• The Reunion





    Cel Indeling:
    Cel 1: Fayan, Amycus en Aurora.
    Cel 2: Saph, Ferron en Chiara
    Cel 3: Dario, Primrose
    Cel 4: Daiyh, Cassie
    Cel 5: ....


    Let's face it, these people are a danger to our safe community. We have to lock them up, together. Forever, so we can all live in peace

    [ bericht aangepast op 4 dec 2011 - 23:25 ]


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Yes, I do ;D


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Saph Amero
    Ferron's lichaam schokte door zijn eigen gesnik. De arme jongen had natuurlijk geen idee wat er aan de hand was, evenmin als ik. Ik hoorde ent zo dood te zijn als... als zijn grote broer. Een flashback van die geweldige, verschikkelijke dag kwam terug, waardoor de tranen maar bleven komen. Fayan...


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

    Amycus Calcia
    Voor ze nog iets kon zeggen, klonk een andere stem.
    Met een ruk keek ze om, naar het gezicht van een jong meisje die haar vaag bekend voorkwam. Ze liep naar voren, greep de tralie's vast en deed een poging de gang op te kijken.
    Tegenover hen was nog een cel, maar er was teveel schaduw om te zien wie daar in zaten.


    -

    Fayan schreef:
    Zijn er trouwens nog meer mensen die interesse hebben in een Word-document waarin het hele verhaal van Fayan en Saph staat, stukje voor stukje, van begin tot eind, 371 pagina's lang? (cat)


    Wat ik in een uur of 4 helemaal doorgelezen heb. (cat)


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

    Daiyh Briiori
    Ik zuchtte, en luisterde. De cellen waren gevuld emt geprevelde woorden, gesnik... Hoe fijn.


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

    Natuurlijk ben ik daar geïntreseerd in


    You gave me forever within the numbered days and I am grateful.

    Chiara Cinxi
    Opeens werden haar gedachten verstoord, door gesnik. Achter haar.
    Ze draaide zich om, maar het was Zahira niet. Het waren twee mannen, hoewel "man" voor de jongste een groot woord was.
    Saph.
    Wat deed hij hier? Wat deed zíj hier überhaupt?


    -

    Diayh word zo opgemerkt, hoor. Momenteel is ze nogal bezorgd om haar broertje en zusje (A)


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Mensen, help me even met de cel indeling. Wie zitten er nog bij Ferron en Saph? En bij de rest?


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Fayan schreef:
    Mensen, help me even met de cel indeling. Wie zitten er nog bij Ferron en Saph? En bij de rest?


    Chiara zit bij ons! *O*

    en Daiyh bij Cassie.


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

    Primrose
    Ik ga zitten in een hoekje en rol me op tot een balletje. Ik wieg heen en weer terwijl ik snik. Onschuldige mensen zitten hier vast.


    You gave me forever within the numbered days and I am grateful.

    Cassie zit bij Daiyh, Dario bij Primrose en Aurora zit bij Fayan en Amycus. Aurora zei trouwens net iets tegen Fayan, ghehe.


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Gah, I nearly forgot how much I lóved roleplaying this with you guys! <3


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

    Fayan
    In de andere hoek zat een meisje. Ze leek me bekend, maar toch ook weer niet, alsof ze heel erg veranderd was sinds de laatste keer dat ik haar gezien had.
    Maar ik kon niet meer helder nadenken door alle geluiden die op me afkwamen. Ik had afgelopen 5 jaar in behoorlijke isolatie geleefd, dus dit was even wennen. Ik meed elk gezelschap, iedereen. Alles deed me denken aan... aan... tranen wrongen zich naar buiten toen ik zijn gezicht ineens scherp voor me zag in mijn herinneringen en ik trok mezelf terug, mijn benen tegen mijn kin en mijn armen eromheen.

    Ferron
    Ik kon uren door huilen, bleef Saph stevig vasthouden maar uiteindelijk hapte ik naar adem en raapte mezelf bij elkaar.
    Ik wierp een blik op Saph en deed weer een poging om hem te troosten.
    Hoewel ik nu geen kind meer was, zag ik hem toch nog een beetje als mijn held. Zo had ik hem ontmoet, van dat beeld kwam ik niet zo snel meer af. En het was vreemd hem zo gebroken te zien. Zo alleen. Zo verdrietig.


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Escritura schreef:
    Gah, I nearly forgot how much I lóved roleplaying this with you guys! <3

    I quote this because it's treu *O*

    [ bericht aangepast op 4 dec 2011 - 22:20 ]


    -