Lew wachtte zorgvuldig tot de geuren van de twee vampiers weggestorven waren, slaakte een zucht en richtte zich daarna opnieuw naar Elif. 'Waar was ik...?' mompelde hij lichtelijk gedesoriënteerd, alvorens weer op te pikken met 'Ah ja... Ik weet het weer...' Lew bevochtigde zijn lippen met zijn tong en begon opnieuw te vertellen. 'Odile had het over een kooi met slangen en muizen. En ik dacht; tiens, wat achterlijk om een slang in een kooi te steken. Het glibbert er gewoon uit als de gaten groot genoeg zijn, bij wijze van spreken. En toen realiseerde ik me één van de belangrijkste eigenschap van een kooi de gaten zijn. En toen kwam de bal aan het rollen,' Hij haalde flauw zijn schouders op, haalde de fles Johnnie Walker die hij eerder met Dewi had aangebroken opnieuw uit de kast en goot zichzelf een glas in. 'Ik heb geen idee of het waar is, though. Het is een speculatie, grote kans dat ik er volledig naast zit. Maar we hebben alle tijd van de wereld en het is een begin...' Hij nam een slok van het goedje en genoot van het brandende gevoel alvorens verder te gaan. 'Bijgevolg heb ik ook totaal geen idee waar we net naar zoeken of hoe we ze moeten vinden. Het beste lijkt me om de grenzen af te tasten op zoek naar gaten, al lijkt me dan niet simpel aangezien we dan ook de hoogte in moeten en die grens voor ons -,' Hij wees kort naar Elif en zichzelf,' niet werkt. Dus om eerlijk te zijn hem ik serieus geen idee, hoe we hier aan moeten beginnen. Ook niet of er überhaupt van die gaten zijn...'
Frankly my dear, I don't give a damn.