[RPG • 250] Are you the one? [Speeltopic • 1] - Speeltopics

Index RPG Actieve Topics Zoek
  • 22 feb 2017 - 8:54   Valkyria is offline
    Valkyria
    Valkyria 3960



    Tien mannen en acht vrouwen worden door MTV naar het wondermooie Maui gestuurd met mooie vooruitzichten; liefde en geld.
    Omdat ze zelf hopeloos zijn als het in het kiezen van partners aankomt heeft de zender besloten hen een handje te helpen. Door middel van uitgebreide screenings en gesprekken is voor elk potje een dekseltje gevonden. Er zit maar één addertje onder het gras: niemand weet wie zijn/haar perfecte partner is en zolang die niet gevonden worden is er van het winnen van één miljoen dollar geen sprake.

    “If your perfect match was standing right in front of you, would you even know it?”


    Het opzet:
    Twintig singles die barslecht zijn in het daten worden samen naar een luxueus resort gestuurd om op zoek te gaan naar de voor hen, door experten bepaald, perfecte match. Elke week spelen ze een uitdaging en krijgen hierbij de kans om één koppel het Truth Booth in te sturen en erachter te komen of zij al dan niet een match zijn. Elk persoon kan via het televisiescherm op hun favoriete koppel stemmen. Zij worden dan de Truth Booth ingestuurd. Op ditzelfde scherm kan iedereen meevolgen of zij een match zijn of niet.
    Wekelijks is er ook de Match-up; de singles proberen te gissen wie hun perfecte match is en eens iedereen gekozen heeft worden aan de hand van spotlichten het correcte aantal matches doorgegeven. Niemand weet echter welke matches de juiste zijn.
    Enkel en alleen wanneer alle matches gevonden zijn winnen de spelers samen één miljoen dollar. Iedereen wint of iedereen verliest.

    Verschil met de tv-serie: bevestigde matches gaan niet naar de honeymoon suite maar blijven gewoon in het huis.



    Rollen
    Mannen: VOL!
    • Aidan John Buckley ~ 26 ~ Sam Claflin ~ Ijsvogel ~ 1.8
    • Alexei Theodore Carter ~ 24 ~ Rhys Pickering ~ Psychopaths ~ 1.6
    • Austin Heath Clarckson ~ 24 ~ Matthew Noszka ~ GriffeI ~ 1.5
    • Brandon ''Bam'' Jason Sadler ~ 25 ~ Jay Alvarrez ~ AdoreDelano ~ 1.1
    • Boyd Aiden Delano ~ 27 ~ Stehen James ~ AdoreDelano ~ 1.8
    • Darryl Christian di Marco ~ 23 ~ Faceclaim ~ McCrory ~ 1.3
    • Finnegan Maxwell Mitchell ~23 ~ Will Tudor ~ Obeah ~ 1.8
    • Nilam Harish Gupta ~ 26 ~ Avan Jogia ~ Prongsiel ~ 1.6
    • Roscoe "Roz" Jonesy ~ 26 ~ Faceclaim ~ Obeah ~ 1.1
    • Ruaidhrí Michael Mitchell ~ 23 ~ Will Tudor ~ PeterMaximoff ~ 1.6
    • Tyler Elijah Lopez ~ 27 ~ Cristiano Ronaldo ~ Habiba ~ 1.4

    Vrouwen: VOL!
    • Ava Jill Cooper ~ 21 ~ Holland Roden ~ Hygge ~ 1.5
    • Callista Jules Larsson ~ 22 ~ Faceclaim ~ Granian~ 1.8
    • Imogen Florence Paige ~ 22 ~ Cami Romero ~ Greenlight ~ 1.5
    • Jackie Rose Delaney ~ 23 ~ Bryana Holly ~ Perffect ~ 1.2
    • Jade Olivia Vauhn ~ 26 ~ Ingrit Vaht ~ Nerha ~ 1.2
    • Leia Havana Fowler ~ 21 ~ Stephanie Bertram Rose ~ Merodeadores ~ 1.6
    • Maelys Bryony Dwight ~ 25 ~ Lily Collins ~ Psychopaths ~ 1.6
    • Robin Clara Beckett~ 22 ~ Kennedy Dawn Stearns ~ Prongsie ~ 1.6
    • Safiya "Saf" Faheem ~ 23 ~ Faceclaim ~ Sempre ~ 1.4
    • Teagan "Tea" Seren Kalani ~ 21 ~ Bridget Satterlee ~ Anekitos~ 1.9

    Regels

    – Minimum 250 woorden.
    – OOC tussen []
    – De huisregels van Quizlet gelden hier.
    – De koppels worden door mij en Obeah random aan elkaar gelinkt. Wij weten dus op die manier ook niet wie onze eigen match is.
    – Nieuwe topics worden enkel gemaakt door mij, Cahira, en Obeah.
    – Personages kunnen ruzie maken, houd het netjes tussen leden.
    – 16+ is zeker toegelaten, zolang het hele rpg daar niet om draait. Indien je post 16+ bevat zet dan de naam van je personage in een rood kleurtje om dit op voorhand aan te geven.


    De Match Ups
    -De match ups vallen om de week op dinsdag. (1e match up: dinsdag 28/2)
    - In de eerste match up krijgen de mannen de keuze. De volgende keer is het aan de vrouwen en zo wordt steeds afgewisseld.
    - Het verloop van de match up gaat als volgt: je hebt de hele dag tijd om de naam van je perfect match in het praattopic te posten. Op dinsdagavond vergelijken Jennifer en ik de koppels met de perfect matches die wij gemaakt hebben. Op basis daarvan gaan de lampen al dan niet aan.
    Jullie weten dus hoeveel correcte matches er zijn maar niet hoeveel. Ook hier wordt de keuze afgewisseld tussen de vrouwen en mannen. Het kiezen verloopt net als bij de challenges via het posten van een naam in het praattopic.
    - Het schrijven van de match up ceremonie mag maar is geen verplichting.


    De Challenges
    - --> Elke andere woensdag krijgt de mannen- of vrouwengroep een opdracht. Jullie sturen je antwoorden via pb naar ofwel mij of Jennifer door (er wordt op voorhand doorgegeven wie de challenge op zich zal nemen)
          bv; stuur ons in privébericht de meest smerige gewoonte van jouw personage door.
    --> Elke vrijdagavond moeten alle pb's bij Jennifer of mij binnen zijn. Op zaterdag gaat de challenge van start,
          bv; je ziet aan de overkant van het veld hashtags met smerige gewoontes. Match de smerige gewoontes met de juiste personen.
    Op dat ogenblik wordt in het rpg dan een lijst met de gewoontes gepost. De groep die de challenge speelt maakt dan een lijst van de andere groep met hun smerige gewoonten. Via pb sturen jullie dan je uiteindelijke lijst door. Degenen met het hoogste aantal correcte antwoorden winnen de challenge.
    --> Wij rekenen de resultaten zsm uit en maken de winnaars bekend. Daarna wordt de Truth Booth poll open gesteld (bedankt voor het idee!) en kunnen jullie stemmen. Eens alle stemmen binnen geven we een signaal dat iedereen voor de tv moeten verzamelen.
    --> Na elke 2 challenges komt er ipv een volgende challenge een loterij. De personages die nog geen date gehad hebben komen in een randomizer terecht en worden geloot. De winnaars van de loterij mogen dan op date met iemand naar keuze.
    --> Op woensdag, na het bekendmaken van de opdracht mag iedereen een partner kiezen (week 1= vrouwen kiezen, week 2 = mannen kiezen, 3= vrouwen, etc.) Deze keuze gebeurt dmv het posten van de naam van de gewenste partner is het praattopic. Eerst posten is eerst hebben.
          Bv; Roz en Darryl willen beiden Jade als partner voor de challenge, maar "Darryl" heeft haar naam als eerste gepost in het praattopic dan moet Roz iemand anders kiezen.
    Gepost is gepost. Behalve als twee personen dezelfde naam vlak na elkaar posten mag je je post niet editten.
    --> Je mag in het rpg het verloop van de challenge uitschrijven als je dat wilt, het is zeker geen verplichting

    - Je mag telkens dezelfde persoon kiezen voor een challenge maar je kan slechts één keer op date gaan met diegene. Zelfs al win je vier challenges met eenzelfde persoon, dan gaan de andere drie dates naar iemand anders. Je kan wel nog steeds naar het Truth Booth gestuurd worden.

    - Bevestigde matches mogen met elkaar meedoen aan de challenges, kunnen ook een (extra) date winnen, maar mogen niet meer naar het Truth Booth.


    De elfde man

    Er is een extra speler bij gekomen (man), dat betekent dus dat er één speler is die twee mogelijke perfect matches heeft.
    Stel dat diegene bij de elfde heer een perfect match vindt in het Truth Booth, dan krijgt die twee keuzes:
    -Je aanvaardt Max als perfect match, en speelt samen met de rest van de groep verder voor jouw deel van het prijzengeld als het spel gewonnen zou worden.
    - Of Je doet afstand van jouw deel van het geld en speelt verder om je originele match te vinden. In dat geval ligt Max uit het spel maar gaat hij sowieso naar huis met jouw deel van het geld, onafhankelijk van het eindresultaat van het spel.


    De mol
    Onder de spelers bevindt zich een mol.
    Deze persoon heeft van de programmamakers een eigen persoonlijk doel gekregen om de rest van de groep te saboteren.
    Hij of zij moet er dus voor zorgen dat bij de laatste Match Up geen tien lampen aan kunnen gaan.
    Indien de mol in zijn opzet slaagt gaat diegene naar huis met twee keer de waarde van het prijzengeld dat hij of zij zou winnen mocht het spel wel gewonnen worden. Daar bovenop mag hij of zij een eigen match kiezen om nog een extra reis met bestemming naar keuze mee te maken.
    Slaagt de mol er niet in en wordt het spel gewonnen dan gaat deze alsnog naar huis met één twintigste van het geld (wat hij/zij normaal ook zou winnnen).
    In geval van een black-out -als er geen enkele perfect match is bij een Match Up- gaat er geen geld van de prijs af maar krijgt de mol één perfect match te weten. Hij/zij mag hierbij niet om de match van Max of van zichzelf vragen.
    Pas op het einde van het spel wordt de mol ontmaskert.
    Als de mol tijdens het spel aangeduid wordt gebeurt er niks en gaat het spel gewoon verder zoals voorheen. Gezien mensen enkel vermoedens kunnen uiten. Er komen dus geen stemrondes om uit te zoeken wie de mol is.


    Het resort
    slaapkamers
          Tien bedden op 1 kamer
    woonkamer
    keuken
    badkamer 1
    badkamer 2
    zwembad
    tuinhuis
    bonkhok

    [ bericht aangepast op 5 april 2017 - 10:20 ]

    Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

    23 feb 2017 - 22:22   Naird is offline
    Naird
    Naird 10646

    Alexei Theodore Carter
    “And in the end, we were all just humans... drunk on the idea that love, only love, could heal our brokenness.”

    Jade en ik liepen de trap weer af, nadat we haar spullen hadden gedropt op een kamer. Ik mocht Jade graag. Ze zou zomaar mijn perfect match kunnen zijn. Nu had ik nog niemand van de andere vrouwen gesproken, of überhaupt ontmoet, dus wilde ik niet al te overhaaste beslissingen gaan maken.
          ‘Om nog antwoord te geven op je vraag: ik heb rechten gestudeerd. Internationaal recht – om precies te zijn,’ vertelde ik en keek haar schuin lings aan, ‘iedereen in mijn familie gaat of medicijnen of rechten studeren. Het liefst word je dan ook nog chirurg of advocaat,’ legde ik uit en glimlachte schaapachtig. ‘Geheel vrijwillig heb ik het dus niet gedaan.’ Jade bood me een drankje aan als bedankje voor het helpen met haar koffer. Ik wilde net op haar aanbod ingaan, toen we een man van halverwege de dertig tegen het lijf liepen. Ryan, the host van Are You The One?.
          ‘Alexei, Jade, mag ik ook jullie twee vragen om bij het zwembad te verzamelen? Er is nog het een en ander wat ik jullie mee wil geven,’ zei hij glimlachend, terwijl hij naar achter zich gebaarde in de richting van de tuin en dus het zwembad. Ik vond Ryan een redelijk apart figuur. Uiteraard had ik namelijk van te voren alle seizoenen van AYTO gebingewatched – om mij mentaal voor te bereiden – en hij leek me oprecht zo een droog persoon. Hoe hij omging met de woedeuitbarstingen van deelnemers en het drama dat zich regelmatig in het huis afspeelde. Het had iets komisch.
          ‘Nu word ik nieuwsgierig,’ lachte Jade. ‘Zullen we eens gaan kijken?’ Ik haalde mijn schouders op en knikte vervolgens. Ryan was al weggelopen.
          ‘We moeten ooit onze huisgenoten onder ogen komen,’ zei ik lachend en pakte Jade's hand vast, ‘dus ja, laten we gaan kijken.’ Ik trok haar met me mee naar buiten en we werden op de voet gevolgd door cameras links en rechts. Ik vond aandacht en in de spotlight staan echt geen punt – maar ik besefte me nu wel dat er van privacy weinig terecht zou komen de komende tien weken. In de tuin stond de rest van de deelnemers – of in ieder geval een groot deel van de deelnemers. Ik keek om mij heen en ging samen met Jade in de schaduw staan van een boom. ‘Trouwens, ik heb helemaal niet gevraagd wat jouw beroep is. Of studeer je nog?’ Ik keek over haar schouder en zag een jongen staan met een manbun. Alleen. ‘Hey!’ zei ik en stapte op hem af – en ging er vanuit dat Jade ook wel mee zou komen. Ik grijnsde scheef. ‘Ik ben Alexei, aangenaam.’ Ik stak mijn hand naar hem uit.


    24 • Net afgestudeerd • Amerikaans • LA • Tuin • Jade & Bam

    [ bericht aangepast op 23 feb 2017 - 22:51 ]

    I just caught the wave in your eyes

    23 feb 2017 - 23:22   Villanelle is offline
    Villanelle
    Villanelle 14555

    Brandon ''Bam'' Jason Sadler
    25 - Surf, duik leraar - keuken -> buiten




    Het was een stuk warmer buiten en ik trok een elastiekje van mijn pols, om mijn haren op te binden. Het hielp niet veel, maar toch een beetje. Ik was de rest van de mensen die ik had leren kennen al kwijt geraakt en stak wat ongemakkelijk mijn handen in mijn zakken, terwijl ik de tuin doorkeek. Iedereen leek al mensen gevonden te hebben en ondanks dat ik aardig sociaal was, voelde ik er niks voor zomaar in mensen hun gesprek te stappen. Ik hoopte dan ook vurig dat er snel wat actie zou beginnen of op zijn minst niet iedereen behalve ik vrienden had gemaakt. Zo awkward was ik namelijk wel. Ik wilde dan ook al snel weer terug naar binnen lopen, toen iemand me begroeten. Een jongen stak zijn hand naar me uit en ik nam hem glimlachend aan. 'Bam. wederzijds ' Ik stak ook even mijn hand op naar de dame die bij hem stond als begroeting. Ik was dus misschien nog niet helemaal verloren. Ik volgde hun voorbeeld en ging in de schaduw staan. Ik was warmte gewent, maar normaal was ik met dit weer in of bij de zee te vinden en daar stond toch een stuk meer wind om me te verkoelen. En er was hier nog geen zuchtje wind te voelen. 'Al met veel mensen kennis gemaakt?' Misschien wilde ik wel gewoon een bevestiging dat ik niet de enige noob hier was.

    [ bericht aangepast op 23 feb 2017 - 23:23 ]

    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    23 feb 2017 - 23:33   Ascian is offline
    Ascian
    Ascian 10570

    Naam: Callista Jules Larsson.

    "I'm a writer, which means a bleed romance and breathe pain on atmosphere paper."
    |Just kinda weird | Writer/Student Psychology | 22 | Outfit | Outside close to the swimming pool with Bam, Aiden and Jackie
    Bam en Aiden stemmen meteen in, terwijl Jackie nog even iets moet doen en Boyd ervoor kiest om zich even van ons te scheiden. Whatever floats your boat niet? Ik heb nu vier mensen van het huis pas ontmoet, wat betekend dat ik er nog vijftien moet.
    "Nee, alleen nog jullie vier, maar ik denk dat ik nog genoe tijd heb om de rest te leren kennen," zeg ik en ik haal mijn schouders op. Ik denk dat ik met enige zekerheid kan zeggen dat er genoeg mensen zullen zijn die ik niet perse wil leer kennen, maar alle jongens konden mogelijk een match zijn, dus kon ik die wel beter allemaal leren kennen dacht ik zo. Ik kijk op naar Aiden als hij mij voorbij loopt en vraagt waar ik dan vandaan kom.
    Ik loop achter de jongens aan naar buiten. "Mijn moeder komt uit Griekenland en mijn vader uit Zweden."
    Wat moet ik dan in Amerika? Ja, dat vraag ik mij ook soms af, maar werkgelegenheid is een bitch. Ik had best in Zweden in willen wonen denk ik. Jackie is weer snel bij ons en ik kijk haar even glimlachend aan, Iedereen lijkt zich langzaam te verzamelen bij het zwembad zie ik nu ik er ook sta en ik vraag me af of dat betekend dat er iets gaat gebeuren.
    "Het is zo heerlijk warm hier," zeg ik terwijl ik in de zon ga staan en mijn blouse langzaam van mijn schouders laat glijden, om hem vervolgens in een hand vast te houden. De zon voelt heerlijk warm tegen mijn schouders. "Net als thuis in Griekenland," mompel ik tegen mezelf.

    We've lived in the shadows for far too long.

    24 feb 2017 - 6:21   reguluswife is offline
    reguluswife
    reguluswife 37248

    Leia Havana Fowler
    WITH AUSTIN, MAE AND SAF || 21 || STUDENT SPECIAL EDUCATION || AT SWIMMING POOL || OUTFIT
    she told stories with her eyes,
    she didnt even know she was telling
    ’Zoals je vast gemerkt hebt ben ik vreselijk met pickuplines, ik ben vierentwintig en kom uit Texas.’ Texas. Ze had het in elk geval goed gegokt dat hij ergens uit het zuiden kwam, maar zuidelijke accenten waren dan ook lastig te missen, hoe licht ook. Zou hij de cowboy van dit seizoen zijn? Meestal leek er wel eentje tussen te zitten. ‘En jij Leia, wat kan jij me allemaal vertellen over jezelf?’
          ’Nou, het komt niet door mij dat het hier warm is,’ grapte ze, ‘ik ben 21, woon in New Orleans en studeer Special Education. Ik heb een minirature goat als huisdier, en grote kudo’s als je de naam weet te raden.’ Tot nu toe was het nog nooit iemand gelukt om de naam te raden, en als iemand het wel kon raden, dan zou ze haast denken dat die persoon haar stiekem gestalkt had, wat hier onzettend creepy zou zijn.
          Enkele seconden later kwam er twee dames op hun afgelopen. Beide hadden donker haar, maar daar hield de gelijkenis ook wel bij op. ‘Hey, we komen even hallo zeggen, ik ben Maelys – of Mae, aangenaam.’ Het meisje dat sprak, Mae dus, was zo te horen Brits, en had een lichte huid, waar die van het andere meisje wat donkerder was.
          ’Hey, ik ben Austin aangenaam,’ stelde Austin zich voor, terwijl Mae naast hem ging zitten.
          ’Leia,’ zei ze met een glimlach, terwijl ze de meisjes de hand schudde, ‘naar Princess Leia, want mijn ouders zijn enorme Star Wars-fans. Ik zou haast zo vergaan om ze een fangirl en fanboy te noemen,’ grinnikte ze, waarna haar ogen naar Mae glijden. ‘Ik waarschuw je alvast, Amerikaanse jongens zijn dol op Britse accenten,’ plaagde ze. ‘Mocht je een bodyguard nodig hebben, ik ben geen ster in vechtsporten dus kan je helaas niet helpen, tenzij praten in Portugees ze af kan leiden. ‘

    [ bericht aangepast op 25 feb 2017 - 5:43 ]

    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    24 feb 2017 - 11:28   Venustic is offline
    Venustic
    Venustic 2690

    Imogen Florence Paige
    Here ya go, Hot Tea
    Cause that's what you are
    A hottie
    22 YEARS | MARKETING | AT THE POOL TALKING TO TYLER

    		 Tyler bevestigde de woorden die Imogen net had gezegd, dat de jongeman wel voor het grootste deel 's nachts moet leven. Hij vertelde dat hij meestal pas om zes uur thuis was en sliep tot een uur of twee. 'Krijg je dan geen jetlag als je nu meer overdag moet leven?' Vroeg Imogen, hoewel het vermoedelijk ook nog wel een klein beetje mee zou vallen. Waarschijnlijk gingen feestjes hier ook wel tot de vroege ochtend door en zouden ze hier ook allemaal tot in de middag uitslapen, dus misschien had de jongeman nog niet eens zulke grote problemen.
    'Klopt klopt.. Misschien duw ik je dan wel in het water.' Zei Tyler toen Imogen beaamde dat ze later nog wel zouden kunnen zwemmen. Imogen schudde lachend haar hoofd. 'Dan lig jij net zo snel in het water.' Zei Imogen, nee Imogen was niet van plan als hij haar in het water duwde hem er zo mee weg te laten komen. Terwijl Tyler al naar het tuinhuisje toe liep pakte Imogen haar schoenen nog op en bekeek ze nogmaals de andere mensen rond het zwembad, toen ze eindelijk richting het tuinhuisje liep had Tyler al een drankje voor haar klaar. 'Voila madame..' Sprak de jongeman terwijl hij het drankje aan Imogen overhandigde. 'Dank je wel.' Zei Imogen waarna ze meteen een klein slokje van het drankje nam. 'En.. Goede keuze gemaakt?' Vroeg Tyler aan Imogen, Imogen knikte. 'Ja, ik denk dat je wel goed bent in je vak.' Zei de jongedame, waarna ze een hand door haar donkere haar heen haalde.
    Nu merkte ook Imogen de presentator van het programma op, Ryan, het leek er op te duiden dat ze nu echt zouden beginnen, maar omdat nog niet iedereen zich bij het zwembad bevond had Imogen nog even de tijd om met Tyler te praten. Ze draaide zich weer naar de jongeman naast zich toe. 'Dus Tyler...' begon Imogen. 'Je komt dus uit Miami als ik je zo hoorde, kan je surfen?'

    I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

    24 feb 2017 - 11:43   R3HAB is offline
    R3HAB
    R3HAB 12456

    Darryl
    Doctor without borders in Spe • 23 years old • Male • @ The garden with Roz & Ava
    'Be like a diamond. Precious and rare.
    Not like a stone, which is found everywhere..'

    'Wanna be friends.'



    Mijn poging om andere mensen te leren kennen, terwijl Roz zijn nieuwe duifje in zou weidde, verliep dan ook behoorlijk in de soep. Blijkbaar waren ze toch geen match, anders probeerde Roz me niet zo krampachtig bij zich te houden. Arme jongen toch.
    Hij trok me dan ook direct aan mijn shirt, terug naast zich neer. Ik hoopte dat hij niet zo kinky in bed was, want anders gingen we echt geen kamer delen. Dan ging ik nog liever beneden in de bank liggen, die zag er ook behoorlijk zacht uit. Misschien moest ik dat ding maar eens een gokje wagen. Wie weet lag het wel beter dan een bed. Dan had ik deze als eerst geclaimd, terwijl de rest moest rotten op de rot bedden. De bank was dan zeker al door mij geclaimd. Dibs.
    ‘Ry’ begon de jongen dan ook, met mijn superster naam. ‘Je verlaat ons toch niet? Wat moet er van onze band worden zonder iemand met jouw talent om ons naar de top te dragen?’ vroeg de jongen dan ook dramatisch, waar ik triest mijn schouders ophaalde.
    ‘Ik weet het ook niet. Ik denk dat jullie dan eerder eindigen op de wallen van Amsterdam dan de concert hallen van New York…’ melde ik triest, waarmee ik een traantje met mijn pink, wegpinkte. Iets wat ervoor zorgde dat ik hem niet zag knipogen naar Ava. Die ouwe schuimsmeerder. Hij deed me denken aan the Lion King. Stiekem al zijn leeuwinnen claimen en dan vervolgens op een steen slapen, terwijl zijn leeuwinnetjes voor hem op de jacht gingen. Wauw. Was ik maar een leeuw.
    Echter wekte Roz me door een band titel voor ons te bedenken. Darryl and the Diamonds. Klonk niet verkeerd. Vooral omdat mijn naam vooraan stond natuurlijk. Verschil hoorde er te wezen, nietwaar. ‘Ik kan ook rappen. Ik ben net een verbeterde vorm van Eminem.’ Speelde ik dan mee, waarbij ik op mijn lip beet om een lachje in te houden. Can the real slim shady please stand up, aye.
    Roz melde de dame nog dat hij benieuwd was om haar te horen zingen, hoewel ik op dit moment alleen maar de auditie van Thrisa Paytas in American next talent kon voorstellen. Zo snel sprak ze. Amai. Hee, maar dat was ook een talent, nietwaar.
    De dame verdedigde haarzel dan ook direct, dat zingen niet meer een deel van haar was. Ik vermoedde dat ze vast nog wel onder de douche zong. Dat deed ik ook thuis en laten we zeggen – ik was de nieuwe Sam Smith. Daar was ik overtuigd van. Zolang de douche maar aanstond, natuurlijk.
    Voor ik mijn idee al kon uitwerken om naar Italy has Talent te gaan, met een douche en daaronder te gaan zingen, porde Roz me alweer in mijn zij. ‘OUCH.’ Murmelde ik dan ook, kleinzerig. ‘Waar verdient een arme jongen als ik dat nou weer aan.’ Klaagde ik dan ook, waar ik de jongen een pruillipje schonk.
    ‘En jij bent me nog een dansdemonstratie verschuldigd. Dus zet vanavond op de party maar allebei je beste beentje voor.’ Beval de jongen dan ook. Yup. Daddi lion.
    Voor ik weer een van mijn vertrouwde opmerkingen terug kon bijten, kwam de presentator al achter ons tevoorschijn. Ryan. Oh god. Als hij me nog eens liet schrikken, dan kon ik niet beloven dat mijn vuist ooit zijn gezicht ontmoette. Het was gewoon scary, oke. Not hatin’.
    ‘Dat vind ik een zeer goed idee, Roscoe.’ Begon de man dan ook, voor hij een algemene opmerking maakte dat we rond het zwembad moesten plaatsnemen.
    Daddi stond dan ook op, waar hij zijn armen aanbood. Little did he know, I had no shame.
    Ariel pakte dan ook zijn arm aan, waar ik ook uit de hangmat gleed en zijn andere arm aanpakte. Plagend wreef ik even over zijn borst. ‘Oh Roscoe, moet je nu al aan iedereen laten zien dat je me geclaimd heb. Your making me blush. Op die lapdance kan je vanavond nu wel rekenen’ Ik lachte zachtjes, voor ik een kus op zijn schouder drukte. Oké misschien raar, maar yolo. Ik was daar niet vies van als een biseksuele jongeman – hoewel ik natuurlijk wist dat ik hier met een duifje weg ging dan met een leeuw zoals Roz en dat was geen schande. I'm just here to enjoy myself. Till Misses right comes along..

    [ bericht aangepast op 24 feb 2017 - 11:49 ]

    When I taste Tequila, Baby, I still see ya

    24 feb 2017 - 13:31   Sempre is offline
    Sempre
    Sempre 5089

    SAFIYA "SAF" FAHEEM
    ««« 23 | OWNER OF A COFFEE CORNER | SITTING AT THE POOL | WITH MAE »»»


    		Toen Mae voorstelde om bij een jongen en een meisje te gaan zitten die wat verder op zaten haalde ik mijn schouders op. Wat mij betreft was het prima, we waren hier immers om elkaar zo goed mogelijk te leren kennen. Mijn ogen gleden over de twee heen maar voor ik nog op Mae kon reageren had ze mijn hand al vast gepakt. Een kleine glimlach kwam op mijn lippen te staan waarna ik haar volgde.
          Ondertussen vroeg ze mij nog waarom ik dacht dat wij van elkaar konden leren waardoor ik moest lachen. "Ik raak maar niet verliefd en jij om de haverklap, ik denk dat we daar dus een balans in moeten gaan vinden." Antwoordde ik om vervolgens naar het paar te kijken dat voor ons zaten. Mae stelde zichzelf als eerste voor waardoor ik hun namen leerde kennen.
          De jongen stelde zichzelf voor als Austin en mijn ogen gleden over hem heen. Het was — natuurlijk — een knappe jongen maar zijn korte begroeting liet niet echt de vlinders in mijn buik losbarsten. De blondine die echt prachtige krullen had heette Leia en ik vond haar begroeting al meteen wat fijner. Hm, wat zou het een plottwist zijn als een vrouw mijn match bleek te zijn, bedacht ik met een lichte glimlach bij mezelf.
          "Ah, je ouders hadden dus een goede smaak," lachte ik. "Mijn naam is Safiya. Daar zit helaas geen fandom achter."
          Mijn blik gleed even naar de anderen die zich om ons heen hadden verzameld voor ik weer naar het kleine groepje keek. Eigenlijk wilde ik mezelf liever afzonderen en mensen individueel leren kennen. Maar ik besloot daar even mee te wachten tot Ryan zijn ding had gezegt. Ondertussen nam ik vooral iedereen een beetje in mezelf op terwijl ik wachtte.

    When time and life shook hands and said goodbye.

    25 feb 2017 - 12:41   Valkyria is offline
    Valkyria
    Valkyria 3960

    Ryan Devlin


    Outside ~ Poolside

    Wanneer alle spelers rond het zwembad verzameld zijn, en ik mezelf zodanig gepositioneerd hebt dat ik met mijn rug naar de tuin - en dus alle spelers met hun rug naar de deur - gericht sta, wacht ik nog enkele ogenblikken tot iedereen een beetje gesetteld is.
    "Eerst en vooral wens ik jullie van harte welkom op Maui," begin ik met een brede glimlach terwijl ik mijn blik over de verscheidene gezichten laat glijden. Het is fijn te zien dat de matchmakers opnieuw oog hadden voor diversiteit. Ik kan nu al zien dat het er hem om zal spannen. "Zoals jullie wellicht allemaal weten ben ik Ryan Devlin, presentator van het programma waar jullie je zo rijkelijk voor ingeschreven hebben. De komende tien weken zal ik aan jullie zijde staan tijdens de Challenges en de Match Ups, zal ik in spanning met jullie mee af wachten wanneer een koppel naar het Truth Booth wordt gestuurd. Ik vermoed dat ook de overige spelregels jullie niet vreemd zijn, maar Are You The One zou natuurlijk niks zijn mocht er af en toe niet eens aan die regels geknutseld worden. Ook dit seizoen komen jullie er helaas niet onderuit. "
    Ondertussen zie ik hoe een figuur met blonde haren zo stilletjes mogelijk uit het huis komt geslopen. Hij geeft me een klein knikje ten teken dat de eerste mededeling gegeven kan worden, alvorens hij op een rustig tempo mijn kant komt uitgewandeld.
    "Bij MTV zijn we van het principe; hoe meer zielen, hoe meer vreugd. Het is dan ook met heel veel plezier dat ik jullie aan iemand voor wil stellen. Als is dat voor een bepaald persoon natuurlijk niet meer aan de orde. Ruaidhrí, zou je zo goed willen zijn even naast mij te komen staan?" Ik wacht geduldig af tot de jongeman op mijn verzoek in gaat alvorens verder te gaan. Ook de figuur, die zich inmiddels aan de zijkant van het zwembad bevindt, en daarmee de rest van de spelers ondertussen ook passeert, zet zijn weg verder tot de afstand tussen ons in zo goed als gesloten is.
    "Dames en heren," vervolg ik. "Mag ik jullie vragen een hartelijk applaus te geven voor Finnegan, jullie éénentwintigste speler." Ondertussen heeft de persoon in kwestie zich naar het zwembad toe gedraaid, waardoor de spelers haast niet anders kunnen dan de griezelige gelijkenis tussen de twee heren naast me te zien.
    "Hey, broertje," groet Finnegan, die inmiddels ook duidelijk maakt dat hij liever Max genoemd wil worden, de heer aan mijn andere kant, alvorens hem innig te omhelzen. Ik besluit de twee even een moment van hereniging te gunnen en focus mijn aandacht terug op de rest van de groep.
    "Dat betekent dus dat één speler onder jullie is die twee mogelijke perfect matches heeft. Stel dat diegene bij onze elfde heer een perfect match vindt in het Truth Booth, dan krijgt die twee keuzes: Je aanvaardt Max als perfect match, en speelt samen met de rest van de groep verder voor jouw deel van het prijzengeld als het spel gewonnen zou worden. OF... Je doet afstand van jouw deel van het geld en speelt verder om je originele match te vinden. In dat geval ligt Max uit het spel maar gaat hij sowieso naar huis met jouw deel van het geld, onafhankelijk van het eindresultaat van het spel. Het is stof om over na te denken." Ik vouw mijn handen voor mijn lichaam en las even een stilte in zodat de boodschap kan bezinken bij de groep. Ik vindt het persoonlijk een smerige zet van de organisatoren, omdat ik weet dat er heel wat onenigheid door zal ontstaan. Het valt me dan ook bijzonder moeilijk wetende dat dit niet de laatste slag in hun gezicht is. Ik schraap na een minuutje of twee mijn keel even om eventueel geroezemoes de kop in te drukken.
    "Maar er is meer," ga ik met uitgestreken gezicht verder, niet in staat de glimlach op zijn plaats te houden. "Onder jullie bevindt zich een mol. Deze persoon heeft van de programmamakers een eigen persoonlijk doel gekregen om de rest van de groep te saboteren. Hij of zij moet er dus voor zorgen dat bij de laatste Match Up geen tien lampen aan kunnen gaan. Indien de mol in zijn opzet slaagt gaat diegene naar huis met twee keer de waarde van het prijzengeld dat hij of zij zou winnen mocht het spel wel gewonnen worden. Daar bovenop mag hij of zij een eigen match kiezen om nog een extra reis met bestemming naar keuze mee te maken. Slaagt de mol er niet in en wordt het spel gewonnen dan gaat deze alsnog naar huis met één twintigste van het geld. In geval van een black-out -als er geen enkele perfect match is bij een Match Up- krijgt de mol één perfect match te weten. Hij of zij kan het diegenen dus extra moeilijk maken. Pas op het einde van het spel wordt de mol ontmaskert." Ik slaak een diepe zucht en haal diep adem terwijl ik de tijd neem om elk van de kandidaten een keer diep in de ogen te kijken. "Ik wil jullie dus ten stelligste aanraden om jullie hart te volgen, maar je niet te laten verblinden. Jullie kunnen dit winnen en ik heb de indruk dat jullie één van de tactisch sterkste teams zijn tot nu toe. Om het leed te verzachten mogen jullie vanavond een neon party houden. Deze gaat door in het tuinhuis, met bijhorende muziek, blacklights en neonverf. Ik wens jullie uitermate veel plezier en een goede samenwerking. Met deze boodschap moet ik helaas afscheid nemen en zie ik jullie volgende week, bij de eerste challenge.




    Finnegan Maxwell Mitchell
    23 || Veterinary Student || Getting thrown into the fray


    Ik wacht, zoals de makers van het spel me gevraagd hadden, geduldig af tot de andere spelers zich met hun rug naar het huis toe rond het zwembad verzameld hebben. Er blijkt echter een probleem met mijn microfoontje te zijn waardoor ik niet kan horen bij wel stuk van zijn uitleg Ryan zich inmiddels bevindt. Zo zacht mogelijk open ik de schuifdeur die naar de tuin leidt en glip er ongezien doorheen. Als Ryan in de gaten lijkt te hebben wat er aan de hand is pauzeert hij even zodat ik mijn entrée kan maken. Op het afgesproken signaal wandel ik naar de man toe, rond het zwembad en de andere spelers heen.
    "Hey broertje," grinnik ik naar mijn broertje die ook vooraan komen te staan is, zodra ik voorgesteld ben door de host. "Noem me alsjeblieft Max en niet Finnegan," vraag ik netjes aan de rest met een knipoog, alvorens mijn aandacht terug op mijn broertje te richten. Het maakt me niet uit dat hij amper een kwartiertje jonger is dan ik ben, ik zal hem waarschijnlijk altijd broertje blijven noemen. Ik wandel naar Ryan's linkerkant, waar Ruaidhrí staat en geef hem een stevige knuffel. Het is veel te lang geleden dat ik dit kunnen doen heb. Het valt natuurlijk ook niet mee om af te spreken als je beiden studeert in een andere staat, allebei mijlenver van huis en dan ook nog eens in de tegenovergestelde richting.
    "Je dacht tot niet dat ik je aan je lot zou overlaten?" fluister ik mijn tweelingbroer met een glimlach toe. "En elke kans om eindelijk nog eens een zomer in jouw buurt rond te brengen grijp ik met twee handen. Ik hoop dat je het me niet kwalijk neemt dat ik je niks verteld heb maar dat mocht ik gewoonweg niet," beken ik met een oneindig schuldgevoel. Normaal vertel ik alles aan mijn broer, al is het maar dat ik een oud dametje helpen oversteken heb of dat ik de allerschattigste pup ooit -alweer- gezien heb op stage. Iets van zo'n omvang voor hem moeten verzwijgen was dan ook immens moeilijk en ik kan dan ook niet blijer zijn dat vandaag eindelijk de dag is dat dat geheim, net als de onmenselijke afstand, van tussen ons in is.
    Ik laat mijn broertje los en leg een arm om zijn schouder terwijl ik me opnieuw met mijn gezicht naar het zwembad draai en verder luister naar wat Ryan te vertellen heeft. Als er dan ook nog eens een mol in het spel blijkt te zitten worden mijn ogen twee keer zo groot. Ze hebben de moeilijkheidsgraad van dit seizoen blijkbaar echt wel heel hoog gelegd. Ik haal een hand door mijn haren en probeer mezelf van deze klap af te leiden door terug naar de anderen te kijken. Helaas wordt mijn blik bij de meesten weerspiegeld.
    Langzaam wacht ik af tot de hel losbarst...

    [ bericht aangepast op 25 feb 2017 - 13:19 ]

    Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

    25 feb 2017 - 13:46   Ons is offline
    Ons
    Ons 3202

    Jackie Rose Delaney

    23 jaar – English graduate – outfit – op blote voeten – bij het zwembad – met Callista, Aiden

    		 Ik was blij dat ik een zitplekje had gevonden voordat iedereen zich hier had verzameld. Mijn ogen gleden over de andere vrijgezellen, waarmee ik de komende tien weken hier zou verblijven. Eigenlijk was elke man - ook elke vrouw - behoorlijk knap. Ik voelde mijzelf een beetje ongemakkelijk door alle lange benen, maar vertelde mijzelf in mijn hoofd dat ik me niet moest aanstellen. Ik kende wel meer lange mensen.
          Toen ik Ryan zag werd ik nerveus. Ik weet niet zo goed waarom, maar zijn aanblik, zijn vrolijk getrokken gezicht en zijn ernstige ogen, lieten mij benauwd voelen. Hij doorbrak de gespannen stilte met zijn warme stem, maar langzaam voelde iedereen het koud worden, zelfs zo midden in de zon.
          Een lange blonde jongen ging naast Ryan staan, zijn gezicht was mooi, zijn haar licht blond. Niet veel later stond het evenbeeld van hem aan de andere kant van Ryan.
          "Noem me alsjeblieft Max en niet Finnegan," zei degene die zich als laatste bij ons had gevoegd.
          Ik perste een glimlach op mijn gezicht, maar mijn hoofd wilde het liefst direct in bed gaan liggen. Een elfde jongen. Ik vond het al eng om op zoek te gaan naar mijn eigen match, laat staan dat ik er twee zou kunnen hebben. Ik vond het nu al teveel.
          "Onder jullie bevindt zich een mol," ging Ryan verder - alsof we nog niet genoeg hadden gehad. De presentator legde uit dat de mol ervoor moest zorgen dat er aan het einde van de reis geen tien matches zouden zijn. Ik slikte moeilijk en bleef strak naar Ryan kijken, hopend dat hij niet met meer zou komen.
          Hij probeerde ons nog te verblijden door een feestje aan te kondigen. Ik dronk nooit veel, maar had nu wel zin in een borrel. En ik had het gevoel dat ik niet de enige was.
          Ryan verdween weer en voor een moment was het stil. Toen barste de groep uit.
          Ook ik stond op, alsof mij dat meer kracht zou geven.
          "Jezus." Ik blies mijn adem uit.

    [ bericht aangepast op 25 feb 2017 - 13:46 ]

    Continue to share your heart with other people even if it has been broken.

    25 feb 2017 - 16:12   Naird is offline
    Naird
    Naird 10646

    Maelys Bryony Dwight
    “If chaos is a work of art – then my heart is a masterpiece.”

    Safiya legde me nog uit dat we elkaar mooi aanvulden op het gebied van de liefde. We waren letterlijk water en vuur, yin en yang, spruitjes en chocopasta – je snapt 'm wel. Misschien had ze gelijk en konden we inderdaad wat van elkaar leren.
          De blonde man – en tevens de enige man in ons vierkoppige gezelschap – stelde zich voor als Austin. Meer dan zijn naam en een begroeting kwam er verder ook niet uit. Misschien kwam dat later nog en was hij nerveus – of misschien was hij gewoon een man van weinig woorden. Ik kon wel opmaken uit zijn accent dat hij Amerikaans was. Er zat iets zuiderlijks aan, misschien wel een Texaans accent. De vrouw met de blonde krullen had een stuk vlottere babbel dan de man en had ook al opgemerkt dat ik met een accent sprak. Althans, voor hen was het een accent.
          ‘Leia,’ zei ze glimlachend, ‘naar Princess Leia, want mijn ouders zijn enorme Star Wars-fans. Ik zou haast zo vergaan om ze een fangirl en fanboy te noemen.’ Ik lachte zachtjes. Mijn broers waren ook redelijk grote Star Wars fanaten, en ik had de films ook allemaal wel eens gezien – maar het was niet echt my piece of cake. Leia keek mij aan. ‘Ik waarschuw je alvast, Amerikaanse jongens zijn dol op Britse accenten.’ Ik keek haar verwonderd aan en glimlachte. Was dat serieus een ding? Ik dacht altijd dat-dat zo'n cliché, uitvergroot concept was voor in romantic comedies. ‘Mocht je een bodyguard nodig hebben, ik ben geen ster in vechtsporten dus kan je helaas niet helpen, tenzij praten in Portugees ze af kan leiden.’ Ik grinnikte en haalde mijn schouders op. Safiya stelde zich ondertussen ook nog voor en vertelde dat achter haar naam geen fandom schuilde. Zover ik wist schuilde er achter mijn naam ook geen fandom. Misschien hielden mijn ouders van de maand mei – maar dan hadden ze mijn naam wel heel scheef laten spellen.
          ‘Volgens mij valt dat reuze mij – wat zeg jij Austin?’ zei ik, nog terugkomend op het Britse accent debakel. Ik keek de man nieuwsgierig aan en wendde me toen weer tot Leia. ‘En Portugees is misschien geen Frans en dus niet de taal der liefde, maar wel ook een Romaanse taal. Close enough,’ zei ik met een knipoog.

    Nadat we met de hele groep bij elkaar waren geroepen om voor het huis plaats te nemen, kwam Ryan naar voren om zijn toespraak te houden. Hij leek me een sympathieke man alleen een beetje stijf. Ik kende hem uiteraard niet persoonlijk en eigenlijk enkel en alleen van een MTV reality-serie. Hij heette ons welkom, stelde zich voor, vertelde dingen die mij al bekend waren want om heel eerlijk te zijn was Are You The One? één van mijn vele guilty pleasures om te kijken. Pas toen hij vertelde dat er ‘aan de regels geknutseld was’, stonden al mijn zintuigen op scherp. Natuurlijk. Het had ook te mooi om waar te zijn geleken. Het spel op zich was moeilijk, maar te doen. Echter betekenden aangepaste regels een veel moeilijker spel. Zoals in seizoen twee, toen Christina als elfde vrouw erbij kwam. Hopelijk werd ons niet zoiets geflikt.
          Helaas leek MTV schijt aan ons te hebben. Er kwam out of nowhere een blonde jongen naast Ryan staan. Hij had een lief, onschuldig gezicht en oogde vriendelijk. Echter vond ik hem een stuk minder leuk toen ik te horen kreeg dat hij mannelijk deelnemer nummer elf zou zijn dit seizoen. Onwillekeurig bekeek ik de andere dames. Eén van ons had dus twee perfect matches. Finnegan – of Max, zoals hij genoemd wilde worden – was kennelijk ook nog de tweelingbroer van Mikey, die naast hem was komen staan. De twee jongens leken als twee druppels water op elkaar, zelfs hun namen begonnen met dezelfde letter – soort van. Meestal vielen er toch verschillen op te merken bij eeneiige tweelingen, maar bij hen zag ik echt nul komma nul verschil. Daar was waarschijnlijk expres voor gekozen, want ongetwijfeld zou dat drama opleveren. De producers van dit programma mochten echt de pot op. Terwijl Ryan het principe van een 21ste deelnemer uitlegde, dacht ik na over wat ik zou doen, mocht ik twee perfect matches hebben. Om eerlijk te zijn had ik werkelijk waar geen idee. Voor Max gaan en het geld pakken leek eenvoudg en vrij voor de hand liggend, maar wat nou als Max mij echt totaal niet zinde? Wat als, wat als...
          ‘Maar er is meer,’ ging Ryan verder. Nóg meer? Ryan vertelde dat er zich een mol onder de deelnemers bevond. Die één miljoen dollar leek nu echt so close yet so far. We mochten in ieder geval vieren dat we die waarschijnlijk wel op onze buik konden schrijven. Wat tof. Opnieuw keek ik de kring rond. Let the game begin...?


    25 • Eigen kledinglijn • Brits • London • Tuin • Safiya, Leia, Austin & Co

    [ bericht aangepast op 25 feb 2017 - 17:06 ]

    I just caught the wave in your eyes

    25 feb 2017 - 16:52   Vanth is offline
    Vanth
    Vanth 23147

    Tyler Elijah Lopez
    27 - Club Owner - At the pool with Imogen & co

    		'Dank je wel.' Zei ze waarna ze een kleine slok nam van het drankje in haar handen. 'En.. Goede keuze gemaakt?' Vroeg ik haar vervolgens waarop ze knikte. 'Ja, ik denk dat je wel goed bent in je vak.' Een zacht lachje rolde er over mijn lippen en ik haal nonchalant mijn schouders op. 'Ik hoop het wel, anders moet ik me echt even af gaan vragen waarom mensen mij nog steeds vertrouwen achter een bar.' zeg ik en glimlach naar haar. 'Dus Tyler...' begon Imogen. 'Je komt dus uit Miami als ik je zo hoorde, kan je surfen?' vroeg ze me en ik knik lichtjes.
    ''Ik.. Denk het wel..?" begon ik en haal vervolgens even mijn schouders op. 'Ik deed het vaak toen ik nog op school zat en studeerde.. Toen kon ik het wel. Maar de laatste jaren heb ik het amper nog gedaan, om eerlijk te zijn." vervolg ik en kijk weer naar haar. "En jij? Ik weet niet waar je vandaan komt, maar als het moet kan ik het je wel leren? Of tenminste proberen" zeg ik met een klein lachje, en geef haar een snelle plagende knipoog. Toen begon Ryan met spreken en net zoals de rest luisterde ik naar wat de host te zeggen had. De glimlach die op mijn lippen stond verdween echter naarmate hij verder ging en ik schud mijn hoofd kort en licht. Mijn blik viel op de blonde jongen. Zo heb je eigenlijk geen concurrentie en zo kan die jongen een probleem vormen voor wie dan ook de match mag hebben, met de dame met dus twee matches. Oh boy.. Toen ik hoorde over de mol viel er een kort, bijna onhoorbaar lachje over mijn lippen. Dat kan er ook nog wel bij, ofcourse.. De producers wisten het spel wel heel interessant te maken, maar of dat een goed iets was betwijfelde ik. "Ik wil jullie dus ten stelligste aanraden om jullie hart te volgen, maar je niet te laten verblinden. Jullie kunnen dit winnen en ik heb de indruk dat jullie één van de tactisch sterkste teams zijn tot nu toe. Om het leed te verzachten mogen jullie vanavond een neon party houden. Deze gaat door in het tuinhuis, met bijhorende muziek, blacklights en neonverf. Ik wens jullie uitermate veel plezier en een goede samenwerking. Met deze boodschap moet ik helaas afscheid nemen en zie ik jullie volgende week, bij de eerste challenge." Sloot hij af en ik sla mijn armen even over elkaar. 'Nou.. Het spel wordt wat moeilijker maar hey. We krijgen tenminste een feest.' zeg ik en weer rolt er een lach over mijn lippen, voor ik naar Imogen kijk. 'Dat wordt wat eh?' zeg ik tegen haar en laat mijn armen weer langs mijn lichaam vallen.

    El Diablo.

    25 feb 2017 - 19:30   KIaus is offline
    KIaus
    KIaus 21035


    Ruaidhrí Michael Mitchell
    23 || History Student || Looking for a cooler place || Hallway > Swimming Pool || Robin > Max
    Lang kon ik niet met Robin blijven praten, want al snel werden we verzocht allemaal te verzamelen bij het zwembad. Ik kon me zo voorstellen dat dit voor de opnames was voor de uitleg van het spel, al hadden we die allemaal ook thuisgestuurd gekregen. Ik legde mijn boeken op het kastje op de overloop, voor ik naar beneden en naar het zwembad liep, waar ik zo ver mogelijk richting de muur en in de schaduw bleef staan. Ryan stond daar en begon bijna direct met zijn welkomst en uitleg. Ik luisterde, maar hoorde naast me de deur open gaan. Mijn ogen werden helemaal groot en ik kon niet geloven wie er door de deur kwam. Het duurde dan ook even voor het echt was ingezonken en ik echt doorhad wie er nu echt uit het huis was komen stappen en naast ryan was komen staan. Mijn mond viel open en ik deed een stap naar voren, voor ik mijn broer in de armen viel. "Ik heb je zo gemist." Ik had hem in maanden niet gezien, wat niet vreemd was, gezien we allebei ver van elkaar studeerden en maar weinig overlappende tijd samen thuis bij onze ouders waren. Toch belden en skypeten we elkaar zoveel dat we nog altijd alles wisten van wat er in het leven van de ander omging, maar de laatste tijd had ik het gevoel gehad dat hij iets voor me had achtergehouden. Nu wist ik dus wat het was geweest. Ik wilde hem eigenlijk niet meer loslaten, maar ik had intussen al een boel van de uitleg gemist. Ik liet hem toch enigsinds los, maar niet zonder mijn eigen arm om zijn middel te slaan en zijn arm om mijn schouders te voelen. Misschien zou dit toch niet zo eg zijn, met Max hier. Ik ving nog iets op over een mol, maar Max mocht mij mooi alles maar weer bijpraten hoe het spel in elkaar zat, want ik had dit nog niet allemaal weten te verwerken. Mijn tweelingbroer was echt hier! Toen Ryan verdween sprong ik enthousiast op zijn rug en sloeg mijn armen om hem heen. "Ik heb je zo gemist, Finny." Niemand mocht hem Finn noemen, net als dat ik niemand mij bij mijn voornaam Rory liet noemen, maar we waren voor elkaar een uitzondering. "Je bent weer naar de sportschool geweest, of niet, uitslover?" Ik had hem zoveel te zeggen, maar dit was het eerste wat eruit kwam. We waren hier wel voor een spel, voor 'liefde', maar dit was mijn tweelingbroer, die ik al dik een half jaar niet had gezien. Dat hele spel kwam later wel weer. Nu was ik gewoon enorm blij dat we weer herrenigd waren en de meiden konden er even helemaal in stikken. De twee boerenkinkels uit Port Royal waren herrenigd, en ik weet niet of de producers zich hebben gerealiseerd wat ze zich op hun hals hebben gehaald. We waren als twee druppels water gelijkend, maar ook twee zielen met een gedachte, wat vaak niets goeds kon betekenen als we eenmaal onze zinnen hadden gezet op kattekwaad.

    Bowties were never Cooler

    25 feb 2017 - 19:42   IJsvogel is offline
    IJsvogel
    IJsvogel 623

    Aidan John Buckley
    26 | Singer & Pianist | British | At the swimming pool with Callista, Jackie & Co

    Ik stond op het punt op Callista te reageren toen Ryan begon te spreken. Ik draaide me naar hem toe. Nu was het echt begonnen. Er was geen uitweg meer mogelijk. Ik luisterde aandacht. Ondanks dat mijn zus opgetogen was geweest, had ik maar twee afleveringen gezien. Ik had geen flauw idee van wat ik kon verwachten en daar had ik nu spijt van. Ik was gewoon te druk geweest.
          Toen Ryan melde dat er aan de regels geknutseld was vouwde ik mijn armen over elkaar. Ach ja, dan maakte het misschien toch niet uit dat ik niet veel over de regels wist. Natuurlijk kende ik de opzet van het spel, maar de kleine dingetjes hadden me niet belangrijk geleken.
          Ryan liet een blonde jongen die Ruaidhrí heette en met wie ik nog niet gesproken had, naar voren komen. Hij had een vriendelijk gezicht, maar ik snapte niet waarom hij aan ons voorgesteld moest worden.
          'Dames en heren,' ging Ryan verder. 'Mag ik jullie vragen een hartelijk applaus te geven voor Finnegan, jullie éénentwintigste speler.'
          De persoon, die haast Ruaidhrí stond, draaide zich om. Mijn mond viel een stukje open. Het tweetal leek sprekend op elkaar, tot in de kleine details. Natuurlijk, een tweeling. Nu pas drong het tot me door wat er zojuist gezegd was. Een éénentwintigste speler. Ik trok mijn wenkbrauwen omhoog en keek om me heen om de reacties van de anderen te zien. Niet veel anders dan de mijne.
          'Maar er is meer,'
          O boy, daar gaan we dan.
          'Onder jullie bevindt zich een mol,'
          Mijn ogen werden groot terwijl ik naar de uitleg luisterde. Deze organisatoren hadden hun best gedaan om alles zo moeilijk mogelijk te maken. Ik keek naar de camera's. Hoe kon het ook anders. Alles voor kijkcijfers. Toch voelde ik me er niet nerveus door, eerder enthousiast. Een uitdaging kon geen kwaad, dat zou alles alleen maar interessanter maken. Niet iedereen leek daar hetzelfde over te denken.
          'Kom op jongens, hoe erg kan het zijn?' riep ik. 'Feesten eerst, zorgen later!'

    • Hardship often prepares an ordinary person for an extraordinary destiny •

    25 feb 2017 - 20:49   Valkyria is offline
    Valkyria
    Valkyria 3960

    ———————————————————————————
    •••
    ———————————————————————————

    ——————————————————————————

    ———————————————————————————
    •••
    ———————————————————————————

    Roscoe “Roz” Jonesy

         
    • Yoga instructor • Twenty-six • • Slowly but surely arriving at the pool with Ava an Darryl •



    Ik glimlach als Ava haar arm door de mijne laat glijden, maar wanneer Darryl het gebaar kopieert ben ik toch net even een beetje uit mijn lood geslagen. Natuurlijk is het dan ook wel mijn eigen schuld, gezien ik met het grapje begonnen ben en deze jongen is waarschijnlijk de grootste lolbroek in het huis. Wat had ik dan verwacht? Ik grinnik even en troon de beide mee richting het zwembad.
    "Oh Roscoe, moet je nu al aan iedereen laten zien dat je me geclaimd heb. You're making me blush. Op die lapdance kan je vanavond nu wel rekenen." Wacht. Lapdance? Was dat wat hij bedoelde met dansmoves? Ik zou wellicht Roscoe niet zijn mocht ik mezelf niet in dit soort predicament brengen. Ik zucht en sta mezelf toe hier enkele ogenblikken in stilte over na te denken, terwijl Darryl een kus op mijn schouder drukt en daarmee mijn verwarring gedurende een moment enkel groter maakt. Is er een handboek voor dit soort situaties want hier heb ik dus werkelijk geen enkele ervaring mee. Het duurt echter niet lang voor ik tot de conclusie kom dat ik al een poosje geleden besloten heb dat ik de mafketel wel degelijk mag, net vanwege zijn eigenaardigheid en niet ondanks. Het maakt me eerlijk gezegd ook helemaal niet uit uit of hij al dan niet hetero is want dat verandert namelijk niks aan zijn karakter. Ik heb al niet danig veel vrienden en iedereen die me zo moeiteloos aan het lachen maakt mag die club zeker vervoegen. Een kleine glimlach kruipt langzaam maar zeker op mijn gezicht en het duurt niet lang eer ik opnieuw lachend mijn hoofd schud. Had ik een vrije hand gehad deze eigenste seconde dan had ik deze waarschijnlijk eens door zijn krullenbos gehaald.
    "Ik hoop alleen maar dat je geen fooi verwacht want ik heb namelijk geen één-dollarbriefjes bij me," antwoord ik lachen op zijn voorstel me een lapdance te geven. "Tenzij je een half opgebruikte AMT Coffee gift card zou aanvaarden," ga ik met een schuine grijns verder. "Of je wilt ruilen tegen mijn diensten. Wat denk je van een wekkerdienst met vrolijke gitaarmuziek?" Dit keer kan ik me echter helemaal niet meer serieus houden en krult mijn neus op van plezier. Ik moet mezelf er bij het einde van het spel echt aan herinneren dat ik Darryl's contactgegevens vraag, zodat we zeker contact kunnen blijven houden.
    Inmiddels zijn we, zoals gevraagd, bij het zwembad aangekomen. Ik spot een lounge stoel die nog vrij is en laat ons drietjes er tegelijk op zakken. Vervolgens maak ik mijn armen terug los. Het is immers veel te heet om aan elkaar te blijven plakken. Ik denk dat ik dadelijk toch maar eens een duik in het zwembad neem.
    Ryan is al een tijdje geleden aan zijn toespraak, of hoe je het ook wilt noemen, begonnen en het kost me eerlijk gezegd een beetje moeite er op in te tunen maar uiteindelijk lukt het me toch. Ik had namelijk het gevoel dat wat hij te zeggen heeft wel eens van groot belang kan zijn.
    Pas als ik echter een kloon van één van de jongens zie staan begint het kwartje te vallen. Net als in seizoen twee zitten we dus opgezadeld met een eenentwintigste speler. Alsof dat de dingen nog niet genoeg bemoeilijkte blijkt ook nog eens dat er een mol in het spel zit die schijnbaar alles op alles moet en zal zetten om ervoor te zorgen dat we de finish niet met z'n allen halen.
    Heel even raak ik overspoeld door een golf van emotie, beseffende dat er wellicht nog eens drie keer zoveel meer drama zal volgen dan ik oorspronkelijk ingecalculeerd had. Er wordt nu werkelijk gezorgd dat waarschijnlijk niemand elkaar voor de volle procent zal vertrouwen, wat het vinden van een perfecte match dan nog eens zoveel moeilijker maakt omdat iedereen aan elkaar's motief zal twijfelen. Ik haal een hand door mijn haren terwijl ik hier het positieve van in probeer te zien maar dat blijkt nog behoorlijk onmogelijk te zijn.
    "Ik vloek niet vaak," mompel ik onder mijn adem eens Ryan klaar is met praten. "Maar fuck, fuck, fuckidyfuckfuckfuck."
    Ondertussen hoor ik iemand roepen dat het allemaal wel zo erg niet is en dat we op dit moment moeten gaan feesten zonder ons al teveel zorgen te maken. Makkelijker gezegd dan gedaan maar hij heeft een punt. Met te blijven mokken raken we natuurlijk ook helemaal nergens. En die tien weken zullen waarschijnlijk sneller om zijn dan ons lief is. Ik kijk even om me heen, niet goed wetende waar precies te beginnen, er zijn zoveel mensen. Een beetje verloren in de menigte blijf ik staan.
    "Wel..." zeg ik dan maar tegen Darryl. "Single and ready to mingle, wie wordt ons eerste slachtoffer?" sluit ik mijn zin af, hiermee het heft in zijn handen leggend. Keuzes maken; niet geheel mijn ding.

    Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

    26 feb 2017 - 6:02   reguluswife is offline
    reguluswife
    reguluswife 37248

    Leia Havana Fowler
    WITH AIDAN|| 21 || STUDENT SPECIAL EDUCATION || AT SWIMMING POOL || OUTFIT
    she told stories with her eyes,
    she didnt even know she was telling
    ’Ah, je ouders hadden dus een goede smaak,' lachte het andere meisje. 'Mijn naam is Safiya. Daar zit helaas geen fandom achter.' Ze bespeurde een accent, maar kon het niet geheel plaatsen, alleen dat het niet Spaans, Portugees of Frans was.
          Leia glimlachte naar haar. 'Ik zal het aan ze doorgeven. En fandom of niet, het is wel een mooie naam.'
          ‘Volgens mij valt dat reuze mij, wat zeg jij Austin?’ vroeg Mae toen, waarschijnlijk nog over haar Britse accent. Leia haalde haar schouders op, haar maakte het niet zoveel uit of jongens daarom meer aandacht aan Mae zouden besteden of niet. Ze wilde toch niet iemand die zich daardoor liet leiden. ‘En Portugees is misschien geen Frans en dus niet de taal der liefde, maar wel ook een Romaanse taal. Close enough.' Voor ze zelf er nog iets op kon zeggen, kwam Ryan met een mededeling. Voor het eerst stond de gehele groep bij elkaar en onderzoekend gleden haar ogen over de deelnemers. Het was een gevarieerd groep personen. Het enige wat een beetje overeen kwam is dat de meeste vrij lang waren. Zelf was ze vrij duidelijk een van de kleinsten. Het viel verder niet te ontkennen dat elke deelnemer er goed uitzag. Het was waarschijnlijk ook geen groot geheim dat MTV dat mee liet spelen in de casting. Mensen waren nou eenmaal oppervlakkiger en keken liever naar een groep aantrekkelijke mensen, dan een groep niet-aantrekkelijke mensen, hoe rot dat ook mag klinken.
          Ryan begon te praten en het verbaasde haar niet zozeer dat er een twist was, meer dat ze een twist van een oud seizoen namen. Het enige extra hier aan was, was dat het nu om een tweeling ging. Dat maakte het net nog een tikkeltje anders, gezien er nu ook familiedrama bij kon komen. Wie weet vielen de jongens wel voor dezelfde type meisjes, of waren ze erg beschermend over elkaar. Leia hoopte in elk geval voor Max dat de jongens hem niet zo zouden behandelen, zoals de meisjes in seizoen 2 Christina behandelden. Het was nou niet alsof hij er iets aan kon doen dat de producers hem gevraagd hadden. Als hij had geweigerd, hadden ze wel iemand anders gevonden.
          De verklaring voor het kiezen van een oude plottwist kwam toe Ryan verder praatte. Naast een elfde man, was er dit jaar ook een mol, een saboteur. Hoe dan ook zou hij of zij als een winner uit de bus komen, gezien hij/zij er sowieso met geld vandoor ging. Het scheelde in elk geval dat een blackout niet leidde tot halvering van het geld, want daar was het vorige seizoen ook nogal wat drama om geweest.
          Ryan was nog niet weg, of de groep barstte al los.
          'Kom op jongens, hoe erg kan het zijn? Feesten eerst, zorgen later!' riep de jongen die naast haar stond, ook al met een Brits accent. MTV went more international this season, or so it seems. Hij had wel gelijk, want op een één of andere manier gingen de deelnemers altijd met geld naar huis, zelfs in het vorige seizoen, waar ze het niet bepaald goed deden.
          'Goed gezegd,' zei Leia met een glimlach. 'Van ons druk maken worden we toch enkel paranoïde. Ik ben Leia trouwens, pleased to meet you,'

    sorry voor de flutpost

    [ bericht aangepast op 26 feb 2017 - 6:02 ]

    To the stars who listen — and the dreams that are answered




Index RPG Actieve Topics Zoek