[RPG • 200 • Speeltopic 2] Durmstrang Insitute - Speeltopics

Index RPG Actieve Topics Zoek
  • 27 maart 2016 - 18:08   EASE is offline
    EASE
    EASE 14238

    D U R M S T R A N G      I N S T I T U T E
    Rollentopic
    Praattopic
    Praattopic 2
    Speeltopic 2

    STORY
    Durmstrang Institute, 2014. De school richt zich nog altijd wat op de duistere magie, maar een stuk minder dan vroeger. Muggleborns worden echter nog altijd niet toegelaten op Durmstrang, en de school heeft een duidelijke voorkeur voor Purebloods. Toch is de school een stuk toegankelijker dan hij vroeger was. Sinds enkele decennia is Durmstrang over gegaan op het indelen van zijn studenten in afdelingen. Dit omdat ze, na weer meer contact gehad te hebben met Hogwarts, het gevoel hadden zo beter overzicht te kunnen houden over de leerlingen en hen beter naar wens dingen konden leren. Leerlingen krijgen hun eerste twee jaar op Durmstrang de kans om zich beter te ontwikkelen, en worden aan het begin van hun derde leerjaar gesorteerd in een van de vier afdelingen. Aan het einde van ieder jaar moet iedereen naast zijn examens een andere grote test begaan, waarin gekeken word of zij nog wel het best passen bij de afdeling waar ze dat jaar in hebben gezeten. Hoewel het nauwelijks voorkomt, veranderen sommige leerlingen dus van afdeling. Op het moment van het RPG volgen we leerlingen in hun zevende jaar, wat voor de meerderheid van deze leerlingen hun voorexamen jaar is.

    HOUSES
    Credits
    • Hallestrom
    (Colors: Navy Blue & Red, Animal: Eurasian Lynx, Traits: Intelligence & Loyalty) Opinionated, but open to suggestion. These fair few are of the brightest and most inquisitive. They seek knowledge, and respect intelligence. However as students of Durmstrang their chosen paths are still often dark in nature, and the knowledge they truly thirst for is that which no others have found before and the power that comes with it. Their loyalty may be favoured in many situations, but they can be somewhat selfish friends at times, and hard masters to work for as they also command complete loyalty and respect from those around them.
    • Molokov
    (Colors: Burned Orange & Black, Animal: Black Bear, Traits: Strength & Endurance) Of great strength, comes great power. The ability to endure whatever is thrown at them, and still hold their heads high. They value not only physical or magical strength, but also inner strength. Many Molokovs rely only on these things and blunder into situations without thinking, and learning to also appreciate mental strength sometimes proves difficult. Molokovs can be bullies, and make excellent henchmen. Hallestroms in particular occasionally think of them as stupid, but this is by no means always the case.
    • Ranaulph
    (Colors: Steel Grey & Lime, Animal: Grey Wolf, Traits: Cunning & Bravery) Valiant and chivalrous - for Durmstrang students - those in this house enjoy a challenge. Daring and sly, they rarely back down even from the toughest opponent. And quite a lot of the time they win. But it is often with the aid of copious and outrageous cheating. A good Ranaulph will learn to successfully conceal this deceit. But those who know this house will always be aware of it, even if there is no proof. Charming on the outside, they are often rather talented individuals, and occasionally they are exceptionally talented. but their rash actions can lead them into trouble later on.
    • Rhoswen
    (Colors: Purple & Gold, Animal: Osprey, Traits: Integrity & Perseverance) Rhoswens do what they set their minds to no matter the consequence - and what they do always benefits them in some way. The word "impossible" is not a part of their vocabulary. They are determined to remain true to themselves, rarely choosing to voluntarily follow another unless it serves part of a long term plan. When questioned, their integrity holds true, lying is not tolerated. They are proud of their achievements and as a general rule do not particularly care about hiding mistakes unless doing so is essential. They can be very blunt, and usually have a few amusing insults ready for use at any time. Rhoswens are experts at twisting things to their own advantage.

    OTHER INFORMATION
    • Vakken en Lessen
    Durmstrang heeft een groot vakkenpakket, met veel keus, maar ook redelijk wat verplichte vakken. Leerlingen zitten tot en met hun vierde leerjaar vast aan een bepaald vakkenpakket zonder keus. In het begin van het vijfde jaar zullen zij minimaal twee extra vakken moeten kiezen naast de verplichte. Het maximum wat betreft keuzevakken ligt op 5, op deze manier probeert de schoolleiding van Durmstrang er voor te zorgen dat leerlingen niet te veel doen, en ook wat vrije tijd overhouden. In totaal heeft een leerling op Durmstrang keuze uit een tiental vakken naast de zes verplichte vakken.
    • Lijst met vakken voor het 5e, 6e, 7e, en 8e jaar
    [V] Charms
    [V] Dark Arts*
    [V] History of Magic [HoM]
    [V] Transfiguration
    [V] Potions
    [K] Astronomy
    [K] Quidditch**/****
    [K] Sports***/****
    [K] Care of Magical Creatures [CoMC]
    [K] Arithmancy
    [K] Divination
    [K] Studie of Ancient Runes [SoAR]
    [K] Music****
    [K] Art****
    [K] Ghoul Studies
    * Bij Dark Arts wordt zowel de geschiedenis van de Dark Arts, de uitvoering en de verdediging behandeld.
    ** Enkel leerlingen die Quidditch volgen mogen in het Quidditch-team voor de bovenbouw zitten.
    *** Bij Sports wordt gericht op individuele sporten. De leerlingen die dit volgen zullen ook wedstrijden hebben, zowel onderling als uitjes naar de muggle-wereld om hier wedstrijden te hebben. Dit zijn sporten waar geen magie bij nodig is, en waar het dan ook verboden is om gebruik van magische hulpmiddelen (spreuken, toverdrankjes, etc.) te maken. Leerlingen richten zich binnen dit vak vaak nog op een sport, om hier meer en beter in te trainen. Eenmaal in de week is er een gezamenlijke les, en twee keer in de week wordt er specifiek getraind. Natuurlijk mogen de fanatiekelingen, in overleg met het schoolbestuur en de leerkracht, ook vaker trainen. Er wordt binnen Sports gericht op Atletiek, Zwemmen, Paardensport, Boogschieten, Roeien en Wielersport.
    **** Een leerling mag enkel een van deze vakken als extra vak hebben. Als een leerling wenst meerdere van deze vakken te kiezen, dient zij bij een tweede ook een derde keuzevak te kiezen, en bij een derde van deze vakken, een vierde keuzevak.
    • Rooster


    • Quidditch
    Ook op Durmstrang wordt er natuurlijk Quidditch gespeeld, in twee verschillende klassen weliswaar. De onderste klasse is voor de onderbouw (1e - 4e Leerjaar), en de bovenste klasse voor de bovenbouw (5e - 8e Leerjaar). Enkel leerlingen die ook Quidditch volgen, mogen onderdeel nemen in de Quidditch teams in de bovenbouw. Voor ieder afdeling is er een team, maar wanneer een afdeling te weinig leerlingen heeft wordt dit of aangevuld met de bete leerlingen van die afdeling (of eerste/tweede leerjaar) uit de onderbouw, of met leerlingen uit andere afdelingen. Iedere maand is er voor beide klassen een wedstrijd, uitgezonderd van de eerste twee maanden school. Na afloop van de laatste wedstrijd wordt het eindklassement bekend gemaakt, en de winnende afdeling wint de Quidditch-beker van dat jaar.
    • Hallestrom
    Captain —
    Chaser —
    Chaser —
    Chaser —
    Beater —
    Beater —
    Keeper — Oliver Amaro Delray
    Seeker —

    • Molokov
    Captain — Vincent Milan Procházka
    Chaser — Zuzana Ružicka
    Chaser —
    Chaser —
    Beater —Manuello Ezequiel Alvaréz
    Beater —
    Keeper — Vincent Milan Procházka
    Seeker — Claudai Ružicka

    • Ranaulph
    Captain — Dimitri Viktor Volkov
    Chaser — Dimitri Viktor Volkov
    Chaser —
    Chaser —
    Beater —
    Beater —
    Keeper —
    Seeker —Iza Afina Caterina Dascu


    • Rhoswen
    Captain — (Loten?)
    Chaser — Alexander Stoyan Lyuben
    Chaser —Erika Isole Falker
    Chaser —
    Beater —Vyara Kaven Rumaneck
    Beater —
    Keeper —
    Seeker — Sara Tali Herbovitz

    • Nationaliteiten
    Leerlingen van Durmstrang komen voornamelijk uit Scandinavië en Oost-Europa, al zijn er ook uitzonderingen van leerlingen uit Noord-West Europa en enkele leerlingen uit het middenoosten.

    • Leerjaren en Schooljaar
    Op Durmstrang volgen de leerlingen acht jaar aan onderwijs, en wanneer zij deze succesvol afsluiten heeft bijna elke leerling de kans op een studiebeurs of een gedeeltelijke betaling voor een opleiding. De eerste twee leerjaren zijn leerlingen nog niet ingedeeld in een afdeling, en tot en met het vierde leerjaar hebben zij een vast vakkenpakket. Vanaf het vijfde kiezen zij vakken, die zij tot hun examen zullen moeten volgen, behalve wanneer zij meer dan twee keuzevakken hebben. Wanneer dit het geval is, mag de leerling een van zijn of haar keuzevakken tot en met het zevende leerjaar laten vallen. Het schooljaar begint op de laatste maandag van augustus, en op twee dagen hiervoor vertrekken de leerlingen al naar Durmstrang. Leerlingen krijgen in mei van het jaar dat zij elf worden een brief dat zij zijn toegelaten op Durmstrang, en zullen dat jaar dan ook hun eerste schooljaar starten. Het schooljaar loopt tot en met de laatste vrijdag van juni, en tussen elk schooljaar zit dus telkens ongeveer twee maanden aan zomervakantie. Tussendoor is er natuurlijk de Kerstvakantie, maar ook nog vier andere vrije weken en natuurlijk een aantal vrije dagen/middagen.

    • Schoolregels
    — Tijdens lesuren duurt het schooluniform ten allen tijden gedragen te worden.
    — Vernieling van andermans bezittingen is niet toegestaan.
    — Het pesten of vernederen van wie dan ook is verboden.
    — Alle lessen dienen gevolgd te worden, tenzij je een goedgekeurde reden hebt.
    — Meisjes en jongens mogen niet bij elkaar in de dorms komen
    — Iedere avond worden de dorms gecheckt, is iedereen er, en zijn er geen meiden bij de jongens/andersom? Als jij niet aanwezig bent, volgen er maatregelen.
    — Wees op tijd bij lessen en Quidditch wedstrijden.
    — Aanwezigheid bij Quidditch wedstrijden is voor iedereen verplicht.
    — Muggle-voorwerpen zoals moderne technologie, dienen niet meegebracht te worden, deze zullen toch niet werken.


    • Dorms
    Iedere Durmstrang afdeling heeft zijn eigen Dorms, hier kunnen de leerlingen na de lessen rondhangen, huiswerk maken, en natuurlijk zijn hier ook hun slaapzalen en badkamers. Leerlingen van andere afdelingen kunnen in principe niet in de Dorm van een andere afdeling komen, gezien deze beschermd is met een wachtwoord. Iedere maand veranderd het wachtwoord.
    • Hallestrom
    De Hallestrom Dorm bevind zich op de derde verdieping van het kasteel, achter een grote houten deur met daar de naam van de afdeling op. Momenteel is het wachtwoord Wisdom and Knowledge are not completely the same. Hallestroms' slaapzalen zijn verdeeld per leerjaar en sekse. De bovenbouw slaapt aan de rechterkant van de zitkamer, de onderbouw links. Bij beiden is het zo dat de meiden het dichts bij de deur naar de zitkamer slapen, en de jongens meer naar achter.
    • Molokov
    Molokov's Dorm ligt vlak naast de eetzaal van de school, verborgen achter een simpele deur als ieder ander. De jongere leerlingen van andere afdelingen vragen zich dan ook dikwijls af waar de Molokov Dorm is. De Dorm neemt twee verdiepingen in beslag, en heeft dan ook op de tweede verdieping van de school een deur. Ook deze valt nauwelijks op. Het wachtwoord is momenteel We may be Reckless, but we create the best stories of all.De slaapzalen voor de meiden bevinden zich op de tweede verdieping, die van de jongens op de begane grond, samen met de zitkamer.
    • Ranaulph
    De Ranaulph Dorm bevind zich tegenover die van Rhoswen. Dit komt omdat, voordat Durmstrang de afdelingen invoerde, er op deze plekken ook twee slaapzalen tegenover elkaar waren, en het schoolbestuur het onzin vond om die ruimte niet te gebruiken. Het wachtwoord is Succes, even with cheating, remains succes. Ranaulph heeft twee grote slaapzalen, waar alle leerjaren door elkaar slapen. Jongens en meiden wel gescheiden.
    • Rhoswen
    Rhoswen's Dorm is tegenover Ranaulph, en heeft een grote Visarend op de deur geschilderd. De Dorm is strategisch opgedeeld, met slaapzalen ingedeeld in leeftijd. Jongens hebben altijd de linker slaapzaal, en de meiden de rechter. De onderbouw slaapt het verst van de zitkamer af, zodat zij niet gewekt worden wanneer de oudere leerlingen naar bed gaan. Het wachtwoord is de vraag bij het antwoord wat luid Lydia and Simon, de vraag— het wachtwoord— is; Who were unable to stand eachother throughout their school life, but now have a baby?

    • Uniform
    Aangezien Durmstrang in een koud gebied staat, dragen de leerlingen altijd veel kleding. De hoofdkleur in het uniform is bruin of zwart, gecombineerd met wit en de afdelingskleuren. Vroeger was het Durmstrang uniform bruin met rood, maar sinds de komst van de afdelingen is dit veranderd. Leerlingen mogen zelf kiezen of zij een rok of broek dragen, maar deze moet altijd egaal van kleur (zwart of bruin) zijn, en er mogen geen gaten in zitten. Daarboven dragen de leerlingen een witte blouse met lange mouwen en een blazer, gevoerd met de hoofdkleur van hun afdeling, en met de buitenkant de andere kleur. Zo kunnen Hallestroms rode blazers met donkerblauwe voering dragen, of donkerblauwe blazer met rode voering. Voor buiten krijgt iedereen een mantel en een dikke winterjas. Ook krijgt iedereen een bontmuts en sjaal, en moeten de leerlingen in de winter stevige laarzen of winterschoenen dragen, waar zij in de zomer, lente en herfst ook hakken, open schoenen, en dunne sneakers mogen dragen.
    Mocht een leerling de dresscode niet volgen, dan krijgt deze een waarschuwing.

    • Huisdieren
    Op Durmstrang staan huisdieren niet hoog in de lijst met prioriteiten, maar zijn ze wel toegestaan. Studenten mogen uilen, padden, katten, ratten en paarden (wanneer zij zich focussen op paardensport en het vak sport hebben) meenemen naar de school, mits zij deze goed verzorgen.

    • Kasteel en omgeving
    Durmstrang's kasteel is oud, en heeft drie verdiepingen. Het kasteel heeft naast het hoofdgebouw een astronomietoren, een uilentoren en ligt naast een groot bos, een groot meer en ver verwijderd van de eerste muggle-beschaving. Wanneer de leerlingen van school weggaan of aankomen, gebeurt dit via een boot. Op school aankomen aan het begin van ieder jaar vergaat ook zo. De leerlingen stappen in de buurt van hun woonplaats op de trein/auto/bus/vliegtuig/whatever, en lopen het laatste stuk naar het meer, waar zij opgepikt zullen worden door de boot. Naast het kasteel bevinden zich ook verscheiden sportaccommodaties, waar de leerlingen die het vak sport volgen, dan ook les hebben en trainen. Naast de sportaccommodaties bevind zich het quidditchveld.

    • Cijfers, toetsen en essays
    Op Durmstrang wordt educatie in een hoog vaandel gezet, wat logisch is voor een school. Leerlingen mogen per week maximaal een toets hebben voor een verplicht vak, en een voor een keuzevak. Dit zodat de leerlingen goed de tijd hebben om te leren, en om ook dingen te doen aan hun andere vakken. Essays en Opdrachten voor een cijfer mogen echter zo veel gegeven worden als leraren willen, al moet het wel nut hebben. Cijfers worden gegeven op een schaal van 100%. Wanneer een leerling lager dan 65% haalt voor een essay of andere opdracht, wordt dit als onvoldoende beschouwd. Voor toetsen ligt dit op 60%. Wanneer een leerling lagen dan 65% staat als gemiddelde, is er een mogelijkheid dat hij of zij aan het eind van het jaar zijn examens niet mag maken totdat hij of zij zijn cijfers ophaalt door het herkansen van toetsen, maken van extra essays, etc. Wanneer een leerling zijn examens niet maakt, blijft hij automatisch zitten. Wanneer een leerling voor zijn examens minder dan een 65% overall-score haalt, mag hij of zij nog herkansen, maar wanneer de overall-score onder de 50% ligt, blijft hij of zij ook zitten. Wanneer een leerling zijn herkansingen faalt, blijft hij of zij ook zitten.




    CHARACTERS
    Naam — Faceclaim — User — Pagina
    [Girls/Boys: 10/10]
    Hallestrom [2/2]
    • Eleanore Ingrid Novak — ? — MaIfoys — 1.4
    • Gabriëla Antansia Rozycha — Kristina Bazan — Philip — 1.8
    •

    • Oliver Amaro Delray — Lucky Blue Smith — Poppys — 1.2
    • August Felix Björk — ? — Raccoon — 1.6
    •

    Molokov [3/4]
    • Zuzana Ružicka — Ebba Zingmark — Deamus — 1.4
    • Claudai Ružicka — Ebba Zingmark — Necessity — 1.6
    • Natalya Alissa Ivanov — Alycia Debnam Carey — Clarik — 1.9

    • Vincent Milan Procházka — ? — MikeGClifford — 1.2
    • Marcello Aloisio Alvaréz — Marcio Patriota — Malfoys — 1.8
    • Manuello Ezequiel Alvaréz — ? — Raccoon — 1.8
    • ? — ? — Probie — ?

    Rhoswen [3/2]
    • Sara Tali Herbovitz — Imaan Hammam — Tiva — 1.3
    • Erika Isole Falker — Katherine McNamara — Clarik — 1.8
    • Vyara Kaven Rumaneck — ? — Morgen — 1.8

    • Alexander Stoyan Lyuben — Francisco Lachowski — Necessity — 1.4
    • Emiel Elijah Rostville — ? — Florentina — 1.7
    •

    Ranaulph [2/2]
    • Mae Nicola Mickelson — ? — caIypso — 1.7
    • Iza Afina Caterina Dascu — Lodovica Comello — sandordinja — 1.7
    •

    • Dimitri Viktor Volkov — ? — calice — 1.3
    • Adrian Andrej Nordheim — Alexander Koch — Solemnly — 1.9
    •

    [justify]RULES
    • Schrijf minimaal 200 woorden, naam, codes etc is uitgezonderd!
    • De Huisregels van Quizlet gelden uiteraard ook hier.
    • Posts dienen geschreven te worden in correct Nederlands.
    • 16+ (sex, extreem geweld, etc) is toegestaan, maar meld dit wel even aan de bovenkant van je post, in het rood.
    • Enkel ik (Remarkeyable) maken nieuwe topics, tenzij anders vermeld.
    • Als je twee weken niet reageert, zal ik je een PB sturen. Als je een geldige reden hebt zal je niet uit de RPG gezet worden.
    • Als je niet meer met plezier meespeelt of niet meer mee wilt doen, meld je dan netjes af én schrijf nog minimaal een post over hoe je personage het gesprek af rond o.i.d.
    • Bespeel andermans personages niet zonder toestemming.


    HET BEGIN

    Datum en Tijd
    Maandag 1 september.
    We skippen door naar de volgende ochtend. Natuurlijk is het prima om nog even een avond post te schrijven, maar zorg dat dit niet langer wordt dan 1 post p.p. Je mag ook een deel avond en een deel ochtend schrijven, zo,lang je dit maar duidelijk aangeeft. Het is nu maandagochtend 1 september, 9:46. Er is deze dag gewoon les, maar de leerlingen hebben geen lesplichten, gezien de leraren ook wel snappen dat zij als bovenbouw zijnde het liefst uit zouden willen slapen en even een dagje rust zouden willen hebben. De lessen gaan dus wel gewoon door, maar de leerlingen zijn niet verplicht om te komen, enkel wanneer zij dit willen.

    [ bericht aangepast op 12 juni 2016 - 22:11 ]

    [ bericht aangepast door een moderator op 27 maart 2016 - 19:29 ]

    take me back to the basics and the simple life

    25 juni 2016 - 23:01   KIaus is offline
    KIaus
    KIaus 21035


    Vincent Milan Procházka
    Molokov || I don't know what to do. She's so sweet and we're both so awkward.

    Natuurlijk probeerde ze mijn schuldgevoel te verminderen. Ze was een schatje, liever dan iemand ooit voor me was geweest, maar ik geloofde haar niet, net als haar woorden dat ze niet zwanger zou zijn en er geen nasleep hiervan zou komen. Ik was degene die de drank had meegebracht, degene die ervoor had gezorgd dat ze had kunnen drinken, en dat dit had kunnen gebeuren. Ik probeerde nog altijd het gevoel wat gister mijn avond had doorweven in mijn achterhoofd te houden, om de paniek te dempen, maar het was heel moeilijk. Daarom stelde ik ook maar voor om even de tijd te nemen om apart van elkaar tot onszelf te komen en dit een plekje te geven, voor we vanmiddag zouden bespreken wat we hierna gingen doen. Ik moest zoizo nog naar Stan, en hij wist me altijd te kalmeren. Daarbij moesten we echt gaan trainen, want van het weekend stond er een wedstrijd gepland met een Six-bar, at betekende dat de sprongen gewoon elke ronde met 5cm hoger waren en we er maar over moesten zien te komen. Hij was hier niet extreem goed in, omdat hij niet zo groot was als de meeste andere paarden en wat zwaarder was gebouwd. Hij was alleen wel heel erg sterk, waardoor hij het kon compenseren. Het was toch altijd even oefenen, en een mogelijke blessure, want hij liep meestal kreupel voor een dag of twee hierna door de grote klappen op zijn gewrichten. Gelukkig vond ze het een goed plan, waardoor ik haar een dankbare glimlach schonk, die meteen veranderde in een verlegen blosje, door haar vraag en zenuwachtige lachje. Ik greep snel haar jurk van een van de andere matrassen en gaf die aan haar. Ook gaf ik haar, enigszins ongemakkelijk, haar slipje wat daar ook lag. Ik probeerde nu gewoon niet te veel te denken en straks te paard wel tot gedachten te komen. Zelf trok ik dan ook snel mijn boxer weer aan, gevolgd door mijn broek en overhemd. Ik had geen zin om weer mijn jasje en das om te doen, die hield ik wel vast tijdens mijn loop van schaamte naar de Common Room, maar sokken en schoenen waren wel handig. Het was niet dat ik me perse schaamde omdat ik lol had gehad met Claudai, maar puur om de keuzes die ik keer op keer had gemaakt gister avond, die zouden kunnen leiden tot hele grote problemen. Ik keek nog even naar het meisje. "Ik ga vast. Dan kan je je privé aankleden. Ik ben bij de paarden als je me zoekt, voor wat dan ook. Zie ik je rond een uurtje of 3 in de Common Room?" Hierbij stond ik langzaam op en drukte wat ongemakkelijk nog een kusje op haar wang. Ik wist niet wat je behoorde te doen, maar meer dan dit was zoizo te ongemakkelijk en minder leek toch een afvalling van vannacht, hoe dronken dat ook was. Ik stapte toen het tentje uit om snel naar de Common Room te verdwijnen. Mijn hoofd kon het nogsteeds echt niet bevatten. Ik kleedde me dan ook om in een soort waas en liep naar de stallen. Daar kwam Stan al kijken, en ik zag dat Jonah's merrie weg was, dus die was vast ook aan het rijden. Hij zat wel hoog in het springcircuit, maar Six-bars deed hij niet, of in elk geval nog niet, aan mee. We zagen elkaar alleen bij normale wedstrijden. Ik pakte een borstel en borstelde hem snel af, voor ik Stan opzadelde. Daarna hobbelde ik met hem naar de baan, waar ik van gisteren nog stonden. Ik begon rustig in te rijden, zodat hij goed warm zou zijn voor we zouden oefenen met de hoge sprongen.

    Bowties were never Cooler

    26 juni 2016 - 9:42   Ken_ is offline
    Ken_
    Ken_ 18305


    August Felix Björk
    Volbloed T Hallestrom





    "Natuurlijk blijft het tussen ons drieen, of nouja, eigenlijk ons vieren. Dimitri weet er natuurlijk ook van." beloofde Sas me en knipoogde nog even waardoor ik lichtjes glimlachte. Nadat ik haar omhelst had en zowat een flipmomentje had omdat ik Dimitri had gezien vroeg Sas me wat er scheelde en keek ook even.
    "Weet je, waarom spreek je hem gewoon niet nu al?" vroeg ze me uitdagend en nam mijn hand vast waarna ze de jongen achterna liep. "Maar Sas ik-.." begon ik maar kreeg er geen woord meer tussen "Bovendien, het wordt tijd dat jij een beetje wat leert over de meest geliefde sport op deze school, mijn lieve Gus." we waren buiten het schoolgebouw en even kneep ik mijn ogen dicht voor her felle licht. Erh ik hield niet zo van de natuur .... "Als je serieus bent en iets wilt beginnen met Volkov, moet je wel de basics van Quidditch weten natuurlijk. Eigenlijk mis je best wel veel, gezien je niet komt kijken, je ziet alle knappe jongens zich helemaal uitsloven voor de hele school. Misschien is het toch wel wat voor jou" zei ze opnieuw uitdagend en ik lachtte even sarcastic. "Ik en buitensport, laat me niet lachen Sas. Een bezem aanraken is al onder mijn niveau." zei ik droogjes maar werd vooral weer verder meegesleurd door de dame.
    "Weet je überhaupt wel welke positie ik speel?" vroeg Sas hem en even keek ik haar met opgetrokken wenkbrauwen aan. Ik mocht dan niet veel weten van de sport, maar wel wist ik dat Sas een goede speler was in het Hallestrom team. "Beater toch? Al weet ik niet echt wat dat inhoud." zei ik en was vast en zeker van mijn antwoord. Ik wist haast alles van Sas en Gabi, dus zulke detailles mocht ik niet vergeten anders mochten ze me ergens hoog in een boom toveren.
    "Volkov weet het je vast wel te vertellen." zei ze en ik zuchtte even. Alsof ik ga luisteren als hij alles uitlegt ik zou meteen afgeleid zijn door zo goed als alles aan hem... . "Weet je eigenlijk wel dat hij aanvoerder is van het Ranaulph team? Hij speelt als Chaser." zei ze en ik keek haar wat schaapachtig aan. "Geen idee wat dat moet betekenen." zei ik simpelweg en beet op mijn lip toen ik hem haast boven ons zag vliegen.
    "Zodra hij land moet je op hem afstappen, oke? Dan ben ik weg." stelde ze voor en ik keek haar even onzeker aan. "Ik...ik weet niet hoe ik me moet voordoen." mompelde ik en sloeg mijn armen even over elkaar heen. Mijn ijsmasker zou zo smelten voor de jongen, maar ik wilde niet dat iemand dat zou opmerken...
    "Wat als gisteren nu gewoon een stomme vergissing was?"





    Aurora Loreen Nemecek
    Halfbloed { Rhowsen





    “Bijzonder naam” zei het meisje die zich er later op betrapte dat het er nogal snel uitgeflapt was. Zelf vond ik het er best schattig uitzien en grinnikte ik even. "Dank je, Gail is ook wel een speciale naam." knipoogde ik waarna ik het meisje dan ook uitleg haf dat ik zelf nieuw was,
    “Aaahhh, jij bent ook nieuw, leuk” reageerde Gail spontaan en leek blij te zijn met mijn voorstel om samen eens de boel te gaan verkennen. “Haha, dan heb je misschien ook wel met me les? Laten we anders maar samen verdwalen dan” zei ze vrolijk wat me even deed glimlachen en ook recht krabbelen. Ik liep met het meisje mee en bekeek haar even subtiel vanuit mijn ooghoeken. "Dus Gail waar kom jij vandaan?" begon ik maar om een simpel gesprek op te bouwen terwijl we door de gangen liepen. Durmstrang was enorm en ook een héél stuk anders dan dat ik me had voorgesteld. Groot oud en muf, maar wel met vriendelijke leerlingen. Hogwarts was dan ook een stuk anders en Beauxbatons was ook een heel anders verhaal.
    "Kom je uit een tovenaars familie?" vroeg ik dan vervolgens na even. Zelf kwam ik uit een halfbloedfamilie, mijn vader was een tovenaar en mijn moeder een mens. Echter ben ik wel de enige uit mijn broer en zus die iets met toveren heeft. Mijn vader had me naar schillende scholen gestuurd, maar nergens leek ik echt goed in te passen, dus vandaar was de laatste keuze Durmstrang.
    Terwijl we door de hang heen liepen keek ik enkele kamers binnen maar tot nu toe had ik niet veel gevonden. Het was tot we enkele leerlingen zagen dat ik vermoedde dat we in de gang met vaklokalen waren beland. "Ooh kijk een bib!" zei ik enthousiast en piepte even binnen, Gail met me mee sleurend. Ik hield van boeken en dit hier zag er enorm uit. "Woah.... moet je zien.De muren lijken haast opgebouwd te zijn uit boeken!"






    Nathaniel Finley Bakker
    Volbloed T Renaulp





    Aaron leek niet te willen dat ik ging en haakte zijn arm door de mijne waardoor ik de jongen even verbaasd aankeek. Het was zo lang geleden dat ik hem nog had gezien dat ik vergeten was hoe onverwacht hij wel niet uit de hoek kon komen. ‘Denk je echt dat ik je laat verdwalen door deze kille, koude labyrint hallen wat zich Durmstrang noemt nu ik dit weet? Daarnaast moeten we wel iemand bij ons hebben die mij en Svetlana kan beschermen tegen onverwachte dingen…’ zei hij plagen waardoor ik even grijnzend mijn hoofd schudde maar dan knikte. "Nou oke goed dan, maar enkel omdat ik Svetlana wil beschermen." plagend stak ik mijn tong uit naar de jongen en liep dan met het tweetal mee door de gangen. Ik was toch niet vanplan om de lessen te gaan volgen vandaag dus waarom niet? Het was fijn om Aaron terug te zien en Svetlana was echt een schat van een meid, wie weet ging dit onze vriendschap ook wat verterken gezien ik het gevoel had dat ze me wat wantrouwde door het Emiel gedoe.
    Svetlana nam ons mee naar de grote eetzaal en begon haar uitleg ‘Dit is de grote hal. Hier worden drie keer per dag maaltijden geserveerd en zijn speciale opkomsten. Voor de rest is er weinig bijzonders aan. Wil je wat eten? Of wil je liever eerst je Common Room en de verschillende lokalen zien? Of de sportsportgelegenheden?’ mijn blik ging kort over de mensen in de eetzaal en ook ik merkte Emiel op met Ashley en nog een jongen die ik niet kende. Gelukkig wilde Aaron hier niet blijven dat was vast ook voor iedereen hier een opluchting. Niet dat ik iets tegen mijn broertje had, ik wilde gewoon geen drama vandaag.
    ‘Nee, ik wil graag de school zien want het ziet er uit als een doolhof en als ik Nathaniel mag geloven, is het ook zo. Het is maar goed dat jij me gevonden hebt want ik heb het gevoel dat ik jou wel nodig ga hebben om mezelf door de gangen te banen. Helaas moest ik zo nodig in een ander afdeling verdeeld worden.’Ik knikte even "Dat mag je zeker geloven." zei ik doodserieus en glimlachte even naar Svetlana. "Misschien kan je wat uitleg geven over de afdelingen?" stelde ik voor. Ik liet Svetla liever aan het woord - deels ook omdat haar stem lekker rustgevend is- Daarbij ben ik ook maar een toeschouwer en wilde ik haar tour niet verpesten.


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    26 juni 2016 - 18:00   Innsaei is offline
    Innsaei
    Innsaei 5369





    "Dank je, Gail is ook wel een speciale naam." Ze glimlachte even, dat was ook wel zo. Die ene knipoog deed toch wat met haar, op de een of andere manier. Ook al knipoogde zij all the time, ze verwachte ze lang niet altijd terug. Zeker niet van een meisje dat haar op het eerste gezicht aardig leek en ze nog maar amper kende. "Dus Gail waar kom jij vandaan?"
    “Nederland, vandaar dat ik zo lang ben” verklaarde ze. Zo veel mensen vroegen haar hoe het kwam dat ze zo lang was hier, ook al waren mensen uit die Scandinavische landen ook vaak wel lang, zij had toch meestal dat ze boven mensen uitstak. Ze wist dat ze niet helemaal antwoord op de vraag had gegeven, gezien het meisje ongetwijfeld bedoelde van welke school ze kwam. Ze wist eigenlijk nog niet helemaal hoe Beauxbatons hier bekend stond. Misschien zouden sommigen het wel zien als een softe of ietwat zweverige school of iets dergelijks, gewoon omdat het wat vrijer was. Niet dat het haar uitmaakte. “Ik zat eerst op Beauxbatons” zei ze tegen het meisje. Die was ook nieuw, dus ze kon het niet laten om gelijk te vragen waar zij vandaan kwam. “En op welke school zat jij?” vroeg ze aan haar.

    Ze keek ondertussen even om zich heen, door de gangen. Nee, ze had hier nog geen structuur in kunnen vinden. Misschien was ze daar te dom voor?
    "Kom je uit een tovenaars familie?" Ze keek zijdelings naar het meisje met een glimlach. “Jup, niet dat die afkomst mij wat uitmaakt” zei ze. Ze wilde niet de indruk geven dat ze zo’n arrogante volbloed was die per se liever met andere volbloedjes omging. Ze snapte sowieso niet waarom mensen daar zo’n punt over maakten. Ja, haar gezin bestond toevallig uit alleen maar volbloed tovenaars, maar maakte hen dat anders dan halfbloed?

    Ze leken de goede richting op te gaan. Hier waren enkele leerlingen. Het vermoeden dat niet veel leerlingen naar de les zouden komen, of hun gezicht nu nog niet lieten zien, was groot. Ze zocht met haar ogen naar enige indicatie van het lokaal waar ze heen moesten, toen ze voelde dat ze werd meegesleurd door Aurora. Ze moest glimlachen om het enthousiasme dat het meisje had bij een kamer vol met boeken. Zelf had ze dat een stuk minder. “Ja hier kun je vast een eeuwigheid bezig zijn met het vinden van een boek als je niet goed zoekt” merkte Gail op en ze liep wat verder de ruimte in. Haar ogen gingen van de laagste plank naar de bovenste. “Man, dat zijn inderdaad echt enorm veel boeken” merkte ze op.

    Aan niets denken is ook denken.

    26 juni 2016 - 18:14   Innsaei is offline
    Innsaei
    Innsaei 5369

    Jonah Serge Procházka



    Hij was geduldig met haar. Altijd. Alleen Saphire was niet geduldig met hem. Als hij ook maar iets deed dat haar niet beviel liet ze dat vrijwel altijd meteen merken. Waarop hij haar altijd wel weer rustig kreeg, ook met wat geduld, maar nu hij meerdere dingen niet correct deed begon ze onrustig te worden. Het was dat hij niet iemand was die snel geïrriteerd werd en haar dan op een verkeerde manier ging aansporen om op te houden met briezen en andere dingen doen die hij niet wilde dat ze deed, anders lag hij al lang op de grond. Niet dat ze hem niet meer dan eens al op de grond had gegooid. Maar als je zelf maar rustig bleef bereikte je een heel stuk meer dan dat je toeliet aan je vermoeidheid of irritatie.

    Hij zorgde er in ieder geval voor dat hij enigszins recht ging zitten maar enige focus had hij al snel niet meer. Misschien was het dan ook toch niet zo’n goed idee geweest om te gaan rijden. Zichzelf corrigeren kostte energie, Saphire aansporen om niet ongeduldig te zijn nog meer, en dat zorgde eigenlijk alleen maar voor een vicieus cirkeltje downhill. Hij liet haar maar in rustiger tempo gaan. Al wilde hij zoveel meer doen hij realiseerde zich wel dat dat er niet in zat. Eigenlijk reed hij dan ook zonder echt op te letten op de omgeving waardoor hij ook een tak in zijn gezicht kreeg. Hij had geen zin meer om goed te rijden. Hij was er nog te ziek voor en in plaats van rechter te gaan zitten zakte hij dus enigszins onderuit. Zijn ene voet was opeens uit de beugel, geen idee hoe dat zo gekomen was. Waarschijnlijk ging dit een niet een heel lang ritje worden.

    Aan niets denken is ook denken.

    26 juni 2016 - 18:20   Innsaei is offline
    Innsaei
    Innsaei 5369

    Marcello Aloisio Alvaréz
    Halfblood / Molokov




    Marcello was nog in de ontbijtzaal waar zo stuk voor stuk toch wat leerlingen verdwenen. Die zouden naar de les gaan. Of ze hadden al gegeten en zouden hun dag anders indelen. Hij liep eerst naar de koffie. Zou hij dit kunnen verdragen? Bij de geur draaide zijn maag al om. Nee, beter van niet. Misschien dat hij in ieder geval wat water kon pakken, hij zou wel zien of hij het zou opdrinken. Dat rook in ieder geval nergens naar.

    Hij pakte wat water voor zichzelf terwijl zijn ogen de ontbijtzaal rondingen. Voornamelijk op zoek naar iemand die hij kende. Zuzana, Manuello en Claudai zag hij allemaal niet. Misschien hadden ze al ontbeten of waren ze net zoals hij zo brak dat ze niet zouden eten en hun gezicht hier niet zouden vertonen. Hij was wel nieuwsgierig naar hoe hun de avond hadden beleefd. Hij ging maar zitten bij een paar mensen die hij wel kende van de Molokov afdeling. Even wreef hij in zijn ogen. Het hielp niet om minder brak te worden. Hij zette zijn bekertje water voor zich neer en keek nog even om zich heen. Waarschijnlijk werd dit nog een lange dag.

    Aan niets denken is ook denken.

    27 juni 2016 - 9:48   Fagerman is offline
    Fagerman
    Fagerman 4603

    MAE NICOLA MICKELSON

    'Ik voel me een stuk beter.' antwoordde mijn vriendin me met een glimlach op haar gezicht. Ik haalde vragend een wenkbrauw omhoog, omdat haar glimlach misschien ietwat niet echt leek.
    'We moeten ons maar eens uit deze jurken hijsen en nog een ontbijtje meepikken. Ik wil toch niet al m'n lessen missen vandaag.' Ik haalde haast mijn schouders op toen ik dit hoorde. Als zij het zo wilde laten gaan en dacht dat het de beste manier was, moest ze dat vooral doen. Überhaupt was ik, als ik zelf had kunnen kiezen, niet naar de lessen gegaan, maar als Iza erheen wilde ging ik gewoon met haar mee. Wat moest ik anders gaan doen? Dmitri zou ik later wel terugpakken op één of andere manier als Iza dat zelf niet wilde doen. Hij kon hier echt niet ongestraft mee wegkomen, vond ik.
    Iza verliet de tent na het tentdoek opengeritst te hebben - hoe wil je er anders uit - en liep naar het schoolgebouw toe. Ik liep met haar mee met mijn hakken in mijn linkerhand.
    Vanuit mijn rechterooghoek keek ik naar de op en neer deinzende Iza door het lopen. Haar haar wapperde lichtjes in de wind en deinsde mee met haar passen. Uit haar gezichtsuitdrukking kon ik niet precies opmaken waar ze aan dacht of hoe ze zich voelde, maar wel zag ik dat ze zich heus niet top voelde. Gelukkig had ik nog een plan.
    We liepen langs een aantal bankjes, waar ik Iza stopte.
    'Hey, als jij nu eens op dit bankje wacht.' Ik glimlachtte terwijl ik haar met mijn hand aan de hare naar het bankje bracht. 'Ik ben zo terug.'
    Na deze belofte zette ik het op een rennen om inderdaad "zo" terug te zijn. Ik rende de laatste meters buiten, zette binnen een aantal snelle stappen, pakte binnen wat eten en drinken en keerde vervolgens weer om naar buiten, hopend dat Iza daar nog zou zitten en me niet verlaten had.

    love is just a word made up by someone who only could get one lover

    Ik post vanmiddag met James.

    [ bericht aangepast op 27 juni 2016 - 9:49 ]

    you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

    27 juni 2016 - 11:34   Necessity is offline
    Necessity
    Necessity 5622

    ALEXANDER      STOYAN       LYUBEN
    “My opinions may have changed, but the fact that I’m right didn’t”
    Pureblood – Rhoswen – Chaser - Bulgaars


    Het ging betrekkelijk makkelijk om Gabi mee te voeren naar de Rhoswen tafel. Ze deed geen pogingen om zich om te draaien en toen ze eenmaal bij de tafel waren aangekomen, ging ze ook gewoon zitten. Het was niet alsof ze niet de mogelijkheid zou hebben om van hem af te komen. Hij kon haar niet dwingen hier te gaan zitten, dus dit was toch haar eigen keuze.
    Hij glimlachte toen hij zag dat ze afstand tussen ze liet. Hij wist precies wat ze aan het doen was en hij vond het ook wel oké. Het zou waarschijnlijk niet helpen tegen het roddelcircuit, maar het was tenminste een poging om de roddels niet verder aan te wakkeren dan ze toch al zouden zijn. Dat was het nadeel van omgaan met hem. Hij kon met geen meisje een normaal gesprek voeren zonder dat de hele school ervan af wist. Oké, hij had inderdaad de nacht met haar doorgebracht, maar niet op de manier zoals de halve school inmiddels dacht.
    “Sinds wanneer ben jij zuster Lyuben geworden,” merkte Gabi plagerig op, waarna ze twee broodjes pakte. Hij zou nu natuurlijk iets kunnen antwoorden in de trant van ‘sinds jij geen zuster Rozycha bent’, maar dat deed hij niet. Hij was niet van plan de plagerige sfeer te verbreken, zelfs al moest ze echt eerst voor zichzelf zorgen voor ze aan lessen zou denken.
    “Je hebt mijn geheim ontdekt,” antwoordde hij daarom, terwijl hij dramatisch naar zijn hart greep, alsof hij in een of andere dramatische sterfscene zat. Zijn act werd spontaan onderbroken toen hij bij de ingang een bekend gezicht meende te herkennen. Hij ging weer overeind zitten. Was dat serieus zijn achterneef?
    Nee, dat kon niet. Aaron zat ver weg. Daarom richtte hij zijn aandacht weer op Gabi, die inmiddels ook een broodje voor hem had gesmeerd. Van thuis uit was hij op zich wel gewend dat zijn eten gewoon voor hem klaarstond, maar hij wist ook prima dat dat hier op Durmstrang niet zo was, dus het feit dat hij zijn eigen brood moest smeren, maakte hem niet zo heel erg uit. Dat zij nu wel een broodje voor hem gesmeerd had, verbaasde hem dan ook. Gabi leek hem niet de persoon die voor willekeurige mensen brood zou smeren, behalve voor vrienden – of wanneer ze het idee had dat de ander niks zelf zou kunnen. Hij ging er niet vanuit dat ze hem tot een van die twee groepen rekende – tenminste, hij hoopte niet dat hij tot de tweede groep gerekend zou worden.
    “Ik hoop dat je van serrano en parmaham houdt,” zei Gabi. Ergens klonk ze net zo verbaasd als hij was, alsof zij ook niet verwacht had dat ze dat zou doen, tot ze het al gedaan had. “Oh, dat is pri-”begon hij al te zeggen, toen zij verder ging en boter op zijn hand smeerde.
    “Oh jij,” zei hij en hij deed een greep richting een willekeurige pot. Jammer genoeg voor haar stond de jam het dichtste bij, dus eindigde de jam op haar neus.

    The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

    27 juni 2016 - 11:45   Necessity is offline
    Necessity
    Necessity 5622

    CLAUDAI      R U Ž I C K A
    “It took me long enough to realize I don’t look good in pictures because I have the kind of beauty that moves”
    Molokov – Seeker –Twin - Halfblood - Dress front/back


    Vincent greep meteen haar jurk. Hij realiseerde zich ook dat ze zich aan zouden moeten kleden en hij gaf het goede voorbeeld door zich als eerste aan te kleden. Het was misschien een beetje ongemakkelijk, zeker omdat Claudai strak de andere kant op staarde. Ja, gisteravond had ze heel wat gezien, maar dat maakte het nu niet minder ongemakkelijk.
    "Ik ga vast. Dan kan je je privé aankleden. Ik ben bij de paarden als je me zoekt, voor wat dan ook. Zie ik je rond een uurtje of 3 in de Common Room?" zei hij. Ze had bewust gewacht met aankleden, want ruimte was er toch niet en dan had ze inderdaad gewoon wat privacy terwijl ze weer het gevecht met haar jurk aan zou gaan. Het was een ontzettend leuke jurk, maar voor aantrekken was hij gewoon niet praktisch.
    “Ja prima,” antwoordde ze hem meteen. Ze had geen flauw idee hoe ze dan met de lessen zat, maar dit was toch iets belangrijker dan lessen. Bijna zou ze zijn gaan lachen om die gedachte. Wie had nou ooit verwacht dat zij dat zou denken?
    Vincent drukte nog een zachte kus op haar wang, waarna hij verdween. Ze glimlachte even. Hij bedoelde het gewoon zo goed en was gewoon een schat. Waarom moest ze uitgerekend hem dit aan doen?
    Hierna kleedde zij zich ook aan en ze haalde even haar handen door haar haar in de hoop het iets te fatsoeneren. Echt goed lukte het niet, maar beter zou het niet worden. Sowieso zou ze ongetwijfeld uitgelopen make-up hebben, dus mooi zou ze er toch niet uitzien.
    Omdat ze erg hongerig was, ging ze toch maar naar de grote hal. Ze wist ook wel dat iedereen zou weten wat er gebeurd was als ze in dezelfde jurk als gisteren, met rommelig haar en make-up hier zou lopen, maar ze had gewoon honger en de kater waar ze eerder geen last van had gehad, begon nu toch wel op te zetten.
    Ergens aan de Molokov tafel spotte ze Marcello en ze liep naar hem toe om naast hem te gaan zitten. Hij zag er al bijna even brak uit als zij zich voelde.
    “Goedemorgen,” zei ze terwijl ze een gaap probeerde te onderdrukken. Ondertussen pakte ze een kop thee. Ze was misschien niet Engels, maar ook zij was ervan overtuigd dat thee alles beter maakte.

    The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

    27 juni 2016 - 16:47   KIaus is offline
    KIaus
    KIaus 21035


    Vincent Milan Procházka
    Molokov || At least Stan seems to get me.
    Stan gedroeg zich prima, meer dan je meestal van een hengst verwachtte. Hij was vrij onstuimig, en had een eigen wil, maar als ik het rustig vroeg, deed hij alles wat ik wilde. Nu was hij met anderen een stuk anders, wilder, nog veel koppiger, niet echt een handelbaar paard. Zo hadden de paarden van mijn broer en mij wel wat overeen. Toch leek de vertrouwensband tussen Stan en mij een heel stuk sterker dan die tussen Jonah en Saphire. Zij nam zeker gebruik van zijn onzekerheden en de dingen waar hij nog moeite mee had, waar Stan meestal voorzichtig met me was als ik mijn dag niet had. Voor nu begon ik langzaam zijn snelheid steeds wat verder te verhogen, van een rustig en zeer werkbaar tempo, naar zijn favoriete tempo: hard en onbehouwen. Ik wilde hem net niet zo ver laten gaan, want dan werd hij heel slordig, maar hoe sneller hij ging, hoe meer kracht hij normaal in zijn sprongen stopte. Nu hij goed warm was, begon ik met sprongetjes die niet extreem hoog waren, 30cm tot 70cm. Als alles goed ging zouden we zo de hogere sprongen kunnen doen, maar de opwarming kon je niet overhaasten. Ik wilde niet dat hij gewrichtsproblemen zou krijgen of kreupel zou geraken voor de wedstrijd. Toch begon hij duidelijk verveeld te worden van de kleine balkjes. Nog even ging ik door, maar liet hem toen toch teruggaan naar stap, om hem naar de springbaan te lopen waar de sprongen van 1.20 tot 2.00 waren opgesteld. Hij was gelukkig klein genoeg om krappe bochtjes tussen de sprongen door kon draaien, zodat ik niet direct de hele rits hoefde te doen, maar t op kon bouwen. Misschien zou ik Jonah nog zien, maar als hij in de bossen was, zou hij waarschijnlijk niet snel terugkeren. Soms reden we ook wel samen door de bossen, maar hengsten en merries samen zorgden soms wel voor opstootjes, zeker omdat Stan even koppig was als mijn duistere kant. Voor nu was hij lekker enthousiast bezig, en daar was ik erg blij mee, want dat betekende dat ik niet hoefde te vechten om hem door te laten gaan. Als hij vandaag liet zien dat hij over de 2.00 kon, hadden we een goede kans om te winnen, maar toch was mijn hoofd er niet helemaal bij. Die zat deels nog altijd bij Claudai en wat dit wel niet kon betekenen voor onze toekomst. Misschien dat Stan dan ook daarom wel zo meegaand was, omdat hij voelde dat ik ergens mee zat, en me zorgen maakte.

    [ bericht aangepast op 27 juni 2016 - 16:49 ]

    Bowties were never Cooler

    27 juni 2016 - 18:01   Fagerman is offline
    Fagerman
    Fagerman 4603

    JAMES CAMILLO GRIFFITHS

    Mijn ogen werden echter groot bij wat ze me toen vertelden.
    ‘Hebben ze je niet verteld dat deze dag de lessen niet verplicht zijn?’ vroeg de jongen die zojuist voorgesteld was als Emiel, een wenkbrauw omhoog trekkend. ‘Ja je kunt naar de les. Of je kunt het niet’ Hier was i k best verbaasd over. Waarom zou je dan überhaupt lessen geven? Het leek me logisch dat er dan maar een heel laag aantal leerlingen naar de lessen zou komen, tenminste dat was zo bij normale mensen, of muggles zoals ze zich hier leken te willen af zonderen omdat ze ó zó speciaal zijn.
    'Wij hebben besloten om onze educatie voor vandaag op een laag vuurtje te zetten en te genieten van de buitenlucht. Feel free to join.' vulde Ash hem aan. Kijk, dat was nou een goed idee. Het leek me vanzelfsprekend dat ik dat zou kiezen in plaats van lessen. Misschien was Ash toch een slimme jongen, beredeneert aan zijn idee, als het überhaupt zijn idee geweest was.
    Ergens vroeg ik me af waarom niemand me had verteld dat de lessen niet verplicht waren, maar zoveel maakte dat nu ook weer niet uit eigenlijk. Ik ging weer zitten op de tafel.
    'Oh' begon ik. 'In dat geval... Misschien kunnen jullie me gelijk de leuke plekjes laten zien hier?' stelde ik voor. Ik nam aan dat "op een laag vuurtje" niet betekende dat ze de hele dag voor pampus zouden liggen op een grasveld.
    'Als die er zijn dan...' mompelde ik er nog achteraan omdat ik me dat serieus afvroeg.

    i'd rather have zero friends than only toxic ones

    you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

    27 juni 2016 - 21:05   KIaus is offline
    KIaus
    KIaus 21035


    Svetlana Irina Volkov
    Ranaulph || Now I feel like a third wheel.
    Nathaniel ging alleen mee om mij te beschermen. Ik had geen idee waartegen, want ik kon mijn mannetje wel staan als het echt nodig was, maar toch hield ik mijn mond. Ondanks dat ik mijn vertrouwen in het mannelijke geslacht was verloren, was ik toch blij om een bekend gezicht mee te hebben. Ik nam ze rustig mee naar de eetzaal. Meteen vielen mijn ogen op Emiel en bleef ik op een flinke afstand. Ik hoopte dan ook niet dat ze de zaal in wilden gaan, want ik had nu echt geen behoefte om ook maar in Emiel's buurt te komen. Ik stelde wat verschillende dingen voor en hoopte dat de jongens geen trek hadden en door wilden gaan. Gelukkig was dat ook zo. Aaron wilde graag de school zien en dacht dat hij me daar perse voor nodig had. Ik bloosde een beetje bij zijn woorden en keek naar de jongens. Nathaniel stelden voor om uit te leggen hoe de afdelingen in elkaar zaten. "Laten we eerst naar een rustigere plek lopen." zei ik zacht, voor ik ze meenam uit de aanloop van de eetzaal, naar een rustig deel net naast het grote trappenhuis, in een van de rustigere gangen. Dezen liepen naar de kelders, opslag, en een groot deel van de lerarenvertrekken. "Deze gang kom je eigenlijk nooit, maar hier kunnen we even rustig staan zonder de herrie van de hele school die brak komt ontbijten." zei ik, voor ik een lok haar even uit mijn ogen haalde, zodat ik Aaron kon aankijken, dat was wel zo netjes. "Hier op Durmstrang hebben we 4 afdelingen: Hallestrom voor de Wijsheid en de Loyaliteit, Molokov voor de Kracht en het Uithoudingsvermogen, Ranaulph voor de Sluwheid en de Dapperheid, en Rhoswen voor de Integriteit en het Doorzettingsvermogen. Elke afdeling heeft een eigen Common Room, met slaapzalen en toilet en wasruimtes. Elke Common Room is afgeschermd met een wachtwoord wat alleen mensen van die afdeling behoren te weten en wat elk jaar verandert. We zullen straks ook langs de Common Rooms gaan, dan weet je ook waar je ons kan vinden als je ons nodig hebt. Misschien is het handig om eerst langs de belangrijkste lokalen en de bibliotheek te gaan. Intussen komen we hier en daar al langs een ingang, en de anderen zien we daarna. Daarna kan je uitrusten of uitpakken. Ik kan me zo voorstellen dat je vermoeid bent naar de reis hier." Ik schonk hem een glimlachje en liep met ze langs de keuken naar de Molokov Common Room. "Dit is de Molokov Common Room. Blijf hier maar uit de buurt. Molokov's zijn snel aangebrand en denken niet na bij wat ze doen. Ze kunnen lief zijn, maar het kan ook zo weer omslaan." Veel meer wist ik er ook niet van. Molokov's waren over het algemeen spierbonken die eerst deden en dan pas dachten, als ze al dachten. Ik nam Aaron mee richting de trappen naar de klaslokalen, de bibliotheek, en de andere Common Rooms.

    Bowties were never Cooler

    28 juni 2016 - 9:49   Innsaei is offline
    Innsaei
    Innsaei 5369

    Jonah Serge Procházka



    Of hij eigenlijk nog kon zeggen of hij op zijn merrie zat betwijfelde hij. Het leek met de minuut meer op hangen te lijken. Saphire moest het maar toelaten, want enige poging om goed te gaan rijden ging hij niet ondernemen. Ze leek niet heel tevreden te zijn met zijn besluit. Eigenlijk was hij nu niet meer aan het rijden, had hij niet meer de teugels in handen, maar was Saphire in het tempo wat ze zelf het fijnst vond door het bos aan het rijden. En daar moest hij wel echt wat tegen doen. Want het was een slecht idee om haar zo door te laten draven, al zou het er wel voor zorgen dat ze vandaag een beetje energie kwijt was.

    Hij corrigeerde haar en ging toch met moeite rechter en wat zelfverzekerder op haar zitten, al voelde hij zich alles behalve dat. Toch leek dit al een goede uitwerking op haar te hebben. Ze werd er minder onrustig van, wat hij ook wel begreep. Normaal gesproken ging hij niet zo ontzettend slecht zitten rijden en maakte hij ook niet zoveel fouten, dus hij vond het ook logisch dat ze dit hem niet vergaf. Met wat moeite wist hij haar zo ver te krijgen dat ze in ieder geval voor nu even naar hem luisterde. Ze leek wel vaker alleen instructies op te volgen als ze duidelijke leiderssignalen van hem kreeg. Hoewel dat al iets beter was geworden, en hij zijn geduld met haar nooit verloor, vond hij het soms wel irritant dat ze subtiele hints blijkbaar niet genoeg vond. Gelukkig werd ze nu wel rustiger doordat hij wat meer moeite deed. Hij was blij dat ze niet meer in galop zaten, dat was zeer onprettig als je als een zoutzakje op je paard zat. Hij maakte een half rondje om te draaien. Nu kon Saphire nog briezen wat ze wilde, ze gingen uit het bos. Een andere keer zou hij het wel weer goed met haar maken.

    Half hangend met een arm om haar hals en minder energie dan in het begin van de ochtend moest hij maar die paar laatste meters ondergaan totdat ze het bos uit waren. Normaal gesproken vond hij het heel fijn om in het bos te zijn en maakte hij er altijd meer uren dan van te voren verwacht van, maar nu wilde hij er zo snel mogelijk weg. Hij lag half over haar heen en kijken deed hij niet echt, gezien zijn gezicht ook half in haar gezicht verborgen was. Je kon veel over Saphire zeggen, zeker dat het een koppig paard was, maar hij vertrouwde haar en ze zou hem ook wel zo naar de stallen kunnen brengen gezien ze de weg blind wist. Dat dit zo ongeveer de meest belachelijke manier was om te komen aanrijden naar de stallen deerde hem niet. Hij verwachtte niet veel mensen bij de stallen. En misschien, naïef gedacht, zou niemand toch zien dat hij het was. Hij bleef over Saphire heen hangen en kwam zo ook de stallen binnen. Wonderbaarlijk genoeg was ze het laatste stukje mild voor hem en brieste ze niet, alsof ze eindelijk doorhad dat het gewoonweg kwam omdat hij zich niet goed voelde. Hij bleef over haar heen hangen en Saphire bleef stil staan, niet-geheel snappend wat de bedoeling hiervan was.

    Aan niets denken is ook denken.

    28 juni 2016 - 9:58   Innsaei is offline
    Innsaei
    Innsaei 5369

    Marcello Aloisio Alvaréz
    Halfblood / Molokov




    Voorzichtig nam hij een slok van het water. Het ging. Misschien zou hij deze dag het beste overleven als hij zo min mogelijk zou bewegen. Wat op zich nog best een opgave was, gezien hij van zichzelf wel bewegelijk was. Het duurde niet lang voordat hij toch nog een bekend gezicht was. Ondanks dat hij brak was wist hij wel een glimlach op zijn gezicht te krijgen bij het zien van Claudai. Die zag er eigenlijk bijna net zo brak als hem uit. Bij haar was hij dat echter niet gewend en hij liet zijn blik kort over haar heen glijden.

    “Goedemorgen,” “Goedemorgen, al voelen we ons beiden volgens mij niet zo goed” zei hij met een zwakke glimlach tegen haar. Hij keek even toe hoe ze thee voor zichzelf inschonk. Nee, dat zou hij toch niet kunnen verdragen. Ergens was het wel fijn dat Claudai ook brak was, gezien hij nu niet de behoefte had aan etende mensen of druk kletsende mensen. Een rustig gesprek was beter.
    “Heb je een leuke avond gehad?” vroeg hij aan haar. Een open vraag, waarbij ze zelf zoveel kon vertellen als ze wel wilde. Hij was wel benieuwd of ze nog iets had uitgespookt, gezien hij eigenlijk opmerkte dat hij persoonlijk niet zoveel ervaring had met een Claudai die had gedronken.

    Aan niets denken is ook denken.

    28 juni 2016 - 10:40   Innsaei is offline
    Innsaei
    Innsaei 5369





    "Wij hebben besloten om onze educatie voor vandaag op een laag vuurtje te zetten en te genieten van de buitenlucht." "Feel free to join." Hij knikte even instemmend bij deze woorden. Een laag vuurtje, eigenlijk geen vuurtje gezien ze niets zouden doen wat te maken had met lessen. Hopelijk zou het hem af kunnen leiden. Af kunnen leiden van Svetlana, af kunnen leiden van het feit dat hij nog steeds niet met Nathaniel had gepraat sinds dat ene en hij wist dat het er ooit toch een keer over zou gaan, af kunnen leiden van Dimitri die wellicht nog moeilijk ging doen nadat hij met Svetlana zou gepraat hebben, en af kunnen leiden van de gedachte dat school nu echt weer zou beginnen en hij nu al helemaal geen zin meer had in dit alles. Buitenlucht zou sowieso beter zijn dan naar andere brakke gezichten kijken. Al moest hij er waarschijnlijk ook wel enigszins brak uitzien. Hij was wel weer relaxed als hij gebruikt had. Dan voelde hij zich eigenlijk weer ‘normaal’. En in het begin een stuk beter, gezien het een flash opleverde van enkele seconden en daarna voelde je je ook even euforisch. Helaas hoe vaker je ging gebruiken, hoe meer je nodig had om nog effect te voelen hiervan. Verder was er waarschijnlijk niet heel veel aan hem te zien dat hij gebruikt had, gezien hij het al veel vaker had gedaan. Dan had je altijd nog wel vernauwde pupillen en een wat emotielozer gezicht, maar dat laatste merkte hij zelf nooit op.

    Hij wachtte even af op James. Die leek in eerste instantie verbaasd te zijn over dat de lessen niet verplicht waren. Het was nu enkel de vraag of hij braaf naar de lessen zou gaan of met hun mee zou gaan. Hij had in ieder geval wel zin om naar buiten te gaan. Hij keek even naar James toen deze sprak. 'Oh' Zou dit een ja of een nee worden? 'In dat geval... Misschien kunnen jullie me gelijk de leuke plekjes laten zien hier?' Een ja dus. 'Als die er zijn dan...' had hij er nog aan toegevoegd. “Is goed. Al zijn sommige dingen wel even lopen, maar ik denk wel dat iedereen nog niet zo brak is dat we dat niet redden” Zelf had hij op zich wel zin om een eind te lopen. Dat soort dingen zorgden er altijd voor dat je iets minder in je gedachten zat. Bovendien hield hij ook wel meer van dingen doen dan stilzitten. Al was hij brak, hij kon wel energie opbrengen. En ze zouden nog wel langs het kroegje gaan. “Eerst naar het meer gaan?” stelde hij voor, ook voornamelijk aan Ash. “We kunnen wat later wel bij de kroeg crashen” zei hij met een glimlach. Hij nam aan dat iedereen wel klaar was om te gaan want veel zin om hier binnen te blijven zitten had hij niet. Ze liepen richting de uitgang van de eetzaal.

    Daar boven hadden ze het echt niet goed met hem gestemd vandaag. Het was maar beter dat hij nergens in geloofde. Alle personen die hij liever niet vandaag wilde tegenkomen kwam hij vandaag tegen. En dan stonden 3 daarvan dan ook nog eens toevallig bij elkaar.
    Het was in het voorbijgaan richting de uitgang van de eetzaal dat hij ze heel even had gezien en enkel vluchtig een blik van het ene naar het andere gezicht had geworpen. Nathaniel, Svetlana en…………………………………………… Aaron. Vluchtig en neutraal. Gezien een glimlach niet gepast was. Hij keek ze wel recht aan, gezien hij niet iemand was die wegkeek van dingen. Bij geen van allen stond een glimlach op zijn plaats. Met de eerste had hij nog steeds niet gepraat sinds dat-ene. Met de tweede wilde hij praten, maar zeker niet vandaag. Hij zag het al voor zich, dat hij van een rommel een nog grotere troep kon maken. Ja, hij wilde zeker met haar praten om dingen aan haar uit te leggen. Hij wilde haar het uitleggen, dat ze het zou begrijpen, maar ook zo zodat hij zo min mogelijk over de kwestie zou uitwijden. Misschien zou ze wel nooit begrijpen dat het een daad uit protectie was. Protectie tegen iets wat naar zijn idee nooit zou gaan lukken. Eigenlijk protectie tegen hem. Het laatste persoon was wel de laatste persoon die hij verwacht had om tegen gekomen. Aaron. Hij had dan wel een enkele blik op hem kunnen werpen, hij wist zeker dat hij het was, want hij vergat gezichten niet snel. Dat was eigenlijk ook een persoon die hij beter niet kon tegenkomen, gezien hij nog altijd de pest op hem leek te hebben.

    Met geen van allen wilde hij vandaag praten. Het was daarom dan ook maar mooi dat ze bezig met elkaar leken te zijn en zij al snel uit de eetzaal waren vetrokken. Al bleef de gedachte wel over wat de drie samen met elkaar moesten. Ze waren al snel buiten. Hij hield er van om buiten te zijn. Hoewel het tegenstrijdig was met de neerslachtige stemming die hij vaker dan eens had, hield hij van het licht.

    Aan niets denken is ook denken.

    2 juli 2016 - 16:32   Necessity is offline
    Necessity
    Necessity 5622

    CLAUDAI      R U Ž I C K A
    “It took me long enough to realize I don’t look good in pictures because I have the kind of beauty that moves”
    Molokov – Seeker –Twin - Halfblood - Dress front/back


    Bij nader inzien was Marcello nog wat brakker dan zij was. Ja, ze had veel te veel alcohol gehad, maar ze had ook geweten dat ze de eerste keer niet meteen moest doorslaan en het relatief beperkt. Helaas niet genoeg, zo was deze ochtend wel gebleken, maar genoeg om nog net als een normaal menselijk wezen te kunnen functioneren, al zou ze het liefste de hele dag in bed liggen.
    “Goedemorgen, al voelen we ons beiden volgens mij niet zo goed,” antwoordde Marcello haar begroeting. Ze glimlachte lichtjes. "Daar heb je een punt," antwoordde ze hem. "Niemand heeft me ooit gewaarschuwd voor de dag na het drinken, alleen voor de drank zelf." Het was natuurlijk een grapje. Ze wist echt wel dat katers heel gewoon waren, al was dat meestal niet waar alle waarschuwingen over gingen.
    Ze klemde de warme beker tussen haar handen. Het was toch nog te warm om te drinken en nu ze hier zo zat, wist ze ineens niet meer of ze wel zo'n zin in eten had. In iets warms om haar handen aan te warmen in elk geval wel.
    “Heb je een leuke avond gehad?” vroeg hij haar. Ze lachte even kort. Oh ja, dat zeker, al hoefde hij niet te weten hoe leuk. Dat was niet iets waarvan ze graag had dat de hele school het wist.
    "Ja hoor," antwoordde ze hem. "Jij?" Toen bedacht ze iets. "Wie is de date geweest?" vroeg ze hem met een glimlach. "Je moet wel een date hebben gehad, want anders hadden Manu en Zuze ons echt wel aan elkaar gekoppeld voor de avond.'"

    The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.




Index RPG Actieve Topics Zoek