[RPG] Oxford Acadamy for Witches and Wizards [Speeltopic] - Speeltopics

"Dat gaat nog lastig worden. We kunnen doen alsof je ziek bent?" is het voorstel van Lily. Als Ze bewijs wil zien zal dat niet te regelen vallen. Hoe goed we hier ook in zijn. "Hmm." Mijn hersenen werken op volle toeren, als dit al niet lukt. Wat dan wel? Dan weet ik het. "Ik ga vannacht." zeg ik tegen Lily. Als mijn plan mislukt dan zal het waarschijnlijk niet zo goed aflopen en heb ik lang strafwerk. Maar dit is de beste optie die ik heb. Ik ga mijn leven niet nog een keer wagen om polyjuicepotion en vuurwerk zelf te maken of te stelen.

"Silien, als wij er nou eens voor zorgen dat Kjellberg te veel bezig is met andere dingen" zegt Lily, wiebelend met haar wenkbrauwen. "Dan kan je onopgemerkt wegsluipen" vervolgt ze maar aangekomen bij de ingang van het kasteel houd ze haar mond en legt ze een vinger op haar lippen. Hier moeten we fluisteren, met alle leerlingen en leraren om ons heen. "Maar wat zouden we moeten doen om Kjellberg lang genoeg af te leiden zonder dat ze weet dat het nep is?" Even denk ik na, maar het is voor de hand liggend. "Wat dacht je van een kleine prank?" ik grijns. Kleine pranks brengen je in lang niet zo veel gevaar als een grote maar zorgen toch voor genoeg afleiding. "Als jullie een paar stinkbommen af laten gaan dan moet het lukken. Ik ben niet zo lang bezig met wegkomen."

"Silien, wat dacht je ervan dat de onschuldige Lily Hale opeens besloot om een brave leerling te worden en overstuur in het kantoor van Kjellberg zit omdat ze 'geruchten' heeft gehoord?" Ze maakt aanhalingstekens met haar handen als ze het woord 'geruchten' zegt. Ik grijns. "Zodat Kjellberg lang genoeg met haar bezig is zodat Lily's vriendin Silena weg kan gaan?" Weer wacht Lily even met verder vertellen. Ondertussen lopen we het kasteel in, naar de eetzaal. Ondanks dat het ontbijt al voorbij is. Meestal zitten we of daar, of op de kamer van iemand, en soms in het bos. Op de Quidditchvelden zijn we een stuk minder te zien. Omdat we niet altijd zin hebben, nouja, zin, vooral tijd, om te vliegen en helemaal daar heen te lopen "En dat de 'geruchten' zich precies aan de andere kant van het kasteel afspelen?" Mijn grijns is nu een stukje breder. "Great! Maar dan moet je wel geloofwaardig over komen Lils."

"Ik feb niet voor niets vroeger acteer lessen gehad." Grijnst Lily. Als we in de zaal zijn aangekomen zie ik dat alle leraren weer weg zijn. Met een zucht ga ik zitten en als ik weer naar Lily kijk zie ik haar stemmingswisseling. Zonet was ze nog helemaal vrolijk en enthousiast en nu staan haar ogen triest en verdrietig. Met een van mijn doordringende blikken kijk ik haar aan, wachtend op een antwoord van een in de verte starende Lily. "Hoe laat vanavond? Tien uur ofzo? Dan ben ik morgenochtend weer terug." Als het goed gaat tenminste. Het zal niet makkelijk worden hem over te halen om me polyjuice potion te geven maar het moet lukken. Daar zorg ik tenminste voor.

"Ja is goes. Dan kunnen we daarvoor nog ten Quidditch wedstrijd houden." zegt Lily. Mijn gedachtes worden weer wat vrolijker. "Ik hoop dat June zo komt. Dan kunnen we haar ook het plan vertellen. Hoe ben je eigenlijk van plan om weg te gaan? Je kan nog niet verdwijnselen en dat kan ook niet op het schoolterrein. Met vliegen is het risico erg groot dat je gezien wordt.." Lily klinkt een beetje betreurd. "Ik hoop inderdaad dat June komt. En Max." Ik besef me dat ik hem eigenlijk niet weg had moeten sturen met zijn stomme onzekerheid en wil mezelf het liefste nu slaan. "Fuck." zeg ik tegen mezelf. "En over hoe ik weg kom. Sorry Lil maar dat is iets wat zelfs jij niet mag weten. Het is nou niet echt iets wat toegestaan is. Mijn ouders hebben het me verteld. En ik moest het geheim houden." ondanks dat ik alles er altijd snel uit floep doe ik dat nu niet. Zorgvuldig koos ik mijn woorden. Ik zal eerst een eind vliegen, tot ik het bos uit ben. Met vliegen wordt ik niet gezien, daar zorg ik nu wel voor. Daarna pak ik een portkey, die mijn ouders me gegeven hadden in geval van nood. Hij werkt tot 6 December dus ik kan hem nog makkelijk gebruiken. Maar ook Lily mag dit niet weten. Ondanks dat ik nu meerderjarig ben mag het va de school nog steeds niet en wordt het ten strengste afgewezen

Een lichtelijk gekwetste uitdrukking verschijnt op Lily's gezicht. "Lil. Ik vertrouw je meer dan genoeg. Dat weet je toch? Ik mocht het van mijn ouders gewoon echt niet vertellen." Weer onderdruk ik mijn drang om te praten en te zeggen wat het is met moeite, maar zo dat het nog wel lukt. "Ik geloof dat June en Timothy in het bos zijn, zullen we even gaan kijken waar ze blijven?" Ik knik kort en sta weer op. Met een halve grijns op mijn gezicht en Lily naast me lopend, loop ik het kasteel weer uit. Richting het bos. Daar aangekomen sta ik even stil. "June! Max!" schreeuw ik met mijn handen om mijn mond. Ik heb geen idee waar Max is maar aangezien het bos de plek is waar hij, als hij onzeker is, altijd heen gaat heb ik het vermoeden dat hij daar dan ook te vinden is.