• Tien mannen en acht vrouwen worden door MTV naar het wondermooie Maui gestuurd met mooie vooruitzichten; liefde en geld.
    Omdat ze zelf hopeloos zijn als het in het kiezen van partners aankomt heeft de zender besloten hen een handje te helpen. Door middel van uitgebreide screenings en gesprekken is voor elk potje een dekseltje gevonden. Er zit maar één addertje onder het gras: niemand weet wie zijn/haar perfecte partner is en zolang die niet gevonden worden is er van het winnen van één miljoen dollar geen sprake.

    “If your perfect match was standing right in front of you, would you even know it?”


    Het opzet:
    Twintig singles die barslecht zijn in het daten worden samen naar een luxueus resort gestuurd om op zoek te gaan naar de voor hen, door experten bepaald, perfecte match. Elke week spelen ze een uitdaging en krijgen hierbij de kans om één koppel het Truth Booth in te sturen en erachter te komen of zij al dan niet een match zijn. Elk persoon kan via het televisiescherm op hun favoriete koppel stemmen. Zij worden dan de Truth Booth ingestuurd. Op ditzelfde scherm kan iedereen meevolgen of zij een match zijn of niet.
    Wekelijks is er ook de Match-up; de singles proberen te gissen wie hun perfecte match is en eens iedereen gekozen heeft worden aan de hand van spotlichten het correcte aantal matches doorgegeven. Niemand weet echter welke matches de juiste zijn.
    Enkel en alleen wanneer alle matches gevonden zijn winnen de spelers samen één miljoen dollar. Iedereen wint of iedereen verliest.

    Verschil met de tv-serie: bevestigde matches gaan niet naar de honeymoon suite maar blijven gewoon in het huis.



    Rollen
    Mannen: VOL!
    • Aidan John Buckley ~ 26 ~ Sam Claflin ~ Ijsvogel ~ 1.8
    • Alexei Theodore Carter ~ 24 ~ Rhys Pickering ~ Psychopaths ~ 1.6
    • Austin Heath Clarckson ~ 24 ~ Matthew Noszka ~ GriffeI ~ 1.5
    • Brandon ''Bam'' Jason Sadler ~ 25 ~ Jay Alvarrez ~ AdoreDelano ~ 1.1
    • Boyd Aiden Delano ~ 27 ~ Stehen James ~ AdoreDelano ~ 1.8
    • Darryl Christian di Marco ~ 23 ~ Faceclaim ~ McCrory ~ 1.3
    • Finnegan Maxwell Mitchell ~23 ~ Will Tudor ~ Obeah ~ 1.8
    • Nilam Harish Gupta ~ 26 ~ Avan Jogia ~ Prongsiel ~ 1.6
    • Roscoe "Roz" Jonesy ~ 26 ~ Faceclaim ~ Obeah ~ 1.1
    • Ruaidhrí Michael Mitchell ~ 23 ~ Will Tudor ~ PeterMaximoff ~ 1.6
    • Tyler Elijah Lopez ~ 27 ~ Cristiano Ronaldo ~ Habiba ~ 1.4

    Vrouwen: VOL!
    • Ava Jill Cooper ~ 21 ~ Holland Roden ~ Hygge ~ 1.5
    • Callista Jules Larsson ~ 22 ~ Faceclaim ~ Granian ~ 1.8
    • Imogen Florence Paige ~ 22 ~ Cami Romero ~ Greenlight ~ 1.5
    • Jackie Rose Delaney ~ 23 ~ Bryana Holly ~ Perffect ~ 1.2
    • Jade Olivia Vauhn ~ 26 ~ Ingrit Vaht ~ Nerha ~ 1.2
    • Leia Havana Fowler ~ 21 ~ Stephanie Bertram Rose ~ Merodeadores ~ 1.6
    • Maelys Bryony Dwight ~ 25 ~ Lily Collins ~ Psychopaths ~ 1.6
    • Robin Clara Beckett~ 22 ~ Kennedy Dawn Stearns ~ Prongsie ~ 1.6
    • Safiya "Saf" Faheem ~ 23 ~ Faceclaim ~ Sempre ~ 1.4
    • Teagan "Tea" Seren Kalani ~ 21 ~ Bridget Satterlee ~ Anekitos~ 1.9

    Regels

    – Minimum 250 woorden.
    – OOC tussen []
    – De huisregels van Quizlet gelden hier.
    – De koppels worden door mij en Obeah random aan elkaar gelinkt. Wij weten dus op die manier ook niet wie onze eigen match is.
    – Nieuwe topics worden enkel gemaakt door mij, Cahira, en Obeah.
    – Personages kunnen ruzie maken, houd het netjes tussen leden.
    – 16+ is zeker toegelaten, zolang het hele rpg daar niet om draait. Indien je post 16+ bevat zet dan de naam van je personage in een rood kleurtje om dit op voorhand aan te geven.


    De Match Ups
    -De match ups vallen om de week op dinsdag. (1e match up: dinsdag 28/2)
    - In de eerste match up krijgen de mannen de keuze. De volgende keer is het aan de vrouwen en zo wordt steeds afgewisseld.
    - Het verloop van de match up gaat als volgt: je hebt de hele dag tijd om de naam van je perfect match in het praattopic te posten. Op dinsdagavond vergelijken Jennifer en ik de koppels met de perfect matches die wij gemaakt hebben. Op basis daarvan gaan de lampen al dan niet aan.
    Jullie weten dus hoeveel correcte matches er zijn maar niet hoeveel. Ook hier wordt de keuze afgewisseld tussen de vrouwen en mannen. Het kiezen verloopt net als bij de challenges via het posten van een naam in het praattopic.
    - Het schrijven van de match up ceremonie mag maar is geen verplichting.


    De Challenges
    - --> Elke andere woensdag krijgt de mannen- of vrouwengroep een opdracht. Jullie sturen je antwoorden via pb naar ofwel mij of Jennifer door (er wordt op voorhand doorgegeven wie de challenge op zich zal nemen)
          bv; stuur ons in privébericht de meest smerige gewoonte van jouw personage door.
    --> Elke vrijdagavond moeten alle pb's bij Jennifer of mij binnen zijn. Op zaterdag gaat de challenge van start,
          bv; je ziet aan de overkant van het veld hashtags met smerige gewoontes. Match de smerige gewoontes met de juiste personen.
    Op dat ogenblik wordt in het rpg dan een lijst met de gewoontes gepost. De groep die de challenge speelt maakt dan een lijst van de andere groep met hun smerige gewoonten. Via pb sturen jullie dan je uiteindelijke lijst door. Degenen met het hoogste aantal correcte antwoorden winnen de challenge.
    --> Wij rekenen de resultaten zsm uit en maken de winnaars bekend. Daarna wordt de Truth Booth poll open gesteld (bedankt voor het idee!) en kunnen jullie stemmen. Eens alle stemmen binnen geven we een signaal dat iedereen voor de tv moeten verzamelen.
    --> Na elke 2 challenges komt er ipv een volgende challenge een loterij. De personages die nog geen date gehad hebben komen in een randomizer terecht en worden geloot. De winnaars van de loterij mogen dan op date met iemand naar keuze.
    --> Op woensdag, na het bekendmaken van de opdracht mag iedereen een partner kiezen (week 1= vrouwen kiezen, week 2 = mannen kiezen, 3= vrouwen, etc.) Deze keuze gebeurt dmv het posten van de naam van de gewenste partner is het praattopic. Eerst posten is eerst hebben.
          Bv; Roz en Darryl willen beiden Jade als partner voor de challenge, maar "Darryl" heeft haar naam als eerste gepost in het praattopic dan moet Roz iemand anders kiezen.
    Gepost is gepost. Behalve als twee personen dezelfde naam vlak na elkaar posten mag je je post niet editten.
    --> Je mag in het rpg het verloop van de challenge uitschrijven als je dat wilt, het is zeker geen verplichting

    - Je mag telkens dezelfde persoon kiezen voor een challenge maar je kan slechts één keer op date gaan met diegene. Zelfs al win je vier challenges met eenzelfde persoon, dan gaan de andere drie dates naar iemand anders. Je kan wel nog steeds naar het Truth Booth gestuurd worden.

    - Bevestigde matches mogen met elkaar meedoen aan de challenges, kunnen ook een (extra) date winnen, maar mogen niet meer naar het Truth Booth.


    De elfde man

    Er is een extra speler bij gekomen (man), dat betekent dus dat er één speler is die twee mogelijke perfect matches heeft.
    Stel dat diegene bij de elfde heer een perfect match vindt in het Truth Booth, dan krijgt die twee keuzes:
    -Je aanvaardt Max als perfect match, en speelt samen met de rest van de groep verder voor jouw deel van het prijzengeld als het spel gewonnen zou worden.
    - Of Je doet afstand van jouw deel van het geld en speelt verder om je originele match te vinden. In dat geval ligt Max uit het spel maar gaat hij sowieso naar huis met jouw deel van het geld, onafhankelijk van het eindresultaat van het spel.


    De mol
    Onder de spelers bevindt zich een mol.
    Deze persoon heeft van de programmamakers een eigen persoonlijk doel gekregen om de rest van de groep te saboteren.
    Hij of zij moet er dus voor zorgen dat bij de laatste Match Up geen tien lampen aan kunnen gaan.
    Indien de mol in zijn opzet slaagt gaat diegene naar huis met twee keer de waarde van het prijzengeld dat hij of zij zou winnen mocht het spel wel gewonnen worden. Daar bovenop mag hij of zij een eigen match kiezen om nog een extra reis met bestemming naar keuze mee te maken.
    Slaagt de mol er niet in en wordt het spel gewonnen dan gaat deze alsnog naar huis met één twintigste van het geld (wat hij/zij normaal ook zou winnnen).
    In geval van een black-out -als er geen enkele perfect match is bij een Match Up- gaat er geen geld van de prijs af maar krijgt de mol één perfect match te weten. Hij/zij mag hierbij niet om de match van Max of van zichzelf vragen.
    Pas op het einde van het spel wordt de mol ontmaskert.
    Als de mol tijdens het spel aangeduid wordt gebeurt er niks en gaat het spel gewoon verder zoals voorheen. Gezien mensen enkel vermoedens kunnen uiten. Er komen dus geen stemrondes om uit te zoeken wie de mol is.


    Het resort
    slaapkamers
          Tien bedden op 1 kamer
    woonkamer
    keuken
    badkamer 1
    badkamer 2
    zwembad
    tuinhuis
    bonkhok

    [ bericht aangepast op 5 april 2017 - 10:20 ]


    Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

    Brandon ''Bam'' Jason Sadler
    25 - Surf, duik leraar



    Je kon zien dat ze trots was en ik begreep het wel. Zelf had ik nooit een opleiding genoten. Was na highschool meteen gaan werken, omdat ik er zeker van was dat ik mijn passie had gevonden. En daar was ik het op de dag van, vandaag nog altijd mee eens. Ik vond het heerlijk om te doen wat ik deed. Ik luisterde lachend naar haar verhaal. Ergens vergat ik wat ik hier kwam doen. Ik wilde antwoord geven op haar vraag, maar ze gaf me er de kans niet voor. Ik grinnikte automatisch. 'Nee, Brandon. Maar Iedereen heeft me altijd Bam genoemd, dus zo stel ik me ook voor. Gewoon omdat ik waarschijnlik niet naar Brandon zou luisteren.' Gaf ik eerlijk toe. ''Maar, ik heb thuis een eigen surf en duik school waar ik zelf ook les geef.' Glimlachte ik al net zo trots als Jackie zelf had gedaan. 'Niet zo spectaculair als studeren en reizen, maar ik ben er blij mee.' Ik stond op zodra Jackie voorstelde de keuken te gaan verkennen. 'Er zal vast ergens een koelkast moeten zijn.' Ik liep voor haar uit, richting de keuken en trok meteen de koelkast open, zodra ik deze zag. 'Wat wil je drinken?' Er stond werkelijk van alles in de koelkast en voor mezelf pakte ik alvast een willekeurige fles uit de koelkast. Ik was nooit zo kieskeurig. Ik begon wat kastjes open te trekken op zoek naar glazen en vond deze natuurlijk pas in de laatste. Ik zetten ze op het aanrecht en schonk alvast een glas in.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    MT!


    • Hardship often prepares an ordinary person for an extraordinary destiny •

    Tyler Elijah Lopez
    27 - Club Owner

    'Kom op. Dat had je tegen ieder meisje wat naast je was gaan zitten gezegd.' zei ze en ik haal lichtjes mijn schouders op. 'Dan moet ik eerst zien of ze allemaal zo mooi zijn als jou.' lach ik en kijk even naar het water, waar ik lichtjes mijn been in beweeg. 'Tyler, mooie jongens hebben ook altijd mooie namen is het niet.' had ze later gezegd en ik grinnik zachtjes maar blijf even stil. 'Dus... Hoe gaat het ermee?' Vroeg ik. 'Het gaat goed.' zei ze en ik knik glimlachend, waarna ik mijn blik weer op haar richt.
    'Dus Tyler...' Begon ze en ik grijns even lichtjes. 'Wat brengt jou hier?' vroeg ze me en ik haal licht mijn schouders weer op. 'Eerlijk? Een heel goed gesprek bij een familie etentje..' lach ik en bijt kort & zacht op mijn lip voor ik verder ga. 'Kort gezegd kwam het erop neer dat ze mij nooit in een serieuze relatie hebben gezien. Terwijl mijn ene broer getrouwd is en de ander verloofd momenteel. En dat het dus tijd was dat ik serieus ging zijn anders zou het nooit meer goed komen.' zeg ik met een lachje. 'Dus toen kwam ik dit tegen en dacht waarom niet. En als dit niks wordt kan ik altijd terug naar mijn oude maniertjes.' sluit ik af met een kleine, jongensgrijns. 'En jij? Ik zou denken dat schoonheden geen moeite hebben met dit soort dingen.' zeg ik met een zacht lachje.


    El Diablo.

    Jackie Rose Delaney

    23 jaar – English graduate – outfit - in de keuken - met Bam

    Ik lachte mijn tanden bloot. "Bam it is, dan. Ik vind het wel iets hebben."
          Ook Bam begon te glunderen toen hij mocht vertellen over zijn bezigheden. "Niet zo spectaculair als studeren en reizen, maar ik ben er blij mee," voegde hij eraan toe. MIjn ogen werden groot.
          "Ben je gek!? Dat is toch geweldig! Ik vind het zelfs heel stoer - ik zou dat denk ik niet durven," zei ik oprecht enthousiast. "Ook niet kunnen, denk ik," lachte ik erachteraan.
          De jongeman was soepel opgesprongen en gretig volgde ik hem naar de keuken. De ruimte was prachtig, licht en ik zou hier erg goed kunnen koken. Ik verheugde me er al op.
          Bam trok direct de koelkast open en vroeg mij wat ik wilde drinken. Ik liep naar hem toe en keek wat er allemaal voor ons klaar stond. Van fris, tot verse jus, bier en wijn. Ik glimlachte en pakte een biertje, dat mocht wel na zo'n reis.
          "Ik hoef geen glas, dank je," wees ik Bam naar de glazen die hij had gepakt. "Maar wel een opener, dat wordt weer een zoektocht." Ik lachte en trok wat lades open, maar kon al snel mijn flesje open maken. Ik zette het gauw aan mijn lippen en liet de eerste slokken snel naar binnen gaan.
          "Dit weer maakt mij dorstig," legde ik uit.
          "Maar, surfen en duiken. Je bent dus ook een uitstekende zwemmer?"

    [ bericht aangepast op 22 feb 2017 - 18:34 ]


    Continue to share your heart with other people even if it has been broken.

    Ava       Jill       Cooper
    21 jaar • Reclame ontwerpster • Outfit



    "Am I in love with you? Or am I in love with the feeling?"


    Als een van de laatste stapte ook ik uit en viste mijn koffer uit het busje. Ik gaf mijn ogen de kost en mijn blik gleed over het reusachtige gebouw, ik was wel wat rijkdom gewend, ondanks het feit dat ik wel wat gewend was keek ik toch mijn ogen uit. In mijn enthousiasme liet ik mijn koffer op de grond vallen en ik grijnzend om. Wat een goed begin weer!
    Op snel loop tempo wat in mijn geval bijna rennen was liep ik naar binnen toe, ik wou zeker niet de laatste zijn wat wel bijna het geval was. Ik stapte het huis binnen en zoals verwacht was het huis vanbinnen nog veel groter dan van buiten. Ik gooide mijn koffer bij de andere koffers die bij de trap naar boven stonden, iets wat me nogal een dubbel gevoel gaf. Het verstandigste was om meteen een bedje te toevertrouwen als de mijne, aangezien ik nogal levendig 's avonds kan zijn en ik niemand het toewenste onder mijn voeten geplet te worden. Slaapwandelen was een van mijn ietwat minder goede eigenschappen. Al had het zo zijn voordelen, ik kon moeilijk in slaap vallen maar daarmee was mijn energie ook wel onuitputtelijk. Een beetje onzeker keek ik om mee heen en zag dat de meeste al een gesprekspartner hadden gevonden en omdat ik eigenlijk niemand wou onderbreken besloot ik mijn ogen de kost te geven. Iets wat me naar enkele minuten al verveelde.
    Ik moest toegeven de lichtbruine vloer en de reusachtige bank in de woonkamer waren prachtig maar niet mooi genoeg om mij langer dan twee minuten bezig te houden. Zonder aarzeling liep ik naar buiten toe in de hoop daar iemand alleen aan te treffen, maar ook daar was iedereen al in gesprek. Dat werd dus ouderwets een gesprek onderbreken, ik liep naar de twee jongens toe die samen in een hangmat lagen, persoonlijk leek het me niet heel comfortabel te liggen en dus nam ik plaats tegenover hen in het gras met het zonnetje in mijn gezicht.
    "Hee, Ava" enthousiast stak ik mijn hand naar hen uit en zette een grote glimlach op. Misschien zou ik mijn perfecte match hier wel niet vinden maar ik heb in ieder geval met mezelf afgesproken er een mooie tijd van te maken, en voor een mooie tijd had je toch een paar leuke contacten nodig.


    "The stars replaced the emptiness of my heart."

    ———————————————————————————
    •••
    ———————————————————————————

    ——————————————————————————

    ———————————————————————————
    •••
    ———————————————————————————

    Jade Olivia Vauhn

    ”She got that independent, wake up and make shit happen type of vibe.”

    • Makeup artist • Twenty-six • Somewhere • Outfit •

    Zonder pardon werd ik vlak na mijn woorden ingehaald door een jonge blondine, die overduidelijk maar één interesse leek te hebben. “Ik ben te nieuwsgierig om op iedereen te wachten, sorry not sorry guys,” sprak ze. Mijn lippen tuitte zich licht in een afkeurende uitdrukking. Het was niet dat ik haar enthousiasme enigszins niet kon delen, maar de jongens liepen niet weg en wilde je op een sociale hoogte blijven met je kamergenoten dan wimpelde je hen niet zo luchtig af. Ik besloot het echter maar te laten voor wat het was, tenslotte waren we hier met meerdere en kon er uiteindelijk niet wakker van liggen.
          ”Laten we het gaan ontdekken!” riep een andere blondine me toe, waarna ze in alle vrolijkheid haar koffers uit het busje plukte. Grinnikend volgde ik haar kort met mijn poelen alvorens ook zij besloot naar het huis te gaan, met mij half in de achtervolging. Ergens had de smak uit het busje mijn koffer echter niet geheel goed gedaan en dit werd een klein probleem naarmate ik verder richting het resort wilde lopen. Bij elke stap die ik zette leek de koffer steeds zwaarder te worden en net op het moment dat ik wilde gaan kijken wat het probleem was, werd ik ingehaald door een afgebroken wieltje. Een zucht rolde zachtjes over mijn lippen heen, waarna ik het zware ding loslaat om enkele passen verder het wieltje van de grond af te plukken alvorens terug te lopen. “Heb ik weer,” bromde ik zachtjes en kantelde mijn koffer vervolgens om voorover gebogen te bekijken hoe ernstig de schade werkelijk was — wat me al snel duidelijk maakte dat ik deze zo niet meer gemaakt ging krijgen en het ding de rest van de weg mocht gaan tillen. Hoe heerlijk ook, met het hete weer waarmee ik omringd leek te worden werd dit nog een leuke opgave.
          Het zachte geluid van iemand die zijn keel schraapte doorbrak echter mijn stille gedachtens en dwong me omhoog te kijken naar wie het was die zich tot mij gericht had. “Heb je hulp nodig daarmee?” Subtiel plaatste ik een van mijn handen boven mijn ogen, om zo de zon te belemmeren fel in mijn kijkers te schijnen, en staarde recht in het gezicht van een van de jongens; een knappe jongen ook nog eens, maar had ik ergens anders durven te verwachten? Onbewust gleden mijn blauwe kijkers over de jongen heen en namen ze hem haast nauwkeurig op als ze uiteindelijk besluiten terug op zijn ogen te blijven hangen. Een glimlach krulde zich op mijn lippen terwijl ik me iets overeind duwde.
          “Als je dat zou willen, dan zou dat echt heel fijn zijn,” beantwoordde ik zijn vraag, waarna ik een kort knikje naar mijn koffer maakte. “Ik geloof dat ik hem iets te hard uit het busje heb laten stuiteren,” grinnikte ik vervolgens en stak het wieltje in mijn handen half op ten teken hoever het ding gesneuveld was. Vervolgens besluit ik mijn vrije hand naar hem uit te steken, als een voorstellende gebaar, en kantel mijn hoofd lichtjes als ik mezelf met een glimlach aan hem voorstel. “Ik ben Jade.”

    [ bericht aangepast op 22 feb 2017 - 17:08 ]


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Naam: Callista Jules Larsson.


    "I'm a writer, which means a bleed romance and breathe pain on atmosphere paper."
    |Just kinda weird | Writer/Student Psychology | 22 | Outfit | Living Room

    'Boyd. Maar iedereen noemt me Boyd.' Gijnst hij. Ik glimlach. Okay, dus hij heeft in ieder geval iets van humor, schiet er door mijn hoofd heen. ik geloof zelf niet in het hele match making process, aangezien ik zo sceptisch nog wel ben over ware liefde, maar het is het proberen waard, misschien. Schrijven kan ik ook vanuit het huis doen.
    'En, heb je er een beetje zin in?' vraagt hij uiteindelijk.
    "Vakantie in Hawaii, wie heeft daar nou geen zin?" vraag ik met een grote glimlach. "Ik bedoel, het geld winnen lijkt me geweldig, als ik liefde vind zal het me verbazen en misschien ervoor zorgen dat ik nooit meer sceptisch over iets mag zijn en ik mag tien weken in Hawaii doorbrengen." Ik laat me op de bank neer ploffen en bekijk de jongen even van top tot teen. Misschien niet geheel mijn type kwa uiterlijk, maar ik val normaal ook niet voor jongens die eruit zien als badboys. "Heb jij er zin in? Of ga je je dagelijkse leven wel een beetje missen?" vraag ik geïnteresseerd. Ik moet mensen toch een beetje leren kennen denk ik zo en ik moet ergens beginnen, dus waarom niet bij deze man? Ik kan niet ontkennen dat ik misschien wel een beetje bang ben dat ik met niemand een connectie ga krijgen, of dat ik tweede keus zal zijn, of misschien zelfs laatste, maar daar kan ik me niet door laten tegenhouden.
    "En nog belangrijker, wil je mee naar de keuken voor wat drinken?"


    We've lived in the shadows for far too long.

    Boyd Aiden Delano
    27 - Tattoo artist


    Callista was enthousiast en het verbaasde me enigszins dat ze niet in het matchen geloofde. Ik had toch echt verwacht dat ik daar de enige in zou zijn hier. 'Ik weet nog niet zo goed wat ik er van moet vinden. maar we moeten er maar het beste van maken.' Zei ik eerlijk. 'Heel mijn leven licht buiten dit huis. dus missen zal ik het wel ja.' Ik kon hier moeilijk mensen gaan tatoeëren. Al bedacht ik me dat ik misschien best mijn spullen me had kunnen nemen. Er zou vast wel een gek rondlopen. 'Veel belangrijker. k zal je vergezellen.' Grijnsde ik knikkend als teken dat we naar de keuken konden. Ik had niet echt dorst, maar had ook geen zin hier in mijn eentje achter te blijven. Nu had ik tenminste een beetje contact. Ik ging haar voor en trof twee andere in de keuken aan. Ee jongen met een volle bos krullen en een andere dame. 'He, meer volk!' Begroeten ik ze in het algemeen. Ik volgde het meisje haar voorbeeld en pakte een biertje uit de koelkast. Ik had dan geen dorst, een diertje ging er altijd in. Ik hield er een omhoog naar Callista, als vraag of ze ook wilde. 'Of wil je wat anders?' Wist ik veel wat ze wilde drinken. Ik deed tenminste mijn best en dat was voor mijn doen al heel wat. Ik was niet zo'n gentleman. Maar ik begreep ook wel dat ik me van mijn beste kant moest laten zien, wilde ik niet binnen een tiende seconde iedereen tegen me hebben. Ik moest hier immers nog tien weken volhouden.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Brandon ''Bam'' Jason Sadler
    25 - Surf, duik leraar


    Jackie had een biertje gepakt en ik zetten mezelf gemakkelijk op het keukenblad. 'Ik heb me surfboard bij me, dus er komt gewoon een dag dat ik het je ga leren.' Grijnsde ik onschuldig. Of ze het nu wilde of niet. Er was niks aan. Het was gewoon een kwestie van durven en oefenen. 'Ik leef bij de zee. Om eerlijk te zijn, niet eens zo heel ver hier vandaan. Dus ik kon eerder zwemen dan lopen.' Grinnikte ik, waarna ik opkeek en twee andere mensen zag binnen komen. Eerst een jongen, die meteen de aandacht trok door zijn uiterlijk. Hij zat onder de tatoeages en zijn gespierde armen staken onder zijn shirt vandaan. Daar moest ik vast geen ruzie mee zoeken had ik zo het idee. Achter hem kwam een meisje binnen en meteen wist dat er in dit huis vast alleen maar knappe dames zouden rondlopen. Geen twijfel over mogelijk. 'He.' Ik stak mijn hand op als begroeting . 'Bam.' Stelde ik mezelf maar meteen voor, zodat we daar ook meteen vanaf waren. Ik keek even door het raam naar de tuin, waar al redelijk wat mensen zaten en keerde me blik weer terug naar Jackie. Glimlachend nam ik een slok. 'Waar ben je allemaal al geweest?' Ik reisde zelf enkel voor surfwedstrijden, waardoor ik al redelijk veel gerezen had, maar nooit meer had gezien dan de bekende stranden. Iets wat ik best betreurde, want ik zou graag heel de wereld zien. En omdat ik dat zelf niet had gedaan, kon Jackie me daar vast wel iets over vertellen.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Naam: Callista Jules Larsson.


    "I'm a writer, which means a bleed romance and breathe pain on atmosphere paper."
    |Just kinda weird | Writer/Student Psychology | 22 | Outfit | Kitchen

    ik twijfel even. Een biertje, of een cocktail, er lijkt genoeg in dit huis te zijn, misschien zelfs wel te veel. Ik zie het nog wel voor me dat iemand zijn grenzen voorbij gaat in deze tien weken, Ik zie het ook nog wel gebeuren dat ik dat ben. Maar ik denk dat bier hem beter niet kan worden, ik heb meer dan eens gehoord dat het niet goed voor een meid is als ze bier drinkt. "Heey, ik ben Cal," roep ik tegen de andere mensen in de keuken.
    "Nah, ik denk dat ik voor een cocktail ga, mag ook wel na zo'n lange reis," zeg ik. Ik pak een glas en begin met zoeken door de verschillende soorten drank.
    "Dus, Boyd, al moet ik iets originelers gaan verzinnen als je bijnaam je gewone naam is, waar kon jij vandaan? En wat is dat dagelijkse leven dat je gaat missen?" Niewusgierig kijkk ik hem aan. Over het algemeen was ik goed in conversatie, vooral omdat ik een heel nieuwsgierig persoon was. Maar ik wil ik in dit geval mensen ook gewoon heel graag leren kennen. Als ik eindelijk een glas vol drank heb neem ik tevreden een slok. Ik werp even een snelle blik op de andere personen die ik vanaf mijn positie kan zien.


    We've lived in the shadows for far too long.

    Imogen Florence Paige

    Here ya go, Hot Tea
    Cause that's what you are
    A hottie

    22 YEARS | MARKETING | AT THE POOL TALKING TO TYLER

    'Dan moet ik eerst zien of ze allemaal zo mooi zijn als jou.' Zei Tyler, waarna Imogen kort knikte niet precies wetend wat ze daar nog op kon zeggen. Moest ze nou dank je zeggen, hij gaf haar wel een complimentje dus meestal hoorde je dan iemand te bedanken, maar was dat niet wat ongemakkelijk in deze situatie. Imogen liet het van zich afglijden en reageerde uiteindelijk niet meer op deze opmerking van de jongeman. Inplaats daarvan luisterde naar wat hij nog meer te vertellen had, over hoe hij hier wel niet terecht was gekomen. 'Eerlijk? Een heel goed gesprek bij een familie etentje..' Begon de jongeman waarna hij een stilte liet vallen. 'Tell me more.' Sprak Imogen kort, hoewel ze er wel vanuit ging dat de jongeman zich zelf een klein beetje zou verklaren. Wat hij ook deed, hij sprak al snel verder. 'Kort gezegd kwam het erop neer dat ze mij nooit in een serieuze relatie hebben gezien. Terwijl mijn ene broer getrouwd is en de ander verloofd momenteel. En dat het dus tijd was dat ik serieus ging zijn anders zou het nooit meer goed komen.' Kort knikte Imogen bij eht horen van dit antwoord oké klonk nog best logisch, echter was Tyler nog niet uitgesproken hij ging nog verder met zijn verhaal. 'Dus toen kwam ik dit tegen en dacht waarom niet. En als dit niks wordt kan ik altijd terug naar mijn oude maniertjes.' Nogmaals knikte Imogen. Ze kon nou niet zeggen dat Tyler de begon over zijn oude maniertjes een bepaald goede indruk wekten. Imogen kon wel raden wat zijn oude maniertjes waren en als hij die oude maniertjes zou gebruiken ging het waarschijnlijk niet meer over liefde. 'Oké, maar hoe oud ben je dan?' Vroeg Imogen. 'Ik bedoel ergens in je twintiger jaren is toch nog niet zo oud dat het gaat mislukken als je nu niemand krijgt.'
    Na zijn eigen verhaal kaatste de jongeman zijn vraag terug naar Imogen. 'En jij? Ik zou denken dat schoonheden geen moeite hebben met dit soort dingen.' Imogen schudde geamuseerd haar hoofd, daar ging hij weer. 'Nou ja ik ben hier eigenlijk alleen maar omdat ik dan op televisie kom.' Sprak ze eerst op de meest sarcastische toon die mogelijk was. 'Nee oké, laten we zeggen dat ik er een geweldig goede gewoonte van heb gemaakt om altijd de verkeerde jongens uit te zoeken die maar één ding aan hun hoofd hebben. Seks.'


    I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

    Aidan John Buckley
    26 | Singer & Pianist | British | In the kitchen with Jackie & Bam

    Ik had weinig oog voor het resort en was blij dat ik eindelijk de slaapkamers had gevonden. Het was niet zo dat ik het niet kon waarderen, maar eerder dat ik spijt had van de hoeveelheid bagage die ik had meegenomen. Toen ik mijn spullen had ingepakt had ik er niet aan gedacht dat het behoorlijk veel was om mee te sjouwen.
          'Neem je dat allemaal mee? What's next, wieltjes onder je piano en duwen maar?' Ik had om de woorden van mijn zus kunnen lachen. Een piano meenemen ging niet. Een keyboard daarentegen, dat was iets makkelijker. Ik wist dat ik teveel met mijn werk bezig was, maar je wist nooit wanneer de inspiratie zou toeslaan. Ik schoof het instrument onder mijn bed en gooide mijn andere rugtas op de dekens. Een zucht van tevredenheid ontsnapte aan mijn lippen. Mijn armspieren zeurde nog van de last die ze hadden gedragen. Ik zou mijn tas later uitpakken.
          Nu pas nam ik een moment om even om me heen te kijken. De kamer zag er aardig uit, iets te modern na mijn smaak. Het zou niet vervelend zijn om hier een tijdje te verblijven. Toch maakte de reden dat ik hier was me een beetje zenuwachtig. Konden ze echt zomaar uitvogelen wie het best bij je zou passen? Ik trok mijn wenkbrauwen op bij die realisatie. Zenuwachtig? Dat was ik nooit. De situatie was amper serieus te nemen. Ik vermande mezelf en liep, gedreven door mijn nieuwsgierigheid, de kamer uit.
          Ik wandelde door de gangen totdat ik uiteindelijk bij de woonkamer uitkwam. Grote ramen gaven zicht op een prachtig zwembad. Het leek wel een vakantie. Het water zag er uitnodigend uit. Water. Dat herinnerde me eraan dat ik dorst had. Ik liep naar de keuken en glimlachte bij het zien van de koelkast. Ik stapte langs een blonde vrouw met een flesje bier in haar handen en een jongeman van mijn leeftijd die ook een glas in zijn handen had.
          'Gegroet, mede lotgenoten,' grapte ik met een knipoog. Ik pakte een blikje cola voordat ik mezelf aan hen introduceerde. 'Ik ben Aidan.'

    [ bericht aangepast op 22 feb 2017 - 18:45 ]


    • Hardship often prepares an ordinary person for an extraordinary destiny •

    Jackie Rose Delaney

    23 jaar – English graduate – outfit - in de keuken - met Bam

    "O Nee! Ik protesteer. Leer het maar aan iemand anders," ging ik direct tegen Bam in. Ik zou mezelf niet in de zee wagen, om overspoeld te worden door golven en uiteindelijk in het diepe water te vallen. Daar zitten haaien. Ik bloosde en probeerde mijn reactie weg te lachen, toen er een lange jongen en een blonde dame binnen kwamen. De man had een vol getatoeëerde huid, maar een vrolijke grijns op zijn gezicht. Ik had Cal al gesproken in de bus. Ik glimlachte naar haar en zei mijn naam richting de jongen.
    "Proost," zei ik toen ze wat te drinken hadden, "op hopelijk één miljoen dollar." Ik kon niet anders dan grinniken. Ik kwam hier niet voor het geld, maar voor een mogelijke liefde. Niets was zeker, maar misschien zou het mij in de juiste richting helpen.
    "Waar ben je allemaal al geweest?" vroeg Bam mij.
    Ik glimlachte en vertelde graag over mijn reizen.
    "Het afgelopen jaar ben ik drie maanden in Afrika en vier weken in Nepal. Ik stond buiten tanden te poetsen met het uitzicht van het groene dal en in de verte de besneeuwde hoge bergtoppen. Het was fantastisch."
    "Ik heb ook een hike gedaan, door de bloedzuigers en de modder, ik voelde me heel stoer daarna." Ik lachte en keek vrolijk naar de jongen op.
    "Gegroet mede lotgenoten," hoorde ik een fijne mannenstem. Het gezicht erbij was ook zeker niet verkeerd en met een glimlach keek ik naar de jongeman.
    "Ik ben Jackie," zei ik. Ik klom het aanrecht op, tegenover Bam.



    Continue to share your heart with other people even if it has been broken.


    Ruaidhrí Michael Mitchell
    23 || History Student || Reading amongst the chaos
    Het was me hier echt veel te warm. Ik had geen idee waarom ik had ingestemd met mijn vrienden die mij hiervoor hadden opgegeven. Ik kon ook terug in Canda, of op de campus, een leuk meisje vinden. Daarvoor hoefde ik niet mee te doen an een programma waarvan de meeste meisjes, en jongens, aandachtsgeile types zijn die niets liever willen dan alles op camera bloodgeven. Zo was ik helemaal niet. Ik trok mijn donkerblauwe t-shirt nog even recht en stapte uit het busje. Ik haatte vliegen, hitte, en lang binnen zitten, dus dit werd nog wat. Aan de andere kant zag ik de lol er wel van in, maar ik verwachtte hier niet met mijn droomdame uit te komen, al zou wat geld wel leuk zijn. In het busje had ik mezelf al twee keer ingesmeerd met factor 50, maar nog altijd brandde de zon fel op mijn huid toen ik met mijn rugzak op mijn rug uit het busje stapte. Voor mij was een huis groter dan de slaapzalen op de campus. Ik kon mijn ogen niet geloven, en toen ik binnenstapte werd het alleen maar erger. Het was hier echt overdadig en groot, veel groter dan zelfs een groep van 20 ooit nodig zou hebben. Er waren al wat mensen, maar zelf liep ik door naar boven, naar een slaapzaal de maat van bijna het hele huis van mijn ouders, waar ik een bed claimde en mijn spullen uitpakte op een van de planken van een kast. Ik had niet veel bij me, maar ik had ook niet heel veel nodig. Ergens halverwege zou ik een keer een wasje doen, wat in zo'n enorm huis vast kon, en anders deed ik een handwas met zeep, maar eigenlijk was het niet nodig. Hierna legde ik de onderste, en voor mij meest waardevolle inhoud van mijn rugzak op mijn nachtkastje: 2 boeken, een e-reader, en opladers voor mijn mobiel en e-reader. Ik verwisselde mijn lange spijkerbroek voor kaki-shorts, en legde de broek bij mijn andere kleding. Daarmee was ik klaar, en liep met een van de twee dikke boeken en een aantekeningenboekje naar beneden. Daar lag een jongen op de bank te loeren naar een meisje wat bij hem stond, en verder zag ik hier en daar nog meer mensen samen staan. Zelf schuifelde ik naar buiten en zette me in de schaduw neer tegen het huis. De anderen bevonden zich in het zwembad, of ergens anders in de zon. Ik was niet zo van deze zon. Hij was me veel te sterk. Ik ging in klaarmakerszit zitten en sloeg mijn boek open waar ik gebleven was, om het op mijn benen te leggen en rustig aantekeningenmakend in mijn schriftje, door te lezen, terwijl er om mij heen allerlei mensen bezig waren met een spel waar ik later wel aan zou beginnen.


    Bowties were never Cooler

    ———————————————————————————
    •••
    ———————————————————————————

    ——————————————————————————

    ———————————————————————————
    •••
    ———————————————————————————

    Roscoe “Roz” Jonesy

         
    • Yoga instructor • Twenty-six • • Outside •



    Na een klein kwartiertje word ik vervoegd door een jongeman. Als ik mijn ogen geopend heb merk ik meteen op dat hij er iets jonger uit ziet dan ik zelf ben. Het kan niet veel schelen, maar meestal heb ik het wel aan het juiste eind als ik iemand's leeftijd in moet schatten. Ik moet zachtjes lachen om zijn verfrissende brutaliteit als hij zich zonder pardon naast mij in de hangmat laat vallen en me met veel flair complimenteert over mijn getokkel. Hij heeft zijn hand amper twee seconden omhoog als ik deze enthousiast schudt. Ik kan er mijn vinger niet op leggen maar hij heeft iets over zich heen waardoor je hem wel aardig moet vinden.
    "Darryl." Stelt hij zich grijnzend voor. "Weet je; we zouden een goed team zijn. Jij hebt de beat en ik heb de dancemoves. What do you say." Als hij naar me knipoogt en me daarbij op de blote bast klopt is er van het kleine lachje niet veel meer in huis en ga ik geheel geamuseerd door deze man aan het bulderen. Had ik een klein broertje gehad dan wilde ik er wel zo één. Die jongen is zo overtuigd van zichzelf en zijn goede humeur is aanstekelijk.
    "Roz," stel ik me op mijn beurt voor. "En ik denk dat jij een handvol bent, is het niet?" grinnik ik. "Volgens mij ben je ook maar beter af zonder mij want aan jouw charisma kan ik toch nooit tippen," voeg ik er een oprecht compliment aan toe. Ik zet mijn gitaar voorzichtig op de grond naast de hangmat neer en wanneer ik terug op kijk om mijn gesprek met Darryl verder wil zetten zie ik dat we reeds vervoegd zijn door een roodharige dame die zichzelf vrolijk voorstelt als Ava.
    "Roz," herhaal ik. "Kijk," ga ik verder terwijl ik me terug tot Darryl richt. "Zo iemand moet je hebben. Tenzij je bang bent dat ze je spotlight steelt." Ik schud lachend met mijn hoofd en richt mijn blik dan opnieuw op de mooie Ava. Het eerste wat me aan haar opvalt zijn haar mooie, volle lippen en haar gave bleke huid. Ze lijkt wel weggelopen te zijn uit een Disney sprookje. Het zou me niet eens verwonderen mocht ze inderdaad Darryl muzikaal kunnen bijstaan op de één of andere manier.
    "Ava. Darryl. Als ik de andere zeventien namen ook nog kan onthouden dan verdien ik een lintje," denk ik per ongeluk luidop.

    [ bericht aangepast op 22 feb 2017 - 20:16 ]


    Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.