[RPG] Geen weg meer terug [7] - Speeltopics

Hoi. The Game.
Nummer 7 alweer :] Gaat lekker jongens. -kuch- Meiden.

Nummer 1: Blub.
Nummer 2: Blub.
Nummer 3: Blub.
Nummer 4: Blub.
Nummer 5: Blub.
Nummer 6: Blub.

Joinen maar geen idee wat RPG's zijn?
Klik hier.

Inspringen altijd mogelijk. Vraag maar een samenvatting aan mij en ik zal je helpen met in het verhaal komen (;

Het verhaal
Het gaat over een stel kinderen die om de een of andere reden in een verlaten villa in het bos komen. Denk aan weddenschap, weggelopen, verdwaald etc. De villa is enorm, heeft alles wat je maar wensen kan, ookal is het stoffig en wat oud. Maar wat ze niet weten is dat de villa die zo verlaten lijkt al bewoond is, niet door mensen of dieren. Door vampiers. Twee sorten nog wel, de slechte kennen geen medeleven en drinken van alles en iedereen en houden zich vaak niet in, de 'goede' doen het zo lang mogelijk met dierenbloed, maar moeten af en toe ook dat van een mens. Ze nemen dan zo min mogelijk en doen de mensen verder niks. Die twee soorten vampiers haten elkaar, obviously.
Dan nu het grootste probleem, als een mens eenmaal binnen de poorten die rond de villa staan stapt, kan die niet meer terug. Enkel vampiers kunnen naar binnen en naar buiten. Overleven ze het?
Rollen
Normale tieners: Dewi - Candy - Timothy(?) - Jamie - Alex
Goede vampiers: Elif - Gawyn - Lew - Odile - Yue
Slechte vampiers: Faith - Savoy - Odile - Grace
Neutraal: Daniël.
Weetjes over vampiers
- Ze kunnen in het daglicht, maar niet de hele dag. Eerst gaat het jeuken als ze te lang zien en dan pijn doen, als ze dan nog te lang blijven is er logisch wat er gebeurt.
- Als een vampier van een mens drinkt wordt dat mens geen vampier, dat gebeurt pas als een vampier gif 'inspuit'
- Een vampier die een mens ook tot nachtwezen maakt creëert als het ware een band en is eigenlijk verplicht die persoon te begeleiden in het begin.
- Vampier worden is een zeer pijnlijk proces.
- Als vampiers elkaar écht mogen drinken ze elkaars bloed zodat ze een sorot band krijgen ^^
- Vampiers zijn sneller en sterker dan mensen en al hun zintuigen zijn ook sterk ontwikkeld.
- Vampiers kunnen sluipen zonder geluid te maken en kunnen haast opgaan in de schaduwen.
- Vampiers hebben geen eten/drinken nodig, ookal kunnen ze het wel eten.
- Vampiers hebben bijna geen slaap nodig.
- En als laatst; Elke vampier heeft een soort kleine gave, geen vuursturen of iets dergelijks maar denk aan gedachten lezen.
Hier een Lijstje met ideeën.
Gedachten lezen door op persoon te concentreren of door aanraking
Iemands hele verleden zien door simpele aanraking
Persoon pijnigen als je wilt door enkel te kijken
Dingen verplaatsen zonder aan te raken
Hypnose
Iemand in slaap kunnen laten vallen
Zelf kunenn beslissen hoe je eruit ziet
Ogen verkleuren naar je emotie
Gedachten kunnen 'verzenden'
Als iemand slaapt en je raakt die persoon aan kan je droom meekijken
Dromen manipuleren
Genezen
Emoties aanvoelen
Weten of iemand de waarheid spreekt
Visioenen
En ga zo maar door.

HAVE FUN :'D

Lijst met mensen die niet willen dat hun personage door anderen wordt gebruikt.
(Als je niet wilt dat jouw personages af en toe door anderen worden gebruikt voor kleine dingetjes zoals simpele vragen dan moet je het melden en zet ik je hier neer!)
- nog niemand

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ bericht aangepast op 7 maart 2011 - 21:37 ]

No growth of the heart is ever a waste

Elif - Goede vampier.
Ik liep samen met Jamie naar beneden, Odile kwam ons tegemoet en ze zei dat ze hoopte dat het eten nog warm was. Vast wel en anders hadden we de magnetron nog. Samen liep ik met Jamie de eetkamer in waar de rest zat en het eten nog op tafel stond.
''Hé.'' groette ik ze met glimlach. Ik plofte op een lege stoel neer, zelf heofde ik geen eten.

Dewi - Mens.
Dat gevoel kende ik nog van vroeger, de laatste jaren had ik meer tijd buiten doorgebracht dan binnen, maar ik hield mijn mond en knikte braaf toen ze vroeg of we zouden beginnen. Ik voelde me net een klein kind, maar de afleiding was prettig. Ik hurkte neer en begon met een sneeuwbal, al gauw zagen mijn vingers rood van de kou en deden ze al pijn. Ik probeerde er niet op te letten en ging door, al gauw had ik een grote sneeuwbal en keek er tevreden naar.

Faith - Slechte Vampier.
Ik dwaalde zwijgend door het huis, een eeuwig leven hebben was ontiegelijk saai. En ik had nou ook niet bepaalde hobby's of talenten waar ik me mee bezig kon houden, helaas. Of misschien had ik verborgen talenten, maar die waren dan ver te zoeken. Geïrriteerd zuchtte ik, gebeurde er maar eens wat boeiends. Mij part was er een of andere krankzinnige die het op vampiers gemund had, een beetje actie kon geen kwaad.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Yue
Net als Dewi begin ik een sneeuwbal te rollen. Na een tijdje hebben we allebei een mooie, ronde sneeuwbal en ik zet die van mij bovenop de hare. Ik zie haar rillen van de kou, en ik glimlach. "Hm, misschien kunnen we beter weer naar binnengaan. Wie weet hebben ze hier chocolademelk. De sneeuwpop kunnen we later altijd nog afmaken."

Savoy
Met een hand op mijn schouder om het bloeden te stoppen loop ik naar mijn kamer. Ik háát het om te verliezen. Ik háát het. Ik loop mijn kamer in en druk een shirt op mijn wond. Stomme kutvampieren.

Elif - Goede vampier.
Ik liep samen met Jamie naar beneden, Odile kwam ons tegemoet en ze zei dat ze hoopte dat het eten nog warm was. Vast wel en anders hadden we de magnetron nog. Samen liep ik met Jamie de eetkamer in waar de rest zat en het eten nog op tafel stond.
''Hé.'' groette ik ze met glimlach. Ik plofte op een lege stoel neer, zelf heofde ik geen eten.

Dewi - Mens.
Ik keek haar aan en schudde mijn hoofd.
''Wie A zegt moet ook B zeggen.'' ik wreef even mijn handen tegen elkaar om ze wat warmer te krijgen.'
''Van een beetje kou ga ik niet dood.'' ik glimlachte en keek naar de twee bollen sneeuw.
''Laten we verder gaan.'' zei ik en keek Yue aan, het was waar. Wie A zei moest ook B zeggen. Ik keek naar mijn handen, mijn vingers waren inderdaad behoorlijk rood en ze tintelden lichtjes. Ik bewoog ze heen en weer, ik had echt zin om straks lekker warm binnen te zitten met beker warme chocolademelk of thee.

Faith - Slechte Vampier.
Ik dwaalde zwijgend door het huis, een eeuwig leven hebben was ontiegelijk saai. En ik had nou ook niet bepaalde hobby's of talenten waar ik me mee bezig kon houden, helaas. Of misschien had ik verborgen talenten, maar die waren dan ver te zoeken. Geïrriteerd zuchtte ik, gebeurde er maar eens wat boeiends. Mij part was er een of andere krankzinnige die het op vampiers gemund had, een beetje actie kon geen kwaad.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Yue
Ik lach en haal mijn schouders op. "Oke, als jij dat wilt. Laten we dan nog maar een bol maken voor zijn hoofd, en twee takken zoeken voor zijn armen."

Savoy
Met een hand op mijn schouder om het bloeden te stoppen loop ik naar mijn kamer. Ik háát het om te verliezen. Ik háát het. Ik loop mijn kamer in en druk een shirt op mijn wond. Stomme kutvampieren.

Elif - Goede vampier.
Ik liep samen met Jamie naar beneden, Odile kwam ons tegemoet en ze zei dat ze hoopte dat het eten nog warm was. Vast wel en anders hadden we de magnetron nog. Samen liep ik met Jamie de eetkamer in waar de rest zat en het eten nog op tafel stond.
''Hé.'' groette ik ze met glimlach. Ik plofte op een lege stoel neer, zelf heofde ik geen eten.

Dewi - Mens.
''Zoek jij alvast takken? Dan rol ik nog wel een sneeuwbal.'' ik begon alvast een nieuwe sneeuwbal te rollen. Inmiddels was het minder hard gaan sneeuwen en dwarrelder er nog enkel hele kleine vlokken naar beneden, in plaats van die grote sneeuwvlokken. Ik voelde een koude wind langs mijn wangen schuren, hoe zou het zijn als je dat niet meer voelde?

Faith - Slechte Vampier.
Ik dwaalde zwijgend door het huis, een eeuwig leven hebben was ontiegelijk saai. En ik had nou ook niet bepaalde hobby's of talenten waar ik me mee bezig kon houden, helaas. Of misschien had ik verborgen talenten, maar die waren dan ver te zoeken. Geïrriteerd zuchtte ik, gebeurde er maar eens wat boeiends. Mij part was er een of andere krankzinnige die het op vampiers gemund had, een beetje actie kon geen kwaad.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Yue
Ik knik naar Dewi en loop naar een van de bomen in de tuin. Aan de voet liggen een aantal takken, en ik zoek twee lange uit die door kunnen gaan voor armen. Ik vraag me af hoe koud het moet zijn om een vampier kou te laten voelen. Min tien graden? Min twintig? Ik weet het niet. Toch voelt het minder echt, om hier te zijn nu ik geen kou meer voel.

Savoy
Met een hand op mijn schouder om het bloeden te stoppen loop ik naar mijn kamer. Ik háát het om te verliezen. Ik háát het. Ik loop mijn kamer in en druk een shirt op mijn wond. Stomme kutvampieren.

Jamie.

Hij nam plaatst naast Elif en keek naar het heerlijke eten. ' Mag ik opscheppen? ' vroeg hij aan Elif en hoorde zijn eigen maag lichtjes rommelen.

Daniël.

Hij bekeek de tekening aandachtig en stond op. Hij vouwde de tekening tot een klein vierkantje en stopte hem in zijn broekzak. Langzaam liep hij naar boven de trap op en dacht na wat hij nu eens zou doen.

Elif - Goede vampier.
Ik keek Jamie aan en knikte.
''Sure, eet maar zoveel je wilt.'' ik draaide een lok haar rond mijn vinger.
''Ik ga niet eten, dus je hoeft niet bang te zijn dat er niks over blijft voor mij.'' zei ik hem nog. Ik wilde niet dat hij straks nog honger had omdat hij een deel liet liggen voor mij of iets dergelijks.

Dewi - Mens.
Al gauw had ik een grote sneeuwbol gemaakt, ik zuchtte en was gaan zitten in de sneeuw, wachtends op Yue. Dat mijn kont nu nat werd vond ik niet heel dramatisch, dan was het straks alleen maar prettiger als ik weer naar binnen ging. Terwijl ik wachtte gleed ik met mijn wijsvinger door de sneeuw en tekende krulletjes.

Faith - Slechte Vampier.
Ik dwaalde zwijgend door het huis, een eeuwig leven hebben was ontiegelijk saai. En ik had nou ook niet bepaalde hobby's of talenten waar ik me mee bezig kon houden, helaas. Of misschien had ik verborgen talenten, maar die waren dan ver te zoeken. Geïrriteerd zuchtte ik, gebeurde er maar eens wat boeiends. Mij part was er een of andere krankzinnige die het op vampiers gemund had, een beetje actie kon geen kwaad.

[ bericht aangepast op 13 maart 2011 - 16:54 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

'Dat was inderdaad geweldig. Jij was geweldig,' Hij gaf haar een klein kusje toen hij merkte dat ze naar hem keek en trok haar dichter tegen zich aan. Het voelde zo juist om hier naast haar te liggen dat hij de hele situatie met de mensen bijna vergat. Hij zat in zijn eigen wereldje. Uitgeput legde hij zijn hoofd neer op zijn vederzachte hoofdkussen en sloot zijn ogen. De hitte van zijn lichaam begon snel te dalen, waardoor hij weldra terug op zijn normale, koude temperatuur zou komen. Als het kon wilde hij dat zo lang mogelijk uitstellen aangezien hij de warmte die hij uitstraalde niet meer gevoeld had sinds hij een mens was geweest. Hij voelde dat Odile haar hoofd op zijn borst legde, en glimlachte zachtjes. Deze keer had hij het juist gedaan. Voor hij het wist, zakte hij af naar een wereld van slaap, dieper dan hij ooit als vampier was geweest.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Odile - Goede vampier.

Ik word wakker door een paar geluiden van buitenaf. Moeizaam open ik de ogen. Waar ben ik? Ik schrik even als ik een arm om me heen voel. Oh, het is Lewis. Nu weet ik het weer. Ik trek een glimlach. Ik heb geen nachtmerries gehad. Ik heb niet van me af geslagen en moord en brand geschreeuwd. Zo voorzichtig mogelijk haal ik de grote arm van me af en glip uit bed. Ik vis mijn kleding uit alle uithoeken van de kamer en draai me nog even om naar Lew, die kennelijk in een vredige slaap is vervallen. Ik kleed me aan en stop hem nog even toe, niet dat het nodig is aangezien vampiers toch niet sterven van de kou, maar het is een excuus om hem weer even aan te raken. Heel zachtjes strijk ik met mijn vinger over zijn wang en druk een kusje op zijn mond, waarna ik de kamer uit sluip. Het is stil in het huis en ik heb dringende behoefte aan wat bloed. Ik doe de deur open en loop richting de poort. Wat verbaasd zie ik dat het is gaan sneeuwen en de geluiden komen kennelijk van Yue en Dewi, die zich in de sneeuw aan het vermaken zijn. Ik trek een grijns en glip gauw de poort uit, op zoek naar een prooi.

No growth of the heart is ever a waste

Toen Lew eindelijk wakker werd, was er al een grote tijdspanne verstreken. Het was ijskoud in de kamer, al lag hij opgerold tussen de dekens. Met zijn ogen nog toe streek hij één hand langs de plaats naast hem aangezien hij Odile daar verwachtte, maar het enige wat zijn hand raakte waren koude, witte lakens. Daarop opende hij met een ruk zijn ogen, alleen om de bevestiging te krijg dat hij naast een lege plek had geslapen. Onmiddellijk was hij klaarwakker en werd hij overvallen door een intens gevoel van twijfel. Ze zou toch geen spijt hebben van wat er was gebeurd, vroeg hij zich onzeker af terwijl hij vantussen de lakens krabbelde en opzoek ging naar zijn boxershort. Zichzelf verzekerend dat er vast wel een goeie reden was voor het feit dat ze hem alleen gelaten had, probeerde hij dat idee aan de kant te schuiven. Dat leek makkelijker gezegd dan gedaan. In zijn short liep Lew naar de badkamer om zijn tanden te poetsen en zich op te frissen, waarna hij de rest van zijn over de hele kamer verspreidde kleding aantrok en naar beneden liep. In de keuken besloot hij koffie op te gieten, maar die was zo flauw van smaak dat Lew zich gedwongen voelde om er Irish coffee van te maken door er Ierse whiskey bij te flikkeren. Op zijn gemak ging hij aan de keukentafel zitten met de beker en staarde naar buiten, waar een laag sneeuw de hele omgeving wit had geverfd. En er stond een sneeuwpop voor het venster. Vreemd, bedacht hij toen hij naar het ietwat griezelige hoofd van sneeuw en steentjes keek. Het was dus winter. Nooit bij stilgestaan.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Yue
Ik pak de stokken op en loop naar Dewi toe. Nadat ik ze in de middelste bol heb gestoken kijk ik Dewi aan. Ze is ondertussen aan het klappertanden, en haar lippen zijn blauw geworden. "Het lijkt me echt het verstandigst om nu naar binnen te gaan.. Je ziet helemaal blauw."

Savoy
Met een hand op mijn schouder om het bloeden te stoppen loop ik naar mijn kamer. Ik háát het om te verliezen. Ik háát het. Ik loop mijn kamer in en druk een shirt op mijn wond. Stomme kutvampieren.

Elif - Goede vampier.
Ik keek Jamie aan en knikte.
''Sure, eet maar zoveel je wilt.'' ik draaide een lok haar rond mijn vinger.
''Ik ga niet eten, dus je hoeft niet bang te zijn dat er niks over blijft voor mij.'' zei ik hem nog. Ik wilde niet dat hij straks nog honger had omdat hij een deel liet liggen voor mij of iets dergelijks.

Dewi - Mens.
Ik keek haar aan en stond op.
''Blauw? Dadelijk zien ze me nog aan voor smurf.'' grijnsde ik en keek naar de sneeuwpop.
''Hij is nog niet af.. Hij moet nog ogen, op zijn minst. Dan gaan we naar binnen, okay?'' ik bevroor zowat, maar ik was 't wel gewend. En ik wilde per sé die sneeuwpop afmaken, ik wist niet waarom. Misschien omdat het me deed denken aan vroeger, toen bouwde ik altijd sneeuwpoppen met mijn ouders..

Faith - Slechte Vampier.
Ik dwaalde zwijgend door het huis, een eeuwig leven hebben was ontiegelijk saai. En ik had nou ook niet bepaalde hobby's of talenten waar ik me mee bezig kon houden, helaas. Of misschien had ik verborgen talenten, maar die waren dan ver te zoeken. Geïrriteerd zuchtte ik, gebeurde er maar eens wat boeiends. Mij part was er een of andere krankzinnige die het op vampiers gemund had, een beetje actie kon geen kwaad.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Yue
Ik zucht en rol met mijn ogen. "Vooruit dan maar, we zoeken wel twee stenen voor zijn ogen." Ik begin de sneeuw al weg te vegen van het pad om geschikte stenen te zoeken.

Savoy
Met een hand op mijn schouder om het bloeden te stoppen loop ik naar mijn kamer. Ik háát het om te verliezen. Ik háát het. Ik loop mijn kamer in en druk een shirt op mijn wond. Stomme kutvampieren.

Elif - Goede vampier.
Ik keek Jamie aan en knikte.
''Sure, eet maar zoveel je wilt.'' ik draaide een lok haar rond mijn vinger.
''Ik ga niet eten, dus je hoeft niet bang te zijn dat er niks over blijft voor mij.'' zei ik hem nog. Ik wilde niet dat hij straks nog honger had omdat hij een deel liet liggen voor mij of iets dergelijks.

Dewi - Mens.
Ik zag hoe ze met haar ogen rolde en beet zachtjes op mijn onderlip, soms dreef ik wel door in mijn koppigheid. Ik hurkte neer en had al gauw 2 stenen, ik liep naar de sneeuwpop en plaatste ze op in de bovenste sneeuwbal, ik ging op afstandje staan en keke naar 't resultaat. Vroeger gaf ik ze altijd namen en hoe lelijk ze ook waren, mijn ouders zouden me altijd complimenteren. Ik glimlachte flauwtjes bij die gedachte en keek naar Yue.
''Laten we naar binnen voordat ik doodvries..''

Faith - Slechte Vampier.
Ik dwaalde zwijgend door het huis, een eeuwig leven hebben was ontiegelijk saai. En ik had nou ook niet bepaalde hobby's of talenten waar ik me mee bezig kon houden, helaas. Of misschien had ik verborgen talenten, maar die waren dan ver te zoeken. Geïrriteerd zuchtte ik, gebeurde er maar eens wat boeiends. Mij part was er een of andere krankzinnige die het op vampiers gemund had, een beetje actie kon geen kwaad.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.