[RPG] Geen weg meer terug [7] - Speeltopics

Hoi. The Game.
Nummer 7 alweer :] Gaat lekker jongens. -kuch- Meiden.

Nummer 1: Blub.
Nummer 2: Blub.
Nummer 3: Blub.
Nummer 4: Blub.
Nummer 5: Blub.
Nummer 6: Blub.

Joinen maar geen idee wat RPG's zijn?
Klik hier.

Inspringen altijd mogelijk. Vraag maar een samenvatting aan mij en ik zal je helpen met in het verhaal komen (;

Het verhaal
Het gaat over een stel kinderen die om de een of andere reden in een verlaten villa in het bos komen. Denk aan weddenschap, weggelopen, verdwaald etc. De villa is enorm, heeft alles wat je maar wensen kan, ookal is het stoffig en wat oud. Maar wat ze niet weten is dat de villa die zo verlaten lijkt al bewoond is, niet door mensen of dieren. Door vampiers. Twee sorten nog wel, de slechte kennen geen medeleven en drinken van alles en iedereen en houden zich vaak niet in, de 'goede' doen het zo lang mogelijk met dierenbloed, maar moeten af en toe ook dat van een mens. Ze nemen dan zo min mogelijk en doen de mensen verder niks. Die twee soorten vampiers haten elkaar, obviously.
Dan nu het grootste probleem, als een mens eenmaal binnen de poorten die rond de villa staan stapt, kan die niet meer terug. Enkel vampiers kunnen naar binnen en naar buiten. Overleven ze het?
Rollen
Normale tieners: Dewi - Candy - Timothy(?) - Jamie - Alex
Goede vampiers: Elif - Gawyn - Lew - Odile - Yue
Slechte vampiers: Faith - Savoy - Odile - Grace
Neutraal: Daniël.
Weetjes over vampiers
- Ze kunnen in het daglicht, maar niet de hele dag. Eerst gaat het jeuken als ze te lang zien en dan pijn doen, als ze dan nog te lang blijven is er logisch wat er gebeurt.
- Als een vampier van een mens drinkt wordt dat mens geen vampier, dat gebeurt pas als een vampier gif 'inspuit'
- Een vampier die een mens ook tot nachtwezen maakt creëert als het ware een band en is eigenlijk verplicht die persoon te begeleiden in het begin.
- Vampier worden is een zeer pijnlijk proces.
- Als vampiers elkaar écht mogen drinken ze elkaars bloed zodat ze een sorot band krijgen ^^
- Vampiers zijn sneller en sterker dan mensen en al hun zintuigen zijn ook sterk ontwikkeld.
- Vampiers kunnen sluipen zonder geluid te maken en kunnen haast opgaan in de schaduwen.
- Vampiers hebben geen eten/drinken nodig, ookal kunnen ze het wel eten.
- Vampiers hebben bijna geen slaap nodig.
- En als laatst; Elke vampier heeft een soort kleine gave, geen vuursturen of iets dergelijks maar denk aan gedachten lezen.
Hier een Lijstje met ideeën.
Gedachten lezen door op persoon te concentreren of door aanraking
Iemands hele verleden zien door simpele aanraking
Persoon pijnigen als je wilt door enkel te kijken
Dingen verplaatsen zonder aan te raken
Hypnose
Iemand in slaap kunnen laten vallen
Zelf kunenn beslissen hoe je eruit ziet
Ogen verkleuren naar je emotie
Gedachten kunnen 'verzenden'
Als iemand slaapt en je raakt die persoon aan kan je droom meekijken
Dromen manipuleren
Genezen
Emoties aanvoelen
Weten of iemand de waarheid spreekt
Visioenen
En ga zo maar door.

HAVE FUN :'D

Lijst met mensen die niet willen dat hun personage door anderen wordt gebruikt.
(Als je niet wilt dat jouw personages af en toe door anderen worden gebruikt voor kleine dingetjes zoals simpele vragen dan moet je het melden en zet ik je hier neer!)
- nog niemand

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ bericht aangepast op 7 maart 2011 - 21:37 ]

No growth of the heart is ever a waste

Voor hij het wist had Odile hen omgeklikt en had zij de touwjtes in handen.Zo zo, eentje die graag de controle houdt, dacht hij geamuseerd terwijl hij met gesloten ogen van haar kussen en aanrakingen genoot. Toen hij haar handen aan zijn shirt voelde rommelen, deed hij zijn ogen open, waar ze haar grijze, vragende paar ontmoeten. Bij wijze van antwoord deed hij nog een beroep op zijn buikspieren en hees zijn boven lichaam in een hoek van 45° omhoog, zodat hij het shirt met gemak uit kon trekken. Snel gooide hij het ergens op de grond en verplaatste zijn hand naar haar middel, waar het ook onder haar topje glipte en het over haar hoofd trok. Als hij offers moest geven, dan zij ook. Zijn handen streelden de zachte huid van haar buik en rug terwijl hij zijn tong opnieuw met de hare liet spelen. En dat spel maakte hem zot.

[ bericht aangepast op 12 maart 2011 - 19:47 ]

Frankly my dear, I don't give a damn.

Odile - Goede vampier.

Terwijl we elkaar vurig zoenen weet hij zonder ogenschijnlijk veel moeite het shirt uit te trekken. Ik kan het niet laten mijn lippen even los te trekken van de zijne om zijn bovenlijf te aanschouwen. Jezus, wát een lichaam. Maar nog voor ik de kans krijg om dat zalige afgetrainde lijf aan te raken voel ik Lew's handen onder mijn zwarte top, die hij in een handige beweging over mijn hoofd heeft getrokken. Ik kan het niet ontkennen, ik voel me wel degelijk kwetsbaar nu en de aloude onzekerheid komt weer naar boven drijven. Ik neem aan dat die onzekerheid normaal is bij elk meisje. Ik zit nu in mijn beha op een vampier die me verlangend aankijkt. Maar de manier waarop hij me zoent en de zachte aanrakingen bij mijn buik doen die onzekerheid al snel laten varen. Ik wil hem. Ik wil hem zo graag. Laat me alsjeblieft niet los. Ik kijk hem smekend aan als hij de kus verbreekt en leg mijn hand op de zijne bij mijn buik, die ik langzaam naar boven leid.

No growth of the heart is ever a waste

Yue
"Hm.." Ik wrijf even over mijn voorhoofd. "Het spijt me, mijn geheugen is een beetje.. Apart." Ik kijk weer naar buiten en zie de zon langzaam ondergaan. "Zullen we zometeen naar buiten gaan? Een sneeuwpop bouwen ofzo."

Savoy
Met een hand op mijn schouder om het bloeden te stoppen loop ik naar mijn kamer. Ik háát het om te verliezen. Ik háát het. Ik loop mijn kamer in en druk een shirt op mijn wond. Stomme kutvampieren.

Elif - Goede vampier.
Ik liep samen met Jamie naar beneden, Odile kwam ons tegemoet en ze zei dat ze hoopte dat het eten nog warm was. Vast wel en anders hadden we de magnetron nog. Samen liep ik met Jamie de eetkamer in waar de rest zat en het eten nog op tafel stond.
''Hé.'' groette ik ze met glimlach. Ik plofte op een lege stoel neer, zelf heofde ik geen eten.

Dewi - Mens.
''Heb je dan een jas voor me? Of in ieder geval iets wamers?'' vroeg ik haar, ik droeg een T-shirt en skinny jenas, niet iets waar je zo in naar buiten huppelde in deze kou. Ik stond op en liep met Yue op zoek naar wat warmers, hopelijk werden we deze keer niet gestoord door een stelletje moordlustige vampiers. Het klonk misschien lullig, maar bij Yue voelde ik me toch ietwat minder veilig dan bij de anderen. Misschien omdat ze minder sterk was en dergelijke, maar ze was goed gezelschap en daar was ik blij mee.

Faith - Slechte Vampier.
Daniël vertrok en de rest ook, ik trok verbaasd een wenkbruaw op. Was die Daniël nou serieus zo lui? Of deed hij alsof omdat hij een beter plan was? Ik dacht er niet lang over na, aangezien ik zeiknat was en graag droge kleren aan wou. Nog steeds lichtelijk geïrriteerd liep ik naar mijn kamer en ging de badkamer in, GOdzijndank had ik die helemaal voor mezelf. Na een lange douche trok ik droge kleren aan en föhnde mijn haren. Ik hoorde Odile 'eten' roepen, maar ik was niet bepaald in de stemming om te gaan dus liep ik mijn kamer maar weer in. Ik pakte uit verveling een boek uit de boekenkast en ging ermee in de zetel zitten.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Hij merkte een flits van onzekerheid op in haar ogen, waardoor hij even schrok. Het laatste wat hij wilde was een herinnering aan haar verkrachter zijn. Toen ze echter zijn hand pakte en die naar haar borsten leidde, kalmeerde hij weer. Het zwarte kant dat ze bedekte, was aantrekkelijk en sexy, maar hij kon niet wachten tot de BH ergens eenzaam in een hoekje lag. Hij drukte een teder kusje op het ontblootte stukje huid en liet zijn vingers naar het BH-slotje glijden. Voor hij het slotje openmaakte, leunde Lew zijn hoofd verder naar haar oor. 'Ben je zeker dat je hiermee door wil gaan? Ik kan wachten,' Fluisterde hij liefdevol, hoewel hij moeite had met zijn opwinding te verbergen. Eigenlijk leek het idee van wachten bijna ondraaglijk, maar hij wilde niet degene zijn die een meisje geforceerd had tot dingen doen waar ze niet volledig akkoord mee was. Hij had tot dusver niet gemerkt dat ze er iets op tegen had, maar die grijze ogen die hem een tel onzeker aanhadden gekeken, brachten zijn zelfvertrouwen toch een beetje aan het wankelen.

[ bericht aangepast op 12 maart 2011 - 20:17 ]

Frankly my dear, I don't give a damn.

Yue
"Er moet hier ergens vast wel een jas zijn." Ik loop samen met Dewi naar de hal, en kijk in de grote kast die daar staat. Een muffe oude bontmantel, een soldatenjas en een bolhoed. Ik pak de twee jassen en houd ze haar voor. Ik glimlach. "Kiest u maar. We hebben deze prachtige antieke dode katten-vacht voor u, en deze.. Jas. Ik denk dat die met bont warmer is."

Savoy
Met een hand op mijn schouder om het bloeden te stoppen loop ik naar mijn kamer. Ik háát het om te verliezen. Ik háát het. Ik loop mijn kamer in en druk een shirt op mijn wond. Stomme kutvampieren.

Elif - Goede vampier.
Ik liep samen met Jamie naar beneden, Odile kwam ons tegemoet en ze zei dat ze hoopte dat het eten nog warm was. Vast wel en anders hadden we de magnetron nog. Samen liep ik met Jamie de eetkamer in waar de rest zat en het eten nog op tafel stond.
''Hé.'' groette ik ze met glimlach. Ik plofte op een lege stoel neer, zelf heofde ik geen eten.

Dewi - Mens.
I keek naar de twee lelijke gevallen en zuchtte.
''Erg modieuze vampiers hebben hier niet gewoond geloof ik.'' ik grijsnde scheefjes.
''Doe dat doie beest dan maar.'' zei ik, doelend op het bont geval. Ik trok het aan en had het idee dat ik er haast in verdronk, ik schoot in de lach.
''Volgens mij denken ze straks nog dat ik ontsnapt ben uit de dierentuin.'' ik grijnsde naar Yue en veegde lok haar voor mijn ogen weg.
''Maar er zit niks anders op vrees ik.''

Faith - Slechte Vampier.
Daniël vertrok en de rest ook, ik trok verbaasd een wenkbruaw op. Was die Daniël nou serieus zo lui? Of deed hij alsof omdat hij een beter plan was? Ik dacht er niet lang over na, aangezien ik zeiknat was en graag droge kleren aan wou. Nog steeds lichtelijk geïrriteerd liep ik naar mijn kamer en ging de badkamer in, GOdzijndank had ik die helemaal voor mezelf. Na een lange douche trok ik droge kleren aan en föhnde mijn haren. Ik hoorde Odile 'eten' roepen, maar ik was niet bepaald in de stemming om te gaan dus liep ik mijn kamer maar weer in. Ik pakte uit verveling een boek uit de boekenkast en ging ermee in de zetel zitten.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Yue
Ik lach als Dewi de jas aantrekt. Ze ziet er belachelijk uit. "Ik doe wel met je mee." zeg ik, en ik pak het bolhoedje uit de kast. Even veeg ik het stof eraf, en dan zet ik hem op mijn hoofd. "Zo, nu zijn we klaar om te feesten." zeg ik grinnikend.

Savoy
Met een hand op mijn schouder om het bloeden te stoppen loop ik naar mijn kamer. Ik háát het om te verliezen. Ik háát het. Ik loop mijn kamer in en druk een shirt op mijn wond. Stomme kutvampieren.

Odile - Goede vampier.

Even blijft zijn hand op mijn borst rusten, waarna hij zich een weg baant naar mijn rug. Ik voel hem met de sluiting van mijn beha spelen.
"Ben je zeker dat je hiermee door wil gaan? Ik kan wachten," hoor ik hem vragen. Mijn ogen flitsen naar de zijne en ik zie aan hem dat hij zich nauwelijks in kan houden. Arm ding, denk ik grijnzend. Van de onzekerheid die ik zojuist voelde is inmiddels weinig meer overgebleven. Ik herinner me hoe iemand half bezopen in een vampierencafé lang geleden vroeg of ik ooit seks had gehad. Die vragen werden me vaker gesteld en ik antwoordde altijd steevast met 'nee.' Dit was niet om mijn verleden te ontkennen - dat deed ik al door de tastbare sporen uit te wissen, te beginnen met Leonid Kazinsky zelf - maar puur om het feit dat ik hetgeen dat me overkwam niet als seks beschouwde. Nooit gedaan ook. In mijn ogen was en is seks iets dat gedaan werd uit liefde, en geen daad van geweld.
Ik zie de ogen van Lewis me afwachtend aankijken. Ik heb de arme jongen lang genoeg laten wachten. Ik buig me naar voren, ondersteun zijn gezicht met een hand als ik hem zoen. Vervolgens plant ik een rij zoentjes op zijn borstkas. Ik kijk weer omhoog om antwoord te geven.
'Dat weet ik, maar ik niet,' glimlach ik, als teken dat hij zijn gang mag gaan. 'Ik heb lang genoeg gewacht.' Vijftig jaar is geen kattenpis.

No growth of the heart is ever a waste

Elif - Goede vampier.
Ik liep samen met Jamie naar beneden, Odile kwam ons tegemoet en ze zei dat ze hoopte dat het eten nog warm was. Vast wel en anders hadden we de magnetron nog. Samen liep ik met Jamie de eetkamer in waar de rest zat en het eten nog op tafel stond.
''Hé.'' groette ik ze met glimlach. Ik plofte op een lege stoel neer, zelf heofde ik geen eten.

Dewi - Mens.
''Ik heb het idee dat ik undercover moet ofzo. Is er écht niks anders? Heb jij niks?'' vroeg ik. ''Een dik vest ofzo?'' vervolgde ik en trok het ding uit.
''Ik vind die bontjas maar eng, wie weet waar dat bont ooit aan zat.'' ik rilde, bont was nooit een favoriet van me geweest.
''En anders ga ik wel zo naar buiten, dan maar een koudje riskeren hoor.'' ik glimlache flauwtjes naar haar. Misschien was het niet slim, maar die bontjas kriebelde en rook vies.

Faith - Slechte Vampier.
Daniël vertrok en de rest ook, ik trok verbaasd een wenkbruaw op. Was die Daniël nou serieus zo lui? Of deed hij alsof omdat hij een beter plan was? Ik dacht er niet lang over na, aangezien ik zeiknat was en graag droge kleren aan wou. Nog steeds lichtelijk geïrriteerd liep ik naar mijn kamer en ging de badkamer in, GOdzijndank had ik die helemaal voor mezelf. Na een lange douche trok ik droge kleren aan en föhnde mijn haren. Ik hoorde Odile 'eten' roepen, maar ik was niet bepaald in de stemming om te gaan dus liep ik mijn kamer maar weer in. Ik pakte uit verveling een boek uit de boekenkast en ging ermee in de zetel zitten.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Yue
"Hm.." Ik pak de bolhoed van mijn hoofd en kijk haar nadenkend aan. "Ik heb vast wel iets van een vest, maar ik wil niet dat ze zo naar buiten gaat hoor. Straks word je ziek." Dan lach ik. "Moet je mij nou horen, ik klink als een overbezorgde moeder."

Savoy
Met een hand op mijn schouder om het bloeden te stoppen loop ik naar mijn kamer. Ik háát het om te verliezen. Ik háát het. Ik loop mijn kamer in en druk een shirt op mijn wond. Stomme kutvampieren.

Met 'Ik heb lang genoeg gewacht.' verloste ze hem uit zijn lijden waarna hij zijn mond opnieuw tegen de hare drukte en er zachte, korte kusjes op gaf. Ondertussen prutste hij met het slotje. Die dingen waren heel wat veranderd in de vijtig jaar sinds hij er voor het laatst één had lostgemaakt. Uiteindelijk kreeg hij het onding toch los en trok hij voorzichtig aan de bandjes, zodat die langs haar armen afzakten. Odile deed het kledingstuk verder uit en gooide in het hoekje waar hij het naar verwenst had. Met moeite om niet de staren, aanschouwde hij haar blanke boezem met de zachtroze tepels. Lew voelde een rush van opwinding door zich heen spoelen en boog voorover om het zachte vlees met zijn tong en mond te verkennen. Het was ongelofelijk wat voor een effect ze op hem had. Ze waren nog niet eens vertrokken en hij kon zich al amper inhouden. Haar handen op zijn borstkas en de nageltjes die voorzichtig in zijn huid duwden, maakten hem compleet wild. Ondertussen begon hij aan haar broeksknoop te prutsen en vonden zijn lippen haar mond weer.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Elif - Goede vampier.
Ik liep samen met Jamie naar beneden, Odile kwam ons tegemoet en ze zei dat ze hoopte dat het eten nog warm was. Vast wel en anders hadden we de magnetron nog. Samen liep ik met Jamie de eetkamer in waar de rest zat en het eten nog op tafel stond.
''Hé.'' groette ik ze met glimlach. Ik plofte op een lege stoel neer, zelf heofde ik geen eten.

Dewi - Mens.
Toen ze zei dat ze op een bezorgde moeder leek betrok mijn gezicht even, maar ik herstelde me gauw weer.
''Geen zorgen, ik word niet gauw ziek. Althans, hoop ik.'' het laatste mompelde ik zachtjes en ikglimlachte flauwtjes.
''Alles is beter dan dat muffe kriebelding.'' zei ik haar met klein grijnsje tegen haar. Gelukkig stemde ze toe en liepen we samen richting haar kamer, waarschijnlijk had ze wel een vest. Vampiers hadden het volgens mij nooit echt koud en dergelijke, maar ze hadden toch wel kleding enzo..?

Faith - Slechte Vampier.
Daniël vertrok en de rest ook, ik trok verbaasd een wenkbruaw op. Was die Daniël nou serieus zo lui? Of deed hij alsof omdat hij een beter plan was? Ik dacht er niet lang over na, aangezien ik zeiknat was en graag droge kleren aan wou. Nog steeds lichtelijk geïrriteerd liep ik naar mijn kamer en ging de badkamer in, GOdzijndank had ik die helemaal voor mezelf. Na een lange douche trok ik droge kleren aan en föhnde mijn haren. Ik hoorde Odile 'eten' roepen, maar ik was niet bepaald in de stemming om te gaan dus liep ik mijn kamer maar weer in. Ik pakte uit verveling een boek uit de boekenkast en ging ermee in de zetel zitten.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Grace.

Mijn kamer zag er leeg uit. Mijn kamers hadden er altijd leeg uit gezien, schijnbaar was dat gewoon wie ik was, iemand die gewend was aan leegte om haar heen. Ik kon me goed herinneren hoe het vroeger was geweest, hoe alles om me heen vol was... met spullen, mensen en warmte. Ik zuchtte even en liet me neer vallen op het bed. Misschien werd het tijd dat ik verder trok, misschien werd het tijd om toch maar weer verder te gaan in mijn eentje. Ik vroeg me alleen af of ik dit huis wel de rug kon toe keren? Alex... dat vreemde mens hij had iets laten ontwaken dat ik jaren geleden diep had weg gestopt, een gevoel dat een vampier zoals mij niet hoorde te kennen. Wie was hij toch!

Alex.

Ik was maar naar de bibliotheek toe gelopen. Ik kon wel wat afleiding gebruiken en dacht dat dit waarschijnlijk de rustigste plek was in het huis. Ik vroeg me af of ik hier ooit weg zou komen.

[ bericht aangepast op 12 maart 2011 - 22:08 ]

"If not later, when?" - André Aciman // call me by your name

Odile - Goede vampier.

Als hij de beha van mijn schouders en armen laat vallen en hem vervolgens met precisie in een uithoek mikt begin ik te giechelen als hij haast letterlijk kwijlend naar mijn borsten staart. Ik hou al snel op met giechelen als hij me daar zachtjes begint te zoenen en te likken. Als ik hem aan tepel voel zuigen geeft me dat de doorslag. Ik gooi mijn hoofd achterover en sluit de ogen.
'Hmm.. niet ophouden, hmm,' smeek ik hem fluisterend. Na een tijdje zo van zijn aanrakingen te hebben genoten rol ik nu nogmaals om zodat ik op het bed kom te liggen en hij bovenop me. Ik trek hem tegen me aan en kras hem al zoenend over zijn borst. Vervolgens streel ik langs zijn ruggengraat naar beneden, waar mijn handen op zijn kont blijven rusten. Dan voel ik zijn lippen weer op de mijne en zijn tong die bij me naar binnen glijdt. Ik zoen hem steeds ruwer en kras nu ook met mijn nagels over zijn rug. Ik voel een bobbel vlak onder mijn navel aan schuren en ik kan het niet laten daar over te grinniken. Onze blikken kruisen elkaar even en ik merk dat hij aan mijn broeksknoop aan het peuteren is. Het gaat hem niet echt handig af, dus ik kom omhoog en verlos hem uit de ellende. Zo lenig als een kat wurm ik me uit de broek. Ik lig nu vrijwel naakt op zijn bed en zie zijn ogen over me heen glijden. 'Heb je het een beetje naar je zin?' vraag ik dan plagerig en geef hem een lange lik in zijn nek. Ik laat mijn handen over zijn brede bovenarmen glijden en voel de kippenvel verschijnen.
'Dus dat vind je lekker he?' fluister ik verleidelijk in zijn oor terwijl ik zacht met een vinger langs zijn wang aai. 'Is er nog iets waarmee ik je van dienst kan zijn?' fluister ik er achteraan.

No growth of the heart is ever a waste