[RPG • 200 • Speeltopic 2] Durmstrang Insitute - Speeltopics

Index RPG Actieve Topics Zoek
  • 27 maart 2016 - 18:08   EASE is offline
    EASE
    EASE 14238

    D U R M S T R A N G      I N S T I T U T E
    Rollentopic
    Praattopic
    Praattopic 2
    Speeltopic 2

    STORY
    Durmstrang Institute, 2014. De school richt zich nog altijd wat op de duistere magie, maar een stuk minder dan vroeger. Muggleborns worden echter nog altijd niet toegelaten op Durmstrang, en de school heeft een duidelijke voorkeur voor Purebloods. Toch is de school een stuk toegankelijker dan hij vroeger was. Sinds enkele decennia is Durmstrang over gegaan op het indelen van zijn studenten in afdelingen. Dit omdat ze, na weer meer contact gehad te hebben met Hogwarts, het gevoel hadden zo beter overzicht te kunnen houden over de leerlingen en hen beter naar wens dingen konden leren. Leerlingen krijgen hun eerste twee jaar op Durmstrang de kans om zich beter te ontwikkelen, en worden aan het begin van hun derde leerjaar gesorteerd in een van de vier afdelingen. Aan het einde van ieder jaar moet iedereen naast zijn examens een andere grote test begaan, waarin gekeken word of zij nog wel het best passen bij de afdeling waar ze dat jaar in hebben gezeten. Hoewel het nauwelijks voorkomt, veranderen sommige leerlingen dus van afdeling. Op het moment van het RPG volgen we leerlingen in hun zevende jaar, wat voor de meerderheid van deze leerlingen hun voorexamen jaar is.

    HOUSES
    Credits
    • Hallestrom
    (Colors: Navy Blue & Red, Animal: Eurasian Lynx, Traits: Intelligence & Loyalty) Opinionated, but open to suggestion. These fair few are of the brightest and most inquisitive. They seek knowledge, and respect intelligence. However as students of Durmstrang their chosen paths are still often dark in nature, and the knowledge they truly thirst for is that which no others have found before and the power that comes with it. Their loyalty may be favoured in many situations, but they can be somewhat selfish friends at times, and hard masters to work for as they also command complete loyalty and respect from those around them.
    • Molokov
    (Colors: Burned Orange & Black, Animal: Black Bear, Traits: Strength & Endurance) Of great strength, comes great power. The ability to endure whatever is thrown at them, and still hold their heads high. They value not only physical or magical strength, but also inner strength. Many Molokovs rely only on these things and blunder into situations without thinking, and learning to also appreciate mental strength sometimes proves difficult. Molokovs can be bullies, and make excellent henchmen. Hallestroms in particular occasionally think of them as stupid, but this is by no means always the case.
    • Ranaulph
    (Colors: Steel Grey & Lime, Animal: Grey Wolf, Traits: Cunning & Bravery) Valiant and chivalrous - for Durmstrang students - those in this house enjoy a challenge. Daring and sly, they rarely back down even from the toughest opponent. And quite a lot of the time they win. But it is often with the aid of copious and outrageous cheating. A good Ranaulph will learn to successfully conceal this deceit. But those who know this house will always be aware of it, even if there is no proof. Charming on the outside, they are often rather talented individuals, and occasionally they are exceptionally talented. but their rash actions can lead them into trouble later on.
    • Rhoswen
    (Colors: Purple & Gold, Animal: Osprey, Traits: Integrity & Perseverance) Rhoswens do what they set their minds to no matter the consequence - and what they do always benefits them in some way. The word "impossible" is not a part of their vocabulary. They are determined to remain true to themselves, rarely choosing to voluntarily follow another unless it serves part of a long term plan. When questioned, their integrity holds true, lying is not tolerated. They are proud of their achievements and as a general rule do not particularly care about hiding mistakes unless doing so is essential. They can be very blunt, and usually have a few amusing insults ready for use at any time. Rhoswens are experts at twisting things to their own advantage.

    OTHER INFORMATION
    • Vakken en Lessen
    Durmstrang heeft een groot vakkenpakket, met veel keus, maar ook redelijk wat verplichte vakken. Leerlingen zitten tot en met hun vierde leerjaar vast aan een bepaald vakkenpakket zonder keus. In het begin van het vijfde jaar zullen zij minimaal twee extra vakken moeten kiezen naast de verplichte. Het maximum wat betreft keuzevakken ligt op 5, op deze manier probeert de schoolleiding van Durmstrang er voor te zorgen dat leerlingen niet te veel doen, en ook wat vrije tijd overhouden. In totaal heeft een leerling op Durmstrang keuze uit een tiental vakken naast de zes verplichte vakken.
    • Lijst met vakken voor het 5e, 6e, 7e, en 8e jaar
    [V] Charms
    [V] Dark Arts*
    [V] History of Magic [HoM]
    [V] Transfiguration
    [V] Potions
    [K] Astronomy
    [K] Quidditch**/****
    [K] Sports***/****
    [K] Care of Magical Creatures [CoMC]
    [K] Arithmancy
    [K] Divination
    [K] Studie of Ancient Runes [SoAR]
    [K] Music****
    [K] Art****
    [K] Ghoul Studies
    * Bij Dark Arts wordt zowel de geschiedenis van de Dark Arts, de uitvoering en de verdediging behandeld.
    ** Enkel leerlingen die Quidditch volgen mogen in het Quidditch-team voor de bovenbouw zitten.
    *** Bij Sports wordt gericht op individuele sporten. De leerlingen die dit volgen zullen ook wedstrijden hebben, zowel onderling als uitjes naar de muggle-wereld om hier wedstrijden te hebben. Dit zijn sporten waar geen magie bij nodig is, en waar het dan ook verboden is om gebruik van magische hulpmiddelen (spreuken, toverdrankjes, etc.) te maken. Leerlingen richten zich binnen dit vak vaak nog op een sport, om hier meer en beter in te trainen. Eenmaal in de week is er een gezamenlijke les, en twee keer in de week wordt er specifiek getraind. Natuurlijk mogen de fanatiekelingen, in overleg met het schoolbestuur en de leerkracht, ook vaker trainen. Er wordt binnen Sports gericht op Atletiek, Zwemmen, Paardensport, Boogschieten, Roeien en Wielersport.
    **** Een leerling mag enkel een van deze vakken als extra vak hebben. Als een leerling wenst meerdere van deze vakken te kiezen, dient zij bij een tweede ook een derde keuzevak te kiezen, en bij een derde van deze vakken, een vierde keuzevak.
    • Rooster


    • Quidditch
    Ook op Durmstrang wordt er natuurlijk Quidditch gespeeld, in twee verschillende klassen weliswaar. De onderste klasse is voor de onderbouw (1e - 4e Leerjaar), en de bovenste klasse voor de bovenbouw (5e - 8e Leerjaar). Enkel leerlingen die ook Quidditch volgen, mogen onderdeel nemen in de Quidditch teams in de bovenbouw. Voor ieder afdeling is er een team, maar wanneer een afdeling te weinig leerlingen heeft wordt dit of aangevuld met de bete leerlingen van die afdeling (of eerste/tweede leerjaar) uit de onderbouw, of met leerlingen uit andere afdelingen. Iedere maand is er voor beide klassen een wedstrijd, uitgezonderd van de eerste twee maanden school. Na afloop van de laatste wedstrijd wordt het eindklassement bekend gemaakt, en de winnende afdeling wint de Quidditch-beker van dat jaar.
    • Hallestrom
    Captain —
    Chaser —
    Chaser —
    Chaser —
    Beater —
    Beater —
    Keeper — Oliver Amaro Delray
    Seeker —

    • Molokov
    Captain — Vincent Milan Procházka
    Chaser — Zuzana Ružicka
    Chaser —
    Chaser —
    Beater —Manuello Ezequiel Alvaréz
    Beater —
    Keeper — Vincent Milan Procházka
    Seeker — Claudai Ružicka

    • Ranaulph
    Captain — Dimitri Viktor Volkov
    Chaser — Dimitri Viktor Volkov
    Chaser —
    Chaser —
    Beater —
    Beater —
    Keeper —
    Seeker —Iza Afina Caterina Dascu


    • Rhoswen
    Captain — (Loten?)
    Chaser — Alexander Stoyan Lyuben
    Chaser —Erika Isole Falker
    Chaser —
    Beater —Vyara Kaven Rumaneck
    Beater —
    Keeper —
    Seeker — Sara Tali Herbovitz

    • Nationaliteiten
    Leerlingen van Durmstrang komen voornamelijk uit Scandinavië en Oost-Europa, al zijn er ook uitzonderingen van leerlingen uit Noord-West Europa en enkele leerlingen uit het middenoosten.

    • Leerjaren en Schooljaar
    Op Durmstrang volgen de leerlingen acht jaar aan onderwijs, en wanneer zij deze succesvol afsluiten heeft bijna elke leerling de kans op een studiebeurs of een gedeeltelijke betaling voor een opleiding. De eerste twee leerjaren zijn leerlingen nog niet ingedeeld in een afdeling, en tot en met het vierde leerjaar hebben zij een vast vakkenpakket. Vanaf het vijfde kiezen zij vakken, die zij tot hun examen zullen moeten volgen, behalve wanneer zij meer dan twee keuzevakken hebben. Wanneer dit het geval is, mag de leerling een van zijn of haar keuzevakken tot en met het zevende leerjaar laten vallen. Het schooljaar begint op de laatste maandag van augustus, en op twee dagen hiervoor vertrekken de leerlingen al naar Durmstrang. Leerlingen krijgen in mei van het jaar dat zij elf worden een brief dat zij zijn toegelaten op Durmstrang, en zullen dat jaar dan ook hun eerste schooljaar starten. Het schooljaar loopt tot en met de laatste vrijdag van juni, en tussen elk schooljaar zit dus telkens ongeveer twee maanden aan zomervakantie. Tussendoor is er natuurlijk de Kerstvakantie, maar ook nog vier andere vrije weken en natuurlijk een aantal vrije dagen/middagen.

    • Schoolregels
    — Tijdens lesuren duurt het schooluniform ten allen tijden gedragen te worden.
    — Vernieling van andermans bezittingen is niet toegestaan.
    — Het pesten of vernederen van wie dan ook is verboden.
    — Alle lessen dienen gevolgd te worden, tenzij je een goedgekeurde reden hebt.
    — Meisjes en jongens mogen niet bij elkaar in de dorms komen
    — Iedere avond worden de dorms gecheckt, is iedereen er, en zijn er geen meiden bij de jongens/andersom? Als jij niet aanwezig bent, volgen er maatregelen.
    — Wees op tijd bij lessen en Quidditch wedstrijden.
    — Aanwezigheid bij Quidditch wedstrijden is voor iedereen verplicht.
    — Muggle-voorwerpen zoals moderne technologie, dienen niet meegebracht te worden, deze zullen toch niet werken.


    • Dorms
    Iedere Durmstrang afdeling heeft zijn eigen Dorms, hier kunnen de leerlingen na de lessen rondhangen, huiswerk maken, en natuurlijk zijn hier ook hun slaapzalen en badkamers. Leerlingen van andere afdelingen kunnen in principe niet in de Dorm van een andere afdeling komen, gezien deze beschermd is met een wachtwoord. Iedere maand veranderd het wachtwoord.
    • Hallestrom
    De Hallestrom Dorm bevind zich op de derde verdieping van het kasteel, achter een grote houten deur met daar de naam van de afdeling op. Momenteel is het wachtwoord Wisdom and Knowledge are not completely the same. Hallestroms' slaapzalen zijn verdeeld per leerjaar en sekse. De bovenbouw slaapt aan de rechterkant van de zitkamer, de onderbouw links. Bij beiden is het zo dat de meiden het dichts bij de deur naar de zitkamer slapen, en de jongens meer naar achter.
    • Molokov
    Molokov's Dorm ligt vlak naast de eetzaal van de school, verborgen achter een simpele deur als ieder ander. De jongere leerlingen van andere afdelingen vragen zich dan ook dikwijls af waar de Molokov Dorm is. De Dorm neemt twee verdiepingen in beslag, en heeft dan ook op de tweede verdieping van de school een deur. Ook deze valt nauwelijks op. Het wachtwoord is momenteel We may be Reckless, but we create the best stories of all.De slaapzalen voor de meiden bevinden zich op de tweede verdieping, die van de jongens op de begane grond, samen met de zitkamer.
    • Ranaulph
    De Ranaulph Dorm bevind zich tegenover die van Rhoswen. Dit komt omdat, voordat Durmstrang de afdelingen invoerde, er op deze plekken ook twee slaapzalen tegenover elkaar waren, en het schoolbestuur het onzin vond om die ruimte niet te gebruiken. Het wachtwoord is Succes, even with cheating, remains succes. Ranaulph heeft twee grote slaapzalen, waar alle leerjaren door elkaar slapen. Jongens en meiden wel gescheiden.
    • Rhoswen
    Rhoswen's Dorm is tegenover Ranaulph, en heeft een grote Visarend op de deur geschilderd. De Dorm is strategisch opgedeeld, met slaapzalen ingedeeld in leeftijd. Jongens hebben altijd de linker slaapzaal, en de meiden de rechter. De onderbouw slaapt het verst van de zitkamer af, zodat zij niet gewekt worden wanneer de oudere leerlingen naar bed gaan. Het wachtwoord is de vraag bij het antwoord wat luid Lydia and Simon, de vraag— het wachtwoord— is; Who were unable to stand eachother throughout their school life, but now have a baby?

    • Uniform
    Aangezien Durmstrang in een koud gebied staat, dragen de leerlingen altijd veel kleding. De hoofdkleur in het uniform is bruin of zwart, gecombineerd met wit en de afdelingskleuren. Vroeger was het Durmstrang uniform bruin met rood, maar sinds de komst van de afdelingen is dit veranderd. Leerlingen mogen zelf kiezen of zij een rok of broek dragen, maar deze moet altijd egaal van kleur (zwart of bruin) zijn, en er mogen geen gaten in zitten. Daarboven dragen de leerlingen een witte blouse met lange mouwen en een blazer, gevoerd met de hoofdkleur van hun afdeling, en met de buitenkant de andere kleur. Zo kunnen Hallestroms rode blazers met donkerblauwe voering dragen, of donkerblauwe blazer met rode voering. Voor buiten krijgt iedereen een mantel en een dikke winterjas. Ook krijgt iedereen een bontmuts en sjaal, en moeten de leerlingen in de winter stevige laarzen of winterschoenen dragen, waar zij in de zomer, lente en herfst ook hakken, open schoenen, en dunne sneakers mogen dragen.
    Mocht een leerling de dresscode niet volgen, dan krijgt deze een waarschuwing.

    • Huisdieren
    Op Durmstrang staan huisdieren niet hoog in de lijst met prioriteiten, maar zijn ze wel toegestaan. Studenten mogen uilen, padden, katten, ratten en paarden (wanneer zij zich focussen op paardensport en het vak sport hebben) meenemen naar de school, mits zij deze goed verzorgen.

    • Kasteel en omgeving
    Durmstrang's kasteel is oud, en heeft drie verdiepingen. Het kasteel heeft naast het hoofdgebouw een astronomietoren, een uilentoren en ligt naast een groot bos, een groot meer en ver verwijderd van de eerste muggle-beschaving. Wanneer de leerlingen van school weggaan of aankomen, gebeurt dit via een boot. Op school aankomen aan het begin van ieder jaar vergaat ook zo. De leerlingen stappen in de buurt van hun woonplaats op de trein/auto/bus/vliegtuig/whatever, en lopen het laatste stuk naar het meer, waar zij opgepikt zullen worden door de boot. Naast het kasteel bevinden zich ook verscheiden sportaccommodaties, waar de leerlingen die het vak sport volgen, dan ook les hebben en trainen. Naast de sportaccommodaties bevind zich het quidditchveld.

    • Cijfers, toetsen en essays
    Op Durmstrang wordt educatie in een hoog vaandel gezet, wat logisch is voor een school. Leerlingen mogen per week maximaal een toets hebben voor een verplicht vak, en een voor een keuzevak. Dit zodat de leerlingen goed de tijd hebben om te leren, en om ook dingen te doen aan hun andere vakken. Essays en Opdrachten voor een cijfer mogen echter zo veel gegeven worden als leraren willen, al moet het wel nut hebben. Cijfers worden gegeven op een schaal van 100%. Wanneer een leerling lager dan 65% haalt voor een essay of andere opdracht, wordt dit als onvoldoende beschouwd. Voor toetsen ligt dit op 60%. Wanneer een leerling lagen dan 65% staat als gemiddelde, is er een mogelijkheid dat hij of zij aan het eind van het jaar zijn examens niet mag maken totdat hij of zij zijn cijfers ophaalt door het herkansen van toetsen, maken van extra essays, etc. Wanneer een leerling zijn examens niet maakt, blijft hij automatisch zitten. Wanneer een leerling voor zijn examens minder dan een 65% overall-score haalt, mag hij of zij nog herkansen, maar wanneer de overall-score onder de 50% ligt, blijft hij of zij ook zitten. Wanneer een leerling zijn herkansingen faalt, blijft hij of zij ook zitten.




    CHARACTERS
    Naam — Faceclaim — User — Pagina
    [Girls/Boys: 10/10]
    Hallestrom [2/2]
    • Eleanore Ingrid Novak — ? — MaIfoys — 1.4
    • Gabriëla Antansia Rozycha — Kristina Bazan — Philip — 1.8
    •

    • Oliver Amaro Delray — Lucky Blue Smith — Poppys — 1.2
    • August Felix Björk — ? — Raccoon — 1.6
    •

    Molokov [3/4]
    • Zuzana Ružicka — Ebba Zingmark — Deamus — 1.4
    • Claudai Ružicka — Ebba Zingmark — Necessity — 1.6
    • Natalya Alissa Ivanov — Alycia Debnam Carey — Clarik — 1.9

    • Vincent Milan Procházka — ? — MikeGClifford — 1.2
    • Marcello Aloisio Alvaréz — Marcio Patriota — Malfoys — 1.8
    • Manuello Ezequiel Alvaréz — ? — Raccoon — 1.8
    • ? — ? — Probie — ?

    Rhoswen [3/2]
    • Sara Tali Herbovitz — Imaan Hammam — Tiva — 1.3
    • Erika Isole Falker — Katherine McNamara — Clarik — 1.8
    • Vyara Kaven Rumaneck — ? — Morgen — 1.8

    • Alexander Stoyan Lyuben — Francisco Lachowski — Necessity — 1.4
    • Emiel Elijah Rostville — ? — Florentina — 1.7
    •

    Ranaulph [2/2]
    • Mae Nicola Mickelson — ? — caIypso — 1.7
    • Iza Afina Caterina Dascu — Lodovica Comello — sandordinja — 1.7
    •

    • Dimitri Viktor Volkov — ? — calice — 1.3
    • Adrian Andrej Nordheim — Alexander Koch — Solemnly — 1.9
    •

    [justify]RULES
    • Schrijf minimaal 200 woorden, naam, codes etc is uitgezonderd!
    • De Huisregels van Quizlet gelden uiteraard ook hier.
    • Posts dienen geschreven te worden in correct Nederlands.
    • 16+ (sex, extreem geweld, etc) is toegestaan, maar meld dit wel even aan de bovenkant van je post, in het rood.
    • Enkel ik (Remarkeyable) maken nieuwe topics, tenzij anders vermeld.
    • Als je twee weken niet reageert, zal ik je een PB sturen. Als je een geldige reden hebt zal je niet uit de RPG gezet worden.
    • Als je niet meer met plezier meespeelt of niet meer mee wilt doen, meld je dan netjes af én schrijf nog minimaal een post over hoe je personage het gesprek af rond o.i.d.
    • Bespeel andermans personages niet zonder toestemming.


    HET BEGIN

    Datum en Tijd
    Maandag 1 september.
    We skippen door naar de volgende ochtend. Natuurlijk is het prima om nog even een avond post te schrijven, maar zorg dat dit niet langer wordt dan 1 post p.p. Je mag ook een deel avond en een deel ochtend schrijven, zo,lang je dit maar duidelijk aangeeft. Het is nu maandagochtend 1 september, 9:46. Er is deze dag gewoon les, maar de leerlingen hebben geen lesplichten, gezien de leraren ook wel snappen dat zij als bovenbouw zijnde het liefst uit zouden willen slapen en even een dagje rust zouden willen hebben. De lessen gaan dus wel gewoon door, maar de leerlingen zijn niet verplicht om te komen, enkel wanneer zij dit willen.

    [ bericht aangepast op 12 juni 2016 - 22:11 ]

    [ bericht aangepast door een moderator op 27 maart 2016 - 19:29 ]

    take me back to the basics and the simple life

    25 mei 2016 - 12:26   R3HAB is offline
    R3HAB
    R3HAB 12456

    Gabriëla Antansia Rozycha
    Hallestrom •7th year • Music
    'Don't be a woman who needs a man.
    Be a woman a man needs.'


    Koppig trok ik Gus mee, terwijl ik niet meer in de gaten leek te hebben dat de jongen misschien slechter kon lopen. Ik was vast rustiger geweest als Alex niet zijn neus in andermans zaken moest steken. Ik had naar mijn mening duidelijk genoeg gemaakt dat hij me niet lastig meer moest vallen. Dat ik dan toevallig met hem moest dansen vanavond, veranderde echt zijn daden en intenties niet.
    De blik die Gus, Alex gezonden had was me ook niet ontgaan. Het stak me en dat was vooral omdat Gus medelijden met de jongen getoond had. Op een of andere manier wist Alex – ondanks zijn arrogante gedrag – iedereen te hypnotiseren in het denken hem aardig of geweldig vinden.
    Lichtelijk geagiteerd stond ik stil voor de houten grote deur met de naam van onze afdeling op. ‘Wisdom and Knowlegde are not completely the same.’ Sprak ik de code in, voor de deur open schoof. Voorzichtiger als op de trap, nam ik Gus mee richting het rechtergedeelte van de binnenplaats van onze afdeling, gezien links de onderbouw sliep en rechts de bovenbouw. Ik vernam dat ik Gus wel zou moeten instoppen, maar dat was niet iets wat ik erg vond. Ik had dat zo vaak moeten doen bij mijn nichtjes en neefjes. Niet dat ik er bijzonder veel had. Voordat ik echter Gus mee kon nemen naar zijn slaapzaal, trok Gus me stil, om zijn gezicht weer in mijn nek te verstoppen. ‘Kan ik je even spreken, onder vier o-ogen?’ mompelde de jongen, waar hij me nog een smekende blik zond. Iets waar ik meteen voor zwichtte. Teder greep ik naar zijn hand, waar ik hem naar de bank begeleiden. Ik ging er zelf op zitten en plaatste Gus naast me. Ik had geen flauw idee waar de jongen het over ging hebben, maar ik vroeg me af of ik het wilde weten. Niet omdat ik niet geïnteresseerd leek, maar omdat Gus er week uit zag. Iets wat ik niet echt van hem kende. Ik was niet de persoon die tegen de regels in ging, maar als iemand Gus wat aangedaan had, dan kon die persoon beter oppassen dat ik niet een van mijn spreuken op die persoon los liet. Ik volgde meer vakken dan de rest dus je kon er wel van uit gaan dat ik iemand wel pijn kon doen, als ik dat wilde.
    Ik streelde liefkozend met mijn duim over zijn hand, waar ik mijn ogen in zijn grijze kijkers haakte.
    ‘Maak je geen zorgen, Gus. Ik en Sas helpen je wel. Wat er ook is.’ Ik zond de jongen een vriendelijke glimlach, wat hopelijk aan zou sporen om hem te laten praten.

    [ bericht aangepast op 25 mei 2016 - 12:27 ]

    When I taste Tequila, Baby, I still see ya

    25 mei 2016 - 15:58   Fagerman is offline
    Fagerman
    Fagerman 4603

    JAMES CAMILLO GRIFFITHS

    Naast me hoorde ik Gail om me lachen. Pft, zo grappig was het toch niet dat ik er niks aan vond? Ze liet me weten dat ze blijkbaar beter wist dan ik hoe het moest en nam de joint van me over. Ze begon aan het ding te lurken, maar in tegenstelling tot mij leek ze het niet vies te vinden. Ach, iedereen zijn wils, ik vond het in ieder geval maar niets. Ze moest het zelf weten.
    Het gesprek ging verder op onze zogenaamde sekspartij, waar Gail de jongen, Ash, voor uitnodigde, die op zijn beurt weer profiteerde van de situatie. Hij liet ons weten dat het zeker geen slecht idee geweest was om hem uit te nodigen voor onze gemeenschap. Pft, wat een opschepper.
    'Al moet ik toegeven dat ik nog niet echt ervaring heb met gasten... maar misschien komt er dan vanavond verandering in? Alhoewel weet ik niet zeker of dat wel mijn ding is...' Er werd een uitdagende blik naar me geworpen vanaf Ash' dom grijnzende kop. Ik haalde enigszins walgend mijn schouders op. Niet om het feit dat hij van hetzelde geslacht was; het leek me gewoon absoluut afschuwelijk om ook maar één enkele mililiter lichaamsvocht met deze afschuwelijke jongen te delen. Oke, ik moest eerlijk zijn; ik kende hem amper, maar op wat ik tot nu gezien had, leek het me nou niet de leukste jongen en dat was nou niet doordat hij blijkbaar, door hem gezegd, niet te braafste was. Dat maakte me niets uit, was juist alleen maar beter. Het feit dat hij niet te bescheiden leek met zijn geweldigheden, was iets waar ik me nogal aan irriteerde.
    'Lijkt me heerlijk.' liet ik sarcastisch uit, na een kuchje gehoord te laten hebben. Mijn jasje deed ik uit. Ik kreeg het warm van deze onzin.
    Gail leek Ash de zwerver cockblocker echter leuker te vinden dan dat ik hem vond. Ze begon een gesprek met hem over hoe zijn avond geweest was en hoe hij - oh sorry, verder had ik niet echt geluisterd. Het interesseerde me namelijk vrij weinig. Ik was nu al helemaal klaar met zijn arrogante praatjes.
    'Maar de echte vraag is; wie zijn jullie? En waarom zie ik jullie pas voor het eerst in mijn zesde jaar op deze school? Het lijkt me sterk dat jullie eerstejaars zijn. En zijn jullie nog van plan om te gaan tongen of zijn jullie geen stelletje?' Oh god, was hij zo kinderachtig? Ik besloot dat ik er nu helemaal klaar mee was. Ik stond op, of nou ja zo hoog als ik kon "staan" en liep, wat meer kruipen was, naar de voorkant van de tent.
    'Ik moet mijn urine even laten gaan.' liet ik de twee weten, waarna ik de tent verlieten. Jeez, waar was ik nu weer beland? Ik zat nou echt niet op dit soort mensen te wachten.
    Omdat ik niet echt hoefde te plassen, als ik wel echt zou moeten zou ik eerlijk gezegd ook niet weten waar ik heen moest, besloot ik maar een rondje door de tenten heen te lopen. Misschien ving ik nog iets leuks op of kwam ik een leuk persoon tegen. Op den duur zou ik dan bij dat persoon aansluiten, hoe eikelig diegene er dan ook uitzag. Die Ash kon de pot op, arrogante kwal.

    oh please, just keep your mouth shut, thank you

    [ bericht aangepast op 25 mei 2016 - 16:02 ]

    you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

    25 mei 2016 - 21:52   Ken_ is offline
    Ken_
    Ken_ 18305


    Manuello Ezequiel Alvaréz
    halfbloed { Molokov





    Zuze sloot haar benen om mijn heupen voor steun en zo hoefde ze ook niet te watertrappelen om aan mijn ooghoogte te komen, haar handen die ondanks het koude water nog steeds brandplekken op mijn rug achterlieten deden me genieten, alles op dit moment was gewoon perfect. Haar lippen waren zacht en pasten perfect op elkaar. Alsof ze tweepuzzelstukjes waren, uniek en enkel voor elkaar gemaakt. Ja dat waren wij, Zuzuna en ik. Hoewel ik niet zeker wist of ze er klaar voor was, deed dit moment me denken om de volgende stap te volgens in onze relatie. Nog nooit had ik zo ver gestaan en me zo goed gevoeld bij iemand. Bij Zuze voelde ik me gewoon compleet. Echter was ik bang dat ik te snel zou gaan dus keek ik haar vragend aan. "Zuze, wil jij met mij.." begon ik en keek haar gepassioneerd aan. "Verder gaan? de volgensde stap zetten? Als het echt moet dan wachten we gewoon tot jij er klaar voor bent en maken we dit moment nog steeds speciaal op onze manier." glimlachte ik en drukte een kus op haar lippen. "Maar alleen als jij het echt wilt natuurlijk."





    August Felix Björk
    Volbloed T Hallestrom





    Gabriella leek meteen na mijn puppy blik toe te geven en nam mijn hand vast voordat ze me begeleide naar één van de sofa's waar toch niemand was op dit moment. Ik plofte me neer naast haar en nestelde me wat tegen haar aan. Haar duim streelde rustgevens over mijn hand heen en kort sloot ik mijn ogen, nadenkend hoe ik dit met mijn dronken hoofd zou uitleggen. Daarna opende ik mijn ijzige kijkers weer en keek recht in de bambi ogen van Gabi. ‘Maak je geen zorgen, Gus. Ik en Sas helpen je wel. Wat er ook is.’ haar glimlachje deed me ook zwak glimlachen wat haast zeldzaam was en na nog een diepe zucht sprokkelde ik mijn moed en nuchtere hersendeeltjes bij elkaar om zo goed en eerlijk mogelijk uit te leggen wat er me zo op mijn donkere hart lag.
    Na mijn hoofd nog even goed op haar schouder genesteld te hebben begon ik mijn verhaal. "Er is nog een r-reden dat ik weg ben gegaan vandaag." begon ik al mompelend. "Gezien Alex me afgewimpeld had wilde ik gewoon naar de dorms gaan, maar stootte dan tegen iemand op." vervolgde ik en keek nog even naar haar "Beloof me dat dit enkel tussen Sasha jij en ik blijft oke? Niemand mag dit weten en zeker niet Alex" vervolgde ik zacht en dacht even goed na of ik namen ging vernoemen of niet. " sinds dag één hier dit jaar is er iemand die ik maar niet uit mijn hoofd kan krijgen en...en...." nog vlug haalde ik een teug adem voordat ik het stil in haar oor fluisterde. " Het is Volkov, Dimitri Volkov." lipbijtend keek ik haar aan. Voornamelijk Sasha en Gabi wisten dat ik biseksueel was, maar echt met een jongen had ik nog niet gevrijd. Sasha maakte er altijd wel grapjes over maar Gabi was altijd wat afzijdig geweest.
    "Ik liep tegen hem op het feest en we dronken wat en ik kon me niet bedwingen, dus kuste ik hem en hij deed het terug dus het is wederzijds maar....maar..." ik snikte haast van overspelende emotie en klampte me aan haar vast."Heb ik dan gevoelens? Voor een jongen? Mijn ouders zullen me niet meer mogen en wat zullen de mensen hier van denken. Gabs ik voel me zo kwetsbaar!" snikte ik gefrustreerd en begon zachtjes te huilen op haar schouder. Jaren lang had ik me als een ijsberg gedragen, koel en ijskoud tegenover iedereen. Geen emotie tonend omdat dit spleten veroorzaakt, maar sinds ik Dimi leerde kennen. Smolt alles wat ik had opgebouwd gewoon weer. Al mijn zekerheid was weg en ik voelde me een porseleinen popje die op de rand lag van breken. "Help me Gabs."

    [ bericht aangepast op 25 mei 2016 - 22:10 ]

    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    26 mei 2016 - 10:45   R3HAB is offline
    R3HAB
    R3HAB 12456

    Gabriëla Antansia Rozycha
    Hallestrom •7th year • Music
    'Don't be a woman who needs a man.
    Be a woman a man needs.'


    Meteen toen we op de bank zaten, kroop Gus weer tegen mij aan. Zijn ogen sloten even, maar ik had de verloren glans in zijn ogen nog kunnen zien. Ik wist niet wat er was en had het gevoel dat ik het ook niet echt kon gokken, gezien het niet leek alsof Gus pijn was gedaan, op een fysieke manier tenminste. Zachtjes nestelde de jongen zijn hoofd weer op zijn schouder, waardoor ik mijn vrije hand troostend over zijn zij liet strelen.
    ‘Er is nog een r-reden dat ik weg ben gegaan vandaag. Gezien Alex me afgewimpeld had wilde ik gewoon naar de dorms gaan, maar stootte dan tegen iemand op.’ Geërgerd draaide ik mijn ogen bij het horen van Alex naam. Oh great, dus alles wat er nu met Gus was, kwam door hem. Ik was er allang achter dat mijn punch- vlucht actie nou niet bepaald een goed idee was geweest, maar dat Alex ook nog zo arrogant was geweest om Gus het gevoel te geven dat hij mij met rust moest laten, deed mijn woedde toch wel weer oplaaien. Toch liet ik niks van mijn lichtte woedde merken. Vooral niet toen Gus opkeek en zijn ogen voor het eerst hadden plaats gemaakt voor iets hartverscheurends. Iets wat zelfs goede vrienden zoals ik en Sasha nooit bij hem gezien hadden.
    ‘Beloof me dat dit enkel tussen Sasha jij en ik blijft oké? Niemand mag dit weten en zeker niet Alex.’ Kort knikte ik, waar ik een zachte kus in zijn haar drukte. ‘Cross my heart and hope to die.’ Bevestigde ik zijn vraag als belofte. Natuurlijk ging ik tegen niemand wat zeggen. Zeker niet nu ik Gus zo gebroken gezien had. ‘Sinds dag één hier dit jaar is er iemand die ik maar niet uit mijn hoofd kan krijgen en…en… Het is Volkov, Dimitri Volkov.’ Het laatste fluisterde hij zenuwachtig in mijn oor en ik had de vermoedde dat de jongen elk moment kon flauwvallen van paniek. Hij klampte zichzelf dan ook direct aan mij vast, alsof hij werkelijk dacht dat ik van hem weg zou lopen nu omdat hij op een jongen viel. Ik kende Dimitri niet echt, maar als hij Gus gelukkig kon maken, dan maakte het me niet uit wie hij of zij was.
    ‘Ik liep tegen hem op het feest en we dronken wat en ik kon me niet bedwingen, dus kuste ik hem en hij deed het terug dus het is wederzijds maar....maar… Heb ik dan gevoelens? Voor een jongen? Mijn ouders zullen me niet meer mogen en wat zullen de mensen hier van denken. Gabs ik voel me zo kwetsbaar!’ Mijn mond viel geschokt een klein beetje open, toen de jongen in huilen uitbarsten. Hoewel ik het ergens kon begrijpen. Ik was misschien een halfbloed, maar ik had een volbloed opvoeding gehad, omdat mijn vaders kant helemaal puur is en mijn moeders vader dan een dreuzel. Het was lastig geweest voor mijn ouders om te trouwen samen, maar mijn vaders familie heeft het uiteindelijk toch geaccepteerd. Dat dit betekende dat Gus op jongens viel en geen nazaat zou geven aan zijn ouders, dat zal waarschijnlijk toch een groot probleem zijn in zijn familie. Dat wist ik zeker, hoewel ik dat de grootste onzin ooit vond in pure blood families. Vooral als je zag hoe erg Gus het vond. ‘Help me Gabs.’ Fluisterde de jongen dan ook, wat door merg en been ging. Mistroostig schudden ik even me hoofd, voor ik zachtjes naar de handen van de jongen greep en de jongen aankeek. ‘Gus er is niks mis met jou of het feit dat jij op jongens valt. Oké. Je blijft mijn Gus en als dit betekend dat andere mensen je niet meer accepteren zijn ze gewoon zwakbegaafd omdat ze jou dan laten vallen want jij bent zeker de leukste jongen die ik ken.’ Ik zond de jongen een waterig glimlachje, terwijl er echt wel wat gebroken was in mijzelf door de tranen van de jongen. Teder veegde ik deze dan ook van zijn gezicht af met mijn blote handen, waardoor ik even zijn handen losliet, voor ik de jongen weer in een omhelzing trok en mijn ogen even sloot. Mijn hand streelde nog rustig zijn zij door, terwijl ik mijn blote rug doordrenkt voelde worden door de tranen van de jongen, die ik met geen mogelijkheid allemaal weg kon vegen. ‘ Ik ben echt onwijs blij dat je me dit toevertrouwd, Gus. Echt waar en als je ouders deze eerlijkheid niet waarderen en je uit huis trappen dan kan je altijd bij mij komen. Ik laat je niet alleen. Nooit. Dat beloof ik.’

    When I taste Tequila, Baby, I still see ya

    26 mei 2016 - 13:53   Innsaei is offline
    Innsaei
    Innsaei 5369

    Jonah Serge Procházka



    Het was een goed idee geweest om te gaan zitten. Nu hij zat had hij in ieder geval een kleinere kans om flauw te vallen. Of als hij zou flauwvallen, zou hij minder hard terecht komen op de grond.
    Jonah dacht aan het feest dat hij gemist had. Wel jammer vond hij het, gezien hij dat soort dingetjes altijd wel leuk vond. Hij kon zich ook al gewoon vermaken met het kijken naar hoe mensen gekleed waren. Dan opeens zag je het meisje wat altijd in een versleten spijkerbroek liep als ze de kans kreeg niet meer in een spijkerbroek maar in een prachtige jurk. Hoe apart was het, dat met iets simpels als kledingkeuze, mensen er heel anders uit konden zien.

    "Best wel al zit deze tux niet lekker. Ik heb even met Mae gedanst wat nog aardig gelukt is ook, maar ze ging ervandoor voor een andere man." Hij glimlachte even. “Dat kan ik me voorstellen” Zelf vond hij wel dat een pak erbij hoorde, maar hij kon zich wel voorstellen dat anderen het weer niet prettig vonden om zoiets aan te hebben. “Ah, in ieder geval heb je even met haar kunnen dansen” Dat soort dingen gebeurden nu eenmaal. Het was niet leuk, maar Jonah kon zich eigenlijk niet voorstellen dat hij daar nu zo meer zou zitten. Als hij was gegaan had hij dan ook geen date gehad, wat hij helemaal geen probleem vond. Integendeel, liever niet zelfs, want dan hoefde je niet na te denken over wat die date precies betekende en je op een bepaalde manier tegen elkaar te gedragen. Met vrienden kon je gewoon lol hebben zonder dat het ingewikkeld zou kunnen worden, bij een date leken sommige mensen gelijk te denken alsof je dan ook elkaar heel leuk zou moeten vinden of er iets uit voort moest bloeien ofzo.

    Hij bekeek dingen ook altijd liever van de zonnige kant, ook al zouden sommige mensen dat soms naïef kunnen vinden. Zo was hij ondanks dat hij zich nu zo kut voelde in de veronderstelling dat hij morgen wel weer kon paardrijden. Het was eigenlijk zo dat hij gewoon wilde paardrijden morgen, of hij nu ziek was of niet. Ziek paardrijden ging ook nog wel, hij had het er in ieder geval voor over. Hij had gehoord dat het morgen mooi weer zou worden dus die kans zou hij niet aan zich voorbij laten gaan. "Helaas was ik te laat om Gabi of Iza mee te vragen en Svetla ging met Emiel, dus tja. " “Volgende keer beter” was zijn antwoord daar dan ook op met een glimlachje. Zo was het ook maar net, hij kon zich niet voorstellen dat Nathaniel geen leuke date zou kunnen vinden als hij op tijd zou beginnen met mensen vragen.

    "Wil je liever naar binnen? je zet nogal bleek?" Nathaniel leek hem op de een of andere manier erg goed aan te voelen. Desondanks het zitten was hij nog steeds duizelig. Het was nu niet zozeer misselijkheid maar meer de duizeligheid en zwakte van zijn lichaam die hem dwars zat. Het was bovendien te koud om buiten te blijven zitten, had hij geconstateerd. “Goed idee” stemde hij dan ook in. Buiten was het toch te koud om daar te blijven. Toen hij overeind kwam had hij al het idee dat het mis ging, niet dat hij dit liet blijken. Zwarte vlekken stonden dan ook even voor zijn ogen en hij moest eerst even knipperen voordat ze verdwenen.

    Ze liepen naar binnen maar hij kon voelen dat hij zwakker was dan eerst. Af en toe greep hij dan ook, zo onopvallend mogelijk, naar de muur voor wat houvast. Heel ver waren ze niet gelopen of hij zakte al snel door zijn benen om flauw te vallen. Het ging zo snel dat hij het zelf niet doorhad gehad maar nu lag hij dus op de grond met zijn ogen dicht.

    Al snel schudde iemand zachtjes aan hem, wat blijkbaar een of andere leraar was die dacht dat hij te veel had gezopen. Jonah opende zijn ogen om in het gezicht van de man te kijken die nog vroeg 'Heb je te veel gedronken?', waarop hij verward schudde van niet. Blijkbaar geloofde de desbetreffende leraar die op dit uur nog rondliep hem wel, maar hij had hem nog wel even wantrouwend aangekeken voordat hij wegliep. Schijnbaar in de veronderstelling dat hij wel weer op zijn benen zou kunnen staan.

    Jonah knipperde verward met zijn ogen. Hij zat op de grond maar hij wist niet hoe hij op de grond terecht gekomen was. Hij voelde zich nog niet goed genoeg om op te staan dus bleef hij nog rustig zitten terwijl zijn ogen zich richtten op Nathaniel, vragend voor uitleg.

    Aan niets denken is ook denken.

    26 mei 2016 - 14:22   Innsaei is offline
    Innsaei
    Innsaei 5369





    Gail keek naar beide jongens. Best gezellig zo, met zijn drietjes in een tentje vond ze op zich. Ze begaf zich, wat ze er ook aan deed, toch op de een of andere manier vaker tussen de jongens dan meisjes. Het kwam waarschijnlijk omdat ze geen meisje meisje was en gewoon beter met jongens kon omgaan dan met de meeste meisjes.

    Ze merkte wel dat die joint, die ze nog steeds in haar handen had, effect op haar had. Nu ze dit eindelijk een keertje had geprobeerd kon ze zich toch wel voorstellen waarom mensen deze vaker rookten. Zij werd nog relaxter van dan dat ze normaal was, wat ze niet onprettig vond. Ze was gewoon heel chill nu ofzo. Konden die dingen ook een rustgevend effect hebben? Ze nam nog maar een trekje en blies rustig de rook uit. Dat ze vanavond nog in deze tent moesten slapen met die rook maakte haar niet uit. Ze zouden altijd nog het ding half open kunnen zetten.

    "Oh daar twijfel ik niet over.. Nu weet ik dat je me pas net ontmoet heb, maar ik denk niet dat je me deze vraag zou stellen als je me beter zou kennen." "Al moet ik toegeven dat ik nog niet echt ervaring heb met gasten... maar misschien komt er dan vanavond verandering in? Alhoewel weet ik niet zeker of dat wel mijn ding is.." had Ash gezegd. Zij kon dit soort opmerkingen wel waarderen, maar James leek daar heel anders over te denken. Ze glimlachte gewoonweg. 'Lijkt me heerlijk.' had James geantwoord, sarcastisch natuurlijk en ergens begon haar het gevoel te bekruipen dat James geen zin meer had om vriendelijk te doen tegen de jongen die ze nog niet kende.

    "Nou, dat zal ik jullie eens vertellen." had de jongen gezegd en zij had hem aangekeken, benieuwd naar zijn antwoord. "Het feest was wel een beetje ten einde en ik ging terug naar de dorms, eenmaal daar keek ik terug op m'n avond, as one does, en eigenlijk kwam ik tot de conclusie dat er nog niks boeiends was gebeurd vanavond. En ik wist, ik weet zulke dingen, dat er nog wel iets leuks moest gebeuren. Ik mocht eigenlijk niet slapen van mezelf voordat er iets boeiends was gebeurd. Dus dacht ik: laat ik naar buiten gaan, want bij de tentjes op dit feest gebeuren altijd wel boeiende dingen. Over de tentjes wordt meestal nog een paar weken nagepraat." "Maar ik dwaal af, ik liep langs de tentjes en de meesten leken saai, klonken saai. Maar twee stemmen van onbekenden, dat kan ik toch niet aan me voorbij laten gaan. Ik ken zo'n beetje iedereen die hier op school rondloopt. Dat is niets bijzonders, de meesten herkennen wel ongeveer wie er op school zitten, maar dit klonk onbekend. Oh en jullie konden wel wat spanning gebruiken. Jullie konden wel een beetje mij gebruiken."
    Ze knikte op dit verhaal. Het klonk eerlijk, oprecht en ze vond het ook wel leuk dat hij moeite deed om nieuwe mensen te leren kennen.

    Ze zag hoe hij in de kleermakerszit ging zitten en ging zelf ook wat comfortabeler zitten. Hierbij trok ze haar jurk wat omhoog. Wat maakte het uit. Het deerde haar niets als hij per ongeluk blote huid zag en nog wat meer. Het zat anders zo irritant. "Maar de echte vraag is eigenlijk wie zijn jullie? En waarom zie ik jullie pas voor het eerst in mijn 6e jaar op deze school. Het lijkt me sterk dat jullie eerstejaars zijn. En zijn jullie nog van plan om te gaan tongen of zijn jullie geen stelletje?"
    Ze wilde net antwoorden, had haar mond al open, maar deed haar mond dicht toen James op stond. ‘Ik moet mijn urine even laten gaan.' had de jongen simpelweg als verklaring gegeven voordat hij weg ging. Hoewel ze hem nog niet lang kende wist ze wel beter. James had blijkbaar geen zin meer in Ash, nam ze aan. Ze wilde eigenlijk opstaan, om de jongen achterna te gaan. Maar toch bleef ze zitten. Gedeeltelijk doordat ze James nog niet zo lang kende en het best zou kunnen zijn dat hij nu even alleen wilde zijn, maar ook omdat ze veel te relaxed was om zich er verder druk over te maken. Die trok ook wel weer bij.

    “Hmm, ik zou willen zeggen dat het niet aan jou ligt maar ik denk het wel. Maar let maar niet op hem” zei ze eerlijk tegen Ash. Zij was wel geïnteresseerd in Ash, dus zou ze het prima vinden om hier nog gezellig met hem te kunnen kletsen. Ze wilde ook graag mensen leren kennen, dus dit was een begin, nietwaar? “We zijn geen stelletje hoor, maar dat had je vast zelf ook wel door” zei ze met een knipoog. Ze hadden meer geklonken als een soort goede vrienden, of broer en zus, naar haar idee. Nou ja, zij maakte dat soort opmerkingen gewoon bij veel mensen dus voor haar was het niet vreemd.

    “We zijn allebei nieuw, en hebben elkaar ook pas vandaag leren kennen” vertelde ze en ze keek de jongen recht aan in zijn ogen. “Mijn ouders zijn dit jaar gescheiden en ik ben samen met mijn vader hier naartoe verhuist” Ze verbaasde zich over hoe makkelijk de woorden over haar lippen rolden. Ze had namelijk nogal moeite met dit gegeven, hoewel ze het wel best vond om bij haar vader te wonen, was die scheiding niet een prettig ding.

    “Nieuwe school, nieuwe mensen, nieuwe kansen” zei ze met een glimlach. “Maar jij bent dus berucht hier op school Ash?” vroeg ze nieuwsgierig aan hem. Ze wilde wel weten hoe dat nu zat, had hij een reputatie ofzo? Zo klonk het namelijk uit de manier waarop hij had gesproken.

    Aan niets denken is ook denken.

    26 mei 2016 - 16:04   Necessity is offline
    Necessity
    Necessity 5622

    ALEXANDER      STOYAN       LYUBEN
    “Just face it, babe. I’m rich and handsome, so yes, I’ll get exactly what I want”
    Pureblood – Rhoswen – Chaser - Bulgaars


    Alexander moest grijnzen om Gabi’koppigheid en vooral om Gus’ verontschuldigende blik. Het was ergens wel een grappig gezicht: het meisje met de te hoge hakken – hij had genoeg kennis van meisjes op hakken om te zien dat, wat ze ook zou beweren, ze best last had van die hakken – en de dronken jongen die werd meegevoerd.
    “Het zijn jouw blauwe plekken morgen,” antwoordde hij Gus’ blik. Hij wist dat ze drie verdiepingen omhoog zouden moeten en dat het waarschijnlijk echt niet zo soepel zou verlopen als Gabi zou willen. Gus was niet de allerkleinste en het zou voor Gabi waarschijnlijk nog een hele klus zijn om hem levend al die trappen op te krijgen. Waarschijnlijk zouden Gus’ benen morgen helemaal blauw zijn van alle keren dat hij zijn benen zou gaan stoten. Wat het voornamelijk vermakelijk maakte, was dat hij wist dat hij Gus wel zonder kleerscheuren boven zou krijgen. Hij was langer en geoefender. Hij wist ook dat Gabi dat nog wel zou gaan realiseren, en anders in elk geval Gus.
    Net op het moment dat hij zich – als een van de laatst overgebleven mensen – richting zijn eigen dorm wilde gaan begeven, zag hij iets glinsteren op de grond. Hij bukte om de mysterieuze glinstering te onderzoeken en kwam erachter dat het een deel van een ketting was. Het gedeelte kwam hem wel heel bekend voor, aangezien hij de hele avond de ketting had kunnen bekijken. Het was namelijk een deel van Gabi’s ketting.


    The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

    27 mei 2016 - 17:05   Fagerman is offline
    Fagerman
    Fagerman 4603

    MAE NICOLA MICKELSON

    Iza en Emiel hadden niet erg veel goede ervaringen opgedaan op het feest, zo bleek. Toch gaven ze aan met elkaar nog wel ietwat lol gemaakt te hebben, wat ik wel fijn vond, vooral voor Iza. Ik was misschien wel een beetje egoïstisch gehandeld, omdat ik haar wel eerder zonder Dmitri gezien had.
    'Zeker wel, hij zit nu al twee uur op het toilet.' antwoordde Iza me sarcastisch, wat me aangaf dat ze hier absoluut niet goed over voelde, nadat Emiel me nog snel liet weten dat dit niet het beste onderwerp was om over te praten, wat Iza vervolgens leek te negeren. 'Hij heeft die gast uit de trein met h'm meegenomen, August was z'n naam volgens mij, de lul...'
    Ik wist niet helemaal meer wie ze bedoelde; de trein was lang geleden geweest en volgens mij was ik daar überhaupt niet bij geweest, of ik was het gewoon vergeten. Ja, een week is lang.
    Ook Emiel me zijn fles aan, waar vermoedelijk drank in zat. Ik pakte deze aan. Ik was niet bepaald een persoon dat regelmatig dronk, maar af en toe kon geen kwaad, bovendien leek het me een goed moment om wat van wat er ook in die fles zat zijn werking te laten doen. Niet dat ik me zo slecht voelde, gewoon voor het hele gezelschap.
    Ik wilde dichter naar Iza toegaan om haar opnieuw te omhelzen, toen ze het onderwerp liet overgaan op wat anders. Blijkbaar wilde ze er verder niet teveel aandacht aan wijden of erover praten, wat ik erg goed begreep. Dmitri was eigenlijk best wel een lul als hij haar zo liet zitten, of hij nu mijn vriend was of niet. We zouden het hem nog wel betaald zetten. Bovendien verbaasde ik me er ergens toch over dat het niet gewerkt had. Ik had gedacht dat die twee echt perfect bij elkaar pasten, maar zo te merken was ik niet zo'n goede koppelaar als ik zelf had gedacht.
    'Hoe was jou avond?' vroeg Iza me, gevolgd door een aantal anderen vragen; 'Nog grootste plannen? Wat gaan jullie eigenlijk doen qua slapen? Nemen jullie een tentje, of toch maar naar de dorms? Misschien moet ik maar gewoon naar de dorms gaan...' Ze liet zich in het gras vallen, terwijl ik juist op sprong om haar voorstel tegen te gaan.
    'Ies nee, zo moet je het niet laten eindigen.' Ik trok haar op uit het gras. 'De avond is nog lang niet afgelopen en we laten hem zeker niet eindigen met een slecht gevoel.' Ik stak de drankfles die ik nog steeds vast had naar haar toe - Emiel vond het vast wel oké. Ik pakte haar hand vast en trok haar mee.

    love is just a word made up by someone who only could get one lover

    you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

    27 mei 2016 - 22:05   Innsaei is offline
    Innsaei
    Innsaei 5369





    Dansen met Iza was wel leuk geweest. Was er in ieder geval iets goed aan deze avond. Toch, nu ze in het gras zaten en hij zijn gedachten weer op de vrije loop kon laten gaan en gewoonweg doorging met drinken, gingen zijn gedachten ook weer automatisch naar Svetlana. Er was geen sturen aan, hij dacht gewoon nog steeds aan haar ook al had het geen zin. Dat zei toch wel iets en hij werd alleen maar enigszins wanhopig van de gevoelens die hij bij haar kreeg als hij aan haar dacht. Maar als hij maar genoeg zou drinken zou ook zij uit zijn gedachten verdwijnen. Daarom was drank misschien ook wel een vriend van hem. Zo hoefde hij niet te denken aan de vriendschappen die hij de laatste tijd verwaterde, het feit dat ondanks hij zichzelf wel sociaal kon noemen hij in dit soort periodes zichzelf alleen maar begon af te sluiten van anderen. Hij was nog wel tussen mensen, zoals altijd, maar niet meer zoals voorheen, toen het beter met hem ging.

    Hij dacht aan de ketting die hij aan Svetlana had gegeven. Ergens was het gewoon grappig. Ze moest eens weten hoeveel deze voor hem betekende, ondanks dat hij hem afstond. Het was dus het laatste geweest wat hij had van zijn biologische moeder en nu hij deze aan haar had gegeven, zou ze hem waarschijnlijk met geen haar op haar hoofd nu nog gaan dragen. Ofwel: het arme ding werd gebruikt zoals hij het al jaren gebruikte, weggestopt in een la. Misschien was dat ook maar goed, want moest hij immers niet al lang over het feit dat zijn beide ouders dood waren heen zijn? Het kwam gewoon doordat hij het niet kon vinden met zijn huidige ouders, die hij dan ook niet als zijn echte ouders beschouwde.

    'Ja, maar, ik heb toch wel een klein zeepbelletje voor je geblazen, uiteindelijk, we hebben toch nog wel leuk gedanst.' waakte hem uit zijn gedachten. ‘Daar heb je gelijk in, dat was leuk’ zei hij. Maar nu was dat voorbij. Hij voelde dat kleine porretje en glimlachte even. Iza scheen nog wat woorden over te hebben over haar date en zijn ‘nieuwe lover’. Emiel nam rustig een van de andere flessen, nu Mae de ander had aangenomen. Iza vroeg wat ze van plan waren qua slapen.

    Hij was in het gras gaan liggen. Dit lag wel chill. ‘Buiten. Misschien in de bossen. Misschien bij het meertje. Maar beter nog hier, dit, gewoon in het gras liggen’ beantwoordde hij haar. Hij meende het. Het was warm genoeg om buiten te liggen, dus waarom niet? Hij had ook geen zin om van dit gras te komen, het lag prima naar zijn idee. Maar misschien voelde je bepaalde dingen, als takjes, niet eens meer zo als je gedronken had. Hij keek naar de sterren en begon ze te tellen. Het was een prachtige sterrenhemel. 'Het gras is prettig koel.' ‘Dat bedoel ik’ ondersteunde hij zijn eerdere woorden.

    'Ies nee, zo moet je het niet laten eindigen.' hoorde hij Mae zeggen. Maar hij wierp geen blik op het meisje. Hij lag goed hier. 'De avond is nog lang niet afgelopen en we laten hem zeker niet eindigen met een slecht gevoel.' Hij vroeg zich af, terwijl hij naar de sterren bleef keken en rustig nog wat slokken van de alcohol nam, wat ze hier precies mee bedoelde. Ging ze nu ook met Iza zitten dansen om Iza haar slechte gevoel weg te nemen? Hij was er in ieder geval wel benieuwd naar dan, gezien het wel vermakelijk was als ze of zoiets zouden doen of, zich net als hem, flink zouden bezatten. Hij keek even vanuit zijn ooghoeken en zag dat Mae Iza meetrok. Kon ook. Hij vond alles best. Hij ging nergens heen.

    Aan niets denken is ook denken.

    27 mei 2016 - 22:10   EASE is offline
    EASE
    EASE 14238

    Z U Z A N A      R U Ž I C K A
    “Success is not final, failure is not fatal: it is the courage to continue that counts.”
    Dress — Molokov — Track and Field — Chaser — Twin


    Onze kus was rustig, alsof we alle tijd hadden, helemaal alleen waren op de wereld. Alsof niets behalve wij tweetje uitmaakte. Mijn handen gingen door zijn haren, over zijn rug, zijn armen. Ik voelde me levendiger dan ik de afgelopen weken- maanden, had gedaan. Ik voelde me vol energie. Hij haalde zijn lippen even van de mijne af, keek me vragend aan. Nu had ik ineens door hoe koud het eigenlijk was. Mijn jurk, die aan mijn huid kleefde zorgde voor een extra gewicht en extra kou. Ik rilde even, maar er stond een brede glimlach op mijn gezicht.
    "Zuze, wil jij met mij.." begon Manu, terwijl mijn lippen nog steeds luttele millimeters van de zijne verwijderd waren. De warmte die vrij kwam wanneer hij sprak, brandde met een goed gevoel op mijn lippen, "Verder gaan? de volgensde stap zetten? Als het echt moet dan wachten we gewoon tot jij er klaar voor bent en maken we dit moment nog steeds speciaal op onze manier. Maar alleen als jij het echt wilt natuurlijk." zei hij, en even moest ik in mezelf lachen. Ik sloot mijn ogen even en mijn glimlach werd alleen maar breder.
    "Hmm, wat denk je nou zelf, dummy?" vroeg ik hem dan ook plagend, waarna ik mijn lippen even op de zijne drukte, om ze er vervolgens weer af te halen.
    "Maaaarr," begon ik, "misschien is het handig als we dan terug gaan. Anders vriezen we hier zo dadelijk nog dood," lachte ik, waarna ik hem losliet en me naar achter liet vallen, mijn armen gespreid en mijn benen nog steeds om zijn heupen. Hierna zwom ik rustig op mijn rug naar de kant en bleef ik in het water rondhangen. Ik wou zo kort mogelijk buiten het water zijn, dat was immers extra koud.

    take me back to the basics and the simple life

    28 mei 2016 - 17:27   Ken_ is offline
    Ken_
    Ken_ 18305


    Manuello Ezequiel Alvaréz
    halfbloed { Molokov





    Een lachje verliet haar lippen na mijn woorden en kort leek ze haar ogen te sluiten, waardoor ik nog steeds niet wist wat ze zou zeggen, ik vermoedde dat het lachje een positief teken was, dus hoopte ik hierop. Haar mondhoekjes krulden omhoog eens ze me weer aankeek wat me ook even liet glimlachen.
    "Hmm, wat denk je nou zelf, dummy?" vroeg ze me plagend, waardoor ik quasi beledigt een pruillipje trok, maar deze maakte ze natuurlijk weer goed door haar zachte, warme lippen op de mijne te plaatsen. "Maaaarr," begon ze , "misschien is het handig als we dan terug gaan. Anders vriezen we hier zo dadelijk nog dood," lachte ze vervolgens wat me ook deed lachen en natuurlijk knikte ik. Zuze liet zich losjes naar achteren hangen waardoor haar rode haren weer sierlijk zwommen in het water en kort daarna liet ze me los om op haar gemak naar de rand te zwemmen. Trouw volgde ik haar voorbeeld en zwom ook richting de rand van het water, waar ik er uit klom. Het was immens koud maar ik wist nog een spreuk om ons wat te verwarmen. "Callesco" spak ik en voelde mezelf al een beetje opwarmen. Als een echte heer stak ik mijn hand dan ook uit naar Zuze om haar uit het water te helpen en haar vervolgens ook op te warmen. Ondanks dat ik toch liever warmere oorden prefereer, was dit het mooiste plekje allertijden voor me. En zou dit ook zo lang blijven als ik maar bij Zuzuna was.






    August Felix Björk
    Volbloed T Hallestrom




    Gabi schudde mistroostig haar hoofd, waardoor haar blonde lokken vrolijk mee sprongen.. ‘Gus er is niks mis met jou of het feit dat jij op jongens valt. Oké. Je blijft mijn Gus en als dit betekend dat andere mensen je niet meer accepteren zijn ze gewoon zwakbegaafd omdat ze jou dan laten vallen want jij bent zeker de leukste jongen die ik ken. 'Zei Gabi bemoedigend, maar nog steeds ging mijn ademhaling onregelmatig en wist ik mijn tranen hierdoor te stoppen terwijl Gabriella deze zacht van mijn wangen veegde. ‘ Ik ben echt onwijs blij dat je me dit toevertrouwd, Gus. Echt waar en als je ouders deze eerlijkheid niet waarderen en je uit huis trappen dan kan je altijd bij mij komen. Ik laat je niet alleen. Nooit. Dat beloof ik.’ vervolgde ze en even sloot ik mijn ogen. " Jij en Sas zijn ook de enige die ik altijd zal vertrouwen Gabs." mompelde ik zachtjes en keek haar aan, mijn ogen stonden nog rood van de tranen en een gaap verliet mijn lippen. De alcohol had zijn tol geëist en de slaap trok me mee in het donkere. "M...Misschien moet ik maar eens naar bed." mompelde ik en haf Gabriella nog een knuffel. "Morgen ben ik weer de oude." mompelde ik vervolgens en probeerde recht te staan, maar zakte haast door mijn knieën.





    Nathaniel Finley Bakker
    Volbloed s Renaulph





    " “Volgende keer beter” zei Jonah op het feit dat ik geen date had en nonchalant haalde ik mijn schouders op. "Tja, volgens jaar ons laatste jaar dus dan moet ik er wel voor zorgen mijn droom date te hebben." grijnsde ik en stelde dan voor om naar binnen te gaan, iets wat de jongen dan ook erg leek te waarderen, gezien hij er niet al te best uitzag. Rustig liepen we dan ook het gebouw binnen en liepen ze richting de dorms. Erg ver waren we niet gekomen of Jonah stortte neer en meteen snelde ik hem te hulp. Het was nu al de tweede keer dat er iemand bij me neerstortte al was dit natuurlijk een totaal andere context. Hij ademde nog en meteen had ik door dat de jongen flauw gevallen was, alleen kon ik hem niet laten ,maar gelukkig voor mij had een professor dat ook in dezelfde gang was gezien wat er was gebeurt en kwam ons ook te hulp. De prof begon vervolgens Jonah wakker te schudden en mompelde in het Duits dat hij het moe was om dronken leerlingen te helpen. 'Heb je te veel gedronken?', vroeg hij Jonah vervolgens eens die bij kwam en kort beet ik op mijn lip, opgelucht dat hij weer bijgekomen was. Kort schudde de jongen zijn hoofd en de leraar vertrok dan weer. Dit keer besloot ik om Jonah rechtop te helpen, gezien de prof te lui was om dit te doen en haf ik dus mijn hand aan Jonah om hem vervolgens rechtop te trekken en hem te ondersteunen door zijn arm om mijn schouder te klemmen voor steun. "Laten we je naar de dorm brengen voordat je weer flauw valt.



    (sorry voor de flutposts)

    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    29 mei 2016 - 9:17   sandordinja is offline
    sandordinja
    sandordinja 456

    Iza Afina Caterina Dascu
    Renaulph - Pureblood - Seeker



    Emiel was inmiddels naast me komen liggen. ‘Buiten. Misschien in de bossen. Misschien bij het meertje. Maar beter nog hier, dit, gewoon in het gras liggen’ beantwoordde hij mijn vraag. Mae leek iets minder blij met 'the subject change'. 'Ies, nee. Zo moet je het niet laten eindigen.' protesteerde ze. Om eerlijk te zijn lag ik wel heerlijk, maar mijn vriendin moest me uit het gras trekken om me op te vrolijken. Typisch Mae, maar zeker niet verkeerd bedoelt, zelfs lief te noemen. 'De avond is nog lang niet afgelopen en we laten hem zeker niet eindigen met een slecht gevoel.' zei Mae, terwijl ze me wegtrok bij Emiel. Ik wuifde nog even mijn hand naar Emiel, met een vragende blik erachteraan, maar ik had niet het idee dat hij het me kwalijk zou nemen als ik hem even alleen liet. Later kon ik eventueel altijd nog weer naast hem gaan liggen, aangezien hij toch van plan was ergens buiten te slapen.

    'Mae, waar trek je me naartoe.' protesteerde ik lichtjes. Ik kneep een beetje in haar hand en struikelde bijna met die irritante hakken die ik aanhad, dat ik besloot ze uit te doen. 'Wacht even Mae.' zei ik, terwijl ik haar terug naar mij trok. We botsten even tegen elkaar waardoor ik haar kort in de ogen keek. Een flits van de zoen van gisteren spookte door m'n hoofd, waarna ik de gedachte weg schudde. Het was prettig even met mijn beste vriendin te zijn. Ik bukte lichtjes en deed de bandjes van mijn hakken los. 'Pff... sorry hoor, ik weet niet waarom ik hier de hele avond op heb gelopen.' zuchtte ik. Ik pakte mijn hakken in de ene hand en krulde mijn andere vingers om de hand van Mae. 'Sleur me waar weer mee.' grapte ik.











    [ bericht aangepast op 29 mei 2016 - 9:17 ]

    'Speak the truth, even if your voice shakes...'

    29 mei 2016 - 20:01   Innsaei is offline
    Innsaei
    Innsaei 5369

    Jonah Serge Procházka



    Een beetje verward was hij wakker geworden, door die docent dus. Niet dat hij geheel toen begreep wat er aan de hand was, hij had enkel geantwoord op zijn vraag en toen een beetje wazig voor zich uit gekeken. Hij werd door Nathaniel overeind geholpen. Hij kon maar een aantal dingen verzinnen die er waren gebeurd, namelijk dat hij of ergens tegenaan was gelopen en was gevallen of dat hij was flauwgevallen. "Laten we je naar de dorm brengen voordat je weer flauw valt.” zei Nathaniel, waarbij hij dus bevestiging kreeg over dat hij was flauwgevallen. Niet dat het hem verbaasde, gezien hij zich nu nog steeds zwak voelde. Het was dan ook maar goed dat hij steun kon krijgen bij Nathaniel. Hij wilde ook niet te veel op de jongen leunen, dus probeerde zoveel mogelijk zelf te lopen zonder hem te belasten, maar af en toe ging het niet anders. Voor zijn gevoel duurde het een eeuwigheid voordat ze bij zijn dorm aangekomen waren. Maar hij was al blij dat hij niet nog eens op de grond in elkaar zakte, want dat was niet alleen vermoeiend, het was ook niet fijn voor Nathaniel. Aangekomen bij zijn dorm keek hij nog even naar Nathaniel. “Bedankt” zei hij tegen hem. “Slaap lekker” zei hij nog met een glimlach, voordat hij het wachtwoord van zijn dorm mompelde en de dorm binnen ging. Hij had geen zin om ook nog maar iets te doen, als zijn tanden poetsen, en in deze kleren kon hij prima slapen. Hij ging dan ook meteen in zijn bed liggen. Na wat voor zich uit te hebben gestaard viel hij gelukkig snel in slaap.

    Aan niets denken is ook denken.

    29 mei 2016 - 21:18   Necessity is offline
    Necessity
    Necessity 5622

    CLAUDAI      R U Ž I C K A
    “I stepped into the bookshop and breathed in that perfume of paper and magic that strangely no on had ever thought of bottling”
    Molokov – Seeker –Twin - Halfblood - Dress front/back


    Voor even was de hele buitenwereld vergeten en bestond er niks anders dan zij en Vincent in dat ene tentje op de hoek van de rij. Voor even geen verplichtingen. Heel even geen verwachtingen van de docenten, jaloerse of afgunstige blikken van de medestudenten die haar alleen maar een grote nerd vonden met haar hoge cijfers. Heel even waren ze zelfs niet de Seeker en Captain. Alle onderlinge relaties die ze samen hadden vervaagden, wat dit moment juist beter maakte. Ze waren nu niks anders meer dan twee mensen samen een leuke avond gingen hebben.
    Toen Vincent zijn stropdas niet los kreeg, moest ze ergens wel glimlachen en lichtelijk onhandig ontfermde zij zich over de stropdas. Knopen ontwarren was iets waar ze altijd al wel goed in was geweest, dus het duurde niet lang voor de stropdas alleen nog een los sliertje om zijn nek was. Ze pakte beide kanten vast en gebruikte de stropdas om hem weer dichter bij haar te krijgen, waarna ze de stropdas van zijn nek liet glijden en het ding op de grond belandde.
    Ze voelde zijn hart kloppen en wist redelijk zeker dat haar hart hetzelfde tempo moest hebben. Het was zo intens tussen ze, intenser dan het tot nu met de weinige andere jongens die er geweest waren, was geweest. Ze wisten allebei niet waar dit uiteindelijk zou eindigen en wat er de komende dagen tussen ze zou gaan spelen – [i[of[/i] dit nog verder ging duren – en juist dat maakte dat het meer werd dan wanneer ze dat wel hadden geweten.
    Nu het eerste kledingstuk – de stropdas – verdwenen was, had haar benevelde brein het goede idee dat het niet genoeg was, zeker toen Vincent haar jurk opzij probeerde te duwen. Daarom bracht ze haar ene hand naar zijn jasje terwijl ze haar andere hand naar zijn achterhoofd bracht en haar vingers met zijn haren verstrengelde.


    [Niet mijn beste post ooit. Soorrryy]


    The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

    30 mei 2016 - 21:58   KIaus is offline
    KIaus
    KIaus 21035


    Vincent Milan Procházka
    Molokov || I'm totally waisted, but this was totally worth it.

    Het was geweldig om zo bezig te kunnen zijn met een meisje zonder zorgen om nu of later. We hadden geen verplichtingen, verwachtingen, geen druk van het zijn van Quidditch Captain. Alles was verdwenen door de alcohol, en over waren alleen wij twee die een leuke avond gingen hebben. De avond werd ook leuker met het kledingstuk wat we probeerden uit te doen, en nog leuker als het lukte. Eerst lukte het niet met mijn das, maar haar lukte het gelukkig wel. Nog voor ik haar een grijns kon schenken, kukelde ik bovenop haar, omdat ik het niet had verwacht. Ik probeerde me zo goed mogelijk zelf te ondersteunen, maar vond het eerlijk gezegd heerlijk om zo dichtbij haar te zijn en haar hart tegen mijn brost te voelen, net als haar borsten. Haar hart ging extreem snel, net als het mijne vast en zeker zou gaan. Het was allemaal heel intens, het zoenen, handen overal, onhandig en dronken, maar ik genoot met volle teugen. Door mijn onvoorspelbare korte lontje durfde ik dit nooit, maar het voelde zo goed. Mijn handen gleden over haar jurk en begonnen met het uit de knoop halen van de veters over haar rug. Het ging moeilijk met haar zo op haar rug en haar handen bij mijn jasje. Ik werkte mee om die af te schudden en weg te gooien door het tentje, voor ik ons met moeite weer omrolde. Zo kon ik met een hand haar gezicht dicht tegen die van mij houden, terwijl ik probeerde met mijn tong in haar mond te komen, en met mijn andere hand haar jurk verder ontdoen van de sluitende veters. Haar vingers in mijn haar moedigden me aan, en nu bij mij er al een aantal kledingstukken af waren, waren bij mij echt alle remmen eraf. Consequenties waren er in mijn hoofd niet. Ik was eindelijk klaar met de veters en gleed met mijn vrije hand onder de stof van haar jurk en over de zachte gladde huid van haar flank. Haar huid was warm en liet mijn vingertoppen tintelen. Mijn adrenaline racete intussen door mijn lichaam, en ik begon best opgewonden te raken, iets wat me eigenlijk nog nooit was gebeurt bij iemand in de buurt. Het was heel anders allemaal, maar het enige wat ik nu wilde was doorgaan, tot homebase als het even kon. Iets waar ik nooit aan had gedacht om ooit met een meisje te doen, maar nu was het toch echt zo ver en geen haar op mijn hoofd zou iets anders willen, in deze dronken staat van zijn.

    [ bericht aangepast op 30 mei 2016 - 21:59 ]

    Bowties were never Cooler




Index RPG Actieve Topics Zoek