• Op een onbekend eiland Alcamene heerst al voor zolang men kan herinneren een strenge winter. Meters sneeuw, dikke pakken ijs en een eeuwig durende, strenge wind. Het eiland wordt bewoond door verschillende wezens, die sinds de wintertijd niet meer blind op iemand kunnen vertrouwen.
    De koningin Epona Euryanassa is degene die de winter over het eiland heeft uitgeroepen, en het contact met zustereiland Melania heeft verbroken waardoor de inwoners van Alcamene geen kant meer opkunnen. Stuk voor stuk zullen ze moeten buigen voor de koningin, die een aardig aantal wezens achter zich heeft staan.


    In deze RPG worden de bewoners van het eiland Alcamene gespeeld, vanaf 12 en t/m 30 jaar. In de story die beneden in dit topic te vinden is, kun je de verschillende soorten vinden die kunnen worden gespeeld - waaronder ook 'gewoon' een mens.
    De koningin wordt niet gespeeld, maar het is wel mogelijk om iemand te spelen die voor haar werkt. Die komt bijvoorbeeld spioneren, informatie zoeken, etc.
    Op zustereiland Melaina wordt een verzet bij elkaar geraapt om de koningin van de troon te stoten, maar dat deel komt verder in de RPG aan bod.
    Alle personage's zullen met naam en speler in het topic komen te staan, en uitgebreid in de daarvoor bestemde story.


    - Rollentopic
    - Rollenstory
    - Speltopics





    Dulcis
    Rizardo (Rizardo)
    Silvano (Psychos)
    Nairawen (Lughnasadh)

    Interius
    Leyla (Psychos)
    June (Panter)
    Scirius (MustacheMe)
    Madeline (HurtedHeart)
    Raveny (Fae)

    Sanguis
    Vedran (Fayan)
    Alissa (Discovery)
    Dream (Rizardo)
    Mischa (Psychos)

    Sirene
    Michael (Rizardo)
    Cameron (HurtedHeart)
    Adeleide (FlawlessLove)
    Veralynn (Fayan)
    Reina (Psychos)

    Cornu
    Zahira (Psychos)
    Charis (Fayan)
    Miorynn (Lughnasadh)
    Felicia (HurtedHeart)
    Angélo (MustacheMe)
    Zorah (Fae)

    Mens
    Arlene (Cresta)
    Jake (HurtedHeart)
    Liam (TheDirection)
    Iris (RainbowDay)




    "In the depth of the winter, I finally learned that within me there lay on invicible summer"

    [ bericht aangepast op 12 nov 2011 - 18:23 ]


    -

    Silvano Vino
    'Dat had je wel eerder mogen zeggen,' mompelde hij, en draaide zich met een overdreven zucht om.
    Daarna liep hij tussen de bomen door, terug het bos in. Zoekend keek hij rond. Hij kende het hele bos, maar een hutje had hij nog nooit gezien.


    -

    Mischa Guerra
    'Ik was nieuwsgierig, hoe moest ik nou weten dat het was overgenomen door een boze heks?'
    Onderweg duwde hij geërgerd wat takken aan de kant, met als gevolgd dat de sneeuw er vanaf viel en bovenop zijn huid landde. Verdomme, wat was dat koud.


    -

    Miorynn
    Een lage grom kwam uit haar mond. Onder het slaken van een vreemde kreet stompte ze het meisje hard in haar buik. Direct toen ze het gedaan had voelde ze alweer de schrik van wat ze zojuist had gedaan, en ze begon nog harder te huilen, zich vastklemmend aan de tak alsof het haar reddingsboei was, en tegen zichzelf mompelend in haar taal om zichzelf weer tot rust te brengen.


    there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

    Iris
    Toen hij en tak weg duwde kwam er sneeuw op zijn huid.Je zag dat hij het koud vond.'Daar wen je helaas niet aan. Ik leef al mijn hele leven in sneeuw en ik vindt het nog verschrikkelijk.'Zei ik.Terwijl ik de takken ontwijkt.


    “You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

    Mischa Guerra
    Hij mompelde iets onverstaanbaars, toen er opeens een doffe klap klonk. Met een ruk keek hij omhoog, zijn wenkbrauwen krulden in een frons toen hij twee meisjes in een boom zag zitten.
    Blijkbaar waren ze niet dol op elkaars gezeldschap, aangezien de blonde net geslagen leek te zijn.


    -

    Raveny
    'Jij vroeg het niet,' grinnikte ik. 'Trouwens, je moet hier naar links.' Hij lag eigenlijk best comfortabel. En met deze houding was zijn gezicht een van de weinige plekken waar ik mijn gezicht heen kon draaien, dus had ik een goed excuus om hem eens te bekijken. Hij was best knap, eigenlijk.


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Iris
    Geluid kwam uit de boomtoppen en ik keek omhoog. Blijkbaar hadden een paar ruzie.


    “You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

    Zorah
    Ik vloekte en stond al klaar om haar tegen haar hoofd te trappen, maar toen zag ik de tranen die over haar wangen stroomden en kwam ik weer een beetje tot mezelf. Zonder nog om te kijken vloog ik weg, landde een meter of zestig verder en plofte neer op een omgevallen boom, met een mismoedige blik in mijn ogen.


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Silvano Vino
    Hij volgde een onzichtbaar paadje, en kwam uiteindelijk inderdaad uit op een hutje. Goed verstopt, meer dan dat zelfs.
    Eenmaal voor de deur probeerde hij die open te krijgen, begon te vloeken toen het niet lukte en gaf er een schop tegen.
    'Op slot?' gokte hij.


    -

    Miorynn
    Als verdoofd hing ze in de boom, haar ogen gesloten om de opkomende pijn te kunnen verdragen. Haar armen bloedden van de scherpe tak die ze bijna had fijngeknepen, maar ze vond dat ze de pijn verdiende. Ze had een ander wezen kwaad gedaan... ook al was dat andere wezen in- en inslecht.
    Met een plof liet ze zich uit de boom vallen. Ze klapte haar vleugels uit en landde gracieus op de bevroren grond, waar ze zich mismoedig tegen de stam van de boom aannestelde en haar vleugels om haar heen vouwde voor extra warmte.


    there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

    Mischa Guerra
    Geïnteresseerd volgde hij degene die weg vloog met zijn ogen, en liet zijn blik daarna terug glijden naar degene die nog in de boom zat.
    Goh, was er toch nog iets interessants te ontdekken op dit eiland.
    Opeens zat ze voor hem, in de sneeuw. Vragend trok hij zijn wenkbrauwen op. Had ze niet door dat hij er stond?

    [ bericht aangepast op 12 nov 2011 - 16:20 ]


    -

    Iris
    Ik kwam natuurlijk wel vaak in de bossen , maar ontweek normaal andere. Ik deed een stap naar achter voor de zeker heid.Ik hiel er niet van als andere ruzie hadden en zeker als ze sterker dan jouw zijn.


    “You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

    heeft iemand een half/heel RPG-idee die dat samen met moi uit wilt werken? (wbw)

    [ bericht aangepast op 12 nov 2011 - 16:28 ]


    -

    Raveny
    'Waarom mishandel je mijn deur?' vroeg ik, mijn glimlach klonk duidelijk door in mijn stem. 'En ja, op slot.' Ik viste de sleutel uit mijn zak en gaf hem door. Binnen was er natuurlijk niets veranderd. Er lag hout klaar in de openhaard in de woonkamer, waarboven een ketel hing om in te koken. Het plafond was behangen met bundeltjes kruiden en op het tafeltje naast de versleten bank stond een stenen kom, die ik 's ochtends had gebruikt voor soep. Het was nogal simpel ingericht, maar voor mij was het genoeg.


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    [Jawel hoor, maar dat kan nu nog niet en het faalt bestwel. Twee zelfs en stiekem heb ik Silvano voor allebei nodig, ghehe.]

    [ bericht aangepast op 12 nov 2011 - 16:31 ]


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.