• [url][/url]Joinen, maar geen idee wat RPG's zijn? Kijk hier:
    Plop

    Welkom 8D
    Ahum, eerst het verhaal:

    Een stel rijke dames van de Dames Club in Engeland gaan op bezoek bij hun vriendinnen in Frankrijk. Halverwege de reis komen ze echter in een storm terecht. Hun schip vergaat, en slechts vijf dames weten te ontsnappen aan de dood. In een houten sloep drijven ze dagen stuurloos over de zee, tot ze eindelijk een schip zien. Wanhopig beginnen ze te zwaaien, hopend op hulp. Wat de dames echter niet weten, is dat het een piraten schip is… De piraten redden ze, maar niet voor niets. De dames worden gedwongen om hard te werken, en zullen moeten wennen aan het harde, vieze leven op het piratenschip…
    Omdat we niet oneindig veel dames kunnen hebben, is er een maximum van 5 dames. En natuurlijk maar 1 dame per persoon, anders is het een beetje sneu als 1 iemand 5 dames heeft en de ander 0. Van Piraten mogen er wel heel veel komen.. Hehehe ^^ (Piraten zijn mannelijk :'])

    Voor de duidelijkheid, er zijn dus geen mobieltjes/auto's/moderne kleren.. Maar ik denk dat dat wel logisch is..

    Dames:
    Joshephine,Rosalie Noa,Maxime,Clarabella
    Piraten:
    Olivier (Captain),Abby/Jack (Piraat),Peter/Felix(Piraat),Ace (Piraat),Kenneth (Kraaiennest Dude)
    Have fun 8D

    (p.s. De verhaallijn is bedacht door Souleater, het idee om piraatjes te gebruiken door mij :p)

    [ topic verplaatst door een moderator ]

    [ bericht aangepast op 11 maart 2011 - 19:52 ]

    Jongen, die dudes moesten eens weten.
    Snakken al die tijd naar vrouwen terwijl die zich
    de hele tijd bij hun bevind :'D
    Hoe geshoqueerd zouden ze zijna ls ze erachter komen? xD

    Abby/Jack ~ Undercover pirate.
    Toen hij binnen riep opende ik de deur en stapte naar binnen. Eenmaal binnen sloot ik de deur weer achter me en keek de kapitein aan.
    ''Kapitein?'' begon ik en liep naar zijn tafel.
    ''Ik vroeg me eigenlijk af wat U van plan bent met die vrouwen.'' vertelde ik hem.
    ''Bent U werkelijk van plan ze aan boord te laten? Want U weet dat een deel van de bemanning ertegen is.''
    Het was niet zozeer dat ik hem op het idee wou brengen die vrouwen te dumpen, maar ik wilde enkel de reden ervoor weten, aangezien een deel van de bemanning erg ontevreden hierover was. Ik had een paar van die oude zeerotten boos horen mompelen. 'Vrouwen aan boord. Brengt alleen maar ongeluk!' en die soort shit.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Joshephine
    Ik kijk naar de stapel kleren. Ik vis er wat spullen tussen uit die nog redelijk schoon zijn en loop het dek over. Ik loop een gang in en kijk of er ergens een deur open is. Gelukkig vind ik een lege kamer, afgezien van wat schimmel, en ik doe de deur dicht. Ik wurm me uit de natte jurk, en pak de handdoek om me af te drogen.

    Olivier
    Ik knik naar Jack als hij binnenkomt. "Hoezo? Ben je er zelf ook tegen dan? Ik ben gewoon menselijk genoeg om ze niet overboord te gooien."

    Abby/Jack ~ Undercover pirate.
    Ik plukte aan een lok haar en keek hem aan.
    ''Het is niet dat ik er tegen ben, ik vroeg me alleen af hoe U bij dat besluit kwam.'' legde ik hem uit, het was niet verkeerd te leren van anderen. Althans, niet van mensen zoals hem. Waarschijnlijk vond hij me een bemoeial of iets dergelijks, maar dat deed er niet toe.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Joshephine
    Ik kijk naar de stapel kleren. Ik vis er wat spullen tussen uit die nog redelijk schoon zijn en loop het dek over. Ik loop een gang in en kijk of er ergens een deur open is. Gelukkig vind ik een lege kamer, afgezien van wat schimmel, en ik doe de deur dicht. Ik wurm me uit de natte jurk, en pak de handdoek om me af te drogen.

    Olivier
    Ik frons. De meeste piraten namen mijn besluiten maar voor lief, en dachten er niet over na. Jack blijkbaar wel. Hij kwam ook wel intilligent over. En een beetje.. verwijfd. Misschien had hij nooit een vaderfiguur gehad. "Ik voel er eerlijk gezegd niet veel voor die vrouwen hier te houden. Ze leiden mijn mannen alleen maar af. Maar ik vond het toch wat te wreed ze rond te laten dobberen in dat bootje."

    Kenneth.

    Langzaam liep hij terug naar het dek en keek naar de lucht die gelukkig al wat op klaarde. Hij ging met zijn hand door zijn haren en liep naar de reling -ofz-. Dromerig staarde hij over zee en droomde een beetje weg. Naar een andere wereld :]

    Verwijfde Jack. :x

    Abby/Jack ~ Undercover pirate.
    Blijkbaar was ie verbaasd over mijn vraag en ik was toch een beetje verbaasd over zijn antwoord. Van die stoere piraten, allemaal ruig enzo en al die plundertochten en toch bleek de Kapitein dus een klein hartje te hebben. Ik kon 't niet laten kort te grijnzen om deze ontdekking, ik had het namelijk niet gauw achter 'm gezocht. Eigenlijk dacht ik altijd dat hij alleen aardig was tegen zijn bemanning en dat het hem voor de rest enkel om geld ging.
    ''Ah, oké dan. Naja, dat was het enige, dan ga ik maar weer.'' misschien moesten er nog stomme klusjes gedaan worden of had iemand mijn hulp nog nodig. Zo niet, dan ging ik denk maar gewoon even relaxen.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Ace - Piraat.

    Ineens hoor ik een geluid van leven van achter de wasruimte. Ik leg mijn boek aan de kant en kom overeind.
    'Hallo? Hallo? Iemand hier? Het zullen die ellendige ratten wel weer zijn. Wacht maar.' Ik pak mijn mes en open in alle voorzichtigheid de jacht. Ik sluip naar de ruimte toe, open de deur die naar de gang leidt en kom tot de conclusie dat die plaag zich niet ver van me bevindt. Ah, nog maar een paar deuren. Ik sluip zo voorzichtig als ik kan, neem mijn mes in de aanslag en blijf heel even stil staan bij de betreffende gesloten deur. Ik neem een hap lucht en smijt de deur open.
    'En nu heb ik jullie! Stelletje ellendige..' Van stomme verbazing laat ik haast mijn mes vallen als ik oog in oog sta met een jongedame met een handdoek dat ze haastig en wat angstig voor haar lichaam houdt. Mijn mond valt letterlijk open en al met al moet dat best een vreemd gezicht zijn geweest. Haar lange blonde lokken hangen als een natte sliert achter haar blote schouders. Mijn ogen glijden van haar naar mijn mes, dat ik nu op haar gericht heb. Zou ik..? Ik kijk wat schichtig om me heen. Niemand die me ziet, niemand die het doorheeft. Oh, het is nog nooit zo makkelijk geweest. Nee! Ace, je weet je missie! Ik trek het mes terug.
    'Dit is geen plaats voor een dame om zich om te kleden. En je hebt het ook nog eens koud.' Ik wijs losjes naar de schouders, waar inmiddels kippenvel op is verschenen. 'Wacht. Ik haal wat.' Ik sprint zo snel als ik kan naar mijn koffer, waar ik een warme trui uit vis. Ik geef die haar aan.
    'Hier. Anders loop je nog een longontsteking op. Ik zal je nu in je privacy laten.' Als een robot verlaat ik de ruimte, nog steeds verdoofd door het lichaam - of wat ik ervan zag - van de jongedame.

    [ bericht aangepast op 11 maart 2011 - 21:04 ]


    No growth of the heart is ever a waste

    Joshephine
    In alleen mijn ondergoed sta ik rillend in de kamer. Ik droog me nog verder af, en pak de mannenkleren op. God, dit zal er echt niet uit zien. Ik trek mijn ondergoed uit en schrik van een geluid. Snel pak ik de handdoek en probeer mijn borsten te verbergen. Er komt een man binnen, degene die mijn hand heeft gekust. Ik kijk geschrokken naar zijn mes. Dan loopt hij weg en komt terug met een trui terug. Ik sta nog steeds versteend met de handdoek om mijn lichaam en pak de trui aan. Als hij wegloopt piep ik nog even "Dankje." maar ik weet niet of hij het heeft gehoord. Ik merk dat ik sta te trillen. Rustig, zeg ik tegen mezelf. Hij is weg, hij heeft je niet naakt gezien. Nouja.. Niet helemaal naakt in ieder geval.

    Olivier
    "Is goed." Ik knik naar Jack, als teken dat hij kan gaan. Als hij de deur heeft gesloten pak ik de kaarten weer en begin een route uit te stippelen.

    [ bericht aangepast op 11 maart 2011 - 21:13 ]

    Mwuh ik heb een vraag aan sam; tegen welke dame heb je het nu want ze hebben bijna allemaal blond haar!xd


    everything, in time

    ja echt he, daar was ik ook al achter xD Voglens my Jos xs


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Na maar die reageert daar weer helemaal niet op. Mss zouden we alvast een beetje kunnen bedenken wie bij wie hoort?x;


    everything, in time

    Dat had ze wss nog niet gezien en bedenken wie bij wie pas?
    Wth ;'D Dat merk je vanzelf wel.. Je kan niet van te voren
    belissen dit en dat.. Moet gewoon poef ineens komen. :x
    Althans, vind ik.. Ik zie van zelf wel met wie mijn personage
    het meest optrekt enzo.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Hahahahajaoke. Maar eigenlijk vind ik het onlogisch dr. Juist jij dat zegt met dat gedoe bij binding aan de roodbloeden.xd maar ik reageer zo, zit op iPod want ik ga nu eerst douchen!(:


    everything, in time

    Binding aan de roodbloeden is apart verhaal ^o)
    Ik deed vroeger ook aan zo'n RPG mee en dat idee
    had ik eventjes gepikt (': Want ik vond het wel cool 8D


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Abby/Jack ~ Undercover pirate.
    Eenmaal uit de kamer kwam ik Ace tegen die als een of andere robot langs liep, ik keek even verbaasd maar bleef mezelf niet te lang teisten met de vraag 'wtf heeft hij gedaan of gezien?'. Ik was blij dat ik weer op het dek stond, de frisse lucht deed me goed. De lucht was flink opgeklaard en de zon scheen zelfs, ik keek even rond of ik ergens kon helpen, maar er kwam niemand naar me toe gelopen om te vragen of ik het een of ander wou doen. Voor de zoveelste keer liep ik naar de reling, ik staarde over het blauwe laken heen de verte in. Voor zover ik wist duurde het nog een lange tijd voordat we ergens zouden aanmeren. Vaak vroeg ik me af wat ze met me zouden doen als ze erachter kwamen wie ik echt was, maar nu ik wist dat de Kapitein blijkbaar ook niet de slechtste was maakte ik me er eerlijk gezegd niet zo druk meer om. Toch ging ik mijn ware identiteit niet onthullen, het gaf namelijk ook wel een bepaalde spanning en kick om zo'n geheim bij je te dragen.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.