• The Reunion





    Cel Indeling:
    Cel 1: Fayan, Amycus en Aurora.
    Cel 2: Saph, Ferron en Chiara
    Cel 3: Dario, Primrose
    Cel 4: Daiyh, Cassie
    Cel 5: ....


    Let's face it, these people are a danger to our safe community. We have to lock them up, together. Forever, so we can all live in peace

    [ bericht aangepast op 4 dec 2011 - 23:25 ]


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Fayan - Stylist (OH I LOVE WRITING THIS AGAIN <3)
    Een luide, schelle stem wekte me, liet pijnscheuten door mijn hoofd razen als vlijmscherpe, gloeiendhete messen.
    Ik lag op een koude ondergrond, op mijn buik met mijn gezicht naar een kale, stenen muur gericht.
    Het stonk in de ruimte, het was een muffe lucht met nog iets anders... iets wat ik niet één twee drie thuis kon brengen. Maar ik herkende hem wel en hij bezorgde kippenvel op mijn armen.
    Zoals altijd, kwam vlak nadat ik wakker was geworden dat afgrijselijke, depressieve gevoel over me heen, als een dikke deken waar ik niet kon uit ontsnappen.
    Deze had ik elke dag sinds ik te horen kreeg dat ik... de jongen die ooit mijn verloofde was nooit-... nee, niet aan hem denken. Het was te pijnlijk, alsof mijn hart weer uit elkaar gescheurd werd.
    Het was op de bruiloft geweest. Eerst zo perfect, daarna zo vreselijk. Ik herinnerde me de vrouw die me neerstak en daarna enkel nog het Capitoolse ziekenhuis.
    Het gezicht waar ik zo van was gaan houden had ik nooit meer gezien. Vanaf dat moment had ik zijn naam niet meer uitgesproken, behalve vlak voor het slapengaan, als ik hem zachtjes welterusten wenste. Iedere keer als ik dat deed, deed de wond in mijn borst waar ooit mijn hart zat meer en meer pijn, maar ik bleef het doen. Omdat ik hem zo miste.


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Wie weet een awesome naam voor de kleinzoon van Snow? Dan kan ik voor hem gaan typen. *heeft heel erg veel sadistische en evil ideeën voor deze RPG (wbw)*


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Henk. Hij heet gewoon Henk.


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    LOL, dat klinkt echt vet angstaanjagend :'D


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Saph Amero - The most awesome guy you shall ever meet
    Met moeite dwing ik mijn ogen open. Wat? Ik kijk verdwaasd rond me, maar ik zie alleen grijze muren en dikke tralies. Wat deed ik hier? En wáár was "hier"?
    Voorzichtig wist ik op te staan. Ik voelde me zwak, trillerig, maar mijn lichaam leek niet gewond te zijn. Ik herkende deze plek niet, maar het was een cel. Waarom zat ik in een cel?
    Ik leunde tegen de tralies aan en tuurde naar buiten. Niets te zien. Ik dacht terug, aan mijn laatste herinnering. Een bruiloft. De man waarvan ik hield aan een mes geregen. Ik dwong mijn tranen terug.
    inmiddels hoorde ik een schelle stem door de cellen schallen. Ik viel weer neer op de grond, huilend.
    Fayan...


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

    This is so sad ):


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    -nodds-
    Cassie
    Misschien was dit het stomste wat ik ooit gedaan had, misschien ook niet. Wat maakte het nog uit? Ik krabbelde overeind en liep naar de voorkant van de ruimte. 'Hallo? Is daar iemand?' Mijn stem klonk aarzelend, onzeker, maar niet bang. Net zoals hij vroeger klonk, eigenlijk. Vijf jaar was het al, vijf jaar sinds de bruiloft, sinds de vrouw Fayan had gedood en sinds ik op mijn beurt de vrouw had gedood.


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Wie zit bij wie in de cel?


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Daiyh zit bij Cassie *O* Voor de lol.


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

    Chiara Cinxi
    Paniek welde zich in haar op, ze voelde hoe haar greep om de tralie's zich verstarden. Dit kon niet. Ze konden haar niet enige afpakken wat ze nog van hem had.
    Hun dochter. Het meisje dat zo op hem leek, zo wijs en eigenzinnig was. De donkere glans in haar ogen, hetzelfde zwarte haar, maar waarvan je pas kon zien dat het donkerbruin was als ze in de zon te vinden was.
    Zahira was haar enige troost geweest. Na de moeite die ze beiden hadden doorstaan om bij elkaar te blijven, waarna ze bruut uit elkaar werden gehaald. Daiyh was meegenomen toen ze sliep, geruisloos. En daarna was ze zelf aan de beurt, samen met Zahira gedumpt in District 11, waar de toorn van haar ouders op haar stond te wachten.
    Ze wist dat ze sinds die tijden nog kouder was geworden, nog erger in zichzelf gekeerd. De enige tegen wie ze echt zichzelf was, was tegen Zahira. Net zoals ze bij Daiyh had kunnen doen, maar hij was er niet.
    En de hoop dat hij terug zou komen had ze al opgegeven. Er was alleen nog dat koude gemis.


    -

    Zijn er celgenoten dan? (cat)


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Omg, jaman. Diayh en Cassie worden vast vrienden XD


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Ja, want anders moeten er VET veel cellen zijn. Dus je zit met twee of drie in een cel, I guess :'D


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Als Daiyh en Cassie iets gaan uitspoken in die cel sla ik ze in elkaar. (cat)

    Wie wilt gezellig bij Chiara of Amycus in een cel? *O*


    -

    Daiyh Briiori - the most awesome bad guy ever
    Stilletjes zat ik in eht hoekje van de cel gedrukt. Ik zat hier al jaren, maar altijd alleen. Waarom nu, na vijf jaar, waren er plots mensen?
    'Hallo? Is daar iemand?'
    een jonge meisjes stem. Ze zat bij mij ind e cel, leunend tegen de tralies. ik zei niets.

    [ bericht aangepast op 4 dec 2011 - 22:03 ]


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.