[RPG • 250] Are you the one? [Speeltopic • 1] - Speeltopics

Index RPG Actieve Topics Zoek
  • 22 feb 2017 - 8:54   Sweetbrier is offline
    Sweetbrier
    Sweetbrier 3965



    Tien mannen en acht vrouwen worden door MTV naar het wondermooie Maui gestuurd met mooie vooruitzichten; liefde en geld.
    Omdat ze zelf hopeloos zijn als het in het kiezen van partners aankomt heeft de zender besloten hen een handje te helpen. Door middel van uitgebreide screenings en gesprekken is voor elk potje een dekseltje gevonden. Er zit maar één addertje onder het gras: niemand weet wie zijn/haar perfecte partner is en zolang die niet gevonden worden is er van het winnen van één miljoen dollar geen sprake.

    “If your perfect match was standing right in front of you, would you even know it?”


    Het opzet:
    Twintig singles die barslecht zijn in het daten worden samen naar een luxueus resort gestuurd om op zoek te gaan naar de voor hen, door experten bepaald, perfecte match. Elke week spelen ze een uitdaging en krijgen hierbij de kans om één koppel het Truth Booth in te sturen en erachter te komen of zij al dan niet een match zijn. Elk persoon kan via het televisiescherm op hun favoriete koppel stemmen. Zij worden dan de Truth Booth ingestuurd. Op ditzelfde scherm kan iedereen meevolgen of zij een match zijn of niet.
    Wekelijks is er ook de Match-up; de singles proberen te gissen wie hun perfecte match is en eens iedereen gekozen heeft worden aan de hand van spotlichten het correcte aantal matches doorgegeven. Niemand weet echter welke matches de juiste zijn.
    Enkel en alleen wanneer alle matches gevonden zijn winnen de spelers samen één miljoen dollar. Iedereen wint of iedereen verliest.

    Verschil met de tv-serie: bevestigde matches gaan niet naar de honeymoon suite maar blijven gewoon in het huis.



    Rollen
    Mannen: VOL!
    • Aidan John Buckley ~ 26 ~ Sam Claflin ~ Ijsvogel ~ 1.8
    • Alexei Theodore Carter ~ 24 ~ Rhys Pickering ~ Psychopaths ~ 1.6
    • Austin Heath Clarckson ~ 24 ~ Matthew Noszka ~ GriffeI ~ 1.5
    • Brandon ''Bam'' Jason Sadler ~ 25 ~ Jay Alvarrez ~ AdoreDelano ~ 1.1
    • Boyd Aiden Delano ~ 27 ~ Stehen James ~ AdoreDelano ~ 1.8
    • Darryl Christian di Marco ~ 23 ~ Faceclaim ~ McCrory ~ 1.3
    • Finnegan Maxwell Mitchell ~23 ~ Will Tudor ~ Obeah ~ 1.8
    • Nilam Harish Gupta ~ 26 ~ Avan Jogia ~ Prongsiel ~ 1.6
    • Roscoe "Roz" Jonesy ~ 26 ~ Faceclaim ~ Obeah ~ 1.1
    • Ruaidhrí Michael Mitchell ~ 23 ~ Will Tudor ~ PeterMaximoff ~ 1.6
    • Tyler Elijah Lopez ~ 27 ~ Cristiano Ronaldo ~ Habiba ~ 1.4

    Vrouwen: VOL!
    • Ava Jill Cooper ~ 21 ~ Holland Roden ~ Hygge ~ 1.5
    • Callista Jules Larsson ~ 22 ~ Faceclaim ~ Granian~ 1.8
    • Imogen Florence Paige ~ 22 ~ Cami Romero ~ Greenlight ~ 1.5
    • Jackie Rose Delaney ~ 23 ~ Bryana Holly ~ Perffect ~ 1.2
    • Jade Olivia Vauhn ~ 26 ~ Ingrit Vaht ~ Nerha ~ 1.2
    • Leia Havana Fowler ~ 21 ~ Stephanie Bertram Rose ~ Merodeadores ~ 1.6
    • Maelys Bryony Dwight ~ 25 ~ Lily Collins ~ Psychopaths ~ 1.6
    • Robin Clara Beckett~ 22 ~ Kennedy Dawn Stearns ~ Prongsie ~ 1.6
    • Safiya "Saf" Faheem ~ 23 ~ Faceclaim ~ Sempre ~ 1.4
    • Teagan "Tea" Seren Kalani ~ 21 ~ Bridget Satterlee ~ Anekitos~ 1.9

    Regels

    – Minimum 250 woorden.
    – OOC tussen []
    – De huisregels van Quizlet gelden hier.
    – De koppels worden door mij en Obeah random aan elkaar gelinkt. Wij weten dus op die manier ook niet wie onze eigen match is.
    – Nieuwe topics worden enkel gemaakt door mij, Cahira, en Obeah.
    – Personages kunnen ruzie maken, houd het netjes tussen leden.
    – 16+ is zeker toegelaten, zolang het hele rpg daar niet om draait. Indien je post 16+ bevat zet dan de naam van je personage in een rood kleurtje om dit op voorhand aan te geven.


    De Match Ups
    -De match ups vallen om de week op dinsdag. (1e match up: dinsdag 28/2)
    - In de eerste match up krijgen de mannen de keuze. De volgende keer is het aan de vrouwen en zo wordt steeds afgewisseld.
    - Het verloop van de match up gaat als volgt: je hebt de hele dag tijd om de naam van je perfect match in het praattopic te posten. Op dinsdagavond vergelijken Jennifer en ik de koppels met de perfect matches die wij gemaakt hebben. Op basis daarvan gaan de lampen al dan niet aan.
    Jullie weten dus hoeveel correcte matches er zijn maar niet hoeveel. Ook hier wordt de keuze afgewisseld tussen de vrouwen en mannen. Het kiezen verloopt net als bij de challenges via het posten van een naam in het praattopic.
    - Het schrijven van de match up ceremonie mag maar is geen verplichting.


    De Challenges
    - --> Elke andere woensdag krijgt de mannen- of vrouwengroep een opdracht. Jullie sturen je antwoorden via pb naar ofwel mij of Jennifer door (er wordt op voorhand doorgegeven wie de challenge op zich zal nemen)
          bv; stuur ons in privébericht de meest smerige gewoonte van jouw personage door.
    --> Elke vrijdagavond moeten alle pb's bij Jennifer of mij binnen zijn. Op zaterdag gaat de challenge van start,
          bv; je ziet aan de overkant van het veld hashtags met smerige gewoontes. Match de smerige gewoontes met de juiste personen.
    Op dat ogenblik wordt in het rpg dan een lijst met de gewoontes gepost. De groep die de challenge speelt maakt dan een lijst van de andere groep met hun smerige gewoonten. Via pb sturen jullie dan je uiteindelijke lijst door. Degenen met het hoogste aantal correcte antwoorden winnen de challenge.
    --> Wij rekenen de resultaten zsm uit en maken de winnaars bekend. Daarna wordt de Truth Booth poll open gesteld (bedankt voor het idee!) en kunnen jullie stemmen. Eens alle stemmen binnen geven we een signaal dat iedereen voor de tv moeten verzamelen.
    --> Na elke 2 challenges komt er ipv een volgende challenge een loterij. De personages die nog geen date gehad hebben komen in een randomizer terecht en worden geloot. De winnaars van de loterij mogen dan op date met iemand naar keuze.
    --> Op woensdag, na het bekendmaken van de opdracht mag iedereen een partner kiezen (week 1= vrouwen kiezen, week 2 = mannen kiezen, 3= vrouwen, etc.) Deze keuze gebeurt dmv het posten van de naam van de gewenste partner is het praattopic. Eerst posten is eerst hebben.
          Bv; Roz en Darryl willen beiden Jade als partner voor de challenge, maar "Darryl" heeft haar naam als eerste gepost in het praattopic dan moet Roz iemand anders kiezen.
    Gepost is gepost. Behalve als twee personen dezelfde naam vlak na elkaar posten mag je je post niet editten.
    --> Je mag in het rpg het verloop van de challenge uitschrijven als je dat wilt, het is zeker geen verplichting

    - Je mag telkens dezelfde persoon kiezen voor een challenge maar je kan slechts één keer op date gaan met diegene. Zelfs al win je vier challenges met eenzelfde persoon, dan gaan de andere drie dates naar iemand anders. Je kan wel nog steeds naar het Truth Booth gestuurd worden.

    - Bevestigde matches mogen met elkaar meedoen aan de challenges, kunnen ook een (extra) date winnen, maar mogen niet meer naar het Truth Booth.


    De elfde man

    Er is een extra speler bij gekomen (man), dat betekent dus dat er één speler is die twee mogelijke perfect matches heeft.
    Stel dat diegene bij de elfde heer een perfect match vindt in het Truth Booth, dan krijgt die twee keuzes:
    -Je aanvaardt Max als perfect match, en speelt samen met de rest van de groep verder voor jouw deel van het prijzengeld als het spel gewonnen zou worden.
    - Of Je doet afstand van jouw deel van het geld en speelt verder om je originele match te vinden. In dat geval ligt Max uit het spel maar gaat hij sowieso naar huis met jouw deel van het geld, onafhankelijk van het eindresultaat van het spel.


    De mol
    Onder de spelers bevindt zich een mol.
    Deze persoon heeft van de programmamakers een eigen persoonlijk doel gekregen om de rest van de groep te saboteren.
    Hij of zij moet er dus voor zorgen dat bij de laatste Match Up geen tien lampen aan kunnen gaan.
    Indien de mol in zijn opzet slaagt gaat diegene naar huis met twee keer de waarde van het prijzengeld dat hij of zij zou winnen mocht het spel wel gewonnen worden. Daar bovenop mag hij of zij een eigen match kiezen om nog een extra reis met bestemming naar keuze mee te maken.
    Slaagt de mol er niet in en wordt het spel gewonnen dan gaat deze alsnog naar huis met één twintigste van het geld (wat hij/zij normaal ook zou winnnen).
    In geval van een black-out -als er geen enkele perfect match is bij een Match Up- gaat er geen geld van de prijs af maar krijgt de mol één perfect match te weten. Hij/zij mag hierbij niet om de match van Max of van zichzelf vragen.
    Pas op het einde van het spel wordt de mol ontmaskert.
    Als de mol tijdens het spel aangeduid wordt gebeurt er niks en gaat het spel gewoon verder zoals voorheen. Gezien mensen enkel vermoedens kunnen uiten. Er komen dus geen stemrondes om uit te zoeken wie de mol is.


    Het resort
    slaapkamers
          Tien bedden op 1 kamer
    woonkamer
    keuken
    badkamer 1
    badkamer 2
    zwembad
    tuinhuis
    bonkhok

    [ bericht aangepast op 5 april 2017 - 10:20 ]

    Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

    26 feb 2017 - 12:32   Ken_ is offline
    Ken_
    Ken_ 18305

    AUSTIN HEATH CLARCKSON


    Dierenverzorger, At the pool, with Leia, Safiya & Maelys






    Nog voordat de twee andere meisjes zich bij ong gevoegd hadden, had Leia zich nog aan mij voorgesteld.   ’Nou, het komt niet door mij dat het hier warm is, ik ben 21, woon in New Orleans en studeer Special Education. Ik heb een minirature goat als huisdier, en grote kudo’s als je de naam weet te raden.’ Ze was duidelijk veel vlotter en spontaner in haar praten dan ik was geweest de volgende minuten, maar hierdoor besefte ik ook wel dat ik uit mijn schulp moest gaan kruipen. Zelf was ik dan ook wel iemand dat socialer werd naarmater ik iemand beter leerde kennen en viel ik wat sneller stil in een groep. Hierdoor was ik dus ook wat meer zwijgzaam toen dce twee andere meiden naar ons toe waren gekomen.   ’Leia, naar Princess Leia, want mijn ouders zijn enorme Star Wars-fans. Ik zou haast zo vergaan om ze een fangirl en fanboy te noemen,’ grinnike de blondine naast me terwijl ze de handen schudde van de twee meisjes. Ook dit moest ik aan mijn lijstje toevoegen van 'Dingen die je beter doet als je een nieuw iemand leert kennen'. Daarnaast was het wel een leuk weetje waarvan haar naam kwam, ondanks dat ik nog nooit één van die films had gezien. I know, shame on me. "Ah, je ouders hadden dus een goede smaak. Mijn naam is Safiya. Daar zit helaas geen fandom achter." zei het meisje naast Mae waardoor ik ook even naar haar glimlachte en vervolgens het gesprek van de dames weer volgde. Ik wilde ook geen dick zijn door hun gesprek te verstoren dus luisterde ik gewoon.
    ‘Ik waarschuw je alvast, Amerikaanse jongens zijn dol op Britse accenten,’ plaagde Leia , Mae vervolgens waardoor ik even kort grijnsde . ‘Mocht je een bodyguard nodig hebben, ik ben geen ster in vechtsporten dus kan je helaas niet helpen, tenzij praten in Portugees ze af kan leiden. ‘ vervolgde ze waardoor Mae even leek te lachen. ‘Volgens mij valt dat reuze mij – wat zeg jij Austin?’ vroeg ze me waardoor ik haar even aankeek. ‘En Portugees is misschien geen Frans en dus niet de taal der liefde, maar wel ook een Romaanse taal. Close enough,’ vervolgd Mae nog met een knipoog naar Leia. " Ik vind het wel leuk klinken, het is eens wat anders dan het Texaanse accent die ik gewoon ben om te horen." zei ik met een onschuldig lachje en keek toe hoe Ryan de tuin binnen kwam.
    Dit was ook het moment dat iedereen opstond en ik bij de jongens moest gaan staan voor de uitleg. De camera's draaiden al en ik kon niet ontkennen dat ik niet zenuwachtig was. Nu iedereen hier was verzameld kon ik dan ook even kijken naar de meisjes waar mijn potentiële match tussen kon zitten, ik kon geen twee meisjes uitpikken die me hetzelfde leken dus het was een grote mix maar dat maakte het voor mij ook wel weer moeilijk want ik had nu absoluut geen idee wat voor meisje het beste bij me zou gaan passen.
    Ook bij mijn kant aan de jongens waren er opvallende types al had ik wel een voorgevoel dat iedereen er van wilde gaan genieten, net zoals ik. Ryan begon met spreken dus luisterde ik aandachtig. "Zoals jullie wellicht allemaal weten ben ik Ryan Devlin, presentator van het programma waar jullie je zo rijkelijk voor ingeschreven hebben. De komende tien weken zal ik aan jullie zijde staan tijdens de Challenges en de Match Ups, zal ik in spanning met jullie mee af wachten wanneer een koppel naar het Truth Booth wordt gestuurd. Ik vermoed dat ook de overige spelregels jullie niet vreemd zijn, maar Are You The One zou natuurlijk niks zijn mocht er af en toe niet eens aan die regels geknutseld worden. Ook dit seizoen komen jullie er helaas niet onderuit. "
     Mijn blik vernauwde wat, ik had enkele seizoenen met mijn zus gekeken om te weten dat het ieder seizoen moeilijker werd. Het was dan ook pas toen de presentator zich omdraaide dat ik een blonde jongen opmerkte. snel keek ik om en zag niet ver van mij exact dezelfde jongen staan... Mijn gezicht betrok even, als er een nieuwe jongen bij kwam betekende dat... "Bij MTV zijn we van het principe; hoe meer zielen, hoe meer vreugd. Het is dan ook met heel veel plezier dat ik jullie aan iemand voor wil stellen. Als is dat voor een bepaald persoon natuurlijk niet meer aan de orde. Ruaidhrí, zou je zo goed willen zijn even naast mij te komen staan?" "Dames en heren, Mag ik jullie vragen een hartelijk applaus te geven voor Finnegan, jullie éénentwintigste speler." Echter stond ik een beetje schaapachtig naar de tweeling te staren. Opzich was het wel fijn voor die jongen - met een vreselijk moelijke naam - dat hij toch al iemand kende, maar dat nam mijn onrust niet weg. Wat als we beiden dezelfde match komen te hebben? Ik klapte dan ook zacht en kruiste mijn armen vervolgens.
    "Dat betekent dus dat één speler onder jullie is die twee mogelijke perfect matches heeft. Stel dat diegene bij onze elfde heer een perfect match vindt in het Truth Booth, dan krijgt die twee keuzes: Je aanvaardt Max als perfect match, en speelt samen met de rest van de groep verder voor jouw deel van het prijzengeld als het spel gewonnen zou worden. OF... Je doet afstand van jouw deel van het geld en speelt verder om je originele match te vinden. In dat geval ligt Max uit het spel maar gaat hij sowieso naar huis met jouw deel van het geld, onafhankelijk van het eindresultaat van het spel. Het is stof om over na te denken." Bam, right in the face. Ik beet dan ook even op de binnenkant van mijn wang, ik had beiden nodig, ik wilde liefde vinden en ik wilde het geld verdienen. Dus het werd hopen dat we niet dezelfde match hadden en sowieso mijn best doen om als eerste mijn perfecte match te leren kennen.
    "Maar er is meer," volgens mij kon iederen wel van mijn gezicht aflezen dat ik het niet bepaald prettig vond, mijn onzekerheden werden nog eens op de proef gesteld. "Onder jullie bevindt zich een mol. Deze persoon heeft van de programmamakers een eigen persoonlijk doel gekregen om de rest van de groep te saboteren. Hij of zij moet er dus voor zorgen dat bij de laatste Match Up geen tien lampen aan kunnen gaan. Indien de mol in zijn opzet slaagt gaat diegene naar huis met twee keer de waarde van het prijzengeld dat hij of zij zou winnen mocht het spel wel gewonnen worden. Daar bovenop mag hij of zij een eigen match kiezen om nog een extra reis met bestemming naar keuze mee te maken. Slaagt de mol er niet in en wordt het spel gewonnen dan gaat deze alsnog naar huis met één twintigste van het geld. In geval van een black-out -als er geen enkele perfect match is bij een Match Up- krijgt de mol één perfect match te weten. Hij of zij kan het diegenen dus extra moeilijk maken. Pas op het einde van het spel wordt de mol ontmaskert." Nog een klap, ze wilden het dt jaar ons extra moeilijk gaan maken. Ik haalde kort een hand door mijn haren maar luisterde wel verder. "Ik wil jullie dus ten stelligste aanraden om jullie hart te volgen, maar je niet te laten verblinden. Jullie kunnen dit winnen en ik heb de indruk dat jullie één van de tactisch sterkste teams zijn tot nu toe. Om het leed te verzachten mogen jullie vanavond een neon party houden. Deze gaat door in het tuinhuis, met bijhorende muziek, blacklights en neonverf. Ik wens jullie uitermate veel plezier en een goede samenwerking. Met deze boodschap moet ik helaas afscheid nemen en zie ik jullie volgende week, bij de eerste challenge.". Ik knikte nog even en kon nu wel een zwakke glimlach laten zien. Het feestje was wel een goede gelegenheid om iedereen hier te leren kennen en daarbij ook even mijn zorgen aan de kant te gaan schuiven. 'Kom op jongens, hoe erg kan het zijn?' riep een van de andere mannen 'Feesten eerst, zorgen later!' ik grijnsde om die woorden en kon een licht brits accent ook hieruit opmaken. Iets dat mijn blik daardoor ook meteen op Maelys richtte. Naast haar naam wist ik nog niet veel van haar af dus kon ik haar maar wat beter leren kennen.
    Ik stapte op haar af en glimlachte. "Hey, dat is me wat hé? Die elfde man erbij zal moeilijk worden." zei ik tegen haar met een glimlachje. " Dus Mae, vertel eens wat over jezelf, " vervolgde ik oprecht geïntereseerd. Ik vroeg me af waarom ze meedeed aan dit spel als Britse, en of ze al lang in Amerika verbleef of niet.









    [ bericht aangepast op 26 feb 2017 - 12:33 ]

    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    26 feb 2017 - 13:27   Venustic is offline
    Venustic
    Venustic 2704

    Imogen Florence Paige
    Here ya go, Hot Tea
    Cause that's what you are
    A hottie
    22 YEARS | MARKETING | AT THE POOL TALKING TO TYLER

    		 ''Ik.. Denk het wel..?" Begon Tyler met zijn antwoord op de door Imogen gestelde vraag. Het was eigenlijk wat een random vraag, maar Imogen had surfen altijd al interessant gevonden en sinds hij bij de kust woonde was de kans groot dat hij inderdaad kon surfen. 'Ik deed het vaak toen ik nog op school zat en studeerde.. Toen kon ik het wel. Maar de laatste jaren heb ik het amper nog gedaan, om eerlijk te zijn." Ging Tyler verder, waardoor een kleine glimlach op Imogen haar lippen verscheen, ze moest zeggen dat ze dat wel aantrekkelijk vond als een jongen kon surfen. Imogen wist niet wat het was, maar er was iets aan de sport wat ze 'sexy' vond. "En jij? Ik weet niet waar je vandaan komt, maar als het moet kan ik het je wel leren? Of tenminste proberen" Opnieuw glimlachte Imogen naar Tyler toen de jongeman aangaf dat hij haar best zou willen leren surfen. 'Ik kom uit Seattle, wel aan het water dus, maar het water in Seattle is redelijk koud. Ik heb het twee of drie keer geprobeerd, ik vond het leuk, maar het water was me eigenlijk te koud.' Imogen hield van Seattle, het had een echte stads vibe, maar was ook weer niet zo masaal dat je met elke stap die je zette een nieuwe toerist onder de voeten liep. Daarbij hield Imogen gewoon van de hele aesthetic die haar stad uitstraalde, het enige nadeel was dus het slechte weer. Seattle had nou niet het beste weer.
    Veel verder in hun gesprek kwamen Imogen en Tyler niet, want op dat moment kwam de presentator tevoorschijn. De man leek eerst even te wachten tot dat iedereen kandidaat naar hem luisterde en begon toen de groep toe te spreken. Imogen luisterde aandachtig naar wat de man hen vertelde zodat ze geen enkel detail zou kunnen missen. De man begon met de standaard dingen te vertellen, maar kwam al snel op het punt waar hij de groep duidelijk maakte dat er ook dit seizoen een adertje onder het gras zat. Imogen wachtte geduldig af, wat het zou zijn. Ryan vertelde hen al snel dat MTV hield van het principe 'hoe meer zielen hoe meer vreugde' en vroeg één van de jongens naar voren toe te stappen. Met haar ogen volgde Imogen de jongeman die naar voren stapte, nog niet helemaal begrijpend wat er aan de hand was tot dat hun presenator nog iemand aan hen voorstelde. Finnegan, hun eenentwintigste speler.
    Als of de eerste twist aan het programma nog niet genoeg was sprak Ryan door over de tweede verandering die er was. Een mol, Ryan legde het hele principe van de mol uit, maar hoe goed de man ook zijn best deed Imogen leek er vrij weinig van te begrijpen. Ze staarde de man enkel aan, zo verbaasd van de twist die het programma had gekozen. Met alles wat ze hadden verzonnen moest het wel bijna onmogelijk zijn om ooit nog je perfect match te vinden, laat staan de miljoen te winnen.
    Naast Imogen begon Tyler weer tegen haar te praten. 'Nou.. Het spel wordt wat moeilijker maar hey. We krijgen tenminste een feest.' Sprak hij eerst. 'Dat wordt wat eh?' Imogen knikte langzaam, waarna ze weer naar de jongeman naast haar glimlachte. 'Ik denk dat ik nog wel zo'n drankje van je kan gebruiken.'

    I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

    26 feb 2017 - 14:09   Sgaeyl is offline
    Sgaeyl
    Sgaeyl 13272

    ———————————————————————————
    •••
    ———————————————————————————

    ——————————————————————————

    ———————————————————————————
    •••
    ———————————————————————————

    Jade Olivia Vauhn

    ”She got that independent, wake up and make shit happen type of vibe.”

    • Makeup artist • Twenty-six • Outside, with Alexei • Outfit •

    ”We moeten ooit onze huisgenoten onder ogen komen,” lachte Alexei, waarna hij mijn hand vastpakte. “dus ja laten we gaan.” Subtiel trok hij me met zich mee en volgde ik hem naar buiten. De verschillende camera’s die onze kant op gleden wist ik makkelijker te negeren dan ik in eerste instantie voor ogen durfde te hebben. het zou vermoedelijk wel anders worden naarmate we hier langer verbleven en zich meer en meer intieme dingen besloten te ontwikkelen; een aspect wat me vermoedelijk nog wel eens nerveus kon maken en waar ik niet al te hard over na moest denken. Bij het naderen van de grote tuin gleden mijn poelen nieuwsgierig over degene heen die ik eerder nog niet gezien had en namen ze enkele ietwat langer op dan een ander, alvorens ik samen met Alexei in de schaduw terecht kwam.
          ”Trouwens, ik heb helemaal niet gevraagd wat jouw beroep is. Of studeer je nog?”
    Ik glimlachte. Mijn blauwe kijkers blikte nog eenmaal rond, waarna ze terug op het gezicht van Alexei bleven hangen. “Nee, ik studeer inmiddels niet meer,” beantwoordde ik zijn vraag. “Ik ben iets meer dan een jaar geleden geslaagd als all-round visagiste en daar ben ik dan ook werkzaam in.” Een tevreden uitdrukking gleed over mijn gezicht heen. Ik had er alles aan gedaan om deze opleiding af te ronden, waar ik veel tijd en energie in gestoken had tezamen met heel mijn ziel en zaligheid omdat het een beroep van mijn dromen was geweest. Dat het me uiteindelijk een relatie opgeleverd had die mijn emotionele gestel finaal de grond in sloeg, besloot ik geheel buiten beschouwing te laten. Die tijd was voorbij en daar wilde ik dan ook liever niet meer aan denken.
          ”Hey,” riep Aexei tegen een jongeman vlak achter me, net op het moment dat ik hem weer iets wilde vragen, en draaide om-om hem te volgen. “Ik ben Alexei, aangenaam.” Met een glimlach nam de jongen zijn hand aan en stelde zich voor als Bam. De begroeting die hij me schonk beantwoordde ik met een subtiele glimlach, alvorens ik ook mezelf besloot voor te stellen. “Ik ben Jade.”
          ”Al met veel kennis gemaakt?”
    Lichtjes schudde ik mijn rode lokken heen en weer. “Tot nu toe alleen met Alexei, en nu jij.” De rest was ik nog niet aan toegekomen gezien mijn gesloopte koffer, die dankzij Alexei op zijn plek terecht was gekomen én waardoor we in gesprek waren geraakt. Ik wilde best de andere mensen leren kennen, maar ik was niet het type dat zich direct voor iedereen gooide en nam daardoor liever de tijd om langzaamaan iemand te leren kennen. Als ik opnieuw mijn lippen van elkaar af haal om iets te willen zeggen, word ik wederom onderbroken; dit keer door Ryan, die een hele mededeling ver zijn lippen heen laat rollen.

    Zodra het grootste gedeelte van de nieuw gebrachte informatie bij me binnen leek te komen, trok ik een van mijn wenkbrauwen lichtjes op als deze over de elfde man heen laat glijden. De vergelijkingen waren als twee druppels water en ik kon me niet voorstellen dat we die twee zomaar uit elkaar konden houden; wat nog voor problemen kon gaan zorgen als we daarop niet letten. “Hmm,” humde ik daarom dan ook zacht en trok mijn poelen van de tweeling af, waarna ze even over Alexei en Bam heen gleden - peilend naar hun reactie op dit nieuws.
          ”Maar er is meer.” Met een frons kijk ik opnieuw terug naar Ryan en luister in stilte af naar wat er nog meer komen gaat. Een klein stemmetje in mijn hoofd wees me erop dat me dit misschien niet geheel kon gaan bevallen, maar wat moesten we dan? Het was niet dat wij de regels mochten bepalen. Bij het horen van een aanwezige mol in het spel perste mijn lippen zich kort samen.
          ”Nou, heren,” bracht ik met een zachte zucht uit en liet mijn lippen omkrullen tot een kleine glimlach. Het aangeboden feest wat Ryan nog als allerlaatste wist te verkondigen voelde aan als een zwakke verzoening voor de gebogen regels die er gemaakt waren. Ik besloot om het van me af te zetten, of in ieder geval een poging te doen tot en te bekijken waar we uiteindelijk terecht zouden komen. Ik stond in ieder geval niet te wachten op een saboteur in mijn liefdesleven, en al helemaal om er opnieuw bedrogen uit te komen. Die klappen had ik al twee te veel gehad.
          ”Ik geloof dat het spel begonnen is, denken jullie niet?”

    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    26 feb 2017 - 15:09   Sweetbrier is offline
    Sweetbrier
    Sweetbrier 3965


    Finnegan Maxwell Mitchell
    23 || Veterinary Student || Off to meet new people by the poolside || Mikey & Cal & Co.


    Geheel onverwacht springt Mikey ineens in mijn rug. Hoewel ik moet lachen omdat ik zijn streken zo gemist heb schrik ik me tegelijk een hoedje omdat ik het niet zien aan komen had, waardoor ik bijna mijn evenwicht verlies en ons er op het nippertje van kan redden in het zwembad te belanden.
    "Ik heb je zo gemist, Finny," klinkt het achter me vandaan. Vrijwel onmiddellijk springen er tranen in mijn ogen en ik moet mijn uiterste best doen niet te gaan grienen als een baby. Woorden schieten tekort om uit te drukken hoe verschrikkelijk ik het vind het hele jaar door zo ver van mijn broer verwijderd te zijn. Als we geluk hebben kunnen we 's zomers een week of drie met elkaar doorbrengen voor we weer elk onze eigen weg moeten en dat is gewoonweg veel te weinig. Toen de producers van MTV contact met me op namen hoefde ik dan ook geen moment te twijfelen. Hoewel een vriendin aan het einde van de rit ook een gewenst resultaat is ben ik hier vooral om eindelijk weer eens wat tijd aan Mikey te spenderen. Voor ik kan antwoorden doet mijn broertje, alsof hij aanvoelt dat hij een gevoelige snaar geraakt heeft, me moeiteloos weer lachen.
    "Je bent weer naar de sportschool geweest, of niet, uitslover?" Ik schud lachend mijn hoofd en probeer mijn evenbeeld over mijn schouder aan te kijken.
    "Dat valt op zich wel goed mee," antwoord ik eerlijk. "Tussen studeren, stage en werken heb ik niet veel tijd om te gaan liften in de gym. Tenzij honden en schapen optillen als sporten telt," vertel ik hem. "Waarom denk je dat? Ben je jaloers op mijn spierballen?" plaag ik hem. Ondanks dat we slechts 13 minuten schelen ben ik altijd net iets groter en zwaarder geweest dan Mikey. Aan voeding kan het nochtans niet liggen want wat die jongen naar binnen kan werken... Laten we zeggen dat ik geen flauw idee heb waar hij het allemaal steekt. Ik laat mijn blik een keer over het zwembad glijden, omdat mijn nek inmiddels pijnlijk begint te worden door het standvastig proberen aankijken van mijn broertje die nog steeds op mijn rug zit.
    "Kom op kleine, we gaan een lekker mokkel voor je scoren," lach ik. Het is een grapje onderling, omdat zowel Mikey als ik allebei opgevoed zijn met een groot respect naar vrouwen - en in mijn geval ook mannen- toe. Moeder stond er heftig op dat we een dame nooit als "babe" of "lekker ding" of gelijk welke andere denigrerende term mochten beschouwen. En hoewel ze best kon begrijpen dat fysieke aantrekking een grote rol speelt in een relatie wist ze ons ook te leren verder te kunnen kijken dan een knap gezichtje of een moordlijf. Het zijn lessen waar ik haar enorm dankbaar voor ben, net omdat het ze me gedrag aangeleerd hebben waardoor ik vrouwen met net zoveel respect voor mij aantrek als ik voor hen. Ik hoef geen afgelikte boterham enkel en alleen maar omdat ze een leuk snoetje heeft. Geef mij liever een vrouw met weinig ervaring die het wel meent met me. Dan komen we er samen wel achter of we bij elkaar passen of niet.
    Terwijl ik mijn scan naar een gesprekspartner voor Ruaidhrí en mezelf verder zet blijft mijn blik hangen bij een dame met haren die net zo blond zijn als die van Mikey en mij. Aangedreven door pure nieuwsgierigheid begin ik haar richting te wandelen. Het deert me niet dat ze reeds gezelschap heeft. Dan leer ik tegelijk ook andere mensen kennen.
    "Hoi," spreek ik het companietje van drie vrolijk toe terwijl ik mijn broer terug op de grond laat zakken. Zonder boe of ba pluk ik vervolgens het leuke bloemenkransje van de witblonde dame's hoofd af om het daarna met een guitige snoet op mijn eigen bol te plaatsen. "Staat ie mij ook leuk? Wat denk je?" grinnik ik terwijl ik overdreven met mijn wimpers knipper. "Ik ben Max, Mikey hier ken je wellicht al," ga ik verder terwijl ik broerlief wat verder in haar richting duw. Met evenveel enthousiasme begroet ik ook de andere blonde vrouw en als laatste ook de man.
    "No hard feelings vanwege het elfde man gedoe, toch?" vraag ik hem, hopend toch een beetje drama te voorkomen.

    [ bericht aangepast op 26 feb 2017 - 16:02 ]

    Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

    26 feb 2017 - 20:01   Naird is offline
    Naird
    Naird 10646

    Maelys Bryony Dwight
    “If chaos is a work of art – then my heart is a masterpiece.”

    Niet iedereen leek even teneergeslagen te zijn door het semi-slechte nieuws dat we zojuist te horen hadden gekregen van Ryan.
          ‘Kom op jongens, hoe erg kan het zijn?’ riep een man. Ik kon het niet laten om nieuwsgierig op te kijken toen ik zijn 'accent' opmerkte. Net zoals de rest was hij een knappe verschijning met leuk krulletjes haar. De producers hadden dit jaar zeker weer hun best gedaan eyecandy voor ons en de kijkers thuis uit te zoeken. Dat hij knap was-was uiteraard helemaal toppie, maar dat kon ik van elke man hier wel zeggen – zijn manier van praten liet hem voor mij, op dit moment, echter even wat meer opvallen: hij was namelijk ongetwijfeld Brits. Net zoals ik. En dat, en dit klonk waarschijnlijk belachelijk, stelde me soort van gerust. Het idee dat ik hier niet de enige Brit was met een mannenmagneet-accent. Bij hem kon ik mijn accent in ieder geval niet als versiertruc gebruiken. ‘Feesten eerst, zorgen later!’ Volgens mij hadden we hier te maken met een typisch voorbeeld van een eeuwige optimist. Een 'het glas is altijd halfvol'-type persoon. Ik kon het wel waarderen dat tenminste één iemand hier niet bij de pakken neer ging zitten – zoals ik. Vanuit mijn ooghoek zag ik iemand op me afkomen en ik keek op. Austin. Er verscheen een glimlach op mijn gezicht en ik schoof wat op zodat hij naast me kon komen zitten.
          ‘Ga gerust zitten, ik bijt niet,’ zei ik en lachte.
          ‘Hey, dat is me wat hé? Die elfde man erbij zal moeilijk worden.’ zei hij tegen mij met een glimlachje. ‘Dus Mae, vertel eens wat over jezelf.’ Dat was al een stuk meer dan hij toenet tegen mij had gezegd. Ik knikte instemmend, keek hem schuin lings aan en liet mijn ogen toen over de tuin heen glijden.
          ‘Ik zat al te bedenken wat ik zou doen als ik opeens twee perfect matches zou blijken te hebben... MTV wilt het ons overduidelijk een stuk moeilijker maken en een hoop drama creëren,’ zei ik en knikte in de richting van mijn mede-Brit. ‘Hij is in elk geval nog optimistisch, dus misschien moeten wij dat ook zijn.’ Ik plukte wat aan de rok van mijn jurk en zuchtte even diep. ‘Hoe dan ook–’ ik richtte me glimlachend tot Austin. ‘Ik ben dus Maelys. Ik ben geboren in West-Londen en woon daar ook nog steeds. Ik ben vijtentwintig en ben modeontwerpster. Uhm ik eh– wat wil je nog meer weten? Vertel anders iets over jezelf? Je zei dat je uit Texas komt? Dat dacht ik al te horen!’


    25 • Eigen kledinglijn • Brits • London • Tuin • Austin

    [ bericht aangepast op 26 feb 2017 - 20:03 ]

    I just caught the wave in your eyes

    26 feb 2017 - 20:37   Naird is offline
    Naird
    Naird 10646

    Alexei Theodore Carter
    “And in the end, we were all just humans... drunk on the idea that love, only love, could heal our brokenness.”

    Voordat ik nog de kans kreeg om wat te zeggen tegen Jade of te antwoorden op de vraag van de jongen, man, jongeman – whatever – die zich voorgesteld had als Bam – eiste Ryan al onze aandacht al op. In eerste instantie had ik verwacht dat Ryan ons dingen zou vertellen die ik allang wist – dat hij bijvoorbeeld onze host zou zijn en ons zou begeleiden bij de Challenges en al dat gedoe dat bij Are You The One? kwam kijken. Helaas bleek niets minder waar te zijn toen hij vervolgde met een maar, een enorme maar.

    ‘Nou, heren,’ bracht Jade met een diepe zucht uit. Ze kon gelukkig nog een glimlach opbrengen. ‘Ik geloof dat het spel begonnen is, denken jullie niet?’ Ik blikte even kort naar Bam en toen weer naar Jade.
          ‘Dat kun je wel stellen, ja,’ zei ik lachend en keek even onderzoekend naar zowel Bam als Jade. Er was dus een mol in ons midden die ons die één miljoen dollar ongetwijfeld dolgraag door de neus zou willen boren. Maar wie-o-wie zou het zijn? Tegelijkertijd dacht ik aan Max en het feit dat hij de elfde mannelijke kandidaat was. Wie zou degene zijn die met hem een perfect match zou delen? Er was een kans van één op tien dat ik het was. Mocht dat het geval zijn, dan was er vijftig procent kans dat ik dadelijk zonder match zou komen te zitten en dat zou wel heel sneu zijn. Al helemaal gezien het allemaal op tv zou worden uitgezonden. Waar was ik eigenlijk in Godsnaam aan begonnen? ‘We mogen vanavond in ieder geval een feest geven en daar heb ik eigenlijk wel zin in. Wat jullie?’


    24 • Net afgestudeerd • Amerikaans • LA • Tuin • Jade & Bam

    I just caught the wave in your eyes

    26 feb 2017 - 21:49   Ken_ is offline
    Ken_
    Ken_ 18305

    AUSTIN HEATH CLARCKSON


    Dierenverzorger, At the pool, with Leia, Safiya & Maelys






    ‘Ga gerust zitten, ik bijt niet,’ lachte Maelys toen ik bij haar kwam waardoor ik licht grijnsde en naast haar kwam zitten. ‘Ik zat al te bedenken wat ik zou doen als ik opeens twee perfect matches zou blijken te hebben... MTV wilt het ons overduidelijk een stuk moeilijker maken en een hoop drama creëren,’ Zei ze knikkend en knikte vervolgens naar de jongen met het Britse accent die net optimistisch leek. ‘Hij is in elk geval nog optimistisch, dus misschien moeten wij dat ook zijn.’ vervolgde ze met een diepe zucht en nu knikte ik ook. "Ja inderdaad, we zullen er hoe dan ook het beste van maken" zei ik met een glimlachje en volgde even haar blik door de tuin. De tropische natuur, de zachte bries die door mijn haren gleed ondanks dat het nog steeds enorm warm was. ‘Hoe dan ook–’ Begon Maelys waardoor ik mijn bruine kijkers weer op haar richtte , oprecht nieuwsgierig naar de dame.
    ‘Ik ben dus Maelys. Ik ben geboren in West-Londen en woon daar ook nog steeds. Ik ben vijtentwintig en ben modeontwerpster. Uhm ik eh– wat wil je nog meer weten? Vertel anders iets over jezelf? Je zei dat je uit Texas komt? Dat dacht ik al te horen!’ zei de dame waardoor ik goedkeurend knikte. " Modeontwerpster? Nu hoop ik toch wel dat mijn outfit goedgekeurd is. Ik ben niet zo'n helder licht als het op mode aankomt." begon ik en gebaarde even naar het hemt en zwemshort dat ik aanhad. " Dus je bent speciaal van Londen hierheen gekomen voor het programma? Geen vermoeiende rit gehad?" vroeg ik haar vervolgens met een charmant glimlachje. " Mijn naam is dus Austin, ik ben vierentwintig en zoals je wel hoort ben ik inderdaad van Texas" begon ik met een lachje. " Ik ben dierenverzorger maar heb daarvoor ook een jaar in het leger gezeten en heb een tweelingzus en twee jongere broertjes." vertelde ik haar met een glimlachje. "Heb jij huisdieren?" vroeg ik haar, kijkend of we misschien enkele gelijke interesses hadden.


    [ bericht aangepast op 26 feb 2017 - 21:55 ]

    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    26 feb 2017 - 21:49   Vanth is offline
    Vanth
    Vanth 23147

    Tyler Elijah Lopez
    27 - Club Owner - At the pool with Imogen & co

    		Imogen naast me knikte eerst langzaam, waarna ze weer naar me glimlachte. 'Ik denk dat ik nog wel zo'n drankje van je kan gebruiken.' sprak ze en een lach rolt over mijn lippen, waarna ik haar even een parelwitte glimlach gun voor ik weer begin te praten. 'Hmh.. Ik denk dat ik wel wat tequila shots kan gebruiken... Stuk of tien misschien' zeg ik speels en kijk even rond. 'Wie weet... Misschien zal ik wel even de goede barman uithangen vanavond.' grijns ik en kijk even naar haar. Ik pak haar lege glas en glimlach. 'One drink coming up gorgeous..' zeg ik en lach kort, voor ik weer naar de bar loop. De bijnamen die ik aan dames gaf leken soms bijna automatisch te gaan, maar tot nu toe ben ik er ook vrij weinig tegen gekomen die het heel erg vonden. Oh well.. Als ze gaan klagen dan hoor ik het wel eh?
    Met twee tequila shots en twee nieuwe drankjes loop ik weer terug, waarna ik haar een glas en een kleiner shotglaasje geef. 'Cheers.' glimlach ik en drink dan in een teug mijn shotje op. Dat was zeker even nodig. Ik keer mijn blik weer naar Imogen. 'Dus.. Kan ik jou naast mijn geweldige drankjes nog wat surflessen aanbieden in deze weken?' grijns ik en neem een kleine slok. 'De eerste vijf lessen zijn nu gratis.' plaag ik vervolgens en glimlach even naar haar. 'En... Was dat een beetje goede reclame voor mijn surflessen of moet ik dat maar aan jou overlaten.' zeg ik en knipoog speels.

    El Diablo.

    26 feb 2017 - 23:08   Naird is offline
    Naird
    Naird 10646

    Maelys Bryony Dwight
    “If chaos is a work of art – then my heart is a masterpiece.”

    ‘Modeontwerpster? Nu hoop ik toch wel dat mijn outfit goedgekeurd is. Ik ben niet zo'n helder licht als het op mode aankomt,’ begon hij en gebaarde naar wat hij aanhad - een hemd en een zwembroek. Volgens mij kon je bij zo'n combinatie niet snel de plank misslaan. Zijn opmerking liet me zachtjes lachen en ik schudde mijn hoofd.
          ‘Maak je geen zorgen joh, ik ben wel kritisch op wat mensen dragen, maar ik ben echt geen mode tuthola... hoop ik dan,’ zei ik met een nerveus lachje. ‘En wat je aanhebt staat je prima. You look great,’ voegde ik er dubbelzinnig aan toe. Hij zag er namelijk goed uit in zijn outfit – maar sowieso was hij van zichzelf geen verkeerd uitziende verschijning, in tegendeel zelfs.
          ‘Dus je bent speciaal van Londen hierheen gekomen voor het programma? Geen vermoeiende rit gehad?’ vroeg hij en glimlachte charmant naar me. Ik glimlachte terug en knikte.
          ‘Inderdaad speciaal voor dit programma, allemaal dankzij mijn beste vriendin, zij heeft me opgegeven,’ vertelde ik lachend. ‘Ik ben inderdaad wel moe, maar de jetlag valt mee. De terugreis zal waarschijnlijk zwaarder zijn, dus het liefst vlieg ik niet meer terug,’ zei ik schaapachtig en keek Austin aan.
          ‘Mijn naam is dus Austin, ik ben vierentwintig en zoals je wel hoort ben ik inderdaad van Texas,’ begon Austin te vertellen met een lachje. Ik knikte en luisterde glimlachend naar hem. ‘Ik ben dierenverzorger maar heb daarvoor ook een jaar in het leger gezeten en heb een tweelingzus en twee jongere broertjes.’ Ik luisterde iet wat verwonderd naar wat hij vertelde. ‘Heb jij huisdieren?’ Austin kwam op me over als een zeer sympathieke man en tot nu toe mocht ik hem graag. Hopelijk was dat ook wederzijds, anders was dat wel een beetje gênant.
          ‘Hé, toevallig heb ik een tweelingbroer,' vertelde ik glimlachend. 'Daarnaast heb ik een zusje en een broertje.’ Mijn glimlach verdween iet wat bij zijn laatste vraag, simpelweg omdat ik mijn hond miste. En ik moest hem nog missen voor tien weken. ‘Ik heb een beagle, genaamd Ollie. Ik heb 'm met pijn in mijn hart moeten achterlaten bij mijn ouders. Ik kon 'm moeilijk naar dit gekkenhuis meenemen, dat was ronduit zielig geweest voor hem,’ vertelde ik zuchtend. ‘Ik neem aan dat jij ook huisdieren hebt, gezien je dierenverzorger bent? En wat voor functie vervulde je in het leger?’


    25 • Eigen kledinglijn • Brits • London • Tuin • Austin

    I just caught the wave in your eyes

    26 feb 2017 - 23:08   R3HAB is offline
    R3HAB
    R3HAB 12456

    Darryl
    Doctor without borders in Spe • 23 years old • Male • @ The garden with Roz & Saf
    'Be like a diamond. Precious and rare.
    Not like a stone, which is found everywhere..'

    'Wanna be friends.'



    Ik grinnikte even door Roz zijn opmerking, dat hij geen één-dollarbriefjes mee had, maar wel een half opgebruikte AMT coffee gift card. Ik kneep hem dan ook zachtjes in zijn arm. Ja ik was handtastelijk, maar wie ging me tegenhouden. Ik wilde niet voor niks dokter worden.
    ‘Honey; ik accepteer alles. Zolang het maar van jou afkomstig is.’ Knipoogde ik. ‘Maar ach; weet je. Ik doe het ook wel voor meer dan één-dollar biljetten. Maak daar trouwens euro’s van. Heb ik meer aan.’
    We plaatsten ons op een lounge stoel, die breed genoeg was voor meerdere mensen. Handig, en het leek nog wel lekker te zitten ook nog.
    De man die zich voorgesteld had als Ryan begon met een verhaal te vertellen – maar eerlijk gezegd volgde ik het maar half. Mijn blik was al gauw afgewend naar een vlindertje naast ons. Een citroentje, meende ik haar herkennen. Licht gele vleugels, zwart lijfje maar een prachtig oog om te zien. We hadden thuis altijd vele vlinderstruiken. Ik hield er altijd van als die kleine insectjes erin vlogen. Ze waren altijd vrolijk van kleur en dat maakte me vrolijk.
    Ik stak mijn vinger naar het kleine diertje uit, maar zoals verwacht, had ze helemaal geen zin om daarop te komen zitten. Wat jammer nou. Dan maar hopen dat er nog zat andere leuke dieren op het eiland bevonden. Er waren in ieder geval genoeg mensen – en mensen waren ook dieren.
    Ik wendde mijn blik weer af naar het setje naast me, die wel perfect aan het luisteren waren. Ze konden het me straks wel samenvatten, nietwaar. Gezien ze zoogdieren waren, kon ik ze altijd belonen door ze te aaien. Ze hadden beide lang haar; hoewel ik ook niks had tegen naakt katten of ratten. Zouden mensen het überhaupt fijn vinden om geaaid te worden? Ik hield er wel van. Maar ik hield ook wel van alle vormen van aandacht. Misschien moest ik het maar eens proberen.
    Traag stak ik mijn hand uit naar Roz’ zijn rug, maar voor ik zijn blote rug kon aaien, begon deze al te schelden. ‘Ik vloek niet vaak. Maar fuck, fuck, fuckidyfuckfuckfuck.’ Met deze woorden, tikte ik een van zijn moedervlekken uit. ‘..Een dagpauwoog..’ murmelde ik vaagjes, voor ik me weer op de jongen naast me richtten. Iedereen was weer aan het praten en er werd wat geroepen door een jongen, maar daar maakte ik vrij weinig nota van.
    ‘Waarom zo gefrustreerd, Roz. Je hebt nog altijd je rechter – of linker hand I don’t judge - om jezelf te kalmeren.’ Zei ik dan ook onverschillig, voor ik even naar mijn nagels keek. Ik had ze gelukkig geknipt, dus zand lag er niet onder. Als dokter zijnde was je eenmaal hygiënisch aangelegd. Ik scheerde dan ook altijd mijn borst- en okselhaar. Niet dat ik zoveel last had van borsthaar, maar ach.
    ‘Wel.. Single and ready to mingle, wie word tons eerste slachtoffer?’ vroeg hij, waar ik al direct mijn hoofd schudden.
    ‘Roscoe…. En wat voor achternaam je ook heb, dit is niet de goede instelling.’ Zei ik dan ook streng. Ik wapperde even met mijn vinger als een strenge leraar, voor ik mijn handen weer achter me plantten.
    ‘Je moet altijd zo denken; wie word de gelukkige. Ze moet wel een goede smaak hebben – wat ze natuurlijk heeft, want kijk naar mij…’ met dat haalde ik arrogant mijn gezicht als een mannequin omhoog, voor ik weer grijnsde. ‘Maar mama zou het vreselijk vinden als ze niet eet. Italiaans bloed, weet je.. beetje gevoel voor koken zou dan ook wel handig zijn. Vrouwen achter gasfornuis zijn sexy man.. mmhh.’ Bekende ik dan ook, waar ik al mijn droomvrouw, dus mijn moeder achter het fornuis zag staan. Het enige wat ik enorm zal missen. Haar eten. Daar konden ze nergens op dit eilandje aan tippen. Dat wist ik zeker. No place like home, they say right.
    Enthousiast stond ik op, waar ik met mijn rug naar de menigte, een paar stappen van Roz af deed.
    ‘Maar aye; door een beetje stil te gaan zitten, vliegen er echt geen potentiële dames uit de lucht.. en als wel, zou ik me wel enorm zorgen over je gaan maken, maar goed dat je te maken hebt met een eersteklas...’ Voor ik verder kon, voelde ik al iemand tegen me opbotsen – of ik tegen haar. Wat maakte het ook uit. Het was vast voorbestemd dat we elkaar zouden raken.
    Toen ik ook mijn blik naar de dame naast me wierp, was ik zeker niet teleurgesteld. Om toch in het disney thema te blijven, door Ariel a.k.a. Ava, was deze dame zeker een Jasmin; alleen hey. Ik was geen zwerver zoals Aladin. Toch?
    ‘Oooh oeps. Alles oké?’ ik deed even een stapje van haar af, waar mijn blik even ‘onderzoekend’ over haar heen liet gaan, om te kijken voor mogelijke schade. Kinderachtig natuurlijk. Ze bezat geen erge ziekte ofzo – toch?
    ‘Maar hee; ik ben Ry, aangenaam en dat daar, is my men, de leeuwen koning, Roz.’ Ik wees even naar de jongen die bij ons zat en knipoogde naar de jongen, voor ik naar voren boog en drie kussen op haar wangen drukte. Op haar linker maar een en op haar rechter twee.
    ‘Europeaanse gewoonte.’ Lachte ik dan ook. ‘Maar goed, ik ben bijna jarig, dus als je me persé zo graag al wilt feliciteren… dan kunnen we het ook alvast over doen.’

    [ bericht aangepast op 26 feb 2017 - 23:10 ]

    When I taste Tequila, Baby, I still see ya

    26 feb 2017 - 23:29   Ascian is offline
    Ascian
    Ascian 10570

    Naam: Callista Jules Larsson.

    "I'm a writer, which means a bleed romance and breathe pain on atmosphere paper."
    |Just kinda weird | Writer/Student Psychology | 22 | Outfit | Outside close to the swimming pool with Max
    Voordat Aiden kan antwoorden eist Ryan, onze host de aandacht op. Ik kijk niet naar hem, maar let meer op de gezichten van de andere deelnemers terwijl ik de woorden die hij zegt tot me neem. Sommige zijn oprecht ongelofelijk knap of mooi en sommige mensen vind ik nu al zo fake als maar kan, maar dat betekent niet dat ik niet met ze zal praten. Het betekend gewoon dat ik een heel goed idee heb met wie ik om zou willen gaan in het huis en met wie absoluut niet. De woorden van Ryan komen pas echt bij mij binnen als hij een elfde speler introduceert. Mijn mond valt langzaam open, terwijl ik meteen alle scenario's van drama door mijn hoofd laat gaan. het wordt ook alleen maar erger als Ryan zegt dat er een mol in het huis zit. Ik frons even terwijl ik diep ademhaal. Ze maken het ons ook wel echt moeilijk.
    'Kom op jongens, hoe erg kan het zijn?' riep Aiden. 'Feesten eerst, zorgen later!' Ik glimlach naar hem en bijt op mijn lip. Misschien toch wel een leuk accent. De jongen zijn aandacht lijkt echter getrokken te worden door een ander meisje, een meisje waarvan ik nu besluit dat ik niet zeker weet of ik haar mag. Voordat ik er te veel over na kan denken word ik aangesproken.
    "Hoi," spreekt de elfde jongen ons toe. Ik glimlach naar hem en protesteer lachend als hij mijn flowercrown van mijn hoofd steelt. ik realiseer me ook wel dat ik totaal niet serieus genomen kon worden met een grijns op mijn gezicht, maar het is ook niet mijn bedoeling om oprecht boos of geïrriteert over te komen. Ik vind het wel grappig.
    "Staat ie mij ook leuk? Wat denk je?" grinnikt hij."Ik ben Max, Mikey hier ken je wellicht al," Ik schud enthousiast mijn hoofd.
    "No hard feelings vanwege het elfde man gedoe, toch?" vraagt Max aan Aiden, maar ik ben bang dat Aiden's aandacht al volledig weg is.
    Ik kijk even naar mijn flowercrown, voor ik besluit hem niet van Max zijn hoofd terug te stelen. "Ik heb nog niet met bijzonder veel jongens gesproken om eerlijk te zijn. Maar ik weet zeker dat niemand anders mijn flowercrown zo goed zou kunnen dragen," lach ik. "Ik ben Callista, maar iedereen noemt me Cal." Boyd zijn woorden dat hij dan moeite zou doen om mij Callista te noemen klinken nog door mijn gedachte en schut het van mij af. Ik ben hier net, come on girl, keep ya head in the game. "Denken jullie niet dat jullie helemaal gek worden als jullie hier tien weken met elkaar opgescheept zitten?" vraag ik nieuwsgierig.

    We've lived in the shadows for far too long.

    27 feb 2017 - 11:07   IJsvogel is offline
    IJsvogel
    IJsvogel 623

    Aidan John Buckley
    26 | Singer & Pianist | British | At the pool with Leia, Max, & co.

    'Goed gezegd,' sprak een vrouwenstem. 'Van ons druk maken worden we toch enkel paranoïde.’
          Ik keek naast me en zag een getinte dame staan met een bos blonde krullen. Ze had een sierlijke glimlach en een vrolijk gezicht. Het zorgde ervoor dat ikzelf ook mijn mondhoeken omhoog krulde. Aan vrouwelijk schoon was hier in ieder geval geen gebrek, dat was me al snel opgevallen. Daarnaast was het fijn dat nog iemand het positief inzag. Het maakte me nieuwsgierig naar haar.
          ‘Ik ben Leia trouwens, pleased to meet you,'
          ‘Leia, als in prinses Leia uit star wars?’ ik onderdrukte een slecht flirterig grapje over hoe ik haar Han Solo zou kunnen zijn en besloot mezelf gewoon te introduceren. ‘Ik ben Aidan.’
          Voordat ik de kans kreeg haar beter te leren kennen werd ik afgeleid door Max die bij ons was komen staan en Casllista's bloemenkroontje op zijn hoofd legde. Hij begroette ook mij. 'No hard feelings vanwege het elfde man gedoe, toch?'
          'Nee, man. Een beetje uitdaging kan geen kwaad,' zei ik schouderophalend. Dat zei ik nu misschien wel iets te makkelijk, want als mijn match voor hem zou kiezen wist ik niet hoe ik zou reageren. Voor nu besloot ik dat Ik dat hij hier net zo weinig aan kon doen als wij.
    Ik knikte lachend in de richting van het bloemenkroontje op zijn hoofd. 'Staat je goed.'
          Ik keerde me terug naar Leia. 'Vertel me eens wat over jezelf. Ben je wel eens bij een neon party geweest?'

    • Hardship often prepares an ordinary person for an extraordinary destiny •

    27 feb 2017 - 12:42   Sempre is offline
    Sempre
    Sempre 5089

    SAFIYA "SAF" FAHEEM
    ««« 23 | OWNER OF A COFFEE CORNER | AT THE POOL | WITH DARRYL & ROZ »»»


    		Zodra Ryan zijn speech had gehouden begon iedereen te mengen. Het groepje waar ik eerder bij stond was nog enigszins bij elkaar te vinden, maar wat er gezegt werd ging een beetje langs mij heen. Ik was te druk bezig met iedereen in mijzelf op te nemen. Zoals mijn karakter eigen was werd iedereen meteen veroordeeld op zijn of haar uitstraling. Sommigen waren nu al iets te aanwezig — en dan niet op de aangename manier zoals de jongen die hard schreeuwde dat we een feestje moesten bouwen. Ik vroeg mezelf af of er veel naïevelingen zouden zijn die hals over kop op de eerste beste verliefd zouden worden. Het zou in ieder geval voor veel entertainment zorgen.
          Net toen ik tegen Mae en de rest van het kleine groepje wilde zeggen dat ik wat te drinken ging halen knalde er iemand tegen mij op. Enigzins uit balans gebracht greep ik de persoon aan zijn arm vast om te voorkomen dat we samen in het zwembad terecht zouden komen. Een ietswat geïrriteerde grimas verscheen op mijn gezicht terwijl ik de jongen aankeek, wachtend op zijn excuses. Als die niet kwam zou hij alsnog in het zwembad belanden.
          Gelukkig leek hij wel bezorgd te zijn, dus toen hij mij vroeg of het ging knikte ik even voor ik zijn voorbeeld volgde en ook mijn ogen de kost deed. De jongen zag er goed uit en mijn eerste ingeving om hem alsnog in het zwembad te duwen verdween meteen. In plaats daarvan krulden mijn mondhoeken omhoog en die lach werd alleen maar breder bij zijn introductie.
          "Hm, jouw man?" Herhaalde ik plagend terwijl ik naar zijn vriend keek. "Is er daarom een 11e man in het spel gekomen?" Insinueerde ik terwijl ik mijn wenkbrauwen veelbetekenend op en neer bewoog.
          De drie kussen onderging ik met een kleine lach hoewel ik zijn gebrabbel over Europeens gedrag — of wat hij ook bedoelde — en zijn verjaardag negeerde. Ik had het idee dat hij veel charmanter zou zijn als hij zijn mond wat meer zou houden.
          Dat was ook de reden waarom ik mij tot zijn vriend richtte die was voorgesteld als Roz. Ook deze man zag er goed uit en ik verwachtte dat hij degene was die eerder gitaar had zitten te spelen. Ik bedoel, hij had er het haar voor. "Heet je echt Roz of heeft hij je meteen gezegend met een bijnaam?" Vroeg ik hem met een lach.
          Toen ik besefte dat ik mezelf niet had voorgesteld stak ik mijn hand uit naar de twee. "Ik ben Safiya, aangenaam."

    When time and life shook hands and said goodbye.

    27 feb 2017 - 18:04   Ons is offline
    Ons
    Ons 3202

    Jackie Rose Delaney

    23 jaar – English graduate – outfit – op blote voeten – bij het zwembad – met Callista, Aiden, Max, Michael

    		 De vrolijke elfde jongeman kwam onze kant op, zijn evenbeeld op zijn rug. De mannen waren duidelijk dol op elkaar, hoe zij samen bewogen, speelden en praatten.
          Ik kon niet anders dan lachen om de gestolen bloemenkrans op zijn hoofd, maar zei verder niets.
          "Ik ben Max, Mikey hier ken je wellicht al," zei hij. Hij glimlachte breed en begroette ook mij erg enthousiast.
          Ik lachte hem toe, maar schudde mijn hoofd.
          "Nee, ook nog onbekend voor mij," verklaarde ik mij nader. Ik stak mijn hand eerst uit naar Max, om een stevige handdruk te geven - ik snapte niet waarom vrouwen een slap handje gaven, alsof de man meer waard was - en keek vervolgens zijn broer aan.
          "Ik ben Jackie."
          "No hard feelings vanwege het elfde man gedoe, toch?" richtte hij naar Aiden, die tamelijk afgeleid leek.
          "Nee, man. Een beetje uitdaging kan geen kwaad," zei Aiden, alvorens zich weer naar de dame toe te keren. Ik grinnikte.
          "Ik vind het wel beangstigend, of zo," reageerde ik vervolgens, "ook met die mol. Het wordt allemaal zoveel moeilijker. Alsof je monopoly zonder geld speelt." Ik zuchtte opnieuw om Ryans mededelingen, liet mijn schouders hangen.
          Ik zoog mijn wangen vol lucht en liet het piepend weer ontsnappen. "Laten we Aidens kreet maar navolgen, dat is misschien het beste op dit moment," sprak ik vervolgens mijn woorden tegen, eigenlijk in een poging om mijzelf gerust te stellen. Of het gevoel uit te stellen. Mijn buik trok zich in een knoop en ik merkte hoe de spanning zich in mijn lichaam ophoopte. Dit was zo'n indrukwekkende dag - en hij was nog niet eens afgelopen.

    [ bericht aangepast op 27 feb 2017 - 18:10 ]

    Continue to share your heart with other people even if it has been broken.

    27 feb 2017 - 19:28   KIaus is offline
    KIaus
    KIaus 21035


    Ruaidhrí Michael Mitchell
    23 || History Student || I've got my brother back || Swimming Pool || Max, Cal & co.
    Het was heerlijk om mijn broer weer aan mijn zijde te hebben, of eigenlijk onder me, maar dat terzijde. Ik was best een scharminkeltje, zelfs al werkte ik op een boerderij, maar Max duidelijk niet. Ik plaagde hem er dan ook mee. Hij leek het erg te waarderen, zeker omdat we allebei emotioneel begonnen te worden bij dit weerzien, en dat kon natuurlijk niet. Hij ging niet naar de sportschool, maar dit verlichtte gelukkig wel de toon. Ik kneep zacht in zijn biscep en grijnsde. "Wat heb je nu aan spieren behalve als je je broertje rond wil sjouwen? En ik ben de jongste, dus ik heb geen reden voor spieren."Ik lache bij zijn woorden over een meisje, en gaf hem een zachte tik tegen zijn achterhoofd. We wisten allebei wat er zou gebeuren als onze moeder dat ook maar als grap zou horen. Ze had ons opgevoed met een groot respect voor vrouwen en mijn idee voor een ideaal meisje was dan ook niet wat de meesten zouden denken, maar ik was haar er heel erg dankbaar voor. Plots begon Max te lopen, en ik klapte me als een bange puppy aan hem vast. Ik was er niet echt op berekend. Even plots als hij begon te lopen, stopte hij ook weer bij een groepje mensen en liet me van zijn rug vallen. "Hi" zei ik wat verlegen, toen hij me voorstelde. Hij was altijd de prater geweest. Hij veroorzaakte de discussies en ik eindigde ze weer. Ook flirten leek hem veel makkelijker af te gaan dan mij. Hij had al het bloemenkransje van een van de meisjes op zijn hoofd, voor ik Hi had gezegd. De mensen om ons heen stelden zich voor als Callista, Aidan, en Jackie. Aidan richtte zich al snel weer op een ander meisje, Jackie ging verder over het spel, maar het blonde meisje voor me, stelde een voor mij absurde vraag. "We hebben elkaar al sinds Kerst niet gezien en het voelt alsof iemand mijn ledematen van mijn lichaam heeft gescheurt als we niet bij elkaar in de buurt zijn. Het liefst zou ik elke dag, de hele dag, met hem doorbrengen." Ik drukte vrolijk een kus op Max' wang. "En Jackie, Monopoly zonder geld is een stuk gezelliger, dus wie weet." Het geld was heel fijn, maar 10 dagen met mijn broertje, daar kon geen enkel bedrag tegenop. Intussen scheen de zon recht op mijn kop en voelde ik mijn huid verbranden. "Maar, zullen we dit binnen voortzetten, want ik verbrand hier levend. Canadezen zijn niet gebouwd op temperaturen boven de 25 graden." Max moest ook echt aan het verbranden zijn en ik had geen zin om voor de eerste 24uur om waren hier al als een kreeft rond te lopen. Dat zou sowieso wel gebeuren, maar dat betekende niet dat ik het zo goed mogelijk ging proberen te voorkomen. Daarbij was mijn hoofd nu door de warmte waarschijnlijk al knalrood, dus het was hoogtijd om naar binnen te gaan.

    [ bericht aangepast op 27 feb 2017 - 19:29 ]

    Bowties were never Cooler




Index RPG Actieve Topics Zoek