[RPG] -Exchange- (Pirates) - Speeltopics

[url][/url]Joinen, maar geen idee wat RPG's zijn? Kijk hier:
Plop

Welkom 8D
Ahum, eerst het verhaal:

Een stel rijke dames van de Dames Club in Engeland gaan op bezoek bij hun vriendinnen in Frankrijk. Halverwege de reis komen ze echter in een storm terecht. Hun schip vergaat, en slechts vijf dames weten te ontsnappen aan de dood. In een houten sloep drijven ze dagen stuurloos over de zee, tot ze eindelijk een schip zien. Wanhopig beginnen ze te zwaaien, hopend op hulp. Wat de dames echter niet weten, is dat het een piraten schip is… De piraten redden ze, maar niet voor niets. De dames worden gedwongen om hard te werken, en zullen moeten wennen aan het harde, vieze leven op het piratenschip…
Omdat we niet oneindig veel dames kunnen hebben, is er een maximum van 5 dames. En natuurlijk maar 1 dame per persoon, anders is het een beetje sneu als 1 iemand 5 dames heeft en de ander 0. Van Piraten mogen er wel heel veel komen.. Hehehe ^^ (Piraten zijn mannelijk :'])

Voor de duidelijkheid, er zijn dus geen mobieltjes/auto's/moderne kleren.. Maar ik denk dat dat wel logisch is..

Dames:
Joshephine,Rosalie Noa,Maxime,Clarabella
Piraten:
Olivier (Captain),Abby/Jack (Piraat),Peter/Felix(Piraat),Ace (Piraat),Kenneth (Kraaiennest Dude)
Have fun 8D

(p.s. De verhaallijn is bedacht door Souleater, het idee om piraatjes te gebruiken door mij :p)

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ bericht aangepast op 11 maart 2011 - 19:52 ]

Ace - Piraat.

Ik neem een slokje thee en strijk de haren uit mijn gezicht. De jongedame die in de kapitein zijn hut zit vraagt over de plunderpartijen. Dat het nog niet duidelijk is.
'Oh, gewoon ouderwets aan wal gaan en heerlijk plu-' De kapitein kijkt me vernietigend aan en zijn ogen spreken boekdelen: opflikkeren! 'Excuses, het spijt me voor het oponthoud, ik zal je - of moet ik u zeggen? - verder met rust laten. De kapitein wordt kwaad als ik zijn mooie tapijtje beschadig met mijn vieze poten. Tot snel, hoop ik.' En ik vertrek met thee en al. Tot snel? Was dat niet een beetje voorbarig? Ik meen het wel, ik wil niks liever dan haar onder me. Oh god. Ik geef mezelf letterlijk een mep. Twee uur nuchter? Hoe moet ik dat ooit een paar dagen, laat staan een hele week volhouden? Nou, als deze piraat in Tortuga aankomt gaan we los!
Met die gedachte loop ik terug naar mijn slaapplaats, waar ik nodig even mezelf moet plezieren. De gedachte aan al die vrouwen hier die ik niet mag aanraken eist toch het één en ander aan compromissen.

No growth of the heart is ever a waste

Rosalie Noa - Dame

De piraten vroegen ons of we wat kleding nodig hadden en ik wou bijna 'Jaa!!' gillen maar ik hield me met moeite in. De andere dames gingen met de andere piraten mee, terwijl ik verbaasd en bangig om me heen kijk. In zulke acties heb je Josephine nodig en ik zie haar naar boven lopen. Ik sprint naar haar toe en ik zie dat ze droge kleren aanheeft (toch?). 'Josephine, hoe kom je aan droge kleding?' sis ik haar toe en ze kijkt me lachend aan. 'Ik breng je wel' en ze laat het me zien en snel trek ik wat droge kleding aan.

hopelijk is deze goed


ps. ik vind Felix echt wel de sexyst piraat *zwijmelt weg bij plaatje*

Every word written is a victory against death | Michel Butor

Abby/Jack ~ Undercover pirate.
'Ben je een castraat?' vroeg hij plotseling nieuwsgierig, ik keek hem een paar seconden stomverbaasd aan. Die durfde zeg! Elke man zou zich vreselijk beledigt voelen, maar ik schoot daarintegen in de lach. Dat dacht hij dus van me, maar waarom was hij zo benieuwd naar wie of wat ik was? Ik stopte met lachen en keek hem aan, je ging zulk soort dingen niet zonder reden vragen aan mensen. Dat betekende dus dat hij erachter probeerde te komen waarom ik zo 'verwijfd' was. Ik moest voortaan beter opletten, al helemaal in de buurt van Felix.. En ik moest beter op mijn kamer letten, er zat dan wel een slot op, maar dat wa zo makkelijk te forceren.
''Ik ben géén castraat.'' ik vond alles prima wat ze van me dachten, maar ik had geen zin om het slachtoffer te worden van allemaal 'geintjes'.
''Is er nóg iets dat je wilt weten? of kan ik weer gaan?'' hopelijk ging hij geen lastige vragen stellen, maar om zo weg te lopen was nogal verdacht. Heel even vroeg ik me af waar de vrouwen nu mee bezig waren, waarschijnlijk het schip verkennen of proberen niet aangerand te worden. Eerlijk gezegt had ik verwacht dat ze alleen op één voorwaarde op het schip mochten blijven, het was namelijk niet niks. Dat betekende dat we weer minder slaapplaatsen, voedsel en alle andere dingen hadden. We konden ze namelijk moeilijk laten verhongeren.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Joshephine
Ik loop door de gang en kom Rosalie tegen, die een beetje wanhopig lijkt in haar natte kleren. "Als je het niet erg vindt ga ik niet met je mee, want ik zie er zelf namelijk ook niet al te goed uit." Ik kijk met een vies gezicht naar de mannenkleren die ik aanheb. "Maar als je op het dek achter die stapel kisten kijkt liggen daar wel extra kleren. Alleen ze zijn vies. En bedoelt voor mannen." Ik zucht. "Maar ik moet niet zeuren, ze zijn in ieder geval droog." Als Rosalie knikt en wegsprint om droge kleren te gaan halen loop ik verder. Er zou hier toch iets van een bibliotheek moeten zijn? Iets intelectueels?"

Olivier
Ik haal opgelucht adem als Ace wegloopt, en zet Clara ook een kopje thee voor. Ik glimlach verontschuldigend. "Neemt u Ace niet kwalijk, hij zit al een tijd op dit schip. Sommige mensen krijgen dan last van waanbeelden." Ik zie de dames geschrokken kijken. "Oh, hij is niet gek hoor. Hij slaat alleen soms wartaal uit. Niets om bang voor te zijn, daar kan ik u van verzekeren."

Ace - Piraat.

Als ik klaar ben met de mannelijke plicht sta ik op en bekijk mijn slaapplaats. Tot mijn geluk zit ik in een hoek, waar ook nog eens mijn zelf getimmerde kast voor staat zodat mijn bed deels afgeschermd wordt. Toch vind ik dat het hoog tijd wordt om mijn slaapplek eens op orde te gaan brengen. Mijn blik glijdt naar de lappen stof die we ooit eens gepikt hebben uit een geplunderd huis. Het was aanvankelijk de bedoeling dat we die door zouden verkopen, maar een half jaar later was het er nog nooit van gekomen. Prima materiaal voor gordijnen dus. Ik scharrel de stof op, snij het aan reepjes met mijn mes en ga vervolgens op zoek naar een paar flinke spijkers en stevig touw, waar ik de gordijnen aan kan ophangen. Met een beetje mazzel heb ik nog voldoende stof over om er een afdakje van te maken dat voorkomt dat die ratten op m'n kop poepen. Door mijn nuchterheid heb ik spontaan de behoefte om wat aan mijn lichaamshygiëne te doen en een fatsoenlijke slaapplek is de eerste stap. Ik kan mijn vreugde niet op als ik eenmaal de spijkers en het touw heb gevonden. Ik snij een aantal gaten in de stof, rijg het aan het touw en sla met een flinke hamer een paar gaten in bielzen boven me die de muur verstevigen. Na een uurtje flink etteren heb ik het eindelijk voor mekaar: een prachtige zelfgemaakte slaapcabine met lichtblauwe zijden stof. Ace, je kan trots op jezelf zijn. Tevreden leg ik de hamer terug en wandel de gangen door, op zoek naar een paar piraten bij wie ik geldstukken kan ruilen voor een paar sigaren.

[ bericht aangepast op 12 maart 2011 - 13:05 ]

No growth of the heart is ever a waste

Joshephine
Ineens hoor ik voetstappen en ik kijk om. Ik wil niet gezien worden in deze mannenkleren. Nooit van mijn leven. Sterker nog, ik wil er niet dood in gevonden worden. Dat Rosalie me net zag was al erg genoeg, maar zij is een vriendin. Paniekerig kijk ik om me heen. Waar moet ik me verstoppen?

Olivier
Ik haal opgelucht adem als Ace wegloopt, en zet Clara ook een kopje thee voor. Ik glimlach verontschuldigend. "Neemt u Ace niet kwalijk, hij zit al een tijd op dit schip. Sommige mensen krijgen dan last van waanbeelden." Ik zie de dames geschrokken kijken. "Oh, hij is niet gek hoor. Hij slaat alleen soms wartaal uit. Niets om bang voor te zijn, daar kan ik u van verzekeren."

Ace - Piraat.

Volgens mij hoor ik wat. Normaal hangt Jules ofwel Julius Caesar hier rond met zijn maten en ik pak al snel mijn geld tevoorschijn. Ik noem hem Julius Caesar omdat hij steevast een laurierkrans op heeft. Het leidt hem naar de overwinning, is zijn overtuiging. Ik vind hem meer een idioot.
'Julius Caesar, ben jij dat? Luister, ik wil een paar sigaren hebben. Ik heb aan aanbod dat je niet kan weigeren, kijk, een zilverstuk voor vijf sigaren.' Ik kijk omhoog maar wat ik zie is allerminst een piraat. Het is de jonge vrouw die mijn trui aan heeft en ze kijkt me angstig aan. Ze verzuipt er haast in en daardoor valt mijn blik op een half ontblote schouder. Het water loopt me al in de mond. Kom op, kapitein! Hoe kunnen piraten als ik ons nu nog inhouden? Missie, Ace. Denk aan je missie! Ik bijt op mijn lip. Twijfel, twijfel. De akelige twijfel.
'Kom maar met mij mee, ik heb je nodig.' Niet al te zacht trek ik haar aan een arm achter me aan, richting de slaapzaal.

No growth of the heart is ever a waste

Wat is Ace nou weer van plan :'D haha. Poor Jos :x

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Clara - dame

'Dankje' zeg ik tegen Olivier wanneer hij me een kop thee geeft. Ik zuchtte. 'Heeft u misschien enig idee wanneer we weer aan wal gaan?' Niet dat ik het hier zo erg vond. Ik denk dat ik het, het minst erg vond. Ik was de oudste, en wist hoe ik voor mezelf moest zorgen. De andere waren gewend dat pappie of mammie alles voor hun deden. Ik woonde al een tijd op mezelf en dat ging me bijzonder goed af.

A kiss is the beginning of cannibalism - Georges Bataille

Joshephine
Ik hoor iemand roepen, maar voor dat ik weg kan schieten zie ik de man wiens trui ik nu aan heb. Even staan we tegenover elkaar, dan wordt ik meegetrokken. Ik slaak een zacht gilletje, en voel zijn ruwe hand die me meetrekt. "Wat doet u?" zeg ik zacht, maar wel boos. Hoe durft hij me zomaar mee te trekken? Hoe komt hij überhaupt op het idee alleen al?!

Olivier
"Ik weet het nog niet. Ik moet eerlijk zeggen dat ik net bezig was een route uit te stippelen, maar vanwege uw onverwachte bezoek ben ik daar nog niet aan toe gekomen. Voelt u zich echter niet bezwaart, ik vind nog wel tijd." Ik glimlach naar de dames.

Clara - dame

'Dan laat ik u nu rustig uw gang gaan' zei ik terwijl ik opstond. Olivier was bijzonder beleefd en dat vond ik en waarschijnlijk al mijn vriendinnen erg aangenaam. Het deed ons denken aan thuis, de beschaafde wereld. 'Ga je mee Maxime?' vroeg ik aan haar terwijl ik al op weg was naar de deur. 'Ik zie je nog wel' zei ik zacht tegen Olivier terwijl ik lieflijk glimlachte. Hij deed iets met me,al wist ik niet precies wat.

A kiss is the beginning of cannibalism - Georges Bataille

Rosalie Noa - Dame

Nadat ik die afschuwelijke droge kleding heb aangetrokken ga ik opzoek naar de andere dames. Ik kijk om me heen en zie dat Josephine ruw door 1 van de piraten wordt meegetrokken. Het liefst had ik haar gered maar volgens mij is die piraat véél sterker dan mij en ik maak dat ik wegkom en vlucht naar boven. Het liefst wil ik naar die aardige piraat, Jack maar ik zie hem nergens en ik begin om me heen te zoeken. 'Hé zoek je iemand?' hoor ik een stem achter me zeggen, en ja hoor daar staat hij Jack....

[ bericht aangepast op 12 maart 2011 - 20:50 ]

Every word written is a victory against death | Michel Butor

Ik heb geen idee

Ace - Piraat.

"Wat doet u?" hoor ik de jonge vrouw vragen. 'Niet schreeuwen, oké? Ik heb er een hekel aan als ze schreeuwen. Bovendien ben ik drie uur nuchter en geschreeuw kan ik nu echt niet hebben.' Ik loods haar langs de andere bedden en als ik bij mijn eigen gefabriceerde slaaphutje ben stoppen we. Ik laat haar los.
'Kijk. Dit heb ik gemaakt. Gordijnen van zijde rondom mijn slaapplek. En ik wil weten of het er.. nou ja.. mooi uitziet. Geloof me, ik heb mijn best gedaan maar als er nog iets is dat verbeterd moet worden, zeg het dan. Ik heb geen oog voor dingen die er esthetisch goed uit moeten zien, maar jij wel.' Ik blijf even stil staan en vang haar geur weer op. God, wat ruikt ze lekker. Ik slik een krop in mijn keel weg. De jonge piraat die zichzelf aan het verwennen was komt weer opdagen.
'Hé Ace, ik zoek de hamer. Jij de hamer ge- wow. Heb je er nu al één te pakken? Dat doe je snel,' zegt hij met oprechte bewondering. Ik gooi hem een vernietigende blik toe. 'Ik hoop dat we vroeg of laat bij Tortuga aan komen, ik heb wel zin in een flinke knokpartij,' zegt hij dan enthouisiast en zwaait een paar keer met zijn zwaard.
'Leer eerst maar eens goed schermen, jongen. Nu wegwezen. Ik ben met belangrijke zaken bezig.' Ik gooi hem de hamer toe. Hij grinnikt en maakt zich dan uit de voeten.

No growth of the heart is ever a waste

Joshephine
Ik sta even te kijken naar de slaapplek van de man. Het stinkt er, maar de stof ziet er mooi uit. "Het ziet er goed uit.. Voor een matroos dan." Ik trek mijn neus op. Zijn 'bed' bestaat uit een matras waar de stro sprieten uitsteken, en een deken met gaten. Het gordijn dat er omheen hangt is het enige dat ik hier echt mooi vind, ook al hangt het een beetje scheef. Ik draai me om als ik nog een stem hoor. Heb je er nu al een te pakken? Wat bedoelt die man? Hij is zeker dronken. Ik kijk de kamer rond. Zouden ze hier echt slapen?

Olivier
Ik knik naar Maxime en Clara die mijn kamer uitlopen. Ik zit even stil achter mijn bureau. Ik zie je nog wel.. Ik wrijf met mijn handen in mijn ogen en pak de kaarten weer tevoorschijn. Ik zie je nog wel.. Tortuga.. Misschien niet de beste keus met onze dames aan boord. We kunnen ook maar beter niet terug naar Engeland, want daar worden we gezocht. Ik blijf mogelijke bestemmingen bedenken, maar ik heb mijn hoofd er niet bij. Ik zie je nog wel.. Haar stem, en haar glimlach weergalmen in mijn hoofd. God, ik moet hier echt mee ophouden. Ik pak een fles rum en schenk mezelf een kopje in. Dat is beter.

[ bericht aangepast op 12 maart 2011 - 13:51 ]

Felix - Piraat.

Wie the fuck was die gast? Blijkbaar had hij ook al geen gevoel voor trots, zelf geen greintje, aangezien ik hem net een castraat had genoemd en het er gewoon aflachtte. 'Is er nóg iets dat je wilt weten? Of kan ik weer gaan?' vroeg hij daarna, en ik spotte een lichtelijk geërgerd gevoel in zijn stem. Waarschijnlijk was ik een tikje te ver gegaan, ik moest omschakelen naar gewone, onbelangrijke prietpraat. Normaal was ik helemaal de persoon niet om met een willekeurig crewlid over koetjes en kalfjes te staan kletsen. 'Niet echt,' Ik zweeg even en keek dromerig naar de horizon, alsof ik altijd al een piraat had willen zijn. Niet dus. 'Ik vraag me af of de kapitein nog wat leuks voor ons in petto heeft. Die havenstadjes overvallen is gewoon te simpel. Ik zou willen dat we wat avontuurlijkers deden,' verzuchtte ik terwijl ik mijn pistool bovenhaalde en checkte hoe het met mijn buskruit zat. Ik zou het waarschijnlijk moeten vervangen, wat wilde zeggen dat ik daar ook weer voor mocht dokken. Dacht 't niet dus.

Frankly my dear, I don't give a damn.