• [url][/url]Joinen, maar geen idee wat RPG's zijn? Kijk hier:
    Plop

    Welkom 8D
    Ahum, eerst het verhaal:

    Een stel rijke dames van de Dames Club in Engeland gaan op bezoek bij hun vriendinnen in Frankrijk. Halverwege de reis komen ze echter in een storm terecht. Hun schip vergaat, en slechts vijf dames weten te ontsnappen aan de dood. In een houten sloep drijven ze dagen stuurloos over de zee, tot ze eindelijk een schip zien. Wanhopig beginnen ze te zwaaien, hopend op hulp. Wat de dames echter niet weten, is dat het een piraten schip is… De piraten redden ze, maar niet voor niets. De dames worden gedwongen om hard te werken, en zullen moeten wennen aan het harde, vieze leven op het piratenschip…
    Omdat we niet oneindig veel dames kunnen hebben, is er een maximum van 5 dames. En natuurlijk maar 1 dame per persoon, anders is het een beetje sneu als 1 iemand 5 dames heeft en de ander 0. Van Piraten mogen er wel heel veel komen.. Hehehe ^^ (Piraten zijn mannelijk :'])

    Voor de duidelijkheid, er zijn dus geen mobieltjes/auto's/moderne kleren.. Maar ik denk dat dat wel logisch is..

    Dames:
    Joshephine,Rosalie Noa,Maxime,Clarabella
    Piraten:
    Olivier (Captain),Abby/Jack (Piraat),Peter/Felix(Piraat),Ace (Piraat),Kenneth (Kraaiennest Dude)
    Have fun 8D

    (p.s. De verhaallijn is bedacht door Souleater, het idee om piraatjes te gebruiken door mij :p)

    [ topic verplaatst door een moderator ]

    [ bericht aangepast op 11 maart 2011 - 19:52 ]

    MissAthena niet stom bedoeld hoor maar zou je misschien niet voor andere willen reageren en alleen voor je eigen personage want voor ons is dat soms ook verwarrend omdat je dan bijv. voor ons al iets gezegd hebt, snappie :)

    Clarabella - dame

    Ik bedank Ace en loop richting de kamer waar een berg met kleding ligt. Zuchtend zoek ik iets bruikbaars en trek het aan. 'Het valt toch best mee' zeg ik terwijl ik mezelf en de andere bekijk. Oké we waren veel beter gewend maar deze kleren waren gelukkig niet nat, al roken ze niet echt fris.

    [ bericht aangepast op 11 maart 2011 - 17:48 ]


    A kiss is the beginning of cannibalism - Georges Bataille

    i'm sorry :$


    Every word written is a victory against death | Michel Butor

    Mjah, zijn biografie zuigt nogal.. - Ohjah, hij is piraat x'] -

    Fotogeval.

    Naam: Kenneth Levi Moren.
    Roepnaam: Kenneth
    Geslacht: Man
    Leeftijd: 19
    Rang: Hij is z’n gastje die in dat kraaiennest daar boven in die mast zit ^^
    Kort Uiterlijk: Donker blond/bruin haar, Blauwe ogen, gemiddelde lengte.
    Beschreven uiterlijk: Kenneth heeft een lichte getinte huidskleur en donker blond/bruin haar. Zijn ogen zijn blauw dat altijd vrij dromerig staan. Hij is grond de 1.80 lang en heeft een vrij slank postuur. Kenneth is niet erg gespierd, wel is hij aardig sterk en lenig. Maar dat moet ook wel voor iemand die elke keer de mast in moet klimmen om in de kraaiennest te komen :’]
    Karakter: Kenneth is niet het stereo type piraat, hij is niet z’n gast dat over van alles en nog opschept en laat zien dat hij nergens bang voor is. Het is niet dat Kenneth een grote angsthaas is, hij is alleen een erg dromerig gevalletje. Elke minuut van de dag is hij wel in dromenland te vinden, fantaseren over allerlei dingen en shit vind hij leuk. & Deze jongen is ook geen echte vechters baasje, maar als hij moet vecht dan kom er wel een beest in hem los : D Grrrr. Voor de rest is Kenneth wel een erg vriendelijk persoon, dat met veel mensen kan op schieten.
    Likes: Dromen, Zijn heilige plekje ( de kraaiennest x’3 ), Water, Sterren & de maan.
    Dislikes: Mensen die irritant doen, Shit weer.
    De liefde: Kenneth is in de liefde nog niet echt een held, bij vrouwen is hij nogal een klungel een echte nietsnut. Hij weet niet hoe hij zich moet gedragen bij het vrouwelijk geslacht.
    Verleden: Hij heeft niet z’n bijzonder verleden, hij komt uit een arm gezin. Zijn ouders hadden geld nodig en sinds zijn 13 levensjaar werkt hij al op het schip.

    Joshephine
    Ik kijk nuffig naar de mannenkleren die ons worden aangeboden. "Is dit het?" vraag ik aan de piraat die ons hierheen heeft geleidt. Hij ziet er ongewassen uit, net zoals alle mannen hier eigenlijk. En zijn ogen die de hele tijd naar de borsten van mij en mijn vriendinnen schieten helpen ook niet erg mee. Ik zie hem kijken en til zijn kin op. "Wanneer gaan jullie eigenlijk weer aan wal?" Ik zie er niet echt naar uit om hier te blijven, met al die viezeriken om ons heen.

    Olivier
    Ik hoor een hoop kabaal buiten, en zuchtend berg ik de kaarten op. Eenmaal boven zie ik de piraten een aantal vrouwen aan boord halen. Wat is dit nu weer? Ik loop op Felix af, en kijk hem aan. "Waar komen die vrouwen ineens vandaan?"

    Felix - Piraat

    'Geen idee, kapitein,' zei ik schouderophalend, de dames nakijkend terwijl ze samen met Ace verdwijnen om kleding te halen. 'Ze dobberden op het water in aan aftandse roeiboot en Ace vond het een goed idee om ze binnen te halen. Maar die jonge lijven maken de mannen helemaal zot.' mompelde ik hoofdschuddend. Ik wist me perfect in mijn rol te houden, professionneel en koel. Eigenlijk was ik ook helemaal niet geïnteresseerd in die meisjes en hoe ze mijn libido tevreden zouden kunnen stellen. Als ik seks wilde, ging ik wel naar een vrouw waarvan ik wist dat ze er wat van kon. Die onervaren tuttebellen deden me weinig op dat vlak, hoe mooi ze ook waren. Wat mij interesseerde was hun fortuin. Eén van die grieten had al een prachtig stel armbanden die heel wat poen waard waren op de zwarte markt. 'Ik zeg het maar, Kapitein, als u niet uitkijkt heeft u straks te maken met een muitende bemanning omwille van hen. Ik zou zeggen dat u ze zo ver van dat stelletje schurftige ratten vandaan houdt.' Als ik er in slaagde om de rest van de crew bij die dames weg te houden en het vertrouwen van de kapitein won, was dat ook meteen mijn weg naar vrijheid en fortuin. Maar ik had nog een lang traject te gaan voor het zover was. En ik moest er nog achter zien te komen hoe het zat met Jack. Dat wilde dus zeggen dat ik mijn beleefde manieren van het hof nog even aan moest houden.

    [ bericht aangepast op 11 maart 2011 - 19:16 ]


    Frankly my dear, I don't give a damn.

    Ace - Piraat.

    "Is dit het?" Hoor ik ineens een jongedame vragen. Volgens mij heeft ze het niet zo op de kleding waarmee ze het zal moeten doen. Het valt kennelijk te veel op dat ik haar boezem zit aan te gapen als ze mijn kin op tilt. Ik pak de hand vast en kus die zachtjes.
    'Ah, het is lang geleden dat ik voor het laatst zo'n schone hand als die van jou heb gekust. Je mag ook naakt rondlopen als je dit niks vindt. Daar heb ik overigens helemaal geen problemen mee,' voeg ik er nonchalant aan toe. De poging om me als een heer te gedragen gaat me slecht af. Ik heb eigenlijk geen goede leermeester hier, behalve Felix. De rest is net zo'n onbeholpen bende als ik. Ik laat mijn blik even over de vrouw heen glijden. Ze heeft hoogblond haar en een paar bloemen erin. Als ze er niet uitzag als een verzopen kat zou ze er vast nog stukken mooier bij lopen. Ik pak een handdoek en gooi die haar toe.
    'Hier, om je mee op te frissen.' "Waar komen die vrouwen ineens vandaan?" hoor ik ineens van buiten. Ik vlieg de ruimte uit, waar ik Felix oog in oog met kapitein Olivier aantref.
    'Ah, kapitein, je bent er! Heb je ze gezien? Het zijn wonderen van god, stuk voor stuk! Heb je ooit zulke mooie lijven gezien?' Ik word met de seconde enthousiaster.


    No growth of the heart is ever a waste

    Clarabella - dame

    Ik schud mijn hoofd als ik hoor hoe Ace tegen Johsephine praatte. Die jongen heeft echt geen manieren. Plots hoor ik een zware mysterieuze stem. "Waar komen die vrouwen ineens vandaan?" Ik draai me om naar de deur en loop de trap op naar het dek. Daar kijk ik recht in twee mysterieuze ogen. Ik slik even omdat ik zo overdonderd ben door zijn mannelijkheid. Hij was anders dan alle andere mannen die ik hier op boord had gezien, hij was mannelijker en waarschijnlijk ook ouder, 25 gokte ik.


    A kiss is the beginning of cannibalism - Georges Bataille

    Joshephine
    Ik wil protesteren als de man mijn hand pakt, en ben boos dat hij mijn vraag negeert. Maar als hij zacht zijn lippen op mijn hand drukt voel ik een rilling over mijn ruggegraat lopen. Van afschuw. Denk ik. Ik pak de handdoek aan en droog mijn haar af. De bloemen die ik er vanochtend in had gestopt zien er niet meer uit. Ik zucht. Ik ben absoluut niet van plan mannenkleding te dragen, maar heb ik wel een keus?

    Olivier
    Ik knik. "Het lijkt me inderdaad verstandig om de dames wat tegen de crew te beschermen." Even kijk ik naar Felix. "En daar bedoel ik jou ook mee." Dan komt Ace aangelopen. "Ja, ze zijn inderdaad mooi. Maar je blijft van ze af." Ik kijk hem streng aan. "Wie weet worden we gezocht, en als ze gevonden worden kunnen ze ons nog wel eens in grote problemen brengen. Daarom zou het handig zijn als ze ons niet volledig haten." Ik draai mijn hoofd om en zie een van de dames naar me kijken. Ze heeft grote blauwe ogen, en kijkt me verwonderd aan. Ik glimlach naar haar. "Welkom op mijn schip."

    [ bericht aangepast op 11 maart 2011 - 19:58 ]

    Felix - Piraat

    'Natuurlijk kapitein,' knikte ik, maar innerlijk stond ik op en neer te springen van teleurstelling. Maar ik gaf nog niet op. 'Die jonge dingen doen me werkelijk niks. Laten we zeggen dat ik van meer ervaren vrouwen houdt,' zei ik met een nonchalant glimlachje, alvorens mijn gezicht opnieuw in een serieuze plooi te trekken. Het was niet eens gelogen. Wist hij veel dat ik op andere redenen bij die meisjes wilde raken. 'Gaat u ze in uw hut houden?' vroeg ik daarna met een misprijzende blik op Ace, die de kunst van subtiliteit duidelijk nog steeds niet onder de knie had. Die jongen was toch zo'n sukkelaar. Ik moest toegeven dat ik zelf geen man van trots was, maar ik had tenminste stijl en zelfrespect. Mezelf naar de kloten helpen met rum en dan de hele dag straalbezopen over het dek zwabberen, was niet mijn ding.


    Frankly my dear, I don't give a damn.

    Ace - Piraat.

    'Ah, kom op!' protesteer ik wanhopig. 'Kijk nou, kapitein!' Ik draai me om en wijs naar de jongedame die haar lokken aan het afdrogen is. Dan zucht ik en haal een hand door mijn haar.
    'Oke, prima, ik zal ze niet aanraken. Beloofd. Wanneer gaan we aan wal, kapitein? Mijn vriend daar beneden heeft wat liefde en aandacht nodig, zeker met al dat vrouwvolk dat hier rondloopt.' Ik graaf in mijn broekzak en haal er een paar miezerige zilverstukken uit. Moet ruim voldoende zijn om een goedkope hoer van te kunnen betalen, want deze ellende hou ik bijna niet meer vol. Toch heeft hij gelijk. Deze rijke snollen kunnen voor heel wat problemen zorgen. Er wordt al op ons gejaagd door de marine vanwege de plundering van vorige week, als zij een goed woordje voor ons over hebben bespaart ons dat wellicht de galg. Een reden temeer om me in te houden, denk ik nors. Ik verlang hevig naar een slok rum, maar beveel mezelf om die fles met rust te laten, een poging die me ellendig moeilijk af gaat. Ik loop dan maar bij Felix en de kapitein vandaan en ga het benedendek in, waar ik tot rust kom met een goed boek. Het is redelijk bijzonder dat een piraat kan lezen en schrijven en regelmatig lees ik ook de bemanning voor. Ik neem plaats op mijn bed, sla het boek open bij de leeswijzer en ben al snel verzonken in mijn eigen wereld.


    No growth of the heart is ever a waste

    Clarabella - dame

    Als ik zie dat de man naar me glimlacht, lach ik beleefd terug. 'Dus dit is uw schip?' vroeg ik zacht terwijl ik naar hem toe liep. 'Dus u bent de kapitein?' Ik steek mijn hand uit. 'Ik ben Clarabella, maar noem me maar Clara en hoe heet u?' vraag ik met een glimlach. Zijn uiterlijk had iets mysterieus, de blik in zijn ogen gaf me de rillingen, aangename rillingen dat wel. Ik dacht met een glimlach aan mijn boek, mijn verhaal begon verdacht veel op de werkelijkheid te lijken.

    [ bericht aangepast op 11 maart 2011 - 20:13 ]


    A kiss is the beginning of cannibalism - Georges Bataille

    Kenneth. - Piraat, Kraainest Duwde.

    Na de storm was hij terug getrokken naar de ruimte waar ze sliepen. Moeilijk trok hij zijn natte kleren uit en wrong ze uit. ' Gatver. ' murmelde hij en zuchtte diep. Gelukkig had hij ergens nog andere kleren liggen, zodat hij niet met natte kleren hoefde te lopen. Hij hing de natte kleren op aan een draad en trok zijn droge kleren weer aan. Na dat hij zijn kleren aan had getrokken droogde hij zijn haren nog even met het natte shirt.

    Joshephine
    Als mijn haar droog is gooi ik de handdoek in een hoek. Ik pluk de bloemen uit mijn kapsel en loop naar de stapel kleding toe. Ik wil echt geen mannenkleren aan. Echt niet. Ik moet rillen bij de gedachte alleen al. Welke vrouw zou ooit zoiets kunnen doen?

    Olivier
    "Ja, dat klopt. Ik ben de Kapitein." Ik neem haar hand aan en antwoord: "Ik heet Olivier. Als u vragen heeft of wordt lastiggevallen door een van mijn mannen mag u altijd komen. Excuseert u mij nu." Ik kijk nog een keer naar haar mooie, blauwe ogen en knik dan. Ik draai me om en loop terug naar mijn hut.

    Welke vrouw zou ooit zoiets kunnen doen?

    Het antwoord is;; Abby. ;'D

    Abby/Jack ~ Undercover pirate.
    Ik stond bij de reling met mijn armen gekruisd op de reling, ik luisterde naar het gesprek van de Kapitein, Felix en Ace en moest zachtjes lachen. Het was net alsof ze nog nooit een vrouw gezien ahdden, wat zat ik eigenlijk met een stelletje zielepoten opgescheept.. Als het kon moest ik maar gauw een ander schip zien te vinden, maar als ik dan tere3cht kwam tussen bemanningsleden die wel pienter waren was het voor mij weer moeilijker om undercover te blijven. Eigenlijk was dit dus de perfecte plek om undercover te blijven en wat avontuur te beleven. Opeens schoot het me te binnen dat ik mijn kamer niet op slot had gedraaid, enkel omdat die verdome Felix met zo nodig naar buiten moest werken. Ik vertrok terug naar binnen en in de gang bleef ik staan, ik keek even om me heen en toen ik niemand zag viste ik de sleutel uit mijn BH. Waar een BH wel niet allemaal goed voor was. Ik draaide de deur op slot, keek opnieuw om me heen om er echt zeker van te zijn dat er niemand was en stotpe de sleutel toen weer weg. Ik besloot maar eens te gaan vragen wat de Kapitein nou allemaal van plan was met die vrouwen dus liep ik naar de Kapiteinshut, eenmaal daar bleef ik staan en klopte ik aan. Terwijl ik wachte op antwoord frunnikte ik even aan mijn kettinkje, maar ik stopte het al gauw weer onder mijn shirt.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Ik weet :']
    Ik had haar ook in gedachten toen ik het schreef :p

    Joshephine
    Als mijn haar droog is gooi ik de handdoek in een hoek. Ik pluk de bloemen uit mijn kapsel en loop naar de stapel kleding toe. Ik wil echt geen mannenkleren aan. Echt niet. Ik moet rillen bij de gedachte alleen al. Welke vrouw zou ooit zoiets kunnen doen?

    Olivier
    Eenmaal in mijn hut pak ik de kaarten er weer bij, maar voordat ik goed heb kunnen gaan zitten wordt er geklopt. Ik berg de kaarten weer op en roep: "Binnen!"