• Nummer 1: Blub.
    Nummer 2: Blub.
    Nummer 3: Blub.
    Nummer 4: Blub.
    Nummer 5: Blub.
    Nummer 6; Blub.
    Nummer 7; Blub.

    Joinen maar geen idee wat RPG's zijn?
    Kijk hier!

    Inspringen altijd mogelijk. Vraag maar een samenvatting aan mij en ik zal je helpen met in het verhaal komen (;
    Het verhaal
    Het gaat over een stel kinderen die om de een of andere reden in een verlaten villa in het bos komen. Denk aan weddenschap, weggelopen, verdwaald etc. De villa is enorm, heeft alles wat je maar wensen kan, ookal is het stoffig en wat oud. Maar wat ze niet weten is dat de villa die zo verlaten lijkt al bewoond is, niet door mensen of dieren. Door vampiers. Twee sorten nog wel, de slechte kennen geen medeleven en drinken van alles en iedereen en houden zich vaak niet in, de 'goede' doen het zo lang mogelijk met dierenbloed, maar moeten af en toe ook dat van een mens. Ze nemen dan zo min mogelijk en doen de mensen verder niks. Die twee soorten vampiers haten elkaar, obviously.
    Dan nu het grootste probleem, als een mens eenmaal binnen de poorten die rond de villa staan stapt, kan die niet meer terug. Enkel vampiers kunnen naar binnen en naar buiten. Overleven ze het?

    Rollen
    Normale tiener: Dewi - Candy - Timothy - Jamie
    Goede vampier: Elif - Gawyn
    Slechte vampier: Faith - Savoy - Odile

    Weetjes over vampiers
    - Ze kunnen in het daglicht, maar niet de hele dag. Eerst gaat het jeuken als ze te lang zien en dan pijn doen, als ze dan nog te lang blijven is er logisch wat er gebeurt.
    - Als een vampier van een mens drinkt wordt dat mens geen vampier, dat gebeurt pas als een vampier gif 'inspuit'
    - Een vampier die een mens ook tot nachtwezen maakt creëert als het ware een band en is eigenlijk verplicht die persoon te begeleiden in het begin.
    - Vampier worden is een zeer pijnlijk proces.
    - Als vampiers elkaar écht mogen drinken ze elkaars bloed zodat ze een sorot band krijgen ^^
    - Vampiers zijn sneller en sterker dan mensen en al hun zintuigen zijn ook sterk ontwikkeld.
    - Vampiers kunnen sluipen zonder geluid te maken en kunnen haast opgaan in de schaduwen.
    - Vampiers hebben geen eten/drinken nodig, ookal kunnen ze het wel eten.
    - Vampiers hebben bijna geen slaap nodig.
    - En als laatst; Elke vampier heeft een soort kleine gave, geen vuursturen of iets dergelijks maar denk aan gedachten lezen. Hier een

    lijstje met ideeën.
    Gedachten lezen door op persoon te concentreren of door aanraking
    Iemands hele verleden zien door simpele aanraking
    Persoon pijnigen als je wilt door enkel te kijken
    Dingen verplaatsen zonder aan te raken
    Hypnose
    Iemand in slaap kunnen laten vallen
    Zelf kunenn beslissen hoe je eruit ziet
    Ogen verkleuren naar je emotie
    Gedachten kunnen 'verzenden'
    Als iemand slaapt en je raakt die persoon aan kan je droom meekijken
    Dromen manipuleren
    Genezen
    Emoties aanvoelen
    Weten of iemand de waarheid spreekt
    Visioenen
    En ga zo maar door.

    HAVE FUN :'D
    Lijst met mensen die niet willen dat hun personage door anderen wordt gebruikt.
    (Als je niet wilt dat jouw personages af en toe door anderen worden gebruikt voor kleine dingetjes zoals simpele vragen dan moet je het melden en zet ik je hier neer!)
    - nog niemand[/i]

    [ topic verplaatst door een moderator ]

    [ bericht aangepast op 26 maart 2011 - 16:47 ]


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Ja.

    Hallo. Ik ben Marleen en ik ben een vampierjarig!(nerd)

    [ bericht aangepast op 3 april 2011 - 15:10 ]


    everything, in time

    Lol, klinkt ook zo gevaarlijk, een vampierjarig.
    Ik had eerst dat ik vaak de naam van de persoon op wie ik reageerde opschreef :x Dus dan zou ik net bijv. Odile bovenaan mijn post hebben gezet per ongeluk :'D

    ~ Mijn reactie staat op vorige pagina.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Ik heb het iets aangepast haha. :3 Volgens mij klopt het zo wel?


    everything, in time

    Yue
    Ik hoor geritsel in de struiken, en slik. Dan komt er ineens een jongen tevoorschijn. Ik luitser naar zijn verhaal en knik. "Ik ben Yue." zeg ik terwijl ik zijn hand schud. Een mens, ruik ik nu. Ik doe mijn mond al open om hem uit te nodigen als ik me ineens bedenk dat hij dan niet meer terug kan. "Ehm.. Je zou op zich best binnen mogen komen.." begin ik voorzichtig. "Maar.." Ik bijt op mijn lip. God, hoe ga ik me hier uitlullen? "Onze wc's zijn kapot." Ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan. Was dat echt het beste dat ik kon verzinnen?

    Savoy
    "Eikel.." hoor ik Dewi nog mompelen, en grijnzend draai ik me om. "Dat hoorde ik!" roep ik en ik loop verder. Ik wrijf al in mijn handen bij de gedachte dat ik straks een mens tussen mijn tanden heb...

    Naam: Dyvon Kenji Dagget.
    Leeftijd: Al 111 jaar, 18 jaar gebleven.
    Geslacht: 't Mannelijke ras.
    Uiterlijk:

    Zijn ravenzwarte halflange haren passen mooi bij zijn bijna-zwarte ogen. Zijn bijna-zwarte ogen, die eigenlijk erg donkerbruin zijn, hebben het gevoel je te hypnotiseren als je er te lang inkijkt. Hij kijkt recht door je ziel, en gedachten heen met zijn ogen. Dat maakt hem juist ook mysterieuzer dan ooit. Hij krijgt rode ogen als hij boos wordt, wat speciaal is; want bij de rest van zijn familie komt dat niet voor. Ook samen met zijn wat niet te bleke, maar ook niet te bruine huid ziet hij er erg aanlokkelijk uit.
    Hij ziet er misschien erg slap uit, maar als je eenmaal met hem een gevecht aangaat heb je er waarschijnlijk meteen spijt van. Je merkt meteen zijn sterkte op.
    Een mooie doodskop versiert met een roos is getatoeëerd op zijn borst. Een soort haaientand heeft hij als ketting om zijn nek, en hij heeft een grote ring om zijn linker middelvinger.
    Verleden: Dyvon's ouders zijn drukbezette mensen, elke dag hadden ze geen tijd voor hem. Daarom zag hij ook meer de oppasser dan zijn eigen ouders. Hij voelde zich zo eenzaam, hij had namelijk het gevoel dat zijn ouders niet van hem hielden en dat hij maar een vergissing was. Hij heeft nooit echt geweten wat zijn vader voor werk deed, zijn moeder was een zakenvrouw.
    Totdat er op een dag, de politie aan de deur stond. Het schijnt dat zijn vader drugsdealer was. Sommige klanten van zijn vader waren niet blij met sommige regels, en ze hebben hem vermoord. Dyvon was zeven jaar, toen zijn vader vermoord was.
    Sindsdien is zijn moeder het slechte pad opgegaan: drinken, telkens andere mannen, niet genoeg slaap, etc. Elke avond dronk ze zichzelf helemaal kapot. Jankend, nacht na nacht viel ze in slaap. Hij ruimde haar flessen alcohol op, de vieze sigaretten die ze overal op uit drukte - zelfs op haar eigen huid. Dyvon begon op 12-jarige leeftijd te roken.
    Op een avond kwam ze thuis met een merkwaardige man, die het hele huis rondkeek zodra hij binnen kwam lopen. Toen hij het hele huis had bekeken, observeerde hij Dyvon van top tot teen. Alsof hij hem scande, en meteen zijn zwakke en sterke punten wist. Dyvon wist niet wat voor iemand het was, of wat hij van plan was - maar hij vertrouwde hem niet.
    Jammer genoeg, gingen ze trouwen. Dyvon was nog ongelukkiger geworden, en voelde zich nog eenzamer. Hij begon steeds meer buiten rond te hangen met de foutste mensen/ vrienden, en begon steeds meer peuken/wiet, etc te gebruiken.
    Hij is gebeten op 18-jarige leeftijd door zijn stiefvader, omdat hij iemand zocht die zijn taak over kon nemen: de Leider. En hij koos Dyvon uit, omdat hij wist dat Dyvon alles zou doen voor hem. Niet uit liefde voor hem, maar voor zijn moeder. Want zijn stiefvader heeft tegen hem gezegd dat zijn moeder eraan gaat, als hij niet mee werkte. Zijn stiefvader zou namelijk ergens naartoe gaan, waarvan hij zeker wist dat hij niet meer terug zou komen. Nooit meer.
    Zijn stiefvader vertrok, en hij nam Dyvon's moeder mee. Toen wist Dyvon dat hij zijn moeder nooit meer terug zag, en sinds jaren lang heeft hij nachtenlang gehuild. Hij begon de routine van zijn moeder te volgen.
    Drinken, discotheken bezoeken, foute vrienden/mensen, telkens andere meiden, niet genoeg slaap, wiet/drugs/roken, etc. Hij ging er aan kapot. Maar hij laat sindsdien geen enkele emotie's meer zien.
    Karakter: Dyvon is een onafhankelijk, introvert persoon. Hij ziet alles nogal negatief, maakt graag sarcastische opmerkingen en is voor zo goed als alles wat met autoriteit te maken heeft nogal ongeinteresseerd en onontvankelijk. Hij is niet vergevingsgezind, maar stelt wel duidelijke eisen aan mensen. Hij vergeet ook niets: niet waar hij zijn sleutels heeft laten slingeren, niet wie wie wat heeft aangedaan. Hij kan zichzelf erg goed in de hand houden, maar laat niet over zich heen lopen. Hij laat niemand dicht bij hem in de buurt komt, waarvan hij merkt dat diegeen wel eens dierbaar voor hem zou kunnen worden. Straks gebeurt er wat met hem/haar, en dan heeft hij diezelfde routine weer - met de ergste gevoelens/ emoties ooit, die hij heeft gevoeld. Dat gevoel wilt hij nooit meer tegenkomen, dat is hij ook niet van plan en gaat hij ook niet accepteren.
    Dyvon gelooft niet in een hemel, noch in een hel. 'Als je sterft, zie je je hele leven aan je voorbij gaan. Nu snap ik waarom mensen niet dood willen gaan', is zijn mening. Hij is gevoeliger dan je zou denken, hij heeft alleen de juiste persoon nog niet gevonden om dat aan te tonen. Al heeft Dyvon wel zo'n hard, wild karakter van zichzelf - hij kan goed naar mensen luisteren. Al laat hij niet zijn lieve, zorgzame kant zien. Hij is niet geinteresseerd in leiding geven, maar gooit af en toe wel eens een idee in de groep, als hij het echt goed vind. Verder is Dyvon een echte doorzetter, niemand zegt wat hij moet doen - hij heeft zijn eigen regels.
    Hobby's: Gitaar spelen, wandelen door het bos, dichten, op zichzelf zijn.
    Is: A very bad, bad vampire. Later wordt hij misschien goed. (:
    Power: Kan mensen hypnotiseren, en dingen laten doen die hij wilt. En hij heeft een pistool bij de hand, voor de zekerheid.

    [ bericht aangepast op 3 april 2011 - 15:54 ]


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    Holy.. Shit.. Is dit serieus de eerste keer dat je aan een RPG meedoet?
    Hijs freaking awesome en goed en prof xD


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    SoulEater schreef:
    Holy.. Shit.. Is dit serieus de eerste keer dat je aan een RPG meedoet?
    Hijs freaking awesome en goed en prof xD


    everything, in time

    SoulEater schreef:
    Holy.. Shit.. Is dit serieus de eerste keer dat je aan een RPG meedoet?
    Hijs freaking awesome en goed en prof xD


    Haha, nee dit is niet de eerste keer. Heb ik dat gezegd dan? Ik heb wel vaker mee gedaan aan RPG. Ik weet ook zelf wel wat het is. (:
    Alleen ik weet niet waar ik moest beginnen, dat was het enige probleem. (: Maar dankuwel voor het compliment, my dear.


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    Nice, vers vlees in de kuip! :Y).

    Odile - Goede vampier.

    Ik blijf even ongeduldig wachten.
    'Twee schimmen. Dat zint me niet. Niet midden in de nacht. Ik ga erop af.' Met bijl en al hol ik op een drafje achter Yue aan. 'Yue.. Yue!' schreeuw ik. Ik voel me nog schuldig over het feit dat ik haar alleen heb gelaten met Savoy, nu heb ik wat goed te maken. Niet lang na mijn geroep tref ik Yue aan, in gezelschap van een jongeman. Een mens zo te zien. Ik ga bij haar staan en richt met mijn bijl op hem. Het is het beste om hem meteen goed bang te maken zodat hij de poort niet binnen komt, voor zijn eigen bestwil. Ik hoor dat hij aangeeft dat zijn wc kapot is. Hij kan beter in de bosjes pissen in plaats van eeuwig opgesloten zitten in een huis vol vampieren.
    'Ik heb geen idee wie je bent, maar je komt niet verder dan dit.' Ik richt de bijl op hem. 'Voor je eigen bestwil.' Ik kijk hem nog steeds strak aan.

    [ bericht aangepast op 3 april 2011 - 16:01 ]


    No growth of the heart is ever a waste

    Chase - Vampierjager.

    De wc's zijn kapot? Serieus? You've got to be kidding me. Hetgeen waar ik tegen praatte was duidelijk een vampier. Dat wordt dus mijn best doen mezelf rustig te houden. Ik lach vriendelijk. 'Je bent een slechte leugenaar,' grinnik ik. 'Er zijn nu twee mogelijkheden. Óf jullie willen me niet binnen hebben, wat ik begrijp aangezien ik een vreemdeling ben. Maar het kan ook zijn dat jullie zo'n, ach hoe heet dat? Zo'n beschermingshek. Eenmaal erin is er nooit meer uit. Zeer verstandig. Maar geen probleem voor mij, ik heb een hele geschiedenis met vampieren en heksen, dat ik wel mag stellen dat ik er zo'n beetje immuun voor ben geworden. Maar zoals ik al zei: als ik niet welkom ben, verdwijn ik als de wind,' zeg ik geduldig. Ik moet mijn best doen om aardig en vriendelijk te blijven klinken. Het liefst had ik beide vampiers nu meegenomen. Maar dat zou mijn eigen dood zijn, dat weet ik zelf ook.
    Dan komt er nog iemand aangerend. Nog een vampier, denk ik kokend in woede. Ze richt de bijl op mij en ik steek gelijk mijn handen de lucht in. 'Hohohoho, ik wil niemand kwaad doen! Ik ben gewoon zo moe van het lopen, alsjeblieft, spaar me!' Kijk mij nou, een vampier smeken. Het is geacteerd, Chase, haal diep adem jongen.

    [ bericht aangepast op 3 april 2011 - 16:05 ]


    everything, in time

    Hij is freaking awesome _O_

    Yue
    Ik glimlach verlegen, en ben verbaasd dat hij zoveel weet. "Ja, het is inderdaad zo'n bescherming.. En ik zou niet willen dat je hier de rest van je leven moet blijven." Ineens komt Odile aangestormt, met een enorme bijl in haar handen. Ik kijk haar geschrokken aan. "Rustig, hij doet ons geen kwaad." Ik leg mijn hand op haar schouder. "Hij is gewoon verdwaald."

    Savoy
    "Eikel.." hoor ik Dewi nog mompelen, en grijnzend draai ik me om. "Dat hoorde ik!" roep ik en ik loop verder. Ik wrijf al in mijn handen bij de gedachte dat ik straks een mens tussen mijn tanden heb...

    Odile - Goede vampier.

    Ik laat de bijl zakken en trek een wenkbrauw op. Als Yue aangeeft dat hij geen kwaad doet haal ik even rustig adem. Toch is de frustratie van mijn gezicht af te lezen. Mijn haar krult, ik mag het niet stijlen en als klap op de vuurpijl loopt er ook nog eens een mens richting ons huis.
    'Ik ben niet van plan je af te maken,' zucht ik dan. Maar het is wel heel verleidelijk, aangezien zijn bloed zó ongelofelijk lekker ruikt. Ik doe mijn best om het kwijl binnen boord te houden en wend me gauw af. 'Maar laat ik zeggen dat we in een gecompliceerde situatie zitten en niet bepaald wachten op bezoek. Dus, wat moet je?' Oké, Odile. Dat was misschien wat te bot, maar ik ben nooit echt goed geweest in de rol van gastvrouw en bovendien is een mens echt het laatste wat we kunnen gebruiken. Behalve als we hem leeg mogen zuigen, denk ik weer bloeddorstig. Ik neem hem in me op. Ik moet toegeven dat hij er niet slecht uitziet, maar desalniettemin komt hij niet die poort in. Dan mogen we nog iemand gaan beschermen tegen Faith en co en dat zie ik allerminst zitten.

    [ bericht aangepast op 3 april 2011 - 16:18 ]


    No growth of the heart is ever a waste

    Chase - Vampierjager.

    De manier waarop de laatste vampier tegen me praat bevalt me niets, helemaal niets. Ik bijt in de binnenkant van mijn mond op mijn wang en haal ongemerkt diep adem.
    'Je denkt dat ik bescherming nodig heb,' zeg ik kalm alsof ik haar gedachten kan lezen. 'Dat is niet zo. Ik kan prima van me af bijten. Jullie zullen niet eens merken dat ik er ben, of was. Kom op, het is midden in de nacht, het is koud en ik ben een weerloze man, zoiets kun je gewoon niet maken,' verdomme, ze moeten me gewoon door die freaking poort laten. Ik begin mijn geduld kwijt te raken en dat is niet goed. Ik stop mijn handen in de zakken van mijn sweater en bal ze daar pas tot vuisten. Wacht maar, denk ik kwaad, wacht maar tot ik jullie te pakken heb. Dan zullen we eens zien wie wie moet beschermen.
    'Trouwens, je hebt mooi haar. Hoewel ik denk dat het stijl beter zou zitten, mijn mening,' voeg ik er met een onschuldig gezicht aan toe.

    [ bericht aangepast op 3 april 2011 - 16:20 ]


    everything, in time

    Yue
    Ik kijk even naar de jongen, en dan weer naar Odile. "Als hij geen last heeft van de muur kan hij toch binnenkomen?" We kunnen hem toch niet zomaar buiten laten staan?

    Savoy
    "Eikel.." hoor ik Dewi nog mompelen, en grijnzend draai ik me om. "Dat hoorde ik!" roep ik en ik loop verder. Ik wrijf al in mijn handen bij de gedachte dat ik straks een mens tussen mijn tanden heb...

    Odile - Goede vampier.

    Ik zucht.
    'Luister. Het ligt ingewikkelder dan dat. Als je ons huis in komt, kom je er niet meer uit. En dat heeft alles te maken met een voormalige bewoner die jullie zo nodig het leven zuur wilde maken.' Jezus christus, waar ben ik ook mee bezig! Ons vampierprobleem voorleggen aan een wildvreemde. Ik lijk wel gek ook. 'Het is het beste als je vertrekt. Vijf kilometer naar het noorden is een klein dorp. Ik wil je er desnoods wel brengen. Overnacht daar. Dat is mijn advies. Het enige dat ik wil is je een hoop ellende besparen. Ellende die je het leven kan kosten.' Ik kijk hem doordringend aan. Waarom luistert die ellendeling nou niet! 'En ja. Ik denk dat je bescherming nodig gaat hebben. Sterker nog: ik weet het wel zeker.' Mensen zijn zwakker en weerlozer dan ze denken. Maar probeer dat ze maar eens aan hun verstand te brengen. Jezus, had ik dat verdomde pistool nou maar! Daarmee kon ik hem wel wegjagen.
    Dan kijk ik naar Yue.
    'Wat bedoel je.. geen last van de poort?' Ik kijk van haar naar de jongen. Hoe weet hij van de poort? Dit zint me allerminst. 'Nou, vertel op,' zeg ik tegen hem. Ik begin mijn geduld te verliezen. Verdomme, ik wil mijn stijltang! "Trouwens, je hebt mooi haar. Hoewel ik denk dat het stijl beter zou staan." Met een vernietigende blik kijk ik hem aan. Nu ga je te ver, jochie! Ik wil hem aangrijpen, maar dwing mezelf tot het uiterste om me in te houden.

    [ bericht aangepast op 3 april 2011 - 23:02 ]


    No growth of the heart is ever a waste