De Kwaadaardige Club || RPG - Speeltopics

[ bericht aangepast op 7 jan 2017 - 14:48 ]

---

i wanna vincent van gogh cry in a corner

Tatonchimoen --> Tibo
(weet ik wel maar ik wilde gewoon de naam wat aanpassen, het is niet diegene die je denkt dat ik bedoel. Als je dit snapt. )

'Mijn naam is Iratus,' zegt Iratus, erg afgezaagd.
'Wat kan jij eigenlijk. Of,' volgt lacherig, 'wil je eerst weten wat Martyr en ik kunnen.'
'Zeg eerst maar wat jullie kunnen.' Ik keek de persoon die erbij kwam staan aan.
'Dus jij bent Martyr.' Zei ik. 'Wat kan jij allemaal?' Vervolgde ik.

Jo Sparrow

Even dacht ik na over de woorden van Martyr, nouja, even? Ik had geen besef van tijd dus het hadden ook zo 5 uren kunnen zijn, ineens ging de bel, zo'n reflex van mij was om naar de deur te lopen, ik stond op en liep naar mijn kamerdeur, maar opeens drong het tot me door, ik kon lopen....
Een vreugdedansje zat er voor mij niet in maar blij was ik wel. Ik deed de kamerdeur open en zag dat Martyr en Iratus daar staan, even kwam een vleug woede en wraak door me heen bij het zien van Iratus, maar ik wuifde het weg, dat kan zometeen nog wel... Ik liep naar stil beneden en ging bij het tweetal staan, daar zag ik een jongen, hij had een beetje een apart uiterlijk, ik lachte even vriendelijk naar hem. Zwijgend bleef ik bij Iratus en Martyr staan, hadden ze door dat ik hier stond?

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Iratus

Voordat Martyr zijn mond open kan trekken besluit ik iets te zeggen. Wat Martyr betreft komt er een hoop opschepperij bij kijken, en daar heb ik geen zin in.
'Hij? Hij... bevriest gedachtes, zodat mensen... gemeen zullen worden. Dan heeft hij een soort privélegertje. Verder kan hij gedachten in andere vormen gieten of diep wegstoppen, en hij kan ook een boodschap achter laten.'
Ik lachte wat. 'Dat,' vervolgde ik,'heb ik zelf ook mee mogen maken. Erg vervelend. Wil je het mijne ook weten? Of ben ik oninteressant?'

---

i wanna vincent van gogh cry in a corner

Martyr

Ik zie dat Jo inmiddels ook naar de deur is toegelopen.
'Nee, joh, ze maakt een grapje.' Ik kijk naar Iratus. 'Ze houdt nou eenmaal van grapjes.' Ik sla gooi de deur dicht, zodat Tibo, of wat voor naam hij ook had, buiten gesloten wordt.Ik kijk geïrriteerd naar Iratus.
'We weten niet eens wie die gast is en jij begint al onze geheimen gewoonweg op te sommen?!'

[ bericht aangepast op 7 juli 2016 - 18:07 ]

---

i wanna die with you once or twice.

Tibo

'Hij? Hij... bevriest gedachtes, zodat mensen... gemeen zullen worden. Dan heeft hij een soort privélegertje. Verder kan hij gedachten in andere vormen gieten of diep wegstoppen, en hij kan ook een boodschap achter laten.'
ze lachte wat. 'Dat,' vervolgde ze,'heb ik zelf ook mee mogen maken. Erg vervelend. Wil je het mijne ook weten? Of ben ik oninteressant?' Ik wilde "Jazeker!" Schreeuwen, maar Martyr onderbrak me. 'Nee, joh, ze maakt een grapje. Ze houdt nou eenmaal van grapjes.' Toen sloeg hij de deur dicht. En daar stond ik dan. Ik wilde niet aandringen, maar ik wilde weten waarom hij dit deed. Ik veranderde in een kat en liep naar de achterkant van het huis. En wat ik had verwacht, klopte. In de achterdeur was een kattenluik gemaakt. Ik wandelde naar binnen.

[ bericht aangepast op 7 juli 2016 - 18:34 ]

Jo Sparrow

Martyr klapte de deur dicht en zei wat tegen Iratus. Ik vond het zielig voor de jongen dus ik deed de deur weer open, ik zag nog net dat hij in een een kat was veranderd naar de achterkant van het huis liep. Rustig liep ik weer naar binnen en ging naar de achterkant van het huis, daar zag ik hem al via het kattenluikje binnenkomen, "Gaan we ergens heen?" vraag ik glimlachend aan de kat.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Iratus

'Verdomme Martyr. Waar sloeg dat op,' zeg ik nijdig. 'Toen Layla en Daan kwamen hebben we toch ook alles verteld? En Tibo kan in een kat veranderen. Dat zag ik. En jij, sukkel, slaat natuurlijk vriendelijk de deur dicht, recht in zijn gezicht!'

[ bericht aangepast op 7 juli 2016 - 19:46 ]

---

i wanna vincent van gogh cry in a corner

Martyr

'Je kunt niet eerst in mijn verleden kijken, doen alsof ik niet kan praten en dan ook nog eens te keer gaan tegen mij! Iratus, kan mij het wat schelen dat hij in een kat kan veranderen, waarom belt hij van alle huizen bij ons aan? Die naam van hem, dat is dus echt duidelijk een pseudoniem. De politie kan hem tegen ons gebruiken en door zijn krachten lijkt hij te vertrouwen. Maar ik vertrouw hem voor geen cent! Als hij ons verlinkt, Quinn, dan is het niet mijn schuld.' Ik ben woedend en ik weet dat het vooral nog komt doordat mijn herinnering bekeken zijn en naar boven gehaald.

[ bericht aangepast op 7 juli 2016 - 20:01 ]

---

i wanna die with you once or twice.

Iratus

Gekwetst kijk ik hem aan. Woedende tranen glanzen in mijn ogen. Het moment van genegenheid, vijf minuten geleden, is verdwenen. Daar staat hij dan in zijn gele broek.

En mijn naam. Hij heeft mijn naam gebruikt.

Ik draai me om en loop weg.

---

i wanna vincent van gogh cry in a corner

Tibo

Ik kijk rustig rond, maar opeens hoor ik een stem die zegt "Gaan we ergens heen?" Ik schrok me te pletter, en door deze schok veranderde ik in mens. "Euhm... Excuseer, het was niet euhm... Mijn bedoeling om euhm..." Ik geraakte moeilijk uit mijn woorden en kleurde rood, maar dat zag je gelukkig niet door mijn gebruinde huidskleur. Ze zag me er wel sympathiek uit en ging me waarschijnlijk niet verklikken.

[ bericht aangepast op 7 juli 2016 - 20:18 ]

Martyr

Na jaren van beheerstheid, kalmte en onderdrukte emoties, ben ik het helemaal zat. Ik verlaat het huis, opzoek naar een andere manier om mezelf te vergeven. Of heb ik het al gedaan? Heb ik de strijd met mezelf bijgelegd? Is mijn werk hier klaar? Ik denk van wel. Het jaren streven naar één doel heeft me tot dit punt gebracht. Ik ben klaar. Ik heb mijn doel bereikt. Maar het voelt als een leegte. Ik wil niet terug, maar tegelijkertijd mis ik het nu al, terwijl ik slechts een straat veder ben.

---

i wanna die with you once or twice.

Jo Sparrow

De kat schrok op en veranderde in een mens, "Euhm... Excuseer, het was niet euhm... Mijn bedoeling om euhm..." hij geraakte moeilijk uit zijn woorden wat ik best schattig vond, ik lachte even, "Rustig maar, maakt niet uit..." ik keek hem even aan, "Ik ben Jo, Jo Sparrow... En jij bent Tibo toch?" ik wachtte niet op zijn antwoord, "Hoe oud ben je?"

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Iratus

Verloren sjok ik de trap op. Ik gooi mijn paarse gordijnen dicht. En ik zucht. Ook die gordijnen horen bij hem. Hij keek toe toen ik ze van kleur veranderde. Dus ik doe ze weer open, en mismoedig staar ik uit het raam.

Wacht, en lichtje door de donkere straat.
Hij had een lichte gele broek aan...

O God! Hij loopt weg. Maar ik kan niet zonder hem!

Un paniek tover ik een touw tevoorschijn. En klim uit het raam.
Net een film, denk ik grimmig

---

i wanna vincent van gogh cry in a corner

Tibo

"Rustig maar, maakt niet uit..." ik keek hem even aan, "Ik ben Jo, Jo Sparrow... En jij bent Tibo toch?" Ze wachtte niet op mijn antwoord, "Hoe oud ben je?" Ik twijfelde even. Ik wist het zelf niet precies, maar ik zag aan mezelf dat ik ongeveer 14 jaar was. "14. En jij, Jo?" Ik vond het wel vreemd om net nog te worden betrapt terwijl ik aan het binnensluipen was. En nu voerde ik gewoon een basic gesprek.

[ bericht aangepast op 7 juli 2016 - 21:52 ]

Jo Sparrow

Ik zag dat de jongen twijfelde, "14. En jij, Jo?" ik lachte even, hij noemde me Jo, meestal zeg je de naam niet van het persoon, tenminste, dat deed ik niet.
"13, bijna 14" zei ik lachend, "Over een maand ongeveer..." ik keek hem onderzoekend aan, "Waarom ben je hier?"

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]