dit maakt me echt niet hyper en overemotioneel en huilerig ofzo.

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Chiara Cinxi
Haar zachtgroene ogen schoten onwillekeurig even naar de tralie's. Maar niemand vroeg om haar, en dat wist ze ook. Het maakte ook niet echt uit, dat had ze zichzelf al gedwongen te accepteren.
Dat het niet uitmaakte of ze er nog was of niet, alleen voor Zahira. En dat Daiyh waarschijnlijk dood zou zijn, gestraft voor zijn daden.
Met een zachte zucht leunde ze tegen één van de muren, liet zichzelf naar beneden glijden en ging op de kille grond zitten.

-