[RPG] Geen weg meer terug. 8 - Speeltopics

Nummer 1: Blub.
Nummer 2: Blub.
Nummer 3: Blub.
Nummer 4: Blub.
Nummer 5: Blub.
Nummer 6; Blub.
Nummer 7; Blub.

Joinen maar geen idee wat RPG's zijn?
Kijk hier!
Inspringen altijd mogelijk. Vraag maar een samenvatting aan mij en ik zal je helpen met in het verhaal komen (;
Het verhaal
Het gaat over een stel kinderen die om de een of andere reden in een verlaten villa in het bos komen. Denk aan weddenschap, weggelopen, verdwaald etc. De villa is enorm, heeft alles wat je maar wensen kan, ookal is het stoffig en wat oud. Maar wat ze niet weten is dat de villa die zo verlaten lijkt al bewoond is, niet door mensen of dieren. Door vampiers. Twee sorten nog wel, de slechte kennen geen medeleven en drinken van alles en iedereen en houden zich vaak niet in, de 'goede' doen het zo lang mogelijk met dierenbloed, maar moeten af en toe ook dat van een mens. Ze nemen dan zo min mogelijk en doen de mensen verder niks. Die twee soorten vampiers haten elkaar, obviously.
Dan nu het grootste probleem, als een mens eenmaal binnen de poorten die rond de villa staan stapt, kan die niet meer terug. Enkel vampiers kunnen naar binnen en naar buiten. Overleven ze het?

Rollen
Normale tiener: Dewi - Candy - Timothy - Jamie
Goede vampier: Elif - Gawyn
Slechte vampier: Faith - Savoy - Odile

Weetjes over vampiers
- Ze kunnen in het daglicht, maar niet de hele dag. Eerst gaat het jeuken als ze te lang zien en dan pijn doen, als ze dan nog te lang blijven is er logisch wat er gebeurt.
- Als een vampier van een mens drinkt wordt dat mens geen vampier, dat gebeurt pas als een vampier gif 'inspuit'
- Een vampier die een mens ook tot nachtwezen maakt creëert als het ware een band en is eigenlijk verplicht die persoon te begeleiden in het begin.
- Vampier worden is een zeer pijnlijk proces.
- Als vampiers elkaar écht mogen drinken ze elkaars bloed zodat ze een sorot band krijgen ^^
- Vampiers zijn sneller en sterker dan mensen en al hun zintuigen zijn ook sterk ontwikkeld.
- Vampiers kunnen sluipen zonder geluid te maken en kunnen haast opgaan in de schaduwen.
- Vampiers hebben geen eten/drinken nodig, ookal kunnen ze het wel eten.
- Vampiers hebben bijna geen slaap nodig.
- En als laatst; Elke vampier heeft een soort kleine gave, geen vuursturen of iets dergelijks maar denk aan gedachten lezen. Hier een

lijstje met ideeën.
Gedachten lezen door op persoon te concentreren of door aanraking
Iemands hele verleden zien door simpele aanraking
Persoon pijnigen als je wilt door enkel te kijken
Dingen verplaatsen zonder aan te raken
Hypnose
Iemand in slaap kunnen laten vallen
Zelf kunenn beslissen hoe je eruit ziet
Ogen verkleuren naar je emotie
Gedachten kunnen 'verzenden'
Als iemand slaapt en je raakt die persoon aan kan je droom meekijken
Dromen manipuleren
Genezen
Emoties aanvoelen
Weten of iemand de waarheid spreekt
Visioenen
En ga zo maar door.

HAVE FUN :'D
Lijst met mensen die niet willen dat hun personage door anderen wordt gebruikt.
(Als je niet wilt dat jouw personages af en toe door anderen worden gebruikt voor kleine dingetjes zoals simpele vragen dan moet je het melden en zet ik je hier neer!)
- nog niemand[/i]

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ bericht aangepast op 26 maart 2011 - 16:47 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Odile - Goede vampier.

"Zeker dat je dat wil doen?" Ik spring overeind van de schrik en draai me vliegensvlug om. 'Eh, ik was niks van plan,' zeg ik droogjes. 'Ik wou alleen even kijken of hij het nog deed. That's all.' Aan zijn grijnzende gezicht te zien gelooft hij me niet. Maar anderzijds.. wat wil hij me eigenlijk maken? Ik ben toch onsterfelijk. "Voor het leven van je stijltang; ik zou het niet wagen." 'Oh nee.' Ik ga nadrukkelijk voor mijn stijltang staan. Ik ga dat ding met mijn leven beschermen als het moet. De grijns is nog altijd niet van zijn gezicht verdwenen.
'Oh kom op. Kijk nou!' Ik trek alweer aan een krul en slaak een verloren zucht. 'Alsjeblieft..' smeek ik. Ik haat het om te smeken, maar het gaat hier wel om mijn haar. Ofwel; mijn heiligdom. 'Wil je geen ontspannende massage van me?' vraag ik dan zwoel. 'Of wat anders misschien?' Ik heb geen keus, drastische situaties vergen drastische maatregelen. Ik loop op hem af en laat mijn handen over zijn borst glijden, waar ik een zacht kusje op druk. Vervolgens druk ik me tegen hem aan zodat hij tegen de deurpost aan valt. Ik geef hem mijn meest verleidelijke blik, waarna ik mijn mond tegen de zijne druk en met tederheid op zijn onderlip zuig. 'Alsjeblieft..' fluister ik in zijn oor en bijt zachtjes op zijn lel. Ik hoop dat het voldoende is om hem over te halen.

[ bericht aangepast op 2 april 2011 - 23:38 ]

No growth of the heart is ever a waste

Hij lachtte zacht toen ze het over een andere boeg gooide en acht op zijn oorlel knabbelde. 'Je denkt echt niet veel van me, hé. Dat ik mijn standpunt laat varen voor een beetje gefrutsel...' Voorzichtig duwde hij haar weer van zich af en keek met lachende ogen in die grijze kijkers die hem zo smekend aan staarden. Hij moest toegeven dat haar aanrakingen hem heus wel iets deden, maar dit spel was gewoon te leuk. En nu de bal eindelijk eens in zijn kamp lag, was hij niet bereid om die zonder verdedigen terug te gooien. Zijn mondhoek schoot geamuseerd in de lucht en Lew schudde zijn hoofd. 'Ik ben onverbiddelijk. Je haartjes mogen pas om 0.00 u gestijld worden. Zoals afgesproken. Of ik hang je weer vast met die boeien.' Wat ze wel niet over had voor haar haren goed te leggen. Het was bijna belachelijk.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Yue
Ik kijk naar Odile, verbaasd over haar krullen en het feit dat ze nog nooit marshmallows heeft gehad. Als ze wegloopt draai ik me weer naar Dewi. "Het maakt niet uit dat je geen jurk hebt.. Die kunnen we voor je halen in de stad, of misschien vinden we hier nog wat antieke zooi waar we iets mee kunnen."

Savoy
"Eikel.." hoor ik Dewi nog mompelen, en grijnzend draai ik me om. "Dat hoorde ik!" roep ik en ik loop verder. Ik wrijf al in mijn handen bij de gedachte dat ik straks een mens tussen mijn tanden heb...

Dewi
Zo snel als Odile gekomen was, was ze ook weer verdwenen. Die had haast zeg, ik vroeg me af waarom, maar lang rkeeg ik niet om na te denken want Yue sprak weer tegen me.
''De enige antieke zooi die hier te vinden valt zijn door de motten aangevreten kleren.'' Zei ik met scheef grijnsje en at nog een marshmallow op.
''Maar het valt te proberen.'' Ik dacht weer na over de vraag van odile, wanneer was het precies kerst? Misschien morgen al, maar misschien pas over een week. Voortaan moest ik echt beter opletten welke dag, tijd en datum het was. Onwetend zijn was vreselijk storend, ik had geen eens benul van de tijd, ik moest maar gokken door te kijken hoe donker het was buiten.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Haha, thanks to Simone. Anders had ik eeuwig moeten wachten op een reactie, ik ben een beetje scheel.

Chase - Vampier jager.

'Ja, we gaan,' beaam ik. Beide staan we op en ik bied Ash nog een sigaret aan, waarnaar ik er zelf nog een opsteek. 'Dus, we doen het zo: Ritsel een mens. Als het een meisje is moeten we ervoor zorgen dat ze verliefd wordt op één van de twee. Is het een jongen, dan moeten we ervoor zorgen dat hij ons vertrouwd en ons als vrienden ziet. Pas op, wij weten allebei waar vampieren toe in staat zijn,' zeg ik, het plan min of meer voor mezelf herhalend. We lopen door de bossen, net zo lang tot het huis, of gigantische villa, eindelijk opdoemt. 'Daar is het dus.'
Ik sta stil en kijk even rond. 'Waar zouden we het best kunnen gaan zitten? Niet te veel in het zicht, maar wij moeten hen wel kunnen zien.'

everything, in time

Haha :'D Ik vond het zonde dat je stilviel :"'D Want jij RPG't leuk

Dewi
Ik frunnikte wat aan mijn jurkje en keek even de kamer rond, misschien hing er een klok. Een klok zag ik niet, maar door het raam kon ik twee schimmen. Gelijk gingen er dingen door mijn hoofd. Vampiers, mensen, misschien de moordenaars.. Ik slikte en stootte Yue zachtjes aan.
''Yue, kijk eens buiten.'' Zei ik, ik sprak zachtjes, waarschijnlijk door de spanning die ik voelde. Het kon iedereen zijn, en de kans was groot dat wie het ook was dat het in ons tegendeel zou werken.. Ik voelde even onder mijn jurk aan mijn bovenbeen, het mes zat er nog. Misschien had ik het nodig, of ik het zou durven gebruiken was een ander verhaal.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Yue
Ik volg Dewi's blik naar buiten. Ze heeft gelijk. Ik vernauw mijn ogen en slik. Dan draai ik me weer naar Dewi. "Blijf hier. En gil als er iets is." Ik sta op en loop snel uit de woonkamer, door de gang en het huis uit. De sneeuw kraakt onder mijn voeten. Ik doe een paar stappen vooruit en blijf dan staan. "Hallo? Is daar iemand?"

Savoy
"Eikel.." hoor ik Dewi nog mompelen, en grijnzend draai ik me om. "Dat hoorde ik!" roep ik en ik loop verder. Ik wrijf al in mijn handen bij de gedachte dat ik straks een mens tussen mijn tanden heb...

Ik wil wel mee doen, maar wat moet ik daarvoor doen? (:

Don't walk. Run, you sheep, run.

@LunaLucca - Je moet een personage bedenken, en daar schrijf je dan steeds stukjes voor. Andere mensen kunnen dan ook weer op jou reageren en zo schrijf je samen een verhaal.
Souleater/Simone heeft hier een blog over geschreven, waar het allemaal wat beter staat uitgelegd:
Klik

Leuk dat je (misschien) mee gaat doen

[ bericht aangepast op 3 april 2011 - 13:45 ]

Dewi
''Yue!'' Riep ik nog maar ze was al weg, verwachtte ze dat ik hier alleen bleef zitten? Ik was liever bij haar. Gauw stond ik op en volgde haar, ik moest maar geen jurkjes meer dragen hier.. Met mijn blote voeten in de sneeuw banjerde ik Yue achterna.
''Sorry, ik wou niet weer alleen zijn..'' mompelde ik zachtjes en ging naast haar staan. Als het de moordenaars waren, dan hadden ze het vast gemunt (gemumd..? :'D) op de vampieren en waarschijnlijk niet op mij. Maar ik hield rekening met alles en keek vanuit mijn ooghoeken naar Yue.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Yue
Ik hoor Dewi alweer naar buiten komen en snel duw ik haar terug naar binnen. "Toe, blijf nou binnen. Het is veel te koud om alleen in een jurk naar buiten te gaan. En bovendien is het te gevaarlijk met wat er ook in dat bos zit." Ik kijk haar even aan en zucht. "Ik snap de je niet alleen wilt zijn, maar dit moet nu even. Ik wil niet dat je gevaar loopt." Dapper stap ik weer naar buiten, en loop wat verder het pad af. "Hallo?"

Savoy
"Eikel.." hoor ik Dewi nog mompelen, en grijnzend draai ik me om. "Dat hoorde ik!" roep ik en ik loop verder. Ik wrijf al in mijn handen bij de gedachte dat ik straks een mens tussen mijn tanden heb...

Odile - Goede vampier.

Ik slaak een zucht en laat het hoofd hangen. Balen. Het viel in elk geval te proberen. Als ik dit had geweten had ik hem dronken gevoerd. Alhoewel.. volgens mij is Lew met haast geen mogelijkheid zat te krijgen.
'Goed,' zeg ik dan met samengeknepen lippen. 'Tot twaalf uur middernacht niet stijlen. Maar blijf van mijn stijltang af! Ik waarschuw je..' Als een venijnige kat kijk ik hem aan en berg het ding op, waarna ik de laatjes overhoop haal op zoek naar wat waarmee ik die ellendige krullen wat kan verbergen. Tot mijn grote ellende valt er niks te vinden, op een armzalige knip na. Maar over mijn dooie lijk dat ik die in ga doen. Dan maar pijpenkrullen. Ik wend me weer tot Lewis, die dit alles zeer geamuseerd aanschouwt. Oh wacht maar, op een dag zal ik zijn haar eens door de stijltang halen! Wedden dat die eigenwijze lokken wel te temmen zijn met 200 graden? Mijn blik glijdt naar de handboeien. Natuurlijk kan ik me van die ondingen verlossen, maar dan neemt hij wel op een andere manier wraak. Ik slaak een zucht en ga voor de spiegel staan. Kom op, Odile. Zo erg is het toch niet? Ik schud met mijn hoofd, waardoor de bos krullen heen en weer danst.
'Ik ben even naar de schuur. Misschien valt daar nog wel wat kerstversiering op te trommelen. Ik laat de stijltang hier, beloofd.' Wat buitenlucht zal me goed doen. Al helemaal om het feit dat er buiten geen spiegels zijn. Ik druk een kus op zijn mond. 'Als ik jou was zou ik hiervan genieten want dit is de laatste dag dat je me zo ziet.' En ik verdwijn mijn kamer uit.
Als ik de buitendeur uit loop waait er een gure oostenwind. Ik loop de tuin in, langs de poort richting het schuurtje waar Savoy eerder Dewi had vastgehouden. Ik open de deur en kijk de ruimte door. Helaas, niks te vinden. Behalve een enorme bijl. Hmm.. misschien valt daar wel een boom mee om te hakken. De mijne is toch bot. Ik pak het ding op en wandel weer terug naar de deur. Tot mijn verbazing zie ik echter Yue en Dewi. De eerste loopt de poort uit, richting het bos. Ik besluit bij Dewi te blijven, voor het geval dat.
'Wat gaat ze doen?' vraag ik, niet geheel onbezorgd.

[ bericht aangepast op 3 april 2011 - 15:03 ]

No growth of the heart is ever a waste

Dewi
Ik werd weer terug naar binnen gewerkt door Yue, met een gepikeerde zucht bleef ik deze keer staan. Net toen ik weg wilde lopen liep Odile naar buiten, ik volgde haar met mijn ogen en even later kwam ze terug met ee bijl. Ze vroeg me wat Yue ging doen en ik antwoordde vrijwel direct.
''Odile, er is buiten iets of iemand.'' viel ik maar meteen met de deur in huis.
''Yue en ik zagen net twee schimmen, Yue is alleen buiten om het verder uit te zoeken.'' Legde ik haaruit en liet haar hand weer los. Waarom ik het verteld had wist ik niet precies, waarschijnlijk omdat ik me zorgen maakte om Yue.. Odile had toch even meer ervaring en ze was goed gewapend zo te zien. Waarom liep ze trouwens met een bijl? Ik besloot er maar niet naar te vragen, momenteel kwam het toch wel goed uit dat ze dat ding met zich had, want voor zover ik wist was Yue compleet ongewapend en had ze niet zo'n sterke gave als Daniël en bezitte ze ook niet over de perfecte vechtkunsten zoals Odile en lew.

[ bericht aangepast op 3 april 2011 - 15:07 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Chase - Vampierjager -omgiktyptejarig-

Verdomme, busted. Het is duidelijk dat de twee.. wezens - ik weet nog niet of het mensen zijn of niet, maar het is duidelijk dat ze ons gezien hebben. Nu komt er er nog een derde bij ook. 'We hebben twee schimmen gezien,' hoor ik er één zeggen. Ja, dat zijn wij dus. Shit, we hadden veel eerder moeten handelen. Ik dwing Ash te blijven zitten waar hij zit en kom vervolgens zelf te voorschijn. 'Pardon, ik hoorde jullie toevallig praten en denk dat jullie het over mij hadden. Heb ik jullie laten schrikken? Mijn excuses, dat was niet mijn bedoeling. Ik ben verdwaald en loop al dagen rond op zoek naar een huis, dat ik nu eindelijk gevonden heb. Ik heb zo'n honger en om eerlijk te zijn,' goed geacteerd kuch ik en fluister zacht: 'Om eerlijk te zijn, moet ik ontzettend naar de.. Je weet wel, hoge nood,' zeg ik. Vervolgens lach ik en krab onhandig met mijn hand achter mijn hoofd. 'Nogmaals mijn excuses. Ik ben James, trouwens,' praat ik glad verder en steek mijn hand uit. Nooit je echte naam geven.

[ bericht aangepast op 3 april 2011 - 15:14 ]

everything, in time

Sam, ik had net gereageerd Achja. Even beetje aanpassen

Edit; Marleen, je typte jarig?

[ bericht aangepast op 3 april 2011 - 15:06 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.