[RPG] Geen weg meer terug. [2] - Speeltopics

Het oude topic.

Joinen maar geen idee wat RPG's zijn?
Kijk hier!

Inspringen altijd mogelijk. Vraag maar een samenvatting aan mij en ik zal je helpen met in het verhaal komen (;
Het verhaal
Het gaat over een stel kinderen die om de een of andere reden in een verlaten villa in het bos komen. Denk aan weddenschap, weggelopen, verdwaald etc. De villa is enorm, heeft alles wat je maar wensen kan, ookal is het stoffig en wat oud. Maar wat ze niet weten is dat de villa die zo verlaten lijkt al bewoond is, niet door mensen of dieren. Door vampiers. Twee sorten nog wel, de slechte kennen geen medeleven en drinken van alles en iedereen en houden zich vaak niet in, de 'goede' doen het zo lang mogelijk met dierenbloed, maar moeten af en toe ook dat van een mens. Ze nemen dan zo min mogelijk en doen de mensen verder niks. Die twee soorten vampiers haten elkaar, obviously.
Dan nu het grootste probleem, als een mens eenmaal binnen de poorten die rond de villa staan stapt, kan die niet meer terug. Enkel vampiers kunnen naar binnen en naar buiten. Overleven ze het?

Rollen
Normale tiener: Dewi - Candy - Timothy
Goede vampier: Elif - Gawyn
Slechte vampier: Faith - Savoy - Odile

Weetjes over vampiers
- Ze kunnen in het daglicht, maar niet de hele dag. Eerst gaat het jeuken als ze te lang zien en dan pijn doen, als ze dan nog te lang blijven is er logisch wat er gebeurt.
- Als een vampier van een mens drinkt wordt dat mens geen vampier, dat gebeurt pas als een vampier gif 'inspuit'
- Een vampier die een mens ook tot nachtwezen maakt creëert als het ware een band en is eigenlijk verplicht die persoon te begeleiden in het begin.
- Vampier worden is een zeer pijnlijk proces.
- Als vampiers elkaar écht mogen drinken ze elkaars bloed zodat ze een sorot band krijgen ^^
- Vampiers zijn sneller en sterker dan mensen en al hun zintuigen zijn ook sterk ontwikkeld.
- Vampiers kunnen sluipen zonder geluid te maken en kunnen haast opgaan in de schaduwen.
- Vampiers hebben geen eten/drinken nodig, ookal kunnen ze het wel eten.
- Vampiers hebben bijna geen slaap nodig.
- En als laatst; Elke vampier heeft een soort kleine gave, geen vuursturen of iets dergelijks maar denk aan gedachten lezen. Hier een lijstje met ideeën.
Gedachten lezen door op persoon te concentreren of door aanraking
Iemands hele verleden zien door simpele aanraking
Persoon pijnigen als je wilt door enkel te kijken
Dingen verplaatsen zonder aan te raken
Hypnose
Iemand in slaap kunnen laten vallen
Zelf kunenn beslissen hoe je eruit ziet
Ogen verkleuren naar je emotie
Gedachten kunnen 'verzenden'
Als iemand slaapt en je raakt die persoon aan kan je droom meekijken
Dromen manipuleren
Genezen
Emoties aanvoelen
Weten of iemand de waarheid spreekt
Visioenen
En ga zo maar door.

HAVE FUN :'D


Lijst met mensen die niet willen dat hun personage door anderen wordt gebruikt.
(Als je niet wilt dat jouw personages af en toe door anderen worden gebruikt voor kleine dingetjes zoals simpele vragen dan moet je het melden en zet ik je hier neer!)
- nog niemand

[ topic verplaatst door een moderator ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

na hij hij Dewi op een stoel zette

Die vat ik even niet

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Ook goed, hij liet Dewi op een stoel zitten die toevallig in de slaapkamer staat x]

When I'm good, I'm really good. When I'm bad, I'm even better :]

Jamie.

Hij was de kat achterna gevlucht, maar de kat was sneller dan hem en was verdwenen ' Shitje. ' murmelde hij en keek omzich heen. Langzaam liep hij over de gang van de eerste verdieping. God, hier mocht wel eens een stoffer door het huis heen. Met zijn vinger gleed hij over het kastje, daarna keek hij naar zijn vinger waar een dikke laag stof op lag. ' Bah, vies. ' Hij veegde het stof aan zijn broek af en liep veder. Hij voelde zich niet echt op zijn gemak.

[ bericht aangepast op 10 jan 2011 - 19:07 ]

Faith - Slechte Vampier.
De jongen kwam al gauw terug en toen Odile alle spullen had hield ze zich ook echt niet meer in. ,,jezus Odile, hoe lang heb je niet gedronken zeg?'' vroeg ze met grijnsje en ging op de toonbank zitten, vervoglens schudde ze haar hoofd. ,,Ik hoef niet, ik vind straks wel mijn eigen hapje.'' Faith gooide haar haren over haar schouders enw iebelde wat met haar benen. ,,Zeg, als je klaar ent, kunnen we dan terug? Of moet je nóg ergens langs?'' eigenlijk had ze niet zo'n zin meer in 't uitje, het idee dat ze nu de jusite spullen hadden zorgde ervoor dat ze gauw terug wilde zodat ze alles klaar konden zetten. Nouja, Odile kon het klaarzetten en Faith helpen met bedenken waar die krengen opgehangen moesten worden.

Elif - Goede Vampier.
Toen Candy ook tegen Lew had egzegt dat het wel weer wat beter ging vertrok ze emt haar de gang op. ,,Waar heb je je tas voor het laatst gezien/'' vroeg ze, hopelijk niet in kamer van een van die moordmachines, dat zou voor meer problemen zorgen.. Ineens bleef Elif staan, ze rook wat bekends.. Een mens, maar meer, ineens hoorde ze gemiauw dat haar gedachtes bevestigde. ,Kom.'' ze pakte Cndy's hand en trok haar mee, toen ze de hoek omliep zag ze een kat, iets wat ze al heel lang niet ha gezien. Elif hurkte neer en riep het poesje die nieuwsgierig op haar afkwam, Elif glimlahte en aaide over zijn koppie. ,,He moppie, hoe kom jij hier?'' ze pakte het beestje op en ging weer staan.

Dewi - MensenGeval.
Ze grinnikte zachtjes om Gawyn omdat hij er ook niet uit kwam. ,,Meld het me maar als je wel een andere naam weet dan bodyguards.'' zei ze met grijnsje, vervolgens keek ze heo hij een tas leegkieperde, voedsel. ,,Oeh, ik ben dol op appels.'' zei ze vrolijk toen ze die zag, ze plofte neer op de stoel en pakte de appel. Voordat ze een hap nam keek ze de twee jongens, naja mannen.. Jonge mannen dan, aan. ,,Bedankt.'' zei ze met glimlachje en nam hap van de appel.

[ bericht aangepast op 11 jan 2011 - 13:37 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Gawyn Goede vampier
"Y'are welcome," antwoordde hij vrolijk. Hij deed geen moeite om zichzelf te verbeteren in het Nederlands; de mensen van tegenwoordig konden prima Engels - of in zijn geval iets lastiger, Schots - verstaan, vooral zo'n simpele zin, en zelfs voor hem werd het na verloop van tijd steeds irritanter om een andere taal dan zijn natuurlijke te spreken. Hij wist dat het eigenlijk makkelijker zou moeten worden na verloop van tijd, maar hij was blijkbaar een speciaal geval, bij wie het steeds moeilijker werd. Aight. "Ik hield eerst ook wel van appels, volgens mij," voegde hij er dromerig aan toe. Hij moest aan de boomgaard denken die vroeger achter 'zijn' fort stond. Iedereen in de verre omgeving vond dat nogal exotisch, want zoveel appelbomen komen er niet voor in Schotland, toentertijd, in ieder geval. Vaagjes viel het hem op dat hij de laatste tijd weer vaker aan Schotland moest denken. Misschien kon hij binnenkort op vakantie gaan. Als de meisjes weer terecht waren, in ieder geval.

When I'm good, I'm really good. When I'm bad, I'm even better :]

Odile - Slechte vampier.

Ik veeg het bloed van mijn mond af en laat het nog warme lichaam vallen.
'Ik haat het als ze aan me zitten,' sis ik, 'maar het was het allemaal waard,' voeg ik toe met een valse grijns. Ik voel me heerlijk, haast levend. Mijn ogen glijden door de winkel heen en trekken mijn belangstelling bij een gloednieuwe pc, een Apple wel te verstaan. Op mijn gemak trek ik de doos uit het schap en pak het zorgvuldig in. Met een getraind oog kijk ik alle specificaties na. Het krijgt mijn goedkeuring. Ik stap over de jongen heen en wenk Faith.
'We smeren 'm hier, voor ze argwaan krijgen.' Via de achteringang lopen we de winkel uit. De straat is nog drukker geworden door al het uitgaansvolk. Ik zie een aangeschoten jongen tegen mijn motor aanleunen. Mijn motor!
'He! Wegwezen!' schreeuw ik en loop met computer en al dreigend op hem af. 'Oh.. sorry schat,' zegt hij en gaat aan de kant. Ik grijp hem hard vast en wil uithalen, maar op het laatste moment bedenk ik me. Geen. Argwaan.
Ik geef Faith de spullen in handen en al weldra zijn we weer op weg naar huis. De terugreis lijkt sneller te duren, maar dat kan ook komen door mijn waanzinnig hoge snelheid. Via het luik komen we weer in mijn kamer die zoals altijd koud en donker is.
'Het is hier stil. Ik ruik de geur van de mensen nog maar vaagjes. Ik moet het nu doen,' zeg ik. Zo snel mogelijk berg ik de Mac op en pak de apparatuur uit. Goh, wat een kleine camera's. 'Alleen even knutselen met de frequentie, straks kan een of andere vampier met z'n mobieltje mijn zender lokaliseren. Laat dit maar aan mij over.'

[ bericht aangepast op 11 jan 2011 - 18:22 ]

No growth of the heart is ever a waste

Faith - Slechte Vampier.
Faith was blij toen ze weer op de motor terugzaten, het enige nadeel was Odile's snelheid. Ze leek nu nog sneller te gaan dan eerst. Toen ze bij het huis waren stapten ze af en liepen ze naar binnen, de twee liepen gelijk door naar Odile's kamer waar Faith de spullen op de grond dropte. Faith lusiterde naar Odile die zei dat ze er meteen aan ging beginnen. ,,Kan ik nog helpen met iets?'' vroeg Faith terwijl ze op de armleuning van de bank ging zitten. ,,Of wil je het allemaal zelf doen?'' voegde ze er nog aan toe, ze kon begrijpen dat ze meer in de weg zou lopen dan echt helpen.. Tenzij ze die dingen moest verstoppen, dan wist ze wel een paar plekken.

Elif - Goede Vampier.
Toen Candy ook tegen Lew had egzegt dat het wel weer wat beter ging vertrok ze emt haar de gang op. ,,Waar heb je je tas voor het laatst gezien/'' vroeg ze, hopelijk niet in kamer van een van die moordmachines, dat zou voor meer problemen zorgen.. Ineens bleef Elif staan, ze rook wat bekends.. Een mens, maar meer, ineens hoorde ze gemiauw dat haar gedachtes bevestigde. ,Kom.'' ze pakte Candy's hand en trok haar mee, toen ze de hoek omliep zag ze een kat, iets wat ze al heel lang niet ha gezien. Elif hurkte neer en riep het poesje die nieuwsgierig op haar afkwam, Elif glimlahte en aaide over zijn koppie. ,,He moppie, hoe kom jij hier?'' ze pakte het beestje op en ging weer staan.

Dewi - MensenGeval.
Toen ze de appel al voor de heflt ophad stopte ze evne met eten en keek naar Lew&Gawyn. ,,Trouwens..'' begon ze. ,,Jij kan iemands verleden zien he?'' zei ze tegen Gawyn en keerde zich toen naar Lew. ,,Kan jij ook zoiets?'' vroeg ze oprecht nieuwsgierig. Hopelijk kon hij niks vreemds zoals gedachten lezen, misschien kon hij wel helemaal niks bijzonders.. Dewi nam nog een hap van haar appel en toen ze haar mond leeghad stelde ze alweer de volgende vraag. ,,En hoe ruikt mijn bloed eigenlijk?'' het was een stomme vraag maar ze was nou eenmaal nieuwsgierig. Altijd al geweest. Terwijl ze op antwoord wachtte at ze rustig verder.

[ bericht aangepast op 12 jan 2011 - 14:31 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Dubbel xd

[ bericht aangepast op 12 jan 2011 - 14:31 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

'Ik zie karakters. Enfin, soms toch. Als ik dicht genoeg tegen iemand sta en de toevalsfactor meewerkt.' legde hij uit. 'Ik heb het nog niet helemaal onder controle, dus het gebeurt heel willekeurig.' Lew plofte neer op Elif's bed. 'En bloed ruikt voor iedereen anders. Ik weet dat 't voor mensen ietwat ijzerachtig ruikt, maar voor vampiers is het hemels. De perfect combinatie tussen zoet en zout, zacht van smaak, maar toch pittig. Het is heerlijk,' verzuchtte hij. 'De geur verschilt trouwens van mens tot mens en hun voeding. Bij sommige mensen ruikt het beter dan andere,'

Frankly my dear, I don't give a damn.

Faith - Slechte Vampier.
Faith was blij toen ze weer op de motor terugzaten, het enige nadeel was Odile's snelheid. Ze leek nu nog sneller te gaan dan eerst. Toen ze bij het huis waren stapten ze af en liepen ze naar binnen, de twee liepen gelijk door naar Odile's kamer waar Faith de spullen op de grond dropte. Faith lusiterde naar Odile die zei dat ze er meteen aan ging beginnen. ,,Kan ik nog helpen met iets?'' vroeg Faith terwijl ze op de armleuning van de bank ging zitten. ,,Of wil je het allemaal zelf doen?'' voegde ze er nog aan toe, ze kon begrijpen dat ze meer in de weg zou lopen dan echt helpen.. Tenzij ze die dingen moest verstoppen, dan wist ze wel een paar plekken.

Elif - Goede Vampier.
Toen Candy ook tegen Lew had egzegt dat het wel weer wat beter ging vertrok ze emt haar de gang op. ,,Waar heb je je tas voor het laatst gezien/'' vroeg ze, hopelijk niet in kamer van een van die moordmachines, dat zou voor meer problemen zorgen.. Ineens bleef Elif staan, ze rook wat bekends.. Een mens, maar meer, ineens hoorde ze gemiauw dat haar gedachtes bevestigde. ,Kom.'' ze pakte Candy's hand en trok haar mee, toen ze de hoek omliep zag ze een kat, iets wat ze al heel lang niet ha gezien. Elif hurkte neer en riep het poesje die nieuwsgierig op haar afkwam, Elif glimlahte en aaide over zijn koppie. ,,He moppie, hoe kom jij hier?'' ze pakte het beestje op en ging weer staan.

Dewi - MensenGeval.
,,Karakters zien? Lijkt me handig.'' zei ze en stond op, ze gooide het klokhuis van haar appel in de prullenbak. ,,Dus je kan mijn karakter niet zien?'' vroeg ze toen aan hem, Dewi liep terug en plofte weer neer op haar stoel. Toen luisterde zwijgend naar zijn uitleg over heo bloed rook. ,,Klinkt als een soort parfum.'' ze grinnikte zachtjes. (wauw, inspiuloos o-o)

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

'Hehe, één dat alleen mensen dragen...' Glimlachte Lew die bijna begon te watertanden bij de gedachte alleen. Het was lang geleden sinds hij voor het laatst mens had gedronken, maar hij proefde de smaak nog steeds op zijn tong. Die stond voor eeuwig in zijn geheugen gegrifd. 'Nee serieus, het is bijna onweerstaanbaar. Maar na een tijdje kan je leren om je zintuigen te verminderen, zal ik het maar noemen, en dan ruik je het niet zo nadrukkelijk. Anders zou ik me waarschijnlijk niet kunnen controleren,' gaf hij toe. 'Nu kan ik jouw karakter inderdaad niet zien. Ben je te ver weg voor. En zoals ik al zei; ik heb het nog niet onder controle...'

-Ik vrees dat we zullen moeten wachten tot de bad guys aanvallen ofzo x'D-

[ bericht aangepast op 12 jan 2011 - 14:51 ]

Frankly my dear, I don't give a damn.

Er was al iemand die wilde joinen
Dus ik heb egrvaagt of die bad guy wilt spelen.
+ Ik kan lily even vragen fo ze wat met Savoy doet
en Faith&Odile kunnen ook nog aanvallen als ze klaar zijn

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Ja ? Wie ?
En misschien is dat een goed idee x'D Want Savoy lijkt wel van de aardbodem verdwenen te zijn oô

Frankly my dear, I don't give a damn.

ene vluuv xd

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Hier ben ik dan ^^

Yue-Vampier (Ze heeft nog geen kant gekozen)
Bijnaam:Heeft ze niet
Geboortedatum: 1 Januari 1996
Leeftijd: 15
Geslacht: Vrouw
Karakter: Verlegen, Stil, Vertrouwt snel mensen, aardig, zorgzaam, soms best wel jaloers (maar laat dat niet merken), Ze heeft een vrij normale jeugd gehad tot op de dag dat ze vampier werd natuurlijk xp
Houdt van: Lezen, Tekenen, lange gepsrekken voeren, strand/boswandelingen, mensen met een vreemde persoonlijkheid/achtergrond (is ze zeg maar in geïnterreseerd )
Houdt niet van: Sporten, het geluid van de wekker, De geur van benzine, gemene mensen (ook al vind ze ze wel interessant), gevoelloze mensen
Verleden: Vrij normaal.. Ze woont nog bij haar ouders (logisch op je 15e -.-')
Uiterlijk: Slank, ietwat tenger, maar niet mager, Heel lichtblond stijl haar, haast wit, Heldergroene ogen, verder normale mond/neus :p, ze is trouwens vrij bleek, maar niet wit ofzo
Kleding: Ze houdt van (gescheurde) skinny jeans, tanktops, vesten en pullovers, maar ook wijdere shirts/tuniek-dingen, en jurkjes , verder houdt ze van symbolische sieraden dus bijvoorbeeld geërfde dingen ofzo

Even een eerste stukje:

Langzaam opende ik mijn ogen. Ik voelde een bonkende pijn in mijn hoofd en een stekende pijn in mijn nek. "Auw.." kreunde ik, terwijl ik probeerde rechtop te zitten. Mijn keel voelde zo droog.. Ik had dorst, maar geen trek in water gek genoeg. Wat was er ook al weer gebeurd? Ik keek naar mijn armen, die onder de krassen zaten, en mijn nieuwe zomerjurkje. Er liep een grote scheur vanaf mijn rechterdij tot aan mijn knieën. En toen ik de stof opzij deed zag ik dat er een evengrote snee onderzat. Ik voelde de tranen prikken in mijn ogen, maar zei tegen mezelf sterk te blijven. Ik voelde aan mijn nek en merkte dat er twee kleine wondjes vrij dicht bij elkaar zaten. Ondanks mijn situatie kon ik het niet laten te glimlachen. Nu kon ik iedereen mooi wijsmaken dat ik gebeten was door een vampier. Als ik ze ten minste nog terug zou zien.. Want ik had geen idee waar ik was. Vanmiddag was ik een wandeling gaan maken in het bos, op zoek naar planten of dieren om te tekenen. Maar ik was aangevallen door iets, waarschijnlijk een dier dat probeerde zijn jongen te beschermen, en ik kon me niet veel meer herinneren van wat er was gebeurd. Langzaam stond ik op en probeerde me te oriënteren. Omdat ik werkelijk geen idee had waar ik was besloot ik maar een trucje toe te passen dat mijn moeder me ooit had verteld. Ze vertelde me dat als je in een doolhof was, je gewoon je rechterhand op de rechtermuur moest leggen, en die steeds moest volgen. Hoe lang het ook duurde, je zou uiteindelijk een uitweg vinden. Hier waren echter geen muren, dus ik besloot de rechterkant van het pad te volgen. Nadat ik ongeveer een halfuur had gelopen zag ik een grote schaduw. Het was een enorme villa, zo een die je in griezel films ziet. Ik rilde even, maar bedacht me dat hier misschien mensen woonden die me konden helpen, of in ieder geval de weg wijzen. Ik liep door de grote ijzeren poort heen naar het huis toe. Zachtjes klopte ik op de deur. "Hallo..?"

[ bericht aangepast op 12 jan 2011 - 16:30 ]