• Tien mannen en acht vrouwen worden door MTV naar het wondermooie Maui gestuurd met mooie vooruitzichten; liefde en geld.
    Omdat ze zelf hopeloos zijn als het in het kiezen van partners aankomt heeft de zender besloten hen een handje te helpen. Door middel van uitgebreide screenings en gesprekken is voor elk potje een dekseltje gevonden. Er zit maar één addertje onder het gras: niemand weet wie zijn/haar perfecte partner is en zolang die niet gevonden worden is er van het winnen van één miljoen dollar geen sprake.

    “If your perfect match was standing right in front of you, would you even know it?”


    Het opzet:
    Twintig singles die barslecht zijn in het daten worden samen naar een luxueus resort gestuurd om op zoek te gaan naar de voor hen, door experten bepaald, perfecte match. Elke week spelen ze een uitdaging en krijgen hierbij de kans om één koppel het Truth Booth in te sturen en erachter te komen of zij al dan niet een match zijn. Elk persoon kan via het televisiescherm op hun favoriete koppel stemmen. Zij worden dan de Truth Booth ingestuurd. Op ditzelfde scherm kan iedereen meevolgen of zij een match zijn of niet.
    Wekelijks is er ook de Match-up; de singles proberen te gissen wie hun perfecte match is en eens iedereen gekozen heeft worden aan de hand van spotlichten het correcte aantal matches doorgegeven. Niemand weet echter welke matches de juiste zijn.
    Enkel en alleen wanneer alle matches gevonden zijn winnen de spelers samen één miljoen dollar. Iedereen wint of iedereen verliest.

    Verschil met de tv-serie: bevestigde matches gaan niet naar de honeymoon suite maar blijven gewoon in het huis.



    Rollen
    Mannen: VOL!
    • Aidan John Buckley ~ 26 ~ Sam Claflin ~ Ijsvogel ~ 1.8
    • Alexei Theodore Carter ~ 24 ~ Rhys Pickering ~ Psychopaths ~ 1.6
    • Austin Heath Clarckson ~ 24 ~ Matthew Noszka ~ GriffeI ~ 1.5
    • Brandon ''Bam'' Jason Sadler ~ 25 ~ Jay Alvarrez ~ AdoreDelano ~ 1.1
    • Boyd Aiden Delano ~ 27 ~ Stehen James ~ AdoreDelano ~ 1.8
    • Darryl Christian di Marco ~ 23 ~ Faceclaim ~ McCrory ~ 1.3
    • Finnegan Maxwell Mitchell ~23 ~ Will Tudor ~ Obeah ~ 1.8
    • Nilam Harish Gupta ~ 26 ~ Avan Jogia ~ Prongsiel ~ 1.6
    • Roscoe "Roz" Jonesy ~ 26 ~ Faceclaim ~ Obeah ~ 1.1
    • Ruaidhrí Michael Mitchell ~ 23 ~ Will Tudor ~ PeterMaximoff ~ 1.6
    • Tyler Elijah Lopez ~ 27 ~ Cristiano Ronaldo ~ Habiba ~ 1.4

    Vrouwen: VOL!
    • Ava Jill Cooper ~ 21 ~ Holland Roden ~ Hygge ~ 1.5
    • Callista Jules Larsson ~ 22 ~ Faceclaim ~ Granian ~ 1.8
    • Imogen Florence Paige ~ 22 ~ Cami Romero ~ Greenlight ~ 1.5
    • Jackie Rose Delaney ~ 23 ~ Bryana Holly ~ Perffect ~ 1.2
    • Jade Olivia Vauhn ~ 26 ~ Ingrit Vaht ~ Nerha ~ 1.2
    • Leia Havana Fowler ~ 21 ~ Stephanie Bertram Rose ~ Merodeadores ~ 1.6
    • Maelys Bryony Dwight ~ 25 ~ Lily Collins ~ Psychopaths ~ 1.6
    • Robin Clara Beckett~ 22 ~ Kennedy Dawn Stearns ~ Prongsie ~ 1.6
    • Safiya "Saf" Faheem ~ 23 ~ Faceclaim ~ Sempre ~ 1.4
    • Teagan "Tea" Seren Kalani ~ 21 ~ Bridget Satterlee ~ Anekitos~ 1.9

    Regels

    – Minimum 250 woorden.
    – OOC tussen []
    – De huisregels van Quizlet gelden hier.
    – De koppels worden door mij en Obeah random aan elkaar gelinkt. Wij weten dus op die manier ook niet wie onze eigen match is.
    – Nieuwe topics worden enkel gemaakt door mij, Cahira, en Obeah.
    – Personages kunnen ruzie maken, houd het netjes tussen leden.
    – 16+ is zeker toegelaten, zolang het hele rpg daar niet om draait. Indien je post 16+ bevat zet dan de naam van je personage in een rood kleurtje om dit op voorhand aan te geven.


    De Match Ups
    -De match ups vallen om de week op dinsdag. (1e match up: dinsdag 28/2)
    - In de eerste match up krijgen de mannen de keuze. De volgende keer is het aan de vrouwen en zo wordt steeds afgewisseld.
    - Het verloop van de match up gaat als volgt: je hebt de hele dag tijd om de naam van je perfect match in het praattopic te posten. Op dinsdagavond vergelijken Jennifer en ik de koppels met de perfect matches die wij gemaakt hebben. Op basis daarvan gaan de lampen al dan niet aan.
    Jullie weten dus hoeveel correcte matches er zijn maar niet hoeveel. Ook hier wordt de keuze afgewisseld tussen de vrouwen en mannen. Het kiezen verloopt net als bij de challenges via het posten van een naam in het praattopic.
    - Het schrijven van de match up ceremonie mag maar is geen verplichting.


    De Challenges
    - --> Elke andere woensdag krijgt de mannen- of vrouwengroep een opdracht. Jullie sturen je antwoorden via pb naar ofwel mij of Jennifer door (er wordt op voorhand doorgegeven wie de challenge op zich zal nemen)
          bv; stuur ons in privébericht de meest smerige gewoonte van jouw personage door.
    --> Elke vrijdagavond moeten alle pb's bij Jennifer of mij binnen zijn. Op zaterdag gaat de challenge van start,
          bv; je ziet aan de overkant van het veld hashtags met smerige gewoontes. Match de smerige gewoontes met de juiste personen.
    Op dat ogenblik wordt in het rpg dan een lijst met de gewoontes gepost. De groep die de challenge speelt maakt dan een lijst van de andere groep met hun smerige gewoonten. Via pb sturen jullie dan je uiteindelijke lijst door. Degenen met het hoogste aantal correcte antwoorden winnen de challenge.
    --> Wij rekenen de resultaten zsm uit en maken de winnaars bekend. Daarna wordt de Truth Booth poll open gesteld (bedankt voor het idee!) en kunnen jullie stemmen. Eens alle stemmen binnen geven we een signaal dat iedereen voor de tv moeten verzamelen.
    --> Na elke 2 challenges komt er ipv een volgende challenge een loterij. De personages die nog geen date gehad hebben komen in een randomizer terecht en worden geloot. De winnaars van de loterij mogen dan op date met iemand naar keuze.
    --> Op woensdag, na het bekendmaken van de opdracht mag iedereen een partner kiezen (week 1= vrouwen kiezen, week 2 = mannen kiezen, 3= vrouwen, etc.) Deze keuze gebeurt dmv het posten van de naam van de gewenste partner is het praattopic. Eerst posten is eerst hebben.
          Bv; Roz en Darryl willen beiden Jade als partner voor de challenge, maar "Darryl" heeft haar naam als eerste gepost in het praattopic dan moet Roz iemand anders kiezen.
    Gepost is gepost. Behalve als twee personen dezelfde naam vlak na elkaar posten mag je je post niet editten.
    --> Je mag in het rpg het verloop van de challenge uitschrijven als je dat wilt, het is zeker geen verplichting

    - Je mag telkens dezelfde persoon kiezen voor een challenge maar je kan slechts één keer op date gaan met diegene. Zelfs al win je vier challenges met eenzelfde persoon, dan gaan de andere drie dates naar iemand anders. Je kan wel nog steeds naar het Truth Booth gestuurd worden.

    - Bevestigde matches mogen met elkaar meedoen aan de challenges, kunnen ook een (extra) date winnen, maar mogen niet meer naar het Truth Booth.


    De elfde man

    Er is een extra speler bij gekomen (man), dat betekent dus dat er één speler is die twee mogelijke perfect matches heeft.
    Stel dat diegene bij de elfde heer een perfect match vindt in het Truth Booth, dan krijgt die twee keuzes:
    -Je aanvaardt Max als perfect match, en speelt samen met de rest van de groep verder voor jouw deel van het prijzengeld als het spel gewonnen zou worden.
    - Of Je doet afstand van jouw deel van het geld en speelt verder om je originele match te vinden. In dat geval ligt Max uit het spel maar gaat hij sowieso naar huis met jouw deel van het geld, onafhankelijk van het eindresultaat van het spel.


    De mol
    Onder de spelers bevindt zich een mol.
    Deze persoon heeft van de programmamakers een eigen persoonlijk doel gekregen om de rest van de groep te saboteren.
    Hij of zij moet er dus voor zorgen dat bij de laatste Match Up geen tien lampen aan kunnen gaan.
    Indien de mol in zijn opzet slaagt gaat diegene naar huis met twee keer de waarde van het prijzengeld dat hij of zij zou winnen mocht het spel wel gewonnen worden. Daar bovenop mag hij of zij een eigen match kiezen om nog een extra reis met bestemming naar keuze mee te maken.
    Slaagt de mol er niet in en wordt het spel gewonnen dan gaat deze alsnog naar huis met één twintigste van het geld (wat hij/zij normaal ook zou winnnen).
    In geval van een black-out -als er geen enkele perfect match is bij een Match Up- gaat er geen geld van de prijs af maar krijgt de mol één perfect match te weten. Hij/zij mag hierbij niet om de match van Max of van zichzelf vragen.
    Pas op het einde van het spel wordt de mol ontmaskert.
    Als de mol tijdens het spel aangeduid wordt gebeurt er niks en gaat het spel gewoon verder zoals voorheen. Gezien mensen enkel vermoedens kunnen uiten. Er komen dus geen stemrondes om uit te zoeken wie de mol is.


    Het resort
    slaapkamers
          Tien bedden op 1 kamer
    woonkamer
    keuken
    badkamer 1
    badkamer 2
    zwembad
    tuinhuis
    bonkhok

    [ bericht aangepast op 5 april 2017 - 10:20 ]


    Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

    Leia Havana Fowler
    WITH AUSTIN || 21 || STUDENT SPECIAL EDUCATION || AT SWIMMING POOL || OUTFIT

    she told stories with her eyes,
    she didnt even know she was telling

    Een glimlach verscheen op haar gezicht toen de jongen zei dat de plek nog vrij was. Thank god, anders was het nogal genant geweest. Ze zou zichzelf waarschijnlijk al genoeg voor schut zetten in de challenges.
          'Aangenaam, ik ben Austin. Goede reis gehad naar hier?'
          'De reis was goed, maar vermoeiend. In alle eerlijkheid zou ik nu wel het liefst met mijn bed knuffelen, maar jetlag.' Ze keek hem aan met een quasi-sip gezicht. 'Maar goed, ik kan lastig klagen nu ik hier in Maui zit, ik vrees alleen voor mijn haar.' Onbewust plukte ze aan haar krullen. Ze wist hoe ze met haar lokken om moest gaan in Louisiana hitte, niet in Hawaii hitte, dus dat werd nog spannend.
          'Is het hier warm of ben jij dat?'
          Leia probeerde haar lach in te houden en te verstoppen achter haar hand, maar toen ze Austin's onschuldige gezicht er bij zat, kon ze het niet langer inhouden. Geen wonder dat ze deze kennismaking nooit echt op tv lieten zien, als alle jongens dat soort zinnen gebruiken. Hopelijk dacht hij nu niet dat ze één of andere bitch was.
          'Sorry,' zei ze nog met een zacht lachje, terwijl ze op zijn hand klopte. 'En ik hoop dat het hier gewoon warm is, anders is alles wat ik ooit over Hawaii geleerd heb fout. Of zou ik nu moeten antwoorden "oh, ik dacht dat het door jou kwam", gepaard met een dikke knipoog?' Ze zond hem een vriendelijke glimlach, om hem te laten weten dat ze het niet gemeen bedoelde. 'Anyway, vertel me eens iets over jezelf.'


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Boyd Aiden Delano
    27 - Tattoo artist - keuken - Callista, Brandon, Jackie en Aidan


    'Ook nog eens slim.' Lachte ik onschuldig, toen Callista vertelde wat ze gestudeerd had. Ik kende niet veel mensen die ubberhaupt gestudeerd hadden. Mijn vriendenkring was maar klein, en de meeste van mijn vrienden waren net zulke drop-outs. Ik nipte wat aan mijn drinken, terwijl ik de gesprekken probeerde te volgen. Maar aangezien niet meer iemand echt tegen me aanpraten, raakte ik wat afgeleid. Ik frunikte wat aan het gat in mijn spijkerbroek en wiebelde met mijn benen. Callista vroeg wie er mee naar buiten wilde en ik wilde instemmen, tot ik me bedacht dat het eerst handig was om mijn spullen op te ruimen, die nog altijd in de gang stonden. 'Ik moet nog uitzoeken waar ik slaap.' Ik liet mezelf van het keukenblad afgleiden en zetten mijn legen bierflesje in de gootsteen, omdat ik nog niet wist waar ik hem andere moest laten. 'Ik kom zo naar buiten.' Glimlachte ik nog, voordat ik de keuken verliet en mijn spullen ging halen. Ik bracht ze naar een willekeurig bed dat nog leeg was en gooide mijn koffer erop. Het was me allemaal wat druk geworden beneden. Ik kon me altijd maar moeilijk mengen in verschillend gesprekken, dus ik vond het wel fijn om even rustig mijn spullen op te bergen nu. En toen ik klaar was besloot ik eerst nog even het huis wat te verkennen, aangezien ik er nog niks van gezien had, voordat ik naar buiten zou gaan.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Brandon ''Bam'' Jason Sadler
    25 - Surf, duik leraar - keuken -> buiten


    Het gesprek leek afgelopen te zijn. Ik zag Jackie kijken naar Aidan, als ze eerder ook naar mij had gedaan, maar ik besloot er niks over te zeggen. Haar er niet mee te plagen. Het was immers eerst een vleeskeuring, voordat iedereen elkaar beter leerde kennen. Iedereen zou vast als eerste op degene gaan, waar hij of zij fysiek het meeste aantrekking tot voelde. Daarbij keek ik ook. Iedereen keek. Het kon niet anders in zo'n huis. Ik keek zwijgend toe hoe Boyd vertrok en ik gleed ook van het aanrecht af. 'Ik ga wel mee.' Glimlachte ik naar Callista. Ik schoof de schuifdeur open en ging haar voor naar buiten. 'Al veel mensen gesproken?' Vroeg ik, om het gesprek een beetje op gang te brengen. Er zaten al aardig wat mensen buiten. 'Meer volk!' Liet ik de rest lachend weten, dat we waren aangeschoven. Het was raar als ik me besefte dat ik hier de komende tien weken zou wonen met deze mensen die ik helemaal niet kende. Ik wist niet wie ze waren, hoe ze waren. Of ik het met ze kon gaan vinden of niet. En toch zat ik hier opgesloten. Tot nu toe viel het gelukkig mee, maar ik had pas vier mensen gesproken. En er stonden er nog heel wat te wachten.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    SAFIYA "SAF" FAHEEM
    ««« 23 | OWNER OF A COFFEE CORNER | SITTING AT THE POOL | WITH MAE »»»


    Het was merkbaar dat Maelys mijn stemmingswisseling had opgemerkt en ik was haar dankbaar dat ze er niet verder op door ging. Het was immers lastig uit te leggen waarom ik er niet graag over praatte. Gelukkig zorgde mijn laatste vraag ervoor dat het gesprek niet vast liep en met een glimlach luisterde ik naar haar uitleg.
          In een zekere zin was zij dus precies het tegenovergestelde van mij. Waar ik eigenlijk nooit echt gevoelens had voor mijn flirts, was Mae meer het type die halsoverkop verliefd raakte. Ik kon mij ergens wel voorstellen dat dat vervelend moest zijn, zeker wanneer je er keer op keer achter komt dat het toch niet zo geweldig is als je in de eerste instantie had gedacht.
          "Hm, het klinkt alsof wij dus nog wel eens iets van elkaar kunnen leren," lachte ik. In de tussentijd hadden al een aantal anderen zich bij het zwembad verzameld en ik vroeg mij af of dat expres was. Misschien dat er zo een aankondiging zou komen, bedacht ik bij mijzelf waarna ik mijn benen uit het water haalde en overeind ging staan.
          "Zullen we eens gaan kijken waarom iedereen hier is?" Vroeg ik de brunette. Ze was immers de enige waarmee ik tot zover had kennis gemaakt en ik moest toegeven dat ik haar wel kon waarderen. Het feit dat ze niet had doorgevraagd zorgde maakte duidelijk dat ze een scherpe intuïtie had. En zoals ik al zei, ik had het idee dat wij allebei wel wat van elkaar konden leren de komende weken.


    When time and life shook hands and said goodbye.


    Ruaidhrí Michael Mitchell
    23 || History Student || Looking for a cooler place || Hallway || Robin
    Het meisje leek gelukkig niet te erg afgeschrikt van mijn gebabbel over de geschiedenis. Ze stapte binnen met een grote koffer. Ze stelde zich voor als Robin en ik schonk haar een glimlach terug en luisterde naar haar feitje terug. Was zij een nerd net als ik? Dat maakte haar direct en stuk aantrekkelijker. Een leuk uiterijk was gezellig, maar een goed brein hield een meisje interessant, ook als je eenmaal was gewend aan haar uiterlijk. Ik haalde een hand door mijn haren en veegde de blonde krullen weer op hun plek. Ze vroeg me naar de slaapzalen. "Die zijn boven. Ik help wel even." Ik tilde haar koffer op, wat nog wel en opgave was, want die was bijna evenzwaar als een grote strobaal. Het was dus een flink gesjouw met de koffer, maar ik kreeg hem zonder hopelijk te veel moeite te laten zien boven. Ondanks dat ik mijn hele leven al op een boerderij had gewoont en gewerkt, was ik niet zo sterk. Eenmaal boven zette ik de koffer weer neer en wachtte tot Robin zich bij me zou voegen. Ik hoefde haar niet te volgen om uit te pakken, maar ze kon dit hopelijk waarderen, want mijn zus zou dat echt niet waarderen. Het was even aankijken, want ik had het eigenlijk moeten vragen. "Sorry, dat ik het deed zonder te vragen." Ik wreef wat ongemakkelijk over mijn arm en keek omlaag naar haar koffer. Ik wilde haar absoluut niet beledigen of wat dan ook, maar het leek mij een hoffelijk iets om een meisje te helpen die moeite had met haar koffer. Maar het kwaad was al geschied en nu moest ik maar zien hoe het verder zou gaan, want ze leek me wel een aardig meisje waardoor ik tijdens de tijd hier in elk geval een iemand zou hebben waarmee ik zou kunnen praten, in plaats van iedereen die mooi aan het zijn was bij het zwembad.


    Bowties were never Cooler

    Aidan John Buckley
    26 | Singer & Pianist | British | In the kitchen with Jackie, Bam, Callista & Boyd

    ‘Dover,’ antwoordde ik op Jackie’s vraag. ‘Het is een kustplaats, helemaal onderin Engeland. Maar ik ben naar Amerika verhuist voor mijn studie. Ik woon hier al een paar jaar. En jij?’
          Het was me wel opgevallen dat Jackie me bekeek, maar ik merkte dat bijna iedereen hun ogen de kost gaven. Misschien deed ik dat zelf ook wel, onbewust. Het was begrijpbaar, iedereen wilde weten wie zijn of haar match zou zijn. Misschien was Jackie de mijne wel. Ik vermoede dat ze een pure Amerikaanse was. Al kon ik niet goed zeggen waarom. Misschien was het haar uitstraling of simpelweg de manier waarop ze sprak. Sinds ik in Boston woonde kon ik redelijk inschatten waar mensen vandaan kwamen.
          'Hey, nog een niet Amerikaan. Ben ik niet de enige wiens accent jullie belachelijk kunnen maken,' zei Cal die meteen voorstelde om naar het zwembad te gaan.
          'Ik ga ook mee,' melde Bam.
          Ik knikte instemmend en vroeg me af waar Cal vandaan zou komen. Ze zag er Europees uit, maar dat zei tegenwoordig niets meer. Voor hetzelfde geld kon ze uit Zuid-Afrika komen.
          Vragend keek ik naar Jackie. Ik was eigenlijk best benieuwd naar hoe het er buiten uitzag, ik had het tot nu toe alleen achter de ramen kunnen bekijken. 'Ik heb wel zin in frisse lucht. Ga je ook mee?'
          Zonder op een antwoord te wachten liep ik langs Cal de schuifdeuren uit en keek ik haar nieuwsgierig aan. 'En waar kom jij vandaan als ik vragen mag?'

    [ bericht aangepast op 23 feb 2017 - 19:27 ]


    • Hardship often prepares an ordinary person for an extraordinary destiny •

    Perffect schreef:
    Jackie Rose Delaney

    23 jaar – English graduate – outfit – op blote voeten – in de keuken – met Bam, Boyd, Callista, Aiden

    "Dover. Het is een kustplaats, helemaal onderin Engeland. Maar ik ben naar Amerika verhuist voor mijn studie. Ik woon hier al een paar jaar. En jij?"
          Ik had net het laatste bier uit mijn flesje ingenomen, dus kon niet direct op Aidens antwoord reageren.
          "New York," verzuchtte ik vervolgens, waarna ik glimlachte. "Mijn ouders vonden het een praktische uitvalbasis, dus ik ben van kleins af aan te vinden in de grote stad."
          Op Callista's voorstel was ik nog niet ingegaan, tot Aiden mij met vragende ogen tegemoet kwam. Ik glimlachte automatisch, maar schudde mijn hoofd.
          "Mijn tas staat nog midden in de kamer, bedenk ik mij net," sprak ik snel en ondeugend. Vlug sprong ik van het aanrecht.
          "Ik volg jullie zo!" riep ik achter de jongens aan.       Ik trippelde op mijn blote voeten naar de woonkamer, om daar mijn grote weekendtas terug te vinden. Met een glimlach nam ik de zware tas vast en liep gehaast naar de trap. Voor ik de treden zou nemen, zette ik hem even op de grond, om even op adem te komen. Met twee handen pakte ik de hengsels vast en sleepte het gevaarte de trap op. Die verrekte boeken. Ik had dit kunnen weten.
          Op de overloop was ik al blij, ik had zojuist een kleine overwinning achter de rug. Ik trok de tas half over de grond, richting de slaapkamer en nam genoegen met het eerste lege bed dat ik zag. Ik zette mijn tas voor het voeteneind, ritste hem open en legde mijn belangrijkste spullen al op het nachtkastje.
          Ik trok mijn shirtje recht en mijn rokje naar beneden, voor ik mij weer naar de begane grond begaf. Ik draaide een rondje in de woonkamer en liep toen snel naar de tuin.
          "Wow, wat een mensen," stootte ik verbaasd uit. Een beetje overrompeld zocht ik de bekende gezichten en begaf me naar hen.
          "Hé guys." Ik liet mij in een grote lounge stoel zakken.



    Continue to share your heart with other people even if it has been broken.

    Darryl
    Future docter in spe • 23 years old • Male • @ The garden with Roz

    'Be like a diamond. Precious and rare.
    Not like a stone, which is found everywhere..'




    'Wanna be friends.'



    De man stelde – na mijn hand in ontvangst genomen te hebben – zichzelf voor als Roz. Ongetwijfeld een afkorting van zijn naam. Mijn taak deze vakantie werd dan ook om achter zijn volledige naam te komen. Misschien moet ik mezelf ook in het vervolg maar voorstellen als Ry. Gaf iets mysterieus aan mezelf, nietwaar.
    ‘En ik denk dat jij een handvol bent, is het niet?’ grinnikte de jongen, waar ik onschuldig mijn schouders ophaalde. Echter verraadde de speelse grijns op mijn gezicht meer dan woorden konden doen.
    ‘Volgens mij ben je ook maar beter af zonder mij want aan jouw charisma kan ik toch nooit tippen.’ Met dat zetten hij de gitaar op de grond neer en toen hij weer terug boog, prikte ik de man dan ook plagend in zijn zij.
    ‘Ach, nu niet onzeker raken, puur door mijn aanwezigheid, Roz. Niet iedereen kan zo geweldig als ik ben.’ Voor ik echter mezelf verder de hemel in kon prijzen, kwam er al een roodharige meisje op de grond erbij zitten. Het was steeds drukker geworden buiten. Het voelde dan ook behoorlijk aan alsof ik in een levende snoep pot beland was. Knappe mannen, knappe vrouwen. Wat wilde je nog meer? Juist. Spanning en parties.
    ‘Heei, Ava.’ Stelde de dame zichzelf voor. De naam Ariel had meer gepast. Ik nam bij voorbaat al haar ouders hier eeuwig kwalijk voor.
    Roz stelde zich als eerst voor en om net zo mysterieus als de jongen naast me voor te doen, stelde ik mezelf voor als ‘Ry.’ Klonk ergens wel cool en stoer nietwaar. Mijn naam kon van alles zijn.
    ‘Kijk. Zo iemand moet je hebben. Tenzij je bang bent dat ze je spotlight steelt.’ De man naast me lachte; hoewel ik enkel mijn hand opstak op een bitch please manier. Like bitch please. Een vrouw kon nog zoveel BH vulling hebben, maar ik had de sfeer en de karakter. Oké natuurlijk had ik vele minpunten, maar de kunst was om zelfverzekerd te lijken. Zelfverzekerdheid was de manier om duifjes zoals Ariel binnen te halen. Toch deed de dame veruit niet zo veel bij me als ze bij Roz deed. Naar mijn mening leek er al kwijl uit zijn mond te lopen. That dirty dog.
    ‘Ava. Darryl. Als ik de andere zeventien namen ook nog kan onthouden dan verdien ik een lintje.’ – oke daar was mijn poging tot even mysterieus te raken als James Bond. Mijn naam was verraden. Dan toch maar geen superster naam deze vakantie. Arme ik.
    Voor ik echter weer stoer kon overkomen, begon de dame bij ons haar hele levensverhaal bloot te leggen. Iets over een gitaar en haar zusje. En ik maar denken dat ik geen blad voor mijn mond had. Amai.
    Ik was dan ook niet verbaasd toen ze beschaamd haar hand voor haar mond sloeg, toen ze besefte wat ze nu allemaal vrijgaf. Het was dan ook wel kinda awkward. Vooral toen ze bekende dat ze haar zusje miste. Oke nutjob alert. Roz mocht Ariel van mij part voor zich houden.
    ‘Well. Ik denk dat jij en Roz wel een perfect duo zijn, mocht ik het zo horen. Ik heb hier niet eens een programma voor nodig, om dit zo uit te vissen.’ Plagend knipoogde ik naar de jongen, terwijl de grijns nog steeds alom aanwezig op mijn gezicht was.
    ‘Dus ehmm… Zou ik jullie dan maar wat privé geven, zodat jullie in alle rust een kamer in kunnen wijden. Ik houd niet zo ervan om een derde wiel te zijn.’


    When I taste Tequila, Baby, I still see ya

    Imogen Florence Paige

    Here ya go, Hot Tea
    Cause that's what you are
    A hottie

    22 YEARS | MARKETING | AT THE POOL TALKING TO TYLER

    'Niets al te spectaculairs eigenlijk..' Begon Tyler zijn verhaal wat over zijn leven moest gaan alhoewel niet echt over zijn leven enkel over zijn baan iets wat bij de meeste mensen echter wel het grootste deel van hun leven of hun dag in beslag nam. 'Ik heb een nachtclub, samen met een goede vriend van me in Miami. Eerst hielp ik mee achter de schermen met hem, maar tegenwoordig is het meer de goede gastheer uithangen en alles voor feesten regelen.' Zei de jongeman, opnieuw liet Imogen kort haar hoofd op en neer gaan. 'Nou dat klinkt vrij spectaculair anders' zei Imogen een tikkeltje onder de indruk baas van een eigen nachtclub dat was niet niks. Imogen kon niet zeggen dat ze het zelf graag zou willen ze zou een vreselijke baas zijn, mensen leiding geven niet haar ding, maar voor als nog was het wel redelijk intrigerend.
    'Je raakt er uiteindelijk aan gewend.' voegde Tyler er nog aan toe. 'Dat zal wel.' Reageerde Imogen. 'Maar als je dan dus bijna elke avond werkt en in je club bent dan leef je eigenlijk vooral 's avond of in de nacht? Of niet?'
    Terwijl Imogen met Tyler sprak kwamen er steeds meer mensen rond het zwembad te zitten. Dit gaf Imogen de kans om in ieder geval de anderen ook even in zich op te nemen. Imogen wist dan ook al vrij snel te concluderen dat iedereen en dan ook letterlijk iedereen die zich hier begaf bloedje mooi was. Als het om uiterlijk vind zou Imogen zich tot alle jongens wel aangetrokken voelen echter wist Imogen dat het deze keer het uiterlijk niet iets was waar ze voor moest gaan.
    'Hmh... Sinds ik waarschijnlijk een groot probleem krijg als ik je met kleding en al het zwembad in duw... How about a drink?' Vroeg Tyler aan Imogen als reactie hierop rolde er een lach over Imogen haar lippen heen. 'Hoewel ik heel graag een duik in het water zou nemen denk ik inderdaad dat ik niet blij word als mijn kleding nat word dus ja een drankje klinkt net iets beter.' Sprak Imogen. 'Zwemmen kan later nog wel.'


    I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

    ———————————————————————————
    •••
    ———————————————————————————

    ——————————————————————————

    ———————————————————————————
    •••
    ———————————————————————————

    Roscoe “Roz” Jonesy

         
    • Yoga instructor • Twenty-six • • Outside •



    Als Ava de vraag stelt wie van ons er gitaar speelt steek ik spontaan mijn hand op, alsof ik een vraag van de leerkracht wil beantwoorden. Zodra ik echter mijn lippen van elkaar haal om dan ook effectief dat antwoord te geven babbelt de roodharige dame er gewoon vrolijk doorheen. Een beetje verstomd sluit ik mijn mond opnieuw terwijl ik met open ogen haar hele verhaal aan hoor. Het einde van haar vertelsel geeft ze vrij duidelijk aan door de handen voor haar mond te houden, alsof ze zichzelf letterlijk het zwijgen op wil leggen. Met een verdoken glimlach wacht ik nog even in stilte af, voor het geval er toch nog een staartje aan zou komen, maar uiteindelijk blijft het uit. Ik grinnik even, onder de indruk van haar enthousiasme wat muziek betreft. Ik zelf heb nooit het geduld gehad om achter een piano te blijven zitten. Met mijn gitaar kan ik namelijk rond lopen, met een keyboard is dat al meteen een pak minder evident. Ik moet zeggen dat ik er haar wel om bewonder.
    "Well," doorbreekt Darryl de korte stilte die tussen ons drietjes in hing. "Ik denk dat jij en Roz wel een perfect duo zijn, mocht ik het zo horen. Ik heb hier niet eens een programma voor nodig, om dit zo uit te vissen." Ik trek een wenkbrauw op als de jongeman opnieuw naar me knipoogt en begin zijn opzet in de gaten te krijgen. Het lijkt me eerder duidelijk dat Ava zijn type niet is, en nu probeert hij mij met haar "op te zadelen". Ikzelf heb geen problemen met gezelschap van deze dame, en ik wil haar best beter leren kennen. Net als de andere vrouwen. Daarvoor ben ik toch tenslotte hier? Ik ben niet van plan om iemand die ik vijf minuten geleden pas ontmoet heb meteen tot mijn match te bombarderen en dat laat ik een ander dus ook niet voor me doen.
    "Dus ehmm… Zou ik jullie dan maar wat privé geven, zodat jullie in alle rust een kamer in kunnen wijden. Ik houd niet zo ervan om een derde wiel te zijn." Mooi geprobeerd, jonkie, maar dan kan je mij nog niet. Ik grijp Darryl bij zijn shirt en trek hem terug in de hangmat neer nog voor hij goed en wel aanstalten kan maken recht te gaan staan.
    "Ry," grinnik ik, hem plagend met hoe hij zichzelf aan Ava had voorgesteld. "Je verlaat ons toch niet? Wat moet er van onze band worden zonder iemand met jouw talent om ons naar de top te dragen?" voeg ik er dramatisch aan toe. Hé, hij was daarnet de eerste om zichzelf de hemel in te prijzen, dan moet hij dit kantje van de medaille er dan maar bij nemen. Ik grinnik even en knipoog naar Ava, ten teken dat ze het spelletje gewoon mee moet spelen. "Darryl and the Diamonds," lach ik, veel te luid, om mijn eigen grapje. Het was zowat de meest cliché naam die ik maar kon bedenken.
    "Maar ik ben wel benieuwd je te horen zingen," voeg ik er dan, een stuk serieuzer, aan toe - opnieuw kijkend naar de roodharige kakeltante. "En jij bent me nog een dansdemonstratie verontschuldigt." Ik por Darryl een keer in de zij om aan te geven dat ik het inmiddels terug tegen hem heb. "Dus zet vanavond op de party maar allebei je beste beentje voor," besluit ik.
    "Dat vind ik een zeer goed idee, Roscoe." Ik automatisch in de richting van waar ik mijn naam hoorde komen, om begroet te worden door het lachende gezicht van Ryan, de host van het programma. "Maar voor we tot feesten over gaan; mag ik jullie vragen om rond het zwembad te verzamelen? Er zijn nog wat topics die ik met jullie wil overlopen." Ik knik, sla mijn handen op mijn knieën en druk mezelf overeind uit de hangmat.
    "Zullen we dan maar?" vraag ik, nieuwsgierig naar wat komen gaat, terwijl ik zowel Ava als Darryl een arm aanbied.


    Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

    Maelys Bryony Dwight
    “If chaos is a work of art – then my heart is a masterpiece.”

    Safiya leek even na te denken over wat ik haar zojuist over mij had verteld. Dat gaf mij de tijd om onze omgeving eens goed in mij op te nemen. MTV had een heus paradijsje voor ons geregeld. Kort keek ik omhoog, naar de zon en vervolgens naar mijn ontblote benen en armen. Als ik hier nog langer zou blijven zitten, dan zou ik voor de komende dagen als een kreeft door het leven gaan. Dat vooruitzicht klonk niet heel aantrekkelijk. Kreeften waren lekker om te eten, maar niet echt het ultieme aas om mannen mee aan te trekken. Daarbij was rood niet echt mijn kleur.
          ‘Hm, het klinkt alsof wij dus nog wel eens iets van elkaar kunnen leren,’ zei Safiya lachend en ik keek haar verwonderd aan. Ik was nou niet echt goed in raad geven noch viel ik een ultieme Liefdesdokter te noemen. ‘Zullen we eens gaan kijken waarom iedereen hier is?’ De tuin stroomde langzaam vol met nog meer deelnemers. Ik knikte en keek om mij heen. Schaduw.
          ‘Laten we bij hen gaan zitten,’ stelde ik voor, terwijl ik in de richting van een meisje met een enorme krullenbos en een jongen met blonde haren knikte. Ik zag een ieniemienie schaduwplekje naast de jongen, maar het was genoeg voor mij. Ik stond op en klopte wat denkbeeldige stof van mijn rok. Ik pakte Safiya's hand vast en trok haar met me mee. ‘Trouwens, hoezo denk je dat we nog wat van elkaar kunnen leren?’ Ik keek kort naar haar om en stapte op het meisje en de jongen af. ‘Hey, we komen even hallo zeggen, ik ben Maelys – of Mae, aangenaam,’ zei ik glimlachend tegen het stel nadat ik was gaan zitten in de schaduw. Het was maar goed dat ik een enorme fles factor vijftig zonnebrand had meegenomen. Ik stak mijn hand naar hen uit.



    25 • Eigen kledinglijn • Brits • London • Pool • Safiya, Leia & Austin


    I just caught the wave in your eyes

    Tyler Elijah Lopez
    27 - Club Owner - At the pool talking to Imogene

    'Maar als je dan dus bijna elke avond werkt en in je club bent dan leef je eigenlijk vooral 's avond of in de nacht? Of niet?'
    vroeg ze me en ik knik. 'Klopt.. Meestal ben ik dan rond half 6 thuis, slaap rond 6 uur. Ben meestal rond een of twee uur weer wakker.' lach ik. 'Hmh... Sinds ik waarschijnlijk een groot probleem krijg als ik je met kleding en al het zwembad in duw... How about a drink?' Vroeg ik haar waardoor ze weer even lachte. Iets waardoor de glimlach op mijn lippen weer wat breder werd. 'Hoewel ik heel graag een duik in het water zou nemen denk ik inderdaad dat ik niet blij word als mijn kleding nat word dus ja een drankje klinkt net iets beter.' Sprak ze en ik knik, terwijl ik langzaam opsta. 'Zwemmen kan later nog wel.' Ik glimlach en knik weer. 'Klopt klopt.. Misschien duw ik je dan wel in het water.' plaag ik en grijns even naar haar, voor ik naar het tuinhuisje loop.
    Hier schenk ik twee drankjes in en loop weer terug naar Imogen. 'Voila madame..' glimlach ik en overhandig haar het glas. Het was een simpele mix, iets wat er ook vaak in mijn club werd geserveerd. Volgens mij iets wat bijna iedereen wel lustte, waardoor ik hopelijk goed zat. Ik kijk naar de anderen die zich ondertussen bij het zwembad hadden verzameld. Een paar van de mannen had ik al gezien en ik denk dat ik het wel met ze kan vinden. De andere dames zijn echter nieuw voor me, zoals verwacht zijn die ook erg mooi. Well well.. Lucky me. Ik richt mijn blik weer op Imogen en glimlach. 'En.. Goede keuze gemaakt?' vraag ik en knipoog even, doelend op het drankje. Ondertussen zag ik ook de host, Ryan, aankomen en zag dat als indicatie dat het spel nu echt bijna ging beginnen.


    El Diablo.

    Ava       Jill       Cooper
    21 jaar • Reclame ontwerpster • Outfit • Met Roz en Darryl bij de hangmat



    "Am I in love with you? Or am I in love with the feeling?"


    Aan Darryls reactie te merken had ik hem overduidelijk afgeschrokken met mijn enthousiaste gebabbel. Ik probeerde het al zolang af te leren een hopeloze missie. Ik tuitte mijn lippen even en probeerde oogcontact met de jongen te vermijden.
    "Ry, je verlaat ons toch niet? Wat moet er van onze band worden zonder iemand met jouw talent om ons naar de top te dragen?" Vragend trek ik mijn wenkbrauw op, er liggen alweer duizend en één opmerkingen en vragen op mijn tong maar houdt mijn mond gesloten om een volgende waterval aan woorden te voorkomen. De knipoog die me werd toegestuurd vanuit Roz zijn kant vertelde me dan ook al genoeg en ik trok grijnzend mijn lippen omhoog.
    "Darryl and the Diamonds" lacht Roz. Ik kon het gesprek niet geheel volgen en dus wendde ik mijn blik af, ik kon zien dat een hele groep mensen zich om het zwembad had verzameld. Ik wou niets liever dan nog wat andere mensen ontmoeten en dus maar al te graag een kijkje nemen bij het zwembad. Ik werd teruggetrokken van mijn gedachten naar Roz en Darryl.
    "Maar ik ben wel benieuwd je te horen zingen en jij bent me nog een dansdemonstratie verontschuldigt. Dus zet vanavond op de party maar allebei je beste beentje voor" zegt Roz. Meteen spring ik in de verdediging.
    "Nee, zoals ik zei zingen is iets wat ik vroeger veel deed de laatste keer dat ik me kan herinneren was op een feestje omdat ik een weddenschap had verloren. Zingen isn't any pary of me anymore I guess, sorry."
    Ik schrok op van de stem van Ryan de presentator die tegen Roscoe praatte. Het kwam erop neer dat we bij het zwembad gingen verzamelen, just as I wanted.
    "Zullen we dan maar?" Hij bood zijn arm aan die ik zonder enige twijfel aanpakte. Me nu al druk makend over alle andere deelnemers die ik nog moest leren kennen. Met wie ik straks graag een gesprek wou voeren en bovenal de mensen alvast leren kennen inclusief mijn mogelijke match.


    "The stars replaced the emptiness of my heart."

    ———————————————————————————
    •••
    ———————————————————————————

    ——————————————————————————

    ———————————————————————————
    •••
    ———————————————————————————

    Jade Olivia Vauhn

    ”She got that independent, wake up and make shit happen type of vibe.”

    • Makeup artist • Twenty-six • Outside, with Alexei • Outfit •

    Een onbewuste zucht rolde over mijn lippen heen zodra Alexei en ik de schaduwen bereikt hadden, waardoor we tijdelijk ontkwamen aan de zon en haar warme stralen die op mijn huid leken te branden. Met een lichte zorg blikte ik even naar de jongeman langs me om te kijken of het dragen van mijn koffer hem nog goed af ging. Een glimlach gleed ondertussen over zijn lippen heen als allereerste reactie op mijn vraag, waarna hij besluit de koffer neer te zetten. “Ik ben geboren in Carmel, een schildersplaatsje in California, 'in de buurt' van San José,” reageerde hij, met tussendoor een subtiel gebaar dat aanduidde hoever de plaatsen eigenlijk van elkaar af lagen. “Maar ik woon nu al een tijdje in Los Angeles. Eerst voor mijn studie en nu gewoon... tja.”
          Een zachte lach verliet mijn mond terwijl ik mijn armen losjes over elkaar heen legde en geamuseerd mijn blauwe kijkers op Alexei gericht hield; ik mocht hem wel, in zoverre ik dat nu natuurlijk al kon beoordelen. “Wat heb je gestudeerd, als ik vragen mag?” vroeg ik hem tegelijkertijd met dat hij me de vraag stelde of hij mijn koffer ook nog op een kamer moest zetten. Grinnikend beet ik kort op mijn onderlip, waarna ik knikte. “Als je dat nog zou willen doen dan ben je echt de beste,” beantwoordde ik zijn vraag en besloot hem iets voor te gaan zodat ik de deuren die we door moesten voor hem kon open houden. Tenslotte was dat wel het beste wat ik voor hem kon doen gezien Alexei mijn zware koffer helemaal naar binnen had gesjouwd én hem nu ook nog eens naar de kamers wilde brengen.

    Eenmaal op de kamer aangekomen te zijn en op het eerste beste bed mijn koffer gedumpt te hebben, nam ik Alexei bij zijn arm en trok hem zachtjes met me mee de hal weer op. “Laat me een drankje voor je gaan halen,” sprak ik tegen hem en schonk hem een zoete glimlach. “Als bedankje voor het sjouwen van mijn koffer door de brandende zon heen én ook nog eens naar de slaapkamer.” Met mijn meest dankbare blik keek ik naar hem op. Echter, werden we gaandeweg al snel onderbroken door de bekende stem van Ryan, de host, die ons tegemoet kwam gelopen vanuit een andere ruimte. “Alexei, Jade, mag ik ook jullie twee vragen om bij het zwembad te verzamelen? Er is nog het een en ander wat ik jullie mee wil geven,” glimlachte hij ons toe, waarna hij een subtiel gebaar maakt in de richting van waar het zwembad zich zou bevinden.
          Nieuwsgierig volgde mijn poelen de beste man, waarna deze als vanzelf terug naar Alexei gleden. “Nu word ik nieuwsgierig,” lachte ik zacht. “Zullen we eens gaan kijken?”


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    AUSTIN HEATH CLARCKSON


    Dierenverzorger, At the pool, with Leia, Safiya & Maelys







    Leia had een vriendelijke glimlach om haar lippen gekruld en kort nam ik haar in mij op. Wie weet was ze mijn match, de kans was toch één op tien? Ze leek me op het eerste zicht ook wel aangenaam dus zou je mij niet horen klagen. 'De reis was goed, maar vermoeiend. In alle eerlijkheid zou ik nu wel het liefst met mijn bed knuffelen, maar jetlag.' Ze keek me met een quasi sip gezichtje aan waardoor haar groene puppy ogen me deden grinniken. Ik moest toegeven dat ik ook wel vermoeid was, maar nog geen last had van de jetlag. Hawaï was nou ook niet zo héél ver van Amerika maar ik zou het vanavond wel gaan voelen, bedacht ik me. 'Maar goed, ik kan lastig klagen nu ik hier in Maui zit, ik vrees alleen voor mijn haar.' mijn blik gleed nu automatisch naar haar blonde krullen waarna ik haar vragend aankeek. " Hoezo? Is de hitte niet goed om je krullen te temmen?" vroeg ik haar, ik wist amper iets van beautytrends en mijn tweelingzus zou haar hoofdschudden bij deze opmerking. Ah ik denk dat ik toch niets verkeerds had gezegd hiermee?
    Mijn pickup line werkte niet echt waardoor de blondine even in de lach schoot en ik wat gegeneerd over mijn voorhoofd wreef terwijl ik ook lachte. 'Sorry,' begon ze en klopte even op mijn hand. 'En ik hoop dat het hier gewoon warm is, anders is alles wat ik ooit over Hawaii geleerd heb fout. Of zou ik nu moeten antwoorden "oh, ik dacht dat het door jou kwam", gepaard met een dikke knipoog?' Glimlachte ze en ik schudde even zacht lachend mijn hoofd. Ja oké, daar had ze een goed punt. 'Anyway, vertel me eens iets over jezelf.' mijn blik gleed weer naar haar gezicht. " Zoals je vast gemerkt hebt ben ik vreselijk met pickuplines, ik ben vierentwintig en kom uit Texas." vertelde ik haar met een scheve grijns op mijn lippen. " En jij Leia, wat kan jij me allemaal vertellen over jezelf?" vroeg ik haar en merkte een toestroom van verschillende mensen hier bij het zwembad waardoor ik even opkeek. De twee meiden die net wat verderop hadden gezeten kwamen bij ons staan waardoor ik hen ook begroette met een glimlachje. ‘Hey, we komen even hallo zeggen, ik ben Maelys – of Mae, aangenaam,’ zei het blankste meisje van de twee, met haar overduidelijke Britse accent, wat wel leuk was om te horen eigenlijk. " Hey, ik ben Austin aangenaam." zei ik en stak mijn hand op naar beide meisjes als begroeting. Ik zag verscheidene mannen en vrouwen naar buiten komen en bekeek hen even goed. Het was echt een verscheiden mix. Dit betekende vast dat we zo meteen de regels uitgelegd gingen krijgen. Echter gezien ik nog geen twintig mensen telde en de presentator er nog niet was bleef ik zitten bij het verkoelende zwembad en stak ook even mijn hand uit naar de andere groep als teken van begroeting.



    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH