[RPG] Geen weg meer terug. 8 - Speeltopics

Nummer 1: Blub.
Nummer 2: Blub.
Nummer 3: Blub.
Nummer 4: Blub.
Nummer 5: Blub.
Nummer 6; Blub.
Nummer 7; Blub.

Joinen maar geen idee wat RPG's zijn?
Kijk hier!
Inspringen altijd mogelijk. Vraag maar een samenvatting aan mij en ik zal je helpen met in het verhaal komen (;
Het verhaal
Het gaat over een stel kinderen die om de een of andere reden in een verlaten villa in het bos komen. Denk aan weddenschap, weggelopen, verdwaald etc. De villa is enorm, heeft alles wat je maar wensen kan, ookal is het stoffig en wat oud. Maar wat ze niet weten is dat de villa die zo verlaten lijkt al bewoond is, niet door mensen of dieren. Door vampiers. Twee sorten nog wel, de slechte kennen geen medeleven en drinken van alles en iedereen en houden zich vaak niet in, de 'goede' doen het zo lang mogelijk met dierenbloed, maar moeten af en toe ook dat van een mens. Ze nemen dan zo min mogelijk en doen de mensen verder niks. Die twee soorten vampiers haten elkaar, obviously.
Dan nu het grootste probleem, als een mens eenmaal binnen de poorten die rond de villa staan stapt, kan die niet meer terug. Enkel vampiers kunnen naar binnen en naar buiten. Overleven ze het?

Rollen
Normale tiener: Dewi - Candy - Timothy - Jamie
Goede vampier: Elif - Gawyn
Slechte vampier: Faith - Savoy - Odile

Weetjes over vampiers
- Ze kunnen in het daglicht, maar niet de hele dag. Eerst gaat het jeuken als ze te lang zien en dan pijn doen, als ze dan nog te lang blijven is er logisch wat er gebeurt.
- Als een vampier van een mens drinkt wordt dat mens geen vampier, dat gebeurt pas als een vampier gif 'inspuit'
- Een vampier die een mens ook tot nachtwezen maakt creëert als het ware een band en is eigenlijk verplicht die persoon te begeleiden in het begin.
- Vampier worden is een zeer pijnlijk proces.
- Als vampiers elkaar écht mogen drinken ze elkaars bloed zodat ze een sorot band krijgen ^^
- Vampiers zijn sneller en sterker dan mensen en al hun zintuigen zijn ook sterk ontwikkeld.
- Vampiers kunnen sluipen zonder geluid te maken en kunnen haast opgaan in de schaduwen.
- Vampiers hebben geen eten/drinken nodig, ookal kunnen ze het wel eten.
- Vampiers hebben bijna geen slaap nodig.
- En als laatst; Elke vampier heeft een soort kleine gave, geen vuursturen of iets dergelijks maar denk aan gedachten lezen. Hier een

lijstje met ideeën.
Gedachten lezen door op persoon te concentreren of door aanraking
Iemands hele verleden zien door simpele aanraking
Persoon pijnigen als je wilt door enkel te kijken
Dingen verplaatsen zonder aan te raken
Hypnose
Iemand in slaap kunnen laten vallen
Zelf kunenn beslissen hoe je eruit ziet
Ogen verkleuren naar je emotie
Gedachten kunnen 'verzenden'
Als iemand slaapt en je raakt die persoon aan kan je droom meekijken
Dromen manipuleren
Genezen
Emoties aanvoelen
Weten of iemand de waarheid spreekt
Visioenen
En ga zo maar door.

HAVE FUN :'D
Lijst met mensen die niet willen dat hun personage door anderen wordt gebruikt.
(Als je niet wilt dat jouw personages af en toe door anderen worden gebruikt voor kleine dingetjes zoals simpele vragen dan moet je het melden en zet ik je hier neer!)
- nog niemand[/i]

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ bericht aangepast op 26 maart 2011 - 16:47 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

'Dusss... Als ik goed begrijp mag ik jou aankleden?' herhaalde hij met een veelbetekenende grijns. 'You sure you wanna go there?' Zijn hand gleed uitdagend langs haar broeksrand. 'Ik moet namelijk toegeven dat ik je liever zonder kleren zie...' Hij had van zijn leven nog niet van een 'passpel' gehoord, aangezien zijn moeder vroeger zijn kleding regelde en hij tijdens zijn vampierenleven eigenlijk gewoon het eerste beste op zijn pad aangetrokken. En 's nachts winkelen - stelen eigenlijk- had al helemaal nog niet gedaan. Meestal nam hij dan gewoon ergens een nachtbaantje -zoals beveiliging- voor enkele weken, spaarde dan wat geld samen en kocht er hetgeen van dat hij nodig had. 'Hoe wil je trouwens in de stad raken? Da's hier vrij ver van, niet?'

Frankly my dear, I don't give a damn.

Odile - Goede vampier.

Ik trek een wenkbrauw omhoog.
'Correct. Aankleden. Dus niet uitkleden. Ik zeg het er maar even bij,' grinnik ik en haal zijn hand bij mijn broek weg. 'En ik mag hetzelfde bij jou,' voeg ik al grijnzend toe. Ik wrijf haast letterlijk in de handen van de voorpret. Ik ga je laten lijden, jochie. Alleen je weet het nog niet. "Hoe wil je trouwens in de stad raken? Da's hier vrij ver van, niet?" Ik glimlach.
'Volg mij maar,' zeg ik en ga hem voor naar mijn kamer. Ik doe de deur open en in de donkere ruimte is niks veranderd. Nog altijd een chaos. Ik sluit de deur, schuif mijn bed aan de kant en vervolgens het kleed en doe het luik open. 'Aan jou de eer. No worries, het is geen martelkamer.' Ik loop achter Lewis aan via het trapje naar beneden en sluit het luik. Ik knip het licht aan en zo worden ook de lampen verderop in de gang ontstoken. Ik pak de sleutel van de haak en loop naar mijn felrode motor toe.
'Dit speeltje gaat sneller dan wij kunnen rennen. Zal ons voldoende tijd opleveren om inkopen te kunnen doen. Kom je?' vraag ik, als teken dat hij achterop kan gaan zitten.

No growth of the heart is ever a waste

Dewi - Mens.
Ik keek 'm verbaasd aan, was dat serieus het enige? Wat was er zo leuk aan mij bang maken. Ik zuchtte en stopte mijn mes weg.
''Eikel..'' mompelde ik zachtjes, dat hij daarvoor mijn tijd moest verdoen. Niet dat ik wat beters te doen had, maar toch irriteerde het me. Alhoewel, ik kon wel gaan kijken of Yue inmiddels weer teruggekomen was.. Ik vroeg me namelijk af hoe het met haar ging, hopelijk was ze alweer een beetje gekalmeerd.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Eigenlijk had hij geen idee wat te verwachten toen ze hem naar beneden stuurde - het feit dat ze een geheime gang had, was al een verrassing op zich - maar het beeld dat hij voor zich kreeg, was het laatste wat hij verwacht had, al was het helemaal Odile. Vol verbazing en pure ontroering staarde hij naar de prachtige, felrode machine. 'It's the most beautiful thing I've ever seen,' deed hij met geveinsde tranen van sentiment terwijl hij met zijn vingers langs het gladde oppervlak streek en op zijn lip beet. Toen ze hem uitnodigde om achter haar te gaan zitten, nam hij die gretig aan en gleed met een soepele beweging achter haar lichaam. Meestal was hij zelf een autojongen, al was het al meer dan vijftig jaar geleden sinds hij voor het laatst met een wagen gereden had, moest hij toegeven dat dit ding gewoon de perfectie zelve was.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Yue
Ik ga bij de vijver achter in de tuin zitten, en denk na. Wat moeten we doen als het echt een bende is? En wie zal het volgende slachtoffer zijn? Ik zucht, en gooi steentjes op het dunne ijslaagje op de vijver. Er komen wat kleine krakjes in, maar geen gaten. Het ijs zal wel dik zijn. Ik sta op en draai me om. Wat moet ik nu doen? Ik zucht en loop naar de poort. Ik leun tegen een van de pilaren aan en kijk het bos in. Wat Gawyn ook vermoord heeft, het is daar ergens.

Savoy
"Eikel.." hoor ik Dewi nog mompelen, en grijnzend draai ik me om. "Dat hoorde ik!" roep ik en ik loop verder. Ik wrijf al in mijn handen bij de gedachte dat ik straks een mens tussen mijn tanden heb...

Bennerweer, was effekes hardlopen .

Odile - Goede vampier.

Ik grinnik van zijn haast emotionele toestand bij het zien van mijn motor.
'Ja, ik ben er zelf ook wel behoorlijk blij mee,' zeg ik niet zonder trots. Als hij bij me achterop komt start ik het ding met een flinke hoeveelheid lawaai en rij met een ontzaglijke vaart door de gang, waarvan de deur zich als vanzelf opent en in het bos uitmondt. Zonder enige problemen race ik al zigzaggend door het bos, de bomen ontwijkend. Na een tijdje kom ik aan op de grote weg, waar ik op rij en de weg richting stad volg. Als we daar aankomen is het centrum alweer druk door al het uitgaansvolk.
'Klaar voor een shoptourtje?' vraag ik als ik asociaal door het centrum race met het grommende dreigende geluid van de motor. Bij het plein parkeer ik met weinig subtiliteit de motor bij een café. Een groepje jongeren merkt ons al meteen op. Wacht eens even.. heb ik hen niet eerder gezien?
'Hé, daar is ons lekkere motorchickie weer. Wat hebben we jou gemist zeg.' Ik trek een wenkbrauw op. Ja. Het is weer zover. Ik draai me naar Lew. 'Let niet op hen. Ik snap eigenlijk niet waarom ik ze niet heb leeggezogen toen ik de kans had.' De jongen is kennelijk dichterbij dan ik dacht en slaat tot mijn verbazing een arm om me heen.
'Zeg schatje. Je mag me altijd leegzuigen. Wanneer je maar wilt, en waar je maar wilt.' Ik kijk hem met een felle blik aan. Het aanbod is verleidelijk. Ik heb een ongelofelijke dorst naar bloed en als deze sukkel zich op een presenteerblaadje aanbiedt.. waarom niet? Nee, Odile. Je hebt een standpunt ingenomen. 'Ik ben in een goede bui vandaag. Ik geef je de kans me los te laten zonder voortaan te mogen eten uit een rietje,' sis ik tegen de jongen. Hij snapt de hint niet echt en aait over mijn wang. 'Wat ongelofelijk schattig.'

[ bericht aangepast op 29 maart 2011 - 21:13 ]

No growth of the heart is ever a waste

Hardlopen ;o Wat ben jij dapper...

'Secondje,' fluisterde hij zacht in Odiles oor, terwijl hij van de motor wipte. Het gastje dat Odile lastig viel, was amper een meter 75 groot, wat tamelijk belachelijk leek wanneer Lew zijn volle lengte uit rolde. Hij merkte dat de jongen schrok van zijn omvang, maar verder bleef zijn gezicht uitgestreken en schamper lachen. Als hij niet honderd procent zeker was geweest dat er van het gezicht van dat stuk vreten amper wat over zou zijn, had hij die zelfingenomen lach gegarandeerd van zijn gezicht geslagen. Desondanks voelde hij het testosteron uitdagend door zijn aderen stromen en zijn vuisten jeukten om kennis te maken met de puberale huid van dat uitschot. In plaats daarvan greep hij het gastje vast bij de kraag van zijn T-shirt en hief hem zonder veel problemen op, tot ooghoogte.
'Laat ik hier even een statement maken. Ik kan je kop er af trekken als ik dat wil. Zoveel moeite ben je echter niet waard, dus ik geef je de kans om ergens met je vriendje te gaan neuken in de bosjes en mijn vriendin met rust te laten. If not, I will shove your head up your ass. Begrepen?' De twee ogen keken hem alleen aan met een blik van verwarring en angst, waarna Lew veelzeggend zijn wenkbrauw op trok en de jongen twee meter weggooide, tussen zijn belachelijke vriendjes in.
Even draaide hij zijn blik naar Odile en grijnsde licht. 'Ik weet dat je 't zelf ook kon, maar ik had even de nood om je te beschermen,' legde hij schouderophalend uit terwijl hij door zijn haar streek. 'Anyway, laten we eens zien wat die stad hier te bieden heeft...'

Frankly my dear, I don't give a damn.

Haha, achja, het is de vijfde keer nog maar :'D

Odile - Goede vampier.

Ondanks dat Lew mijn kans om iemand in elkaar te timmeren heeft afgenomen - wat ik ergens zeer jammer vind - voel ik me ogenblikkelijk warm worden van binnen om het feit dat hij voor me opkomt. Het is me namelijk nooit eerder gebeurd. Ik heb me altijd zelf moeten redden en op den duur ging dat me ook goed af, maar het feit dat iemand om me geeft én dat ook daadwerkelijk laat zien maakt toch indruk op me. Ik gooi hem een glimlachje toe.
'Kom maar mee,' zeg ik en ga hem voor, hopend dat die jongens geen wraakactie gaan ondernemen en het in hun achterlijke kop halen om mijn motor te bekrassen of op elke andere manier ook te vernielen. We passeren een hele rij aan cafétjes, clubs en barretjes, waar we langs heen lopen en op het plein met de kerk terecht komen. Daar staat een enorm warenhuis en mijn oog valt meteen op de nooduitgang. Vanaf nu is het een kwestie van inbreken en te winkelen. De camera's worden om één uur af gezet, iets wat een redelijk domme keuze is. Maar zeker geen keuze waar ik onder lijd. Ik ga hem voor naar de nooduitgang, forceer die met mijn mes en wat vampierkracht en laat mezelf binnen. De verdenking zal wel op een stel jongeren vallen die geprobeerd hebben het één en ander te slopen, zoals gewoonlijk.
'Wie mag beginnen?' vraag ik met glinsterende pretoogjes in een in duister gehuld warenhuis, doelend op ons spel. We hebben het rijk alleen. Ik kan mijn geluk niet op. Net zoals met Yue de vorige keer voel ik me zielsgelukkig. Welke vrouw is dat nou niet met een warenhuis voor zichzelf?

[ bericht aangepast op 29 maart 2011 - 22:10 ]

No growth of the heart is ever a waste

Dan nog c: Ik verlies de moed al als ik het woord rennen nog maar hoor c:

Hij voelde zich nogal nutteloos toen Odile met haar mes in de nooduitgang begon te peuteren en vroeg zich af of er niet één of andere camera hen op tape zette. Odile had deze dingen echter eerder gedaan en zij leek zich geen zorgen te maken, dus draafde hij maar als een mak lammetje achter haar aan. 'Wie mag beginnen?' hoorde hij haar enthousiast zeggen toen ze in de pikkedonkere gangen van het warenhuis slopen. Haar lichtegrijze ogen lichtten praktisch op in het donker. 'Ga jij maar. Ik heb namelijk geen idee waar ik zou moeten zoeken,' grijnsde hij dan, geamuseerd om haar kinderlijke blijheid. Ze was zo schattig met momenten, bedacht hij met een innerlijke grinnik, en het volgende was ze zo gevaarlijk als een woedende gifslang. 'Laat maar zien wat je in huis hebt,' Hij moest toegeven dat hij zich niet helemaal op zijn gemak voelde, aangezien het een lange tijd geleden was sinds hij voor het laatst een winkel was binnen gestapt en alles was veranderd. Sommige producten herkende hij zelfs niet eens.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Hahaha :'D

Odile - Goede vampier.

Ik grinnik en ga op weg naar de mannenafdeling. Ik zal de arme ziel niet al te erg vernederen en de damesslips achterwege laten.
Als ik bij de mannenafdeling ben begin ik sytematisch alle kleding te keuren, iets waar ik door de jaren heen een serieuze bezigheid van hem gemaakt. Een fout roze shirt wat hem waarschijnlijk veel te strak zal gaan zitten - voor mij! Een pilotenzonnebril? Ach, waarom ook niet? En als we toch bezig zijn kan ik er meteen een stropdas bij nemen en een korte surfbroek met een aardig bloemenmotiefje. Dit moet toch nog wel meevallen? Ik kan mijn lol niet op en begin me alvast voor te stellen als hij mijn setje naar keuze aan heeft. Helemaal in mijn nopjes loop ik terug naar Lewis, die nog geen flauw idee heeft van het leed dat hem te wachten staat. Op de terugweg pik ik ook meteen een dameshandtas mee dat hij mag gaan showen.
'Hier,' zeg ik en druk mijn zorgvuldig uitgepikte voorraad kleding en asseccoires in handen. 'Daar zijn de kleedhokjes,' zeg ik al wijzend met een grijns van oor tot oor.

No growth of the heart is ever a waste

o God, zithier met leven op dood dilemma ik heb topic gemaakt op me dubbel acc -à-souls

Ash - vampierjager

terwijl ik Chase aankijk rol ik met mijn ogen 'ja natuurlijk we regelen even een mens die naar wat vampieren toe wilt en de kans loopt om vermoordt te worden. staan ze allemaal op te popelen. Denk ff na lul' met een korte beweging gooide ik de resterde inhoud van mijn blikje in de gootsteen en ging ook op een stoel zitten 'trouwens, we zouden juist mensen moeten redden, als we nou gewoon een vampier gebruiken. Uiteindelijk zouden we die dan toch vermoorden'. Alsof het de normaalste zaak van de wereld is haal ik mij schouders er bij op en concentreert ik me weernop eenvlekje hij de deurknop.

Trust me. I'm the doctor

Chase - Vampierjager.

Boos sla ik mijn hand hard op te tafel en kom overeind, waardoor de stoel naar achter schuift. 'Noem mij geen lul!' sis ik kwaad. Hoe durft hij!? Maar hij heeft wel gelijk. We horen de mensen te beschermen. Als die achterlijke wezens ons doorkrijgen kan dat mens het wel vergeten. Ik adem diep door mijn neus in, trek te stoel terug naar zijn plaats en ga weer onderuit gezakt zitten. 'Goed, een vampier. Eentje die alleen is, in het bos. Maar in dat geval, zouden we nú op pad moeten gaan, in het donker hebben we natuurlijk meer kans die wezens tegen te komen. Wat denk je er van?' Ik zou veel liever slapen, maar hoe eerder die vampieren allemaal uitgeroeid zijn, hoe beter.

everything, in time

'Roze,' stelde hij met een you-must-be-jokingstem vast. Odile leek echter vastbesloten en dus draafde hij het pashok maar in. 'Ik hoop dat je dit niet serieus meent,' protesteerde Lew door het gordijn heeft, terwijl hij zijn shirt en broek uitschopte. Razensnel schoot hij in de outfit die Odile blijkbaar met de grootste zorg voor hem had uitgezocht, nog steeds walgend over het roze shirt. Uiteindelijk maakte hij het plaatje af door de zonnebril op te zetten, de das rond zijn nek te binden de handtas in de hoek van zijn elleboog te laten hangen. Half geamuseerd, half wanhopig schoof hij het gordijn opzij, schoof zijn vrije hand in de zak van de short en hield zijn andere arm in een hoek van negentig graden, zodat de tas niet op de grond zou vallen. 'You know what the sad part is? Ik heb geloof ik daar net gasten gezien die er effectief zo uitzagen,' lachte hij terwijl hij al showend een rondje draaide.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Odile - Goede vampier.

Ik slaak een korte hoge gil - die ik snel smoor door mijn handen voor mijn mond te houden - en grinnik met glinsterende oogjes.
'Wat lief,' zeg ik vertederd en knijp in zijn biceps, nog steeds helemaal in mijn nopjes. 'And you're right, je lijkt nu wel een kloon van die bastards. Maar wel eentje die er veel beter uitziet. Je hebt je goed gehouden,' zeg ik en druk mijn mond op de zijne.
'En, zoals beloofd, is het nu jouw beurt.' Ik verwacht het ergste, maar ach, wie a zegt moet ook b zeggen. Als hij weer in het kleedhokje verschijnt om zijn normale kleding aan te doen overweeg ik om hem expres in de verkeerde richting te sturen. Maar dat ga ik hem niet aandoen. Bovendien hou ik wel van een uitdaging en ben ik wel benieuwd met wat hij op de proppen komt. Dus hou ik me rustig en wacht geduldig af.

No growth of the heart is ever a waste

Ash

Geschrokken sprin ik op als Chase met zijn ahnd op tafel slaat 'chill dude' mompel ik terwijl hij zijn idee uitlegt. 'briljant, maar als ze het lichaam hebben gevonden zijn ze dan wel zo dom om naar buiten te gaan? Dan weten ze to h dat er iets is' terwijl we in een nog zo gevaarlijke situatie ziftten begin ik te grinniken. Vampiers kunnen soms zo dom zijn. 'well, let's go then'

Trust me. I'm the doctor