[RPG • 200 • Speeltopic 2] Durmstrang Insitute - Speeltopics

Index RPG Actieve Topics Zoek
  • 27 maart 2016 - 18:08   EASE is offline
    EASE
    EASE 14238

    D U R M S T R A N G      I N S T I T U T E
    Rollentopic
    Praattopic
    Praattopic 2
    Speeltopic 2

    STORY
    Durmstrang Institute, 2014. De school richt zich nog altijd wat op de duistere magie, maar een stuk minder dan vroeger. Muggleborns worden echter nog altijd niet toegelaten op Durmstrang, en de school heeft een duidelijke voorkeur voor Purebloods. Toch is de school een stuk toegankelijker dan hij vroeger was. Sinds enkele decennia is Durmstrang over gegaan op het indelen van zijn studenten in afdelingen. Dit omdat ze, na weer meer contact gehad te hebben met Hogwarts, het gevoel hadden zo beter overzicht te kunnen houden over de leerlingen en hen beter naar wens dingen konden leren. Leerlingen krijgen hun eerste twee jaar op Durmstrang de kans om zich beter te ontwikkelen, en worden aan het begin van hun derde leerjaar gesorteerd in een van de vier afdelingen. Aan het einde van ieder jaar moet iedereen naast zijn examens een andere grote test begaan, waarin gekeken word of zij nog wel het best passen bij de afdeling waar ze dat jaar in hebben gezeten. Hoewel het nauwelijks voorkomt, veranderen sommige leerlingen dus van afdeling. Op het moment van het RPG volgen we leerlingen in hun zevende jaar, wat voor de meerderheid van deze leerlingen hun voorexamen jaar is.

    HOUSES
    Credits
    • Hallestrom
    (Colors: Navy Blue & Red, Animal: Eurasian Lynx, Traits: Intelligence & Loyalty) Opinionated, but open to suggestion. These fair few are of the brightest and most inquisitive. They seek knowledge, and respect intelligence. However as students of Durmstrang their chosen paths are still often dark in nature, and the knowledge they truly thirst for is that which no others have found before and the power that comes with it. Their loyalty may be favoured in many situations, but they can be somewhat selfish friends at times, and hard masters to work for as they also command complete loyalty and respect from those around them.
    • Molokov
    (Colors: Burned Orange & Black, Animal: Black Bear, Traits: Strength & Endurance) Of great strength, comes great power. The ability to endure whatever is thrown at them, and still hold their heads high. They value not only physical or magical strength, but also inner strength. Many Molokovs rely only on these things and blunder into situations without thinking, and learning to also appreciate mental strength sometimes proves difficult. Molokovs can be bullies, and make excellent henchmen. Hallestroms in particular occasionally think of them as stupid, but this is by no means always the case.
    • Ranaulph
    (Colors: Steel Grey & Lime, Animal: Grey Wolf, Traits: Cunning & Bravery) Valiant and chivalrous - for Durmstrang students - those in this house enjoy a challenge. Daring and sly, they rarely back down even from the toughest opponent. And quite a lot of the time they win. But it is often with the aid of copious and outrageous cheating. A good Ranaulph will learn to successfully conceal this deceit. But those who know this house will always be aware of it, even if there is no proof. Charming on the outside, they are often rather talented individuals, and occasionally they are exceptionally talented. but their rash actions can lead them into trouble later on.
    • Rhoswen
    (Colors: Purple & Gold, Animal: Osprey, Traits: Integrity & Perseverance) Rhoswens do what they set their minds to no matter the consequence - and what they do always benefits them in some way. The word "impossible" is not a part of their vocabulary. They are determined to remain true to themselves, rarely choosing to voluntarily follow another unless it serves part of a long term plan. When questioned, their integrity holds true, lying is not tolerated. They are proud of their achievements and as a general rule do not particularly care about hiding mistakes unless doing so is essential. They can be very blunt, and usually have a few amusing insults ready for use at any time. Rhoswens are experts at twisting things to their own advantage.

    OTHER INFORMATION
    • Vakken en Lessen
    Durmstrang heeft een groot vakkenpakket, met veel keus, maar ook redelijk wat verplichte vakken. Leerlingen zitten tot en met hun vierde leerjaar vast aan een bepaald vakkenpakket zonder keus. In het begin van het vijfde jaar zullen zij minimaal twee extra vakken moeten kiezen naast de verplichte. Het maximum wat betreft keuzevakken ligt op 5, op deze manier probeert de schoolleiding van Durmstrang er voor te zorgen dat leerlingen niet te veel doen, en ook wat vrije tijd overhouden. In totaal heeft een leerling op Durmstrang keuze uit een tiental vakken naast de zes verplichte vakken.
    • Lijst met vakken voor het 5e, 6e, 7e, en 8e jaar
    [V] Charms
    [V] Dark Arts*
    [V] History of Magic [HoM]
    [V] Transfiguration
    [V] Potions
    [K] Astronomy
    [K] Quidditch**/****
    [K] Sports***/****
    [K] Care of Magical Creatures [CoMC]
    [K] Arithmancy
    [K] Divination
    [K] Studie of Ancient Runes [SoAR]
    [K] Music****
    [K] Art****
    [K] Ghoul Studies
    * Bij Dark Arts wordt zowel de geschiedenis van de Dark Arts, de uitvoering en de verdediging behandeld.
    ** Enkel leerlingen die Quidditch volgen mogen in het Quidditch-team voor de bovenbouw zitten.
    *** Bij Sports wordt gericht op individuele sporten. De leerlingen die dit volgen zullen ook wedstrijden hebben, zowel onderling als uitjes naar de muggle-wereld om hier wedstrijden te hebben. Dit zijn sporten waar geen magie bij nodig is, en waar het dan ook verboden is om gebruik van magische hulpmiddelen (spreuken, toverdrankjes, etc.) te maken. Leerlingen richten zich binnen dit vak vaak nog op een sport, om hier meer en beter in te trainen. Eenmaal in de week is er een gezamenlijke les, en twee keer in de week wordt er specifiek getraind. Natuurlijk mogen de fanatiekelingen, in overleg met het schoolbestuur en de leerkracht, ook vaker trainen. Er wordt binnen Sports gericht op Atletiek, Zwemmen, Paardensport, Boogschieten, Roeien en Wielersport.
    **** Een leerling mag enkel een van deze vakken als extra vak hebben. Als een leerling wenst meerdere van deze vakken te kiezen, dient zij bij een tweede ook een derde keuzevak te kiezen, en bij een derde van deze vakken, een vierde keuzevak.
    • Rooster


    • Quidditch
    Ook op Durmstrang wordt er natuurlijk Quidditch gespeeld, in twee verschillende klassen weliswaar. De onderste klasse is voor de onderbouw (1e - 4e Leerjaar), en de bovenste klasse voor de bovenbouw (5e - 8e Leerjaar). Enkel leerlingen die ook Quidditch volgen, mogen onderdeel nemen in de Quidditch teams in de bovenbouw. Voor ieder afdeling is er een team, maar wanneer een afdeling te weinig leerlingen heeft wordt dit of aangevuld met de bete leerlingen van die afdeling (of eerste/tweede leerjaar) uit de onderbouw, of met leerlingen uit andere afdelingen. Iedere maand is er voor beide klassen een wedstrijd, uitgezonderd van de eerste twee maanden school. Na afloop van de laatste wedstrijd wordt het eindklassement bekend gemaakt, en de winnende afdeling wint de Quidditch-beker van dat jaar.
    • Hallestrom
    Captain —
    Chaser —
    Chaser —
    Chaser —
    Beater —
    Beater —
    Keeper — Oliver Amaro Delray
    Seeker —

    • Molokov
    Captain — Vincent Milan Procházka
    Chaser — Zuzana Ružicka
    Chaser —
    Chaser —
    Beater —Manuello Ezequiel Alvaréz
    Beater —
    Keeper — Vincent Milan Procházka
    Seeker — Claudai Ružicka

    • Ranaulph
    Captain — Dimitri Viktor Volkov
    Chaser — Dimitri Viktor Volkov
    Chaser —
    Chaser —
    Beater —
    Beater —
    Keeper —
    Seeker —Iza Afina Caterina Dascu


    • Rhoswen
    Captain — (Loten?)
    Chaser — Alexander Stoyan Lyuben
    Chaser —Erika Isole Falker
    Chaser —
    Beater —Vyara Kaven Rumaneck
    Beater —
    Keeper —
    Seeker — Sara Tali Herbovitz

    • Nationaliteiten
    Leerlingen van Durmstrang komen voornamelijk uit Scandinavië en Oost-Europa, al zijn er ook uitzonderingen van leerlingen uit Noord-West Europa en enkele leerlingen uit het middenoosten.

    • Leerjaren en Schooljaar
    Op Durmstrang volgen de leerlingen acht jaar aan onderwijs, en wanneer zij deze succesvol afsluiten heeft bijna elke leerling de kans op een studiebeurs of een gedeeltelijke betaling voor een opleiding. De eerste twee leerjaren zijn leerlingen nog niet ingedeeld in een afdeling, en tot en met het vierde leerjaar hebben zij een vast vakkenpakket. Vanaf het vijfde kiezen zij vakken, die zij tot hun examen zullen moeten volgen, behalve wanneer zij meer dan twee keuzevakken hebben. Wanneer dit het geval is, mag de leerling een van zijn of haar keuzevakken tot en met het zevende leerjaar laten vallen. Het schooljaar begint op de laatste maandag van augustus, en op twee dagen hiervoor vertrekken de leerlingen al naar Durmstrang. Leerlingen krijgen in mei van het jaar dat zij elf worden een brief dat zij zijn toegelaten op Durmstrang, en zullen dat jaar dan ook hun eerste schooljaar starten. Het schooljaar loopt tot en met de laatste vrijdag van juni, en tussen elk schooljaar zit dus telkens ongeveer twee maanden aan zomervakantie. Tussendoor is er natuurlijk de Kerstvakantie, maar ook nog vier andere vrije weken en natuurlijk een aantal vrije dagen/middagen.

    • Schoolregels
    — Tijdens lesuren duurt het schooluniform ten allen tijden gedragen te worden.
    — Vernieling van andermans bezittingen is niet toegestaan.
    — Het pesten of vernederen van wie dan ook is verboden.
    — Alle lessen dienen gevolgd te worden, tenzij je een goedgekeurde reden hebt.
    — Meisjes en jongens mogen niet bij elkaar in de dorms komen
    — Iedere avond worden de dorms gecheckt, is iedereen er, en zijn er geen meiden bij de jongens/andersom? Als jij niet aanwezig bent, volgen er maatregelen.
    — Wees op tijd bij lessen en Quidditch wedstrijden.
    — Aanwezigheid bij Quidditch wedstrijden is voor iedereen verplicht.
    — Muggle-voorwerpen zoals moderne technologie, dienen niet meegebracht te worden, deze zullen toch niet werken.


    • Dorms
    Iedere Durmstrang afdeling heeft zijn eigen Dorms, hier kunnen de leerlingen na de lessen rondhangen, huiswerk maken, en natuurlijk zijn hier ook hun slaapzalen en badkamers. Leerlingen van andere afdelingen kunnen in principe niet in de Dorm van een andere afdeling komen, gezien deze beschermd is met een wachtwoord. Iedere maand veranderd het wachtwoord.
    • Hallestrom
    De Hallestrom Dorm bevind zich op de derde verdieping van het kasteel, achter een grote houten deur met daar de naam van de afdeling op. Momenteel is het wachtwoord Wisdom and Knowledge are not completely the same. Hallestroms' slaapzalen zijn verdeeld per leerjaar en sekse. De bovenbouw slaapt aan de rechterkant van de zitkamer, de onderbouw links. Bij beiden is het zo dat de meiden het dichts bij de deur naar de zitkamer slapen, en de jongens meer naar achter.
    • Molokov
    Molokov's Dorm ligt vlak naast de eetzaal van de school, verborgen achter een simpele deur als ieder ander. De jongere leerlingen van andere afdelingen vragen zich dan ook dikwijls af waar de Molokov Dorm is. De Dorm neemt twee verdiepingen in beslag, en heeft dan ook op de tweede verdieping van de school een deur. Ook deze valt nauwelijks op. Het wachtwoord is momenteel We may be Reckless, but we create the best stories of all.De slaapzalen voor de meiden bevinden zich op de tweede verdieping, die van de jongens op de begane grond, samen met de zitkamer.
    • Ranaulph
    De Ranaulph Dorm bevind zich tegenover die van Rhoswen. Dit komt omdat, voordat Durmstrang de afdelingen invoerde, er op deze plekken ook twee slaapzalen tegenover elkaar waren, en het schoolbestuur het onzin vond om die ruimte niet te gebruiken. Het wachtwoord is Succes, even with cheating, remains succes. Ranaulph heeft twee grote slaapzalen, waar alle leerjaren door elkaar slapen. Jongens en meiden wel gescheiden.
    • Rhoswen
    Rhoswen's Dorm is tegenover Ranaulph, en heeft een grote Visarend op de deur geschilderd. De Dorm is strategisch opgedeeld, met slaapzalen ingedeeld in leeftijd. Jongens hebben altijd de linker slaapzaal, en de meiden de rechter. De onderbouw slaapt het verst van de zitkamer af, zodat zij niet gewekt worden wanneer de oudere leerlingen naar bed gaan. Het wachtwoord is de vraag bij het antwoord wat luid Lydia and Simon, de vraag— het wachtwoord— is; Who were unable to stand eachother throughout their school life, but now have a baby?

    • Uniform
    Aangezien Durmstrang in een koud gebied staat, dragen de leerlingen altijd veel kleding. De hoofdkleur in het uniform is bruin of zwart, gecombineerd met wit en de afdelingskleuren. Vroeger was het Durmstrang uniform bruin met rood, maar sinds de komst van de afdelingen is dit veranderd. Leerlingen mogen zelf kiezen of zij een rok of broek dragen, maar deze moet altijd egaal van kleur (zwart of bruin) zijn, en er mogen geen gaten in zitten. Daarboven dragen de leerlingen een witte blouse met lange mouwen en een blazer, gevoerd met de hoofdkleur van hun afdeling, en met de buitenkant de andere kleur. Zo kunnen Hallestroms rode blazers met donkerblauwe voering dragen, of donkerblauwe blazer met rode voering. Voor buiten krijgt iedereen een mantel en een dikke winterjas. Ook krijgt iedereen een bontmuts en sjaal, en moeten de leerlingen in de winter stevige laarzen of winterschoenen dragen, waar zij in de zomer, lente en herfst ook hakken, open schoenen, en dunne sneakers mogen dragen.
    Mocht een leerling de dresscode niet volgen, dan krijgt deze een waarschuwing.

    • Huisdieren
    Op Durmstrang staan huisdieren niet hoog in de lijst met prioriteiten, maar zijn ze wel toegestaan. Studenten mogen uilen, padden, katten, ratten en paarden (wanneer zij zich focussen op paardensport en het vak sport hebben) meenemen naar de school, mits zij deze goed verzorgen.

    • Kasteel en omgeving
    Durmstrang's kasteel is oud, en heeft drie verdiepingen. Het kasteel heeft naast het hoofdgebouw een astronomietoren, een uilentoren en ligt naast een groot bos, een groot meer en ver verwijderd van de eerste muggle-beschaving. Wanneer de leerlingen van school weggaan of aankomen, gebeurt dit via een boot. Op school aankomen aan het begin van ieder jaar vergaat ook zo. De leerlingen stappen in de buurt van hun woonplaats op de trein/auto/bus/vliegtuig/whatever, en lopen het laatste stuk naar het meer, waar zij opgepikt zullen worden door de boot. Naast het kasteel bevinden zich ook verscheiden sportaccommodaties, waar de leerlingen die het vak sport volgen, dan ook les hebben en trainen. Naast de sportaccommodaties bevind zich het quidditchveld.

    • Cijfers, toetsen en essays
    Op Durmstrang wordt educatie in een hoog vaandel gezet, wat logisch is voor een school. Leerlingen mogen per week maximaal een toets hebben voor een verplicht vak, en een voor een keuzevak. Dit zodat de leerlingen goed de tijd hebben om te leren, en om ook dingen te doen aan hun andere vakken. Essays en Opdrachten voor een cijfer mogen echter zo veel gegeven worden als leraren willen, al moet het wel nut hebben. Cijfers worden gegeven op een schaal van 100%. Wanneer een leerling lager dan 65% haalt voor een essay of andere opdracht, wordt dit als onvoldoende beschouwd. Voor toetsen ligt dit op 60%. Wanneer een leerling lagen dan 65% staat als gemiddelde, is er een mogelijkheid dat hij of zij aan het eind van het jaar zijn examens niet mag maken totdat hij of zij zijn cijfers ophaalt door het herkansen van toetsen, maken van extra essays, etc. Wanneer een leerling zijn examens niet maakt, blijft hij automatisch zitten. Wanneer een leerling voor zijn examens minder dan een 65% overall-score haalt, mag hij of zij nog herkansen, maar wanneer de overall-score onder de 50% ligt, blijft hij of zij ook zitten. Wanneer een leerling zijn herkansingen faalt, blijft hij of zij ook zitten.




    CHARACTERS
    Naam — Faceclaim — User — Pagina
    [Girls/Boys: 10/10]
    Hallestrom [2/2]
    • Eleanore Ingrid Novak — ? — MaIfoys — 1.4
    • Gabriëla Antansia Rozycha — Kristina Bazan — Philip — 1.8
    •

    • Oliver Amaro Delray — Lucky Blue Smith — Poppys — 1.2
    • August Felix Björk — ? — Raccoon — 1.6
    •

    Molokov [3/4]
    • Zuzana Ružicka — Ebba Zingmark — Deamus — 1.4
    • Claudai Ružicka — Ebba Zingmark — Necessity — 1.6
    • Natalya Alissa Ivanov — Alycia Debnam Carey — Clarik — 1.9

    • Vincent Milan Procházka — ? — MikeGClifford — 1.2
    • Marcello Aloisio Alvaréz — Marcio Patriota — Malfoys — 1.8
    • Manuello Ezequiel Alvaréz — ? — Raccoon — 1.8
    • ? — ? — Probie — ?

    Rhoswen [3/2]
    • Sara Tali Herbovitz — Imaan Hammam — Tiva — 1.3
    • Erika Isole Falker — Katherine McNamara — Clarik — 1.8
    • Vyara Kaven Rumaneck — ? — Morgen — 1.8

    • Alexander Stoyan Lyuben — Francisco Lachowski — Necessity — 1.4
    • Emiel Elijah Rostville — ? — Florentina — 1.7
    •

    Ranaulph [2/2]
    • Mae Nicola Mickelson — ? — caIypso — 1.7
    • Iza Afina Caterina Dascu — Lodovica Comello — sandordinja — 1.7
    •

    • Dimitri Viktor Volkov — ? — calice — 1.3
    • Adrian Andrej Nordheim — Alexander Koch — Solemnly — 1.9
    •

    [justify]RULES
    • Schrijf minimaal 200 woorden, naam, codes etc is uitgezonderd!
    • De Huisregels van Quizlet gelden uiteraard ook hier.
    • Posts dienen geschreven te worden in correct Nederlands.
    • 16+ (sex, extreem geweld, etc) is toegestaan, maar meld dit wel even aan de bovenkant van je post, in het rood.
    • Enkel ik (Remarkeyable) maken nieuwe topics, tenzij anders vermeld.
    • Als je twee weken niet reageert, zal ik je een PB sturen. Als je een geldige reden hebt zal je niet uit de RPG gezet worden.
    • Als je niet meer met plezier meespeelt of niet meer mee wilt doen, meld je dan netjes af én schrijf nog minimaal een post over hoe je personage het gesprek af rond o.i.d.
    • Bespeel andermans personages niet zonder toestemming.


    HET BEGIN

    Datum en Tijd
    Maandag 1 september.
    We skippen door naar de volgende ochtend. Natuurlijk is het prima om nog even een avond post te schrijven, maar zorg dat dit niet langer wordt dan 1 post p.p. Je mag ook een deel avond en een deel ochtend schrijven, zo,lang je dit maar duidelijk aangeeft. Het is nu maandagochtend 1 september, 9:46. Er is deze dag gewoon les, maar de leerlingen hebben geen lesplichten, gezien de leraren ook wel snappen dat zij als bovenbouw zijnde het liefst uit zouden willen slapen en even een dagje rust zouden willen hebben. De lessen gaan dus wel gewoon door, maar de leerlingen zijn niet verplicht om te komen, enkel wanneer zij dit willen.

    [ bericht aangepast op 12 juni 2016 - 22:11 ]

    [ bericht aangepast door een moderator op 27 maart 2016 - 19:29 ]

    take me back to the basics and the simple life

    14 juni 2016 - 22:48   Innsaei is offline
    Innsaei
    Innsaei 5369





    Gail at rustig van haar eten. Ze hield van eten. Maar koffie was ook zeker fijn, gezien ze hier haar dag een stuk beter mee kon beginnen. "Hmm.." nee dan hebben we verder geen les samen."
    "helaas.." “Ahhhh helaas helaas” reageerde ze. Ze meende het. Ash was een chille kerel was ze nu al achter, en het was altijd leuk om bij zo iemand in de les te zitten. Al zou het voor haar schoolcijfers waarschijnlijk maar beter zijn ook. Gezien ze niet een ster was in school en af en toe toch echt wel moest opletten. Ze had nog even een soort pruillipje in de vorm van een zielige duckface geworden. Waarna ze even had geglimlacht. Dat was het teken dat Gail officieel weer wakker was, tot leven was gekomen en de dag weer aankon.

    "Mijn avond was eerst niet al te boeiend tot ik dus inderdaad besloot om in een paar tentjes te gaan kijken. Gail viel zo op, ik kon haar niet aan me voorbij laten gaan."
    “Haha, hoe cliché eigenlijk” voegde ze aan de woorden van Ash toe. Het klonk net alsof hij een of ander romantische komedie filmmoment zat te beschrijven zo eigenlijk. Niet dat het zo geweest was, maar ze vond de vergelijking wel grappig. Hoe dan ook, er zat wel een kern van waarheid in. Met haar oren vol gepiercet, haar witte haren, een neuspiercing en haar lengte viel ze niet over het hoofd te zien. Niet dat ze dit erg vond, het paste wel bij haar. Ze was nu eenmaal een uitgesproken persoonlijkheid en qua kleding deed ze ook volledig wat ze zelf wilde. Het was waarschijnlijk ook een stuk minder meisjesachtig dan de meisjes hier, dus ze vroeg zich niet af of maar wanneer ze een soort bitchfight zou hebben met een van die meisjesmeisjes.

    Gail hoopte maar dat er meer nieuwe leerlingen waren. Dat was makkelijker bonden namelijk. Ze wist niet precies hoe hier iedereen namelijk nieuwe leerlingen opnam. Sommigen konden daar verbazingwekkend moeilijk over doen, met hun eigen kliekjes enzo. Maarja, zij was zo’n persoon dat zich gewoon ongevraagd ergens tussen mengde. Zou wel goedkomen dus. Ze luisterde nog even naar wat Ash zei en keek naar Emiel. Nog maar net waren ze uitgesproken of een derde persoon kwam in beeld.

    Werd het opeens een stuk minder gezellig van. Ze wist niet precies wat zijn probleem was, al kon ze wel horen wat die twee zeiden. Ach, het waren haar zaken ook niet. Ze dronk rustig van haar koffie en at gewoon door, gezien ze niet iemand was om zich met andermans heisa te gaan bemoeien.
    “Hmm dit sap is echt lekker” zei ze vrij random, maar ze meende het. “Waar ik vandaan kom hadden we eigenlijk alleen maar van die kunstmatige shit op school. Maar dit lijkt huisgemaakt, zitten hier biologische freaks ofzo die dat hier maken?” vroeg ze zonder schaamte. Oh, wat flapte ze er eigenlijk toch allemaal uit. Straks was Ash nog heel serieus over biologisch eten, al kon ze er eigenlijk niet echt wat bij voorstellen bij de jongen.

    Aan niets denken is ook denken.

    15 juni 2016 - 0:38   darkurge is offline
    darkurge
    darkurge 3074

    Ashley "Ash" Joseph Diggory
    “Stop being such an ash-hole...”
    Roshwen • 17 • Beater • Seventh year • Halfblood • Dining Hall • Gail & Emiel










    "Hmmm ja, lijkt wel zo." zei Emiel, nadat hij de eetzaal had rondgekeken op zoek naar nieuwe leerlingen. Ik vroeg hem vervolgens hoe zijn avond met zijn date was geweest.
    "Het was gezellig." waren echter de enige woorden die Emiel vuil wou maken aan de avond. Ik kende Emiel al wat langer dan vandaag en wist dat hij niet echt een grote prater was wanneer dingen niet helemaal chill zaten. Ik besloot echter ook niet verder te vragen gezien Gail er bij zat en Emiel Gail nog maar net kende.
    Echter kwamen we er al snel genoeg achter dat de avond met Svetlana niet helemaal soepel verlopen was. Dimitri Volkov greep Emiel bij zijn hoodie vast en keek hem dreigend aan.
    "Leuke avond gehad, Rostville?" vroeg Dimitri aan Emiel. Gezien de houding van hem had Dimitri zo te zien helemaal geen leuke avond gehad.
    Emiel zweeg, hij keek Dimitri slechts met een ijzige blik aan.
    "Je hoeft me niet vast te houden hoor, of ben je soms bang dat ik ervandoor ren?" zei Emiel uiteindelijk.
    Hier ging Dimitri echter niet op in.

    "Weet je, mijn avond was best leuk, totdat mijn zusje huilend bij me aankwam.. Weet jij daar toevallig iets vanaf?" Hij ging nog verder over Emiel in het vervolg bij zijn zusje uit de buurt moest blijven en liet hem daarna los.
    "Ik weet niet of je antwoord wilt hebben op een retorische vraag, maar jij hebt helemaal niets met die kwestie te maken en je weet er ook niets vanaf, gezien je er niet bij was. Bovendien heeft je zusje, net zoals de meeste meisjes, een mond dus kan ze ook best naar mij toe komen om erover te parten." Emiel bleef verassend rustig vond ik zelf. "Je hoeft niet zo als een opgewonden standje te reageren. Zie nou hoe gespannen je erbij staat. Al die paranoia doet je geen goed." Emiel wende zijn blik af en richtte zich weer op zijn koffie.
    Dat was echter de druppen geweest voor Dimi die nog dichter bij Emiel kwam en zijn vuist al uithaalde.
    Vrijwel instinctief sprong ik op. "Wow, gast rustig." Ik hield Dimi bij zijn armen vast en liep een stap naar achteren met hem. "Niemand heeft toch echt zin in een gevecht op deze brakke ochtend? Ook jij niet. Ik weet niet wat er is gebeurd, maar dit is misschien niet de tijd om het uit te vogelen." zei ik tegen Dimitri in de hoop dat hij enigszins bij zinnen zou komen.
    Dimi rukte zich echter los uit mijn grip.
    "Blijf gewoon bij haar uit de buurt, weirdo." zei Dimi en vertrok vervolgens weer richting de Ranaulph tafel.

    "hmm, gezellig zo'n day after." zei ik sarcastisch terwijl ik ging zitten. Ik zou Emiel later wel vragen wat er nu echt gebeurd was. Eerlijk gezegd was ik blij dat het niet op vechten was uitgelopen. Als ik ergens een hekel aan had dan was het wel aan ruzie. Vaak ging het echt over helemaal niks en waren mensen zo onnodig opgefokt. Waarschijnlijk was dat nu ook wel het geval geweest.
    Gail had al die tijd rustig haar koffie gedronken en door gegeten.
    "Hmm dit sap is echt lekker." zei ze vrij random, maar ik was blij dat ze het gezegd had. Het maakte de sfeer meteen wat luchtiger. Even een ander onderwerp. "Waar ik vandaan kom hadden we eigenlijk alleen maar van die kunstmatige shit op school. Maar dit lijkt huisgemaakt, zitten hier biologische freaks ofzo die dat hier maken?" vroeg ze alsof het de normaalste vraag van de wereld was.
    Ik moest lachen. "Als je met biologische freaks huiselven bedoelt, dan ja, we hebben enorm veel biologische freaks. Maar waar zat je eigenlijk op school, voordat je hier kwam? Hadden jullie geen bio gekke huiselven?" vroeg ik aan haar toen ik zelf nog een sapje in schonk.

    [ bericht aangepast op 15 juni 2016 - 16:28 ]

    15 juni 2016 - 0:51   darkurge is offline
    darkurge
    darkurge 3074

    D I M I T R I V I K T O R V O L K O V
    Ranaulph • Captain & Chaser • Fullblood • Quidditch Field • Alone
    "I've fucked things right up, haven't I?"












    Nadat ik Emiel had vastgegrepen zei hij eerst niks. Hij keek me alleen maar aan met die ijzige kille ogen van hem.
    "Je hoeft me niet vast te houden hoor, of ben je soms bang dat ik ervandoor ren?" zei hij uiteindelijk.
    Eigenlijk wel ja, vreselijke lafaard... dacht ik, maar ik zei niks.
    "Weet je, mijn avond was best leuk, totdat mijn zusje huilend bij me aankwam.. Weet jij daar toevallig iets vanaf?" vroeg ik hem dreigend.
    "Ik weet niet of je antwoord wilt hebben op een retorische vraag, maar jij hebt helemaal niets met die kwestie te maken en je weet er ook niets vanaf, gezien je er niet bij was. Bovendien heeft je zusje, net zoals de meeste meisjes, een mond dus kan ze ook best naar mij toe komen om erover te parten." Emiel bleef rustig, wat ik eigenlijk nog irritanter vond dan dat hij zichzelf zou gaan verdedigen.

    "Je weet dat Svetlana ander is dan de meeste meisjes, blijf in het vervolg uit haar buurt." beval ik hem.
    "Je hoeft niet zo als een opgewonden standje te reageren. Zie nou hoe gespannen je erbij staat. Al die paranoia doet je geen goed." Hij draaide zich weer naar zijn koffie en dit haalde eigenlijk nog meer de bloed onder mijn nagels vandaan. Hoe durfde hij te doen alsof het niks was? Boeide hem het dan echt niet dat hij mijn zusje aan het huilen had gemaakt?
    Ik stond te trillen van de woede en wou naar hem uithalen.
    Echter was het Ashley Diggory die mij in mid-air wist tegen ge houden. "Wow, gast rustig." zei hij terwijl hij me een meter achteruit loosde. "Niemand heeft toch echt zin in een gevecht op deze brakke ochtend? Ook jij niet. Ik weet niet wat er is gebeurd, maar dit is misschien niet de tijd om het uit te vogelen." zei hij.
    Eigenlijk hielpen die woorden niet echt, maar ik had geen zin in een gevecht met twee gasten. Niet dat Ashley zo gespierd of iets dergelijks was, maar ik had wel eens tegen hem quidditch gespeeld. Hij speelde als beater en nadat hij een bludger recht in zijn gezicht had gekregen, bleef hij gewoon glimlachen, dat terwijl het bloed van zijn gebroken neus over zijn gezicht sijpelde. Die gast spoorde van geen kant. Emiel was bovendien wel redelijk sterk en misschien hem alleen zou nog net lukken, maar niet als deze gast zich er ook nog eens mee ging bemoeien.
    "Blijf gewoon bij haar uit de buurt, weirdo." zei ik tegen Emiel, ik spuugde de woorden bijna uit.
    Na dit voorval liep ik nog steeds woedend naar de Ranaulph tafel en griste mijn bezem van de tafel vervolgens naar buiten te lopen.

    Het Quidditch veld was nog verlaten. Ik stapte op mijn bezem en had niet echt een plan meer van wat ik wou gaan doen. Dus besloot ik eerst maar een paar rondjes over het terrein van Durmstrang te vliegen. De wind door mijn haren en die langs mijn lichaam scheerde werkte erg verhelderend. Mijn woede zakte met de minuut af. Misschien was ik wel niet alleen maar boos geweest op Emiel. Eigenlijk was ik boos op de wereld. Boos dat ik gevoelens had voor Gus, vooral daarom was ik boos. Boos dat ik als ik hem weer zou zien, hem weer zou willen zoenen, maar dat niet zou kunnen. Maar eigenlijk was ik vooral bang. Ik was verschrikkelijk bang voor wat er nu zou komen.
    Maar tegelijkertijd wist ik ook dat wat er ook zou komen, het al deze verwarrende gevoelens waard zou zijn. Al zou ik Gus nog maar één keer kunnen zoenen.

    [ bericht aangepast op 15 juni 2016 - 16:29 ]

    15 juni 2016 - 13:03   KIaus is offline
    KIaus
    KIaus 21035


    Svetlana Irina Volkov
    Ranaulph || Now I feel like a third wheel.
    De jongen zei dat hij het wel leuk vond, maar hij nog wel naar de directeur moest. Ik wilde eigenlijk zeggen, maar hoorde een jongen aankomen, met wie ik normaal goed kon opschieten. Toch was ik wat terughoudend na dit alles met Emiel. Het was mij wel duidelijk dat de twee jongens elkaar kenden, waardoor ik me nog net iets ongemakkelijker begon te voelen. De twee begonnen met elkaar te grappen en hadden het over het feit dat Durmstrang levenloos was en dingen niet roze schilderen. Ik had zo het gevoel dat ik informatie miste die ik nodig zou hebben om het te snappen. De glimlach van Nathaniel liet me weer iets beter voelen, maar toch bleef ik wat afstandig. Ik wilde niet meer aan mensen gehecht raken die me pijn konden doen. Dat was dus eigenlijk iedereen behalve mijn familie. Ik schonk hem toch een klein glimlachje terug, net toen Aaron de vraag stelde die ik nu niet aankon. Mijn gezicht betrok meteen en mijn ogen werden groot van pijn en verdriet. "Mijn date verliet me halverwege het feest." mompelde ik zachtjes, voor Nathaniel, de reddende engel, gelukkig over zijn ervaringen begon en wat hij ging doen, waardoor het onderwerp werd veranderd, en ik mezelf weer rustig kon verzamelen. Achter ons hoorde ik wat gerommel uit de eetzaal komen, maar besloot er niet op in te gaan. Deze situatie was al druk genoeg en ik had geen behoefte aan meer drama. Ik speelde wat met mijn haren, wachtend tot de jongens klaar waren met hun gesprek. "Ik wilde eigenlijk Aaron zo begeleiden naar de directeur en hem daarna het kasteel laten zien. Je mag meekomen als je wil, of ga gezellig met z'n tweeën wat anders doen als jullie willen, ook geen probleem." Dat tweede voegde ik vooral toe omdat ik me niet op wilde dringen. Zij kenden elkaar al en als ze een gezellige jongensdag ervan wilden maken, ging ik daar niet tussen zitten. Het was niet aan mij om dat te doen en ik kon altijd nog wat huiswerk gaan maken, of iets dergelijks. Of ik ging naar de lessen. Ze waren niet verplicht, maar als ik toch niets beters te doen dan dat, ging ik maar. Ik had Charms al gemist, maar kon altijd nog naar Study of Ancient Runes. Al zou ik de rest van de lessen ook missen als ik met de jongens door het kasteel ging struinen. Dat was niet erg, maar het zou wel een hele andere dag betekenen.

    Bowties were never Cooler

    15 juni 2016 - 18:25   Innsaei is offline
    Innsaei
    Innsaei 5369





    Het interesseerde hem echt geen flikker wat Dimitri van zijn woorden dacht. Hij had hier niets mee te maken dus zou hij ook niet de moeite nemen om het uit te leggen. Punt. Zijn idee was dan ook om hem gewoonweg te negeren, wat de beste optie was om te doen met irritante en bemoeizuchtige mensen. Hij schrok lichtelijk door wat er zich achter zich gebeurde en keek direct om. Dimitri had zojuist iets van een poging gedaan om naar hem uit te halen, maar gelukkig was Ash snel van begrip en stond hij gelijk op. Dimitri leek echter niet heel gerustgesteld te worden door Ash zijn woorden, dus inmiddels was Emiel wel zo ver dat hij alert naar de jongen keek en klaar zat om iets te doen mocht dat nodig zijn. "Blijf gewoon bij haar uit de buurt, weirdo." meldde Dimitri nog voordat hij weg ging. Hij had hem enkel weer wat ijzig aangekeken en wist dat het geen zin had om iets van een opmerking achter hem aan te roepen. Nou, dat uit de buurt blijven, ging hij dus mooi niet doen. Het was niet aan Dimitri om te bepalen of hij wel of niet met zijn zus omging. Hij wilde sowieso nog met haar praten, gezien dit uit te lopen leek in een of ander drama wat, wat hem betreft, niet nodig was. Hij keek even toe hoe Dimitri boos verdween. Pfft, wat een dramaqueen.

    "hmm, gezellig zo'n day after." “enorm” voegde hij even sarcastisch aan de opmerking van Ash toe. Hij had absoluut geen zin in dit soort toestanden, en als hij brak was al helemaal niet. “Dankje trouwens” zei hij met een dankbare glimlach naar Ash. Hij had in ieder geval voorkomen dat het uitmondde in een of ander gevecht, want Emiel wist van zichzelf dat als iemand hem sloeg, hij ook net zo hard terugsloeg. Daarnaast wilde hij niet met een bloedneus of iets anders in de eetzaal zitten. De mensen hier waren ook zo dat ze gelijk zouden gaan zitten roddelen. Nou vond hij dat niet zo erg, maar wel als het een verkeerd beeld van hem naar boven bracht, wat zeker het geval zou zijn.

    “Ik hoop dat ik dat stuk chagrijn vandaag niet meer tegen te komen” meldde hij nog even voordat hij rustig weer verder ging met koffie drinken. Het goedje was een schamele troost voor de ongetwijfeld vervelende confrontatie met Svetlana waar hij nu al geen zin in had. Het gesprek ging opeens over sap, hij had geen idee hoe dat kwam maar staarde even afwezig voor zich uit. Hij wachtte even totdat Gail en Ash uitgesproken waren over hun conversatie die over gekke huiselven ging. “Jij gaat naar de lessen toch Gail?” vroeg hij aan Gail, gezien hij zoiets had opgevangen net toen hij bij hun was gaan staan. Zelf zou hij echt niet naar de lessen gaan. Maar wat hij dan wel ging doen wist hij niet precies. “Wat ben jij van plan om te doen Ash?” vroeg hij aan hem. Ergens kon hij wel afleiding gebruiken, gezien hij zowel Svetlana als Dimitri niet wilde tegenkomen, en de beste optie was dan ook om iets te gaan doen buiten dit kasteel.

    Aan niets denken is ook denken.

    15 juni 2016 - 18:40   Innsaei is offline
    Innsaei
    Innsaei 5369





    Ze had even toe gekeken hoe Ash snel was opgestaan. Ergens vond ze drama altijd wel interessant, maar het was zeker niet zo dat ze gevechten aanmoedigde. Ze was alleen nieuwsgierig waarom die twee zo vijandelijk tegen elkaar deden. Maar hield wijselijk haar mond. Gezien het haar zaken niet waren.

    Gelukkig had Ash dus voorkomen dat het ergens toe zou uitdraaien, al vermoedde ze dat die twee wellicht nog niet uitgesproken waren. Ze had al snel haar blik weer op haar eten en goddelijk sap gericht. Well, zij vond het best bijzonder dat sap eigenlijk. Gezien ze een flapuit was en ook iemand die vrij random dingen op random momenten kon zeggen meldde ze dit dan ook. Ze hoorde hem lachen en keek even naar hem op. Inmiddels was ze uitgegeten. "Als je met biologische freaks huiselven bedoelt, dan ja, we hebben enorm veel biologische freaks. Maar waar zat je eigenlijk op school, voordat je hier kwam? Hadden jullie geen bio gekke huiselven?" Ze glimlachte even. “Ik zat op Beauxbatons” Ze dacht even na. Hadden zij huiselven daar? Zij had ze in ieder geval niet gezien. Ze haalde haar schouders op. “Eigenlijk heb ik geen idee, misschien kwam ik ze nooit tegen” zei ze en ze nam nog maar een slokje van het sap. “Wat ik wel weet is dat ze het blijkbaar niet nodig vonden om fatsoenlijk sap te serveren”

    Het terugdenken aan haar school gaf haar toch een beetje het gevoel van heimwee. Hier leek alles doordrenkt te zijn van hoe oud alles was, al vond ze het mooi, haar voorkeur ging toch uit naar iets moderner. Gewoon omdat het wat minder kil over kwam. Natuurlijk miste ze haar vrienden, die daar nog steeds zaten. Maar ze was optimistisch en zou haar best doen om hier net zulke goede vrienden te krijgen. Ze keek heel even op de klok. Misschien moest ze zo maar eens naar de les gaan. Ze had eigenlijk geen idee of hier alles puntje precies qua tijd ging, of dat je ook 5 minuten te laat kon komen. Oeh, slechte gedachte op de eerste dag Gail. Beter was ze gewoon op tijd.

    Aan niets denken is ook denken.

    16 juni 2016 - 19:40   Fagerman is offline
    Fagerman
    Fagerman 4603

    MAE NICOLA MICKELSON

    Eemaal in de tent gingen we lekker liggen op de matrasjes die er lagen. Iza vroeg me hoe mijn avond geweest was en ik wilde al enthousiast gaan vertellen toen ik aan haar gezicht zag dat ze wilde gaan slapen. Toch begon ik met het beschrijven van mijn avond, die alhoewel het allemaal niet even geweldig geweest was, nog best leuk was.
    'Eerst verveelde ik me nogal. Ik wilde jouw niet storen, dus ging ik op een bepaald moment maar op zoek naar iemand anders en gelukkig vond ik Nathaniel met wie-' Iza stopte me in mijn verhaal wat ik van te voren al had kunnen verwachten en dus ook niet erg vond.
    'Ik ga slapen' zei ze, waarna ze comfortabel ging liggen om in slaap te kunnen vallen. Ik glimlachtte naar haar en vond het allemaal prima. Stiekem had ik in mijn hoofd allerlei plannen over hoe we deze avond nog geweldig konden maken, maar als Iza wilde slapen moest ze dat vooral gaan doen. Ik wilde haar haar nachtrust niet onthouden.
    Omdat ik toch weinig anders kon gaan doen, besloot ik ook maar te proberen te slapen, maar hoe laat het ook was, mijn ogen wilde de slaap maar niet vatten. Ik lag te woelen en te dwarrelen op het matje.
    Na ongeveer een half uur geprobeerd hebben te slapen concludeerde ik dat slapen zo niet zou gaan lukken. Ik opende mijn ogen en keek in het gezicht van mijn beste vriendin die hoogstwaarschijnlijk al een heel tijdje te slapen lag, ik wou dat ik dat ook kon. Ik had gewoon nog teveel energie.
    Omdat er in de tent weinig anders te zien was, bleef ik een tijdje naar Iza's gezicht kijken. Mijn beste vriendin lag er schattig bij. Haar ogen waren gesloten en haar mond stond niet bepaald op een vrolijke stand, maar toch vond ik haar mooi in haar slaap. Haar gezicht stond op een rustige vredige stand alsof niets in de wereld haar iets aan zou kunnen doen en ze voor altijd vredig zou blijven. Ik wou dat dat zo was. Het liefst wilde ik dat er nooit iets met haar zou gebeuren, dat ze zich altijd goed voelde, maar hoe was een hele opgave, zelfs voor een persoon als ik.
    Toen ik mijn ogen nog dichthad, had ik erover nagedacht om even de tijd uit te sneaken en even een rondje te gaan lopen, maar nu ik Iza hier zo lief zag liggen, was dat absoluut niet wat ik ging doen. Ik liet haar echt niet alleen achter.

    De volgende ochtend werd ik wakker door een aantal zonnestralen die door het tentdoek heen in mijn ogen prikten. Ik kreunde en keek even om me heen om te beseffen waar ik ook alweer was. Naast me zag ik Iza die ook haar ogen open had en glimlachtte naar haar. Ik kroop overeind en haalde mijn hand door mijn haar dat vast geweldig zat.
    'Hey Ies,' groette ik mijn vriendin die er vreselijk slaperig uitzag. 'Lekker geslapen?' Ik hoopte dat ze niet gewacht had totdat ik wakker geworden was, omdat het waarschijnlijk al best laat was. Ik was niet bepaald een persoon dat vroeg wakker werd.
    'Voel je je al wat beter dan gister?' vroeg ik haar, terwijl ik me naar haar toe boog om een haar die in haar gezicht hing achter haar oor te hangen.

    love is just a word made up by someone who only could get one lover

    [ bericht aangepast op 16 juni 2016 - 19:41 ]

    you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

    16 juni 2016 - 19:48   R3HAB is offline
    R3HAB
    R3HAB 12456

    Aaron Christian Løvik
    Hallestrom - Pure blood - Homoseksual
    'Sometimes memories sneak out of my eyes and roll down my cheecks.'


    Een speelse grijns speelde nog om mijn lippen toen de jongen vertelde dat hij het niet zou kunnen overleven als ik de muren roze zou verven. Sounds like a challange to me, hoewel ik het liever in alle kleuren van de regenboog zou doen met wat glitter. Het zou zeer waarschijnlijk een grote middelvinger zijn voor alle ignorant fucks die iets als homoseksualiteit niet konden waarderen.
    ‘Maak je maar geen zorgen, ik begin bij je kamer.’ Plagend stak ik mijn tong naar de jongen uit, voor ik blijkbaar een gevoelige snaar bij beide had weten te raken. Zorgzaam zag ik Nathaniel nog een blik werpen naar Svetlana. Wat het ook moest zijn, de roddel moest juicy zijn en niet een of andere zoveelste tienerzwangerschap want laten we eerlijk zijn, die shit is achterhaalt. Als ik dat soort drama wil horen dan keek ik wel thuis naar Teen Mom, want schijnbaar waren alle apparaten zoals televisie en mobielen hier niet welkom. Mijn ouders waren dan ook zo listig geweest om ze van me te ontnemen voor ik er wat aan kon doen.
    ‘Mijn date verliet me halverwege het feest.’ Mompelde het meisje plotseling zachtjes, terwijl haar ogen groot en emotioneel werden. Als ik ergens geen zin in had dan was het wel een waterval moeten deppen van iemands gezicht, enkel omdat zijn of haar date hem of haar achter gelaten had. Tegenwoordig bleef niemand meer bij elkaar en als iemand dat wel dacht, dan was het tijd om uit deze droom wakker te worden.
    Gelukkig begon Nathaniel al gauw over een ander onderwerp, gezien de jongen waarschijnlijk wel mijn opmerkingen kende van vroeger. Ik was van jongs af aan al een diva en had dan ook vaak de niet meest tactvolle opmerkingen klaar, hoewel niet alles hierin negatief was.
    ‘Geen alcohol is voor mij geen feestje. Daarom dus dat ik op weg was naar de stallen om me ergens mee bezig te gaan houden.’ Even gleden mijn ogen weer naar de warme bruine kijkers, waar een speelse lachje weer over mijn lippen gleed. ‘Je kent gewoon niet de goede mensen om je tijd nuchter mee te besteden op een feestje bedoel je.’ Plagend zond ik de jongen een handkusje, waar Svetlana weer een poging deed om terug te komen in het gesprek.
    ‘Ik wilde eigenlijk Aaron zo begeleiden naar de directeur en hem daarna het kasteel laten zien. Je mag meekomen als je wil, of ga gezellig met z'n tweeën wat anders doen als jullie willen, ook geen probleem.’ Abrupt schudden ik mijn hoofd bij haar woorden. Met een blik op het meisje kon ik al zien dat ze in haar eentje weg ging kwijnen en ik hield ervan om veel mensen om mij heen te hebben en vooral een meisje die mij trouw bleef, gezien jongens mij gewoon niet konden bij benen met hun verstand. Ik wist niet of Svetlana een goede kandidaat was, maar ze was de eerste die haarzelf aan mij gegeven heeft en die meteen begrijpt dat ik Aaron genoemd wil worden in plaats van het verschrikkelijke 'Aar', dus zal ik het meisje ook een kans geven. Ik kon haar nog altijd dumpen als het nodig was.
    Troostend legde ik mijn arm rond haar schouders heen, waar ik het meisje iets dichter naar me toe trok. ‘Ik weet niet wat er precies gebeurt is, maar er zijn meer jongens op de wereld. De meeste high school crushes worden toch lelijke trollen later, dus je zal die persoon eigenlijk dankbaar moeten zijn en daarnaast betekend het dat je meer tijd met mij kan doorbrengen.’ ik trok even een mondhoek omhoog, voor ik mijn arm van haar schouder af liet gaan en mijn in die van haar haakte. Ik kon wel lief en braaf zijn. Soms. ‘Dus je had tijd om mij rond te leiden.’

    [ bericht aangepast op 16 juni 2016 - 19:51 ]

    When I taste Tequila, Baby, I still see ya

    16 juni 2016 - 20:06   Fagerman is offline
    Fagerman
    Fagerman 4603

    JAMES CAMILLO GRIFFITHS

    Er kriebelde iets in mijn gezicht toen ik mijn ogen de volgende morgen opende. Het eerste wat ik zag was een bruine stem omhulst met groene blaadjes. Hetgene dat me in mijn gezicht gekriebeld had, was een takje. Serieus James? Lekker begin, wakker worden na de eerste nacht in een bos.
    Ik stond op een klopte op mijn kleding om de blaadjes eraf te halen. Ik veegde met mijn handen over de stof, maar er bleven een aantal bruine plekken op mijn shirt zitten. Ik zou wel meteen naar mijn kamer lopen om mijn kleding om te wisselen. Terwijl ik naar binnen liep, zag ik een heleboel mensen die er niet veel beter dan ik uitzagen. Velen zagen eruit alsof ze niet bepaald weinig gedronken hadden de vorige avond. Vroeg slapen had er waarschijnlijk voor hun niet ingezeten.
    Wat ik de vorige avond allemaal gedaan had wist ik eigenlijk niet zo goed meer en ik wilde er eigenlijk ook niet bepaald graag over nadenken. Ik kan me vaag herinneren dat ik ergens nog een drankje gedaan had met een aantal onbekenden, maar hoe ik in dat bosje terecht was gekomen wist ik ook niet. Normaal was ik absoluut niet het persoon dat aan bushsleeping deed als dat überhaupt iets was. Ik wilde dan ook niet graag bekend staan als bosjesslaper.

    Na me omgekleed te hebben in mijn kamer, die ik verbazingwekkend snel gevonden had, was ik snel door naar beneden gelopen. Daar had ik het volk gevolgd de eetzaal in. Ik had enorm veel honger, waarschijnlijk klopte wat er veel werd gezegd; van lang buiten zijn werd je hongerig. Met grote passen liep ik naar binnen naar het deel waar het eten uitgedeeld werd, toen ik een aantal bekenden aan een tafel zag zitten. Nou ja, ik moet zeggen dat ze er eigenlijk uitzag alsof ze klaar waren en op het punt stonden te vertrekken.
    Ik hoopte dat mijn vermoedens inderdaad klopten en dat ze hier niet lang zouden blijven hangen. Het was niet alsof ik bang was voor hen, maar genant vond ik het zeker. Gisteravond had ik me nogal - hoe zal ik noemen - raar gedragen tegenover Gail en vooral Ash. Ik weet eigenlijk niet precies waarom. Ja, ik had Ash nogal arrogant gevonden, maar in welke mate in me eraan geirriteerd had, was niet bepaald normaal geweest. Misschien moest ik mijn excuses maar een keer aanbieden. Nou ja, een andere keer dan nu zou goed gepast zijn. Ik liep met grote passen langs hun tafel in de hoop dat ze me niet opmerkten. Terug kon ik immers ook niet meer, dat zou al helemaal opvallen.

    of course i'm embarrassed, why wouldn't I be?

    [ bericht aangepast op 16 juni 2016 - 20:06 ]

    you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

    17 juni 2016 - 10:48   Innsaei is offline
    Innsaei
    Innsaei 5369





    “Pfft, ik moet nu echt gaan vrees ik, wil ik op tijd komen” zei ze tegen de twee jongens, voornamelijk tegen Ash. Ze hoopte hem snel weer te zien, want ze mocht hem echt. ‘Zie je later’ Ze wierp Ash nog een plagerig kushandje met een knipoog voordat ze verdween. Op weg door de gangen besefte zich hoe slim –dus niet- ze kon zijn. Ze had geen flauw idee waar ze dat lokaal van arithmancy moest vinden. Al zoekend liep ze rond, zich beseffend dat er niet een heel duidelijk systeem in de lokaalnummers leek te zitten. Althans, zij had het nog niet ontdekt. Alsof je als zo’n cavia probeerde om door een doolhof je eindpunt te vinden, niet wetend waar dat eindpunt eigenlijk was. Jeetje, het zou toch te erg zijn dat ze hier nu haar goede voornemen in het water zou laten vallen omdat ze het lokaal niet kon vinden voor haar les.. Ze besloot naar buiten te gaan. Even frisse lucht en ze ging zeker weten iemand aanspreken. Ze keek even rond. Oh, nee, zo’n meisjemeisje kon ze maar beter niet aanspreken. Ze wist namelijk al gelijk dat ze zich aan zo iemand binnen no time zou gaan irriteren. Of het zou zo iemand zijn die haar opzettelijk de verkeerde weg zou wijzen, omdat ze er wat alternatief uitzag en sommige mensen moesten je bij voorbaat al niet.

    Haar blik viel plots op een meisje dat op een bankje zat (Aurora). Ze was rustig wat aan het eten, of bijna klaar daarmee, Gail kon het niet helemaal zien. Gail knipperde even met haar ogen tegen de zonnestralen en liep op het meisje af. Even haalde ze haar hand door haar witte haren voordat ze maar gewoon haar mond open trok. “Hee, ik vroeg me af of jij weet waar het lokaal van arithmancy is?” vroeg ze haar. Ze hoopte toch van wel, want in haar eentje was ze gedoemd om te verdwalen. “Oh, wat stom van me” zei ze met een glimlach. “Ik ben Gail, ik ben nieuw hier” “En jij zag eruit alsof je niet zoveel te doen hebt, vandaar dat ik het vroeg” Oké, waarom gaf ze eigenlijk een verklaring waarom ze haar had aangesproken? Geen idee. Misschien omdat ze ergens toch het gevoel had dat ze nogal random op haar af was komen lopen en ze nog niet wist hoe de mensen hier tegenover nieuwelingen stonden. Het meisje zag er in ieder geval niet als een typisch meisjemeisje uit, dus nam ze aan dat ze haar kon vertrouwen als ze zou beschrijven waar ze heen moest.

    Ik weet niet hoe laat het is, maar nam aan dat deze les nog wel te redden is

    [ bericht aangepast op 17 juni 2016 - 10:49 ]

    Aan niets denken is ook denken.

    17 juni 2016 - 10:50   Necessity is offline
    Necessity
    Necessity 5612

    ALEXANDER      STOYAN       LYUBEN
    “My opinions may have changed, but the fact that I’m right didn’t”
    Pureblood – Rhoswen – Chaser - Bulgaars


    Alexander grijnsde toen Gabi hem opnam. Ze leek bijna echt te overwegen om hem naar boven te sleuren, terwijl iedereen zou kunnen zien dat dat echt niet zou lukken. Het was redelijk duidelijk dat dat een zeer lastige taak zou zijn, een conclusie die zijzelf ook trok, aangezien haar optie was om hem door de jachtopziener te laten tillen.
    “Ik denk niet dat hij dat nog gaat doen,” antwoordde hij lachend. Het was een keer voorgekomen dat hij zo dronken was geweest dat de jachtopziener hem serieus had moeten tillen, aangezien zijn gezelschap net zo dronken was geweest. Het was ook een van de eerste keren dat hij alcohol had gehad geweest, waardoor hij zijn grenzen niet had gekend en hij vol had overgegeven over de jachtopziener. Daarna had hij wel zijn grenzen gekend en was hij nooit meer zo ver gegaan. De jachtopziener mocht hem sinds dat incident eigenlijk niet meer, zelfs al was het al een behoorlijke tijd geleden.
    Gabi’ buik trok hem uit zijn overpeinzingen en liet hem merken dat hij ook best hongerig was. Hij wist dat het behoorlijk krap zou worden met de tijd als hij zich ook nog zou omkleden, maar hij was sowieso niet van plan geweest om naar de les te gaan. Hij had eigenlijk verwacht ergens in een tentje met vrouwelijk gezelschap en een grote kater wakker te worden. Het vrouwelijke gezelschap was in theorie gelukt, maar toch in een andere context dan verwacht. De persoon was ook anders. Van haar kende hij tenminste de naam.
    Het idee dat hij compleet nuchter in de les zou verschijnen, deed hem grijnzen. De leraren zouden dat echt nooit van hem verwachtten. Ook zij kenden zijn reputatie echt wel en wisten ook echt wel dat hij – op zulke dagen in het bijzonder – nog wel eens graag aan de drank zat. Maar net zoals bij alle andere feesten werd er gewoon een oogje dichtgeknepen zolang hij en alle medeleerlingen die ook wat dronken niet voor problemen zorgden. Het was toch niet te voorkomen en zo konden ze het nog een heel klein beetje in de gaten houden.
    Gabi sleurde hem mee naar binnen en de geuren van het ontbijt bereikten zijn neus. Het rook weer eens overheerlijk. Hij merkte dat Gabi eigenlijk verder wilde lopen, waarschijnlijk om de les wel te halen, maar ditmaal was hij degene die haar meesleurde – niet naar het kasteel, aangezien ze daar al waren, maar naar de Rhoswen-tafel.
    Hij merkte de blikken van de anderen wel toen hij, met Gabi’s hand in de zijne om ervoor te zorgen dat ze echt mee ging, zich door de hal begaf en hij wist ook precies wat ze dachten. Laat ze maar denken, dacht hij. Laat ze maar conclusies trekken. Als ze een beetje verder zouden denken, zouden ze zich realiseren dat ze compleet verkeerd moesten zitten, want over het algemeen bleef hij echt niet met het meisje ontbijten. Dan kreeg je alleen maar dat de meisjes dachten dat je je echt aan ze zou willen binden en kwam je niet zo snel meer van ze af.
    “Eerst voor jezelf zorgen en dan mag je pas denken aan eventuele lessen,” zei hij toen ze de Rhoswen-tafel hadden bereikt en gingen zitten. Hij wist haast wel zeker dat Gabi anders zonder ontbijt zo zou doorgaan naar de les en dat was hij aan het voorkomen. Ook zij moest zichzelf eens op de eerste plaats zetten. Een les missen was echt het einde van de wereld niet.

    The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

    18 juni 2016 - 20:02   Ken_ is online
    Ken_
    Ken_ 18289


    Aurora Loreen Nemecek
    Halfbloed { Rhowsen





    Ik had net de laatste hap van mijn appel genomen, die zo heerlijk krokant was tot ik vanuit mijn ooghoeken een meisje naar me zag toelopen. Een meid, groter dan haar schatte ze met witgekleurde haren die haar wel leuk stonden. Ik kon het dan ook niet laten om mijn blik even onopgemerkt over haar heen te laten gaan en glimlachte daarna even vriendelijk naar het meisje die uiteindelijk heel doelgericht naar me toe loep. “Hee, ik vroeg me af of jij weet waar het lokaal van arithmancy is?” vroeg ze me waarop ik even mijn wenkbrauwen optrok en voordat ik antwoorde eerst mijn klokhuis in het vuilbakje naast me gooide . Gezien het meisje zich nog niet echt had voorgesteld wist ik niet of ik dit ook zou doen. Dat had ik graag gedaan gezien ze me een interessante meid leek. Al gauw leek het meisje te beseffen dat ze iets vergeten was, wat me automatisch even deed gniffelen “Oh, wat stom van me” zei ze met een glimlach. “Ik ben Gail, ik ben nieuw hier” ik knikte even als teken dat ik dat laatste al begrepen had en sloeg even geamuseerd mijn armen over elkaar heen “En jij zag eruit alsof je niet zoveel te doen hebt, vandaar dat ik het vroeg” verklaarde ze me waarop ik het meisje genaamd Gale weer even aankeek. "Ik ben Aurora, aangenaam." begon ik met een geamuseerd glimlachje, gezien de rateling van daarnet me wel amuseerde. "Maar om op je eerste vraag te antwoorden, helaas niet." grinnikte ik vervolgens waarna ik mijn hand naar het meisje uitstak. " Je bent dus niet de enige nieuwe hier, maar alsjeblief noem me maar gewoon Ro of iets, wat je zelf lekker vind klinken." met die woorden stond ik even recht en strekte ik me even uit. Hey het was ochtend, en daarbij hoefde ik nu niet de hele tijd naar het lange meisje op te kijken. " Ik wil heus wel met je mee zoeken naar het lokaal, om eerlijk te zijn weet ik zelf niet eens welke vakken ik überhaupt heb gekozen." grijnsde ik .











    Nathaniel Finley Bakker
    Volbloed T Renaulp





    "Mijn date verliet me halverwege het feest." Had Svetlana gemompeld wat me toch even op mijn lip deed bijten, ondanks dat ik zelf niet zo goed was met meisjes en liefdesgevoelens etc, wist ik haar wel te begrijpen. Het feit dat Emiel, mijn stief broertje diegene is die haar dan ook nog eens heeft laten zitten stak wel. Mijn woorden leken een opluchting voor hen beiden te zijn, Svetla raapte haar moed weer wat bij elkaar en Aaron kennende die was blij dat hij geen drama aan hoefde te horen.‘Je kent gewoon niet de goede mensen om je tijd nuchter mee te besteden op een feestje bedoel je.’ zei hij plagend waarop ik even kort lachte. "Ja dat kan ook wel." zei ik met een grijnsje, het was geen geheim dat ik nou niet één van de populairste was hier op Dursmtrang op zo'n 5 vrienden na had ik niet echt iemand hier en was ik gewoon de broer van of af en toe werd er ook wel een Junkie naar me geroepen al was ik niet meer van plan om binnen de kortste keren nog een joint of iets dergelijks te roken. . "Ik wilde eigenlijk Aaron zo begeleiden naar de directeur en hem daarna het kasteel laten zien. Je mag meekomen als je wil, of ga gezellig met z'n tweeën wat anders doen als jullie willen, ook geen probleem." Zei ze waarop Aaron meteen zijn hoofd schudde om haar laatste woorden, het incident met Emiel had echt voor een deuk in haar zelfvertrouwen gezorgd en dat was wel spijtig, want ze verdiende dat niet.
    Aaron sloeg zijn arm rond haar schouder om haar wat meer op haar gemak te laten voelen, wat ze vast wel zou kunnen waarderen. ‘Ik weet niet wat er precies gebeurt is, maar er zijn meer jongens op de wereld. De meeste high school crushes worden toch lelijke trollen later, dus je zal die persoon eigenlijk dankbaar moeten zijn en daarnaast betekend het dat je meer tijd met mij kan doorbrengen.' ook ik glimlachte even kleintjes naar Svetla om haar wat op te beuren al waren Aarons woorden niet zomaar bij me langs gevlogen. Hij moest eens weten...
    ‘Dus je had tijd om mij rond te leiden.’ zei hij en ik grijnsde eventjes. "Ik ben er zeker van dat Svetlana de beste gids is hier, want zelf ik zou hier nog wel eens kunnen verdwalen." grijnsde ik en krabbelde even door mijn bruine warrige haren. " Ik laat jullie dan maar,." zei ik nonchalant gezien ik ook niet echt het gevoel had dat ze me nodig hadden op hun tour.


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    18 juni 2016 - 21:24   darkurge is offline
    darkurge
    darkurge 3074

    Sasha Elena Draganov
    Hallestrom • Beater • Halfblood • Hallways • Gus
    “Oh My Gus”




    Op mijn verhaal haalde Gus slechts koeltjes zijn schouders op. Hij begreep mij. Als het serieus met Marcello zou gaan worden dan zouden we het uitgebreider bespreken. Maar voor nu was het een fling. Wat hield ik toch van deze jongen, hij begreep mij helemaal.
    "Maar genoeg over mijn avond, aangezien dat wel een beetje is wat er gebeurd is... hoe was jouw avond? Wat heb jij uitgespookt, als het niet Gabi is?" vroeg ik hem met een uitdagende blik in mijn ogen. Ik was wel eens benieuwd hij had uitgespookt.
    In plaats van koel en nonchalant te beginnen met vertellen slaakte Gus een zucht, vervolgens ging hij met zijn hand door zijn goed gestylede haren.
    "Als ik echt van nul moet beginnen, dan zitten we hier nog even." zei hij, nog redelijk koel. Hij maakte me nu wel erg nieuwsgierig... " Na mijn eerste dans met Gabriella, 'stal' Alex haar even van me. Erg blij was ik hier niet mee, maar liet de jongen doen."
    Mijn ogen werden groot. "Dus toch... die kleine..." bracht ik uit. Die Gabi... Een klein beetje onschuldig doen, maar ondertussen. Maar laten we eerlijk zijn! Wie zou Alexander ook kunnen weerstaan. I don't blame her. Misschien had ze eindelijk het licht gezien.
    "Dus ik besloot even een luchtje te scheppen en nou ja botste tegen iemand aan en... Nou... Je weet dat ik al eens heb verteld over die jongen op de trein... Volkov." Gus begon meteen te stuntelen met zijn woorden en zijn kille huid kreeg opeens een kleur.
    "Laten we zeggen dat ik de jongen nog net niet besprongen heb nadat ik een goede halve fles wodka binnen had." vertelde Gus me, om daarna gefrustreerd te zuchten. "Het is gewoon niet zoals anders, gewoonlijk is dat gewoon even genieten en er dan nooit meer wat van horen maar nu.... Ik ... Die jongen wil gewoon niet uit mijn hoofd. Ik voel me onstabiel en enorm onzeker." het laatste zei hij mompelend. "Ik haat dit gevoel zo erg, maar voel me ook zo goed bij hem. En gisteren leek dit wederzijds te zijn, god Sas wat moet ik nou."

    Ik zei toch dat mijn ogen groot werden nadat Gus over Gabi vertelde? Nou nu werden ze nog wel 2x zo groot. Even wist ik niks uit te brengen.
    "Oh My Gus..." zei ik. "Zoende hij terug?" floepte ik eruit. "Volkov?" dat was eigenlijk meer tegenover mezelf. Als Russische kende je bijna alle andere Russen wel op school. Het was een kleine community. Maar Volkov gay? Dat had ik nog nooit eerder bedacht... Hmm, verklaart wel waarom hij nooit interesse in me heeft getoond.
    "Maar Gus, wow.. dit zag ik even niet aankomen." zei ik eerlijk. Ik wist wel dat hij op jongens viel, dus daar was ik ook niet echt verbaasd over, maar had niet echt gedacht dat er iemand hier op school zou zitten die leuk of interessant genoeg zou zijn voor Gus. Ik schoof mijn eigen verbazing opzij en pakte de jongens handen vast. "Laten we alsjeblieft één ding vaststellen: er is geen enkele reden om onzeker te zijn. Je bent August Felix Björk for God's sake!" sprak ik bemoedigend. Zelf wist ik eigenlijk ook helemaal niks af van liefdesrelaties. Ik had nooit een serieuze relatie gehad. Maar één ding wist ik zeker: Gus had geen enkele reden om aan zichzelf te twijfelen.
    "Als jij het gevoel had dat het wederzijds is dan is het dat waarschijnlijk ook. Waarom ben je dan bang? Die gast is gek als hij jou niet wil." Dat meende ik. Iedereen die met Gus mocht daten mocht in zijn handjes knijpen. "Misschien moet je hem gewoon weer spreken, om te zien hoe het is. Je hebt hem toch nog niet al gesproken?" Eigenlijk ratelde ik maar aan een stuk door. Maar ik was gewoon echt verbaasd, en stiekem vond ik het ook heel erg leuk voor Gus. Er was nog nooit iemand geweest die Gus een beetje kon laten smelten, dus ik vond het al heel wat.
    "Je moet je geen zorgen maken, het komt allemaal goed." zei ik en ik gaf Gus een kus op zijn voorhoofd. "Bovendien hoef je het toch niet meteen je ouders te melden ofzo. Je mag best een beetje plezier hebben." zei ik weer met een kleine glimlach op mijn gezicht.

    [ bericht aangepast op 18 juni 2016 - 21:24 ]

    18 juni 2016 - 21:39   darkurge is offline
    darkurge
    darkurge 3074

    Ashley "Ash" Joseph Diggory
    “Stop being such an ash-hole...”
    Roshwen • 17 • Beater • Seventh year • Halfblood • Dining Hall • Gail & Emiel










    Emiel bedankte me voor het tegenhouden van Dimitri. Maar ik zag het als vanzelfsprekend. Emiel was mijn vriend, natuurlijk kwam ik voor hem op.
    "Ik hoop dat ik dat stug chagrijn vandaag niet meer tegen te komen." zei Emiel nog, hij dronk daarna rustig zijn koffie verder.
    Gail had een opmerking over het sap op Durmstrang gemaakt en ik had haar verteld dat de huiselven waarschijnlijk de sap maakten. Daarna had ik gevraagd waar ze eigenlijk vandaan kwam, alsin welke school.
    "Ik zat op Beauxbatons." vertelde ze en verzonk even in haar eigen gedachten. "Eigenlijk heb ik geen idee, misschien kwam ik ze nooit tegen." zei ze uiteindelijk toen ze blijkbaar klaar was met haar gedachtegang. "Wat ik wel weet is dat ze blijkbaar niet nodig vonden om fatsoenlijk sap te serveren."
    Ik grijnsde. Dit meisje bleef me maar vermaken en hopelijk kwam daar geen verandering in. Maar Beauxbatons dus, ik had een neefje die op Beauxbatons zat. Gelukkig ben ik zelf naar Durmstrang gestuurd. Alleen de naam Beauxbatons leek al te sierlijk en soft voor mij... Nee, geef mij Durmstrang maar. Volgens mij was er geen betere opleiding te verkrijgen in Europa.

    "Jij gaat naar de lessen toch Gail?" vroeg Emiel aan Gail, nadat zij en ik uitgesproken waren over sap en haar school.
    Ze knikte. “Pfft, ik moet nu echt gaan vrees ik, wil ik op tijd komen." zei ze en ze stond op. Ik was erg benieuwd hoelang ze deze instelling zou houden. Wat zou het zijn? 1 week? max 2 gokte ik. "Zie je later." Zei ze en ze wierp nog een plagerig kushandje en knipoog mijn richting in. Ik blies er een terug.
    Even keek ik haar na terwijl ik nadacht. "Ik ga sowieso een keer met haar tongen." zei ik, meer tegen mezelf dan tegen Emiel.
    "Wat ben jij van plan om te doen Ash?" vroeg Emiel me.

    Ik haalde mijn schouders op. "Tja.. tja... wat ga ik vandaag doen. Dat is ook voor mijn nog een raadsel. Ik had in gedachte om gewoon te chillen." vertelde ik. "Dus als je bij bent zou dat chill zijn. Misschien zijn nog wel meer mensen bij een chill dagje." Even keek ik de zaal rond, op zoek naar meer vrienden. Nathaniel, het broertje van Emiel, zat een eindje verderop met een nieuwe leerling die er wel interessant uit zag en met Svetlana. Maar zij en Emiel zouden natuurlijk geen goede match zijn vandaag, wat er ook gebeurd was. Dus hun mee vragen zou een slecht idee zijn. Verder waren er niet echt mensen van ons jaar. "Wat is het voor weer? We kunnen buiten chillen, of terug gaan naar de dorms. Tenzij jij natuurlijk een beter idee hebt.

    18 juni 2016 - 23:28   EASE is offline
    EASE
    EASE 14238

    Z U Z A N A      R U Ž I C K A
    “Success is not final, failure is not fatal: it is the courage to continue that counts.”
    Dress — Molokov — Track and Field — Chaser — Twin


    Zijn handen, die ondertussen zachtjes over mijn middel heen wreven, voelde lichtelijk koud aan, waarschijnlijk omdat hij net buiten was geweest ofzo. Maar het zorgde niet voor onaangename rillingen, enkel voor een iets frissere rug, maar dat was oké.
    "Hmmm, maar hoe kan ik nou van je genieten als je ligt te snurken?" plaagde hij me een beetje, waardoor ik even met mijn ogen rolde. "Slaapkopje," volgde er dan ook, waarna er een kusje op mijn wang werd gedrukt en er handen door mijn haren gingen. Genietend, en eigenlijk nog steeds verder willen slapende met Manu als mijn persoonlijke kussen en warmte-houder sloot ik mijn ogen en een tevreden hum verliet dan ook mijn lippen.
    "Ik kleed me even om okay?" ging Manu echter verder, waarna hij teder een kusje in mijn nek drukte om vervolgens naar zijn kleren te kruipen. Dit deed mijn ogen ineens wijd open gaan, me realiserende dat ik eigenlijk allemaal een onderbroek, hakken en een jurk had en dat ik toch écht niet die jurk nu aan ging doen, al was het maar voor even teruglopen naar de Molokov dorms om me vervolgens daar weer om te kleden.
    "Damn..." mompelde ik dan ook zachtjes, waarna ik naar hetzelfde hoopje kleren dook als waar Manu ondertussen zijn broek uit had gevist, en ik met euforie zijn blouse wist te pakken en hem met een lichte grijns aan te doen en vast te knopen nadat ik mijn onderbroek aan had gedaan. No way dat ik die jurk nu aan zou doen, hoe dom dat ook mocht klinken. En daarbij, shirts van Manu roken lekker, waren veel te groot voor mij, waren zacht, én de beste pyjamas die een meisje zich kon wensen. Of het me dan ook zou lukken een mooie blouse te veroveren wist ik niet, maar opzich maakte dat me niet heel veel uit. Zo lang ik m nu maar aan kon.
    "Hmm, da's balen, daar ging je shirt," lachte ik dan ook, waarna ik me achterover op de matrassen liet vallen, mijn armen gespreid en een brede glimlach op mijn gezicht.

    take me back to the basics and the simple life




Index RPG Actieve Topics Zoek