[RPG • 200 • Speeltopic 2] Durmstrang Insitute - Speeltopics

Index RPG Actieve Topics Zoek
  • 27 maart 2016 - 18:08   EASE is offline
    EASE
    EASE 14238

    D U R M S T R A N G      I N S T I T U T E
    Rollentopic
    Praattopic
    Praattopic 2
    Speeltopic 2

    STORY
    Durmstrang Institute, 2014. De school richt zich nog altijd wat op de duistere magie, maar een stuk minder dan vroeger. Muggleborns worden echter nog altijd niet toegelaten op Durmstrang, en de school heeft een duidelijke voorkeur voor Purebloods. Toch is de school een stuk toegankelijker dan hij vroeger was. Sinds enkele decennia is Durmstrang over gegaan op het indelen van zijn studenten in afdelingen. Dit omdat ze, na weer meer contact gehad te hebben met Hogwarts, het gevoel hadden zo beter overzicht te kunnen houden over de leerlingen en hen beter naar wens dingen konden leren. Leerlingen krijgen hun eerste twee jaar op Durmstrang de kans om zich beter te ontwikkelen, en worden aan het begin van hun derde leerjaar gesorteerd in een van de vier afdelingen. Aan het einde van ieder jaar moet iedereen naast zijn examens een andere grote test begaan, waarin gekeken word of zij nog wel het best passen bij de afdeling waar ze dat jaar in hebben gezeten. Hoewel het nauwelijks voorkomt, veranderen sommige leerlingen dus van afdeling. Op het moment van het RPG volgen we leerlingen in hun zevende jaar, wat voor de meerderheid van deze leerlingen hun voorexamen jaar is.

    HOUSES
    Credits
    • Hallestrom
    (Colors: Navy Blue & Red, Animal: Eurasian Lynx, Traits: Intelligence & Loyalty) Opinionated, but open to suggestion. These fair few are of the brightest and most inquisitive. They seek knowledge, and respect intelligence. However as students of Durmstrang their chosen paths are still often dark in nature, and the knowledge they truly thirst for is that which no others have found before and the power that comes with it. Their loyalty may be favoured in many situations, but they can be somewhat selfish friends at times, and hard masters to work for as they also command complete loyalty and respect from those around them.
    • Molokov
    (Colors: Burned Orange & Black, Animal: Black Bear, Traits: Strength & Endurance) Of great strength, comes great power. The ability to endure whatever is thrown at them, and still hold their heads high. They value not only physical or magical strength, but also inner strength. Many Molokovs rely only on these things and blunder into situations without thinking, and learning to also appreciate mental strength sometimes proves difficult. Molokovs can be bullies, and make excellent henchmen. Hallestroms in particular occasionally think of them as stupid, but this is by no means always the case.
    • Ranaulph
    (Colors: Steel Grey & Lime, Animal: Grey Wolf, Traits: Cunning & Bravery) Valiant and chivalrous - for Durmstrang students - those in this house enjoy a challenge. Daring and sly, they rarely back down even from the toughest opponent. And quite a lot of the time they win. But it is often with the aid of copious and outrageous cheating. A good Ranaulph will learn to successfully conceal this deceit. But those who know this house will always be aware of it, even if there is no proof. Charming on the outside, they are often rather talented individuals, and occasionally they are exceptionally talented. but their rash actions can lead them into trouble later on.
    • Rhoswen
    (Colors: Purple & Gold, Animal: Osprey, Traits: Integrity & Perseverance) Rhoswens do what they set their minds to no matter the consequence - and what they do always benefits them in some way. The word "impossible" is not a part of their vocabulary. They are determined to remain true to themselves, rarely choosing to voluntarily follow another unless it serves part of a long term plan. When questioned, their integrity holds true, lying is not tolerated. They are proud of their achievements and as a general rule do not particularly care about hiding mistakes unless doing so is essential. They can be very blunt, and usually have a few amusing insults ready for use at any time. Rhoswens are experts at twisting things to their own advantage.

    OTHER INFORMATION
    • Vakken en Lessen
    Durmstrang heeft een groot vakkenpakket, met veel keus, maar ook redelijk wat verplichte vakken. Leerlingen zitten tot en met hun vierde leerjaar vast aan een bepaald vakkenpakket zonder keus. In het begin van het vijfde jaar zullen zij minimaal twee extra vakken moeten kiezen naast de verplichte. Het maximum wat betreft keuzevakken ligt op 5, op deze manier probeert de schoolleiding van Durmstrang er voor te zorgen dat leerlingen niet te veel doen, en ook wat vrije tijd overhouden. In totaal heeft een leerling op Durmstrang keuze uit een tiental vakken naast de zes verplichte vakken.
    • Lijst met vakken voor het 5e, 6e, 7e, en 8e jaar
    [V] Charms
    [V] Dark Arts*
    [V] History of Magic [HoM]
    [V] Transfiguration
    [V] Potions
    [K] Astronomy
    [K] Quidditch**/****
    [K] Sports***/****
    [K] Care of Magical Creatures [CoMC]
    [K] Arithmancy
    [K] Divination
    [K] Studie of Ancient Runes [SoAR]
    [K] Music****
    [K] Art****
    [K] Ghoul Studies
    * Bij Dark Arts wordt zowel de geschiedenis van de Dark Arts, de uitvoering en de verdediging behandeld.
    ** Enkel leerlingen die Quidditch volgen mogen in het Quidditch-team voor de bovenbouw zitten.
    *** Bij Sports wordt gericht op individuele sporten. De leerlingen die dit volgen zullen ook wedstrijden hebben, zowel onderling als uitjes naar de muggle-wereld om hier wedstrijden te hebben. Dit zijn sporten waar geen magie bij nodig is, en waar het dan ook verboden is om gebruik van magische hulpmiddelen (spreuken, toverdrankjes, etc.) te maken. Leerlingen richten zich binnen dit vak vaak nog op een sport, om hier meer en beter in te trainen. Eenmaal in de week is er een gezamenlijke les, en twee keer in de week wordt er specifiek getraind. Natuurlijk mogen de fanatiekelingen, in overleg met het schoolbestuur en de leerkracht, ook vaker trainen. Er wordt binnen Sports gericht op Atletiek, Zwemmen, Paardensport, Boogschieten, Roeien en Wielersport.
    **** Een leerling mag enkel een van deze vakken als extra vak hebben. Als een leerling wenst meerdere van deze vakken te kiezen, dient zij bij een tweede ook een derde keuzevak te kiezen, en bij een derde van deze vakken, een vierde keuzevak.
    • Rooster


    • Quidditch
    Ook op Durmstrang wordt er natuurlijk Quidditch gespeeld, in twee verschillende klassen weliswaar. De onderste klasse is voor de onderbouw (1e - 4e Leerjaar), en de bovenste klasse voor de bovenbouw (5e - 8e Leerjaar). Enkel leerlingen die ook Quidditch volgen, mogen onderdeel nemen in de Quidditch teams in de bovenbouw. Voor ieder afdeling is er een team, maar wanneer een afdeling te weinig leerlingen heeft wordt dit of aangevuld met de bete leerlingen van die afdeling (of eerste/tweede leerjaar) uit de onderbouw, of met leerlingen uit andere afdelingen. Iedere maand is er voor beide klassen een wedstrijd, uitgezonderd van de eerste twee maanden school. Na afloop van de laatste wedstrijd wordt het eindklassement bekend gemaakt, en de winnende afdeling wint de Quidditch-beker van dat jaar.
    • Hallestrom
    Captain —
    Chaser —
    Chaser —
    Chaser —
    Beater —
    Beater —
    Keeper — Oliver Amaro Delray
    Seeker —

    • Molokov
    Captain — Vincent Milan Procházka
    Chaser — Zuzana Ružicka
    Chaser —
    Chaser —
    Beater —Manuello Ezequiel Alvaréz
    Beater —
    Keeper — Vincent Milan Procházka
    Seeker — Claudai Ružicka

    • Ranaulph
    Captain — Dimitri Viktor Volkov
    Chaser — Dimitri Viktor Volkov
    Chaser —
    Chaser —
    Beater —
    Beater —
    Keeper —
    Seeker —Iza Afina Caterina Dascu


    • Rhoswen
    Captain — (Loten?)
    Chaser — Alexander Stoyan Lyuben
    Chaser —Erika Isole Falker
    Chaser —
    Beater —Vyara Kaven Rumaneck
    Beater —
    Keeper —
    Seeker — Sara Tali Herbovitz

    • Nationaliteiten
    Leerlingen van Durmstrang komen voornamelijk uit Scandinavië en Oost-Europa, al zijn er ook uitzonderingen van leerlingen uit Noord-West Europa en enkele leerlingen uit het middenoosten.

    • Leerjaren en Schooljaar
    Op Durmstrang volgen de leerlingen acht jaar aan onderwijs, en wanneer zij deze succesvol afsluiten heeft bijna elke leerling de kans op een studiebeurs of een gedeeltelijke betaling voor een opleiding. De eerste twee leerjaren zijn leerlingen nog niet ingedeeld in een afdeling, en tot en met het vierde leerjaar hebben zij een vast vakkenpakket. Vanaf het vijfde kiezen zij vakken, die zij tot hun examen zullen moeten volgen, behalve wanneer zij meer dan twee keuzevakken hebben. Wanneer dit het geval is, mag de leerling een van zijn of haar keuzevakken tot en met het zevende leerjaar laten vallen. Het schooljaar begint op de laatste maandag van augustus, en op twee dagen hiervoor vertrekken de leerlingen al naar Durmstrang. Leerlingen krijgen in mei van het jaar dat zij elf worden een brief dat zij zijn toegelaten op Durmstrang, en zullen dat jaar dan ook hun eerste schooljaar starten. Het schooljaar loopt tot en met de laatste vrijdag van juni, en tussen elk schooljaar zit dus telkens ongeveer twee maanden aan zomervakantie. Tussendoor is er natuurlijk de Kerstvakantie, maar ook nog vier andere vrije weken en natuurlijk een aantal vrije dagen/middagen.

    • Schoolregels
    — Tijdens lesuren duurt het schooluniform ten allen tijden gedragen te worden.
    — Vernieling van andermans bezittingen is niet toegestaan.
    — Het pesten of vernederen van wie dan ook is verboden.
    — Alle lessen dienen gevolgd te worden, tenzij je een goedgekeurde reden hebt.
    — Meisjes en jongens mogen niet bij elkaar in de dorms komen
    — Iedere avond worden de dorms gecheckt, is iedereen er, en zijn er geen meiden bij de jongens/andersom? Als jij niet aanwezig bent, volgen er maatregelen.
    — Wees op tijd bij lessen en Quidditch wedstrijden.
    — Aanwezigheid bij Quidditch wedstrijden is voor iedereen verplicht.
    — Muggle-voorwerpen zoals moderne technologie, dienen niet meegebracht te worden, deze zullen toch niet werken.


    • Dorms
    Iedere Durmstrang afdeling heeft zijn eigen Dorms, hier kunnen de leerlingen na de lessen rondhangen, huiswerk maken, en natuurlijk zijn hier ook hun slaapzalen en badkamers. Leerlingen van andere afdelingen kunnen in principe niet in de Dorm van een andere afdeling komen, gezien deze beschermd is met een wachtwoord. Iedere maand veranderd het wachtwoord.
    • Hallestrom
    De Hallestrom Dorm bevind zich op de derde verdieping van het kasteel, achter een grote houten deur met daar de naam van de afdeling op. Momenteel is het wachtwoord Wisdom and Knowledge are not completely the same. Hallestroms' slaapzalen zijn verdeeld per leerjaar en sekse. De bovenbouw slaapt aan de rechterkant van de zitkamer, de onderbouw links. Bij beiden is het zo dat de meiden het dichts bij de deur naar de zitkamer slapen, en de jongens meer naar achter.
    • Molokov
    Molokov's Dorm ligt vlak naast de eetzaal van de school, verborgen achter een simpele deur als ieder ander. De jongere leerlingen van andere afdelingen vragen zich dan ook dikwijls af waar de Molokov Dorm is. De Dorm neemt twee verdiepingen in beslag, en heeft dan ook op de tweede verdieping van de school een deur. Ook deze valt nauwelijks op. Het wachtwoord is momenteel We may be Reckless, but we create the best stories of all.De slaapzalen voor de meiden bevinden zich op de tweede verdieping, die van de jongens op de begane grond, samen met de zitkamer.
    • Ranaulph
    De Ranaulph Dorm bevind zich tegenover die van Rhoswen. Dit komt omdat, voordat Durmstrang de afdelingen invoerde, er op deze plekken ook twee slaapzalen tegenover elkaar waren, en het schoolbestuur het onzin vond om die ruimte niet te gebruiken. Het wachtwoord is Succes, even with cheating, remains succes. Ranaulph heeft twee grote slaapzalen, waar alle leerjaren door elkaar slapen. Jongens en meiden wel gescheiden.
    • Rhoswen
    Rhoswen's Dorm is tegenover Ranaulph, en heeft een grote Visarend op de deur geschilderd. De Dorm is strategisch opgedeeld, met slaapzalen ingedeeld in leeftijd. Jongens hebben altijd de linker slaapzaal, en de meiden de rechter. De onderbouw slaapt het verst van de zitkamer af, zodat zij niet gewekt worden wanneer de oudere leerlingen naar bed gaan. Het wachtwoord is de vraag bij het antwoord wat luid Lydia and Simon, de vraag— het wachtwoord— is; Who were unable to stand eachother throughout their school life, but now have a baby?

    • Uniform
    Aangezien Durmstrang in een koud gebied staat, dragen de leerlingen altijd veel kleding. De hoofdkleur in het uniform is bruin of zwart, gecombineerd met wit en de afdelingskleuren. Vroeger was het Durmstrang uniform bruin met rood, maar sinds de komst van de afdelingen is dit veranderd. Leerlingen mogen zelf kiezen of zij een rok of broek dragen, maar deze moet altijd egaal van kleur (zwart of bruin) zijn, en er mogen geen gaten in zitten. Daarboven dragen de leerlingen een witte blouse met lange mouwen en een blazer, gevoerd met de hoofdkleur van hun afdeling, en met de buitenkant de andere kleur. Zo kunnen Hallestroms rode blazers met donkerblauwe voering dragen, of donkerblauwe blazer met rode voering. Voor buiten krijgt iedereen een mantel en een dikke winterjas. Ook krijgt iedereen een bontmuts en sjaal, en moeten de leerlingen in de winter stevige laarzen of winterschoenen dragen, waar zij in de zomer, lente en herfst ook hakken, open schoenen, en dunne sneakers mogen dragen.
    Mocht een leerling de dresscode niet volgen, dan krijgt deze een waarschuwing.

    • Huisdieren
    Op Durmstrang staan huisdieren niet hoog in de lijst met prioriteiten, maar zijn ze wel toegestaan. Studenten mogen uilen, padden, katten, ratten en paarden (wanneer zij zich focussen op paardensport en het vak sport hebben) meenemen naar de school, mits zij deze goed verzorgen.

    • Kasteel en omgeving
    Durmstrang's kasteel is oud, en heeft drie verdiepingen. Het kasteel heeft naast het hoofdgebouw een astronomietoren, een uilentoren en ligt naast een groot bos, een groot meer en ver verwijderd van de eerste muggle-beschaving. Wanneer de leerlingen van school weggaan of aankomen, gebeurt dit via een boot. Op school aankomen aan het begin van ieder jaar vergaat ook zo. De leerlingen stappen in de buurt van hun woonplaats op de trein/auto/bus/vliegtuig/whatever, en lopen het laatste stuk naar het meer, waar zij opgepikt zullen worden door de boot. Naast het kasteel bevinden zich ook verscheiden sportaccommodaties, waar de leerlingen die het vak sport volgen, dan ook les hebben en trainen. Naast de sportaccommodaties bevind zich het quidditchveld.

    • Cijfers, toetsen en essays
    Op Durmstrang wordt educatie in een hoog vaandel gezet, wat logisch is voor een school. Leerlingen mogen per week maximaal een toets hebben voor een verplicht vak, en een voor een keuzevak. Dit zodat de leerlingen goed de tijd hebben om te leren, en om ook dingen te doen aan hun andere vakken. Essays en Opdrachten voor een cijfer mogen echter zo veel gegeven worden als leraren willen, al moet het wel nut hebben. Cijfers worden gegeven op een schaal van 100%. Wanneer een leerling lager dan 65% haalt voor een essay of andere opdracht, wordt dit als onvoldoende beschouwd. Voor toetsen ligt dit op 60%. Wanneer een leerling lagen dan 65% staat als gemiddelde, is er een mogelijkheid dat hij of zij aan het eind van het jaar zijn examens niet mag maken totdat hij of zij zijn cijfers ophaalt door het herkansen van toetsen, maken van extra essays, etc. Wanneer een leerling zijn examens niet maakt, blijft hij automatisch zitten. Wanneer een leerling voor zijn examens minder dan een 65% overall-score haalt, mag hij of zij nog herkansen, maar wanneer de overall-score onder de 50% ligt, blijft hij of zij ook zitten. Wanneer een leerling zijn herkansingen faalt, blijft hij of zij ook zitten.




    CHARACTERS
    Naam — Faceclaim — User — Pagina
    [Girls/Boys: 10/10]
    Hallestrom [2/2]
    • Eleanore Ingrid Novak — ? — MaIfoys — 1.4
    • Gabriëla Antansia Rozycha — Kristina Bazan — Philip — 1.8
    •

    • Oliver Amaro Delray — Lucky Blue Smith — Poppys — 1.2
    • August Felix Björk — ? — Raccoon — 1.6
    •

    Molokov [3/4]
    • Zuzana Ružicka — Ebba Zingmark — Deamus — 1.4
    • Claudai Ružicka — Ebba Zingmark — Necessity — 1.6
    • Natalya Alissa Ivanov — Alycia Debnam Carey — Clarik — 1.9

    • Vincent Milan Procházka — ? — MikeGClifford — 1.2
    • Marcello Aloisio Alvaréz — Marcio Patriota — Malfoys — 1.8
    • Manuello Ezequiel Alvaréz — ? — Raccoon — 1.8
    • ? — ? — Probie — ?

    Rhoswen [3/2]
    • Sara Tali Herbovitz — Imaan Hammam — Tiva — 1.3
    • Erika Isole Falker — Katherine McNamara — Clarik — 1.8
    • Vyara Kaven Rumaneck — ? — Morgen — 1.8

    • Alexander Stoyan Lyuben — Francisco Lachowski — Necessity — 1.4
    • Emiel Elijah Rostville — ? — Florentina — 1.7
    •

    Ranaulph [2/2]
    • Mae Nicola Mickelson — ? — caIypso — 1.7
    • Iza Afina Caterina Dascu — Lodovica Comello — sandordinja — 1.7
    •

    • Dimitri Viktor Volkov — ? — calice — 1.3
    • Adrian Andrej Nordheim — Alexander Koch — Solemnly — 1.9
    •

    [justify]RULES
    • Schrijf minimaal 200 woorden, naam, codes etc is uitgezonderd!
    • De Huisregels van Quizlet gelden uiteraard ook hier.
    • Posts dienen geschreven te worden in correct Nederlands.
    • 16+ (sex, extreem geweld, etc) is toegestaan, maar meld dit wel even aan de bovenkant van je post, in het rood.
    • Enkel ik (Remarkeyable) maken nieuwe topics, tenzij anders vermeld.
    • Als je twee weken niet reageert, zal ik je een PB sturen. Als je een geldige reden hebt zal je niet uit de RPG gezet worden.
    • Als je niet meer met plezier meespeelt of niet meer mee wilt doen, meld je dan netjes af én schrijf nog minimaal een post over hoe je personage het gesprek af rond o.i.d.
    • Bespeel andermans personages niet zonder toestemming.


    HET BEGIN

    Datum en Tijd
    Maandag 1 september.
    We skippen door naar de volgende ochtend. Natuurlijk is het prima om nog even een avond post te schrijven, maar zorg dat dit niet langer wordt dan 1 post p.p. Je mag ook een deel avond en een deel ochtend schrijven, zo,lang je dit maar duidelijk aangeeft. Het is nu maandagochtend 1 september, 9:46. Er is deze dag gewoon les, maar de leerlingen hebben geen lesplichten, gezien de leraren ook wel snappen dat zij als bovenbouw zijnde het liefst uit zouden willen slapen en even een dagje rust zouden willen hebben. De lessen gaan dus wel gewoon door, maar de leerlingen zijn niet verplicht om te komen, enkel wanneer zij dit willen.

    [ bericht aangepast op 12 juni 2016 - 22:11 ]

    [ bericht aangepast door een moderator op 27 maart 2016 - 19:29 ]

    take me back to the basics and the simple life

    10 juni 2016 - 17:17   Fagerman is offline
    Fagerman
    Fagerman 4603

    MAE NICOLA MICKELSON

    Iza protesteerde lichtjes toen ik haar meetrok, me vragend waar we heengingen. Ik antwoordde niet op haar vragen en bleef haar meesleuren tot ze me beviel in te houden.
    'Wacht even Mae' zei ze, voordat we tegen elkaar aanbotsen door de stop. Haar ogen bleven voor een seconde aan de mijne plakken en alhoewel het maar heel kort duurde maakte het me blij. Het was fijn dat we nu even met zijn tweeën waren, geen belediging voor Emiel. Ik had haar nooit met Dmitri moeten laten gaan, hoe goed ze ook bij elkaar leken te passen. Tja, ik had ook niet kunnen weten dat Dmitri zo'n sukkel was. Je liet zulke geweldige meisjes als Iza gewoon niet op die manier alleen, afschuwelijk.
    Iza had intussen haar schoenen uitgedaan. Ze had besloten dat ze haar hakken niet meer aan wilde. Ik vond dat best een heel goed idee en boog naar beneden om ook de mijne uit te doen. Ik had niet zoveel problemen met de hakken, maar moest wel toegeven dat zonder een stuk comfortabel vond, maar wie vindt dat nou niet?
    'Sleur me maar weer mee.' hoorde ik Iza terwijl haar hand zich om de mijne sloot op het moment dat we beiden onze hakken uit hadden. Zo snel als ze dat gezegd had begon ik weer met lopen, wat het tempo van rennen al snel weer bereikt had. Alhoewel ik het eerder misschien nog niet precies geweten had, was ik nu zeker van de richting waarheen ik heen rende, waar we heen gingen, een plek waar ik de avond maar al te graag met mijn beste vriendin door bracht. Geen jongens, geen drama, alleen zij en ik waren uitgenodigd. Oh, en misschien marshmallows.
    Na een aantal minuten Iza meegetrokken te hebben kwamen we eindelijk in de buurt van waar ik haar wilde hebben; bij de tentjes. Een aantal passen voor de tentjes stond echter een kampvuur waaromheen een aantal eerstejaars zaten. Iets van hen vandaan, achter een boom, stopte ik en draaide me om naar Iza. Zonder een woord te zeggen maakte ik haar duidelijk dat ze stil moest zijn door een vinger op mijn lippen en vervolgens op de hare te leggen. Ik trok haar lichtjes mee naar het kampvuur om vervolgens haar hand los te laten en snel naar de kinderen toe te rennen, een aantal marshmallows mee te grijpen en zo snel mogelijk naar de tentjes te rennen, hopend dat Iza me volgde. Eenmaal bij een leeg tentje, na langs een aantal volle tentjes en een verdwaald lijkende jongen te lopen, opende ik de voorflap om naar binnen te kruipen. Samen met Iza in dit tentje zou de avond geweldig worden.

    love is just a word made up by someone who only could get one lover

    [ bericht aangepast op 11 juni 2016 - 14:43 ]

    you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

    10 juni 2016 - 18:07   Innsaei is offline
    Innsaei
    Innsaei 5369





    Mae en Iza waren blijkbaar verdwenen, hij zag ze namelijk niet meer. Zijn blik was nu gericht op de hemel en hij keek een beetje dromerig naar de sterren die ieder hun plek hadden gevonden. Hoe mooi zou het zijn, om te bedenken dat zijn biologische ouders ook twee van die sterren bezaten. Nee, daar geloofde hij eigenlijk helemaal niet in. Maar nu hij alleen was kwam zijn gedachtegang weer sneller op gang en die ging echt nergens over. Het geen een beetje van het een naar het ander. Wellicht was hij daarom ook zo chaotisch, maar het kwam ook deels door de drank.

    Schoenen en sokken had hij inmiddels niet meer aan, want met je voeten in het gras zitten was een bevrijdend gevoel. Hij keek in stilte naar de sterrenhemel. Het was prachtig, maar echt genieten kon hij er niet helemaal van. Er was toch altijd nog dat ene onderbuikgevoel van hoe mooi en tegelijkertijd triest die hemel eruit zag. Misschien kwam het ook wel omdat hij deze strijd ook wel in zichzelf voelde. Vaker dan eens. Vooral als je alleen was, en misschien ook wel als je had gedronken, kon je gaan filosoferen over dingen waar je maar beter niet over moet gaan filosoferen. Maar hij voelde zich wel oké. Hij deed het jasje van het pak uit, maar de rest niet. Hij was namelijk net nog niet zo gek om hier, midden tussen al die scholieren half naakt buiten te gaan slapen. Hij voelde het gras aan zijn voeten. Het was niet nat, dus dat was prettig. Rustig ademde hij in en uit en keek hij al liggend nog naar de hemel. Om zich heen hoorde hij haast geen geluiden. De stilte was sereen. Kon het maar zo stil zijn in zijn hoofd. Meteen in slaap vallen ging, ondanks de drank, niet zo gemakkelijk als verwacht. Hij bewoog een beetje heen en weer met zijn ogen dicht maar gelukkig viel hij uiteindelijk wel in slaap. En hij sliep heerlijk met zijn voeten in het gras en met het vriendelijke briesje dat ervoor zorgde dat hij het niet benauwd had.



    De ochtend was een stuk minder leuk dan de avond. Hoewel hij niet overgaf van drank, inmiddels niet meer omdat hij er best goed tegen kon, had hij wel van die zeurende hoofdpijn. Heel irritant. Dat hij vroeg wakker was geworden was geen wonder, want de zonnestralen van de vroege zonsopgang waren niet te bedwingen. Daar had hij zelf voor gekozen, maar hij was blij dat hij buiten had geslapen. Veel beter dan in zo’n benauwde tent, of de dorm waar hij kans had om Svetlana om op weg daar naar toe tegen te komen. Het was sowieso een beter idee om die vandaag niet te treffen. Ten eerste omdat hij brak was, ten tweede omdat een beetje afstand haar misschien beter zou doen. De neiging om naar haar toe te gaan en over gisteren te praten was groot, maar hij wist dat hij door naar haar toe te gaan vandaag het ook nog erger kon maken. Hij strekte zich uit. Au, het was misschien toch niet zo comfortabel als verwacht geweest, hier slapen. Toch had hij er geen spijt van. Hij was een buitenmens en kwam dus graag buiten in de natuur.

    Ging hij wat eten? Nee, dat sowieso niet. Niet alleen had hij die behoefte niet, gezien zijn eetlust met de dag en het drugsgebruik minder werd, maar het bespaarde hem ook geld. Beetje rare gedachte misschien, maar hij had niet bepaald veel geld. Ging hij naar de les? Nee, dat sowieso niet. Maar ook dat had hij de dag van te voren wel geweten. Het bestijgen van die trappen en drukke gangen waarvan zijn longen ineen zouden klappen als hij er ‘snel’ doorheen moest lopen, stelde hij het liefst zo lang mogelijk uit.

    Hij begaf zich wel naar de ontbijtzaal, want hij wilde echt wel koffie. Hij zag kannen koffie staan. Natuurlijk was het de bedoeling dat je netjes met een mok daar heen zou gaan om wat er van te nemen, maar fuck dat. Waarom niet gewoon de hele kan meenemen om je cafeïne behoefte te stillen en brakheid tegen te gaan? Dat deed hij dus maar, want het kon hem niets schelen. Hij begaf zich naar de Rhoswen tafel en zag Ash. Om hem te laten schrikken zette hij zijn beide handen achter op de schouders van de jongen. “Ik dacht, jullie kunnen vast wel wat cafeïne gebruiken?” Hij zette de kan recht voor de neus van Ash en ook dichtbij het andere meisje neer. Nu viel zijn blik op dat andere meisje, die hij eigenlijk nog nooit gezien had. Voordat hij naast Ash ging zitten, stelde hij zich dan ook voor aan het meisje. Ze zag er apart uit. Gail heette ze en hij noteerde haar naam in zijn achterhoofd.

    Hij moest de neiging onderdrukken om niet zijn neus op te trekken bij de geur die van hun voedsel af kwam. Zelf was hij meer dan blij met zijn koffie en daar hield hij het bij. “Leuk gehad gisteren?” vroeg hij aan beiden.

    Aan niets denken is ook denken.

    10 juni 2016 - 18:32   sandordinja is offline
    sandordinja
    sandordinja 456

    Iza Afina Caterina Dascu
    Renaulph - Pureblood - Seeker



    Mae trok me bijna gelijk weer met volle vaart vooruit. Het rennen ging nu een stuk makkelijker, zo, zonder hakken. Ze rende van het feest weg, richting de tenten. Zodra een groep eerstejaars met een kampvuur in zicht kwamen trok ze me achter een boom. Ze legde haar vinger op haar lippen en toen op de mijne. Ik keek haar een beetje ondeugend aan. Ik kende mijn vriendin lang genoeg om te weten dat ze iets ging uithalen. Het kon me ook niet zoveel schelen wat, ik zou me erbij aansluiten. Ze liet mijn hand los en snelde achter de boom vandaan naar het kampvuur van de eerstejaars. Naast een iets wat mollige jongen stond een grote zak met marshmallows die nog voor minstens de helft gevuld was. Ze trok me lichtjes mee, maar liet me al snel los om de zak marshmallows te veroveren. Al rennend verloor ze een aantal marshmallows, die ik behendig, achter haar aan rennend, in mijn mond propte. Even draaide ik me nog om, om de gezichten van de eerstejaars te zien. Ze hadden er niet veel van gemerkt, of althans het leek hen niet al te veel te deren. Een meisje aan de andere kant van het kampvuur haalde een nieuwe zak marshmallows tevoorschijn.

    Een aantal volle tentjes gecheckt, kwamen we toch nog een lege tegen. Ik liet me op één van de luchtbedden vallen en trok de zak marshmallows naar me toe, waardoor ik Mae ook meetrok. Ik propte nog een paar marshmallows in mijn mond voor ik ging liggen. Ik bekeek mijn vriendin van een afstandje. Ik was blij nu met haar te zijn, al had ik nog geen zin om het onderwerp Dimitri aan te snijden. 'Hoe was jou avond?' vroeg ik haar, me beseffend dat ik eigenlijk geen idee had met wie zij de avond had doorgebracht.

    Een tijdje later trok ik haar naast me op het luchtbed en sloot mijn ogen. 'Ik ga slapen' fluisterde ik, na vijf minuten was ik vertrokken.

    -Skipperde skip-
    De volgende ochtend werd ik wakker met lichtelijke hoofdpijn van de alcohol die ik met Emiel gedronken had en de enkele slokken van Dimitri's drankjes. Ik was zeker van plan om Dimitri te confronteren met zijn gedrag vandaag, maar eerst wilde ik iets eten en daar moest ik toch echt even voor opstaan.


    [ bericht aangepast op 10 juni 2016 - 18:34 ]

    'Speak the truth, even if your voice shakes...'

    11 juni 2016 - 10:44   Innsaei is offline
    Innsaei
    Innsaei 5369





    Bij Ash zijn opmerking over dat bij een goede indruk ook een uniform hoorde, moest ze even grijnzen. ‘You got me, dat moment stel ik het liefste zo lang mogelijk uit’ bekende ze. Hij kon het ongetwijfeld wel begrijpen. In de korte tijd dat ze hem kende had ze het gevoel dat ze al best doorhad wat voor type hij was. Wel een relaxte jongen vond ze hem en dat maakte dat ze al snel zich goed bij hem op haar gemak voelde.

    Gelukkig had Ash ook zin om te eten. Al snel waren ze bij de ontbijtzaal, waar al aardig wat mensen zaten. Gelijk gleed haar blik langs de lange tafels. Ze bekeek even kort wat gezichten. Mensen die ze nog allemaal niet kende, maar waarvan sommige wel potentiele vrienden konden zijn. Ze wist eigenlijk niet hoe alles hier ging nog precies. Misschien was het daarom ook maar handig om gewoon Ash te volgen, al wist ze niet eens in welke afdeling hij zat. Volgens mij had ze wel gehoord dat elke afdeling met elkaar at, maar of dit echt zo streng gebeurde wist ze niet. Ze besloot om maar gewoon naast Ash te gaan zitten en er verder niet over na te denken. "Bij welke vakken ga je vandaag dan die goede indruk maken?" "Niet dat ikzelf naar de lessen ga vandaag, maar voor in de toekomst.. misschien volgen we dezelfde vakken." Een glimlach verscheen op haar gezicht. Vreemd genoeg, ondanks dat ze niet van school hield, had ze best wel zin in deze dag. Alles was nog nieuw, dus er viel genoeg te ontdekken en ze wilde ook wel zien wat voor soort mensen nu precies op deze school zaten. Immers, ze kon het merendeel maar beter de kans geven, want ze hield er van om zich met meerdere mensen te omringen.

    Ze nam even een slokje van haar sap voordat ze antwoordde. “Mijn keuzevakken zijn music, divination en arithmancy” zei ze tegen hem. “En ik ga wel naar de andere lessen vandaag” zei ze. Ze wist niet precies hoe laat het was namelijk. Eigenlijk vond ze het geen probleem om lessen te missen, de eerste les zou immers toch introducerend zijn. Maar ze wilde haar gezicht dus wel laten zien op deze eerste schooldag. Ze keek naar Ash en vroeg zich af wat voor vakken hij deed. Het zou altijd leuk zijn om met hem een les te hebben, gezien ze dan samen door de les heen konden praten. Gail volgde Ash zijn blik een beetje automatisch. Zij kon niet opmerken wie er nieuw was en wie niet, gezien ze zelf nieuw was. Ze hoorde opeens de stem van iemand anders, blijkbaar iemand die Ash kende kon ze zo opmaken. Ze stelde zich voor aan de jongen en bekeek hem even nieuwsgierig, zoals ze dat eigenlijk bij iedereen deed. Het voornemen was dus om zoveel mogelijk namen succesvol ze onthouden. Zuzana herinnerde ze zich nog, al wist ze ook dat de kans groot was dat ze die Claudai tegen zou komen en dan haar aanspreken voor Zuzana.

    Ze schonk ook wat van de koffie in. Want naast het sap, wat ze ook dronk, kon ze hier wel wat wakkerder van worden. Wilde ze slagen in dat voornemen om vandaag goed mee te doen in de lessen. Ze at rustig van datgene dat ze op haar bord had. “Leuk gehad gisteren?” hoorde ze de jongen, waarvan ze nu nog kon herinneren dat hij Emiel heette, zeggen.
    Ze glimlachte even en keek Ash even aan. “Ik heb leuk kunnen dansen en toen heb ik Ash ontmoet, die blijkbaar houdt van het inbreken in tentjes” zei ze, met een speelse knipoog naar Ash.

    Aan niets denken is ook denken.

    11 juni 2016 - 12:34   R3HAB is offline
    R3HAB
    R3HAB 12456

    Gabriëla Antansia Rozycha
    Hallestrom •7th year • Music
    'Don't be a woman who needs a man.
    Be a woman a man needs.'


    Ik trok hem zachtjes omhoog van de grond, waardoor de jongen algauw weer op twee benen recht op de grond stond, of hoe ver je het recht kon noemen door de wortels van de boom in de grond. Misschien moest ik toch wel een klein beetje medelijden met de jongen hebben, gezien het nooit comfortabel geweest had kunnen zijn. Ik kan me er zelf weinig van herinneren, maar ik wist tot mijn schaamte ook dat ik nogal op de jongen had gelegen dan de grond zelf. Ik moest wel erg moe zijn geweest, wilde ik bij hem buiten in slaap kunnen vallen. Ik was dan ook alleen maar op zijn aanbod in gegaan om buiten nog een rondje te lopen omdat hij me geholpen had met mijn ketting. Ik was ook weer niet zo ondankbaar om hem dan direct achter te laten. Er was dan ook geen enkel moment van stilte gevallen tussen ons twee gisteravond. Daar had Alex wel voor gezorgd en dat was meteen iets wat ik herkende als een van Sasha's eigenschappen. Een eigenschap waar ik onwijs veel van hield, gezien ik een stuk stiller was.
    ‘Zou je dat doen?’ vroeg de jongen uitdagend op mijn plagende opmerking. Ik trok even mijn wenkbrauw op, waar ik de jongen even in mij op nam. Hij was een stuk langer dan Gus en al zeker dan mij. Ik had mijn hoofd ook makkelijk op zijn borst kunnen leggen, terwijl ik redelijk hoge hakjes had gedragen. Misschien met wat spreuken dat ik hem naar boven zou krijgen, maar anders ook dan echt niet. Er zat dan ook nog een lichte pijn van het getil van Gus naar boven in mijn schouder. Niet dat het Gus schuld was. Hij had nog geprobeerd om de meeste gewicht zelf te tillen, maar ik was te koppig geweest, zoals gewoonlijk. Ik wist dan ook nog niet of hij wakker was en in welke staat hij zich verkeerde. Ik hoopte maar dat hij niet te veel ging piekeren omdat hij op een jongen viel. Er was niks mis met jongens die op jongens vielen. Ik hield zelf persoonlijk ook meer van aardbeien taart dan chocolade.
    ‘Ik zou gewoon de jachtopziener vragen of hij je naar boven kon tillen, terwijl ik een bakje warme chocolademelk bij hem ga drinken. Je zal vast niet de eerste jongen zijn die hij naar boven moet tillen.’ Antwoordde ik peinzend voor ik plagend mijn tong uit stak stak, terwijl mijn buik een zacht gerommel maakte door mijn hersenspinsels over taart en chocolademelk. Ik had het ondanks Alex gestolen jas, nog ietwat koud en smachtte dan ook naar iets warms en iets voedzaam. Ik wist echter niet of ik daar nog tijd voor had. Ik miste nooit een les en was dat dan ook niet van plan om dat nu weer te doen. Het zal niet de eerste keer zijn dat ik maaltijden over sla om huiswerk of lessen te volgen.
    Ik trok Alex weg van de boom, richting de ingang van Durmstrang. Halverwege liet ik zijn hand los en rekende er op dat hij zelf de initiatief kon nemen om mee naar binnen te lopen. Ik liet de warmte me omringen toen ik met Alex naar binnen liep, waar ik even halt nam bij de eetzaal. Ik had geen horloge en wist niet hoe laat het was. Aan de volle eettafels te zien leek het alsof ontbijt net begonnen was, maar ik moest mijzelf ook nog helemaal opfrissen en omkleden voor de eerste lessen. Met een klein pruillipje keek ik nog naar de tafel vol lekkernij, dat altijd het best was na een feest, voor ik mezelf omdraaide. Ik kon mezelf niet beter nog erg kwellen bij dat aanblik van de genietende mensen die al het lekkers naar binnen werkte.

    When I taste Tequila, Baby, I still see ya

    12 juni 2016 - 18:51   Ken_ is online
    Ken_
    Ken_ 18290


    August Felix Björk
    Volbloed T Hallestrom




    Rustig liep ik de gang door, met mijn koele pokerface op, het was frisjes op de gangen en ik had het gevoel dat er een spoor van ijskristallen achter me verscheen, gezien ik geen enkel greintje emotie toonde aan de mensen die langsliepen. Het was pas toen ik een bekende stem hoorde dat ik opkeek vanuit mijn trans en met een opgetrokken wenkbrauw keek naar Sasha die me achterna rende. "Gus!" riep ze me na alsof er net iets vreselijks gebeurd was. "Gus, wat is er in godsnaam gebeurd? Waar is Gabi? Hebben jullie... jullie hebben toch niet...? Ze lag niet in haar bed.." haar geratel deed hem even kort lachend zijn hoofd schudden, waarna hij de blondine aankeek. "Geen zorgen Sas, er is niets gebeurt tussen Gabi en ik. Daarbij het is Gabi, ze zal vast ergens met een boek zitten." zei ik gerustellend al vond ik het nogal vaag dat ik ze ook nog niet had gezien vandaan, maar like I said. Durmstrang is gigantisch ze kan overal zitten. Even keek ik om me heen en nam Sasha dan apart met me zodat ik er zeker van was dat niemand ons zou horen. "Hoe was jou avond gisteren eigenlijk? Ik had je de hele avond niet gezien?" vroeg hij met een zwak glimlachje aan zijn beste vriendin. Hij wist niet echt hoe hij over zijn eigen avond zou moeten gaan beginnen dus vroeg hij het haar maar eerst.







    Nathaniel Finley Bakker
    Volbloed T Renaulp





    Het was rustig deze ochtend, de meeste mensen waren nog aan het afzien van hun kater en andere waren al opweg naar de ontbijtzaal. Iets wat ik al lang gedaan had, nadat ik gisteren Jonah naar zijn bed had gebracht was ik zelf maar wat gaan tekenen en ben niet veel daarna gewoon naar de dorm geweest om te gaan slapen. Veel mensen had ik nog niet tegen gekomen vandaag en erg vond ik dat niet echt. Rustig was ik opweg richting de stallen om mijn ochtend te spenderen al paardrijdend. Eens ik dan ook door de gangen liep merkte ik meteen ook al enkele nieuwe gezichten op tot op het gegeven moment dat een bepaald nieuw gezicht me erg bekend leek voor de komen. Een frons verscheen dan ook op mijn voorhoofd toen ik merkte dat Svetlana met de blonde lichtgetinte jongen aan het praten was. Ik zette enkele stappen dichter richting de twee terwijl ik me het gezicht nog even goed in me opnam.
    "Aaron?" kwam er verbaasd over zijn lippen en liep naar de twee toe. Een verraste grijns verscheen dan ook om zijn lippen eens hij de jongen helemaal herkende. "Jeetje man, wat doe jij hier nou, zeg me niet dat je je luxeleventje hebt opgegeven om in dit oud vermuft gebouw te gaan zitten." lachte ik de jongen toe en grijnsde naar de jongen wie ooit een goede jeugdvriend van me was. Daarna knikte ik Svetla even toe, ik had al veel gehoord over wat Emiel de dame gisteren had aangedaan, maar daarvoor betekende het niet dat mijn relatie met haar daardoor ook verpest zou zijn. Althans ik hoopte van niet want ze was een erg aangename meid.

    [ bericht aangepast op 12 juni 2016 - 18:51 ]

    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    12 juni 2016 - 22:20   EASE is offline
    EASE
    EASE 14238

    Z U Z A N A      R U Ž I C K A
    “Success is not final, failure is not fatal: it is the courage to continue that counts.”
    Dress — Molokov — Track and Field — Chaser — Twin


    Toen ik wat voelde kriebelen in mijn nek en ineens druk voelde op mijn lichaam mompelde ik geïrriteerd een 'nog een paar minuutjes' uit, waarna ik slaperig om m'n hoofd heen sloeg en me nog wat dieper tegen het matras aan nestelde. Pas toen was het dat ik me realiseerde dat ik ondertussen wakker was geworden en het kriebelige ik mijn nek lippen waren, die zachtjes kusjes plantten op mijn huid. Het was ook pas toen dat ik me realiseerde dat ik nog naakt was en er maar over een klein gedeelte van mijn lichaam een laken lag. Mijn ogen schoten wijd open. Ik merkte dat ik niet in de dorms was, maar in een tentje. Ik draaide me dan ook half om, en hoewel ik daarnet nog makkelijk in slaap had kunnen vallen was ik nu klaarwakker. Herinneringen van gisteren, of nouja, vandaag, drongen tot me door toen ik het glimlachende gezicht van Manuello zag.
    "Hey," begroette ik hem dan ook maar met een hese stem, waarna ik ging zitten de jongen voor me een knuffel gaf.
    "Hmm, denk je niet dat we nog éven door kunnen slapen? Ik ben echt moe." lachte ik dan ook half.

    take me back to the basics and the simple life

    13 juni 2016 - 18:06   darkurge is offline
    darkurge
    darkurge 3074

    Ashley "Ash" Joseph Diggory
    “Stop being such an ash-hole...”
    Roshwen • 17 • Beater • Seventh year • Halfblood • Dining Hall • Gail & Emiel









    "Mijn keuzevakken zijn music, divination en arithmancy." Wist Gail me te vertellen. "En ik ga wel naar de andere lessen vandaag."
    "Hmm.." nee dan hebben we verder geen les samen." reageerde ik. "helaas.."
    Langzaam zocht ik de tafel af met mijn ogen naar een koffiekan. Dit verging me echter iets minder soepel dan verwacht. Iemand plaatste plotseling zijn handen op mijn schouders. Ik schrok bijna omhoog tot ik een stem hoorde.
    "Ik dacht, jullie kunnen vast wel wat cafeïne gebruiken?" Emiel plaatste een kan met koffie voor mijn neus neer. Ik begon te grijnzen.
    "Wou je me een hartaanval bezorgen? En dat nog voor de lunch?" zei ik. "En ik maar denken dat wij vrienden waren..."
    Nu was Emiel Gail opgevallen, hij moest ook meteen doorhebben dat ze nieuw was. Dat werd bevestigd doordat Emiel de hand van Gail schudde en zichzelf voorstelde. Waarschijnlijk zou Gail Emiel ook wel mogen, hij was een van mijn betere vrienden op Durmstrang en een lachen gast.
    Gail schonk koffie voor zichzelf in en ik volgde haar voorbeeld.
    "Leuk gehad gisteren?" vroeg Emiel aan ons beiden.
    Gail keek mij aan met een glimlach op haar gezicht. "Ik heb leuk kunnen dansen en toen heb ik Ash ontmoet, die blijkbaar houdt van het inbreken in tentjes." zei ze om vervolgens naar me te knipogen.

    Wat een chick..
    Ik begon opnieuw door haar te grijnzen. "Je kent me." zei ik tegen Emiel. "Mijn avond was eerst niet al te boeiend tot ik dus inderdaad besloot om in een paar tentjes te gaan kijken. Gail viel zo op, ik kon haar niet aan me voorbij laten gaan." vertelde ik. "Maar volgens mij zijn er wel meer nieuwe leerlingen, jou ook al opgevallen?" vroeg ik aan Emiel. "Maar verder was onze avond niet al te bijzonder, we hadden bovendien allebei ook geen date ofzo. Maar jij daarentegen... hoe was jouw avond oude charmeur? Beetje die Svetlana versierd?" Dat klonk misschien onaardiger dan ik bedoelde, Svetlana was volgens mij wel een leuk meisje. Ondanks dat ik zelf geen date had, wat ik bovendien ook niet wou, want relaties enzo.. Had ik het erg leuk voor Emiel gevonden dat hij en Svetlena samen zouden gaan naar het feest. Emiel kon soms wel wat positiviteit in zijn leven gebruiken en misschien kon Svetlana daar wel voor zorgen.

    [ bericht aangepast op 13 juni 2016 - 18:06 ]

    13 juni 2016 - 18:17   darkurge is offline
    darkurge
    darkurge 3074

    D I M I T R I V I K T O R V O L K O V
    Ranaulph • Captain & Chaser • Fullblood • Dining Hall • Alone
    "I've fucked things right up, haven't I?"











    Eigenlijk zat ik best wel rustig aan het ontbijt, gezien de omstandigheden. Ik had Gus nog niet weer gezien en Emiel leek zijn gezicht ook niet te showen op de deze ochtend. Ik had een sapje voor mezelf in geschonken en en at een paar broodjes om genoeg kracht te hebben om vandaag te trainen. Met een schaartje knipte ik de staart van mijn bezem bij, want dat was al een tijdje niet gebeurd en ik wou vandaag alles uit mijn training kunnen halen. Hopelijk zouden er meer van Ranaulph komen trainen... maar plotseling dacht ik weer aan Iza en mijn maag draaide zich even om. Eigenlijk moest ik haar wel vandaag spreken en mijn excuses aanbieden, ze was bovendien een van mijn beste vriendinnen.
    Maar toen verscheen Emiel in de eetzaal. Zonder er ook maar over te twijfelen stond ik op en begon ik richting de Roshwen tafel te lopen. Hopelijk hield Svetlana zich erbuiten want ik had zo geen zin om weer boos op haar te moeten worden. Bovendien was dit een zaak tussen hem en mij. Emiel bood net een kop koffie aan aan een vriend van hem en stelde zich voor aan een meisje dat ik nog nooit had gezien. Maar ook dat weerhield me niet. Ik draaide Emiel om aan zijn schouder en pakte hem vast bij de kraag van zijn shirt.
    "Leuke avond gehad, Rostville?" Vroeg ik dreigend. "Weet je, mijn avond was best wel leuk, totdat mijn zusje huilend bij me aankwam.. Weet jij daar toevallig iets vanaf?" ik hield Emiel heel dicht bij mijn hoofd en hield zijn kraag heel stevig vast. "Je weet dat Svetlana niet zoals de meeste meisjes is, beter blijf je bij haar uit de buurt in het vervolg." Ik liet Emiel los en was erg benieuwd naar zijn antwoord.

    13 juni 2016 - 18:25   darkurge is offline
    darkurge
    darkurge 3074

    Sasha Elena Draganov
    Hallestrom • Beater • Halfblood • Hallways • Gus
    “Where are my best friends?”




    Gus draaide zich om en keek me met een opgetrokken wenkbrauw aan. Ik ratelde maar door over mijn bezorgdheid over Gabi en Hem. Gelukkig wist hij me al snel gerust te stellen. "Geen zorgen Sas, er is niet gebeurt tussen Gabi en ik. Daarbij het is Gabi, ze zal vast ergens met een boek zitten." zei hij kalm.
    Hij had een punt, het was Gabriella! Misschien was ze gewoon al wat eerder opgestaan om de lessen voor te bereiden. Ik had moeten weten dat er niks gebeurd was... ik kende mijn vrienden toch wel beter dan dat. Gus had helemaal gelijk en ik werd weer wat rustiger.
    Gus leek echter niet meer zo rustig, hij keek om zich heen en nam me vervolgens apart. Alsof hij er verzekerd van wou zijn dat niemand ons gesprek zou horen.
    "Hoe was jouw avond gisteren eigenlijk? Ik had je de hele avond niet gezien?" vroeg hij met een zwak glimlachje op zijn gelaat.
    "Dat komt waarschijnlijk omdat ik eigenlijk de hele avond met Marcello ben geweest." vertelde ik Gus. "En laat ik het zo zeggen... ik heb zijn Braziliaanse roots niet alleen gemerkt op de dansvloer..." zei ik met een ondeugend glimlachje op mijn gezicht. "Ik ben wel vanochtend echt meteen weggegaan, dat is toch niet verkeerd? Ik weet niet of ik iets meer van hem wil snap je? Ik wou gewoon weg, naar jou en Gabi toe. Maar goed, verder is er eigenlijk weinig gebeurd." zei ik nonchalant. "Maar genoeg over mijn avond, aangezien dat wel een beetje is wat er gebeurd is... hoe was jouw avond? Wat heb jij uitgespookt, als het niet Gabi is?" vroeg ik Gus met een uitdagende lach op mijn gezicht.
    Hij had me niet voor niets apart genomen, dus ik was heel erg benieuwd wat onze ijskoning Gus had uitgespookt op het feest.

    [ bericht aangepast op 13 juni 2016 - 18:25 ]

    13 juni 2016 - 19:36   KIaus is offline
    KIaus
    KIaus 21035


    Vincent Milan Procházka
    Molokov || Fuck.

    Gelukkig was het meisje nog niet zo vies van me dat ze niet de deken aannam die ik haar aanreikte. Dat was hoopgevend, maar het maakte de situatie niet beter. Het was enorm ongemakkelijk, ik zag mijn boxer nergens liggen, het enige waarmee we ons bedekten waren dunne dekentjes, en nu de extase van de drank en de avond was verdwenen was het alleen ongemakkelijker dan het al was. En nu kwam het op praten aan. We moesten dit oplossen voor we onze eigen wegen zouden vervolgen. We zouden elkaar namelijk meer dan eens per week treffen, en dan moesten we op elkaar kunnen vertrouwen, en met dit tussen ons in kon dat nog niet. Ze maakte zich gemakkelijk, voor zover dat kon, terwijl er iets bij me begon te dagen. Ik was dan wel aan haar mijn maagdelijkheid verloren, maar de manier waarop veroorzaakte een golf van paniek die over me heen kwam. We hadden seks gehad, en het had heel goed gevoeld, maar we hadden het onbeschermd gedaan, wat betekende dat dit heel fout voor ons kon aflopen. Mijn ademhaling en hartslag waren enorm hoog. Ik moest echt rustig worden. We zouden praten, we moesten praten, ook hierover. Dit alles had impact op ons allebei, en als ze zwanger bleek te zijn nog wel meer dan we ooit zouden willen. We hadden het dan wel heel gezellig samen gehad, maar er speelde niets tussen ons. Ik opende mijn ogen en keek in die van haar, die dezelfde angst en paniek die in mijn ogen te zien waren weerspiegelde. "Dit was een enorme fout..." Pas toen ik het had gezegd, merkte ik hoe bot het was en dat ik het eigenlijk niet zo bedoelde. "Nee, dat kwam er verkeerd uit, sorry. Nuchter ben ik heel slecht met woorden." hakkelde ik voor ik echt begon te praten. "De avond was geen fout. Het was gezellig en ik ben echt heel blij dat je me niet alleen hebt laten zitten mokken tijdens het feest, maar we hebben dingen gedaan zonder na te denken onder invloed van overvloedige drank. Het was heel gezellig, en het zijn herrinderingen die ik niet erg vind om te houden, maar de uitkomst ervan kan de rest van onze toekomst bepalen. Er speelt niets tussen ons, en toch zou het kunnen dat we de rest van onze levens aan elkaar vast zitten." Ik zuchtte zacht en sloeg mijn ogen even neer. "Begrijp me niet verkeerd, het voelde geweldig en ik ben blij dat ik na zo'n fijne avond met een grappig en lief meisje als jij mijn maagdelijkheid ben verloren, maar deze situatie na dit alles is echt verschrikkelijk." Ik keek haar weer aan, wachtend op een antwoord van haar. Ik voelde me heel ongemakkelijk en opgelaten op het moment. Ik had geen idee wat ik in zo'n situatie moest doen, of hoe het nu tussen ons zat, want zelfs vrienden had ik niet erg veel. Ik was gewoon niet goed met mensen als ik mezelf onder controle had.

    Bowties were never Cooler

    13 juni 2016 - 23:30   KIaus is offline
    KIaus
    KIaus 21035


    Svetlana Irina Volkov
    Ranaulph || This guy's weird, maybe even crazy, but I'll give him a chance
    Zijn glimlach was vriendelijk, maar zijn ogen waren anders, vreemd, in elk geval niet zo vriendelijk als hij probeerde te doen voorkomen. Misschien had hij moeite met Russisch. Er waren hier ook jongeren uit Scandinavië, die vaak moeite met de taal hadden die veel van de jongeren uit de rest van Oost Europa en de voormalige USSR bijna allemaal spraken. Ik nam zijn hand aan toen hij die uitstak en schudde hem zelfverzekerd. Iedereen zei altijd dat ik handen schudde als een vent. Ik wist niet of dat goed of slecht was, maar ik hield er zelf niet van om een slap handje te krijgen, dus gaf het zelf ook niet. "Svetlana." Mijn Russische accent was dik, al sprak ik zelf ook Fins en mondjesmaats Zweeds, omdat mijn ouderlijk uit zo'n 20 kilometer van de Finse grens ligt en die twee talen daar worden gesproken. Ik liet zijn hand weer los en luisterde naar zijn woorden, terwijl ik mijn ogen op hem hield. Hij zag er apart uit, of hij niet uit de buurt kwam, wat ook zo was. Hij sprak Zweeds, iets wat mij moeite kostte om te volgen, maar het lukte redelijk. Ik haalde mijn schouders op bij zijn woorden. "Meestal kopt het wel, volgens mij." Mijn Zweeds was wankel, maar volgens mij lukte het me aardig, hoe zwaar mijn Russische accent ook was. "Ik kan je het kasteel en je Common Room laten zien, als je wil. Je zit denk ik in Hallestrom, zelf zit ik in Ranaulph, maar goed. Als je het niet wil, kan ik je ook gewoon met rust laten." Ik wilde mezelf niet opdringen, want er was niets irritanter dan iemand die zich opdrong en geen hint kon nemen. Ik plukte wat ongemakkelijk aan mijn haren en streek mijn uniform glad. Ik was blij dat ik mijn jurk had omgewisseld voor mijn uniform. Zo voelde ik me toch wat veiliger, alsof er een schuilmuurtje tussen ons stond. Zo was het iets minder persoonlijk en dat vond ik fijn. Ik kende de jongen helemaal niet en was, zeker nu al deze rotzooi met Emiel was gebeurt, erg terughoudend naar alle jongens die niet aan mij gerelateerd waren. Hij was anders, vreemd, extravagant, zoals de jongens bij het schaatsen. Die waren ook zo. Ik vroeg me eigenlijk ook wel af of hij ook zou schaatsen, of iets anders. Ik wilde straks nog wel met Dimitri praten, want ik had hem gister niet goed behandeld, al geloofde ik hem nogsteeds niet. Emiel was mijn beste vriend. Ik wist niet of dat nogsteeds zo was, maar ik was bang om hem te confronteren en was zeker niet van plan om Dimitri te vragen om mee te gaan. Dan zou het vast alleen maar erger worden. Voor nu besloot ik me dus maar op deze jongen te richten, in plaats van op mijn problemen. Precies om het feit dat mijn vertrouwen was geschaad, knikte ik alleen lichtjes naar Nathaniel toen hij bij ons kwam staan. Hij was een goede gast, maar dat had ik van Emiel ook gedacht, en dat had me gebroken.

    [ bericht aangepast op 14 juni 2016 - 12:57 ]

    Bowties were never Cooler

    14 juni 2016 - 11:36   R3HAB is offline
    R3HAB
    R3HAB 12456

    Aaron Christian Løvik
    Hallestrom - Pure blood - Homoseksual
    'Sometimes memories sneak out of my eyes and roll down my cheecks.'


    Ondanks dat het meisje voor me net op een klein popje leek, had ze me een stevige handdruk gegeven. Iets wat ik wel kon waarderen. Mijn vader had altijd gezegd dat je een mens het best kon beoordelen door een handdruk. Een test die het meisje, Svetlana voor mij in geslaagd is, ook al stemde ze niet toe met mijn bewering.
    ‘Ik kan je het kasteel en je Common Room laten zien, als je wil. Je zit denk ik in Hallestrom, zelf zit ik in Ranaulph, maar goed. Als je het niet wil, kan ik je ook gewoon met rust laten.’ Ik schudden mijn hoofd bij haar vraag en de onzekerheid die er naar mijn mening gepaard mee ging. Het was amuserend om te zien hoe erg ze - iet wat hakkelend – haar best deed om in het Zweeds met mij te spreken. Ik besloot dan maar om het meisje een handje te helpen om in de taal te spreken van het land waar we beide in zaten. ‘Ik moet eerst naar de directeur maar het lijkt me leuk als…’ begon ik voor ik al gestoord werd doordat een onbekende stem mijn naam vragend uitsprak. Ik volgde mijn blik naar de stem van wie deze afkomstig was en vond een donkerharige jongen met bruine, maar warme ogen. Nathaniel. Althans dat is de enige jongen uit onze stad geweest die uit een tovenaarsfamilie kwam met een beetje verstand en hersens. Ik wist dat zijn achterlijke adoptiebroer van een Emiel ook een van deze kunsten georven had van zijn biologische ouders. Het idee dat een gedrocht als dat ook op deze school zou zitten maakte me abrupt misselijk. Echter niet van zenuwen maar walging. Misschien had ik ook wel geluk en had de jongen allang overdosis genomen ergens achter in de bosjes, waar niemand hem ooit zal vinden.
    ‘Jeetje man, wat doe jij hier nou, zeg me niet dat je je luxe leventje hebt opgegeven om in dit oud vermuft gebouw te gaan zitten.’ Zachtjes snoof ik door Nathaniels opmerking, hoewel dit voor het eerst sinds tijden oprecht positief was. ‘Ik snap het ook niet, maar ik denk hebben ze me hier heen gestuurd als laatste kans om deze school nog wat in leven te brengen, of tenminste kleur.’ Ik rolde even mijn ogen naar de jongen, die gepaard ging met een kleine grijns, waarbij ik hem toch in een omhelzing trok. Iets wat ik niet vaak bij mensen deed, maar ik had slechts positieve herinneringen aan de jongen. Nathaniel was dan ook ontzettend gegroeid in de jaren dat ik hem niet gezien had en zijn stem was ook veranderd. Toch had ik hem weten te herkennen aan zijn bruine kijkers en zijn houding. Op een of andere manier paste het gewoon bij het beeld dat ik vroeger van hem kende. Zachtjes liet ik mijn handen wat over de lichaam van de jongen gaan. Echter was ik middels zo professioneel geworden om het te doen lijken als iets normaals en niet als iets pervers. Voelen mocht altijd naar mijn mening, zeker als die persoon spieren had en je nog andere pluspunten nog niet gevonden had. Je moest natuurlijk wel weten wat voor vlees je in de kuip had. (wbw)
    Ik liet de jongen weer los en liet mijn hand nog even door mijn haar gaan terwijl ik de twee samen even in mij op nam. Ik vermoedde dat die twee elkaar kende, maar ik was er nog niet uit of dit als vrienden was of een relatie. Normaal was ik dan ook zo brutaal om dit te vragen, maar nu kende ik naast de twee personen en mijn ‘perfecte’ neefje niemand. Ik had dan ook al helemaal geen zin om de laatste tegen te komen gezien ik die niet meer gezien had sinds Emiel in de familie verklikt had dat ik homoseksueel was. Waarschijnlijk hebben ze me hier alleen naar toe gestuurd zodat Alex een oogje op me kon houden en alles door kon gaan klikken. Niet dat, dat me tegen zou houden om te zijn wie ik was en dat wist Alex hopelijk zelf ook, gezien ik altijd de dominantere van ons twee was geweest. Waarschijnlijk was Alex dan ook nog lang niet op. Ik wist dat hij altijd tijdens feesten tot laat op bleef en uitsliep. Ik vroeg me eigenlijk af waarom deze twee voor me al zo vroeg wakker waren. Misschien was het dan ook niet zo super leuk geweest. 'Wat zijn jullie trouwens vroeg op, viel het feest tegen?' vroeg ik dan ook nieuwsgierig. Ook al haatte ik de saaie schoolfeesten, ging ik er altijd heen, hoewel ik gister avond iets beters te doen had. Tijdens schoolfeesten gebeurde een hoop drama en kwamen er altijd een hoop roddels vrij. Iets wat me altijd interesseerde en waarin ik vaak het vuur daarin aanwakkerde om mijn eigen profijt er uit te halen..

    [ bericht aangepast op 14 juni 2016 - 11:37 ]

    When I taste Tequila, Baby, I still see ya

    14 juni 2016 - 19:44   Innsaei is offline
    Innsaei
    Innsaei 5369





    Hij was wel benieuwd hoe zijn vrienden het feest hadden ervaren, en dit nieuwe meisje dus, maar over zijn eigen ervaring zweeg hij liever. Die was namelijk, niet geheel, maar voornamelijk negatief. Eigenlijk vreemd hoe makkelijk je een relatie kon verpesten, terwijl het een aanzienlijke tijd kostte om deze op te bouwen. Hij nam een slok van zijn koffie. "Ik heb leuk kunnen dansen en toen heb ik Ash ontmoet, die blijkbaar houdt van het inbreken in tentjes." Hij glimlachte even en keek naar Ash. ‘Daar is hij wel het type voor inderdaad’ voegde hij aan Gail haar opmerking toe.

    "Mijn avond was eerst niet al te boeiend tot ik dus inderdaad besloot om in een paar tentjes te gaan kijken. Gail viel zo op, ik kon haar niet aan me voorbij laten gaan." Hij knikte en keek even met een glimlach naar het stel. ‘Ik zie al dat jullie het goed met elkaar kunnen vinden ja’ bedoelde hij daar verder niets mee. Ze leken gewoon het goed met elkaar te kunnen vinden, kon hij uit hun houding en manier van praten. En het was altijd goed om nieuwe mensen te ontmoeten, dat was iets wat hij ook vond.

    "Maar volgens mij zijn er wel meer nieuwe leerlingen, jou ook al opgevallen?" Heel even ging Emiel zijn blik kort door de zaal. ‘Hmm ja, lijkt wel zo’ zei hij. Misschien was het inderdaad zo dat er meer leerlingen bij waren gekomen, maar heel veel boeide het hem nu niet. Tijdens de lessen zou je ze wel kunnen leren kennen. "Maar verder was onze avond niet al te bijzonder, we hadden bovendien allebei ook geen date ofzo. Maar jij daarentegen... hoe was jouw avond oude charmeur? Beetje die Svetlana versierd?" Hij glimlachte. De vraag die hij liever niet gesteld kreeg. Die uiteraard wel gesteld werd, want het was onvermijdelijk. ‘Het was gezellig’ zei hij. Hij was maar al te goed in liegen dus dit ging hem ook gemakkelijk af. Al vertelde hij liever altijd de waarheid, hij had geen zin om nu hier aan de eettafel, waar iedereen bij was, over dat gedoetje te gaan zitten praten. Dan zette hij liever gewoon een glimlach op en deed hij alsof er niets aan de hand was.

    Echter leken de goden er vandaag anders over te denken. Zij waren in ieder geval vandaag niet aan zijn hand. Want net toen hij weer een tweede slok van zijn koffie wilde nemen werd hij gestoord door iemand achter hem. Iemand pakte hem vast bij de kraag van zijn hoodie, iets wat ontzettend irritant was. Niet alleen omdat hij brak was, maar zoiets zou hij gewoonlijk ook al geïrriteerd van opkijken, wat nu dus ook gebeurde. Hij had meteen de koffie neergezet en zich half omgedraaid zodat hij recht in het gezicht van de persoon kon kijken die zo nodig hem nu moest storen. "Leuke avond gehad, Rostville?" Hij zei maar niets, maar keek de persoon al snel met een ijzige blik aan. Zijn lichte blauwgrijze ogen konden heel vriendelijk kijken, maar ook zo kil zijn als een bevroren ijspegel. Want vriendelijkheid had hij niet over voor Dimitri, die zomaar begonnen was met dreigend spreken en blijkbaar het nodig vond om hem vast te houden. Alsof hij anders er vandoor zou rennen. “Je hoeft me niet vast te houden hoor, of ben je soms bang dat ik ervandoor ren?” zei hij dan ook droogjes. Dimitri leek heel wat te zeggen te hebben. "Weet je, mijn avond was best wel leuk, totdat mijn zusje huilend bij me aankwam.. Weet jij daar toevallig iets vanaf?" Het interesseerde hem geen flikker hoe Dimitri zijn avond was geweest. En hij zou zich ook niet met de zijne moeten bemoeien. Hij leek het nodig te vinden om nog meer woorden te verspillen over een kwestie waar hij niets mee te maken had. “Je weet dat Svetlana niet zoals de meeste meisjes is, beter blijf je bij haar uit de buurt in het vervolg."

    Als hij hem niet snel losgelaten had, wat hij gelukkig wel gedaan had, had hij zeker weten nu een mep in zijn gezicht gekregen. Hij was hier namelijk niet van gediend en het kon hem niets schelen dat hij hier tussen al deze mensen Dimitri zou slaan. Al hield hij het liever decent. Hij keek de jongen strak aan. “Ik weet niet of je antwoord wilt hebben op een retorische vraag, maar jij hebt helemaal niets met die kwestie te maken en je weet er ook niets vanaf, gezien je er niet bij was” “Bovendien heeft je zusje, net zoals de meeste meisjes, een mond dus kan ze ook best naar mij toe komen om erover te praten” Een beter antwoord zou Dimitri, bemoeizuchtige broer, niet krijgen. Het was toch belachelijk dat Dimitri hier aan zijn hoofd ging zitten zeuren over Svetlana? Hij behandelde hem daarbij alsof hij zijn jongere zusje net verkracht had, terwijl dat alles behalve het geval was. Zelf ging hij ook niet tussen de zaakjes van Nathaniel zitten, dus hij begreep ook niet waarom Dimitri zo nodig hier voor hem in plaats van Svetlana moest gaan staan. Hij nam rustig een slokje van zijn koffie voordat hij nog even een opmerking maakte, wat hij gewoonweg niet kon laten.
    “Je hoeft niet zo als een opgewonden standje te reageren" "Zie nou hoe gespannen je erbij staat. Al die paranoia doet je geen goed” Hij liet zijn blik van de jongen vandaan glijden, om zich niet meer op hem te richten, maar zijn koffie en de mensen waarmee hij zat. Hij gunde hem namelijk geen enkele aandacht meer.

    [ bericht aangepast op 14 juni 2016 - 20:12 ]

    Aan niets denken is ook denken.

    14 juni 2016 - 21:56   Ken_ is online
    Ken_
    Ken_ 18290


    Manuello Ezequiel Alvaréz
    halfbloed { Molokov





    Slaperig mompelde Zuus :'nog een paar minuutjes' waarop ze haar weer in een bolletje rolde en door sliep. Echter leken mijn kusjes toch goed genoeg om haar wakker te krijgen want ze werd na even weer wakker en keek even kort om zich heen, waardoor ik even speels grijnsde naar mijn meisje. "Hey," begroette ze me eens ze besefte waar we waren en ik knuffelde haar dan ook terug en hield haar dicht tegen me aan. Haar hese stem bezorgde me kippenvel en was zo aantrekkelijk op één of andere manier. "Hmm, denk je niet dat we nog éven door kunnen slapen? Ik ben echt moe." lachte ze dan half moe en nadenkend wreef ik over haar middel heen. "Hmmm, maar hoe kan ik nou van je genieten als je ligt te snurken." vroeg ik plagend en begon haar wat te kietelen zodat ze zeker wakker zou worden. "Slaapkopje." grinnikte ik waarna ik een kus op haar wang drukte en mijn handen liefkozend door haar haren liet gaan. Nee stilzitten kon ik echt niet, en ik was overduidelijk dan ook een ochtend mens dan een avondmens. "Ik kleed me even om okay?" vroeg ik haar dan waarna ik nog even mijn lippen in haar nek drukte en me vervolgens naar mijn kleding toekroop en gewoon begon met mijn broek aan te doen. Zo meteen zou ik wel een douche kunnen gebruiken en zou ik deze kostuumbroek omwisselen voor een comfortabele sweatpants.








    August Felix Björk
    Volbloed T Hallestrom




    Meteen wist Sasha rustiger te worden van mijn woorden en leek te beseffen dat ik hoogstwaarschijnlijk wel gelijk had. "Dat komt waarschijnlijk omdat ik eigenlijk de hele avond met Marcello ben geweest." vertelde ze me waarop ik even knikte en verder luisterde naar de dame "En laat ik het zo zeggen... ik heb zijn Braziliaanse roots niet alleen gemerkt op de dansvloer..." een ondeugend glimlachje verscheen rond haar volle lippen waarop ik even geamuseerd naar de Russische keek die duidelijk een erg fijne avond achter de rug had. "Ik ben wel vanochtend echt meteen weggegaan, dat is toch niet verkeerd? Ik weet niet of ik iets meer van hem wil snap je? Ik wou gewoon weg, naar jou en Gabi toe. Maar goed, verder is er eigenlijk weinig gebeurd." zei ze nonchalant en ik ook haalde koeltjes mijn schouders op, als iets niet serieus was dan ging ik er ook vaak zo snel mogelijk vandoor. Daarom juist dat ik wilde avonden vaak geen probleem vond en natuurlijk had ik al vaker iets met vrouwen en mannen gedaan, maar nu was dit toch een stuk anders. Alsof ik wist dat Dimitri mijn hele leven kon veranderen.
    "Maar genoeg over mijn avond, aangezien dat wel een beetje is wat er gebeurd is... hoe was jouw avond? Wat heb jij uitgespookt, als het niet Gabi is?" vroeg ze me met een uitdagende blik en hoewel ik voorbereid was op deze vraag wist Sasha -als een van de weinigen, zoals Gabi- mijn koele masker weer te breken. Een zachte zucht verliet mijn volle lippen en ik liet een hand door mijn witte haren gaan. "Als ik echt van nul moet beginnen, dan zitten we hier nog even." begon ik koeltjes en leunde tegen de muur aan voordat ik mijn verhaal begon. " Na mijn eerste dans met Gabriella, 'stal' Alex haar even van me. Erg blij was ik hier niet mee, maar liet de jongen doen." de woorden gingen nu rustig over mijn lippen terwijl ik zelf alles goed op een rijtje zette.
    "Dus ik besloot even een luchtje te scheppen en nou ja botste tegen iemand aan en... Nou... Je weet dat ik al eens heb verteld over die jongen op de trein... Volkov." meteen zodra ik over de jongen zat te denken hakkelde ik meteen over mijn woorden en voelde mijn wangen weer rood worden. Het was vreselijk maar het gevoel was zo...zo... Fijn op een verkeerde manier. "Laten we zeggen dat ik de jongen nog net niet besprongen heb nadat ik een goede halve fles wodka binnen had." een gefrustreerde zucht verliet mijn lippen en even wreef ik over mijn voorhoofd wat deels door mijn kater kwam.
    " Het is gewoon niet zoals anders, gewoonlijk is dat gewoon even genieten en er dan nooit meer wat van horen maar nu.... Ik ... Die jongen wil gewoon niet uit mijn hoofd. Ik voel me onstabiel en enorm onzeker." het laatste kwam erg mompelend over mijn lippen. "Ik haat dit gevoel zo erg, maar voel me ook zo goed bij hem. En gisteren leek dit wederzijds te zijn, god Sas wat moet ik nou."








    Nathaniel Finley Bakker
    Volbloed T Renaulp





    Het duurde niet lang of Aaron leek me te herkennen en snoof even op mijn opmerking, wat me amuseerde. Het was fijn de jongen op te stangen zo lang het niet al te kwetsend over kwam en daarbij wist deze jongen dat wel te verwerken. Hij was nu eenmaal één van de grootste Bitch queens dat ik kende maar dat vond ik dan ook juist het fijnste aan Aaron. Altijd al de bazige -goed geklede- jongen en nog steeds geen enkele spierwitte haar was de jongen veranderd.
    ‘Ik snap het ook niet, maar ik denk hebben ze me hier heen gestuurd als laatste kans om deze school nog wat in leven te brengen, of tenminste kleur.’ grijnsde de jongen na even dramatisch met zijn ogen gerold te hebben wat me even sarcastisch deed lachen, voordat ik hem een 'bro-hug' terug haf. "Zolang je niet alle hangen roze schildert kan ik er mee leven." was mijn opmerking hierop waarna ik hem losliet en even naar Svetla glimlachte. Ze had me enkel een kort knikje gegund, wat ik erg spijtig vond gezien ze vaak altijd een vriendelijke begroeting haf, maar ik denk dat het wel duidelijk was dat dit niet enkel door mij zou geweest zijn.
    'Wat zijn jullie trouwens vroeg op, viel het feest tegen?' vroeg Aaron ons beiden nieuwsgierig en kort blikte ik dan ook naar Svetla. Het enige wat ik nu wel zeker wist is dat die twee een 'anti- Emielclub' konden starten als ze wilden. Van Svetla wist haast heel de school deze reden nu wel, van Aaron had ik het nooit echt geweten waarop hij een afkeer had op mijn adoptie broertje, maar dat waren mijn zaken niet. En uit deze van Emiel bleef ik wijselijk totdat de jongen mij hulp echt nodig had. " Geen alcohol is voor mij geen feestje." zei ik droogjes, het woord 'date' eruit laten uit respect voor het meisje. "Daarom dus dat ik opweg was naar de stallen om me ergens mee bezig te gaan houden." zei ik simpel en haalde mijn schouders op. "Maar hey, ben je al in een richting verdeeld?" vroeg ik hem maar.

    [ bericht aangepast op 14 juni 2016 - 21:56 ]

    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH




Index RPG Actieve Topics Zoek