• [ bericht aangepast op 7 jan 2017 - 14:48 ]


    i wanna vincent van gogh cry in a corner

    Iratus
    'Echt?' vraag ik verrast.
    'Nee,' zegt hij sarcastisch. 'Tuurlijk niet. Ik bedoelde Kay, nou goed?'
    Het is even stil.
    'Vraag maar raak,' zegt hij dan, lachend.
    'Oké,' zeg ik met dreigende ondertoon. 'Maar deze is onvermijdelijk. Waarom slaap jij met je kleren aan. Jeans zijn in bed zo vreselijk nutteloos.'


    i wanna vincent van gogh cry in a corner

    Martyr

    'Omdat,' ik grijns breed,'je altijd op je hoede moet zijn en als je spontaan het huis moet verlaten en de straat op moet, wie wil er nu in zijn pyjama op straat staan? Bovendien slaap ik kort, een pyjama aantrekken zou verspilde tijd en moeite zijn.'


    i wanna die with you once or twice.

    Iratus

    Ik rol met mijn ogen. Je hebt ook pyjama's die wel gewoon op kleren lijken. Maar die zijn ook nog eens comfortabel.'
    Quasi nuffig kijkt hij me aan.
    'Weet jij zo gauw een voorbeeld dan?' vraagt hij gepikeerd.
    'Jep.'

    Verbaasd keek hij naar alle keurig opgevouwen kleren, allemaal donkerrood, grijs, of zwart.
    'Dat is niet mijn slaapkleding,' grapje ik. 'Dat is de normale garderobe. Dit zijn mijn bedoutfits. Ik heb het kort, lang, jurk...
    En van katoen, satijn, zijde en wol.
    Ik ben een meisje. Wij hebben keuze nodig.'
    'Je hebt naar drie verschillende kleuren.'
    'En jij alleen zwart.'


    i wanna vincent van gogh cry in a corner

    Martyr

    'Welnee, ik heb ook geel, paars, oranje, groen, welke kleur je maar kunt verzinnen.' Ze kijkt op.
    'Werkelijk?'
    'Nee, sorry. Maar ik heb wel een gele broek.'


    i wanna die with you once or twice.

    Iratus
    'Welnee,' zegt hij, met een vage sarcastische ondertoon. 'Ik heb ook geel, paars, oranje, groen, welke kleur je maar kunt verzinnen.'
    Verbaasd kijk ik op.
    'Werkelijk?'
    'Nee, sorry. Maar ik heb wel een gele broek.'
    Ik rol met mijn ogen. 'Je meent het.'
    Doodserieus boren zijn donkere ogen zich in mijn groene. 'Ja hoor.'
    'Dat wil ik zien,' mompel ik spottend.
    'Waarom heb jij eigenlijk zo'n vrolijke kamer. Ik denk dat jij al meer over mij weet dan andersom.'
    Ik haal gelaten mijn schouders op. 'Ik was zeven, Martyr. En tegenwoordig ben ik te lui om het te veranderen. Maar als je dat nu wil zien...'


    i wanna vincent van gogh cry in a corner

    Martyr

    'Is goed, laat maar zien.'


    i wanna die with you once or twice.

    Iratus

    'Oké,' zei ik langzaam. Geconcentreerd keek ik naar de muren.

    Groen. Smaragdgroen.

    Ik gunde mezelf de tijd niet om het resultaat te bekijken, en richtte me op het bed, dat even later van matzwart hout was gemaakt. Er lagen paarse dekens op.

    Alle andere houten meubelen werden ook zwart.

    De plavuizen op de vloer werden brons, de lange gordijnen bordeaux.
    En de rest was grijs.

    'Gezellig toch,' grapte ik.


    i wanna vincent van gogh cry in a corner

    Martyr

    'Maar je wou me toch vragen stellen? Of wil je eerst mijn gele broek zien?'
    'Eerst je gele broek.' Ik houd mijn hand achter mijn rug, en haal hem er dan weer vandaan, terwijl ik nu een gele broek in mijn handen heb.
    'Hoe deed je dat?' vraagt Iratus verbaasd.
    'Jaren van verveling en goochelboeken , maar goed, vraag nu maar wat je wilt weten.'

    [ bericht aangepast op 6 juli 2016 - 12:19 ]


    i wanna die with you once or twice.

    Iratus
    'Trek eerst die broek maar aan,' grijnsde ik. 'DIt word lachen...'


    i wanna vincent van gogh cry in a corner

    Tatonchimoen

    Ik wandel (als kat) rond op straat en wandel voorbij een groot huis. Ik verander in mens en bel aan.

    Martyr

    'Oké,' ik loop mijn kamer uit, kleed me om in mijn eigen kamer en kom terug met de gele broek aan. 'En?Wat is beter, zwart of geel?'


    i wanna die with you once or twice.

    Iratus

    Ik schiet in de lach.
    'Zwart,' stamel ik ertussendoor. 'Absoluut zwart.'
    Ik snak naar adem.
    'Als ik jou was, Martyr, zou ik dat ding verbranden.'
    De bel ging. 'Wie kan dat nou zijn? Kom.'
    Samen liepen we naar de deur, en we trokken hem open. We zagen een onbekende, gebruinde jongen.
    'En wie ben jij dan?' vroeg ik verbaasd.


    i wanna vincent van gogh cry in a corner

    Tatonchimoen --> Tibo

    'En wie ben jij dan?' Vroeg de persoon die de deur had geopend. "Tatonchimoen." Zonder de persoon aan te kijken wist ik dat deze mij vreemd aankeek. "Maar noem me Tibo. Dat is moderner denk ik." Ik keek de persoon recht in de ogen aan. "En wie ben jij?"

    [ bericht aangepast op 6 juli 2016 - 16:57 ]

    Iratus
    'Tatonchimoen.'
    Arme jongen. Die heeft in zijn leven veel uit te leggen gehad.
    Ondanks die gedachte schiet mijn rechterwenkbrauw spottend omhoog.
    'Maar noem me Tibo,' vervolgt hij. 'Dat is moderner, denk ik.'
    Blijf hopen.
    Opeens boren zijn donkere ogen zich recht in mijn groene.
    'En wie ben jij?'
    'Mijn naam is Iratus,' zeg ik, totaal niet onder de indruk.
    'Wat kan jij eigenlijk. Of,' volgt lacherig,'wil je eerst weten wat Martyr en ik kunnen.'


    i wanna vincent van gogh cry in a corner

    (Je spelt Toutagamon zo.)
    Martyr

    Ik kom naast Iratus in de deur opening staan en lach vriendelijk naar de jongen in de deur opening.
    'Wat kan jij eigenlijk. Of,' Iratus begint te lachen,'wil je eerst weten wat Martyr en ik kunnen.'


    i wanna die with you once or twice.