[RPG • 0] Experium || 20 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •(studieobject) 7223 (Michiel)• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 18 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 19 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •(studieobject) 8102 (agami) •15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 19 • Slopen • Gates • Slughorn

---

Kamerindeling

Panthers Jongens (boven) • Onyx en Jester • 7223 en 8175 • Yrla Meisjes (beneden): • Vienna en Fayr • Dezi en 8102 • FersePhone

Lions Jongens: • Fire en Astreal • Fox en Tony • Emil Meisjes: • Onna en Heidi • Serena en Vera • 8226

Elephants Jongens: • Ed(noces) Meisjes: • Stella • Vera • onbekend

Rhino's Jongens: • Romeo • Max • Peter • Azrael Meisjes: • Maaya • Melissa

Buffalo's Jongens: • Goliath Meisjes: • Kijo • Sarah

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

Lijst wacht buiten:
Emil - Adam
Vera - Onyx --- Speech van Merrin
Onna - Nenya
Vrijwilligers vanwege de Disneyquiz.
Serena - Vienna
Fox - Fersephone
Heidi - Fayr.
Astreal - Merrin
Naamloze - Jester
Fire - Yrla (Aanval Damon)

[ bericht aangepast op 1 juni 2020 - 10:30 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Het was in haar opgekomen dat de jongens het misschien bijgelegd hadden. Als Jester een beetje aanhoudend was, zoals Onyx gezegd had, dan zag ze die twee hun geschil wel vergeten. Als dat niet gebeurd was, dan durfde ze er heel wat onder te verwedden dat het ook niet meer goed zou komen. Zo werkte dat bij Onyx. Alsof zijn hart ’s nachts in steen veranderde als die bij het inslapen nog gebroken was.
      Zodra ze de eetzaal binnenstapte, zag ze meteen dat ze nog steeds ruzie hadden.
      Jester zat in zijn eentje in tafel. Helemaal alleen.
      Het aanzicht liet haar gniffelen.
      Zelfs zij had er niet zo sneu uitgezien toen Ednoces haar gedumpt had.
      Ze haalde haar ontbijt op en ging tegenover hem zitten. ‘Arme Jes… Heeft iedereen je nu in de steek gelaten?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

De dag was nog maar nauwelijks begonnen en solliciteerde nu al naar de meest afschuwelijke dag in zijn godganse leven. Jester keek op naar het roodharige meisje voor hem en er schoot een schok haat door hem heen. Niet alleen om wat ze hem en Onyx geflikt had, maar ook de rest van zijn afdeling. Om hoe zij waarschijnlijk ook achter zijn woede uitbarsting had gezeten van een paar dagen terug. Bijna had het gewerkt en ze had duidelijk aantekeningen gemaakt en toegepast op de keer erop.
      Het. Fucking. Kreng.
      Jester liet zijn ontbijt voor wat het was en keek het meisje aan, een flintertje woede diep vanbinnen waar hij zich maar al te graag aan vastgreep. "Arme Maaya," reageerde hij, "heb je nu een deal gesloten waardoor je me niks meer kan flikken? Da's lekker strategisch."

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Ze glimlachte koeltjes. ‘Geen enkele hallucinatie weegt op tegen Onyx’ herontdekking dat vrienden alleen goed zijn om je in de rug te steken. Ach – hij was er zo van overtuigd dat jullie vriendschap zo hecht was. Dat je zo anders was dan Ednoces. Dan mij. Het was eigenlijk best schattig.’ Ze nam een slok thee. ‘Ik zei dat hij met zijn hoofd in de wolken liep. Dat jij heus niet hetzelfde voor hem voelde, dat hij een stompzinnige idioot was om te geloven dat je echt om hem gaf. Hij lachte erom. Zei dat ik het nog wel zou merken.’ Ze grinnikte zacht. ‘Au – wat moet het pijn hebben gedaan toen hij weer op zijn bek ging. Ik had nooit verwacht dat ik je rolemodel zou worden.’ Ze gaf hem een knipoog. ‘Maar als je hem nog harder wil krenken, heb ik wel wat tips voor je, hoor. Ik weet hoe vernietigend zijn wraak kan zijn. Het is voor mij best een bevrijding dat jíj nu zijn aartsvijand nummer één bent. Kan ik ook eindelijk verder met mijn leven.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Het kostte ieder flintertje zelfbeheersing dat hij bezat om haar aan te blijven kijken. Zijn gezicht in de plooi te kunnen houden - voor zover dat überhaupt nog mogelijk was. Want het schuldgevoel dat in hem opwelde was zo groot dat het al het andere verdrong. Jester klemde zijn kiezen op elkaar, maar Maaya praatte rustig verder en hij bleef toch luisteren. Het rotsvaste vertrouwen dat Onyx volgens haar gehad had, begreep hij niet. Pijn deed het wel, maar hij snapte het niet. Onyx had dat juist weggegooid. Of was hij dan toch al die tijd al die loophole van plan geweest? En had hij-
      Jester schoof die gedachte met geweld aan de kant. Maaya was gestopt met praten en dat betekende dat het zijn beurt weer was om iets zinnigs of scherps uit te kramen, wat er dan ook door zijn hoofd heen ging. "Zeven jaar afzien en nu heb je gewonnen," wist hij nog enigszins toonloos uit te brengen. "Wat was jouw reden, Creepy Chick? Om hem te verraden?"

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

De vraag kwam een beetje onverwacht en ze had een paar tellen nodig om te bepalen wat ze kwijt wilde. ‘Ik ben een Rhino. Pure evil – is het niet? Op een dag werd ik volwassen en realiseerde ik me dat vrienden een zwakte zijn. Híj was mijn zwakte en ik wilde geen zwakten hebben.’ Ze haalde haar schouders op. ‘Ik zette me eroverheen. Hij niet. Ondanks zijn harde schil is hij altijd al een gevoelig jongetje geweest, altijd hunkerend naar begrip, naar acceptatie, naar liefde, naar een manier om net als anderen te zijn. Er zijn vast een hoop verborgen pappie en mammie issues.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

      "Vrienden zijn geen zwakte." Jester had zijn blik nog altijd niet afgewend. "En jullie waren close. Die realisatie komt niet zomaar uit de lucht vallen en al helemaal niet als jullie zó close waren dat jullie een bloedband hebben gesloten met elkaar." Jester zond haar een scherp glimlachje. That's right bitch. I know about that. "Voor Experium, maar toch. Je hebt Onyx niet verraden omdat hij je zwakte was, want dat is hij nog steeds. Als ik hem een bloedneus sla, zie jij er niet veel beter uit. Als Dezi door hem een ijspegel heen gooit, ga jij ook onderuit."
      Hij nam een slok van zijn water. "Graag gedaan trouwens, dat redden van je leven." Hij zette het glas weer neer. "Kom op, Creepy Chick. Dan staan we weer gelijk. Beroepsgeheimen mag je delen met iemand in hetzelfde schuitje, niet?"

[ bericht aangepast op 31 mei 2020 - 0:32 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Maaya’s mond zakte nog net niet open. ‘Je weet van onze bloedband? Wauw. Die jongen heeft écht zijn hele ziel aan je blootgelegd.’ Ze grinnikte. ‘Knap gedaan, rooie, om hem zo binnenste buiten te keren. Die gaat nooit van z’n leven nog iemand in zijn buurt laten. Fijn dat jij als leider al je eigen team uit elkaar drijft. Hoeven wij dat niet te doen.’ Ze schonk hem een grijns en nam een hap van haar beschuit met aardbeienjam.

[ bericht aangepast op 31 mei 2020 - 10:20 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Dat betwijfel ik," zei hij met een sluwe grijns. Hij twijfelde of hij het volgende wilde zeggen, maar ach, hij zag Fox er niet voor aan het rond te bazuinen. Hij kon nog altijd doen alsof hij gewoon aan het teasen was. "Hoe was het gisteravond? Hebben jullie al gezoend? Je snapt dat ik hem een uitgebreid verslag moet leveren, nu je hem zomaar vergeet. Hij mist je, wist je dat?" Natuurlijk wisten ze allebei wie hij met hem bedoelde. Hij hoefde de uitleg niet te geven.

[ bericht aangepast op 31 mei 2020 - 10:34 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Fox’ schouders verstijfden. Het was alsof kille vingers zich om zijn hart legden en dat elk moment konden fijnknijpen. Nee Fox. Hij is weg. Geen leerling is hier ooit teruggekeerd. Hij probeert je gewoon bang te maken..
      Hij wilde dat hij dat hardop zou kunnen zeggen, maar hij wist dat Romeo zijn angst voelde. Of dat hij het zelfs aanwakkerde – hij wist het niet.
      ‘We zijn gewoon vrienden,’ antwoordde Fox. ‘En hij – hij is weg.’ Hij hief zijn hoofd. ‘Ik weet dat ik van hem af ben.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Ik spreek haar zometeen, ik hoop dat ze er is," zei hij zachtjes. Ja, hij zou met haar ook nog praten. En hij hoopte dat Nenya hem zou kunnen helpen, dat het hem nog zekerder zou maken van de keuze die hij maakte. Over de volgende twee vragen moest hij even goed nadenken. "Hij is een bedreiging op zich, alleen al hem ontmoeten is het meest gevaarlijke wat je kan doen." Ja, en wie ging dat dit weekend doen?! "En hij is zeker geen lieverdje. We weten nog niet precies wat hij wil, dat is wat te proberen uit te vinden." Het was niet de gehele waarheid, Yrla wist meer dan hij nu 8175 vertelde. Maar hij wilde de jongen niet nog verder in gevaar brengen door alle informatie die hij wist bij hem neer te leggen. "Ik kan je niet meer vertellen dan dit, ik ben bang dat ik je dan in nog meer gevaar ga brengen. Ik snap dat het moeilijk is met zo weinig informatie, maar neem alsjeblieft van me aan dat hij gevaarlijk is. Let een beetje op jezelf en op Merrin. Want ik denk niet dat ik de eerste ben die voor jullie komt, en dat er nog anderen zullen zijn. Als dat zo is, ga dan alsjeblieft naar Jester. Niet naar mij, naar Jester. Die helpt je verder." Hij glimlachte even naar de jongen, ook al kwam die er niet heel goed uit door de ernst van het gesprek.
      Ergens had hij het gevoel dat hij hier zijn eigen ogen aan het ingooien was, zijn kansen bij Zebediah kleiner maakte. Maar hij viel liever zelf door de mand, dan dat hij dit de twee jongsten nog een keer liet doorstaan.

---

It's never gonna happen, Guys.

Adam vond de omslag moeilijk, van iemand die zulke hatelijke dingen tegen hem had gezegd dat hij zich diepongelukkig had gevoeld, naar iemand die hem nu wilde beschermen. Iemand die hem eerst dood had gewild – of hem dat in elk geval wilde laten geloven – naar iemand die nu het tegenovergestelde wilde. Kon hij Yrla nu echt vertrouwen? Was deze zonnebril niet gewoon een soort schijnveiligheid? Nee – dan had hij hem niet naar Jester verwezen. Dan zou hij zo door de mand vallen.
      Zijn ogen ontmoetten die van Yrla even. Hij dacht dat de jongen op het punt stond om weg te gaan, toen schoot hem nog iets te binnen. ‘Kun je de foto naar mij sturen?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Oh, die angst. Het maakte dat hij heel zachtjes in zichzelf lachte, zeker na de woorden die kwamen. Stoere Fox hoor, je bent echt een held. Zebediah moest eens weten dat zijn naam tegenwoordig zoveel angst aanjaagde. Romeo hoefde bij enkele leerlingen maar de naam te noemen en hij had al dat heerlijk sidderende gevoel van angst bij ze losgemaakt. "Dat zou ik ook zeggen," zei hij gniffelend. "Ik zou het ook niet wagen Zebediahs toorn over me uit te roepen."
      Hij keek even naar de jongen en Romeo zijn ogen bleven hangen op de muts op Fox zijn hoofd. Dat zou het perfecte aandenken zijn... Hij liep op de jongen af, trok ruw de muts van zijn hoofd af en zette haastig weer een stap achteruit. Hij rook er even overdreven aan, duidelijk de geur van een shampoo. "Hmm. Dat moet genoeg voor hem zijn om te weten dat het van jou komt toch. Ik weet zeker dat ik van Zeb je alvast mag bedanken voor dit." Hij zette de muts op zijn middelvinger en liet hem daarop draaien. En opeens werden zijn ogen groot. "Oh, nee. Wacht. Ik weet iemand die er vast nog veel blijer mee zal zijn. Misschien krijg ik wel een paar kristallen als bedankje. Hij weet dat ik goed voor je zorg."

---

It's never gonna happen, Guys.

"Uh ja, het gaat wel. Laatste restje nachtmerrie," zei ze met een kleine glimlach. Vienna gooide haar benen van het bed en wreef even door haar ogen om het laatste restje Romeo van haar netvlies te vegen. Heel even keek ze op naar haar vriendin tegenover haar. Zij had gisteravond weer een date gehad met de engerd, een engerd. Ja, dat was hij. "H- hoe was je avond gisteravond?" vroeg ze voorzichtig. Vienna hoopte dat het verschrikkelijk was geweest, maar ze had een vaag vermoeden dat dat valse hoop was.

---

It's never gonna happen, Guys.

"Uh, ja, natuurlijk." Yrla viste zijn iNet weer uit zijn zak, zocht door zijn contacten en stuurde de foto gauw in de richting van de jongen. Yrla draaide zich weg van Adam, wetende dat het gesprek nu klaar was. Hij had niet meer te zeggen tegen de jongen en had het gevoel dat de jongen dat ook echt niet wilde. Hij keek even over zijn schouder, opende zijn mond om iets te zeggen, maar schudde uiteindeljk zijn hoofd en liep verder zonder afscheid terug naar de gang. Daar liep hij naar de kamer die hij wist van Nenya was. Hij moest dit meteen allemaal maar regelen, dan kon hij zijn hoofd ook bij het feest houden vanavond. Hij kon wel iets plezier gebruiken vanavond.
      Yrla klopte aan de deur. "Nenya, ben je hier? Mag ik binnenkomen?"

[ bericht aangepast op 31 mei 2020 - 11:09 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Het woord kristal zorgde ervoor dat hij scherp ademhaalde. Hij probeerde de emoties weg te drukken, zichzelf er wéér van te overtuigen dat Romeo zoals gewoonlijk mindgames speelde. Kris was al weg voordat Zebediah überhaupt interesse in hem kreeg. Voor zover hij wist, hadden de twee jongens elkaar nooit gesproken.
      ‘Mij maak je niet gek,’ zei hij – maar hij voelde alleen maar wanhoop toen zijn stem trilde. Hij probeerde zijn muts uit zijn hand te rukken, maar Romeo trok grijnzend zijn arm weg.
      Die muts betekende iets voor hem. Die had hij pas gekocht nadat Kris weg was. omdat het iets wat hem aan zijn vriend herinnerde. Omdat er niets tastbaars van hem was overgebleven.
      ‘Geef mijn muts terug,’ zei hij. Zijn handen tintelden, hij voelde een hevige boosheid opkomen waarvan hij niet wist of die van Romeo of van hemzelf was. Hij ademde diep in, wilde nu niet in iets wilds veranderen. Dat was vast waar die eikel op uit was.

---

Every villain is a hero in his own mind.