[RPG] Geen weg meer terug. 8 - Speeltopics

Nummer 1: Blub.
Nummer 2: Blub.
Nummer 3: Blub.
Nummer 4: Blub.
Nummer 5: Blub.
Nummer 6; Blub.
Nummer 7; Blub.

Joinen maar geen idee wat RPG's zijn?
Kijk hier!
Inspringen altijd mogelijk. Vraag maar een samenvatting aan mij en ik zal je helpen met in het verhaal komen (;
Het verhaal
Het gaat over een stel kinderen die om de een of andere reden in een verlaten villa in het bos komen. Denk aan weddenschap, weggelopen, verdwaald etc. De villa is enorm, heeft alles wat je maar wensen kan, ookal is het stoffig en wat oud. Maar wat ze niet weten is dat de villa die zo verlaten lijkt al bewoond is, niet door mensen of dieren. Door vampiers. Twee sorten nog wel, de slechte kennen geen medeleven en drinken van alles en iedereen en houden zich vaak niet in, de 'goede' doen het zo lang mogelijk met dierenbloed, maar moeten af en toe ook dat van een mens. Ze nemen dan zo min mogelijk en doen de mensen verder niks. Die twee soorten vampiers haten elkaar, obviously.
Dan nu het grootste probleem, als een mens eenmaal binnen de poorten die rond de villa staan stapt, kan die niet meer terug. Enkel vampiers kunnen naar binnen en naar buiten. Overleven ze het?

Rollen
Normale tiener: Dewi - Candy - Timothy - Jamie
Goede vampier: Elif - Gawyn
Slechte vampier: Faith - Savoy - Odile

Weetjes over vampiers
- Ze kunnen in het daglicht, maar niet de hele dag. Eerst gaat het jeuken als ze te lang zien en dan pijn doen, als ze dan nog te lang blijven is er logisch wat er gebeurt.
- Als een vampier van een mens drinkt wordt dat mens geen vampier, dat gebeurt pas als een vampier gif 'inspuit'
- Een vampier die een mens ook tot nachtwezen maakt creëert als het ware een band en is eigenlijk verplicht die persoon te begeleiden in het begin.
- Vampier worden is een zeer pijnlijk proces.
- Als vampiers elkaar écht mogen drinken ze elkaars bloed zodat ze een sorot band krijgen ^^
- Vampiers zijn sneller en sterker dan mensen en al hun zintuigen zijn ook sterk ontwikkeld.
- Vampiers kunnen sluipen zonder geluid te maken en kunnen haast opgaan in de schaduwen.
- Vampiers hebben geen eten/drinken nodig, ookal kunnen ze het wel eten.
- Vampiers hebben bijna geen slaap nodig.
- En als laatst; Elke vampier heeft een soort kleine gave, geen vuursturen of iets dergelijks maar denk aan gedachten lezen. Hier een

lijstje met ideeën.
Gedachten lezen door op persoon te concentreren of door aanraking
Iemands hele verleden zien door simpele aanraking
Persoon pijnigen als je wilt door enkel te kijken
Dingen verplaatsen zonder aan te raken
Hypnose
Iemand in slaap kunnen laten vallen
Zelf kunenn beslissen hoe je eruit ziet
Ogen verkleuren naar je emotie
Gedachten kunnen 'verzenden'
Als iemand slaapt en je raakt die persoon aan kan je droom meekijken
Dromen manipuleren
Genezen
Emoties aanvoelen
Weten of iemand de waarheid spreekt
Visioenen
En ga zo maar door.

HAVE FUN :'D
Lijst met mensen die niet willen dat hun personage door anderen wordt gebruikt.
(Als je niet wilt dat jouw personages af en toe door anderen worden gebruikt voor kleine dingetjes zoals simpele vragen dan moet je het melden en zet ik je hier neer!)
- nog niemand[/i]

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ bericht aangepast op 26 maart 2011 - 16:47 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Yue
Ik glimlach. "James vertelde me dat hij immuun is voor dat soort poorten. Hij kan er tegen." Ik kijk James aan. "Toch?"

Savoy
"Eikel.." hoor ik Dewi nog mompelen, en grijnzend draai ik me om. "Dat hoorde ik!" roep ik en ik loop verder. Ik wrijf al in mijn handen bij de gedachte dat ik straks een mens tussen mijn tanden heb...

Drop Dyvon maar ergens laat hemschuilplaats zoeken of laat hem wqeten van het huis of laat hem zijn neus volgen en Dewi ruiken (vooedsel) of wat dan ook.

Dewi
En toen was ik alleen.. Ik liet me op de grond zakken met mijn rug tegen de muur, de deur liet ik open en ik bleef naar buiten kijken. Ik wilde ze zien als ze terugkwamen, ik moest gewoon weten wie of wat die schimmen waren. Verdomme, waarom had ik geen superneus zoals hun? Dan had ik vast kunnen ruiken wie en wat het waren. Een zucht verliet mijn mond, tot nu toe had ik nog geen herrie en geschreeuw gehoord wat kon duiden op een gevecht.. Waarschijnlijk waren ze aan het praten of iets dergelijks. Hopelijk bleef het zo rustig en waren het niet de moordenaars.. Stel je voor dat het de moordenaar was die ook Gawyn ahd vermoord. Ik voelde me kwaad en bang worden. Kwaad omdat ik me afvroeg hoe een gozer, of misschien zelfs wel vrouw, het in zijn hoofd kon halen Gawyn te vermoorden, maar ook bang.. Stel je voor dat het hem was, dan was hij sterk, érg sterk.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Dyvon - A very bad, bad vampire.

Na een paar uur rondgelopen te hebben in het bos, kom ik een groot hek tegen. Allerlei geuren hangen nu in de lucht, en dan vooral mensenlucht. Onderweg heb ik niet goed genoeg gegeten, dus hier ben ik blij mee.
Ondertussen als ik een sigaret aansteek, en een paar hijsen neem; kijk ik eens goed rond. Ik zie een paar mensen bij elkaar staan, waar ik niet echt veel waarde aan hecht. Ik neem nog eens een paar hijsen van m'n sigaret.
Gelukkig is het avond, ik haat de zon. Ik zou er niet aan moeten denken om door zulk weer te moeten lopen. Het maakt me meteen chagrijnig als ik er aan moet denken. Nog een hijsje van m'n sigaret. Goed, en wat nu? Zal ik voorbij die hek gaan?

[ bericht aangepast op 3 april 2011 - 16:40 ]

Don't walk. Run, you sheep, run.

Chase - Vampierjager.

Ik knik. 'Dat klopt inderdaad eh, ja.' Ik wil haar naam noemen, maar die ben ik alweer vergeten. Dat is irrelevant. Ik wend me weer even tot die andere vampier, met de krullen. 'Nu nog naar het dorp lopen? Alsjeblieft zeg, het bos is gevaarlijker dan dat het daarbinnen bij jullie kan zijn. Ik zag laatst een vampier in het bos liggen, dood. Ik wilde hem nog begraven maar iets hield me tegen. Zijn lichaam was zo toegetakeld. De arme stakker,' zeg ik en laat mijn hoofd even hangen waarna ik hem kort schud. Nu weten ze gelijk dat ik een "vriend" ben van vampiers. 'Geloof me, ik heb geen bescherming nodig,' blijf ik herhalen, niet van plan op te geven.

everything, in time

Welkom nieuw persoon (: Nice character you've got there!

Hij grinnikte geamuseerd bij haar kattige uitbarsting. Ongelofelijk hoe ze haar cool behield bij een politiearrestatie en dan totaal flipte als ze haar geliefde haartjes niet kon stijlen voor enkele uren. That's Odile for you... dacht hij terwijl hij haar nakeek toen ze vertrok om in de schuur te gaan rommelen naar kerstversiering. Met een zucht stak Lew opnieuw een sigaret op- de laatste uit zijn pakje - en greep de vers gestolen kleren van Odiles bed. Het werd eens tijd dat hij zijn kamer nog maar eens in orde bracht. Hij was nou niet bepaald proper geweest. Met een welgemikte gooi keilde Lew het lege sigarettenpakje in de lelijke vaas die hij als vuilbak was gaan gebruiken en gooide de deuren van de oude kast opnieuw open. Het zag er bijzonder leeg uit. Alleen zijn voorraad sigarettensloffen, zijn aftandse rugzak en zijn kaart lagen op de bodem van de kast. De overige planken en de hanger waren leeg. Hij verving zijn lege pakje door een nieuwe voorraad sigaretten en propte het in zijn broekzak. Snel maar proper maakte de vampier daar een eind aan door zijn nieuwe kleren een plek te geven en begon daarna zijn bed op te maken.
Tevreden bekeek hij het resultaat. Het zag er nog steeds armzalig uit door het gerafelde behang, maar het was zeker beter dan toen hij er voor het eerst binnen kwam. Dat behang deed hij nog wel in orde. Eigenlijk; waarom zou hij de moeite nemen? Hij was toch niet van plan om hier te blijven na dat dit alles voorbij was. Toch? Dat was altijd zijn plan geweest. De mensen hier uit krijgen en daarna verder doen met wat hij bezig was. Dat leek zo ver weg. De man die zonder zorgen reisde leek zo fucking ver weg. Lew zuchtte en nam nog een trek van de sigaret die een beetje eenzaam in zijn mond bungelde. En dan was er nog Odile. Nu hij op zijn minst gevoelens voor haar koesterde, leek het bijna onmogelijk om haar achter te laten. Snel schudde hij die gedachten van zich af. Het was nog lang niet zo ver. Daniël liet niks meer van zich horen en zonder hem stonden ze vrijwel nergens in het bevrijden van Dewi.
Speaking of Dewi… Waar was ze eigenlijk? Haar geur leek erg ver weg. Lew voelde de paniek opnieuw de kop op steken en racete als een gek naar beneden, waar hij haar tegen de gang geleund zag. 'Wat doe je?' Met een knik van haar kin vertelde ze hem om buiten te kijken. Op een drafje gooide hij de voordeur open en liep naar het hek toe, waar Odile, Yue en een gast – een mens aan zijn geur te ruiken -die hij nog nooit eerder had gezien een theekransje hielden. De man had de grens nog niet overschreden, dus was voor het moment nog veilig. ‘Wat is er aan de hand?’ vroeg hij aan niemand in het bijzonder toen hij zich bij het onderonsje voegde en de man van top tot teen scande en ondertussen de grote askegel van zijn sigaret aftikte.

[ bericht aangepast op 3 april 2011 - 16:48 ]

Frankly my dear, I don't give a damn.

Dewi = in huis, in de gang.
De rest is buiten de hekken

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Aangepast

Frankly my dear, I don't give a damn.

Dyvon ~ A bad Vampire.

Ik ben van plan om toch verder dan die hek te komen. Mijn voeten beginnen zich stap voor stap vooruit te zetten, tot dat ik uiteindelijk bij de mensen kom die daar ook zijn. Of nouja, mensen? Één heerlijk mensje. De rest zijn nietige vampiertjes. Niet belangrijker dan mij, dus.
'Pardon, zijn jullie de weg soms kwijt?' zeg ik mysterieus. Ik neem nog een hijs van m'n sigaret, en tik 't as ervan af.
Hiervoor heb ik nog niet echt gehoord, waar ze het allemaal over gehad hebben. Ik weet ook niet wie wie is, maar dat kan me niks schelen. Ze weten ook niet wie ik ben, en dat moet zo blijven.

Don't walk. Run, you sheep, run.

Dewi is binnen dudes. In de gang :p

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Odile - Goede vampier.

Ik kijk hem geschokt aan als hij over Gawyn begint. De wanhoop wordt groter. Het feit dat deze menselijke jongeman al van het bestaan van vampiers af weet baart me grote zorgen, maar dat hij er ook nog één feilloos weet te identificeren.. dat slaat alles! Ik leg de krul achter mijn oor en slaak dan een zucht, vooral om te bedenken dat ik vergeten ben mijn jas aan te doen en dat deze temperatuur niet bepaald prettig is. Dan komt Lewis nog aangestormd, die ook wil weten wat er aan de hand is.
'Een sterveling die Gawyn heeft aangetroffen en van de poort weet,' zeg ik niet zonder achterdocht. Ik slaak een zucht naar de jongeman en geef dan uiteindelijk toe.
'Prima. Kom dan maar mee naar binnen. Ik kan je ook moeilijk dood laten vriezen. Maar ik wil eerst weten wie je bent en hoe het kan dat je zo veel van de onsterfelijke wereld af weet en met name van vampiers.' Ik zie Lew me geschokt aankijken. 'Hij zegt dat hij de poort kan omzeilen. Of er tenminste weer uit kan. Misschien kan hij ons helpen met ons probleem, sinds Daniël weg is.'
Ik draai me om en ga hem voor richting de poort, nog steeds niet helemaal overtuigd van mijn beslissing. Mijn gedachten drijven echter al snel af naar Gawyn. Ik heb hem nooit kunnen vertellen dat het me speet dat ik zo'n ongelofelijke pain in the ass was voor hem. Hij wilde altijd het goede doen en was daar ook heilig van overtuigd. Ik zucht en loop de poort binnen. Ik blijf nu staan en kijk de jongeman aan.
'Ga je gang. Vertel.' Ik krijg de kans nog niet om hem te laten praten of ik hoor ineens een nieuwe stem vlak bij me. "Pardon, zijn jullie de weg soms kwijt?" Ik draai me verschrikt om en grijp als reflex de bijl weer. Nee! Is dat Yoshita, uit Jonah's clan? Hij lijkt sprekend op hem, maar ik kan me vergissen. Ik waag het erop.
'Yoshita?' vraag ik. 'Wat in godsnaam doe jij hier? Heeft Jonah je er soms uit gegooid?' Ik kijk hem minachtend aan. 'Of heeft Fjodor je hierheen gestuurd omdat ze je anders af zouden maken?' Dat laatste zou niks minder dan een flinke portie ellende betekenen.
'Zeg die vuile hond dan maar dat ik hem levend vil!' Ik word al kwaad als ik alleen maar aan zijn zelfingenomen grijns denk.

[ bericht aangepast op 3 april 2011 - 17:51 ]

No growth of the heart is ever a waste

Heb ook de mijne aangepast, heb Dyvon over het hoofd gezien x']

No growth of the heart is ever a waste

Dyvon - Bad Vampire.

Zodra ik die vraag gesteld heb, krijg ik meteen een bijl op me gericht. Niet dat ik ervan geschrokken ben, ik laat geen enkele emotie zien. Ik doe alsof die bijl me niks doet, en sla 'm uit m'n zicht. "Yoshita? Wat in godsnaam doe jij hier? Heeft Jonah je er soms uit gegooid?" vraagt iemand die de bijl op me gericht had. "Of heeft Fjodor je hierheen gestuurd omdat ze je anders af zouden maken? Zeg die vuile hond dan maar dat ik hem levend vil!" praat ze verder.
Ik krijg een zelfingenomen grijns op m'n gezicht. Haha, ze weet niet dat ik iemand anders ben. Zal ik me als hem voordoen, en kijken of ze erin trapt? Nee, ik denk niet dat 't een goed idee is. Ze komen er toch wel ooit achter dat ik hem niet ben.
'Oh, dus ik heb opeens een nieuwe naam gekregen?' en ik neem een hijs van m'n sigaret. 'Bedankt, maar ik hou toch mijn eigen naam maar. Past veel beter bij me. Wil je de volgende keer als je me tegenkomt, geen bijl meer op me richten? Wel aardig van je, erg aardig, maar doe 't toch maar niet.'

[ bericht aangepast op 3 april 2011 - 18:21 ]

Don't walk. Run, you sheep, run.

Dudes, dees neemt laaaange pauze, gaat niet goed bij haar op school.
Dees = dikkop.

Dus Jamie&Elif mogen dood, Daniël is op reis.

Dewi
Net zoals Odile was ook Lew weer gauw verdwenen, maar al gauw hoorde ik stemmen. Ik stond op en ging in de deuropening staan, ik zag twee onbekende mannen en ik fronste eventjes. Ik was vreselijk nieuwsgierig, maar wist mezelf in bedwang te houden en te blijven staan waar ik stond. Iedereen stond net iets te ver om hun gezichtsuitdrukkingen te kunnen bekijken. Voorzichtig tastte ik met mijn hand naar het mes onder mijn jurk, ik was iets te onvoorzichtig en merkte hoe ik in mijn vinger had gesneden.
''Auwtsj..'' mompelde ik geschrokken en stopte gauw het bloedende puntje van mijn vinger in mijn mond. Het duurde een paar seconden voordat ik doorhad dat dit een soort lokaas was voor vampieren.. Ik wierp gauw een blik op de groep en aangezien ik niet wist of de nieuwelingen slechte vampieren waren draaide ik me gauw om en liep verder het huis in, uit de buurt van de rest.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Dyvon ~ Bad vampire.

Opeens wordt ik afgeleid door een heerlijke bloedgeur dat afkomt van een mens, en mijn neusgaten binnendringen. Ik heb al een hele tijd geen eten gehad, dus ik ben nogal hongerig. Ik ruik nog even goed in de lucht met m'n ogen dicht, en richt mijn nu bloedrode ogen naar iemand die het huis binnenvlucht. 'Hmm..' en ik lik hongerig over mijn puntige tanden. 'Verstop je niet, mijn eten.' fluister ik meer, dan dat ik het tegen iemand had.

[ bericht aangepast op 3 april 2011 - 18:28 ]

Don't walk. Run, you sheep, run.

Leuk, ik hou van doden! Hey wait, that's the other side

Odile - Goede vampier.

Ik trek een wenkbrauw op. Hij is dus niet Yoshita. Goddank, want een clanoorlog die om mij zou draaien is wel het laatste waar ik op uit ben.
Ik ga voor de vampier staan als blijkt dat hij op Dewi uit is.
'Afblijven,' zeg ik streng, als een moeder die moet voorkomen dat haar kind op plundertocht in de snoepbak gaat. 'Ik weet dat ik moeilijk elk mens op deze planeet tegen bloeddorstige vampieren kan beschermen, maar van deze hier blijf je af. Ik heb niet zin om nog een vampier z'n kop in te moeten slaan.' Ik was van plan mijn bijl neer te leggen, maar ik hef hem snel weer de lucht in en richt hem op de vampier. Ik heb zo'n akelig vermoeden dat hij een extra bondgenoot gaat zijn voor Faith en co.
'Ik waarschuw je, áf.' Ik kijk hem venijnig aan.

[ bericht aangepast op 3 april 2011 - 18:33 ]

No growth of the heart is ever a waste