[RPG • 250] Are you the one? [Speeltopic • 1] - Speeltopics

Na een leuk gesprek gehad te hebben met Bam en Jade, werd het tijd om me klaar te maken voor het feest. Echt iets bijzonders trok ik niet aan: gewoon een openhangend overhemd en een donkerblauwe zwembroek, die bij blacklight oplichtte. Nadat ik mezelf had klaargemaakt, wandelde ik naar beneden richting het tuinhuisje waar het feest zou plaatsvinden. Er waren al behoorlijk wat mensen en een beetje verloren dwaalde ik wat rond, op zoek naar een leuke gesprekspartner.
      ‘Ga je protesteren als ik je onder ga verven?’ klonk een vrouwenstem van achter mij en ik draaide mij om. Voor mij stond een jonge vrouw met een enorme bos krullen. Ik wilde mijn mond openen om een antwoord te geven, maar de dame gaf me er de kans niet toe. Ze hield een aantal verftubes omhoog en besloot dat de kleur rood kennelijk wel bij mijn prachtige ogen paste. Ze zette wat rode stippeltjes op mijn wang en ik grinnikte zachtjes. ‘Ik zou je eigenlijk moeten waarschuwen dat mijn meest artistieke kunstwerken stickfigures zijn, maar ik vrees dat het nu al te laat is,’ plaagde ze. ’Ik ben Leia trouwens, voor het geval iemand wilt weten wie die prachtige stippen op je wangen heeft gezet.’
      ‘Leia? Alsin dat ik dé prinses Leia van Star Wars in levende lijve heb ontmoet?’ zei ik lachend ik pakte een tube verf uit haar hand en besloot voor groen te gaan. ‘Ik ben Alexei, mochten mensen zich afvragen op wie jij zulke mooie stippen hebt gezet.’ Ik deed eveneens wat verf op mijn handen en tekende twee lelijke zeer kuntzinnige en abstracte zonnetjes op haar wangen. Ik grijnsde trots naar het resultaat. ‘En om je vraag nog te beantwoorden: nee, ik ga niet protesteren.’ Ik knipoogde naar haar.

‘Nou, niet de echte, obviously,’ grinnikte ze. ‘Ik denk niet dat dit haar,’ ze trok aan één van haar krullen, die terugveerde toen ze 'm weer los liet, ‘te temmen valt in Leia’s fabulous buns. Hairbuns. Niet de andere. Maar, ik hoop dat ik haar naam eer aan doe.’ Ik bleef even steken bij het woord 'buns' en ik grinnikte even. Deze dame had humor en dat kon ik zeer zeker waarderen.
      ‘Maar goed ook, daar zou het anders nu flink te laat voor zijn,’ zei ze, na mijn opmerking over het protesteren.
      ‘It's too late to apologize... it's too late,’ zong ik. Of nou ja, 'zong' – voor zover het zingen genoemd mocht worden. Ik grinnikte. Leia gebaarde dat ik mijn arm moest uitsteken, wat ik ook deed.
      ‘Nu komt het echte kunstwerk.’ Met een grijns van oor tot oor tekende ze inderdaad een stick-figure op mijn arm. ‘Ge-wel-dig, al zeg ik het zelf. Eigenlijk…’ Leia trok een bedenkelijk gezicht. ‘Eigenlijk zou ik er kosten voor moeten rekenen. Verf niet inbegrepen natuurlijk, gezien dat aan ons gegeven is door MTV, maar het artistieke talent zal je wel wat kosten.’ Ze keek me plagend aan terwijl ze plaats nam op een barkruk. ‘Enige suggesties? Je kan beter zelf iets verzinnen. Wanneer ik het doe, zullen de kosten hoger zijn. En als je niks doet, dan zal ik toch echt de deurwaarder op je af moeten sturen. Of…’ Ze wierp een blik op mijn arm. ‘Of anders zal je arm er af moeten.’ Ik deed even alsof ik ontzettend geschokt was.
      ‘Mijn arm afhakken? Dat is wel de meest originele pickupline die ik in tijden heb gehoord,’ zei ik grijnzend. ‘Kan ik hieruit concluderen dat je naast Star Wars, ook fan bent van the Walking Dead en Game of Thrones?’ Ik tekende wat willekeurige strepen op haar armen met blauw. ‘Nu kunnen we allebei in de nieuwe tentoonstelling van het MoMA in NYC staan,’ zei ik lachend en dacht ondertussen na over een suggestie. ‘Hm... is een drankje genoeg, prinses?’

‘Correctie: mijn ouders zijn Star Wars-fans, al kan ik niet het ontkennen dat ik het ook leuk wel leuk vind. Vooral Princess Leia is geweldig natuurlijk,’ antwoordde ze met een knipoog. ‘The Walking Dead, no way. Geesten, vampiers, weerwolven, moordenaars, het is allemaal prima, maar zombies?’ Haar gezicht betrok en ik grinnikte. The Walking Dead was ook niet echt mijn lievelingsserie, ik was meer een fan van – Scandinavische – detectives, desalniettemin vond ik het soms wel vermakelijk om naar te kijken. ‘Ik heb de eerste 20 minuten van de allereerste aflevering gezien, maar toen kwamen al die zombies opdagen en nee. Zombies zijn niet mijn ding. Dus als je ooit een zombie film met mij wilt kijken, dan vrees ik dat het ten koste gaat van je arm en of hand. Al is dat het compleet waard natuurlijk, als je dan een film met mij mag kijken.’ Ze keek me met een stralende glimlach aan. Ik schudde mijn hoofd en lachte zachtjes.
      ‘Je zei dat je niets had tegen moordenaars, geesten en dat soort gedoe. Kan ik daaruit concluderen dat ik je niet zou hoeven beschermen, mocht ik je ooit dwingen om met mij een horror film te kijken?’ Ik keek haar iet wat uitdagend aan.
      ’Ik zou willen zeggen dat de hele dag op display staan niet mijn ding is, wat eigenlijk zo is, maar dan ben ik niet zo verstandig geweest om me hiervoor op te geven. En een drankje, hmm?’ Ze trok een bedenkelijk gezicht en ik keek haar afwachtend aan. ‘Vooruit, maar enkel als je me niet meer “prinses” noemt.’ Nu was het mijn beurt om bedenkelijk te kijken. Ik keek Leia schattend aan en hield mijn hoofd een tikkeltje scheef.
      ‘Hm–’ begon ik en er verscheen een grijns op mijn gezicht ‘–ik denk dat je toch aan je nieuwe bijnaam moet gaan wennen, prinses Leia,’ zei ik grinnikend. ‘Maar goed, laten we een compromis sluiten: ik zal je deze hele avond in ieder geval geen prinses meer noemen, deal?’