[RPG • 250] Are you the one? [Speeltopic • 1] - Speeltopics

Index RPG Actieve Topics Zoek
  • 22 feb 2017 - 8:54   Valkyria is offline
    Valkyria
    Valkyria 3772



    Tien mannen en acht vrouwen worden door MTV naar het wondermooie Maui gestuurd met mooie vooruitzichten; liefde en geld.
    Omdat ze zelf hopeloos zijn als het in het kiezen van partners aankomt heeft de zender besloten hen een handje te helpen. Door middel van uitgebreide screenings en gesprekken is voor elk potje een dekseltje gevonden. Er zit maar één addertje onder het gras: niemand weet wie zijn/haar perfecte partner is en zolang die niet gevonden worden is er van het winnen van één miljoen dollar geen sprake.

    “If your perfect match was standing right in front of you, would you even know it?”


    Het opzet:
    Twintig singles die barslecht zijn in het daten worden samen naar een luxueus resort gestuurd om op zoek te gaan naar de voor hen, door experten bepaald, perfecte match. Elke week spelen ze een uitdaging en krijgen hierbij de kans om één koppel het Truth Booth in te sturen en erachter te komen of zij al dan niet een match zijn. Elk persoon kan via het televisiescherm op hun favoriete koppel stemmen. Zij worden dan de Truth Booth ingestuurd. Op ditzelfde scherm kan iedereen meevolgen of zij een match zijn of niet.
    Wekelijks is er ook de Match-up; de singles proberen te gissen wie hun perfecte match is en eens iedereen gekozen heeft worden aan de hand van spotlichten het correcte aantal matches doorgegeven. Niemand weet echter welke matches de juiste zijn.
    Enkel en alleen wanneer alle matches gevonden zijn winnen de spelers samen één miljoen dollar. Iedereen wint of iedereen verliest.

    Verschil met de tv-serie: bevestigde matches gaan niet naar de honeymoon suite maar blijven gewoon in het huis.



    Rollen
    Mannen: VOL!
    • Aidan John Buckley ~ 26 ~ Sam Claflin ~ Ijsvogel ~ 1.8
    • Alexei Theodore Carter ~ 24 ~ Rhys Pickering ~ Psychopaths ~ 1.6
    • Austin Heath Clarckson ~ 24 ~ Matthew Noszka ~ GriffeI ~ 1.5
    • Brandon ''Bam'' Jason Sadler ~ 25 ~ Jay Alvarrez ~ AdoreDelano ~ 1.1
    • Boyd Aiden Delano ~ 27 ~ Stehen James ~ AdoreDelano ~ 1.8
    • Darryl Christian di Marco ~ 23 ~ Faceclaim ~ McCrory ~ 1.3
    • Finnegan Maxwell Mitchell ~23 ~ Will Tudor ~ Obeah ~ 1.8
    • Nilam Harish Gupta ~ 26 ~ Avan Jogia ~ Prongsiel ~ 1.6
    • Roscoe "Roz" Jonesy ~ 26 ~ Faceclaim ~ Obeah ~ 1.1
    • Ruaidhrí Michael Mitchell ~ 23 ~ Will Tudor ~ PeterMaximoff ~ 1.6
    • Tyler Elijah Lopez ~ 27 ~ Cristiano Ronaldo ~ Habiba ~ 1.4

    Vrouwen: VOL!
    • Ava Jill Cooper ~ 21 ~ Holland Roden ~ Hygge ~ 1.5
    • Callista Jules Larsson ~ 22 ~ Faceclaim ~ Granian ~ 1.8
    • Imogen Florence Paige ~ 22 ~ Cami Romero ~ Greenlight ~ 1.5
    • Jackie Rose Delaney ~ 23 ~ Bryana Holly ~ Perffect ~ 1.2
    • Jade Olivia Vauhn ~ 26 ~ Ingrit Vaht ~ Nerha ~ 1.2
    • Leia Havana Fowler ~ 21 ~ Stephanie Bertram Rose ~ Merodeadores ~ 1.6
    • Maelys Bryony Dwight ~ 25 ~ Lily Collins ~ Psychopaths ~ 1.6
    • Robin Clara Beckett~ 22 ~ Kennedy Dawn Stearns ~ Prongsie ~ 1.6
    • Safiya "Saf" Faheem ~ 23 ~ Faceclaim ~ Sempre ~ 1.4
    • Teagan "Tea" Seren Kalani ~ 21 ~ Bridget Satterlee ~ Anekitos~ 1.9

    Regels

    – Minimum 250 woorden.
    – OOC tussen []
    – De huisregels van Quizlet gelden hier.
    – De koppels worden door mij en Obeah random aan elkaar gelinkt. Wij weten dus op die manier ook niet wie onze eigen match is.
    – Nieuwe topics worden enkel gemaakt door mij, Cahira, en Obeah.
    – Personages kunnen ruzie maken, houd het netjes tussen leden.
    – 16+ is zeker toegelaten, zolang het hele rpg daar niet om draait. Indien je post 16+ bevat zet dan de naam van je personage in een rood kleurtje om dit op voorhand aan te geven.


    De Match Ups
    -De match ups vallen om de week op dinsdag. (1e match up: dinsdag 28/2)
    - In de eerste match up krijgen de mannen de keuze. De volgende keer is het aan de vrouwen en zo wordt steeds afgewisseld.
    - Het verloop van de match up gaat als volgt: je hebt de hele dag tijd om de naam van je perfect match in het praattopic te posten. Op dinsdagavond vergelijken Jennifer en ik de koppels met de perfect matches die wij gemaakt hebben. Op basis daarvan gaan de lampen al dan niet aan.
    Jullie weten dus hoeveel correcte matches er zijn maar niet hoeveel. Ook hier wordt de keuze afgewisseld tussen de vrouwen en mannen. Het kiezen verloopt net als bij de challenges via het posten van een naam in het praattopic.
    - Het schrijven van de match up ceremonie mag maar is geen verplichting.


    De Challenges
    - --> Elke andere woensdag krijgt de mannen- of vrouwengroep een opdracht. Jullie sturen je antwoorden via pb naar ofwel mij of Jennifer door (er wordt op voorhand doorgegeven wie de challenge op zich zal nemen)
          bv; stuur ons in privébericht de meest smerige gewoonte van jouw personage door.
    --> Elke vrijdagavond moeten alle pb's bij Jennifer of mij binnen zijn. Op zaterdag gaat de challenge van start,
          bv; je ziet aan de overkant van het veld hashtags met smerige gewoontes. Match de smerige gewoontes met de juiste personen.
    Op dat ogenblik wordt in het rpg dan een lijst met de gewoontes gepost. De groep die de challenge speelt maakt dan een lijst van de andere groep met hun smerige gewoonten. Via pb sturen jullie dan je uiteindelijke lijst door. Degenen met het hoogste aantal correcte antwoorden winnen de challenge.
    --> Wij rekenen de resultaten zsm uit en maken de winnaars bekend. Daarna wordt de Truth Booth poll open gesteld (bedankt voor het idee!) en kunnen jullie stemmen. Eens alle stemmen binnen geven we een signaal dat iedereen voor de tv moeten verzamelen.
    --> Na elke 2 challenges komt er ipv een volgende challenge een loterij. De personages die nog geen date gehad hebben komen in een randomizer terecht en worden geloot. De winnaars van de loterij mogen dan op date met iemand naar keuze.
    --> Op woensdag, na het bekendmaken van de opdracht mag iedereen een partner kiezen (week 1= vrouwen kiezen, week 2 = mannen kiezen, 3= vrouwen, etc.) Deze keuze gebeurt dmv het posten van de naam van de gewenste partner is het praattopic. Eerst posten is eerst hebben.
          Bv; Roz en Darryl willen beiden Jade als partner voor de challenge, maar "Darryl" heeft haar naam als eerste gepost in het praattopic dan moet Roz iemand anders kiezen.
    Gepost is gepost. Behalve als twee personen dezelfde naam vlak na elkaar posten mag je je post niet editten.
    --> Je mag in het rpg het verloop van de challenge uitschrijven als je dat wilt, het is zeker geen verplichting

    - Je mag telkens dezelfde persoon kiezen voor een challenge maar je kan slechts één keer op date gaan met diegene. Zelfs al win je vier challenges met eenzelfde persoon, dan gaan de andere drie dates naar iemand anders. Je kan wel nog steeds naar het Truth Booth gestuurd worden.

    - Bevestigde matches mogen met elkaar meedoen aan de challenges, kunnen ook een (extra) date winnen, maar mogen niet meer naar het Truth Booth.


    De elfde man

    Er is een extra speler bij gekomen (man), dat betekent dus dat er één speler is die twee mogelijke perfect matches heeft.
    Stel dat diegene bij de elfde heer een perfect match vindt in het Truth Booth, dan krijgt die twee keuzes:
    -Je aanvaardt Max als perfect match, en speelt samen met de rest van de groep verder voor jouw deel van het prijzengeld als het spel gewonnen zou worden.
    - Of Je doet afstand van jouw deel van het geld en speelt verder om je originele match te vinden. In dat geval ligt Max uit het spel maar gaat hij sowieso naar huis met jouw deel van het geld, onafhankelijk van het eindresultaat van het spel.


    De mol
    Onder de spelers bevindt zich een mol.
    Deze persoon heeft van de programmamakers een eigen persoonlijk doel gekregen om de rest van de groep te saboteren.
    Hij of zij moet er dus voor zorgen dat bij de laatste Match Up geen tien lampen aan kunnen gaan.
    Indien de mol in zijn opzet slaagt gaat diegene naar huis met twee keer de waarde van het prijzengeld dat hij of zij zou winnen mocht het spel wel gewonnen worden. Daar bovenop mag hij of zij een eigen match kiezen om nog een extra reis met bestemming naar keuze mee te maken.
    Slaagt de mol er niet in en wordt het spel gewonnen dan gaat deze alsnog naar huis met één twintigste van het geld (wat hij/zij normaal ook zou winnnen).
    In geval van een black-out -als er geen enkele perfect match is bij een Match Up- gaat er geen geld van de prijs af maar krijgt de mol één perfect match te weten. Hij/zij mag hierbij niet om de match van Max of van zichzelf vragen.
    Pas op het einde van het spel wordt de mol ontmaskert.
    Als de mol tijdens het spel aangeduid wordt gebeurt er niks en gaat het spel gewoon verder zoals voorheen. Gezien mensen enkel vermoedens kunnen uiten. Er komen dus geen stemrondes om uit te zoeken wie de mol is.


    Het resort
    slaapkamers
          Tien bedden op 1 kamer
    woonkamer
    keuken
    badkamer 1
    badkamer 2
    zwembad
    tuinhuis
    bonkhok

    [ bericht aangepast op 5 april 2017 - 10:20 ]

    Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

    8 maart 2017 - 9:53   Ons is offline
    Ons
    Ons 3202


    Jackie Rose Delaney

    23 jaar – English graduate – outfit – op blote voeten – bij het zwembad – met Callista, Max, Michael, Boyd

    		 Ik lachte smakelijk om Boyds verhaal. Zijn half gedwongen, halve slimme reden om hier te zijn, was echt één typisch voor een jongen. Ook al leek Boyd meer een man.
          "Wat heb je schattige vrienden," zei ik dan ook vrolijk, "zoveel over hebben voor een grapje." Ik kon mijn lach niet inhouden dus lachte verder.
          Toen Boyd de vraag terugspeelde en vroeg of ik zo'n hopeloze romanticus was, werden mijn wangen rood.
          "Misschien geen prins op het witte paard, maar wel iemand die bij mij past," bekende ik vervolgens.
          Ik glimlachte om het idee, dat ik misschien wel hier weg zou gaan met vlinders en heel veel liefde, maar voelde mijn borstkas betrekken: als ik praatte over een man die goed voor mij was, moest ik automatisch aan Tim denken.
          Ik dwong mijn mondhoeken om omhoog te blijven, en probeerde zo vrolijk mogelijk naar Boyd te kijken.
          "Gaan we eens zien of dat gaat lukken," een goed idee overviel me, "Oh my God! Ik heb een goede idee!" Mijn wangen trokken zich strak en mijn nare gevoel van een aantal momenten geleden viel van mij af.
          "Je moet mij 'tatoeages' geven, maar dan met pen of zo. Dan ziet iedereen hoe goed je bent en dat is stiekem nog meer reclame." Wat was ik trots op mijn idee, mijn wangen kregen een roze gloed en mijn lichaam vulde zich met energie: Ik had er nu al zin in. Dan kon ik alle tatoeages die ik me maar wenste, gewoon voor even op mijn lichaam hebben.


    Continue to share your heart with other people even if it has been broken.

    8 maart 2017 - 19:00   IJsvogel is offline
    IJsvogel
    IJsvogel 623

    Aidan John Buckley
    26 | Singer & Pianist | British | At the pool with Leia.

    ’Pfoe, eigenlijk het ik val voor het verkeerde soort jongens”-cliché, niet erg interessant. Eigenlijk kinda mijn eigen schuld, moet niet te veel door een roze bril kijken. En eerlijk? Ik zou het geld ook goed kunnen gebruiken om studieschulden af te lossen.’ Leia haalde haar schouders op.
          Ik knikte begrijpend. Mijn eigen zus was ook vaak met verschillende jongens thuisgekomen en het waren geen lieverdjes. Vaak was zo’n relatie na een klein maandje weer voorbij. Ik kon alleen maar hopen dat ik wat gelukkiger zou zijn in de liefde. Ook Leia’s tweede reden was niet geheel onverwacht. Zelf was het ook een van mijn voornaamste redenen. Maar hoe meer ik met de dames hier praatte, hoe meer die reden leek te vervallen.
          ‘En jij? Je kan me niet vertellen dat er geen meisjes hier gevallen zijn voor je accent en kuiltjes in je wangen,’ een plagerige glimlach sierde haar gezicht. ‘Stiekem ben ik er ook wel benieuwd naar wat je gestudeerd hebt, als je er helemaal voor naar Amerika ging.’
          Ik lachte. ‘Nou… Die studie is waarschijnlijk de reden dat ik geen vriendin heb. Ik heb muziek gestudeerd, in Boston. Ik zing en speel piano in een bandje. In Engeland zijn er ook genoeg muziekopleidingen, maar het leek me wel wat om een tijdje in het buitenland te studeren. Er waren wel leuke meiden, echt waar, maar ik kan een behoorlijke workaholic zijn.’
          Ik vond het nog steeds moeilijk om toe te geven, maar ik kende mezelf goed genoeg om te weten dat ik meer oog voor mijn omgeving moest hebben. Nog even en dan kan ik met mijn bandje starten, misschien dat ik dan iets losser zou worden. Ik keek Leia vragend aan. Ze leek wel wat jonger dan mij, al was ik niet goed in leeftijden schatten. Ik vroeg me af wat zij studeerde, als ze dat nog deed. 'Ben jij al klaar met je studie?'

    • Hardship often prepares an ordinary person for an extraordinary destiny •

    8 maart 2017 - 21:38   Valkyria is offline
    Valkyria
    Valkyria 3772

    ———————————————————————————
    •••
    ———————————————————————————

    ——————————————————————————

    ———————————————————————————
    •••
    ———————————————————————————

    Roscoe “Roz” Jonesy

         
    • Yoga instructor • Twenty-six • • Poolside with Safiya •



    Niet goed wetend wat er precies van me verwacht wordt als Safiya haar hand langs die van mij laat gaan, ondanks ik wel door heb dat het een bemoedigend gebaar is, blijf ik vertwijfeld een beetje staan. Onbewust knabbel ik wat op mijn onderlip. Je zou het een tic nerveux kunnen noemen.
    "Je hebt al een keer de goede keuze gemaakt. En ik weet zeker dat zelfs zonder dit hele programma het je weer zou lukken." Ik glimlach zachtjes bij de aardige woorden van Safiya. Hoewel ik het een beetje binnen probeer te houden doet het me best wel wat dat iemand die me slechts vijf minuutjes kent al zo'n geloof in mijn kunnen durft stellen. Van haar volgende stelling schrik ik echter een beetje. Ze leek me vanaf het eerste moment dat we spraken een behoorlijk sociale en warme dame. Ik kan me eigenlijk maar moeilijk voorstellen dat ze een, om het in de woorden van haar broer te zeggen, een ijskoningin zou wezen. Maar natuurlijk zou het niet de eerste keer zijn dat ik me lelijk in een vrouw vergis.
    "Dat is niet jouw fout Roz, ik heb een ingewikkeld verleden. Dat kun jij ook niet weten, dus daar hoef je ook echt je verontschuldigingen niet voor aan te bieden. Ik bedoel, ik zou er toch wel aan gewend moeten zijn," gaat Safiya na een kleine stilte verder, duidelijk doelend op mijn excuses van net. Ondanks dat ze het in mijn plaats goed aan het praten is neem ik me voor het onderwerp ten stelligste te vermijden, tenzij de dame het er zelf wil over hebben en er dan ook initiatief toe neemt. Ik weet maar al te goed hoe vervelend het is een blik van medelijden over je heen te krijgen nadat de persoon die je hem schenkt zelf gevraagd heeft wat er aan de hand is of wat je precies achter je gelaten hebt. Het is ook helemaal niet fijn als mensen op eigen houtje in je verleden gaan neuzen maar ik snap wel hun nieuwsgierigheid. Het is simpelweg, niet meer of minder dan dat, de menselijke aard.
    Ik word een beetje uit gedachten getrokken door de diepe stem van de oosterse dame naast me. Een pareltje, dat kun je wel zeggen.
    "Maar, laten we het over iets vrolijkers hebben.. Ik hoorde dat er een bar is." Bij het zien van de grijns die haar reeds knappe gezicht siert kan ik zelf ook even niet anders dan grinniken, ondanks dat mijn hart gedurende enkele seconden stil blijft staan bij het horen van het woord bar. Zodra degene die het voorstel maakte echter mijn arm neemt bedaren de zenuwen terug een beetje "En had ik je al verteld dat ik fantastische bartender skills heb?" besluit Safiya.
    Uit pure interesse schiet mijn wenkbrauw weer omhoog. Ondertussen krijg ik een beeld in gedachten van hoe de mooie Safiya achter een eikenhouten toog staat terwijl ze een dronken caféganger probeert te overtuigen dat hij écht beter een colaatje zou drinken, of hij nog geen mixdrankjes genoeg achter de kiezen heeft, terwijl ze met een ondeugende grijns toch het volgende drankje al staat te mixen.
    "Wel..." antwoord ik stilletjes. "Ik hoop dat je ook killer virgin cocktails kan maken, ik ben namelijk inmiddels al twee jaar en drie maanden clean en nuchter," geef ik met een trotse glimlach toe. Natuurlijk had ik dat niet hoeven zijn als ik me niet zo laten gaan had die jaren geleden, maar ik bevond me niet in een staat toen om beter te weten. "Je hoeft er dus niet op te hopen mij dronken te voeren," ga ik met een klein lachje en een knipoog verder, ookal lijkt Safiya me daar helemaal niet het type toe.
    Inmiddels zijn we bij de bar aangekomen en krijg ik ineens in de gaten hoe een camera wel vrij dicht bij me is gekomen. Ik frons een keer en probeer het van me af te schudden. Het is iets waar ik maar aan moet wennen. In de verte zijn inmiddels crewleden ijverige bezig met het ophangen van spotlights in het tuinhuis, ongetwijfeld voor het feest van vanavond. Neon-party. Ik moet eerlijk toegeven dat ik er nog nooit geweest ben. Al lijkt het me wel een keer grappig.
    "Hou je van kunst?" vraag ik dan aan de zuiderse bartender. "Behalve de kunst van cocktails maken dan - geen sarcasme, ik zou het niet kunnen," verduidelijk ik mijn vraag. In mijn ogen kan alles een kunst zijn, zolang je het maar vol passie, overtuiging en met genoeg flair kunt uitvoeren.

    Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

    8 maart 2017 - 23:22   Naird is offline
    Naird
    Naird 10646

    Maelys Bryony Dwight
    “If chaos is a work of art – then my heart is a masterpiece.”

    ‘Het is ook een lastig iets hé?’ zei hij met een zachte grinnik en keek me in mijn ogen aan. Ik had niet een specifieke reactie verwacht, maar deze reactie was wel de reactie die ik het minst had verwacht. Meestal vermeed ik de reden waarom ik single was te moeten vertellen aan anderen – omdat de ene keer dat ik het had verteld aan een jongen, hij gelijk afgeschrikt was. Maar Austin leek alles behalve afgeschrikt te zijn.
          ‘Ja nou, soms is wiskunde nog makkelijker – en geloof me als ik zeg dat ik niet echt een wiskundetalentje ben.’ Ik lachte zachtjes en flooide wat aan mijn jurkje.
          ‘Dat is lief van je Mae,’ zei hij dankbaar met een kleine glimlach. Ik beantwoordfe hem door hem een warme glimlach terug te gunnen. Austin stond op en ik keek vragend naar hem op. Hij stak zijn hand naar mij uit en ik nam deze dankbaar aan, waarna ik met zijn hulp eveneens overeind kwam. ‘Zullen we wat gaan drinken? Het feestje nadert ook en gezien ik geen creatief talent ben vroeg ik me af of jij me wilt helpen met mijn look een neon make-over te geven.’ De glimlach op mijn gezicht werd breder en ik knikte enthousiast. Ik klopte wat denkbeeldig stof van de rok van mijn jurkje af en keek naar hem op.
          ‘Dat lijkt me leuk, zullen we dan naar binnen gaan? Bovendien denk ik dat ik me sowieso weer even opnieuw moet insmeren want eh ja... Zo'n felle zon en zulke melkfles benen zoals ik die heb... Dat werkt niet echt.’ Ik lachte zachtjes. 'Als je wilt mag je mij ook helpen. Je hoeft geen modeontwerper te zijn om een outfit samen te kunnen stellen.’ Ik knipoogde naar hem en huppelde het huis weer in. 'Trouwens... Wat is jouw reden dat je meedoet aan dit programma? Ben je ook zo'n ramp als ik?’


    25 • Eigen kledinglijn • Brits • London • Tuin • Austin

    I just caught the wave in your eyes

    9 maart 2017 - 17:01   reguluswife is offline
    reguluswife
    reguluswife 37248

    Leia Havana Fowler
    WITH AIDAN|| 21 || STUDENT SPECIAL EDUCATION || AT SWIMMING POOL || OUTFIT
    she told stories with her eyes,
    she didnt even know she was telling
    ’Nou… Die studie is waarschijnlijk de reden dat ik geen vriendin heb. Ik heb muziek gestudeerd, in Boston. Ik zing en speel piano in een bandje. In Engeland zijn er ook genoeg muziekopleidingen, maar het leek me wel wat om een tijdje in het buitenland te studeren. Er waren wel leuke meiden, echt waar, maar ik kan een behoorlijke workaholic zijn.’
          Leia knikte begrijpend. Naast dat ze vaak op de verkeerde jongens viel, waren haar betere relaties ook vaak slecht geëindigd omdat haar vriendjes er niet blij mee waren dat ze zoveel tijd in haar studie stak, en de meeste snapten het ook niet. 'Een muziekkant en een Brits accent, hmm?' Ze lachte zacht. 'Ik zou maar goed oppassen, want er zijn vast genoeg dames hier die daar dol op zijn. Ze klopte op zijn knie. 'Geen zorgen, als je groupies te gek worden, ik zal je wel beschermen,' plaagde ze. 'Anyway, je snapt l dat ik nu wel erg benieuwd ben naar je muzikale kunsten, dus ik verwacht wel een optreden van je.'
          'Ben jij al klaar met je studie?'
          'Nope, ik heb nog één jaar te gaan. Ik zit te denken om daarna nog een master te gaan duur, maar het is duur en ik kan eigenlijk niet wachten om te gaan werken in Special Education. Veel mensen zouden niet veertig jaar hetzelfde werk willen doen, ik zal niks anders willen. Ik ben dol op die kinderen.'

    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    10 maart 2017 - 19:00   KIaus is offline
    KIaus
    KIaus 21035


    Ruaidhrí Michael Mitchell
    23 || History Student || I don't like crowds, or loud noise. || At the party || Alone and uncomfortable
    Feestjes waren echt niet mijn ding, en het feit dat het een neonfeestje was, wat betekende dat iedereen aan het einde van de avond besmeurt was met verf, sprak me nog minder aan. Met een zucht trok ik mijn t-shirt uit, zodat ik alleen nog in mijn hemd stond. Het was hier zoizo te warm voor een shirt en een hemd, dus het was niet erg dat die vies werd. Eronder deed ik een lange broek, precies voor dezelfde reden. Ik haalde nog een hand door mijn haren en legde mijn telefoon in het nachtkastje naast mijn bed. Die had ik toch niet nodig, zeker niet rond water en met Max naast me. Ik hoopte in elk geval erg dat hij bij mij in de buurt zou blijven, want ik had echt geen zin om de hele avond alleen, of ongemakkelijk samen met een meisje, te zijn. Nu was ik daar wel hier voor, maar ik durfde dat echt niet alleen. Ik was niet goed met dames, of ik had in elk geval maar weinig oefening gehad, puur omdat ik aan uitgaan, menigtes, en one-night-stands geen enkele waarde hechtte. Met een zucht stond ik op en liep naar beneden en naar buiten, wat compleet was omgetoverd tot een blacklight en neon wonderland. Ik had me er wat buiten gehouden. Als ze hulp wilden, hadden ze het kunnen vragen, maar zo had ik verder kunnen werken aan mijn thesis. Het zag er wel goed uit, maar het feit dat er liters drank uitgestald waren, maakte het al een stuk minder aantrekkelijk. Ik keek rond, opzoek naar Max, of een rustig plekje. Dat laatste vond ik, in een wat donker hoekje tussen het huis en het tuinhuis. Onderweg daar naartoe pakte ik een blikje bier, gewoon om wat te kunnen drinken. Ik zou wel zien wat het werd, want vroeg naar bed was aan de bonkende muziek te horen geen optie. Ik moest dit ondergaan en dan zag ik wel wat er morgen ging gebeuren. Ik trok het blikje open en nam een stok, terwijl ik de anderen aanschouwde. Mogelijk zou Max me to de dansvloer op trekken, maar ik had heel erg veel meer alcohol nodig dan ik plande om te drinken, om de stok uit mijn kont te krijgen die er nu heel erg diep in zat, figuurlijk gezien dan, want ik was niet degene van de tweeling die nog wel eens achter de jongens aanging.

    Bowties were never Cooler

    11 maart 2017 - 21:01   Ken_ is offline
    Ken_
    Ken_ 18286

    AUSTIN HEATH CLARCKSON


    Dierenverzorger, At the party, with Maelys and Mikey






    ‘Ja nou, soms is wiskunde nog makkelijker – en geloof me als ik zeg dat ik niet echt een wiskundetalentje ben.’ Zei Mae met een zacht lachje waardoor ik ook even zacht grinnikte waarna ik haar ook overeind hielp. Mijn woorden lieten haar breed glimlachen en enthouasiast knikte de brunette ook. ‘Dat lijkt me leuk, zullen we dan naar binnen gaan? Bovendien denk ik dat ik me sowieso weer even opnieuw moet insmeren want eh ja... Zo'n felle zon en zulke melkfles benen zoals ik die heb... Dat werkt niet echt.’ zei ze met een zacht lachje waardoor mijn blik even kort over haar heen ging, ze had een mooie porseleinachtige huid dus ik kon wel begrijpen dat ze snel last had van de felle zon. 'Als je wilt mag je mij ook helpen. Je hoeft geen modeontwerper te zijn om een outfit samen te kunnen stellen.’ Vervolgde Maelys met een knipoogje wat me even deed lachen. "Is goed! Op eigen risico wel." grijnsde ik waarna ik haar mee het gebouw in volgde.
    'Trouwens... Wat is jouw reden dat je meedoet aan dit programma? Ben je ook zo'n ramp als ik?’ vroeg ze en ik dacht even na hoe ik mijn woorden het best formuleerde. "Zoiets ja, doordat mijn ouders geëindigd zijn in een heuse echtscheiding, heb ik de angst om ook zo te eindigen zie je. Meestal breek ik dan ook snel contacten met meisjes eens ik merk dat ze interesse tonen. Iets wantrouwig, maar dat is de laatste jaren iets verbeterd." legde ik haar uit. Ik verzweeg het feit maar dat ik me vaak gebruikt voelde omdat ik een 'knap plaatje' leek te zijn in de ogen van de meeste vrouwen, zonder dat ze mijn innerlijk kennen.
    Eens we binnen waren hielp ik Mae eerst om haar wat in te smeren, het meisje had een hoge factor wat me even liet verbazen - nee ik wist niet dat zo'n hoge factor bestond- en daarna dronken we samen nog wat voordat we een outfit samenstelde voor het feestje.
    We hadden enkele potjes Neon verf gevonden en deze gebruikt om elkaar te verven. Iets wat ik wel geinig vond, even mijn creatieve geest uiten op Mae die als mijn canvas diende. Ik had Maelys roze en gele indianen strepen gegeven en enkele stipjes en lijntjes op haar armen gedaan. Het was grappig om te zien en ik had dan misschien niet zo per ongelijk als ik het liet blijken een roos stipje op haar neus gedaan, al kreeg ik die van haar dubbel en dik terug door een veeg in blauwgroene kleuren over mijn wangen te krijgen.
    Na uitgelachen te hebben met de verf besloten we terug naar beneden te gaan waar het feestje net begonnen leek te zijn, hoewel ik het dan ook erg naar mijn zijn had met Mae moest ik iedereen de kans geven om eens mee te kunnen praten en zij ook. Het was wat frisjes so met mijn hemd open waar Mae zich uitgeleefd had en figuurtjes op mijn torso had geschilderd maar na wat alcohol ging ik het wel warmer gaan krijgen. Eens beneden zag ik dat er al iemand was, dus besloot ik eerst een drankje voor Maelys en ik te gaan halen en nam nog een bekertje mee waarna ik naar de blonde jongen toe liep. "Hey, " begroette ik de blonde jongen " Dit is Mae en ik ben Austin, " ik wees eventjes naar de brunette naast me toen ik haar naam zei en glimlachte vriendelijk naar de jongen waarna ik het bekertje wat naar hem uit stak, als teken dat hij het mocht hebben als hij wilde. "Wil je ook wat?" Het bekertje had ik eigenlijk voor hem meegenomen, al zou ik het wel op een tafeltje leggen als hij het liever niet had.


    [ bericht aangepast op 11 maart 2017 - 21:01 ]

    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    11 maart 2017 - 23:59   Naird is offline
    Naird
    Naird 10646

    Maelys Bryony Dwight
    “If chaos is a work of art – then my heart is a masterpiece.”

    ‘Zoiets ja, doordat mijn ouders geëindigd zijn in een heuse echtscheiding, heb ik de angst om ook zo te eindigen zie je. Meestal breek ik dan ook snel contacten met meisjes eens ik merk dat ze interesse tonen. Iets wantrouwig, maar dat is de laatste jaren iets verbeterd.’ Ik knikte begrijpend. Het klonk wel logisch dat zijn vertrouwen in relaties was verminderd door de scheiding van zijn ouders. Desalniettemin betekende dat niet dat elke relatie gedoemd was om te mislukken, maar ik had denk ik weinig recht van spreken gezien ik een hoop, zo niet al mijn relaties, praktisch gezien naar de vedoemenis had geholpen.
    Eenmaal op Austins kamer maakten we ons beiden gereed voor het neonfeestje. Eerst had Austin me nog helpen insmeren met zonnebrandcrème. Het gezicht dat hij had getrokken toen hij het etiket had gelezen was prachtig geweest. Kennelijk was het zo onvoorstelbaar dat iemand zo'n hoge factor nodig had – of dat het überhaupt bestond. Vervolgens dronken we allebei nog wat, voordat we ons gereed maakten voor het feest. Mijn outfit bestond uit een wit jurkje en hakken.
    We hadden een hoop lol met de neonverf. Ik had de eer gehad om mij uit te leven met de verf op Austins lichaam. In eerste instantie was ik van plan geweest sterren te schilderen op zijn borst – maar raakte telkens afgeleid door zijn ontblote bovenlichaam. Vandaar dat sommige sterren niet heel erg... ster-achtig eruitzagen. Samen liepen we weer naar beneden. Er waren nog niet veel mensen. In de hoek stond een jongen, de helft van de tweeling – het was dus of Max of de ander, vanwie ik de naam nog niet wist.
          ‘Hey,’ begroette Austin hem. ‘Dit is Mae en ik ben Austin.’ Austin wees even naar mij en ik stak mijn hand op ter begroeting.
          ‘Hey, leuk te je ontmoeten, heb je een beetje zin in dit feestje?’ vroeg ik vriendelijk en glimlachte. ‘Misschien een stomme vraag... maar jij bent niet Max toch?’ vroeg ik voorzichtig. Ik wist namelijk niet zeker of ik het bij het juiste eind had, gezien de gelijkenis in uiterlijk. Maar deze jongen had een heel andere energie dan de jongen die naast Ryan had gestaan – veel teruggetrokkener?
          ‘Wil je ook wat?’ Austin bood hem een drankje aan en ik nam een flinke teug van de mijne. Ergens had ik een vermoeden dat deze jongen niet een echt feestbeest was.


    25 • Eigen kledinglijn • Brits • London • Feest • Dress • Austin & Mikey

    I just caught the wave in your eyes

    12 maart 2017 - 5:04   reguluswife is offline
    reguluswife
    reguluswife 37248

    Leia Havana Fowler
    WITH ALEXEI | 21 || STUDENT SPECIAL EDUCATION || AT GARDENSHED/PARTY
    she told stories with her eyes,
    she didnt even know she was telling
    Na nog een tijdje met Austin gepraat te hebben, nam ze afscheid van hem zodat ze zich klaar kon maken voor het feest. Praten met hem was erg gezellig en ze voelde zich op haar gemak bij hem, al hoefde dat niet veel te zeggen gezien ze zich sowieso redelijk snel op haar gemak voelde bij mensen. Ze wilde hem in elk geval zeker in gedachten houden en later op de avond nog weer met hem babbelen. Kijken of hij zich onder de invloed van alcohol anders gedroeg. Sommige oud castleden van eerder seizoenen, waren ronduit verschrikkelijk wanneer ze iets op hadden, en gezien mensen hun dronken staat zeker wel iets verklapten over hun karakter, kon het een grote afknapper zijn. Al hoopte ze eigenlijk gewoon dat niemand zo ontzettend dronken zou worden. Niet alleen omdat ze niet een grote fan was grote dronkaards, maar ook omdat zij zichzelf dan voor het de hele natie voor schut zetten op TV.
          Nadat ze zich had klaar gemaakt, liep ze nog vrij van enig verf richting het tuinhuis. Het leek haar leuker als iemand haar beschilderde, hoe fout dat ook mocht klinken, dan wanneer ze zichzelf er onder ging kliederen. Haar groene kijkers vielen al snel op een mede-niet-ondergeverfd persoon en zonder aarzelen stapte ze op hem af. 'Ga je protesteren als ik je onder ga verven?' Ze liet hem de verftubes zien, maar wachtte eigenlijk niet op een antwoord, draaide de tube met de rode verf open, deed wat op haar vinger en zette rode stippels op zijn wangen. Iemand die daar moeilijk over deed, was haar type toch niet, dus dan wist ze dat ook gelijk weer. 'Ik zou je eigenlijk moeten waarschuwen dat mijn meest artistieke kunstwerken stickfigures zijn, maar ik vrees dat het nu al te laat is,' plaagde ze. 'Ik ben Leia trouwens, voor het geval iemand wilt weten wie die prachtige stippen op je wangen heeft gezet.'

    [ bericht aangepast op 12 maart 2017 - 5:05 ]

    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    12 maart 2017 - 13:50   Valkyria is offline
    Valkyria
    Valkyria 3772


    Finnegan Maxwell Mitchellf
    23 || Veterinary Student || Gazebo/party || Talking to Robin.


    Hoewel me gevraagd was om bij mijn aankomst ervoor te zorgen inderdaad zo goed mogelijk op Mikey te lijken, om het dramatische effect nog wat te verhogen, ben ik voor het feest vanavond toch maar weer overgegaan op mijn eigen vertrouwde stijl. Mijn haren zijn netjes naar achter gekamd en gefixeerd met een beetje wax. Qua kledij heb ik dan maar een gewone short aangetrokken en voor een hemd heb ik geen enkele moeite genomen gezien het toch maar vies zal worden -weet je wel hoe slecht verf uit je kleren te krijgen is?- en het nog steeds broeiheet is buiten. Die spotlights zullen er vast ook niet veel aan helpen.
    Net terwijl ik, met een beker bier tussen mijn tanden geklemd, verfspulletjes samen aan het zoeken ben zie ik vanuit mijn ooghoeken een blondje met een petite figuurtje passeren. Mijn interesse is meteen gewekt, alleen al om het feit dat ze me voorheen simpelweg nog niet eens was opgevallen. Ik drop nog snel wat verscheidene kleuren verf in de bekertjes die ik daarvoor genomen had, prop in elk een borstel en stop een rollertje in mijn broekzak alvorens met beker bier in de ene hand en verfbekers in de andere achter de dame aan te gaan.
    "Hey," groet ik haar vrolijk terwijl ik mezelf zowat slippend voor het kleintje tot stilstand breng. Elegant, Max. Ik lach mijn eigen klungelige gedrag weg en stel mezelf voor - ookal heeft Ryan dat eerder vandaag al voor me gedaan, het is en blijft toch beleefd, nietwaar?
    "Ik ben Max. En jij?" Ik wil een hand uitsteken om die van haar te schudden tot ik in de gaten krijg dat ik in elke hand reeds iets heb.
    "Ja hé, zo gaat het dus niet lukken he," grinnik ik. "Wil je bier of wil je schilderen?" Vraag ik haar, zodat ze de keuze heeft en ik één van mijn twee handen vrij kan krijgen. Op zich maakt het mij niet uit. Het lijkt me niet dat we hier snel zonder alcohol zullen komen te zitten en ik ga straks net zo lief een nieuwe beker halen als dat ik hem nu zelf opdrink. Met een glimlach en ondeugd in mijn ogen wacht ik geduldig op antwoord.

    [ bericht aangepast op 12 maart 2017 - 19:27 ]

    Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

    12 maart 2017 - 14:43   Elentiya is offline
    Elentiya
    Elentiya 12395

    ———————————————————————————
    •••
    ———————————————————————————

    ——————————————————————————

    ———————————————————————————
    •••
    ———————————————————————————

    Jade Olivia Vauhn

    ”She got that independent, wake up and make shit happen type of vibe.”

    • Makeup artist • Twenty-six • At the party, with Darryl • Outfit •

    Na met beide heren nog een drankje te hebben gedronken besloot ik mezelf langzaam aan klaar te gaan maken voor het feest. Tot nu toe was niks me nog tegen gevallen en hoewel mijn beide indrukken van de heren leuk waren geweest, had Alexei toch net dat ene streepje meer gehad; wat vermoedelijk grotendeels ook nog kwam doordat hij de eerste was waar ik mee had staan praten, maar afgezien van dat omdat ik me oprecht op mijn gemak leek te voelen in zijn aanwezigheid. Toch liet ik dit gegeven geen bevooroordeling zijn op de rest, want mijn nieuwsgierigheid lokte me nog altijd vele kanten op.

    Na een vlugge douche hees ik mezelf in een van mijn witte jurkjes en vlocht mijn haren in een losse vlecht over mijn schouder heen, waarna ik minimaal mijn make-up bijwerkte alvorens mijn voeten in een paar makkelijke sandalen te laten glijden. Vervolgens verliet ik de slaapkamer frisgewassen en wandelde in een kalm tempo richting het grote tuinhuis - waar het feest zich bevond en tevens al begonnen was. Onderweg glijden mijn blauwe poelen nog altijd even nieuwsgierig rond. Ergens nam ik me gaandeweg eveneens eens voor om met een van de meiden aan de praat te raken, want nadat onze wegen gescheiden raakte zodra we hier aankwamen had ik geen enkel van hen meer gesproken. Ik vond het toch ook wel belangrijk dat hierin wat meer contact kwam, want nu leken we eerder een stel pubers op mannenjacht - ieder voor zich, terwijl gezamenlijk ook best wel plezierig kon zijn.
          Als ik het tuinhuisje nader besluit ik als eerste om een drankje te gaan halen. Enkele waren me al voor en de eerste kleuren waren eveneens al tevoorschijn gekomen. Grinnikend keek ik toe hoe Alexei ergens in de verte zijn eerste stippen verdiende, waarop ik me meteen afvroeg hoelang het ging duren vooraleer mijn witte jurk niet meer zo bleek was. Ik gokte dat het een kwestie van tijd was en dat dit voor iedereen gold die hier ‘schoon’ naar binnen kwam. Net wanneer ik de bar bereik, kom ik tegelijkertijd aan met een van de jongens die ik nog niet gesproken had. Net als ik is hij van plan om een drankje voor zichzelf in te schenken, waarop ik hem besluit iets voor te zijn.
          ”Laat me raden,” breng ik uit en werp een speelse blik naar hem op, alvorens ik naar een van de flessen sterke drank reik in plaats van het bier. “Geen bier, maar sterke drank, want dat is beter dan die bittere troep waar geen fatsoenlijke smaak aan lijkt te zitten.” Behendig vul ik twee cups, waarvan ik er een aanbiedt aan de jongen langs me. “Of ik bega een grote blunder nu door er compleet naast te zitten,” grinnik ik zacht en haak mijn blauwe poelen vast in zijn donkere kijkers.

    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    12 maart 2017 - 15:01   Venustic is offline
    Venustic
    Venustic 2690

    Imogen Florence Paige
    Here ya go, Hot Tea
    Cause that's what you are
    A hottie
    22 YEARS | MARKETING |OUTFIT | AT THE PARTY TALKING TO CALLISTA

    		 Al een hele tijd stond Imogen voor de spiegel met haar haar te prutsen, ze had het al tien keer opnieuw ingevlochten, maar echt werken deed het niet. Imogen wou er gewoon goed uit zien voor haar eerste feestje van de komende weken, een goede eerste indruk maken of eigenlijk een tweede indruk. Hoewel Imogen nog niet met veel mensen had gesproken had iedereen haar waarschijnlijk al gezien al was het enkel uit hun ooghoek. Een eerste impressie zou dan wel aanwezig zijn, maar Imogen wou er ook op het tweede gezicht goed uit zien.
    Nadat Imogen haar zoveelste poging op haar haar invlechten ook mislukte besloot de jongedame dit maar op te geven en liet ze nadat ze nog een borstel door haar haar heen had gehalen haar donkere haren los over haar schouders hangen. Nog een laatste keer keek Imogen naar zich zelf in de spiegel, tevreden knikte ze naar zich zelf waarna ze nog snel een paar schoenen aantrok. Hierna liep ze naar beneden toe waar zich niet echt iemand bevond, iedereen was in het tuinhuisje waar het feest vanavond plaats zou vinden.
    Rustig wandelde Imogen naar het tuinhuisje toe, ze keek kort naar het zwembad. Ze had nog niet de kans gekregen om even in het zwembad te zwemmen iets wat de jongedame wel jammer vond, het water zag er erg goed uit. Zelf nu de zon al onder was gegaan was het nog redelijk warm en en zou dus ook niks mis zijn met een duik, maar Imogen voelde niet de behoefte om in haar eentje het zwembad in te duiken. Wie wist,, misschien kwam er vanavond nog een moment waarin ze toch een duik nam.
    Toen Imogen in het tuinhuisje aankwam zorgde ze er eerst voor dat ze een drankje in haar handen had, hierna liet ze haar ogen kort langs de andere deelnemers van het spel glijden. Ze stopte bij een blond meisje wat nog alleen stond, voor het spel zou het voor Imogen misschien slimmer zijn om een jongen aan te spreken. Elke jongen een klein beetje leren kennen, maar Imogen was hier echt niet alleen voor het spel ze was hier voornamelijk om een leuke tijd te hebben dus stapte Imogen om de blondine af. 'Hey' begon Imogen vrolijk. 'Ik ben Imogen, heb je het wat naar je zin!'

    I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

    12 maart 2017 - 15:37   Sempre is offline
    Sempre
    Sempre 5089

    SAFIYA "SAF" FAHEEM
    ««« 23 | OWNER OF A COFFEE CORNER | NEAR THE STAIRS | WITH NILAM | OUTFIT »»»


    		Bij de bar aangekomen liet ik mijn ogen goedkeurend langs de flessen drank gaan. Hoewel er personeel achter de bar stond glipte ik er ook achter.
          Het had mij niet heel erg verbaasd dat Roz niet dronk, zeker nu ik wist wat er in zijn verleden had afgespeeld. Gelukkig voor hem was ik inderdaad ook een kei in het maken van virgin cocktails. Na even zoeken had ik de benodigdheden voor een Thai Mojito bij elkaar gevonden. Terwijl de barman naast mij netjes het limoengras in stukjes sneed — want blijkbaar moest hij wel iets doen — maakte ik alvast een mengsel van rietsuiker en water waar ik het limoengras in mixte en plat stampte.
          Nadat ik het mengsel gezeeft had kreeg ik een glas gevuld met ijs aangereikt van de barman waar ik vervolgens wat gemberbier in goot. Toen het drankje naar mijn tevredenheid was gaf ik het drankje aan Roz en lachte breed. "Ik ben benieuwd wat je er van vindt, het is het favoriete drankje van mijn broer."
          Toen Roz vroeg of ik van kunst hield haalde ik mijn schouders op. "Ik heb er niets zoveel mee om eerlijk te zijn." Ik had geen idee of hij dat een enorme afknapper zou vinden, maar ik bedacht dat ik beter eerlijk kon zijn. "Ik ben ook niet heel erg creatief aangelegt."
          Ondertussen was de muziek om ons heen al begonnen en zag ik steeds meer mensen in prachtige kleding verschijnen. Fronsend keek ik even naar mijn eigen outfit wat bestond uit een simpel zwart shirt en een gescheurde broek en besefte dat ik niet bepaald aan de dresscode voldeed.
          "Ik ga mij even omkleden," zei ik met een glimlach waarna ik achter de bar vandaan kwam. Ik hoopte Roz later nog te spreken, maar ik wist ook wel dat het niet zo handig was om de hele avond bij een iemand te blijven. Zeker gezien we er pas net waren.
          "Misschien tot straks?" Met die woorden liet ik Roz achter en liep ik naar de trap toe waar mijn koffer nog stond. Eenmaal bij de kamer aangekomen haalde ik mijn haar uit de staart die ik eerder had gemaakt en fatsoeneerde ik mijn make-up een beetje. Daarna trok ik snel een outfit aan dat voor deze avond vast wel zou kunnen. Met mijn zwarte pumps er onder aan was mijn look compleet en kon ik weer naar beneden.
          Hoewel ik dorst had wilde ik eigenlijk eerst nieuwe mensen leren kennen. De eerste persoon die ik dan ook tegen kwam tikte ik aan om vervolgens voor een seconden te denken dat ik Roz opnieuw gevonden had. Het drong echter al snel tot mij door dat alleen hun haarstijl overeen kwamen. Deze man had een oosterse uitstraling en bijna automatisch deed ik een stap naar achteren. Mijn ervaringen met mannen uit het midden-oosten waren simpelweg verschrikkelijk te noemen, maar ik deed mijn best om dit niet te erg te laten merken. Bovendien had ik geen idee of mijn inschatting wel goed was.
          "Sorry, ik zag je hier alleen staan en vroeg mij af of je mij naar het feest wil vergezellen." Ik glimlachte even naar hem terwijl ik mijn initiële reactie van mijzelf af probeerde te schudden en wat ontspande.

    [ bericht aangepast op 12 maart 2017 - 15:37 ]

    When time and life shook hands and said goodbye.

    12 maart 2017 - 17:25   Ons is offline
    Ons
    Ons 3202

    Jackie Rose Delaney

    23 jaar – English graduate – outfit & hair – shoes – bij de bar – met Roscoe

    		 Ik analyseerde het gesprek met Boyd van even geleden, terwijl ik nauwkeurig mijn wimpers in zwart hulde, mijn blik gefocust op de spiegel. Met een glimlach haalde ik opgelucht adem, blij met het resultaat van lange volle wimpers. Ik vulde het aan met een subtiele gloss op mijn lippen en pakte de bodybutter om mijn ledematen mee in te smeren. Direct leek de hele ruimte gehuld in een geur van citrus met een hint van zoetigheid. Ik kreeg zin in snoepjes.
          Ik rommelde mijn haar in een snelle knot en liet mijn voeten in de hoog gehakte schoenen glijden. Met een laatste blik in de spiegel trok ik nog even aan de zijkanten van mijn bh, bewoog hem omhoog en voelde hoe de stof comfortabeler om mijn lichaam viel.
          Ik liet de meiden die nog druk bezig waren met een glimlach alleen en stapte voorzichtig de trap af. Ik haalde een glas bruiswater uit de keuken - ik had de middag al te veel alcohol genuttigd - en stapte de warme lucht van buiten in.
          In het tuinhuis heerste al een gezellige sfeer, ondanks de schaarste aan mensen. De mensen die er waren vulden de muziek aan met geroezemoes en zo nu en dan hoorde je wat gerinkel bij de bar. Mijn blik viel op een lange man, daar aan de bar, in zijn hand een drankje met veel ijsblokjes. Zijn haar was lang, met volle krullen, zijn huid wat donkerder en zijn ogen helder. Ik ving zijn blik en glimlachte.
          “Hoi, ik ben Jackie,” stelde ik mij voor toen ik op hem afgelopen was. “Heb jij al neonverf gevonden? Ik voel me nogal kaal bij de beschilderde mensen.”

    [Heb even door dat ondanks Jackie’s hoge hakken, ze nog steeds zo’n 10-15 cm kleiner is]

    [ bericht aangepast op 12 maart 2017 - 17:26 ]

    Continue to share your heart with other people even if it has been broken.

    12 maart 2017 - 20:13   Valkyria is offline
    Valkyria
    Valkyria 3772

    ———————————————————————————
    •••
    ———————————————————————————

    ——————————————————————————

    ———————————————————————————
    •••
    ———————————————————————————

    Roscoe “Roz” Jonesy

         
    • Yoga instructor • Twenty-six • • Tuinhuis met Jackie •




    Eens we bij de bar gekomen zijn kijk ik gefascineerd toe hoe Safiya aan de slag gaat met mijn drankje. Ik voel me net een kind terwijl ik vol ongeduld zit te wachten tot Sayifa klaar is met haar ding. Gretig vouw ik beide handen om het glas dat we toegereikt wordt. Ondertussen spiegel ik de brede glimlach van Safiya terug naar haar. "Ik ben benieuwd wat je er van vindt, het is het favoriete drankje van mijn broer." Ik hef het glas om het vervolgens aan mijn lippen te zetten en deze een fractie van e
    en seconde erna af te likken. Ik kan begrijpen waarom het zijn lievelingsdrankje is. Dit is heerlijk. Verfrissend en toch zoet genoeg om een traktatie te zijn. Ondertussen beantwoordt Safiya ook mijn vraag wat haar interesse voor kunst betreft. Het doet me eerlijk gezegd niet veel dat ze deze eigenschap niet met me blijkt te delen. Ik ben al lang blij dat ze er een eerlijk antwoord op geeft in plaats van naar mijn mond te praten. Er moeten natuurlijk mensen met verschillen zijn. Overduidelijk smakelijk drink ik nog een slok van mijn drankje terwijl de oosterse schone besluit dat haar outfit niet voldoende is.
    "Ik ga mij even omkleden. Misschien tot straks?"
    Ik knik hevig en slik snel de vloeistof die zich nog in mijn mond bevindt door, zodat ik nog antwoord kan geven.
    "Zeker weten, Safiya. Ik weet je te vinden als ik een drankje en een toffe gesprekspartner nodig heb," zeg ik met een glimlach terwijl ik een keer op mijn glas tik. "Dit spul is heerlijk. Dank je." Voor ik echter nog iets meer kan zeggen is de donkerharige bartender alweer verdwenen. Ik besluit prompt dat ik haar mag. Ze is aardig en ze lijkt me niet te veroordelen om wat er in mijn verleden ligt, hoewel ze het tot op een bepaald niveau lijkt te snappen zonder teveel vragen te hoeven stellen.
    Nu ik alleen ben ben ik me er plots weer van bewust dat ik nog steeds geen shirt aan heb, maar ergens vermoed ik dat dat ook maar beter is gezien het feit dat van ons verwacht wordt elkaar te gaan beschilderen. Toch vraag ik me af waar ik het heb achter gelaten, net als mijn gitaar. Ik kijk een keer over mijn schouder naar de hangmat waar ik haar achter gelaten had, enkel om tot de conclusie te komen dat deze er niet meer is. Een lichte paniek dreigt over me heen te komen. Ik heb dat ding al eeuwen en zo af en toe is het zelfs echt mijn redding. Mocht ik haar kwijt raken zou ik het mezelf nooit vergeven. Het feit dat ik haar van Madison gekregen heb werkt daar ook niet echt aan mee.
    "Zoek je deze soms?" vraagt een stem achter me. Ik kijk de bartender die Safiya met mijn drankje geholpen had aan en zie hoe hij met een glimlach mijn gitaar in de lucht houdt. "Eén van de crewleden bracht hem hier, omdat er zeker niks mee zou gebeuren terwijl de lichten in het tuinhuis geïnstalleerd werden." Ik grijp opgelucht naar mijn hart, waarvan de slag nog steeds duidelijk in mijn keel te voelen is.
    "Bedankt," antwoord ik oprecht. "Mag ik haar misschien achter de bar laten staan?" Een knikje van de jongeman brengt mijn humeur weer helemaal naar boven en hoofdschuddend om mijn eigen stomme stoot breng ik mijn glas weer naar mijn lippen. Ondertussen voel ik een paar ogen op mijn rug branden en zodra ik me omdraai verstar ik. Het voelt alsof ik een spook gezien heb en het duurt enkele seconden voor ik tot de conclusie kom dat het onmogelijk is dat mijn Madison voor me staat. Als de dame zich voorstelt als Jackie kom ik een beetje naar beneden van mijn wolk en ik moet moeite doen mijn hand niet over haar gezicht te laten gaan. De gelijkenis is treffend, en toch is ze zo anders. Misschien is het haar glimlach?
    "Ik eh, ik ben... eh... Roz. Ik ben Roz," stamel ik, na kortstondig mijn eigen naam vergeten te zijn. "Het spijt me," vervolg ik quasi meteen. "Je doet me aan iemand denken," probeer ik een beetje te verduidelijken terwijl Madi- Jackie me de vraag stelt of ik al verf gevonden heb en toe te geven zich naakt te voelen. Hoewel het woorden zijn die op zich niet zoveel betekenen raken ze me tegelijk heel diep.
    "Dat kunnen we niet hebben," antwoord ik opnieuw, honderd procent overtuigd van die stelling. "Kom op, Jackie, we gaan verf voor je zoeken." Zonder er verder bij stil te staan neem ik het blondje bij de hand en trek haar achter me aan, naar het tuinhuis toe. Het lijkt me dat we daar de meeste kans hebben verf te vinden. Om ons heen zijn al enkelen druk bezig elkaar van een kleurtje te voorzien en als ik de tafel gespot heb met fluoriderende potjes op weef ik me, met Jackie nog steeds aan de hand, een weg tussen de lichamen door tot we bij de verf gekomen zijn. Ik laat mijn ogen even over de keuzes glijden en besluit dan te starten met oranje. Ik neem een potje en een borsteltje en draai me om zodat ik terug oog in oog kom te staan met de blondine. Opnieuw schrik ik een beetje. Deze keer kan ik mezelf er niet van weerhouden een verloren lokje haar achter haar oor te steken. Vervolgens til ik haar op één van de barkrukken die in het tuinhuis staan, zodat ik haar van een likje verf kan voorzien. Wat is ze heerlijk klein... En dan loopt ze nog op hakken.
    "Is dit oké? vraag ik terwijl ik aan de slag ga waar de halsuitsnijding van haar topje eindigt. Nog niet zeker wat ik precies ga schilderen begin ik met een cirkel. "Wil je me wat meer over jezelf vertellen?" vraag ik terwijl ik kortstondig opkijk om haar in de ogen te kijken. "Waar kom je vandaan? Heb je hobbies?" besluit ik mijn vraag een beetje minder breed te maken. Ik moet eerlijk toegeven dat het lang geleden is dat ik nog eens zo'n spontane en diepe interesse voor iemand gevoeld heb.

    Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.




Index RPG Actieve Topics Zoek