• Op een onbekend eiland Alcamene heerst al voor zolang men kan herinneren een strenge winter. Meters sneeuw, dikke pakken ijs en een eeuwig durende, strenge wind. Het eiland wordt bewoond door verschillende wezens, die sinds de wintertijd niet meer blind op iemand kunnen vertrouwen.
    De koningin Epona Euryanassa is degene die de winter over het eiland heeft uitgeroepen, en het contact met zustereiland Melania heeft verbroken waardoor de inwoners van Alcamene geen kant meer opkunnen. Stuk voor stuk zullen ze moeten buigen voor de koningin, die een aardig aantal wezens achter zich heeft staan.


    In deze RPG worden de bewoners van het eiland Alcamene gespeeld, vanaf 12 en t/m 30 jaar. In de story die beneden in dit topic te vinden is, kun je de verschillende soorten vinden die kunnen worden gespeeld - waaronder ook 'gewoon' een mens.
    De koningin wordt niet gespeeld, maar het is wel mogelijk om iemand te spelen die voor haar werkt. Die komt bijvoorbeeld spioneren, informatie zoeken, etc.
    Op zustereiland Melaina wordt een verzet bij elkaar geraapt om de koningin van de troon te stoten, maar dat deel komt verder in de RPG aan bod.
    Alle personage's zullen met naam en speler in het topic komen te staan, en uitgebreid in de daarvoor bestemde story.


    - Rollentopic
    - Rollenstory
    - Speltopics





    Dulcis
    Rizardo (Rizardo)
    Silvano (Psychos)
    Nairawen (Lughnasadh)

    Interius
    Leyla (Psychos)
    June (Panter)
    Scirius (MustacheMe)
    Madeline (HurtedHeart)
    Raveny (Fae)

    Sanguis
    Vedran (Fayan)
    Alissa (Discovery)
    Dream (Rizardo)
    Mischa (Psychos)

    Sirene
    Michael (Rizardo)
    Cameron (HurtedHeart)
    Adeleide (FlawlessLove)
    Veralynn (Fayan)
    Reina (Psychos)

    Cornu
    Zahira (Psychos)
    Charis (Fayan)
    Miorynn (Lughnasadh)
    Felicia (HurtedHeart)
    Angélo (MustacheMe)
    Zorah (Fae)

    Mens
    Arlene (Cresta)
    Jake (HurtedHeart)
    Liam (TheDirection)
    Iris (RainbowDay)




    "In the depth of the winter, I finally learned that within me there lay on invicible summer"

    [ bericht aangepast op 12 nov 2011 - 18:23 ]


    -

    Raveny
    'Niet goed genoeg,' mompelde ik. 'Kijk, op dit soort momenten irriteert die hele winter me toch wel een beetje.'


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Zorah
    Ik zuchtte. 'Omdat jij nou een of andere freaktaal spreekt, ben je nog niet beter dan ik.' Dit meisje irriteerde me eerlijk gezegd mateloos.


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Silvano Vino
    'Ik ken weinig mensen die er überhaupt van houden.'
    Hij zuchtte, en wierp nog een blik op haar gezicht. Zou ze kunnen staan? Langzaam liet hij haar los, zijn handen niet ver van haar vandaan houdend voor de zekerheid.


    -

    *wacht rustig op een bitchfight* (cat)


    -

    Miorynn
    Natuurlijk sloeg het weer in als een bom. Dat deed het immers altijd.
    Ze knipperde verwoed met haar wimpers om de tranen tegen te houden die natuurlijk zouden komen. Misschien niet nu, maar straks wel. Al haar vruchteloze pogingen iets van stoerheid uit te stralen verbleekten zodra iemand iets tegen haar terug zei.
    Haar armen verslapten rond de stam, en ze wierp een woedende blik richting Zorah. Ze wist dat ze hierna genoeg goede antwoorden zou kunnen verzinnen om terug te zeggen, maar nu kon er helemaal niets komen.


    there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

    Raveny
    Ik leunde nonchalant tegen een boom, hopend dat hij niet doorhad dat ik probeerde te verbergen dat ik nog altijd duizelig was. 'Ik vind het wel fijn. De sneeuw laat alles op een sprookje lijken en het is leuk om op het ijs te lopen, en de wind is geweldig als je een zwaluw bent. En van de kou heb je geen last als je een lynx bent.'


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Zorah
    Ik fronste. Die opmerking leek het meisje hard geraakt te hebben, vreemd genoeg. Ze had me niets misdaan, maar ze deed net alsof dit hele bos van haar was. Tegen arrogante types had ik nooit zo goed gekund, en daarom kreeg dit meisje een hele hoop opgekropte woede te verduren. Hoewel maar een heel klein deeltje daadwerkelijk voor haar bedoeld was. Een heel klein deel van mij wist dat, maar de rest trok zich er niets van aan en ik trok mijn wenkbrauwen op. 'Tong verloren?'


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Mischa Guerra
    Zodra hij voet had gezet op zijn "vaderland" had hij spijt gehad. Het zonnige Frankrijk was een paradijs vergeleken met dit ijskoude eiland. Maar de kans dat hij er vanaf zou komen was zo klein dat hij het maar had opgegeven.
    Hij liet zijn blik over de bomen gaan, sjokte verveeld verder. Het bos was eindeloos, en doodsaai.

    Silvano Vino
    'Jammer dat ik het moet doen met mijn Dulcis-velletje,' grinnikte hij, en keek achterdochtig naar haar.
    Voor ze kon protesteren, had hij haar opgetild, en begon in de richting van het dorp te lopen. 'Jij moet even liggen.'


    -

    Iris
    Ik hoorde voetstappen en liep gewoon veder.Ik zag een jongen met een kleurtje op zijn huid en had hem hier nog nooit gezien.Ik liep nieuwsgierig naar hem toe


    “You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

    Raveny
    'Pfft,' mopperde ik, maar ik deed geen poging om los te komen. Ik was sneller, hij was sterker. 'Je overdrijft, weet je dat.'


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Mischa Guerra
    De mensen waren ook nog eens vreemd. Hij was gewend aan de drukke Fransen, die geen tijd hadden voor gesprekken met vreemden. Hier was hij al vijf keer aangesproken, terwijl hij er niet echt sociaal uitzag.
    Zonder op zijn omgeving te letten, liep hij verder. De sneeuw knerpte onder zijn schoenen.

    Silvano Vino
    'Misschien.'
    Bij de rand van het dorp stond hij stil, fronsde zijn wenkbrauwen en keek bedenkelijk naar de eerste straten die in zijn blikveld lagen.
    'Waar woon je eigenlijk?'


    -

    Iris
    Ik liep nog steeds tussen de bomen achter hem aan. Blijkbaar had hij me niet door, omdat ik niet eens mijn eigen voetstapte hoorde.'Hallo, je komt niet van hier, toch?' zei ik spontaan tegen hem.


    “You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

    Mischa Guerra
    Hij was er ook niet eens meer van geschrokken toen een vreemde stem klonk. Onbewust wierp hij een blik over zijn schouder. Een mens. God, zijn natuurlijke hapje kwam hem aanspreken.
    'Nee,' zei hij simpelweg, zonder te stoppen met lopen.


    -

    Raveny
    Ik grijnsde en wees schuin achter hem. 'Niet hier - ik heb een hutje in het bos. Nu moet je nóg verder lopen, arme jij,' zeg ik, met een plagerige ondertoon.


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Iris
    'Waar kom je dan vandaan?'Vroeg ik terwijl ik liep.'En waarom ga je úberhaupt naar een eiland vol met sneeuw en ijs?'
    Ik heb nooit gesnapt waarom andere mensen die een zon hadden hier naar toe wilde.Het is koud en ik wilde allen maar weg.


    “You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor