[RPG • 200 • Speeltopic 2] Durmstrang Insitute - Speeltopics

Index RPG Actieve Topics Zoek
  • 27 maart 2016 - 18:08   EASE is offline
    EASE
    EASE 14238

    D U R M S T R A N G      I N S T I T U T E
    Rollentopic
    Praattopic
    Praattopic 2
    Speeltopic 2

    STORY
    Durmstrang Institute, 2014. De school richt zich nog altijd wat op de duistere magie, maar een stuk minder dan vroeger. Muggleborns worden echter nog altijd niet toegelaten op Durmstrang, en de school heeft een duidelijke voorkeur voor Purebloods. Toch is de school een stuk toegankelijker dan hij vroeger was. Sinds enkele decennia is Durmstrang over gegaan op het indelen van zijn studenten in afdelingen. Dit omdat ze, na weer meer contact gehad te hebben met Hogwarts, het gevoel hadden zo beter overzicht te kunnen houden over de leerlingen en hen beter naar wens dingen konden leren. Leerlingen krijgen hun eerste twee jaar op Durmstrang de kans om zich beter te ontwikkelen, en worden aan het begin van hun derde leerjaar gesorteerd in een van de vier afdelingen. Aan het einde van ieder jaar moet iedereen naast zijn examens een andere grote test begaan, waarin gekeken word of zij nog wel het best passen bij de afdeling waar ze dat jaar in hebben gezeten. Hoewel het nauwelijks voorkomt, veranderen sommige leerlingen dus van afdeling. Op het moment van het RPG volgen we leerlingen in hun zevende jaar, wat voor de meerderheid van deze leerlingen hun voorexamen jaar is.

    HOUSES
    Credits
    • Hallestrom
    (Colors: Navy Blue & Red, Animal: Eurasian Lynx, Traits: Intelligence & Loyalty) Opinionated, but open to suggestion. These fair few are of the brightest and most inquisitive. They seek knowledge, and respect intelligence. However as students of Durmstrang their chosen paths are still often dark in nature, and the knowledge they truly thirst for is that which no others have found before and the power that comes with it. Their loyalty may be favoured in many situations, but they can be somewhat selfish friends at times, and hard masters to work for as they also command complete loyalty and respect from those around them.
    • Molokov
    (Colors: Burned Orange & Black, Animal: Black Bear, Traits: Strength & Endurance) Of great strength, comes great power. The ability to endure whatever is thrown at them, and still hold their heads high. They value not only physical or magical strength, but also inner strength. Many Molokovs rely only on these things and blunder into situations without thinking, and learning to also appreciate mental strength sometimes proves difficult. Molokovs can be bullies, and make excellent henchmen. Hallestroms in particular occasionally think of them as stupid, but this is by no means always the case.
    • Ranaulph
    (Colors: Steel Grey & Lime, Animal: Grey Wolf, Traits: Cunning & Bravery) Valiant and chivalrous - for Durmstrang students - those in this house enjoy a challenge. Daring and sly, they rarely back down even from the toughest opponent. And quite a lot of the time they win. But it is often with the aid of copious and outrageous cheating. A good Ranaulph will learn to successfully conceal this deceit. But those who know this house will always be aware of it, even if there is no proof. Charming on the outside, they are often rather talented individuals, and occasionally they are exceptionally talented. but their rash actions can lead them into trouble later on.
    • Rhoswen
    (Colors: Purple & Gold, Animal: Osprey, Traits: Integrity & Perseverance) Rhoswens do what they set their minds to no matter the consequence - and what they do always benefits them in some way. The word "impossible" is not a part of their vocabulary. They are determined to remain true to themselves, rarely choosing to voluntarily follow another unless it serves part of a long term plan. When questioned, their integrity holds true, lying is not tolerated. They are proud of their achievements and as a general rule do not particularly care about hiding mistakes unless doing so is essential. They can be very blunt, and usually have a few amusing insults ready for use at any time. Rhoswens are experts at twisting things to their own advantage.

    OTHER INFORMATION
    • Vakken en Lessen
    Durmstrang heeft een groot vakkenpakket, met veel keus, maar ook redelijk wat verplichte vakken. Leerlingen zitten tot en met hun vierde leerjaar vast aan een bepaald vakkenpakket zonder keus. In het begin van het vijfde jaar zullen zij minimaal twee extra vakken moeten kiezen naast de verplichte. Het maximum wat betreft keuzevakken ligt op 5, op deze manier probeert de schoolleiding van Durmstrang er voor te zorgen dat leerlingen niet te veel doen, en ook wat vrije tijd overhouden. In totaal heeft een leerling op Durmstrang keuze uit een tiental vakken naast de zes verplichte vakken.
    • Lijst met vakken voor het 5e, 6e, 7e, en 8e jaar
    [V] Charms
    [V] Dark Arts*
    [V] History of Magic [HoM]
    [V] Transfiguration
    [V] Potions
    [K] Astronomy
    [K] Quidditch**/****
    [K] Sports***/****
    [K] Care of Magical Creatures [CoMC]
    [K] Arithmancy
    [K] Divination
    [K] Studie of Ancient Runes [SoAR]
    [K] Music****
    [K] Art****
    [K] Ghoul Studies
    * Bij Dark Arts wordt zowel de geschiedenis van de Dark Arts, de uitvoering en de verdediging behandeld.
    ** Enkel leerlingen die Quidditch volgen mogen in het Quidditch-team voor de bovenbouw zitten.
    *** Bij Sports wordt gericht op individuele sporten. De leerlingen die dit volgen zullen ook wedstrijden hebben, zowel onderling als uitjes naar de muggle-wereld om hier wedstrijden te hebben. Dit zijn sporten waar geen magie bij nodig is, en waar het dan ook verboden is om gebruik van magische hulpmiddelen (spreuken, toverdrankjes, etc.) te maken. Leerlingen richten zich binnen dit vak vaak nog op een sport, om hier meer en beter in te trainen. Eenmaal in de week is er een gezamenlijke les, en twee keer in de week wordt er specifiek getraind. Natuurlijk mogen de fanatiekelingen, in overleg met het schoolbestuur en de leerkracht, ook vaker trainen. Er wordt binnen Sports gericht op Atletiek, Zwemmen, Paardensport, Boogschieten, Roeien en Wielersport.
    **** Een leerling mag enkel een van deze vakken als extra vak hebben. Als een leerling wenst meerdere van deze vakken te kiezen, dient zij bij een tweede ook een derde keuzevak te kiezen, en bij een derde van deze vakken, een vierde keuzevak.
    • Rooster


    • Quidditch
    Ook op Durmstrang wordt er natuurlijk Quidditch gespeeld, in twee verschillende klassen weliswaar. De onderste klasse is voor de onderbouw (1e - 4e Leerjaar), en de bovenste klasse voor de bovenbouw (5e - 8e Leerjaar). Enkel leerlingen die ook Quidditch volgen, mogen onderdeel nemen in de Quidditch teams in de bovenbouw. Voor ieder afdeling is er een team, maar wanneer een afdeling te weinig leerlingen heeft wordt dit of aangevuld met de bete leerlingen van die afdeling (of eerste/tweede leerjaar) uit de onderbouw, of met leerlingen uit andere afdelingen. Iedere maand is er voor beide klassen een wedstrijd, uitgezonderd van de eerste twee maanden school. Na afloop van de laatste wedstrijd wordt het eindklassement bekend gemaakt, en de winnende afdeling wint de Quidditch-beker van dat jaar.
    • Hallestrom
    Captain —
    Chaser —
    Chaser —
    Chaser —
    Beater —
    Beater —
    Keeper — Oliver Amaro Delray
    Seeker —

    • Molokov
    Captain — Vincent Milan Procházka
    Chaser — Zuzana Ružicka
    Chaser —
    Chaser —
    Beater —Manuello Ezequiel Alvaréz
    Beater —
    Keeper — Vincent Milan Procházka
    Seeker — Claudai Ružicka

    • Ranaulph
    Captain — Dimitri Viktor Volkov
    Chaser — Dimitri Viktor Volkov
    Chaser —
    Chaser —
    Beater —
    Beater —
    Keeper —
    Seeker —Iza Afina Caterina Dascu


    • Rhoswen
    Captain — (Loten?)
    Chaser — Alexander Stoyan Lyuben
    Chaser —Erika Isole Falker
    Chaser —
    Beater —Vyara Kaven Rumaneck
    Beater —
    Keeper —
    Seeker — Sara Tali Herbovitz

    • Nationaliteiten
    Leerlingen van Durmstrang komen voornamelijk uit Scandinavië en Oost-Europa, al zijn er ook uitzonderingen van leerlingen uit Noord-West Europa en enkele leerlingen uit het middenoosten.

    • Leerjaren en Schooljaar
    Op Durmstrang volgen de leerlingen acht jaar aan onderwijs, en wanneer zij deze succesvol afsluiten heeft bijna elke leerling de kans op een studiebeurs of een gedeeltelijke betaling voor een opleiding. De eerste twee leerjaren zijn leerlingen nog niet ingedeeld in een afdeling, en tot en met het vierde leerjaar hebben zij een vast vakkenpakket. Vanaf het vijfde kiezen zij vakken, die zij tot hun examen zullen moeten volgen, behalve wanneer zij meer dan twee keuzevakken hebben. Wanneer dit het geval is, mag de leerling een van zijn of haar keuzevakken tot en met het zevende leerjaar laten vallen. Het schooljaar begint op de laatste maandag van augustus, en op twee dagen hiervoor vertrekken de leerlingen al naar Durmstrang. Leerlingen krijgen in mei van het jaar dat zij elf worden een brief dat zij zijn toegelaten op Durmstrang, en zullen dat jaar dan ook hun eerste schooljaar starten. Het schooljaar loopt tot en met de laatste vrijdag van juni, en tussen elk schooljaar zit dus telkens ongeveer twee maanden aan zomervakantie. Tussendoor is er natuurlijk de Kerstvakantie, maar ook nog vier andere vrije weken en natuurlijk een aantal vrije dagen/middagen.

    • Schoolregels
    — Tijdens lesuren duurt het schooluniform ten allen tijden gedragen te worden.
    — Vernieling van andermans bezittingen is niet toegestaan.
    — Het pesten of vernederen van wie dan ook is verboden.
    — Alle lessen dienen gevolgd te worden, tenzij je een goedgekeurde reden hebt.
    — Meisjes en jongens mogen niet bij elkaar in de dorms komen
    — Iedere avond worden de dorms gecheckt, is iedereen er, en zijn er geen meiden bij de jongens/andersom? Als jij niet aanwezig bent, volgen er maatregelen.
    — Wees op tijd bij lessen en Quidditch wedstrijden.
    — Aanwezigheid bij Quidditch wedstrijden is voor iedereen verplicht.
    — Muggle-voorwerpen zoals moderne technologie, dienen niet meegebracht te worden, deze zullen toch niet werken.


    • Dorms
    Iedere Durmstrang afdeling heeft zijn eigen Dorms, hier kunnen de leerlingen na de lessen rondhangen, huiswerk maken, en natuurlijk zijn hier ook hun slaapzalen en badkamers. Leerlingen van andere afdelingen kunnen in principe niet in de Dorm van een andere afdeling komen, gezien deze beschermd is met een wachtwoord. Iedere maand veranderd het wachtwoord.
    • Hallestrom
    De Hallestrom Dorm bevind zich op de derde verdieping van het kasteel, achter een grote houten deur met daar de naam van de afdeling op. Momenteel is het wachtwoord Wisdom and Knowledge are not completely the same. Hallestroms' slaapzalen zijn verdeeld per leerjaar en sekse. De bovenbouw slaapt aan de rechterkant van de zitkamer, de onderbouw links. Bij beiden is het zo dat de meiden het dichts bij de deur naar de zitkamer slapen, en de jongens meer naar achter.
    • Molokov
    Molokov's Dorm ligt vlak naast de eetzaal van de school, verborgen achter een simpele deur als ieder ander. De jongere leerlingen van andere afdelingen vragen zich dan ook dikwijls af waar de Molokov Dorm is. De Dorm neemt twee verdiepingen in beslag, en heeft dan ook op de tweede verdieping van de school een deur. Ook deze valt nauwelijks op. Het wachtwoord is momenteel We may be Reckless, but we create the best stories of all.De slaapzalen voor de meiden bevinden zich op de tweede verdieping, die van de jongens op de begane grond, samen met de zitkamer.
    • Ranaulph
    De Ranaulph Dorm bevind zich tegenover die van Rhoswen. Dit komt omdat, voordat Durmstrang de afdelingen invoerde, er op deze plekken ook twee slaapzalen tegenover elkaar waren, en het schoolbestuur het onzin vond om die ruimte niet te gebruiken. Het wachtwoord is Succes, even with cheating, remains succes. Ranaulph heeft twee grote slaapzalen, waar alle leerjaren door elkaar slapen. Jongens en meiden wel gescheiden.
    • Rhoswen
    Rhoswen's Dorm is tegenover Ranaulph, en heeft een grote Visarend op de deur geschilderd. De Dorm is strategisch opgedeeld, met slaapzalen ingedeeld in leeftijd. Jongens hebben altijd de linker slaapzaal, en de meiden de rechter. De onderbouw slaapt het verst van de zitkamer af, zodat zij niet gewekt worden wanneer de oudere leerlingen naar bed gaan. Het wachtwoord is de vraag bij het antwoord wat luid Lydia and Simon, de vraag— het wachtwoord— is; Who were unable to stand eachother throughout their school life, but now have a baby?

    • Uniform
    Aangezien Durmstrang in een koud gebied staat, dragen de leerlingen altijd veel kleding. De hoofdkleur in het uniform is bruin of zwart, gecombineerd met wit en de afdelingskleuren. Vroeger was het Durmstrang uniform bruin met rood, maar sinds de komst van de afdelingen is dit veranderd. Leerlingen mogen zelf kiezen of zij een rok of broek dragen, maar deze moet altijd egaal van kleur (zwart of bruin) zijn, en er mogen geen gaten in zitten. Daarboven dragen de leerlingen een witte blouse met lange mouwen en een blazer, gevoerd met de hoofdkleur van hun afdeling, en met de buitenkant de andere kleur. Zo kunnen Hallestroms rode blazers met donkerblauwe voering dragen, of donkerblauwe blazer met rode voering. Voor buiten krijgt iedereen een mantel en een dikke winterjas. Ook krijgt iedereen een bontmuts en sjaal, en moeten de leerlingen in de winter stevige laarzen of winterschoenen dragen, waar zij in de zomer, lente en herfst ook hakken, open schoenen, en dunne sneakers mogen dragen.
    Mocht een leerling de dresscode niet volgen, dan krijgt deze een waarschuwing.

    • Huisdieren
    Op Durmstrang staan huisdieren niet hoog in de lijst met prioriteiten, maar zijn ze wel toegestaan. Studenten mogen uilen, padden, katten, ratten en paarden (wanneer zij zich focussen op paardensport en het vak sport hebben) meenemen naar de school, mits zij deze goed verzorgen.

    • Kasteel en omgeving
    Durmstrang's kasteel is oud, en heeft drie verdiepingen. Het kasteel heeft naast het hoofdgebouw een astronomietoren, een uilentoren en ligt naast een groot bos, een groot meer en ver verwijderd van de eerste muggle-beschaving. Wanneer de leerlingen van school weggaan of aankomen, gebeurt dit via een boot. Op school aankomen aan het begin van ieder jaar vergaat ook zo. De leerlingen stappen in de buurt van hun woonplaats op de trein/auto/bus/vliegtuig/whatever, en lopen het laatste stuk naar het meer, waar zij opgepikt zullen worden door de boot. Naast het kasteel bevinden zich ook verscheiden sportaccommodaties, waar de leerlingen die het vak sport volgen, dan ook les hebben en trainen. Naast de sportaccommodaties bevind zich het quidditchveld.

    • Cijfers, toetsen en essays
    Op Durmstrang wordt educatie in een hoog vaandel gezet, wat logisch is voor een school. Leerlingen mogen per week maximaal een toets hebben voor een verplicht vak, en een voor een keuzevak. Dit zodat de leerlingen goed de tijd hebben om te leren, en om ook dingen te doen aan hun andere vakken. Essays en Opdrachten voor een cijfer mogen echter zo veel gegeven worden als leraren willen, al moet het wel nut hebben. Cijfers worden gegeven op een schaal van 100%. Wanneer een leerling lager dan 65% haalt voor een essay of andere opdracht, wordt dit als onvoldoende beschouwd. Voor toetsen ligt dit op 60%. Wanneer een leerling lagen dan 65% staat als gemiddelde, is er een mogelijkheid dat hij of zij aan het eind van het jaar zijn examens niet mag maken totdat hij of zij zijn cijfers ophaalt door het herkansen van toetsen, maken van extra essays, etc. Wanneer een leerling zijn examens niet maakt, blijft hij automatisch zitten. Wanneer een leerling voor zijn examens minder dan een 65% overall-score haalt, mag hij of zij nog herkansen, maar wanneer de overall-score onder de 50% ligt, blijft hij of zij ook zitten. Wanneer een leerling zijn herkansingen faalt, blijft hij of zij ook zitten.




    CHARACTERS
    Naam — Faceclaim — User — Pagina
    [Girls/Boys: 10/10]
    Hallestrom [2/2]
    • Eleanore Ingrid Novak — ? — MaIfoys — 1.4
    • Gabriëla Antansia Rozycha — Kristina Bazan — Philip — 1.8
    •

    • Oliver Amaro Delray — Lucky Blue Smith — Poppys — 1.2
    • August Felix Björk — ? — Raccoon — 1.6
    •

    Molokov [3/4]
    • Zuzana Ružicka — Ebba Zingmark — Deamus — 1.4
    • Claudai Ružicka — Ebba Zingmark — Necessity — 1.6
    • Natalya Alissa Ivanov — Alycia Debnam Carey — Clarik — 1.9

    • Vincent Milan Procházka — ? — MikeGClifford — 1.2
    • Marcello Aloisio Alvaréz — Marcio Patriota — Malfoys — 1.8
    • Manuello Ezequiel Alvaréz — ? — Raccoon — 1.8
    • ? — ? — Probie — ?

    Rhoswen [3/2]
    • Sara Tali Herbovitz — Imaan Hammam — Tiva — 1.3
    • Erika Isole Falker — Katherine McNamara — Clarik — 1.8
    • Vyara Kaven Rumaneck — ? — Morgen — 1.8

    • Alexander Stoyan Lyuben — Francisco Lachowski — Necessity — 1.4
    • Emiel Elijah Rostville — ? — Florentina — 1.7
    •

    Ranaulph [2/2]
    • Mae Nicola Mickelson — ? — caIypso — 1.7
    • Iza Afina Caterina Dascu — Lodovica Comello — sandordinja — 1.7
    •

    • Dimitri Viktor Volkov — ? — calice — 1.3
    • Adrian Andrej Nordheim — Alexander Koch — Solemnly — 1.9
    •

    [justify]RULES
    • Schrijf minimaal 200 woorden, naam, codes etc is uitgezonderd!
    • De Huisregels van Quizlet gelden uiteraard ook hier.
    • Posts dienen geschreven te worden in correct Nederlands.
    • 16+ (sex, extreem geweld, etc) is toegestaan, maar meld dit wel even aan de bovenkant van je post, in het rood.
    • Enkel ik (Remarkeyable) maken nieuwe topics, tenzij anders vermeld.
    • Als je twee weken niet reageert, zal ik je een PB sturen. Als je een geldige reden hebt zal je niet uit de RPG gezet worden.
    • Als je niet meer met plezier meespeelt of niet meer mee wilt doen, meld je dan netjes af én schrijf nog minimaal een post over hoe je personage het gesprek af rond o.i.d.
    • Bespeel andermans personages niet zonder toestemming.


    HET BEGIN

    Datum en Tijd
    Maandag 1 september.
    We skippen door naar de volgende ochtend. Natuurlijk is het prima om nog even een avond post te schrijven, maar zorg dat dit niet langer wordt dan 1 post p.p. Je mag ook een deel avond en een deel ochtend schrijven, zo,lang je dit maar duidelijk aangeeft. Het is nu maandagochtend 1 september, 9:46. Er is deze dag gewoon les, maar de leerlingen hebben geen lesplichten, gezien de leraren ook wel snappen dat zij als bovenbouw zijnde het liefst uit zouden willen slapen en even een dagje rust zouden willen hebben. De lessen gaan dus wel gewoon door, maar de leerlingen zijn niet verplicht om te komen, enkel wanneer zij dit willen.

    [ bericht aangepast op 12 juni 2016 - 22:11 ]

    [ bericht aangepast door een moderator op 27 maart 2016 - 19:29 ]

    take me back to the basics and the simple life

    6 juni 2016 - 19:52   Necessity is offline
    Necessity
    Necessity 5622

    CLAUDAI      R U Ž I C K A
    “I stepped into the bookshop and breathed in that perfume of paper and magic that strangely no on had ever thought of bottling”
    Molokov – Seeker –Twin - Halfblood - Dress front/back


    Nog half in slaap draaide Claudai zich om, om zich nog dichter tegen het lichaam naast haar te nestelen. Een arm lag beschermend om haar heen en ze glimlachte slaperig. Plots realiseerde ze zich dat dit toch echt geen droom was en dat er echt iemand naast haar lag, en met een ruk schoot ze overeind. Haar hoofd was het niet echt met deze actie eens en bonsde alsof het door een paar flinke bludgers bewerkt was.
    Toen de eerste pijn was weggetrokken en alleen nog een bonzend, dof gevoel over was, kwam ze tot de conclusie dat het Vincent was die naast haar lag. Een hele naakte Vincent. Herinneringen aan de avond ervoor schoten door haar hoofd. Een feest dat gezellig begon, drank die begon te stromen en een vertrek richting een tentje samen.
    Nu pas drong het tot haar door dat Vincent niet de enige was die geen kleding meer droeg. Fuck. Alsjeblieft, bad ze in stilte. Laat er niks gebeurd zijn. Alsjeblieft.
    Zo zachtjes mogelijk probeerde ze Vincents arm – die op de een of andere manier nog steeds om haar heen lag – los te maken, terwijl ze met haar ogen haar jurk al zocht. Het was laf om zo weg te willen vluchten, dat wist zij ook wel, maar ze wist niet wat ze anders moest doen. Misschien zou dit allemaal maar een droom blijken te zijn als ze nu gewoon zou wegglippen en zou ze zich ervan kunnen overtuigen dat er echt niks tussen ze gebeurt was. Ze waren teamleden, Seeker en Captain bij Merlins baard! Dit was zo geen gepast gedrag voor ze!
    Zo zacht mogelijk probeerde ze haar jurk te pakken om zich aan te kleden, maar echt soepel ging het niet, aangezien ze daarvoor half over Vincent heen moest hangen en ze de ander niet wilde wekken. Deze hele situatie zou een stuk gecompliceerder worden als ook hij wakker zou zijn.


    The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

    6 juni 2016 - 21:27   KIaus is offline
    KIaus
    KIaus 21035


    Svetlana Irina Volkov
    Ranaulph || Sad, but better than yesterday
    Ik was Dimitri heel dankbaar dat hij me naar bed bracht, al bleef ik stil. Ik kon gewoon eigenlijk niets meer dan snikken tot ik uiteindelijk uitgeput in slaap was gevallen. Ik was verrassend uitgeslapen toen ik wakker werd. Ik had gedacht doodmoe wakker te worden, maar dat viel wel mee, ik voelde me alleen enorm leeg van binnen, alsof mijn torso compleet was ontdaan van mijn organen. Ik zuchtte zacht en klom uit mijn bed. Na een heerlijke lange warme douche, trok ik een van mijn favoriete jurkjes aan, een met een vrolijk bloemenpatroon die volgens mijn moeder net iets te kort was voor een degelijke dame. Toen bedacht ik me dat vandaag een schooldag was en verwisselde het voor mijn uniform, wat netjes op me lag te wachten. Ik borstelde mijn haar door en trok simpele veterschoentjes aan, voor in naar de eetzaal liep voor wat ontbijt. Ik pakte een bakje vruchtjes, voor ik naar het bordes liep om buiten in stilte mijn ontbijt op te eten. Ik zou de lessen vandaag mogen skippen, maar ik wist dat mijn ouders dat niet wilde, daarbij was mijn feest erg kort gebleven, dus ik had geen reden om niet te gaan. Net toen ik door de deuren wilde lopen, kwam er een jongen binnen die ik nog nooit had gezien. "Hey" zei ik zacht in het Russisch. Het was misschien niet de taal van dit land, maar de meesten hier spraken het wel, en ik had nog te veel aan mijn hoofd om niet in mijn moedertaal over te gaan. Ik stak een van de bessen in mijn mond met een vorkje en werkte het vlug weg. Ik was niet erg voorwaards normaal gesproken, maar ik was best nieuwsgierig naar de jongen. Ik kende namelijk de meeste mensen uit mijn jaar wel, en de meeste mensen van het jaar boven en onder dat van mij van gezicht. Hij was volgens mij van mijn leeftijd, maar ik kende hem niet. "Jou heb ik hier volgens mij niet vaker gezien." zei ik zacht. Ik hoopte dat hij me verstond, maar als hij de vraag niet wilde beantwoorden, kon hij deze ook negeren als hij wilde. Dan wist ik ook weer waar ik stond. Ik at rustig mijn ontbijt verder, wachtend op een reactie van de jongen.









    Vincent Milan Procházka
    Molokov || Fuck.

    Ik had heerlijk geslapen en gedroomd. Ik had gedroomd dat ik eindelijk mijn maagdelijkheid kwijt was geraakt na een heerlijke en gezellige avond. Het was alleen geen droom en daar kwam ik achter toen ik een warm iets naast me voelde bewegen. Ik sliep af en toe bij Stan, maar dit lichaam was een stuk minder harig en groot dan Stan was. Ik opende langzaam mijn ogen en zag Claudai naast me. Geschokt kneep ik mijn ogen weer dicht. Dit kon niet waar zijn. We hadden het wel gezellig gehad, maar ik had nooit gedacht dat dit ooit zou gebeuren. Het mocht gewoon niet. Ik was haar Captain, geen vriend en al helemaal geen relatiemateriaal, voor niemand eigenlijk. Langzaam kwamen er beelden terug van gister, en nog belangrijker gevoelens, de spanning, maar vooral ook de lol en de extase. Het maakte me eigenlijk alleen nog maar verwarder. Langzaam opende ik mijn ogen weer en zag haar over me heen hangen, nog altijd naakt. Heel voorzichtig legde ik mijn handen op haar flanken, met een blos van schaamte op mijn kaken. "Claudai? Kunnen we eerst praten voor je gaat?" Ik was teruggevallen in het Tsjechisch, een van mijn twee moedertalen, en degene waarvan ik wist dat zij het ook verstond. Nu was het niet dat ik een prater was, helemaal niet zelfs, maar we moesten de rest van het jaar met elkaar omgaan, we moesten samen een team vormen, en hoe minder ongemakkelijk we dat konden maken, hoe beter. Ik liet mijn handen voorzichtig van haar af glijden en ging voorzichtig rechtop zitten. Ik hield zo veel mogelijk mijn ogen van haar lichaam af en richtte me echt op haar ogen en gezicht, in de hoop haar minder ongemakkelijk te laten voelen. Ook pakte ik zo goed en zo kwaad als het ging een andere deken van een van de lege matrassen, zodat ze zich kon bedekken zonder zich met moeite en ongemakkelijkheid in haar jurk te moeten wurmen. Ik wilde dit niet ongemakkelijker maken dan het al was, maar ik was erg bang dat het met het gesprek alleen maar erger zou worden. Gelukkig hadden we geen lessen waar we naar toe moesten, al wilde ik vandaag wel echt goed trainen met Stan, want dat had ik de eerste paar dagen hier wel laten versloffen tot longeren en kleine sprongetjes aan de hand. Daar moest echt verandering in komen, en hopelijk zou dat ook mijn hoofd van al deze chaos en paniek af halen. En toen schoot er plots een gedachte in mijn hoofd, die de paniek, stress, en ongemakkelijkheid, alleen maar erger maakte. We hadden seks gehad, zonder na te denken, onbeschermd. Wat als ze zwanger was? Wat moesten we dan? Trouwen? Stoppen met school? Dromen en carrière plannen afschrijven? Alleen de gedachte al maakte mijn ademhaling oppervlakkig en mijn ogen enorm. Dit kon niet waar zijn.

    [ bericht aangepast op 7 juni 2016 - 0:50 ]

    Bowties were never Cooler

    6 juni 2016 - 22:08   darkurge is offline
    darkurge
    darkurge 3074

    D I M I T R I V I K T O R V O L K O V
    Ranaulph • Captain & Chaser • Fullblood • Dining Hall • Alone
    "I've fucked things right up, haven't I?"











    De zon scheen op mijn gezicht en verwelkomde de nieuwe dag. Gapend opende ik mijn ogen en begon langzaam te beseffen wat er gisteravond gebeurd was. Gus.. en mijn ruzie met Svetlana. Toen ik aan Svetlana dacht begon de woede direct weer de borrelen. Of was het dat de kater mijn maag van streek maakte? Ik besloot in ieder geval dat het een goed plan was om eerst een douche te nemen.
    Toen ik me een half uur later aankleedde en me naar beneden begaf sloegen ineens de zenuwen toe. Wat als ik Gus zou zien? Wat zou ik doen? Hier had ik gisteravond nog helemaal niet over nagedacht toen we gezoend hadden. Fuck... dit er ook nog bij.
    Eerlijk gezegd had ik totaal geen zin in de lessen vandaag en dat kwam goed uit want ze waren ook niet verplicht. Een geweldige regel als je het aan mij vraagt. Durmstrang was gewoonlijk wel streng qua lessen en onderwijs, maar gelukkig begrepen ze ook dat een goed feestje de nodige consequenties heeft.
    Met mijn bezem in mijn hand kwam ik de zaal binnen en tot mijn verbazing zat Svetlana ook al aan het ontbijt. Echter leek het me verstandiger als we even afstand van elkaar hadden om af te koelen. Ik had geen zin in weer een ruzie met mijn kleine zusje. Ik ging dan ook aan een andere tafel zitten, zo ver mogelijk van Svetlana uit de buurt.

    Toen ik eenmaal begonnen was aan een licht ontbijt van kwark en een sapje kwam nog een slechte beslissing bij me terug: Iza. Haar zou ik ook weer onder ogen moeten komen, maar hoe kon ik in godsnaam uitleggen dat ik haar had laten zitten? Terwijl ik juist degene was die haar gevraagd had! Ze zou me wel een ongelooflijke lul vinden. Over Mae nog niet gesproken... Waarschijnlijk zou het weer die twee vs mijzelf worden. Echt het nadeel als je goed bevriend bent met meisjes, uiteindelijk blijf je altijd de jongen die shit toch niet begrijpt.
    Ik kraakte mijn hersenen maar kon ook op geen enkel excuus komen waarom ik haar had laten zetten... behalve dan dat ik op jongens val. Maar dit wou ik niet vertellen. Waarschijnlijk zou ik het moeten gooien op dat ik te bezopen was... Het was een slap excuus maar op dit moment de enige die ik kon bedenken. Hopelijk zou ze me dit willen vergeven. Helemaal gezien het feit dat we ook nog samen Quidditch spelen..

    6 juni 2016 - 22:41   darkurge is offline
    darkurge
    darkurge 3074

    Ashley "Ash" Joseph Diggory
    “Stop being such an ash-hole...”
    Roshwen • 17 • Beater • Seventh year • Halfblood • Outside the Castle • with Gail, a new friend, i think










    Gail had de joint die ik haar had aangeboden de vorige avond opgerookt. Het was erg gezellig geweest. En zelfs zo gezellig dat Gail besloot dat ze wel haar jurk uit kon doen waar ik bij was. Het leek haar niet veel te schelen dat ik er bij was terwijl ze schaamteloos haar bh uittrok en die verving door een hemdje. Ze had nog gezegd dat ze dacht dat James wel terug zou komen. Maar eerlijk gezegd had ik aan haar woorden getwijfeld. Hoe het ook zij ik was niet van plan geweest om Gail die avond nog te verlaten en dus kroop ik naar mate het later werd ook verder de tent in. Zelf had ik nooit een pak aan gedaan voor dit feest, maar echt zin om in spijkerbroek te slapen had ik ook niet. Dus gezien het feit dat Gail zelf zo comfortabel bij me was geweest, zag ik dit als teken van goedkeuring dat het ook prima was dat ik mijn kleding uittrok. Mijn trui en broek gingen dan ook al snel uit en ik ging comfortabel in de tent liggen.

    Wat het precies was aan Gail wist ik niet, maar na deze ene avond voelde ik me meteen close met haar. Of dit mutual was, dat wist ik eerlijk gezegd niet. Maar waarschijnlijk wel, gezien het naakt gaan enzo. Hoe dan ook was ik uiteindelijk tijdens het kletsen in slaap gevallen, hopelijk niet op een te lullig moment. In ieder geval opende ik mijn ogen in de ochtend om mezelf terug te vinden met mijn armen om Gail heen. Hey ik ben een cuddler als ik slaap, oke? Hopelijk had ik haar niet te veel geplet..
    "Gail.. Gail..." ik porde in haar zij om haar te wekken. Ik vond het stom om weg te gaan zonder iets te zeggen.

    In eerste instantie werd ze niet wakker, ik ging recht op zitten en ritste de tent open om in de opening te gaan zitten, aankleden vond ik niet nodig, en een halve joint te roken die ik nog over had. Laten we eerlijk zijn, naar de lessen ging ik vandaag toch niet. Hmm alhoewel, ik had om kwart voor 11 Study of Ancient Runes en professor Ivanov zag er altijd goed uit in haar witte blousejes en zwarte gewaden. Ondanks dat Studie of Ancient Runes dan misschien wel het enige vak was dat ik ook echt interessant vond, wil het oog ook wat. Misschien dat ik even voor haar heen zou gaan. Maar voor nu bleef ik nog even zitten tot Gail wakker zou worden. Bovendien zat ik hier wel goed in het ochtend zonnetje met mijn jonko.
    "Gail?" vroeg ik nog even, maar ze reageerde niet echt. Dat was echter niet echt een probleem. "Weet je, wel jammer dat James niet is teruggekomen. Vind je ook niet? Hmm ja, vind ik wel." begon ik een beetje tegen mezelf te praten. "Ik heb wel zin in een ontbijtje straks, en jij? Gail?" ik haalde mijn schouders op. "Ach, ja, slapen is natuurlijk ook fijn. Je volgt zeker geen Study of Ancient Runes? Echt weinig mensen volgen dat, zo zonde. Misschien word ik later wel leraar... Dat vak zou ik wel willen geven.. en dan samen met professor Ivanov.. ja dat zou leuk zijn." mompelde ik een beetje tegen mezelf. Het was een gewoonte van me geworden om beetje gesprekjes met mezelf te voeren. Gek vond ik dat zelf niet, want iedereen praat toch tegen zichzelf? Alleen dan in je hoofd, wat voor verschil is het eigenlijk als je hard op praat... geen, volgens mij.

    sorry dat Ash zo raar is, maar het is leuk om te schrijven haha

    [ bericht aangepast op 6 juni 2016 - 22:49 ]

    6 juni 2016 - 22:54   Ken_ is offline
    Ken_
    Ken_ 18305


    August Felix Björk
    Volbloed T Hallestrom





    Vermoeid woelde ik me in mijn bed eens een zachte pak haar zich ongegeneerd in mijn gezicht duwde. Geïrriteerd opende ik dan ook mijn ogen en keek recht in de grote gele poelen van Destiny, mijn zwarte katin die er niets beter op vond dan me wakker te ronken. Met een barstende hoofdpijn mompelde ik dan ook dat ze weg moest gaan en draaide me koppig in mijn bed al haf het sierlijke beestje niet gauw op en kietelde ze met haar staart in m'n nek. Great.
    Uiteondelijk gooide ik de lakens dan ook van me af en ging wat rechtop zitten, iets te snel want verscheidene zwarte sterretjes draaiden zich voor mijn ogen. Een pijnlijke kreun verliet mijn lippennen negeerde even het bonkende gevoel in mijn hoofd door de zwarte pluizenbol op mijn schoot te nemen en deze even te aaien. Haar gespin deed me even kalmeren en kort zette ik alles in orde wat ik me nog kon herinneren.
    Gabi haar mooie rode jurk, aan de hoop kleren op de stoel naast me te zien had ik een rode das aan, speciaal voor haar gematched zodat we als een mooi passend 'koppel' zouden gaan. Echter herinnerde ik me amper iets van dans of überhaupt een gesprek op de dansvloer met de dame. Krabbelend over Destiny's hoofdje dacht ik harder na. Alex verscheen in mijn gedachten gang gepaard met een deels verwarrend gevoel. Nu begonnen de brokjes weer aan elkaar geplakt te worden, Alex ging met Gabi dansen, waarop ik eigenlijk naar de dorms terug wilde, echter botste ik op tegen Dimitri. Mijn hart maakte even een spronngetje, oh god, ik herinnerde me het weer. Ik had verdorie Met Dimitri Volkov gezoend! Destiny blies even kwaad, gezien ik haar onbewust van mijn schoot had geduwd een een kinderlijke grijns sierde mijn lippen. Maar goed dat er niemand meer in de dorms te vinden was anders had ik ze meteen uitgekafferd, niemand mocht weten van mijn geweldige avond. Behalve dan Gabi en Sasha, waarvan Gabriella het hele verhaal gisteren had moeten aanhoren van dronken, radeloze Gus.
    Nu was het voor iedereen weer August, en zou ik mijn ijsmuur niet laten breken, ookal betekende dat ik mezelf zou moeten inhouden Dimitri niet vol op zijn mond te gaan zitten zoenen zodra ik hem zag. Nee als ik mijn liefde voor hem wilde uitten dan zou dit geheel geheim zijn, met de nodige liefde die ik hem kon schenken.
    Nog met een lichte gelukzalige glimlach om mijn lippen stond ik op van mijn bed en stak mijn gala kostuum weer mooi weg. Gabriella was soms echt te lief voor me en ik begreep echt niet hoe ik zo'n geweldige vriendin had kunnen krijgen. Na mijn ene kostuum weg gestoken te hebben, haalde ik mijn school uniform uit al veranderde ik mijn hemd voor een gemakkelijk blauw shirt. Puur omdat ik na gisteren toch even geen zin had in een deftig pak. Dus gewoon mijn donkerblauwe broek met grijs shirt, waar eveneens het hallestrom logo op geborduurd stond, moest voor vandaag voldoen. Na mijn kleren bijeen geraapt te hebben vertrok ik me naar de douches waar ik toch een behoorlijk lange tijd zat, deels mijn plakkerige lichaam wassend, en het andere deel zat ik na te denken.
    Het water had ik zoals gewoonlijk op ijskoud gezet wat wel hielp om mijn kater weg te spoelen en na een kwartier verliet ik de douche en begon me om te kleden en klaar te maken. Mijn haren waren weer in model gekamd de nodige deodorant en mijn gebit weer grondig gepoest.
    Eens ik tevreden was met mezelf liep ik de dorm uit richting de ontbijtzaal, weer mijn ijzige pokerface opzettend.




    Morgen komt de rest ^^

    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    7 juni 2016 - 11:28   R3HAB is offline
    R3HAB
    R3HAB 12456

    Gabriëla Antansia Rozycha
    Hallestrom •7th year • Music
    'Don't be a woman who needs a man.
    Be a woman a man needs.'


    Ik nestelde mijn hoofd wat beter op de witte kussen onder me, terwijl een koude windvlaag akelig langs mijn blote benen scheerde. Waarschijnlijk was iemand zo irritant geweest om de raam open te doen, hoewel ik niet kon begrijpen waarom iemand mij deze koude windvlaag aan zal doen. Ik probeerde blindelings naar mijn deken te grijpen, maar in plaats van het zachte, dikke stof te vinden, greep ik vol in iemands zij. Ietwat geschrokken opende ik mijn ogen, waar ik een torso onder mijn hoofd ontmoetten. Mijn hoofd hief ik misschien iets te snel omhoog, terwijl mijn armen door deze impulsieve handeling rond zijn koude lichaam bleven haken. Even knipperde ik met mijn ogen, voor ik even de donkerharige jongen aankeek. Hij leek alles behalve comfortabel te zitten en hij zag er dan ook ietwat witter uit dan normaal. Ik had misschien zijn lichaam gehad om op te leunen, maar Alex zelf lag met zijn lichaam helemaal tegen de boom aangedrukt, wat ongetwijfeld alles behalve zacht was door zijn dunne blouse. Ik wist niet waarom, maar ergens bezorgde het me toch een glimlach op mijn gezicht. Misschien kwam het ook omdat ik toch ergens Alex dankbaar was geweest dat hij bij mij was gebleven vannacht en dan bedoel ik niet op de bal maar daarna. Ik kon goed toveren en mezelf goed verdedigen, maar toch was het wel eng geweest om in het donker door de kille, koude gangen van Durmstrang te lopen. Ik had ook bij Gus kunnen blijven, iets wat ik ook gedaan zou hebben als de ketting niet al zoveel generaties in mijn familie had gezeten. Als ze er achter kwamen dat ik deze kwijt had geraakt, dan zal de hel losbreken. Ik moest er niet aan denken.
    Ik was dan ook snel naar beneden gegaan en was toen ook geschrokken toen Alex er was. Echter dacht ik niet dat ik hem nog hoefde terug te pakken, gezien deze ongetwijfeld een slapeloze nacht heeft gehad door mij en de boom.
    Ik haalde mijn armen van de jongen zijn lichaam en stond op. Ik was gelukkig wel zo slim geweest om op blote voeten naar beneden te gaan gisteren, gezien de hakjes te veel geluid zouden maken.
    Mijn blote voeten stonden dan ook op de koude grond van Durmstrang, terwijl ik nog gehuld stond in mijn gala jurk en het jasje van Alex, die toch nog voor wat warmte zorgde rond mijn lichaam. Ik klopte wat aarde van mij af, terwijl ik uit mijn ooghoeken stiekem naar de jongen keek. Ik wist niet of hij het bij al zijn dates deed, maar hij was nogal redelijk in detail opgegaan over zijn jeugd. De jongen had me zelfs toe vertrouwd dat hij ooit op een muggle wijzen had willen kamperen. Iets wat ik echt niet van iemand als hem verwacht had, gezien het feit dat hij een pure blood was, nooit onder stoelen of banken had gestoken. Misschien was hij toch niet de meest vreselijkste jongen van school.
    ‘Volgens mij hebben we de weg niet echt kunnen vinden naar onze dorms gisteravond.’ Constateerde ik nutteloos, voor ik een hand naar de jongen uitstak om hem overeind te helpen. Het was het minste wat ik kon doen na zijn rug verpest te hebben vanavond. Ik hoopte maar dat mijn make up niet afgegeven had op zijn witte blouse want anders zou het wel heel gênant zijn, net zoals de eventuele kwijl wat mijn mond heeft kunnen verlaten in mijn slaap. Dat zou waarschijnlijk het meest afstotelijke kunnen zijn wat de jongen ooit gezien kon hebben. Misschien kon ik daar beter niet over nadenken en hopen dat ik er niet zo bijgelegen had als ik dacht.
    ‘Gaat het een beetje of moet ik jou ook al helemaal naar boven tillen naar de ziekenzaal.’ Plaagde ik hem zachtjes en kon een klein lachje niet onderdrukken.

    When I taste Tequila, Baby, I still see ya

    8 juni 2016 - 19:00   Innsaei is offline
    Innsaei
    Innsaei 5369

    Marcello Aloisio Alvaréz
    Halfblood / Molokov




    Dansen met Sasha was geweldig geweest, maar ook de nacht met Sasha doorbrengen was niet onplezierig. Beiden hadden genoeg gedronken om niet moeilijk te doen, maar gewoon te beslissen om seks te hebben. Dat dit niet gebeurd zou zijn als hij nuchter was, wist hij zeker. Want Sasha was een goede vriendin van hem, maar afgelopen avond had hij pas gerealiseerd hoe mooi, grappig en geweldig ze eigenlijk was. Maar of de gevoelens die hij meende voor haar aangewakkerd waren door de drank, of dat ze daadwerkelijk eerder er al waren geweest, wist hij eigenlijk niet. Of hun seks goed was geweest of niet, daar twijfelde hij geen moment aan. There was no denying they had chemistry.

    Maar nu was hij dus wakker. En kreunde hij even. Iets, of beter gezegd iemand, had hem wakker gemaakt. Hij wreef in zijn ogen en knipperde even. Sasha stond in zijn gezichtsveld en het was nogal overduidelijk dat hij niet hoefde te vragen wat er gebeurd was. Hij was het namelijk niet vergeten. Hoe mensen zoiets konden vergeten als ze te veel hadden gedronken wist hij dan ook niet. Bij hem kwam dat nooit voor. Hij was zich er op dit moment pijnlijk van bewust dat hij eigenlijk niet zo goed tegen drank kon. Het was o zo plezierig op de avond zelf, maar de dag daarna moest hij altijd de gevolgen ondervinden. Het resultaat: een zeer nare hoofdpijn, vreemd soort misselijkheid en het gevoel dat hij erg brak was.

    Eigenlijk had hij niet wakker willen worden. Was het niet beter om met een kater gewoon de hele dag in bed te blijven liggen? Volgens hem wel. "Hee slaapkop, ik ga naar de dorm om mijn eerste les te redden. Ik vond het geweldig vannacht." Hij had dus niet echt tijd om te bedenken wat dit nu betekende, want Sasha ging er alweer vandoor. Niet dat hij het haar kwalijk nam. Zelf wist hij eigenlijk niet wat hij hier van moest denken. Hij had er geen spijt van, maar verder wist hij het niet. ‘Uhu’ antwoorde hij, nogal brakjes en half slaperig. Maar wel met een charmante glimlach, want die kon hij ook in de ochtend tegenover Sasha op zijn gezicht toveren.

    "Zie je snel, oke?" Hij knikte en keek even toe hoe ze verdween. Misschien was het ook maar beter dat er niemand in zijn buurt was, want echt goed voelde hij zich nu niet. Normaal gesproken zou hij nu gaan eten, maar daar twijfelde hij zelfs over. Wat al genoeg zei. Hij rekte zich even uit en irriteerde zich aan de hoofdpijn. No way dat hij zich ook maar op school zou vertonen vandaag. Niet dat hij van plan was geweest om lessen te volgen als hij niet brak was geweest. Hij kleedde zich even om en besloot om toch maar naar de ontbijtzaal te gaan. Maar bij de aanblik van eten draaide zijn maag al om. Misschien dus toch maar niet wat eten, maar iets drinken zou toch wel moeten lukken.

    Aan niets denken is ook denken.

    8 juni 2016 - 20:29   Ken_ is offline
    Ken_
    Ken_ 18305


    Aurora Loreen Nemecek
    Halfbloed { Rhowsen





    Deze ochtend was ik vroeg opgestaan en had ik vervolgens een korte koude douche genomen. In tegenstelling tot de meeste hier was ik perfect nuchter en was ik 0,0% dronken geweest gisteren. Tja, ik was dan ook één van de nieuwere studenten hier en mijn date van gisteren was er haast meteen vandoor met een man wat ook maar saai was. Ah ik had me perfect geamuseerd met een goed boek op bed tot in de late uurtjes. Met een handdoek om mijn middel heen maakte ik mezelf op en droogde ik mijn lange zwarte lokken die ik vervolgens in een losse dot opstak. Een laagje mascara smeerde ik op mijn wimpers en vervolgens deed ik nog een lichtroze lipgloss op wat het nog natuurlijk genoeg maakte. Mijn kleren waren ook best simpel, een donkerpaarse/bordeaux rode broek gepaard met een zwart t-shirt en vervolgens een gouden truitje erboven. Stylish en nog steeds volgens het uniform of tja op mijn manier dan. Eens ik vond dat ik er goed uitzag verliet ik de badkamer en liep ik naar beneden, mijn eerste lesuur had ik charms, dus een stevig ontbijt zou goed zijn. Gisteren toegekomen en nu meteen al weer de lessen inspringen al wist ik dat het minder lastig zou gaan worden dan alle mensen die er een kater hebben opgelopen gisteren.
    Ik liep de lunchzaal binnen en nam een appel, yoghurtje en wat havermout. Een gezonde lunch en toch een stevige om de dag door te kunnen. Echt veel vrienden had ik nog niet gemaakt na gisteren dus besloot ik maar om naar buiten te gaan lunchen. Ik plofte me buiten ergens op een bankje neer en begon rustig te eten, genietend van het lichte zonnetje.







    Manuello Ezequiel Alvaréz
    halfbloed { Molokov





    Het was gisteren zeer gezellig en ook erg spannend geweest in ons tentje. Een avond die ik me nooit meer van mijn leven zou vergeten en dit komt dan ook 100% door Zuzuna. Ik opende vermoeid mijn ogen maar glimlachte haast meteen als ik de roodharige dame naast me zag liggen, teder had ik mijn armen dan ook over haar heen geslagen en met een brede glimlach drukte ik een kus op haar voorhoofd. "Bom dia a" mompelde ik met mijn hese ochtendstem in het Portugees en knuffelde haar even. Nog steeds waren we naakt, maar dat maakte me totaal niet uit, haar warme lichaam tegen de mijne aan zorgde er ook voor dat ik het niet koud kreeg wat ook een erg fijn gevoel was. Ik ging wat recht op zitten en strekte me volledig uit wat wel erg deugt deed, deze tentjes hadden toch niet echt het volledige comfort. Gezien Zuze nog vrolijk lag te slapen besloot ik toch dat ik even mijn benen wilde strekken, dus trok ik mijn boxer aan die hier ergens lag rondgeslingerd en ,om dan toch een stapje buiten. Veilig sloot ik het tentje terug tocht en strekte me volledig uit, het gras onder mijn voeten was nog een beetje nat, maar dat vond ik niet zo heel erg. We waren nog één van de weinige hier in het tentendomein en ik had zo ook het vermoeden dat we goed lang hebben doorgeslapen en hierdoor ook al lessen hadden gemist, iets wat nu ook het minste was van mijn zorgen. Na even de frisse lucht te hebben opgesnoven kroop ik terug het tentje binnen en drukte plagend kusjes in Zuzuna's nek om haar wakker te maken.

    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    8 juni 2016 - 21:28   Innsaei is offline
    Innsaei
    Innsaei 5369





    Goodmorning sunshine!! Nou, niet echt. Niet als je Gail heette, want deze meid is echt een avondpersoon en het felle ochtendlicht zou zij nu liever negeren. Zo druk als ze in de avond kon zijn, zo stil kon ze in de ochtend zijn. Ze moest gewoon even wakker worden. Even op gang komen met een bakje koffie en ze zou er de hele dag weer tegenaan kunnen. Maar het wakker worden zelf ging soms of moeizaam of ze sliep gewoon lang.

    Net zoals nu. Hoe ze het voor elkaar kreeg wist ze niet, maar ze had best prima geslapen in dit tentje. Twee armen had ze om zich heen gevoeld, wat ze echt niet onprettig vond. Ze wist wel meteen van wie die armen waren en dat het goed was, want het was niet een van die keren dat ze veel te veel had gedronken en met een random guy of girl in bed lag. Had ze nu iemand wat horen mompelen? Ze wist het niet precies, ze was nog half aan het slapen geweest.

    Toen ze wel echt helemaal wakker was hoorde ze iemand praten. Haar ogen open, een hand door haar nu rommelig zittende haar en een gaap verder, keek ze naar de desbetreffende persoon. Hij deed haar gelijk weer even kort doen lachen. Wat best een prestatie was, om Gail in de ochtend aan het lachen te krijgen. Het was Ash, en ze was blij dat ze hem ontmoet had. In ieder geval nog een aardige kerel die ze tot haar mogelijke vriendenlijstje kon rekenen. Ze waren in ieder geval al best ‘intiem’ geweest, zo voor de eerste ontmoeting, gezien Ash van knuffelen leek te houden. Zij vond het niet erg. Op de een of andere manier kreeg ze het wel altijd voor elkaar om meteen meer mannelijke mogelijke vrienden te hebben dan vrouwen. Ah, she didn’t care.

    Anyway, ze hoorde een deel van het gebrabbel van Ash aan. ‘Zo, jij vermaakt je met jezelf op de eh..’
    ‘Hoe laat is het eigenlijk?’ vroeg ze aan de jongen, waarna ze zich uitstrekte. ‘Ben niet echt een ochtendpersoon’ verklaarde ze. Ze had geen idee hoe lang de jongen wakker was. Of dat hij pogingen had gedaan om haar wakker te maken. Zou kunnen, ze sliep nog door een luchtalarm heen. Ze viste naar het setje kleding die ze had meegenomen. Een spijkerbroek met gaten, een versleten grijs shirt met een van haar favoriete bands erop. Zwarte Vans deed ze (bijna) altijd aan. Het was zo anders dan gisteravond, maar zoveel meer vertrouwd. Ze kleedde zich vlot aan, want lang deed ze daar nooit over. Make-up deed ze niet op. Zouden ze daar wat van vinden? Net zoals haar kleding? Ze wist dat ze een uniform hoorde te dragen, maar dat stelde ze het liefst zo lang mogelijk uit. Immers, zij was ‘de domme nieuweling die de regeltjes nog niet zou begrijpen’, althans, die rol nam ze graag op zich. En anders brak ze die regeltjes wel en zou ze wel zien hoe streng ze hier waren. ‘Ash, ik denk wel dat ik naar de les ga, is wel een goed idee voor een goede eerste indruk ofzo, niet?’ Het was een beetje een retorische vraag, gezien ze wist dat er van haar verwacht werd om deze dag naar de les te komen. En dat schoolhoofd zag ze er wel voor aan dat hij het op een of andere manier in de gaten zou houden. Besides, het was de beste manier om mensen te leren kennen. Ze sprong op, en was bijna met haar hoofd tegen de bovenkant van de tent aangekomen. ‘Jij ziet er ook uit alsof je heel veel honger hebt, laten we eerst wat gaan eten’ stelde ze voor. Ongetwijfeld dat de jongen ook wilde eten. Zij hield van eten, dus ze zou het echt niet snappen als hij geen ontbijt of wat was het, lunch, zou nemen.

    Aan niets denken is ook denken.

    8 juni 2016 - 21:52   R3HAB is offline
    R3HAB
    R3HAB 12456

    Aaron Christian Løvik
    Hallestrom - Pure blood - Homoseksual
    'Chin up, Smile on.'


    Zo traag als het maar kon liep ik naar binnen. Ergens had ik nog hoop dat iemand me tegen ging houden om te vertellen dat dit allemaal slechts een grap was en dat ik niet op deze vreselijk on- gemoderniseerde school moest zitten wegkwijnen de laatste twee jaar, maar helaas was er niemand achter me, maar wel voor me. Zachtjes hoorde ik een zwartharige meisje ‘hey’ in het Russisch zeggen toen ik naar binnen liep. Het feit dat ze Russisch tegen me sprak, terwijl we in een totaal ander land zaten, wist ik dat dit een hele wilde gok van het meisje was om in deze taal tegen mij te spreken. Misschien ook wel niet. Misschien was ze hier al neer gezet om mij wegwijs te maken op deze school. Ik wist niet wat voor tactiek ze hier hadden. Echter wist ik wel dat de mensen die dit moesten doen meestal vriendloos of gepest werden in de klas. Het maakte me dan voor nu ook even niet uit. Misschien kon ik mijn eigen slaatje wel uit het meisje slaan. Je weet maar nooit. Voor nu zou ik mezelf nog koest moeten houden, helaas. ‘Jou heb ik hier volgens mij niet vaker gezien.’ Vervolgde ze weer verder in het Russisch. Ergens irriteerde het me toch lichtjes, hoewel de vriendelijke glimlach op mijn gezicht bleef plakken. Ze mocht maar van geluk spreken dat mijn ouders niet besloten hadden om in Noorwegen te blijven. Anders had ik haar waarschijnlijk nooit verstaan, ondanks mijn brede vocabulaire opvoeding. Ik kon dan ook vloeiend Noorweegs, Zweeds en Bulgaars. Het laatste was dan vooral omdat een heel groot deel van mijn familie daar woonde, zoals Alex.
    Beleefd stak ik mijn vrije hand uit, zodat het meisje deze kon schudden. ‘Aaron.’ Ik gunde het meisje een glimlach, terwijl mijn ogen even ongezien over het meisje gleden. Ze zag er naar mijn mening enorm truttig uit met de lange witte jurk, waar roze bloemen op afgebeeld stonden. Dat ze met haar jurk weinig goed aan de kleur roze deed, was naar mijn mening al genoeg reden om haar na te laten blijven en haar een cursus fashion design te geven. Ze leek me echt een Miss Goody Little Two Shoes.
    ‘Ik ben overgeplaatst van mijn oude school naar deze in afdeling… Houtenstro? Hallenstrop?’ ik rolde even met mijn ogen, terwijl een klein lachje mijn lippen verliet. Waarom moesten ze het ook weer zo moeilijk maken met van die belachelijke namen. Niet alles kon blijkbaar zo kort, krachtig en vooral fabulous klinken zoals Gucci en Prada. ‘..Maakt ook niet uit. Een afdeling definieert je niet echt naar mijn mening, niet waar?’


    Doe maar dat hij zweeds naar haar terug praat x'D

    When I taste Tequila, Baby, I still see ya

    8 juni 2016 - 22:25   Innsaei is offline
    Innsaei
    Innsaei 5369

    Jonah Serge Procházka



    De nacht was niet vriendelijk en zonder gevaren geweest. Dat hij onrustig heen en weer had zitten bewegen in zijn slaap was niet verrassend. Maar dat hij ook om de zoveel tijd de slaapzaal uitgerend, stilletjes op zijn tenen zoals hij zich zo goed onopvallend kon manoeuvreren door de ruimte, om te moeten overgeven in de wc’s, was helemaal vervelend. Misschien kon hij niet verwachten dat hij 1,2,3 beter zou worden, maar hij wilde het wel gewoon. Gelukkig was hij uiteindelijk wel weer in slaap gevallen, al werd hij in de ochtend naar zijn idee te vroeg wakker. Hij rekte zich niet uit, daar voelde hij zich niet goed genoeg voor. Het liefste bewoog hij even niet, want hij voelde dat hij bezweet was. Klam was zijn huid dan ook nog. Maar gelukkig was die misselijkheid wat naar de achtergrond verdwenen, al was het maar voor even. Hij wilde toch niet in bed blijven liggen.

    Want hoewel hij zich niet goed voelde en hij in zichzelf had gedacht dat hij in de ochtend wel zou bepalen of hij een dagje rust zou nemen of naar de les kon gaan, koos hij voor een andere optie. Hij wist gewoon dat deze ochtend een perfecte ochtend zou zijn om buiten te gaan rijden. Door het bos, met de zonnestralen op je huid, het gevoel van de wind door je haren. Nou ja, gewoon lekker snel gaan rijden en expres dingen zoeken, zoals boomstammen, om over heen te springen. Hoewel hij zich niet fit voelde, moest het maar voldoende zijn om zichzelf op zijn paard te hijsen. Hij wilde gewoon te graag.

    Hij kleedde zich dan ook vlug aan, het liefst reed hij in het bos als daar niemand was, want voor wandelende mensen moest je helaas vaart minderen. Er was dan wel een pad waar je moest paardrijden, maar dat was natuurlijk niet het pad dat hij nam. Een eigen route creëren was veel leuker, bovendien kende hij het bos goed. Nadat hij zich had aangekleed had hij getwijfeld over of hij wat zou eten, maar hij besloot van niet. Als je niets at, kon er ook niets uit je maag komen. Behalve maagzuur, maar daar moest hij maar niet aan denken.

    Hij begaf zich al snel bij de stallen, waar hij zonder te hoeven kijken naar zijn paard ging. Hij herkende haar aan allerlei kleine dingetjes. Zo nu, het ongeduldige briezen. Dit deed ze te pas en on te pas. Nu was het terecht, want hij kwam echt best wel vaak bij haar en was de laatste dagen dus niet geweest.

    Saphire. Een prachtig springpaard. Maar dat niet alleen, ze had een eigenwijze wil die hij bij geen ander paard tegen was gekomen. Iets wat stiekem er toe had bij gedragen dat hij juist haar wilde, en geen ander paard. Ze was een beetje een outsider, net zoals Vincent en hij eigenlijk in hun familie. In het begin was ze moeilijk gaan doen, maar hij kon goed met moeilijke paarden omgaan, dus het was hem gelukt om haar tam te krijgen. Redelijk dan, want ze bleef eigenwijs en zelfs tegen hem deed ze soms rare dingen. Hij gaf een aai over haar hals en schouder, over haar donkerzwarte vacht. Gelijk begon ze weer te briezen, alsof ze niet blij was om hem weer te zien dacht hij sarcastisch. ‘Ongeduldig beest’ zei hij dan ook tegen haar, met een glimlach. Hij zadelde haar op, maar echt scherp was hij niet. Bijna was hij vergeten om de juiste beugels te pakken.

    Binnen no time waren ze in het bos, want zo ongeduldig als Saphire was, was hij eigenlijk ook. Toch voelde het paard nog beter dan hem dat hij niet op zijn allerbeste op haar zat. Hoewel ze in een mooi rengalop zat, brieste ze af en toe.

    Aan niets denken is ook denken.

    10 juni 2016 - 9:57   Necessity is offline
    Necessity
    Necessity 5622

    CLAUDAI      R U Ž I C K A
    “It took me long enough to realize I don’t look good in pictures because I have the kind of beauty that moves”
    Molokov – Seeker –Twin - Halfblood - Dress front/back


    Hoe zacht ze ook probeerde te doen, het had niet gewerkt. Vincent opende namelijk zijn ogen. Dat was haar eigenlijk nog niet opgevallen tot ze zijn handen voelde die haar voorzichtig weer rechtop duwden. Zo zonder drank was ze zich er wel heel erg van bewust dat ze geen kleding droeg. Gisteravond had haar dat weinig uitgemaakt en waren de kleding juist een belemmering geweest, maar nu ze weer nuchter was, was de extase van de avond ervoor verdwenen. Ze had echt totaal de drang niet meer om iets te doen, zelfs al kon ze zich het bevrijdende gevoel van gisteravond nog herinneren. Het had goed gevoeld zolang ze niet normaal had kunnen nadenken, maar nu ze weer net zo helder als altijd was – als je haar hoofdpijn negeerde dan – wist ze dat het de domste actie ooit was geweest.
    “Claudai? Kunnen we eerst praten voor je gaat?” vroeg Vincent haar in het Tsjechisch. Hij deed echt zijn best om niet naar haar te staren en dat kon ze wel waarderen. Dankbaar pakte ze de deken aan die hij haar aangaf en wikkelde zich erin. Nu ze niet helemaal meer ongekleed was, voelde ze zich toch iets beter op haar gemak.
    “Hebben we daar echt een keuze over?” antwoordde zij automatisch in het Tsjechisch. Nu ze allebei wakker waren, konden ze maar beter eerst praten. Dat zou uiteindelijk toch wel moeten gebeuren, hoe graag ze het ook had uitgesteld. Misschien was het ook maar beter dat ze het snel achter de rug zouden hebben.
    Ze maakte het zich comfortabel en keek Vincent verwachtingsvol aan. Hoewel ze veel te zeggen zou hebben – dit was eenmalig, er was niks gebeurd, ze moesten het vergeten – wachtte ze tot hij het woord zou nemen. In plaats daarvan leek hij ineens in paniek te raken. Voor een halve tel staarde ze hem aan, tot de reden van zijn paniek ook ineens tot haar door leek te dringen. Ze waren onbeschermd samen naar bed gegaan. Wat als deze nacht toch nog gevolgen had? Nee, nee, nee. Dat kon niet gebeuren. Zij was altijd het oplettende, nuchtere meisje. Ze kon niet zomaar zwanger worden door een moment van zwakte. Nee, dat mocht gewoon niet.
    Oh Merlin. Wat had ze gedaan?

    [ bericht aangepast op 10 juni 2016 - 10:49 ]

    The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

    10 juni 2016 - 10:41   Necessity is offline
    Necessity
    Necessity 5622

    ALEXANDER      STOYAN       LYUBEN
    “My opinions may have changed, but the fact that I’m right didn’t”
    Pureblood – Rhoswen – Chaser - Bulgaars


    Gelukkig had hij Gabi niet gewekt, maar toch werd ze kort erna wakker. Zij leek een stuk meer gedesoriënteerd te zijn dan hij was, maar hij was waarschijnlijk ook wat meer gewend aan wakker worden op willekeurige plekken met meisjes aan zijn zij.
    “Volgens mij hebben we de weg niet echt kunnen vinden naar onze dorms gisteravond,” zei ze terwijl ze opstond. Hij rekte zich eerst even uit. Zijn lichaam was echt helemaal stijf. In zijn hoofd maakte hij een mentale notitie dat deze boom geen goede rugleuning was. Vervolgens pakte hij – toch wel enigszins dankbaar – haar hand aan en liet zich overeind trekken.
    “Niet? Ziet de Hallestrom dorm er niet zo uit?” antwoordde hij haar plagend. Afgezien dat iedereen met hersenen – en daar rekende hij zichzelf zeker onder – kon zien dat ze buiten stonden, wist hij door eerdere ervaringen echt wel hoe de Hallestrom dorm eruit zag. Hij had voor de afgelopen avond niet kunnen bedenken dat hij zulke dingen tegen haar kon zeggen zonder dat ze heel hard zou wegrennen. Tijdens het zoeken naar haar ketting – die ze overigens gevonden hadden – was er echter iets tussen ze gebeurd. Niet op romantisch vlak ofzo, maar het was alsof er een soort band was geschapen tussen ze. Zij leek hem inmiddels wat beter te kunnen accepteren.
    Hun avond was ook op die plagerige toon doorgebracht en het was gewoon ontspannen geweest tussen ze. Hij had zeker geen valse hoop dat ze niet ineens toch weg zou rennen, maar het was zeker een stap de goede richting op.
    “Gaat het een beetje of moet ik jou ook al helemaal naar boven tillen naar de ziekenzaal,” zei ze glimlachend, al was het eerder een onderdrukte boosaardige grijns. Hij grijnsde bij het idee dat ze hem al die trappen op moest zien te krijgen. Gisteren was het met Gus al niet zo’n succes geweest en hij was nog een stuk langer. Het enige voordeel was dat hij nu nuchter was, wat niet over Gus gezegd had kunnen worden.
    “Zou je dat doen?” antwoordde hij grijnzend. Ergens was hij nu ontzettend in de verleiding om haar dat vooral te laten proberen en eens te kijken hoe ver ze zou kunnen komen.

    [ bericht aangepast op 10 juni 2016 - 10:47 ]

    The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

    10 juni 2016 - 13:26   darkurge is offline
    darkurge
    darkurge 3074

    Sasha Elena Draganov
    Hallestrom • Beater • Halfblood • Halls
    “Where are my best friends?”




    Nadat ik gedoucht had en mezelf had aangekleed besloot ik nog één keer te checken of Gabi al terug was, maar haar bed was nog steeds leeg. Waar was zij in godsnaam? Bijna angstig kon ik maar een persoon bedenken waar ze de nacht mee had door gebracht: Gus.. Wat nu als die twee het gedaan hadden, wat nu als zij opeens een stelletje zouden worden. Ik had durven zweren dat ik zeker wist dat die twee nooit iets met elkaar zouden beginnen. Bovendien had ik het een belachelijk idee gevonden dat ze met elkaar naar het feest zouden gaan. Het werd toch niks! Maar wat als ik het mis had... Wat als ze al die tijd al gevoelens voor elkaar hadden en mij er buiten probeerden te houden. Merlins beard! Wat als ze stiekem al een relatie hadden!
    Mijn hoofd ratelde maar door en ik kreeg het steeds benauwder. Als ze echt een relatie zouden hebben, zouden zij mij er niet meer bij willen. Ik zou het derde wiel worden. Stel je voor! In 1 avond je 2 beste vrienden kwijt raken.

    Er zat niks anders op.. ik stormde de slaapzaal van de jongens binnen, maar tot mijn genoegen was Gus zijn bed ook leeg. Echter was dit ook wel verdacht, hadden ze dan samen in een tentje geslapen? Mijn maag draaide zich al om bij het idee dat die twee ook maar iets meer zouden worden dan vrienden. Niet dat ik het hen niet gunde, maar het leek me gewoon zo'n gekke match.
    Versuft liep ik terug naar mijn eigen bed en pakte een stuk perkament, inkt en mijn boeken voor Divination. Ik moest nog een opstel afschrijven, als ik toch niemand had om mee te chillen dan maar aan schoolwerk... Dat zou me ook een beetje afleiden, tot Gus en Gabi kwamen uitleggen wat er was gebeurd gisteravond. Met mijn spullen onder mijn arm liep ik richting de ontbijtzaal. Ik zou kunnen eten en werken tegelijk. Er zouden vast al wel wat meer leerlingen aan het ontbijt zitten.
    Maar net tot ik de ontbijtzaal had bereikt zag ik de jongen waar ik naar zocht: hij liep een stukje voor me in donkerblauwe broek en een grijs Hallestorm shirt.
    "Gus!" riep ik naar hem. "Gus, wat is er in godsnaam gebeurd? Waar is Gabi? Hebben jullie... jullie hebben toch niet...? Ze lag niet in haar bed.."

    10 juni 2016 - 13:40   darkurge is offline
    darkurge
    darkurge 3074

    Ashley "Ash" Joseph Diggory
    “Stop being such an ash-hole...”
    Roshwen • 17 • Beater • Seventh year • Halfblood • Dining Hall










    Ik had nog even zitten brabbelen voordat ik eindelijk iets achter me hoorde.
    "Zo, jij vermaakt je met jezelf op de eh.." zei Gail nog een beetje slaperig. "Hoe laat is het eigenlijk?" vroeg ze me. "Ben niet echt een ochtendpersoon."
    Ik draaide me naar haar toe. "Het is ongeveer 10 uur... ik ben ook niet echt een ochtendpersoon, maar moet toegeven dat ik vannacht goed geslapen heb naast je. Dus heb wel weer zin in de dag."
    Gail begon zich aan te kleden, het viel me op dat ze geen uniform aan deed. Wat ik wel leuk vond. Zo te zien was ze niet helemaal van de regeltjes, ook al had ik dat gisteravond ook al gemerkt.

    "Ash, ik denk wel dat ik naar de les ga, is wel een goed idee voor een goed eerste indruk ofzo, niet?" vroeg ze me.
    Ik haalde mijn schouders op. "Ja, heb je misschien punt. Maar hoort bij een goede eerste indruk niet ook een uniform?" vroeg ik haar grijnzend. Ergens begreep ik het wel dat ze op haar eerste schooldag naar de lessen wou. Maar mij niet gezien. Hopelijk waren er meer leerlingen die er hetzelfde over dachten. Ik had wel zin in een dagje chillen met vrienden.
    Ik reikte in de tent om mijn broek en shirt te pakken die ik gisteravond had gedragen. Buiten kleedde ik me aan en genoot van het zonnetje dat scheen op deze ochtend. Mijn haar deed ik niet, ik ging er slechts even met mijn handen door heen zodat het niet in mijn gezicht zou vallen. Wat maakte het ook uit, ik zag er toch wel goed uit.

    "Jij ziet er ook uit alsof je heel veel honger hebt, laten we eerst wat gaan eten." stelde Gail voor.
    "Het is alsof je mijn gedachten leest, laten we gaan." zei ik, want ik had ook oprecht honger.
    Gail kwam ook uit de tent en samen liepen we het kasteel weer binnen. Het verschil tussen gisteravond en deze ochtend was enorm. De meeste leerlingen, vooral de onderbouwers hadden hun uniform al weer aan getrokken en waren onderweg naar de lessen. Ook de eetzaal was al redelijk gevuld met bovenbouwers. Zelf namen we plaats aan de Roshwen tafel.
    "Bij welke vakken ga je vandaag dan die goede indruk maken?" vroeg ik Gail nadat ik wat sap voor ons had ingeschonken en zelf pakte ik een paar broodjes. "Niet dat ikzelf naar de lessen ga vandaag, maar voor in de toekomst.. misschien volgen we dezelfde vakken."
    Ik keek de zaal even rond en er viel me wat op, er waren meer nieuwe gezichten op deze ochtend aanwezig. Waren James en Gail niet de enige nieuwe leerlingen vandaag? Als dat zo was dan betekende dat er nog veel meer te ontdekken viel...

    [ bericht aangepast op 10 juni 2016 - 13:42 ]




Index RPG Actieve Topics Zoek