[RPG] Geen weg meer terug. 8 - Speeltopics

Nummer 1: Blub.
Nummer 2: Blub.
Nummer 3: Blub.
Nummer 4: Blub.
Nummer 5: Blub.
Nummer 6; Blub.
Nummer 7; Blub.

Joinen maar geen idee wat RPG's zijn?
Kijk hier!
Inspringen altijd mogelijk. Vraag maar een samenvatting aan mij en ik zal je helpen met in het verhaal komen (;
Het verhaal
Het gaat over een stel kinderen die om de een of andere reden in een verlaten villa in het bos komen. Denk aan weddenschap, weggelopen, verdwaald etc. De villa is enorm, heeft alles wat je maar wensen kan, ookal is het stoffig en wat oud. Maar wat ze niet weten is dat de villa die zo verlaten lijkt al bewoond is, niet door mensen of dieren. Door vampiers. Twee sorten nog wel, de slechte kennen geen medeleven en drinken van alles en iedereen en houden zich vaak niet in, de 'goede' doen het zo lang mogelijk met dierenbloed, maar moeten af en toe ook dat van een mens. Ze nemen dan zo min mogelijk en doen de mensen verder niks. Die twee soorten vampiers haten elkaar, obviously.
Dan nu het grootste probleem, als een mens eenmaal binnen de poorten die rond de villa staan stapt, kan die niet meer terug. Enkel vampiers kunnen naar binnen en naar buiten. Overleven ze het?

Rollen
Normale tiener: Dewi - Candy - Timothy - Jamie
Goede vampier: Elif - Gawyn
Slechte vampier: Faith - Savoy - Odile

Weetjes over vampiers
- Ze kunnen in het daglicht, maar niet de hele dag. Eerst gaat het jeuken als ze te lang zien en dan pijn doen, als ze dan nog te lang blijven is er logisch wat er gebeurt.
- Als een vampier van een mens drinkt wordt dat mens geen vampier, dat gebeurt pas als een vampier gif 'inspuit'
- Een vampier die een mens ook tot nachtwezen maakt creëert als het ware een band en is eigenlijk verplicht die persoon te begeleiden in het begin.
- Vampier worden is een zeer pijnlijk proces.
- Als vampiers elkaar écht mogen drinken ze elkaars bloed zodat ze een sorot band krijgen ^^
- Vampiers zijn sneller en sterker dan mensen en al hun zintuigen zijn ook sterk ontwikkeld.
- Vampiers kunnen sluipen zonder geluid te maken en kunnen haast opgaan in de schaduwen.
- Vampiers hebben geen eten/drinken nodig, ookal kunnen ze het wel eten.
- Vampiers hebben bijna geen slaap nodig.
- En als laatst; Elke vampier heeft een soort kleine gave, geen vuursturen of iets dergelijks maar denk aan gedachten lezen. Hier een

lijstje met ideeën.
Gedachten lezen door op persoon te concentreren of door aanraking
Iemands hele verleden zien door simpele aanraking
Persoon pijnigen als je wilt door enkel te kijken
Dingen verplaatsen zonder aan te raken
Hypnose
Iemand in slaap kunnen laten vallen
Zelf kunenn beslissen hoe je eruit ziet
Ogen verkleuren naar je emotie
Gedachten kunnen 'verzenden'
Als iemand slaapt en je raakt die persoon aan kan je droom meekijken
Dromen manipuleren
Genezen
Emoties aanvoelen
Weten of iemand de waarheid spreekt
Visioenen
En ga zo maar door.

HAVE FUN :'D
Lijst met mensen die niet willen dat hun personage door anderen wordt gebruikt.
(Als je niet wilt dat jouw personages af en toe door anderen worden gebruikt voor kleine dingetjes zoals simpele vragen dan moet je het melden en zet ik je hier neer!)
- nog niemand[/i]

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ bericht aangepast op 26 maart 2011 - 16:47 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Odile - Goede vampier.

Ik draai me om naar Savoy.
'Kop houden,' sis ik nijdig. Lew heeft geen flauw benul wat hij me hiermee aan doet. Ik kan wel janken van ellende. Maar ik doe het niet. Dat plezier gun ik ze hier niet.
Ik zucht als Dewi mijn enige hoop op een stijltang de grond in boort. 'Klotezooi.' Ik laat mijn haar even voor wat het is en mijn gedachten gaan al snel uit naar de nieuwe jongen die verdacht veel af weet van vampierzaken. 'Hoeveel mensen weten precies van het bestaan van vampiers? Vrij weinig lijkt me. En degenen die het weten die kunnen het meestal niet doorvertellen. Anderen worden gek verklaard. Daarom zou ik wel eens willen weten waarom die nieuwe zo goed in staat is te verklaren waarom Gawyn een vampier is. Je kan het niet aan ons zien, of ruiken. Je kan er alleen achter komen door ons aan te raken. Hij is verdacht. Misschien speelt hij onder een hoedje met die nieuwe die achter jou aan zit. Het wordt tijd om dat mensenjoch eens uit te horen,' zeg ik rauw.

No growth of the heart is ever a waste

Dewi
Ik lusiterde naar Odile's verhaal en knikte toen.
''Het is dus een mens? Ik kan proberen zijn vertrouwen te winnen en hem dan uit te horen. Ik denk namelijk dat hij mij eerder vertrouwd dan vampiers.'' Ik bedoelde het niet lullig, maar vampieren hadden toch een slechtere naam dan gewoon mensen. En ikzelf vertrouwde mensen ook sneller dan vampieren, dus waarom zou het bij hem anders zijn? Het was misschien gevaarlijk, als hij echt samenwerkte met de nieuwe vampier.. Maar het was het risico waard en als de rest in mijn buurt bleef viel het gevaar nog wel mee toch?

Yue
Als Odile weg is gelopen kijk ik weer naar James. "Dus.. Hoe ben jij hier terecht gekomen? En hoe kan het dat je zoveel weet over vampiers?" Ik kan haast mijn nieuwsgierigheid niet bedwingen. Hoe kan het dat een mens zoveel over vampiers weet?

Savoy
Ik luister naar Dewi en Odile, en grijns dan. "Een nieuw mens, hm? Als jullie van hem afwillen zeggen jullie het maar, in dat geval help ik graag."

Odile - Goede vampier.

Ik kijk op naar Dewi. 'Het is een idee, maar als het verkeerd uitpakt kan jij uitdraaien als gijzeling. Je weet maar nooit. Maar toch denk ik dat hij jou sneller zal vertrouwen dan mij, ik verwelkomde hem met een bijl. Fat chance dat hij mij dus niet zo vriendelijk meer vindt.' Ik zeg het grijnzend, maar ergens baal ik wel enorm dat hij niet opgeflikkerd is. Hij wilde zo graag naar binnen en ik snap nog niet waarom. Ik was nota bene bereid om hem naar een dorp te brengen. Hij zei zelfs dat ik het niet kon maken hem buiten te laten staan. Ellendig mormel, ik kan alles maken wat ik maar wil, ik ben verdomme een vampier! Het lijkt wel of hij zelfmoordneigingen heeft; volstrekt gestoord ben je om naar een huis vol vampieren te gaan. En al helemaal eentje op zoek naar voedsel. Menselijk voedsel. Ik word ogenblikkelijk weer kwaad hoe hij me 'kindje' en 'meisje' noemde. Dat stuk vreten heeft echt geen idee met wie hij te maken heeft. Maar het vervelende aan de hele zaak is: ik ook niet. Wie is hij? Hoe sterk is hij? Wat is zijn gave? Ik weet niet eens zijn naam! Ik weet alleen dat hij een wapen heeft en niet bang is om dat ding te gebruiken. Ik hoor hoe Savoy maar al te graag aanbiedt om dat mensenkind uit de weg te ruimen. Goh, eigenlijk is dat helemaal geen slecht idee, bedenk ik me droogjes. Ik erger me toch dood aan die jongen. Maar nee, Odile moet het weer op de moeilijke manier doen.
'Misschien weet hij meer dan hij zou moeten weten. Als hij van de poort af weet en er immuun voor is - naar zijn woorden - dan kent hij misschien ook een manier om jou hier weg te krijgen. Misschien moeten we het er maar op wagen.'

No growth of the heart is ever a waste

Dewi
Odile had gelijk, ze zouden me kunnen gijzelen. Ik was zwak en kwetsbaar, dat mocht niet gebeuren. Toen odile zei dat hij misschien wist hoe ik hier weg kon werden mijn ogen even groot, daar had ik niet bij stil gestaan. Opnieuw die gemengde gevoelens..Blij dat ik weer kon gaan en staan waar ik wou, maar bang om alleen te zijn.
''Het is het proberen waard en Savoy, je blijft met je takken van hem af.'' Ik had niet het idee dat hij zou luisteren, maar als hij die gast vermoorde dan waren onze kansen weer minimaal.
''Zijn ze nog buiten?'' vroeg ik vervolgens, toen Odile knikte sprak ik verder.
''Oké. Odile, als jij thee gaat zitten haal ik iedereen binnen. Ik knoop praatje aan met die nieuwe gast en jij legt Yue en Lew het plan uit. Oké?'' Hopelijk hield Savoy zijn mond hierover tegen die nieuwe jongen.
'''Hoe heet die nieuwe jongen eigenlijk?'' Vroeg ik odile, ''Dat mens.'' verduidelijkte ik mezelf toen nog. Het was handig om te weten hoe hij heette, dat maakte het praten over de nieuwelingen ook een stuk gemakklijker.

Even een disclaimer hier x'D Ik weet dat ik nogal racistische slang tegen Aziaten/Japanners gebruik in dit stuk, maar het is Lew die dat zegt. Ik heb niks tegen mensen uit Azië ofzo. Just puttin' that out there.

Stomverbaasd staarde Lew Odile na toen ze die nieuwe, Aziatische gast begon te achter volgen. Ze leek bijzonder agressief. 'Ik had haar die verdomde tang niet mogen afpakken,' mompelde hij in zichzelf, met zijn wenkbrauw bedenkelijk geplooid. Goeie moment om aan te komen, dacht hij, terwijl hij naar hun nieuwe gast keek. Om eerlijk te zijn kreeg hij een slecht gevoel bij deze gast, hoewel het net de bedoeling was dat hij hem zou gaan beschermen. In dit huis was het per definitie; mensen goed en vampiers slecht. Lew zuchtte. Op momenten als dit zou zijn gave erg goed uit komen. Wist hij tenminste wat voor vlees hij in de kuip had. Dit jong was gewoon onleesbaar. Waarom wilde hij in godsnaam in het huis komen als hij wist dat het vol vampiers zat? En een nog grotere vraag: hoe the fuck wist die kerel dat vampiers bestonden? En hoe ze er uit zagen, want blijkbaar had hij Gawyn herkend. Andere vamps herkenden vampiergeuren, maar verder waren ze het evenbeeld van hun mensenvorm. There was no way in hell that those humans could recognise them by just looking at them. Nee, hij vertrouwde die nieuwe voor geen haar. Lekker toevallig dat hij opdook net op het moment dat ze Gawyns aangevreten lijk hadden aangetroffen. Desondanks leek het onwaarschijnlijk dat deze nietige mens een vampier als Gawyn had vermoord. Grote kans dus dat hij het niet was, maar die andere klootzak die hier binnen gestormd was. Mensen - en vampiers- hebben gewoon geen manieren meer tegenwoordig. Misschien werkten ze wel samen. Wat ook onwaarschijnlijk was, aangezien die gele meteen achter Dewi’s bloed aangegaan was. No way dat die zich in kon houden met een verse mensenjongen. De nieuwe vampier had in ieder geval nogal een attitude hoorde hij door de muren heen, waardoor Odiles korte lontje ontploft was. Zijn arrogante houding had haar helemaal gek gemaakt. Gek van frustratie. Al had het feit dat haar haren niet lagen zoals ze het wilde, er misschien ook wel wat mee te maken.
Lew moest toegeven dat hij de Aziaat niet mocht, puur en alleen al om het feit dat hij Aziaat was. Goed mogelijk dat hij een Jap was, in dienst was gegaan indertijd en dat die spleetoog zijn medesoldaten had afgemaakt. Of erger nog; leeggezogen. Hell, for all he knew, was die kerel net degene die hém tot dit vervloekte leven had gedwongen. Fat chance, dacht hij boos in zichzelf. Beetje hard van stapel gelopen misschien? Hij wist niet eens of die gast wel een Nip was, misschien was hij amper een tien jaar oude vampier en had hij niks te maken met de oorlog. Dan nog, hij wilde nog steeds Dewi opvreten. Dat pancake face was niet zijn vriend, zoveel stond vast. Nu moesten ze alleen nog uit zien te vissen net hoe gevaarlijk hij was. Hetzelfde gold voor de mens naast hem. Daar was ook iets niet mee pluis. Mensen hoorden niet over vampiers te weten.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Dyvon ~ Bad Vampire.

Ondertussen ben ik al tegen een muurtje gaan zitten, dichtbij het hek en het huis; maar goed genoeg, om ervoor te zorgen dat niemand me kan zien en ik hun wel.
Ik steek nog een sigaret in m'n mond, en steek 'm aan. Vervolgens neem ik een hijs, en stop mijn sigaretten weer weg. Hmm, dat arrogante vampiertje heeft wel een grote mond; met zo'n lief uiterlijk. Ik mocht geen eens een kleine bijt nemen in dat malse nekje van dat mensenmeisje. Wat voor liefdadig vampiertje is dat, dat ze mensen beschermd?
Ooit zou ze zelf er zo erg naar hunkeren, naar bloed van een mens, dat ze een keer de fout ingaat - om haar te beschermen. En dan ben ik diegene die haar zal uitlachen.
Ik neem nog een hijs van m'n sigaret. Even vergeet ik om mijn pistool weer te vergrendelen, en terug te stoppen in m'n zwarte jack; omdat ik teveel nadenk over wat er zojuist gebeurd is.
Nu er toch niemand is, geen enkel mens; jammer genoeg, ben ik van plan om even een dutje te gaan doen. Ik doe mijn ogen dicht om even te gaan rusten, maar ik zal niet gaan slapen; want ik zal altijd op waak staan. En wacht tot er eindelijk actie komt; dan zal ik weer wakker worden. Als er dan eindelijk actie is, zullen ze spijt krijgen dat ze me hebben gestoord.

Don't walk. Run, you sheep, run.

Odile - Goede vampier.

Ik slaak een zucht, maar Dewi's plan is op het moment de beste optie die we hebben. Met de hele vampierclan hier gecentreerd kan die ellendeling niks wagen. Zo is het overzicht makkelijker te behouden én is het makkelijker informatie te vergaren van die nieuwelingen.
'Goed, maar wees op je hoede. Kom maar mee, ik vertrouw hem niet,' zeg ik, doelend op Savoy. Ik heb geen idee hoe ik nu aan een wapen ga komen nu iedereen in de stad door heeft wie Lewis en ik zijn door onze wapenroof. 'James dacht ik dat hij heette.'
Ik open de deur, lokaliseer de geuren en laat Dewi voorgaan. We wandelen op de keuken af, waar ik thee begin te zetten voor de gasten. Mijn gedachten schieten terug naar de fles Bailey's, maar als ik zoiets waag gaat dat iemand de kop kosten, hetzij Dewi, hetzij mij.
'Goed, ga je gang,' zeg ik dan tegen Dewi, aangevend dat ze de rest kan roepen. Ik wend me tot de theekan en begin water te koken. Hebben we niet iets van koekjes hier? Ik zoek de kasten door en kom tot de conclusie van niet. Daarop ga ik tegen het aanrecht leunen en slaak een zucht. Het kan ook kennelijk nooit eens op rolletjes lopen. Ik haal mijn mes uit mijn zak en laat het lemmet door mijn vingers glijden. Scherp genoeg.

[ bericht aangepast op 4 april 2011 - 23:22 ]

No growth of the heart is ever a waste

'Moest jij niet naar de wc?' bitste Lew naar de nieuwe jongen die zichzelf blijkbaar James noemde. Uit zijn ooghoeken merkte hij hoe Dewi en Odile zich naar de keuken begaven. Odile was nog steeds op zijn minst geagiteerd, te horen aan de niet al te zachte manier waarop ze in de kasten begon te rommelen en de herhaalderlijke zuchten die ze slaakte. 'Let jij even op hem?' vroeg hij aan Yue, hoewel het een retorische vraag was en hij al verdwenen was voor ze goed en wel besefte wat er net uit zijn mond gekomen was. In stilte ging hij naast Odile staan en stak opnieuw een sigaret op. Hij merkte aan haar lichaamshouding dat ze gefrustreerd was en daarop stak hij het pakje naar haar uit. Roken kon erg kalmeren werken. 'Als het echt zoveel voor je betekent, mag je die tang wel boven halen,' gaf hij dan toe, zich nogal schuldig voelend over het hele gebeuren. Het was niet de bedoeling geweest om haar op deze manier te tergen en het laatste wat hij wilde was het commanderende vriendje uithangen. Als hij hij haar vriendje wel was, in ieder geval. Hij drong die gedachte snel weg. Niet het moment om zijn hoofd daarover te breken.

[ bericht aangepast op 5 april 2011 - 17:44 ]

Frankly my dear, I don't give a damn.

Odile - Goede vampier.

'Lewis,' zeg ik wat verrast en draai me om. Ik steek mijn mes weg. "Let jij even op hem?" Er zijn inmiddels zo veel geuren in het huis dat het moeilijk is om ze allemaal te onderscheiden, maar als ik besef dat hij doelt op James slik ik een akelige opmerking in. Als hij zich zo goed kan redden, dan heeft hij mijn hulp niet nodig. Savoy mag hem hebben als het aan mij ligt. Ik zucht even geërgerd. Nee, zo moet je niet denken Odile. 'Je hebt nog geen antwoord gegeven op mijn vraag. Er kwam wat tussen. Hoe komt het dat je zo veel weet van vampiers?' Dan steekt Lew het pakje sigaretten naar me uit. Ach, waarom ook niet? Ik neem er eentje uit en steek hem in mijn mond. Ik graaf in zijn broekzak, waar ik een aansteker vind en steek de peuk ermee aan. Ik neem de eerste hijs en begin te grijnzen als hij over de stijltang begint.
'Ik was al van plan om je te zeggen dat je me wel vast mocht binden. Dit hou ik geen 22 uur vol. Thee?' vraag ik hem en zet een stap opzij. Als ik niet zo gefrustreerd was geweest om die nieuweling en om dat mens dat hier rondwandelt zou ik hem gezoend hebben. In plaats daarvan kijk ik de sterveling weer strak aan, wachtend op een antwoord.

[ bericht aangepast op 4 april 2011 - 23:49 ]

No growth of the heart is ever a waste

huh like wtf, die laatste 2 postst kan ik geen touw aan vastknopen :'D
En is Chase nou ook ineens binnen, of ging dat over Dyvon? :'D
*Faalt hard hier, komt vast omdat het vroeg is*

En sinds wanneer praat Lew tegen zichzelf? x'D

[ bericht aangepast op 5 april 2011 - 7:35 ]

Moet je een soort ding of iets invullen? En kan dan iedereen je karakter gebruiken of alleen jijzelf?

Quiet the mind, and the soul will speak.

Alleen jijzelf.. Alleen voor simpele dingen soms zoals jij bent Piet en ik Henk.

Henk; ''Yo Piet, wat wil je drinken?'' vroeg ik ''Doe maar sinas'' antwoordde Piet.

En gewoon lijstje, paar pagina's terug staat voorbeeld en topic 1 ook.

Nee Lew praat tegen Odile 8]
@ Merte: Je karakter mag niet worden bestuurd door anderen/jij mag anderen niet besturen. Maar simpele zaken als: 'Lew kom je mee?' We lopen samen terug naar het huis mag wel.

[ bericht aangepast op 5 april 2011 - 17:35 ]

No growth of the heart is ever a waste

Mwuah, vat nog niet alles maar reageer wel gewoon

Dewi
Ik liep naar buiten, alweer de sneeuw in. Straks eerst maar eens een lange broek en vest vinden, sokken en schoenen niet te vergeten natuurlijk. Ik zag dat Lew inmiddels vertrokken was en Yue nog alleen stond met de nieuweling die James bleek te heten. Ik liep naar de twee toe en glimlachte.
''Komen jullie binnen? Odile zet thee.'' Toen richtte ik mijn blik op James.
''Oh sorry, ik ben Dewi trouwens. Jij heet James toch?'' ik schudde kort zijn hand en glimlachtte lief naar hem.
''Je mag ook wel binnenkomen hoor,'' zei ik tegen hem, ''om je nou zo buiten te laten staan is ook niet erg sociaal.'' deze keer richtte ik mijn blik weer op Yue.
''Trouwens, Odile wou nog wat met je bespreken, over kerst geloof ik.'' Zei ik haar. Natuurlijk had Odile Yue niks te vertellen over kerst, dat was een simpele smoes, die James hoefde niet te weten dat we iets van plan waren. Maar Yue, en de rest ook, daarintegen hadden wel recht om het plan te weten, ze waren part of the crew.. En ik wilde niet dat ze me straks gingen dwarsliggen als ik die James zijn vertrouwen probeerde te winnen, enkel omdat ze niks van het plan wisten.
''Laten we opschieten, anders vries ik nog dood hier.'' zei ik met grijnsje en liep samen met Yue en James terug naar binnen. Het was heerlijk warm binnen vergeleken met buiten, ik liep de twee voor naar de keuken, terwijl ik ondertussen ook nog beetje opwarmde. De sneeuw was vreselijk mooi, maar de zomer kon ik eigenlijk ook niet missen. Ik was meer een wartmemens, ik zou nooit in Moskou of iets dergelijks kunnen wonen. Nee, liever in een land waar het het hele jaar door mooi weer was.

[ bericht aangepast op 5 april 2011 - 17:41 ]