• [url][/url]Joinen, maar geen idee wat RPG's zijn? Kijk hier:
    Plop

    Welkom 8D
    Ahum, eerst het verhaal:

    Een stel rijke dames van de Dames Club in Engeland gaan op bezoek bij hun vriendinnen in Frankrijk. Halverwege de reis komen ze echter in een storm terecht. Hun schip vergaat, en slechts vijf dames weten te ontsnappen aan de dood. In een houten sloep drijven ze dagen stuurloos over de zee, tot ze eindelijk een schip zien. Wanhopig beginnen ze te zwaaien, hopend op hulp. Wat de dames echter niet weten, is dat het een piraten schip is… De piraten redden ze, maar niet voor niets. De dames worden gedwongen om hard te werken, en zullen moeten wennen aan het harde, vieze leven op het piratenschip…
    Omdat we niet oneindig veel dames kunnen hebben, is er een maximum van 5 dames. En natuurlijk maar 1 dame per persoon, anders is het een beetje sneu als 1 iemand 5 dames heeft en de ander 0. Van Piraten mogen er wel heel veel komen.. Hehehe ^^ (Piraten zijn mannelijk :'])

    Voor de duidelijkheid, er zijn dus geen mobieltjes/auto's/moderne kleren.. Maar ik denk dat dat wel logisch is..

    Dames:
    Joshephine,Rosalie Noa,Maxime,Clarabella
    Piraten:
    Olivier (Captain),Abby/Jack (Piraat),Peter/Felix(Piraat),Ace (Piraat),Kenneth (Kraaiennest Dude)
    Have fun 8D

    (p.s. De verhaallijn is bedacht door Souleater, het idee om piraatjes te gebruiken door mij :p)

    [ topic verplaatst door een moderator ]

    [ bericht aangepast op 11 maart 2011 - 19:52 ]

    Rosalie Noa - Dame

    Het schip komt langzaam op ons gevaren maar ik krijg de schrik van m'n leven, het is geen gewoon schip maar een piratenschip!. Snel stop ik met zwaaien en kijk ik Maxime bang aan. Ze heeft het duidelijk snel door dat ik ben gestopt met zwaaien en ze kijkt me verbaasd aan. 'Waarom stop je met zwaaien?' vraagt ze verbaasd en ik wijs naar de piratenvlag die aan de vlaggenmast wappert. Zodra ze het heeft gezien trekt ze wit weg. 'O nee, wat hebben we nu weer gedaan?' fluistert ze bang. Maar helaas kunnen we niet meer vluchten, het schip is al veel te dichtbij. De andere dames hebben het duidelijk nog niet door en zitten nog steeds als een gek te zwaaien. Josephine heeft als eerste door dat we gestopt zijn met zwaaien en ze kijkt ons verbaasd aan. 'Waarom kijken jullie zo bang?'. 'Omdat dat niet zomaar een schip is, maar een piratenschip' sis ik naar haar toe, en ze trekt meteen ook wit weg. 'Een piraten...s-schip' stottert ze bang en ze laat de andere dames meteen stoppen met zwaaien en vertelt het ook hun. Allemaal zijn we bang, behalve Clarebella dan, die wil juist een leuke piraat ontmoeten en ze staart nog steeds dromerig naar het schip. Het schip ligt inmiddels naast ons en er valt een trappetje naar beneden. 'O nee... hoe kunnen we dit in godsnaam overleven' denk ik bang en langzaam klim ik het trappetje op....


    Every word written is a victory against death | Michel Butor

    Ace - Piraat.

    'Ik eh..' Ik krabbel even achter mijn oor. Ja, wat dan? Ik kan zo ongelofelijk op mijn donder krijgen voor dit soort geintjes. De vorige keer waren we zo onvoorzichtig dat we lieden van de marine omhoog haalden, die ons vervolgens wilden inrekenen. Daar had ik niet op gelet met m'n stomdronken kop. Maar dit waren toch echt overduidelijk vrouwen. 'Dan laten we ze gewoon weer zakken, geen probleem. Of we snijden ze de keel door, niemand die kan praten.' Ik zie hoe Jack de eerste alweer aan boord trek en ik fluit wat onschuldig. Zei iemand hier wat over de keel doorsnijden? Ik niet. Ik help mee met trekken en binnen een mum van tijd zijn alle dames aan boord. Zelfs de oude man staart er vol verwondering naar. Een paar piraten botsen spontaan tegen elkaar op en ik.. ik denk dat ik in de zevende hemel ben. Ik zie de mond van één van de twee blonde dames bewegen en ik hoor gewoon niet wat ze zegt, zo erg ben ik aan het wegzwijmelen.
    'Kapitein!' schreeuw ik, maar er komt geen gehoor. Ik krab wat aan mijn stoppelbaardje en fatsoeneer mijn haar, voor zover mogelijk. De fles rum moffel ik handig weg achter een kist gereedschap. 'Geen.. probleem,' zeg ik met een perverse grijns op mijn gezicht. 'Ace!' zegt de oude man waarschuwend. 'Ik ben Ace,' zeg ik half kwijlend en steek mijn hand uit. Zo'n welgemanierde jongedame kan dat natuurlijk niet weigeren en zodra ik de hare vast heb trek ik haar naar me toe en snuif haar geur op.
    'Heb je vanavond wat te doen, Clara.. eh.. hoe heette je ook alweer?' vraag ik in haar oor. 'Ik namelijk niet.'

    [ bericht aangepast op 11 maart 2011 - 15:12 ]


    No growth of the heart is ever a waste

    Ik moet steeds aan die koe uit donald duck denken als ik Clarabella zie staan ;'$
    Wat schrijf ik vreselijk zielig korte stukjes.

    Abby/Jack ~ Undercover pirate.
    Al gauw viel het me op dat ik een van de weinige, of zelfs de enige, was die niet stond weg te kwijlen bij de dames. Waarschijnlijk dachten ze nu allemaal dat ik homo was. Tsja, ik viel nou eenmaal niet op vrouwen. Een van de vrouwen stelde zich voor aan Ace die daar gretig gebruik van maakte, vrouwenverslinder. Het leek me logisch dat de vrouwen zich niet bepaald op hun gemak zouden voelen op een schip vol kwijlende piraten. Nieuwsgierig keek ik even naar ze, het was duidelijk te zien dat ze van rijkere afkomst waren en ik hoopte sterk dat ze me niet ooit hadden gezien op een of ander kakkersfeest, ookal herkende ik hun niet, andersom zou dan wel kunnen.
    ''Hoe kwamen jullie zo op zee verzeild in dat trieste bootje?'' vroeg ik toen nieuwsgierig, niet dat ons schip er geweldig uit zag, maar bij hun bootje vergeleken was dit geval erg indrukwekkend. Ik vroeg me af of de kapitein het oké zou vinden dat er vrouwen aan boord waren, sommige bemanningsleden waren namelijk erg gelovig en geloofden dan ook sterk dat vrouwen aan boord ongeluk brachten. In mijn ogen was dat dikke onzin, want ik was een vrouw én aan bord, was er wat ernstigs gebeurt? Neehoor, ons schip had zelfs weer de storm overleefd.

    [ bericht aangepast op 11 maart 2011 - 15:19 ]


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Felix - Piraat.

    Mijn blik rustte onderzoekend op de vier vrouwen die binnengehesen worden. Ze waren stuk voor stuk prachtig, jong, maar wat belangrijker was... Rijk! Ik glimlachte kort in mezelf en wurmde me dan tussen het stinkende piratenvolk heen. Ik wist hoe ik dames van adel moest behandelen, ik had aan het Engelse hof genoeg ervaring opgedaan. Je hoefde enkel even je goeie manieren boven te halen en binnen de drie dagen lagen ze met hun benen voor je open, dacht ik met een innerlijke grijns. 'Kom kom, Ace,' deed ik zacht, met een melodieuze stem die ik speciaal voor deze gelegenheid even bovenhaalde. 'Laten we de dames even bekomen. De arme schaapjes komen recht van zee,' Ik pakte hem vast bij de achterkant van zijn shirt en verwijderde hem met een ruk van het figuurtje dat hij te stekken had gekregen. Vervolgens greep ik de hand van het meisje vast, druk er een vederlicht kusje op en glimlach vriendelijk. 'Excuses, juffrouw, u kunt begrijpen dat sommigen onder ons... zich amper kunnen controleren in uw prachtige aanwezigheid,' Ik laat haar hand voorzichtig weer los en maak een klein, elegant buiginkje. 'Felix Anthony, tot uw dienst, juffrouw...' Lang geleden dat ik me zo nog eens gedragen heb, de laatste keer dat ik dit deed, droeg ik marineblauwe uniformen en had ik geld met hopen. En deze dames waren mijn ticket terug naar dat leven.

    [ bericht aangepast op 11 maart 2011 - 15:21 ]


    Frankly my dear, I don't give a damn.

    Rosalie Noa - Dame

    Toen ik eenmaal aan boord was zag ik allemaal piraten kwijlend naar ons kijken, eerlijk gezegd vond ik het nogal eng maar ik probeerde me er niks van aan te trekken. Clarabella stelde zich al meteen voor aan een of andere piraat, die haar schijnbaar leuk vond en ik verschuilde me een beetje achter Josephine. Ineens tikte een piraat op mijn schouder en ik draaide me in een ruk om. 'Hoe kwamen jullie verzeild in dat trieste bootje' vroeg hij en hij keek me nieuwsgierig aan. 'Bij de storm overleefde onze boot het niet en toen vluchtte we dit kleine bootje in' zuchtte ik triest en hij keek me medelevend aan. 'Tja dat is rot voor jullie, ik hoop dat jullie hier mogen blijven' zuchtte hij en ik keek hem geschokt aan. 'Hopen? ik wil helemaal niet terug in dat trieste bootje!' zei ik boos en hij glimlachte vriendelijk. 'Geen zorgen, met al die kwijlende piraten is er te weinig reden om weg te gaan' lachte hij, en ik begon hem meteen aardig te vinden. 'Wat is je naam?' vroeg ik hem nu nieuwsgierig. 'uhmm.. Jack, en de jouwe?' vroeg hij net zo nieuwsgierig aan me. 'Rosalie Noa Moonlight' zei ik beleefd, en ik zag dat de andere dames ook zich aan de andere piraten aan het voorstellen waren..

    [ bericht aangepast op 11 maart 2011 - 15:32 ]


    Every word written is a victory against death | Michel Butor

    Dat stukje hij in Rosalie's tekstje is dat Jack dude? :'D


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    SoulEater schreef:
    Dat stukje hij in Rosalie's tekstje is dat Jack dude? :'D


    ja, want ze weet natuurlijk nog niet dat hij eigenlijk een zij is ;)


    Every word written is a victory against death | Michel Butor

    Ace - Piraat.

    "Kom kom Ace, laten we dames even laten bijkomen," hoor ik ineens en ik laat de dame verrast los. Felix, hij weer. Ik kijk met een stinkjaloerse blik toe hoe hij de hand van één van de dames kust. Oh, concurrentie dus? Ik ben geen goede versierder en natuurlijk is dat hetgeen waarmee je die dames zo rechtstreeks je brits in kan lokken. Ik zucht ingehouden. Hen hoef ik geen geld te geven aangezien ze dat al genoeg hadden. Hoe ga ik dat dan ooit voor elkaar krijgen? Ach, waar maak ik me toch druk om? Ik heb toch genoeg aan mijn mes? Ik stoot Jack aan.
    'Zou de kapitein het erg vinden als ik er alvast één meeneem?' Hij kijkt me aan als een baas zijn hond aankijkt als hij wat stouts heeft gedaan. 'De ellende!' roep ik dan wanhopig en gooi de armen in de lucht. 'Hoe komt een onderkruipsel, een miezerige dekzwabber als ik nou ooit aan een prachtige jongedame? Vertel het me, bij Neptunus! Wat heb ik fout gedaan?! Heb ik, de verstotene uit de hemel, soms mijn allerlaatste kans op geluk vergooid? Waarom?! Waarom gunt u me niet een prachtige schone vrouwenhand?' Natuurlijk wil ik zo snel mogelijk met één van hen mijn brits delen, maar deze keer gaat Ace het goed aanpakken. Deze keer geen messen of pistolen. Deze keer niks meer dan.. Ik werp een blik op Felix, die zijn zachtaardige gespeelde persoonlijkheid de ring in gooit. Niks meer dan.. karakter? Ik kan mezelf wel schieten. Geen vrouw wil me om mijn karakter. Ik ben een onbeholpen zuiplap! En nog een piraat op de koop toe. Maar ik wil er zo graag eentje. Zo ontzettend graag. Ik bedenk me wat. Technisch gezien.. zitten ze op ons schip. En daarmee hebben ze zich te houden aan onze regels. De sluwe grijns verschijnt weer op mijn gezicht. Ik stoot Jack nogmaals aan.
    'Ik wil haar,' fluister ik in zijn oor en sla een arm om hem heen. 'Kijk, die daar. Of.. of die met dat donkere haar? Ooh, ik kan niet kiezen.'

    [ bericht aangepast op 11 maart 2011 - 15:34 ]


    No growth of the heart is ever a waste

    Omdat je ineens dingen besloot wist ik het niet zeker :'D

    Abby/Jack ~ Undercover pirate.
    Het was bijna lachwekkend hoe Felix zich ineens uitsloof, wat een stel zielepoten eigenlijk zeg. Er kwamen eens vrouwen en meteen waren ze allemaal in de zevende hemel, ik richtte me weer tot de vrouw. ''Rosalie dus?'' plots stootte Ace me aan en hij vroeg of de kapitein het erg zou vinden als hij er alvast een meenam en meteen ratelde hij door over hoe hij ooit een van hun zou krijgen.
    ''Laat de drank een keer staan, of is het leven soms te hard voor je zonder die shit?'' ik mocht hem niet zo en dat schoof ik niet onder banken of stoelen, ookal had ik met mezelf afgesproken dat ik me koest zou houden. Opeens kreeg hij een sluwe grijns op zijn gezicht en ik vreesde voor Rosalie en haar vriendinnen dat hij een plannetje had bedacht, iets waar enkel hij van zou profiteren. Kort wierp ik een blik op Felix die zich nogsteeds stond uit te sloven. Mannen waren echt hersenloze wezens. Geld, drank en vrouwen, daar ging het leven bij hun om. Plots stootte Ace me voor de zoveelste keer aan vandaag, mijn arm zou vast al aardig blauw zien van zijn gepor.
    'Ik wil haar,' fluisterde hij en sloeg een arm om me heen die ik meteen van em afschudde. Ik hield niet van lichamelijk contact, één verkeerde beweging had me net kunnen veradden.
    'Kijk, die daar. Of.. of die met dat donkere haar? Ooh, ik kan niet kiezen.' vervolgde hij zijn verhaal en ik rolde met mijn ogen.
    ''Je mag blij zijn als je ooit uberhaupt aan een vrouw komt.''

    [ bericht aangepast op 11 maart 2011 - 15:41 ]


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Heb aangepast hoor Sam :Y)

    [ bericht aangepast op 11 maart 2011 - 15:52 ]


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Haha ^^ Jack houdt niet zo van Ace, waar ik overigens heel goed in kan komen 8D

    Ace - Piraat.

    Ik zucht.
    'Jij snapt er ook helemaal niks van, he jochie. Kijk, Ace zal het je uitleggen. Alles en iedereen op deze boot staat onder het bevel van de kapitein. Dus als de kapitein zegt dat ik er vanavond één mag hebben voor mijn goede werk de afgelopen tijd, dan neem ik er eentje mee naar beneden. Geen probleem. Je bedreigt ze wat met je mes en klaar is kees. Daar heb ik nog wel een weekje poetsen voor over. Moet je je indenken wat er allemaal onder die jurk zit. Een prachtige zachte huid. En je weet hoe lekker die aristocratische vrouwen ruiken.' Ik wrijf wat over mijn kin. 'Tenzij de kapitein zegt dat we ze niet mogen hebben. Jack, dat is een hel, dat zeg ik je! Waar is de rum? Ik moet gauw die gedachte wegdrinken!' Ik grijp naar de fles die ik achter de gereedschapkist heb verstopt, maar hij is verdwenen. De oude bebaarde man grijnst en schiet een slok achterover.
    'Kijk Ace, het ongeluk is al begonnen,' glimlacht hij. Ik wend me weer tot Jack. 'Goed, ik heb een ander voorstel. We delen er één. In jouw kamer, op jouw bed. Want het is een complete zooi daar beneden. En aangezien het jouw kamer is mag jij eerst, dat is wel zo eerlijk. Of val je niet op vrouwen?' Ik ga het vijftal nog eens stuk voor stuk na en het kwijl loopt me haast weer uit de mond. Ooh wat een lijven! Wat sta ik hier nog?

    [ bericht aangepast op 11 maart 2011 - 16:07 ]


    No growth of the heart is ever a waste

    Haha, Ace is ook nog gewoon dik clueless he :x
    Binding aan de roodbloeden :Y)
    En dudes, ik ben er vanaaf niet vanaf half 6,
    moet dansen. Ben denk rond half 9 pas weer terug ^o)

    Abby/Jack ~ Undercover pirate.
    Ik luisterde naar zijn gebazel en het interesseerde me weinig, alsof hij er zoveel verstand van had. Misschien kon ik ervoor zorgen dat Rosalie en haar vriendinnen uit Ace zijn buurt bleven, want die gast was niet helemaal goed in zijn hoofd. Waarom kwam hij trouwens steeds bij mij aanzetten met zijn gelul over die vrouwen? Er waren zat mannen op het dek die dezelfde interesse als hem deelden. Opeens kwam hij met het voorstel om er een te delen op mijn kamer. Dat hij er een wilde delen met mij verbaasde me serieus, maar hij irriteerde me ook. Ook het feit dat hij ook zo dacht over vrouwen maakte het er niet beter op, maar dat deden alle mannen op het schip. Alleen van hun had ik geen last, van Ace met zijn dronken kop wel.
    ''Als ik zeg dat ik op mannen val, blijf je dan uit mijn buurt?'' ik keek hem aan en hoopte dat het hielp. Ondertussen volgde ik zijn blik en zag dat hij weer naar de vrouwen aan het staren was.

    [ bericht aangepast op 11 maart 2011 - 16:15 ]


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Ghehe, zo ik ben er ook weer, ik sla gewoon weer een stukje over.

    Maxime - Dame.

    Ongemakkelijk staan wij dames op een rijtje. We zijn allemaal koud en nat en het idee van rusten klinkt me niet verkeerd in de oren.
    'We waren onderweg naar Frankrijk, waar vaart dit schip heen?' Ik ben niet zo van het praten, maar de schiplieden staan allemaal onderling te praten en dat is nog iets wat ik niet kan hebben. Ik ril, god wat is het vervelend als al je kleren zo aan elkaar geplakt zitten.


    everything, in time

    Ace - Piraat.

    Ik zucht en sla een hand tegen mijn voorhoofd. Op zijn hulp kan ik ook niet rekenen.
    'He ik heb jou niks verkeerds gedaan,' zeg ik verontwaardigd en krab aan mijn rug. Ik staar wat voor me uit en ga mijn volgende stap bedenken. Hoe kan ik dit het beste aanpakken? Dat gegil in mijn oor begint me ook zo'n beetje de keel uit te hangen en bovendien is het gewoon vervelend als ze niet meewerken. Goed. Ace, deze keer geen wapens of bedreigingen. Deze keer.. ga je het goed aanpakken. Ik kijk met een schuin oog naar de piraat die mijn whisky op drinkt. Als ik het goed wil aanpakken moet ik in de eerste plaats eens van de alcohol af blijven. En dat hou ik nog geen dag vol. Ach, waar maak ik me toch druk om? Als je ze maar genoeg angst aanjaagt houden ze wel op met gillen.
    'Het zou toch wat zijn. De kerel die met één van hen aan de haal gaat krijgt een gratis reis naar roem en rijkdom,' zegt de oude man die nog steeds van mijn fles lurkt. Ik kijk hem even verstomd aan, waarna ik mijn blik weer tot de dames richt. Roem, rijkdom en een mooie vrouw in mijn bed! Nooit meer stinkende ratten die boven je brits lopen en op je kop kakken. Wel, dát was me nog eens een vooruitzicht om naartoe te werken. Change of plans, Ace. Jij blijft in het vervolg van de alcohol af en je gaat je gedragen als een heer! Ik werp nogmaals een blik op Felix en de moed zinkt me in de schoenen. Tegen hem kan ik toch nooit op? Ik zie in de ramen van de kapiteinshut mezelf: een onbeholpen stuk stront die nog geen schoon overhemd aan heeft. Zo snel als ik kan hol ik naar het benedendek en breng mezelf op orde. Ace, je moet een heer zijn. Een heer. Ze zal elke dag met je willen vrijen als je het goed aanpakt. Elke dag! Ik gris iets wat op een kam lijkt uit een verlaten hoek en ram het door mijn haar. In de koffer onder mijn brits vind ik een schoon wit overhemd. Zo snel als ik kan ontdoe ik me van mijn vieze overhemd, schrob me schoon en hijs me in het schone overhemd. Ik bekijk mezelf in een spiegelscherf. Dat ziet er goed uit, Ace. Nu doorzetten. Je blijft van de rum af! En, ik herhaal: geen wapens. Geen. Wapens.


    No growth of the heart is ever a waste

    Ben benieuwd of hij van de alcohol af kan blijven :'D
    (C2H6O = alcohol. Triest, moest ik leren voor een toets omgosh.)

    Abby/Jack ~ Undercover pirate.
    Het leek te werken want Ace stond even stil en zei niks en plotseling verdween hij. Geen idee wat hij van plan was, maar ik was teminste van hem verlost. Ik keek naar een van de vrouwen die vroeg waar het schip heen voer. Ik negeerde haar vraag en vroeg ze;
    ''Jullie willen vast wat droge kleren?'' opperde ik, ik wist niet of een van de mannen bereid was wat af te staan, maar ze zouden hun vast niet in natte kleren laten staan als ze wisten dat ze punten konden scoren door wat aan te bieden. Ookal zouden de dames daar niet heel vrolijker van worden, ik was een van de weinige die nog schone kleren enzo in bezit had. Ondanks dat ik me snel had aangepast aan dit ruigere leventje, ik was nog wel gesteld op schone spullen en ik verzorgde mezelf dan ook nog goed, in tegenstelling tot de meeste op het schip. Ondertussen was ik toch nieuwsgierig waar Ace heen gevlucht was zo uit het niets, misschien was hij een plannetje aan het smeden hoe hij die vrouwen kon 'veroveren'. Ik durfde bijna te wedden dat het hem niet ging lukken zonder ze te bedreigen. Als hij toch van plan was ze te bedreigen of dergelijke dan vreesde ik dat ik die vrouwen uit zijn buurt zou moeten houden, voordat hij gekke dingen ging doen.

    [ bericht aangepast op 11 maart 2011 - 16:43 ]


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.