[RPG • 0] Experium || 20 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •(studieobject) 7223 (Michiel)• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 18 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 19 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •(studieobject) 8102 (agami) •15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 19 • Slopen • Gates • Slughorn

---

Kamerindeling

Panthers Jongens (boven) • Onyx en Jester • 7223 en 8175 • Yrla Meisjes (beneden): • Vienna en Fayr • Dezi en 8102 • FersePhone

Lions Jongens: • Fire en Astreal • Fox en Tony • Emil Meisjes: • Onna en Heidi • Serena en Vera • 8226

Elephants Jongens: • Ed(noces) Meisjes: • Stella • Vera • onbekend

Rhino's Jongens: • Romeo • Max • Peter • Azrael Meisjes: • Maaya • Melissa

Buffalo's Jongens: • Goliath Meisjes: • Kijo • Sarah

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

Lijst wacht buiten:
Emil - Adam
Vera - Onyx --- Speech van Merrin
Onna - Nenya
Vrijwilligers vanwege de Disneyquiz.
Serena - Vienna
Fox - Fersephone
Heidi - Fayr.
Astreal - Merrin
Naamloze - Jester
Fire - Yrla (Aanval Damon)

[ bericht aangepast op 1 juni 2020 - 10:30 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Onyx' spottende stem liet zijn hart in elkaar krimpen. Het engeltje op zijn schouder barstte uit in verontschuldigingen en het duiveltje sneerde net zo hard terug. Iets over hoe ze dat nog wel eens zouden zien en vervolgens een commando om zijn mond te houden en zich om te draaien. Het zou opluchten. Afleiden van zijn eigen ellende en hem sterk maken door de haat die alle ruimte kreeg. Het was makkelijk. Een paar woorden en even zijn gave en Onyx zou voelen wat híj voelde. Dat verraad. De keuze die al voor hem gemaakt was en die vervloekte machteloosheid.
      "Misschien heb ik dan genoeg tijd om een plan voor Zebediah te bedenken," zei Jester in plaats van alle suggesties die van links aan kwamen vliegen en hij haalde zijn schouders op.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Ergens had Onyx verwacht dat Jester hém als het heilige boontje dat hij was zou gaan negeren, maar dit nodigde nog wel uit tot een gesprek. Hij ondersteunde met één hand zijn hoofd. 'Nou, misschien kunnen we dan weer een weddenschap doen voor old times sake?' Hij ging Jester echt niet onder zijn neus wrijven hoe klote hij zich voelde. 'Eens zien wie van ons als eerste zijn anti-Zebediah plan heeft uitgevoerd?' Hij wist er zelfs een uitdagende grijns uit te persen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Zodra zijn gouden ogen voor een moment met de hare versmolten, voelde ze hoe haar benen week werden. Haar hart stopte voor een moment en voor een paar seconden was ze bang dat hij haar zou gaan zoenen. Of misschien was ze bang dat ze het zelf wel wilde. Het moment dat hij van haar wegkeek, voelde bijna als een bevrijding en haastig liet ze de jongen los en zette een stap achteruit. Dit was zojuist niet gebeurd, dit was niet gebeurd. Ze waren gewoon vrienden, in wording. En ze wilde dat niet verpesten met .. Ze wilde niet eens aan het woord denken! Nee, nee. Dit was niet aan het gebeuren, niet bij haar.
      "Natuurlijk, mag altijd. Dus als je me nodig hebt, doen we gewoon weer een rondje," zei ze met een glimlach. Ze was echter wel een beetje uit haar doen, die ogen leken nog altijd op haar netvlies te staan, de vriendelijkheid die ze erin had gezien. Ze slikte even ongemakkelijk een brok in haar keel weg. "Je bent ook een stuk ouder dan je afdeling of niet?" vroeg ze zich opeens willekeurig af. De Lions hadden volgens haar heel veel jonkies. Fire was overduidelijk de oudste, maar ze hadden sowieso een naamloze. En ze dacht minstens drie anderen onder de 20. Die Fox gaf ze in ieder geval niet meer dan 20. Al mocht ze eigenlijk hier niet over oordelen, volgende week donderdag werd ze zelf pas 20.

---

It's never gonna happen, Guys.

      "Wat, als Yrla het niet doet steek jij hem gewoon neer?" Nu trok Jester een wenkbrauw op. Hij kon niet geloven dat hij nu werkelijk een gesprek voerde over het neersteken -zonder ironie of grap- van een mens. A living, breathing human. Een hele kutte, toegegeven, maar nog altijd een mens. Ineens moest hij denken Aang en zijn team Avatar, die haast exáct hetzelfde probleem gehad hadden met Vuurheer Ozai. Jester had destijds gevonden dat Sokka gelijk had gehad en dat Ozai het niet verdiende te leven, maar de oplossing waar Aang uiteindelijk mee gekomen was-
      "Kunnen we zijn gave niet wegnemen?" vroeg hij toen, in gedachten verzonken en eigenlijk vergeten dat ze ruzie hadden. Origineel was het niet, maar in de tekenserie had het gewerkt. En als de onderzoekers een failsafe in zíjn hoofd konden bouwen, zouden ze dat trucje niet kunnen herhalen bij de veel gevaarlijker en creepier versie van hem? Maar dan wat sterker? En nu was Jester heus niet van plan een Lionturtle op te zoeken en een speech te horen over de energie van de een en de ander, en in een halve zaklamp te veranderen, maar het idee was goed. Zonder gave kon hij niets beginnen, Koning creep. Achter slot en grendel ermee en opgelost.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘Fox is na mij de oudste, die is tweeëntwintig. Maar die… is vanbinnen nog een stuk jonger, als je begrijpt wat ik bedoel.’ En dat begreep ze vast, want hij dacht dat de meesten Fox wel een jaar of vier jonger zouden schatten. ‘De rest is inderdaad nog jonger… ze zijn gewoon met hele andere dingen bezig,’ vertelde hij terwijl ze langzaam weer in de richting van de campussen liepen. ‘En Zebediah heeft ons House veel leed aangedaan,’ mompelde hij. ‘Zeggen dat we nog niet van hem af zijn… ik kan moeilijk voorspellen hoe ze daarmee om zouden gaan.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Onyx haalde zijn schouders op. ‘Jullie twee zijn de enigen die in elkaars brein kunnen wroeten. Als hij je straks weer de baas is hebben we straks twee Zebediahs. Maar als jij daarop wilt inzetten – mij best. Ik heb zo mijn eigen plan.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Dat jong is ouder dan mij?" vroeg ze met opgetrokken wenkbrauw. "Wauw, dat had ik hem inderdaad niet gegeven." Heel even dacht Fersephone zuur terug naar de meiden die tegenover haar aan tafel hadden gezeten. Bezig met andere dingen, ja... Dat kon ze zich wel ergens voorstellen. "Je zou denken dat het ze wat voorzichtiger of volwassener maakt," mompelde ze. Zoiets zag ze bij de Panthers namelijk wel gebeuren. Na Maaya had ze alle bezorgde blikken op een ieders gezicht gezien, en ze twijfelde er niet aan of niemand was echt onbezorgd bij hen op het moment. Ze dacht even na over zijn woorden, waardoor het stil viel tussen hen. "Dus eigenlijk moeten we een manier zien te vinden, waarop we ze tegen Zebediah kunnen waarschuwen, maar ze mogen het eigenlijk ook niet weten want dan raken ze in paniek? Dat lijkt me haast onmogelijk..." Ze kreeg medelijden met de jongen naast haar. Doordat hij de oudste was, was hij automatisch waarschijnlijk hun leider geworden. En nu hij moest zorgen voor al die jonkies, voelde hij dat op zijn schouders wegen. En niet voor het eerst voelde ze zich opgelucht dat ze de plek van Jester niet had.
      "Mag ik je totaal wat anders vragen?" vroeg ze iets aarzelend. "Ik... Ik heb geprobeerd mijn zus te waarschuwen voor Romeo, maar ze leek niet echt onder de indruk. Ik heb het idee dat hij al te erg zijn grip op haar heeft. Ik moest maar met bewijzen komen, dat hij gevaarlijk is..." Ze durfde hem niet aan te kijken bij de volgende vraag. "Je hoeft het niet te vertellen natuurlijk, we kennen elkaar nog maar zo kort. Maar is er iets, een richting waarin je me kan wijzen, zodat ik Fayr kan bewijzen dat die Romeo niet deugt?"

---

It's never gonna happen, Guys.

Fire dacht daar even over na. Hij wist dat Fox het moeilijk vond om erover te praten, maar hij zou ook inzien wat voor gevaar het meisje liep. ‘Ik weet wel iemand die iets… hartverscheurends heeft meegemaakt door Romeo en Zebediah samen. Ik denk dat ik hem wel zo ver krijg dat hij zijn verhaal aan jullie wil doen.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

      "Mijn tweede failsafe is toch ook niet van Zebediah? Die hoofdpijn?" Onyx' laatste woorden trokken Jester uit zijn gedachten en weer terug naar de realiteit. De realiteit waarin Onyx en hij ruzie hadden en waar ze allebei boos en gekwetst waren. Waarin samen plannen maken wel voorbij was. "Als ik met m'n gave een onderzoeker zover krijg, hoeven we de creep alleen maar naar een lab te halen en klaar is kees. Iemand bewusteloos slaan kan Yrla vast." En vast niet het hele schoolbestuur was corrupt, toch? "Misschien kan ik het bij Cackle proberen. Misschien dat als hij van niets weet, hij nog wel aan onze kant staat ook. Hij heeft mij immers geholpen met het omzeilen van die koppijn. Tot twee keer toe. En volgens mij is dat ook niet helemaal de bedoeling, want woensdag deed hij raar en had het er juist helemaal niet over. Haast alsof er toen iemand op z'n vingers meekeek."

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

"Hmm..." zei ze. Ze wilde ook weer niet perse iemand op stang jagen met haar voorstel. Maar misschien had ze dat wel nodig. "Bedankt voor het aanbod, maar ik probeer eerst wel wat anders trouwens. Als het me echt niet lukt, dan weet ik in ieder geval dat ik bij jullie terecht kan. Ik wil niet iemand onnodig overstuur maken." Normaal zou ze die gedachte nooit hardop uitspreken, maar bij Fire leek het wel te kunnen. Wat Fayr betreft, misschien moest Phone maar eerst de andere hulplijn inschakelen: Vienna. Die kon misschien nog wel meer gedaan krijgen bij Fayr dan dat Fersephone dat kon.
      Uiteindelijk waren ze alweer sneller bij het Panthers house dan ze gedacht had. "Bedankt voor de gezelligheid, Fire. Ondanks de zware boodschap," zei ze met een knipoog. Ze sprong zowat de trap op en tilde haar tas even iets hoger op haar schouder. "En tot morgen. Slaap lekker."

---

It's never gonna happen, Guys.

Onyx kon het niet helpen dat hij moest gniffelen om die woorden. Hij rolde zich weer op zijn rug en vouwde een hand onder zijn hoofd. ‘Wat een dromer ben je toch ook. Jij denkt dat ze een pilletje hebben waarmee je gave weer op wonderbaarlijke wijze verdwijnt ofzo? Spuitje misschien? Ik heb openbare executies gezien omdat leerlingen probeerden te ontsnappen. Als ze hun gave simpelweg konden weghalen, hadden ze dat wel gedaan.’ Hij was even stil, toen draaide hij zich van Jester af en staarde naar de muur. Er zat een bittere smaak in zijn mond. Hij deed het verdomme weer. De kapstok spelen. Het anker waar de goede dingen uit Jesters theorieën aan bleven hangen. Hij liet zich weer gebruiken. ‘Maar whatever, doe wat je wilt. Presenteer je ideeën maar aan je nieuwe BFF.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ergens luchtte het hem op, dat hij Fox daar niet mee hoefde op te zadelen. Hij hoopte maar dat Fersephone echt een ander plan had en dat het werkte, want hij vreesde dat Romeo niet makkelijk zou loslaten.
      ‘Slaap lekker,’ zei hij tegen het meisje. ‘Ik zie je morgen.’
      Hij gaf haar een knikje, daar liep hij naar zijn campus, gefocust op zijn gave om er zeker van te zijn dat er niemand op hem zat te loeren.

---

Every villain is a hero in his own mind.

      Jester staarde naar Onyx' rug en er schoot een steek van wrok door hem heen. "Wat, is het te pijnlijk om te doen alsof we nog vrienden zijn?" vroeg hij spottend. De woorden hadden zijn mond nauwelijks verlaten toen hij zich besefte dat hij ze hárdop gesproken had en zijn bloed veranderde ter plekke in ijs.
      Fuck.
      Fuckerdefuckerdefuck.
      Dat had hij niet moeten zeggen.

[ bericht aangepast op 30 mei 2020 - 16:26 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Onyx haalde diep adem. Ergens had hij verwacht dat die woorden hem lieten schreeuwen, hem zijn vuisten lieten ballen maar hij voelde zich leeg, hol vanbinnen. Doods. 'Ja,' zei hij dof, alsof hij geen enkel verweer meer kon vinden. Hij slikte een brok in zijn keel weg. 'Het doet pijn, Jes.' Hij kwam overeind, voelde zich daar weer sterker door. 'Geef jezelf maar een schouderklopje omdat je me er zelfs zonder gave van kon overtuigen dat er ook voor mij zoiets als vriendschap bestond.' Hij snoof, lachte een beetje vreugdeloos. 'En je hoeft het er niet in te wrijven hoe naïef ik was. Dat heb ik heus wel door.'
      Hij liep naar de kast, trok een trui over zijn hoofd. Hij had niet willen weglopen, hij had gevonden dat dit ook zíjn kamer was maar hij had het gevoel dat hij wéér op barsten stond en hij wilde niet dat iemand dat zag. Dan leverde hij maar een beetje trots in en verbleef hij voorlopig in de wachttoren. Dat was nog altijd beter dan bij Jester, met de constante reminder van zijn eigen stommiteit.

---

Every villain is a hero in his own mind.

De 'sorry' bleef op zijn lippen steken.
      "Het doet pijn?" zei Jester en ook hij kwam overeind van het randje van zijn bed. "Het doet pijn?" herhaalde hij nog eens. "Wel, het moet sneeuwen in de fucking hell," bracht hij uit terwijl hij naar zijn kamergenoot staarde. "En wat nu dan? Je haat me voor altijd en eeuwig omdat voor één keer ik het niet kon opbrengen om het altijd maar te slikken als jij dit bij mij doet?" Jester stapte op Onyx af en ging recht voor hem staan.
      "Of ben je dat soms allemaal weer vergeten? Voor het bal zei je recht in mijn gezicht dat we geen vrienden konden zijn ik trok me er niets van aan dat je het leven rooskleuriger inzag zonder mij. Een paar dagen later sloeg je me bewusteloos om je eigen wil door te drijven en ik heb het je alsnog vergeven." Hij stond zo dichtbij dat hij zijn hoofd in zijn nek moest leggen om Onyx nog aan te kunnen kijken.
      "En gisteren heb je een deal gesloten waardoor je alles met mij zou verbreken en die dérde keer dat je me verraadde kon ik het niet aan. Toen flikte ik het kunstje eens bij jou," siste hij. "En binnen vierentwintig uur overtuig jij jezelf ervan dat ík de bad-guy ben?" Jester schudde zijn hoofd. "Je was niet naïef, Onyx. Probeer hypocriet eens."
      Met een ruk draaide hij zich van Onyx af en liep terug naar zijn bed en ging er pontificaal op zitten. Hij ging echt niet weg. Dit was zijn kamer. Onyx wilde de slachtofferrol spelen? Ooit had Maaya hem verraden en dat was waar, maar deze keer was hij alles begonnen. En hij had het récht niet om dat te vergeten. Jester had hem dan wel weggeduwd, maar dat was nooit zo gegaan als Onyx niet begonnen was. Hij pakte het boek van zijn nachtkastje en sloeg het nietsziend open en probeerde te vergeten dat er überhaupt nog iemand anders in de kamer stond. Probeerde te negeren dat hij door het waas van tranen het boek niet eens zou kunnen lezen als hij dat wilde.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.