[RPG] Geen weg meer terug. [2] - Speeltopics

Het oude topic.

Joinen maar geen idee wat RPG's zijn?
Kijk hier!

Inspringen altijd mogelijk. Vraag maar een samenvatting aan mij en ik zal je helpen met in het verhaal komen (;
Het verhaal
Het gaat over een stel kinderen die om de een of andere reden in een verlaten villa in het bos komen. Denk aan weddenschap, weggelopen, verdwaald etc. De villa is enorm, heeft alles wat je maar wensen kan, ookal is het stoffig en wat oud. Maar wat ze niet weten is dat de villa die zo verlaten lijkt al bewoond is, niet door mensen of dieren. Door vampiers. Twee sorten nog wel, de slechte kennen geen medeleven en drinken van alles en iedereen en houden zich vaak niet in, de 'goede' doen het zo lang mogelijk met dierenbloed, maar moeten af en toe ook dat van een mens. Ze nemen dan zo min mogelijk en doen de mensen verder niks. Die twee soorten vampiers haten elkaar, obviously.
Dan nu het grootste probleem, als een mens eenmaal binnen de poorten die rond de villa staan stapt, kan die niet meer terug. Enkel vampiers kunnen naar binnen en naar buiten. Overleven ze het?

Rollen
Normale tiener: Dewi - Candy - Timothy
Goede vampier: Elif - Gawyn
Slechte vampier: Faith - Savoy - Odile

Weetjes over vampiers
- Ze kunnen in het daglicht, maar niet de hele dag. Eerst gaat het jeuken als ze te lang zien en dan pijn doen, als ze dan nog te lang blijven is er logisch wat er gebeurt.
- Als een vampier van een mens drinkt wordt dat mens geen vampier, dat gebeurt pas als een vampier gif 'inspuit'
- Een vampier die een mens ook tot nachtwezen maakt creëert als het ware een band en is eigenlijk verplicht die persoon te begeleiden in het begin.
- Vampier worden is een zeer pijnlijk proces.
- Als vampiers elkaar écht mogen drinken ze elkaars bloed zodat ze een sorot band krijgen ^^
- Vampiers zijn sneller en sterker dan mensen en al hun zintuigen zijn ook sterk ontwikkeld.
- Vampiers kunnen sluipen zonder geluid te maken en kunnen haast opgaan in de schaduwen.
- Vampiers hebben geen eten/drinken nodig, ookal kunnen ze het wel eten.
- Vampiers hebben bijna geen slaap nodig.
- En als laatst; Elke vampier heeft een soort kleine gave, geen vuursturen of iets dergelijks maar denk aan gedachten lezen. Hier een lijstje met ideeën.
Gedachten lezen door op persoon te concentreren of door aanraking
Iemands hele verleden zien door simpele aanraking
Persoon pijnigen als je wilt door enkel te kijken
Dingen verplaatsen zonder aan te raken
Hypnose
Iemand in slaap kunnen laten vallen
Zelf kunenn beslissen hoe je eruit ziet
Ogen verkleuren naar je emotie
Gedachten kunnen 'verzenden'
Als iemand slaapt en je raakt die persoon aan kan je droom meekijken
Dromen manipuleren
Genezen
Emoties aanvoelen
Weten of iemand de waarheid spreekt
Visioenen
En ga zo maar door.

HAVE FUN :'D


Lijst met mensen die niet willen dat hun personage door anderen wordt gebruikt.
(Als je niet wilt dat jouw personages af en toe door anderen worden gebruikt voor kleine dingetjes zoals simpele vragen dan moet je het melden en zet ik je hier neer!)
- nog niemand

[ topic verplaatst door een moderator ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Everest, ik heb een vraagje ^^ Voel je er iets voor om bij nog een ander RPG mee te doen? We hebben bij deze nog iemand nodig (:

Gawyn goede vampier
"En ik ben al bijna 400 jaar," deed hij nog een schepje boven op Lew's betoog. "Dus je bent inderdaad een meisje." Hij glimlachte naar Dewi, die er nogal geschokt uit zag. Die had ze vast niet aan zien komen. Hij merkte echter ook dat zijn keel nu toch echt begon te schroeien en hij het niet meer al te lang zonder iets van bloed vol zou kunnen houden in een kamer met twee mensen.
"Nou, Lew, ik ga niet op je geliefde kraai wachten. Ik smeer 'm. Kijken of ik nog een reebok of iets in die richting kan vangen." Hij zwaaide met een glimlach en klopte Candy en Dewi nog even op hun hoofden, waarna hij het raam uitsprong en met een vaart van het dak afgleed.

[ bericht aangepast op 4 jan 2011 - 17:37 ]

When I'm good, I'm really good. When I'm bad, I'm even better :]

oeps.

[ bericht aangepast op 4 jan 2011 - 17:37 ]

When I'm good, I'm really good. When I'm bad, I'm even better :]

Oeps? xDD

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Ik had net per ongeluk gequoted in plaats van aangepast, want ik had iets fout geschreven -slimheid heerst!- 8]

[ bericht aangepast op 4 jan 2011 - 17:41 ]

When I'm good, I'm really good. When I'm bad, I'm even better :]

'Ah echt niet... Ik ben er zeker van dat hij ongelofelijk lekker is,' probeer Lew het beest nog aan Gawyn aan te smeren. 'Dat klinkt enorm gay,' vervolgde hij, meer tegen zichzelf dat tegen iemand anders. 'Veel succes met die reebokken,' Lewis dacht aan de eekhoorns en konijnen waar hij het mee had moeten doen. Dat bos was gewoon een konijnenkerkhof geworden. 'Argh, nogal stomme vraag... maar kan ik ergens douchen?' Lew keek haar een tel verbijsterd aan. 'Dat gaan we uitzoeken,' grijnsde hij daarna. 'Dames? Gelieve mij te volgen,' De jonge vampier draafde Gawyns kamer uit met de twee meisjes op zijn hielen. Eerst passeerde hij langs zijn eigen kamer, waar hij uit voorzorg zijn bajonet te voorschijn haalde. 'You never know,' glimlachte Lewis, die het wapen tussen zijn broeksriem stak. 'En nu gaan we een douche zoeken...'

Ik zal eens kijken (;

[ bericht aangepast op 4 jan 2011 - 17:52 ]

Frankly my dear, I don't give a damn.

Faith - Slechte Vampier.
haar grijns voorspelde niet veel goeds en ja hoor, ze wilde me mee. Great. Ik volgde haar met tegenzin naar beneden, eenmaal beneden keek ik haar aan met mijn typische 'moet dit nou echt' blik. Als het aan haar lag moest het echt wat ze zei dat ik verderop moest beginnen. Ik zuchtte en pakte de zaklamp aan. ,,Ik zie wel./'' mompelde ik op het laatste wat ze zei, nu moet ze me niet gaan commanderen, daar had ik geen zin in. Ik liep een stukje verder en scheen met de lamp, bah, spinnenwebben.

Elif - Goede Vampier.
Ik hoefde niet lang te zoeken en had me al snel gevoed met een paar konijntjes, toen ik dat had gedaan begon ik richting de stad te lopen. Hopelijk waren er nog een paar winkels open en bleef het nog even bewolkt, ik liep de stad in en het was tot mijn verbazing nog best druk. Zachtjes beet ik op mijn onderlip en keek rond, zo veel winkels, halleluja. Ik begon maar een kant op te lopen en hoopte zo maar een supermarkt tegen te komen. Gelukkig duurde het niet lang voordat dat gebeurde en ik liep naar binnen waar ik het volgende probleem te lijf liep. Wát ging ik kopen en wáár stond het? Naja, waarschijnlijk zou ik de hele winkel een keer door moeten lopen.

Dewi - Mens.
Hoe verbijsterd hij keek was een leuk gezicht, gelukkig nam hij me wel serieus. Ik glimlachte en volgde 'm, ik zag dat Canyd ook volgde. Ik keek naar zijn bajonet, balen dat ik nisk had waar ik me mee kon verdedigen.. Misschien dat ik een keer even in de keuken kon kijken, er lagne vast wel wat messen of iets dergelijks. Terwijl ik meeliep keke ik het huis rond, ik zou vast nog vaak door deze gangen lopen en misschien was het handig als ik wist wat waar was, mocht er weer een achtervolging komen.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Het drietal dwaalde een tijdje door het huis, met weinig succes op vlak van douchemateriaal. Uiteindelijk keek Lewis een beetje verloren om zich heen. Ze bevonden zich in een gang met wat wel oneindig veel deuren leken en hij herkende het totaal niet. 'Oké... we hebben dus een piepklein probleempje,' mompelde Lew die een halve draai op de hakken van zijn schoenen maakte en het duo verontschuldigend aankeek. 'Ik heb absoluut géén idee waar we zijn...' Hij tuitte zijn lippen en glimlachtte toen een beetje, alvorens door zijn haren te strijken en één van de deuren te openen. Met een beetje geluk vonden ze een douche of een bekende kamer.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Just sayin', die kraai is al dood. Odile had dorst :]

Odile - Slechte vampier.

Om eerlijk te zijn heb ik geen flauw idee waar ik met mijn handen in sta te graven, maar het bevalt me niet. Al mijn zintuigen vertellen me dat er gevaar op de loer ligt, maar ik zou niet weten waar vandaan het zou kunnen komen. Verderop zit Faith te ploeteren. Als ik in haar richting kijk zie ik in de schemering van de zaklamp een vaag silhouet. Ik gris naar mijn mes, roep 'aan de kant!' en probeer haar te dekken. Dan sta ik tot mijn stomme verbazing oog in oog en met een half verteerd skelet. Een binnenpretje speelt op.
'Daar had ik veel eerder wat aan moeten doen,' zeg ik geamuseerd. Ik zie hoe Faith een wenkbrauw op trekt. 'Ik heb dagen van hem kunnen drinken zonder dat iets of iemand het doorhad. Hij smeekte me zelfs één van ons te kunnen worden.'

No growth of the heart is ever a waste

Ik weet 't, jij weet 't, Odile weet 't, maar Lew en zijn vriendjes niet
Dat even tussendoor x'D Ik ga even mijn personage af maken (:

[ bericht aangepast op 4 jan 2011 - 18:28 ]

Frankly my dear, I don't give a damn.

Faith - Slechte Vampier.
Ineens komt Odile opme af gerend terwijl ze aan de aknt roept, voordat ik kan reageren stopt ze al, ik volg haar blik en zie een skelet. ,,Daar had ik veel eerder wa aan moeden doen.'' hoor ik ineens, ik kijk Odile aan en trek verbaasd een wenkbrauw op. Ze legt het me uit en ik zucht. ,,Ruim eht de volgende keer even op ja, ik heb geen zin om overal half aangevreten skeletten te vinden.''

Elif - Goede Vampier.
Ik hoefde niet lang te zoeken en had me al snel gevoed met een paar konijntjes, toen ik dat had gedaan begon ik richting de stad te lopen. Hopelijk waren er nog een paar winkels open en bleef het nog even bewolkt, ik liep de stad in en het was tot mijn verbazing nog best druk. Zachtjes beet ik op mijn onderlip en keek rond, zo veel winkels, halleluja. Ik begon maar een kant op te lopen en hoopte zo maar een supermarkt tegen te komen. Gelukkig duurde het niet lang voordat dat gebeurde en ik liep naar binnen waar ik het volgende probleem te lijf liep. Wát ging ik kopen en wáár stond het? Naja, waarschijnlijk zou ik de hele winkel een keer door moeten lopen.


Dewi - Mens.
Ik bleek zo'n idee te krijgen dat hijg een idee had of zich hier uberhaupt een douche bevond, mijn vermoeden werd bevestigd toen hij zich omdraaide en bekende dat hij niet wist waar ze waren. Een vrolijke grijns speelde rond mijn lippen. ,,Dus, meneer is wel ouder dan 80 maar kan de weg nog niet vinden?'' vroeg ik plagerig, ik keek toe hoe hij een deur opentrok. ,,En, is daar wel een badkamer?'' vroeg ik.

[ bericht aangepast op 4 jan 2011 - 19:16 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

'Ik kan wel de weg vinden,' begon hij verontwaardigd terwijl hij de deur terug sloot. 'Gewoon niet hier... En dat was een stoffige kamer met een piano waar we dus niks mee zijn,' Lew blies zuchtend uit en draaide zich opnieuw om. 'Doen jullie die kant, dan doe ik deze,' stelde hij voor terwijl hij de deuren aanwees. 'En als er iemand je strot over probeert te bijten, gil dan zo fucking hard dat zijn verdomde oren er af vallen.' De jonge Amerikaan glimlachte bemoedigend en begon zijn kant één voor één open te doen.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Faith - Slechte Vampier.
Ineens komt Odile opme af gerend terwijl ze aan de aknt roept, voordat ik kan reageren stopt ze al, ik volg haar blik en zie een skelet. ,,Daar had ik veel eerder wa aan moeden doen.'' hoor ik ineens, ik kijk Odile aan en trek verbaasd een wenkbrauw op. Ze legt het me uit en ik zucht. ,,Ruim eht de volgende keer even op ja, ik heb geen zin om overal half aangevreten skeletten te vinden.''

Elif - Goede Vampier.
Ik hoefde niet lang te zoeken en had me al snel gevoed met een paar konijntjes, toen ik dat had gedaan begon ik richting de stad te lopen. Hopelijk waren er nog een paar winkels open en bleef het nog even bewolkt, ik liep de stad in en het was tot mijn verbazing nog best druk. Zachtjes beet ik op mijn onderlip en keek rond, zo veel winkels, halleluja. Ik begon maar een kant op te lopen en hoopte zo maar een supermarkt tegen te komen. Gelukkig duurde het niet lang voordat dat gebeurde en ik liep naar binnen waar ik het volgende probleem te lijf liep. Wát ging ik kopen en wáár stond het? Naja, waarschijnlijk zou ik de hele winkel een keer door moeten lopen.


Dewi - Mens.
De grijns verdween niet van zijn gezicht, hij was gewoon te weg kwijt, ookal wilde hij dat niet toegeven. ,,Geen zorgen, ik red me wel.'' zei ik tegen hem en liep weg. Ik kende de weg nog een beetje en zag al gauw wat bekende punten waardoor ik de keuken wist te vinden, ik zocht in wat laatjes en vond een scherp mes dat mijn aandacht wel trok, hiermee moest ik mezelf wel kunnen verdedigen. Ik stopte het in mij broek en begon mijn zoektocht naar een badkamer.

[ bericht aangepast op 4 jan 2011 - 19:16 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

'Wat?' deed Lew bij het zien van haar lachje, maar ze was al verdwenen. Lew had de hele gang afgelopen en nog steeds had hij geen badkamer gevonden. Hij vroeg zich af wat de bouwer bezielde toen hij zoveel kamers construeerde. En er van verdomme geen één badkamer bij. Wat voor bullshit is dat? vroeg hij zich af. Uiteindelijk liep hij op een drafje terug naar het begin van de gang, waar hij Candy opmerkte die zich waarschijnlijk van de schok, nog niet had verroerd. Een gevoel van medelijden overviel hem opnieuw. 'Kom op schat, het komt allemaal in orde,' trooste hij niet helemaal naar waarheid. Uiteindelijk kon hij zeggen wat hij wilde, het mensenduo zat hier vast tot één van de jagers hun uiteindelijk te stekken kreeg, of ze... een wezen van de nacht werden. Hij pakte voorzichtig haar hand en dwong haar met hem mee te lopen om Dewi terug te vinden. 'Wat heb je daar?' vroeg Lew gealarmeerd toen ze Candy's soortgenote gevonden hadden.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Faith - Slechte Vampier.
Ineens komt Odile opme af gerend terwijl ze aan de aknt roept, voordat ik kan reageren stopt ze al, ik volg haar blik en zie een skelet. ,,Daar had ik veel eerder wa aan moeden doen.'' hoor ik ineens, ik kijk Odile aan en trek verbaasd een wenkbrauw op. Ze legt het me uit en ik zucht. ,,Ruim eht de volgende keer even op ja, ik heb geen zin om overal half aangevreten skeletten te vinden.''

Elif - Goede Vampier.
Ik hoefde niet lang te zoeken en had me al snel gevoed met een paar konijntjes, toen ik dat had gedaan begon ik richting de stad te lopen. Hopelijk waren er nog een paar winkels open en bleef het nog even bewolkt, ik liep de stad in en het was tot mijn verbazing nog best druk. Zachtjes beet ik op mijn onderlip en keek rond, zo veel winkels, halleluja. Ik begon maar een kant op te lopen en hoopte zo maar een supermarkt tegen te komen. Gelukkig duurde het niet lang voordat dat gebeurde en ik liep naar binnen waar ik het volgende probleem te lijf liep. Wát ging ik kopen en wáár stond het? Naja, waarschijnlijk zou ik de hele winkel een keer door moeten lopen.


Dewi - Mens.
(lily moet online komen :'D)
Ik was al een tijdje aan het zoeken toen ik een bekende stem hoorde, ik keek op en zag lew en Candy. Waarom klonk hij zo gealarmeerd? Dacht hij soms dat ik het tegen hem ging gebruiken. ,,iets om mezelf mee te verdedigen.'' vertelde ik hem. Ik kon toch niet altijd op hun vertrouwen? En eerlijk gezegt wilde ik ook niet dat hen hun leven waagde voor ons. Een keer iemand zien sterven vond ik meer dan genoeg.

[ bericht aangepast op 4 jan 2011 - 19:16 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Haha uber dit :'D

@x7UP, ik heb al een bericht geplaatst lol :'D

No growth of the heart is ever a waste