Geen weg meer terug [4] - Forum spelletjes

===oud

[ bericht aangepast op 6 juni 2016 - 18:57 ]

No growth of the heart is ever a waste

Elif - Goede Vampier.
,,Ik vind 't goed.'' zei ze ietwat dromerig, ineens horode ze keiharde klap. ,,Shit!'' ze keek geschrokken. ,,Wat was dat?'' vroeg ze stomverbaasd.

Faith - Slechte Vampier.
Ze dacht eventjes na en haalde toen haar schoduers op. ,,Niet echt.'' ze frunnikte aan haar haren. ,,Misschien ga ik straks weer even zwemmen.'' ineens hoorde ze een hard klap en keek ze verbaasd omhoog. ,,Wtf was dat?'' vroeg ze en keek Savoy vragend aan.

Dewi - Mens.
Ze gluurde even naar Lew, hij sliep nog best lang. Of de tijd ging gewoon traag als je alleen was. Dewi beet zachtjes op haar onderlip, sinds haar uitbarsting bij Lew kwamen de tranen veel sneller en gemakkelijkr. Ze baalde ervang en veegde haar tranen weg, ze zuchtte zachtjes. Ze moest zich niet meer zo laten gaan, haar actie van gisteren was trouwerns ook niet slim. Lew had al zat problemen aan zijn hoofd. Wat was ze weer geweldig bezig. Ze zette de gitaar naast de bank en stond op. Ze liep naar het raam en legde haar armen gekruisd opd e vensterbank, ze duwde het raam nog een stukje open en voelde de frisse lucht. Zwijgend tuurde ze over de boomtoppen heen toen ze ineens een klap hoorde, ze tilde haar hoofd verbaasd een stukje op. Als ze niet had beloofd te blijven was zevast gaan kijken uit nieuwsgierigheid, ondanks het gevaar.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

'What the fuck?' schreeuwde Lew, die alweer ingedoezeld was, geschrokken. Zijn lichaam schoot bijna automatisch als een veer overeind. 'Dewi, gaat alles goed...?' vroeg hij bezorgd, nog een beetje suf van de slaap, terwijl hij het bed uit sprong - bijna over de lakens soeselde- en verwoed naar de bron van het lawaai zocht. Toen hij net als Dewi uit het raam staarde, kon hij echter niks zien, waarop hij lenig als een kat op het dak kroop, om een enorme stofwolk te zien opstijgen uit de andere kant van het huis. 'What the hell are those nutjobs doin'?' vloekte hij, in zijn zuiderse accent hervallend. Snel trok Lew zijn T-shirt en broek aan - die laatste was nog niet volledig droog, maar enfin- en schoof de kast van voor de deur. 'Ga je mee?' vroeg hij aan Dewi, wetend dat het waarschijnlijk een slecht idee was. Hij verveelde zich echter kapot en hij merkte aan Dewi's gezicht dat zij ook wilde weten waar de klap vandaan kwam.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Odile - Slechte vampier.

'Eh..' Even kijk ik naar de arm, waarna ik me weer tot de chaos wend. Geweldig, mag ik dat weer gaan opruimen. Ik haal de doek van mijn arm en het bloed begint langzaam weer te stromen. Ik zucht. Dit soort dingen maken mijn humeur echt om te schieten. 'Oke, het probleem van het hekje is opgelost. Min of meer. Ik zal dit wel in orde maken, zodra ik..' Geïrriteerd kijk ik naar het sijpelende bloed dat inmiddels de palm van mijn hand heeft bereikt. Dan trekt een vreemd krakend geluid de aandacht. Mijn ogen glijden de kamer door en tot mijn verbijstering zie ik dat de enorme kroonluchter pal boven Yue aan nog maar een paar oude draden bevestigd is en op het punt staat het te begeven. Ik grijp Yue vast en gooi haar aan de kant. Op dat moment valt de kroonluchter met een harde klap op mijn rug, waardoor ik even niet meer kan ademen. De tranen springen in mijn ogen van de pijn en ik kuch om weer lucht te krijgen.

No growth of the heart is ever a waste

Yue
Odile maakt haar zin niet af. Ze springt ineens op me af en duwt me weg. Ik wil haar stoppen maar ze is te sterk. Ik voel met een klap mijn hoofd op de grond komen. Dan hoor ik een harde bonk. Ik kijk op en zie Odile naar adem snakken. Op haar rug is een enorme kroonluchter geland. Het lijkt wel of ze de problemen aantrekt. Aan de andere kant... Ze is nu al twee keer gewond geraakt om mij te helpen. Ik slik en sta snel op. Ik duw de kroonluchter van Odile af. "Kun je je bewegen?" vraag ik bezorgd. Ik hoop niet dat ze botten gebroken heeft...

Savoy
Ik hoor een luide knal. Er volgt wat gekraak. Ik schrik, maar laat niets merken. "Hm, misschien heeft Odile een van de mensen de pakken." Ik haal mijn schouders op. "Zwemmen dus. Is het zwembad een beetje mooi?" Ik ben nooit in de kelder geweest waar het enorme zwembad zich bevind. Aangezien de rest van het huis een klerezooi is verwacht ik dat het zwembad er ook wel niet best uit zal zien.

Odile - Slechte vampier.

Kreunend kom ik overeind en wrijf over mijn rug. Verdomme.
'Ja.. alles goed,' zeg ik met een stem waar de pijn van af te horen is. 'Ik denk dat deze kamer nog wat te wensen overlaat wat betreffende stabiliteit,' voeg ik toe en begin de zooi op een berg in de kamer te gooien. Deze keer kijk ik wel goed om me heen om te voorkomen dat nog iets me raakt. Ik gooi de gordijnen open en ik zie hoe het weer licht wordt aan de hemel. Fijn. Ook dat nog.
'Als je wil kunnen rusten zonder één of andere houtsplinter in je buik te krijgen zou ik een andere kamer nemen.' Ik gooi het stuk hout waarop ik doelde op de berg. De rook is inmiddels weer weggetrokken - goddank. Dan valt mijn oog op een oude foto. Ik pak de foto van de vensterbank. Er staat een niet onknappe vampier op afgebeeld met halflang gitzwart golvend haar.
'Hij woonde hier vast, in deze kamer, lang geleden.' Ik trek een glimlach en ik neem zijn gezicht beter in me op. Met name zijn ogen zijn echt pachtig. 'Niet slecht,' zeg ik als beoordeling. 'Lang geleden dat ik voor het laatst knappe vampiers heb gezien.' Onwillekeurig ga ik alle vampiers af waarmee ik de laatste periode in aanraking ben gekomen. Gawyn was niet echt mijn type en bovendien veel te zacht, Savoy is me te vals. Zou me iemand lijken die je in de rug nog aanvalt als er wat mee te winnen valt. Zulke types zijn hatelijk. En er is Lewis nog, de nieuweling die het almaar voor elkaar krijgt om voor m'n voeten te lopen. Ik moet toegeven dat hij een geweldig lijf heeft, maar wat heb je daar aan als je elk moment een mes door je keel geramd kan krijgen? Dat is alleen leuk als je een beetje sadomasochistisch bent ingesteld. Ik kijk weer naar het bloed op m'n arm. In zekere zin ben ik wel sadomasochistisch. No pain no gain. En pijn doet je weer levend voelen, op een bizarre manier.

No growth of the heart is ever a waste

Elif - Goede Vampier.
,,Ik vind 't goed.'' zei ze ietwat dromerig, ineens horode ze keiharde klap. ,,Shit!'' ze keek geschrokken. ,,Wat was dat?'' vroeg ze stomverbaasd.

Faith - Slechte Vampier.
Ze was nieuwsgierig naar wt die klap veroorzaakt had maar aangezien Savoy niet reageerde deed zij ook alsof er nisk gebeurt was. ,,Sure, het is supermooi.'' ze glimalhte flauwtjes. ,,Ben je er echt nog nooit geweest? Tssk, toch zeker geen watervrees he?'' plaagde ze hem met grote grijns.

Dewi - Mens.
Ze was verbaas van Lew's snelle actie, hij had net een ninja geleken of iets dergelijks. toen hij de kast vvan voor de deur schoof had ze al zo'n idee wat hij van plan was. Dewi keek 'm aan en knikte. ,,Sure, heb weinig keus, nietwaar?'' ze grijnste flauwtjes naar hem, aan de ene kant was ze super nieuwsgierig en had ze wel zin in wat actie. Aan de andere kant wist ze dat het weer gevaarlijk voor haar kon zijn, maar daar moest ze maar even niet aan denken.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

'No worries, ik bescherm je wel.' In een andere situatie had het misschien komiek geklonken, maar hij zei het doodserieus, alvorens voor haar uit de draven en de muffe geur van het stof te volgen. Hij was net iets te enthousiast, maar het kon hem weinig schelen. Bodyguardje spelen was nou niet meteen het meest interessante wat hij ooit gedaan had en hoewel hij net gejaagd had, miste hij het gevoel van adrenaline en spierkracht al terug. Hij hield van de manier waarop zijn lichaam op automatische piloot werkte als hij in een moeilijke situatie kwam. Misschien was het naar problemen zoeken, maar hij brandde van nieuwsgierigheid en zijn spieren kriebelden om gebruikt te worden.
Hij was weinig verrast toen ze uiteindelijk aankwamen in de gang waarin Odile's kamer huisde. Het was echter de kamer daarnaast waar ze de chaos aantroffen, met Odile en het nieuwe meisje er midden in. 'Ik had moeten weten dat jij het was,' grinnikte hij geamuseerd, nonchalant tegen de deurpost leunend terwijl zijn loodgrijze ogen de kamer in zich op namen. 'Love what you've done with the place... Heel... modern.' Oh ja, hij was verveeld...

Frankly my dear, I don't give a damn.

Elif - Goede Vampier.
,,Ik vind 't goed.'' zei ze ietwat dromerig, ineens horode ze keiharde klap. ,,Shit!'' ze keek geschrokken. ,,Wat was dat?'' vroeg ze stomverbaasd.

Faith - Slechte Vampier.
Ze was nieuwsgierig naar wt die klap veroorzaakt had maar aangezien Savoy niet reageerde deed zij ook alsof er nisk gebeurt was. ,,Sure, het is supermooi.'' ze glimalhte flauwtjes. ,,Ben je er echt nog nooit geweest? Tssk, toch zeker geen watervrees he?'' plaagde ze hem met grote grijns.

Dewi - Mens.
Ze volgde hem en al gauw kwamen ze bij de ravage terecht, met grote ogen keek ze ernaar. Dit huis moest wel heel oud zijn, anders zou het niet zomaar instorten. Of ze hadden wel heel wilde taferelen moeten hebben uitgevoerd. Wat hadden ze sowieso gedaan dat alles instortte? haar blik gleed langzaam naar odile en toen naar Yue, ze wist nog steeds niet of ze Yue kon vertrouwen maar het zag er naar uit van wel.Zachtjes beet ze op haar onderlip en bleef op een afstande, geen zin om neergehaald te worden of iets dergelijks.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Odile - Slechte vampier.

Tot mijn stomme verbazing hoor ik ineens de stem van Lew. Vlug zet ik de foto neer. En ik dacht dat niks mijn humeur meer kon verpesten dan deze ravage. Ik doe mijn mond open om wat venijnigs terug te zeggen, tot ik ineens de zoete geur van dat mensenkind opvang. Oh, een beetje mensenbloed zal mijn arme pijnlijke rug wel doen genezen.
'Zeg soldaatje, wil je even aan de kant gaan, je staat tussen mij en mijn voedsel,' zeg ik glimlachend en weet net te voorkomen dat ik begin te watertanden. Hoe kan hij zo stom zijn haar rechtstreeks naar mij te leiden? Wil hij soms van haar af? En ik denken dat ík de zaken niet op orde heb. Van sommige vampiers snap ik echt helemaal niks. 'Kom maar bij Odile,' zeg ik grijnzend, alsof ik een hond aan het aanhalen ben. Nou, een beetje hond weet nu wel dat ie moet maken dat hij weg komt, maar het is gewoon mijn sadistische, speelse zelf die op komt dagen.

[ bericht aangepast op 8 feb 2011 - 19:44 ]

No growth of the heart is ever a waste

'Ja dat dacht ik al,' antwoorde hij zacht waarna hij geeuwde. 'Je wordt voorspelbaar, schat,' Hij keek even nieuwsgierig naar de foto die ze had laten vallen, zag een man en verloor zijn interesse. 'Kom op. Doe je best. Val me aan.' daagde hij haar op een lichtelijk verveelde toon uit. Ergens in zijn hoofd deed zijn geweten een ellenlange preek over hoe hij met Dewi leven speelde, hoe dom het was haar mee te nemen door iets als pure verveling en hoe hij beschaamd moest zijn hoe hij gebruik maakte van Dewi's vertrouwen. En dan dat tikje arrogantie dat er vanuit ging dat hij haar wel zou beschermen. Waarschijnlijk was dit een slecht idee. Maar waarom was het dan zo interessant ?

[ bericht aangepast op 8 feb 2011 - 19:54 ]

Frankly my dear, I don't give a damn.

Yue
Ik kreun. "Odile. Kom op, we kunnen niet nog meer problemen gebruiken. Laten we verband voor je arm zoeken." Ik kijk de man aan. Nu hij zijn enge mes niet mee heeft lijkt hij nog best aardig. Het meisje naast hem was me eerder niet opgevallen, maar nu wel. Haar haar is apart, maar wel mooi. Dan kijk ik de man weer aan. "Kunnen we jullie ergens mee helpen of kwamen jullie voor de gezelligheid?" Het kwam er wat sarcastischer uit dan ik bedoelde. Ik kan gewoon niet aardig tegen hem doen. Elke keer dat ik hem zie denk ik terug aan het mes in Odiles keel.


Savoy
"Watervrees? Moi? Echt niet." Ik grijns. Wie is er nou bang van water? Dat is toch idioot. "Ik houd juist wel van zwemmen. Misschien ga ik zo wel even mee."

[ bericht aangepast op 8 feb 2011 - 19:48 ]

SoulEater schreef:
Elif - Goede Vampier.
,,Ik vind 't goed.'' zei ze ietwat dromerig, ineens horode ze keiharde klap. ,,Shit!'' ze keek geschrokken. ,,Wat was dat?'' vroeg ze stomverbaasd.

Faith - Slechte Vampier.
,,Mwaah, je ziet maar wat je doet. Ik ga naar mijn akmer, misschien dat ik nog even een kijkje neem bij dat zootje ongeregeld. Zo te ruiken houden ze een theekransje.'' ze grijnste flauwtjes naar Savoy.

Dewi - Mens.
Ze wilde net een opmerking maken toen Lew Odile utidaagde, een wenkbrauw vna Dewi ging omhoog. Net zoals zij Odile had utigedaagt en Dewi wist nu al dat ze daar op in zou gaan. Langzaam gleed haar blik weer nar yue die duidelijk tegen een gevecht was, als ze zo 'goed' was, waarom ging ze dan met Odiel om? Haar om praten of iets dergelijks? Dewi zweeg maar en concentreerde zich op Odile, ze kon nu beter geen slachtoffer worden van een verassingsaanval .

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Yue
Ik kreun. "Odile. Kom op, we kunnen niet nog meer problemen gebruiken. Laten we verband voor je arm zoeken." Ik kijk de man aan. Nu hij zijn enge mes niet mee heeft lijkt hij nog best aardig. Het meisje naast hem was me eerder niet opgevallen, maar nu wel. Haar haar is apart, maar wel mooi. Dan kijk ik de man weer aan. "Kunnen we jullie ergens mee helpen of kwamen jullie voor de gezelligheid?" Het kwam er wat sarcastischer uit dan ik bedoelde. Ik kan gewoon niet aardig tegen hem doen. Elke keer dat ik hem zie denk ik terug aan het mes in Odiles keel.

Savoy
Ik haal mijn schouders op. "Is goed. Als er nog wat te drinken valt ruik ik het wel." Ik knik naar Faith bij wijze van afscheid en loop naar de kelder. Faith had gelijk, het zwembad is inderdaad nog mooi. Ik trek mijn kleren uit, op mijn boxer na, en spring het zwembad in.

Odile - Slechte vampier.

Ik ben het niet gewend een uitdaging uit de weg te gaan. Sterker nog, dat doe ik zeer zelden. Even flitsen mijn ogen richting Lew en vervolgens naar het meisje. Dan voel ik de steek weer door mijn rug jagen. Ik vrees dat ik niet in staat ben te winnen, mocht het op een gevecht aankomen. Ik ben één van de zeldzame vampiers die haar eigen kracht niet overschat, maar toch ben ik bijzonder vatbaar voor uitdagingen en provocaties. Toch erger ik me rot aan Lew's nonchalante en wat minachtende houding. Hij denkt echt dat hij haar kan beschermen en hij denkt Odile Lavossa zo goed te kennen. Nou, de tijd zal het leren. En ik heb zeeën van tijd. Ik neem een hap adem en blaas die rustig uit. Mijn variant op tot tien tellen. Even kijk ik Yue aan, waarna mijn mondhoeken lichtjes omhoog krullen.
'Als slangen in een kooi met muizen,' glimlach ik naar Lew met felle ogen - weer refererend naar ons gesprek en naar Dewi's situatie, draai me om en pak de bezem die ergens stoffig in een hoek ligt. Ik voel hun ogen in mijn rug prikken als ik begin te vegen.

[ bericht aangepast op 8 feb 2011 - 20:05 ]

No growth of the heart is ever a waste

Hij kon niet ontkennen dat hij op zijn minst perplex stond van haar gedrag. Hij kreeg geen hoogte van die vrouw. Wat vrij vreemd was, aangezien hij haar karakter had gezien en ze hem normaal gezien niet meer zou mogen kunnen verrassen. Then again, hij vond zijn gave nogal nutteloos en deed ook totaal de moeite niet om het beter onder de knie te krijgen. Hij wilde net wat zeggen, toen hem ineens wat te binnenschoot nadat ze de laatste zin sprak. Zijn ogen vernauwden zich lichtjes terwijl hij nadacht. Als zijn gissingen correct waren, hadden de mensen misschien nog een kans. Ook al was die kans niet al te groot, hij twijfelde er zelf aan of zijn idee wel klopte. Maar wie niet waagt, niet wint... 'Exactly...' fluisterde hij zacht, terwijl hij in zijn hoofd een idee voelde ronddansen. 'Als slangen in een kooi... Dewi? Kom mee. We gaan naar Elif,'

Frankly my dear, I don't give a damn.