• Ergens in de bergen van Zweden staat een school. Een school speciaal voor jongeren van 10 t/m 18met een speciale gave: het beheersen van Magie. De school gaat onder de naam 'Oxford Academy'
    De jongeren die hier naar school gaan leren hoe ze deze magie moeten gebruiken.
    De school is opgericht 46 jaar na Wizarding War II omdat de wizarding populatie alsmaar groter werd en de drie andere europese scholen voor jonge magiërs de hoeveelheid leerlingen niet meer konden aannemen en zo veel jonge Tovenaars en Heksen geen lessen zouden kunnen volgen.



    Rollen
    Vrouwen
    ×Phoebe Dana Jacksons - TheHorcrux 6
    ×Cassandra Adira Zabini - Falahee 5
    ×June Mercendes - Vivir 4
    ×America Gaia Lazar - CharmedPaige 6
    ×Lillith `Lills` Genevieve Malfoy - Gently 2
    ×Silena Zoë Paetrix - Piaffe 5
    ×Hunter Lake Sharrow - Oneira 4
    ×Carfelia Lydia Romanoff - Sangster 10
    ×Lily Amanda Hale - Verityy 12
    ×Hope Cailla Elaine Woodward - Walker 17
    ×Aiden Luca Millefois - Descent 18
    ×Jade Ira Phernon - TheHorcrux 20
    ×Rose Sophia Cole - Verityy 20

    Mannen
    ×Colton Lucifer DiRomano - Falahee 10
    ×Jackson Charles Vanderbilt - Forman 4
    ×Lewis Mercendes - Vivir 10
    ×Timothy "Tommy" Cleaver - Eloquentiae 8
    ×Nathaniel Dylan Phellon - Oneira 10
    ×Robin McAdair - xBooBear 15
    ×Max Veran Phubar - Rosea 15

    Leraren

    ×Cevelle Appoline Delacour - Charms - Rosea 4
    ×Ric Alexander Jones - Potions - Verityy 15
    ×Mary Shawna Woodsen - Divination - TheHorcrux 12
    ×Eva Katherine Adams - Transfiguration - Verityy 13
    × Louise 'madam' hagrid -Care of Magical Creatures - Natuurix 16
    ×Pernilla Tyra Kjellberg -Muggle Studies - TheHorcrux 18
    ×Christian Andersson -Anciens Runes 19
    ×Christopher "Chris" Redfield - DADA 7
    ×Daniel Stephen Morrison -History Of Magic 18
    ×Amanda Sprouse -Herbology 19
    ×Andréas Eriksson -Flying Lessons 19
    ×Stefan Hägg -Astronomy 19
    ×Erik Olsson -Arithmancy 19


    Regels
    ×-OOC graag in het praattopic
    ×Minimaal 200 woorden per post
    ×Naamsverandering graag doorgeven in de topics
    ×Houd het realistisch, nieuwe leerlingen kunnen niet meteen vanaf dag 1 al verliefd zijn op iemand.
    ×18+ mag, maar hou het netjes en onder een spoiler of met waarschuwing voor degenen die dit niet graag lezen.
    ×Het Uniform voor de dames
    ×Het Uniform voor de heren.
    ×Kamerindeling


    Topics


    Zaterdag 9:30
    Het is Ochtend, de eerste week is net voorbij. Leraren hebben het rustig gehouden voor de leerlingen en vooral voor de eerste jaars. Na een lange zomervakantie vol rust zullen de lessen langzaam weer opgebouwt worden. Pas aankomende maandag zullen de leerlingen weer écht aan het werk moeten. Dit is dus hun laatste weekend rust, zonder huiswerk. Want komende week gaat alles beginnen.
    Het is half 10, het ontbijt word langzaam afgesloten en de leerlingen zullen hun plekken in en om het kasteel zoeken. Tijd om te doen wat iedereen wil, echter is er geen goedkeuring om het tovenaarsdorp te bezoeken. De weg ernaartoe is dan ook afgezet dit weekend.
    Het bestuur van Oxford acadamy is streng, gelukkig voor de leerlingen niet zo streng als op Durmstrang, maar zeker niet zo losjes als op Hogwarts.


    [ bericht aangepast op 23 nov 2014 - 20:11 ]


    Little do you know

    Jackson Charles Vanderbilt
    Na even te hummen, was haar antwoord op mijn vraag: "Best goed. Ik had alleen gewild dat ik iets langer uit kon slapen." Ik knikte. "Dat maakt twee van ons." mompelde ik vervolgens. Terwijl ze omhoog keek, haalde ze haar hand door haar mooie blonde haren, waarna ze vroeg hoe ik had geslapen en of mijn nacht niet verstoord was. Net als bij haar kwam er eerst alleen een beetje gehum uit mijn mond, wat vervolgens plaats maakte voor mijn echte antwoord; "Ja hoor, maar net als jou zou ik heel graag nog wat langer slapen." Het klopte echter niet helemaal, maar ik vond het niet nodig iedereen te laten weten dat ik mijn oudere heel erg miste en zeker mijn vriendinnetje wilde ik deze last niet opleggen. Ik grinnikte toen ze op haar tenen ging om me door mijn haar te woelen. Normaal zou ik dit niet fijn vinden, maar aangezien ik vandaag toch niet zoveel moeite gevestigd had op mijn haar, vond ik dat niet vandaag. Eigenlijk was het meestal niet zo'n probleem als zij het deed, maar als iemand anders ervoor zorgde dat ik er onverzorgd uitzag dan moest diegene oppassen.
    "Zullen we ontbijt gaan halen?" vroeg ik aan Carfelia, terwijl ik mijn arm om haar schouder heen legde.

    [ bericht aangepast op 17 nov 2014 - 7:57 ]


    you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

    Lily Amanda Hale.


    Langzaam lopen we met zijn allen naar buiten en ik moet lachen wanneer ik merk dat Silena van plan is om naar het bos te gaan, om een wraak actie uit te voeren moeten er natuurlijk zo veel mogelijk regels overtreden worden.
    "Hé Selien" ze doet een paar stappen om naast Silena te kunnen lopen. Silena heeft nog niet gereageerd wanneer er een klein jongetje naar ons toe komt lopen, even lijkt hij te aarzelen.
    "Heet één van jullie June?" vraagt hij vervolgens. Ik zie dat June ons doordringend aankijkt.
    "Ik, hoezo?" vraagt June aardig. Ik vraag me af wat er aan de hand is.
    "Die jongens. Een meisje zei, ze zei dat June zo snel mogelijk moest komen van Aiden" Nu begin ik me langzaam zorgen te maken, wat zou er aan de hand zijn waarom Aiden June niet zelf komt halen.
    "Ik denk dat ik heel even moet gaan. Dit is wel erg vreemd" zegt June en ze holt weer het gebouw naar binnen. Even kijk ik Silena en America aan.
    "Ik denk dat we maar even moeten gaan kijken wat er aan de hand is"


    -



    Lillith `Lills` Genevieve Malfoy
    ` I know something darker than your darkest dream. `


    Het meisje dat zich had voorgesteld als Lily was algauw verdwenen. Mezelf had ik natuurlijk ook voorgesteld als Lillith Malfoy, maar daarna was ze zomaar verdwenen - het kon aan mijn achternaam liggen, maar daar zit ik niet over te piekeren omdat ik hem met trots draag. Wie er een probleem mee heeft, moet het maar hebben - maar mij scheelt het vrij weinig.
    Een klein zuchtje verliet mijn mond, mijn honger was best wel snel over - dus een ontbijt uit een croissantje was al genoeg voor me. Bovendien had ik vrijdagavond veel te veel gegeten, wat mijn maag voor het komende weekend zal vullen.
    Sinds donderdagavond ben ik hier aangekomen en echt veel mensen zijn me ook niet opgevallen. De lachende en luide groep naast me aan de ontbijttafel is dan wel weer wat op mijn zenuwen aan het werken.
    Maar goed, met vrienden heb je de meeste fun toch ? Ik keek wat opzij en het aantal werd minder van die vriendengroep. Echtelijke ruzies. Een zachte grinnik verliet mijn mond toen ik om me heen keek. Is hier überhaupt iemand die ik ken ?


    "Satan's friendship reaches to the prison door."


    Pernilla Ira Kjellberg || Professor Muggle Studies
    Na het ontbijt loop ik door de gangen, deze ochtend is het mijn tijd om de wacht te staan en er voor te zorgen dat er niks gebeurt.
    Verderop klinkt een lawaai, niet het lawaai dat ik wil horen. Met grote passen loop ik richting het geluid. Eenmaal daar zie ik twee jongens, beiden bebloed. De 1 hinkelt weg, net mijn kant op. Ik pak zijn arm en loop met de jongen naar de ander, ook hem pak ik bij zijn arm.
    "Oke! De voorstelling is voorbij! Iedereen wegwezen!" Roep ik naar de rest van de leerlingen. Ik neem de twee vechters mee naar mijn kantoor, de trap op naar boven dus.
    Eenmaal in het kantoor kijk ik de twee woedend aan.
    "Volgens mij was wel duidelijk bekend dat vechten NIET is toegestaan in en om deze school" begin ik mijn preek tegen de twee studenten.

    [ bericht aangepast op 17 nov 2014 - 15:43 ]


    Little do you know

    CARFELIA LYDIA ROMANOFF


    `

    Hij knikte even na mijn woorden. "Dat maakt twee van ons." mompelde hij. Net toen ik had gevraagd of hij goed had geslapen, kwam er alleen maar gehum uit zijn mond. "Ja hoor, maar net als jou zou ik heel graag nog wat langer slapen." Ik glimlachte licht en leunde tegen hem aan. Hij grinnikte even toen ik door zijn haren ging. Ik wist maar al te goed dat hij nogal veel om zijn haar gaf, maar het kon me überhaupt niet zoveel schelen. ''Ik wed dat ik zo in slaap val in de les. Jezus.'' zuchtte ik. Ik sloot mijn ogen voor een paar tellen, maar opende ze weer.
          "Zullen we ontbijt gaan halen?" vroeg hij en sloeg zijn arm om mijn schouder heen. Soms vond ik mijn lengte ik echt irriterend, zoals op het moment. We scheelden iets meer dan twintig centimeter en geloof me, dat was best veel. ''Waarom ben je zo lang?'' lachte ik en drukte een kus op zijn wang. ''Maar ontbijt halen is goed.'' knikte ik en keek hem met een glimlachje aan.


    I don't want you to die, I want you to suffer.


    Silena Zoë Paetrix
    June komt naast me lopen, met de vraag waarom we naar het bos lopen. Als reactie grijns ik alleen maar naar haar, je weet wel, zo'n duivelse grijns. "Omdat, June—" ik wordt onderbroken door een eerstejaars die deze kant op komt rennen. Hij wisselt een aantal woorden met June waarna June haastig terugloopt naar het kasteel. "Ik denk dat we maar even moeten gaan kijken wat er aan de hand is." Hoor ik van Lily. Even denk ik eraan om te zegen dat ik meeloop, totdat ik Kjellbergs stem al hoor vanuit het kasteel. "Ik gok," Kjellberg klinkt namelijk best boos en een aantal woorden zijn te onderscheiden in haar tirade binnen. "Dat dat al niet meer nodig is."


    take me back to the basics and the simple life

    Lily Amanda Hale.


    Vlak nadat ik dat gezegd heb hoor ik Kjellbergs stem al vanuit het kasteel galmen.
    "Ik gok" zegt Silena.
    "Dat dat al niet meer nodig is" maakt ze haar zin af. Ik begrijp wat ze bedoeld, aan haar dreigende tirade binnen te horen zullen degene die dit veroorzaakt hebben nog lang niet jarig zijn en ik heb het vervelende gevoel dat Timothy en Lewis hierbij betrokken zijn. Na een tijdje is June nog steeds niet teruggekeerd.
    "Ik denk dat we even moeten kijken waar June is" zeg ik nog een keer omdat ik het gevoel heb dat zij hier niet blij mee is. America en Silena knikken instemmend en samen slenteren we weer terug naar de school.


    -


    June Mercendes


    Het voelt alsof mijn adem stopt, of juist aslof die extreem snel gaat. Ik voel me net een standbeeld en ik kan me niet veroeren. De situatie lijkt zich niet echt in mij te willen doordringen. Ik kan er niet eens logisch over nadenken.
    "Het spijt me, ik.." Klinkt er uit Tommy's mond in mijn richting. Hij klinkt schuldig, hij loopt weg met pijn. Het liefste zou ik naar hem toe gaan en hem omhelsen, maar mijn voeten blijven versteend op de grond staan, mijn ogen kijken verslagen neer. Er komt geen woord uit mijn mond ook al heb ik zoveel te zeggen. Als ik omhoog kijk zie ik Lewis. Hij staart mij aan, ik staar hem aan. De hele week lang hebben we elkaar genergeerd en ik haatte hem. Ik haat hem! Ik zie zijn ogen, waterig, rood aangelopen. Tommy is niet de enige die zich schuldig voelt. Er rolt een traan over zijn wang heen en voor een seconde lang wil ik naar hem toe gaan. Mijn voet ze al de eerste stap als ik haar hoor aankomen. Het volgende moment ben ik weer net zo versteend. Ik kijk toe hoe ze de twee jongens meeneemt. Ergens wil ik erachteraan rennen, maar ik blijf staan, versteend.


    Lewis Mercendes


    "Oke! De voorstelling is voorbij! Iedereen wegwezen!" Hoor ik professor Kjellberg roepen. Waarom uitgerekend zij hier aanwezig moet zijn weet ik niet, maar het zal wel horen bij de ergste dag van mijn leven. Zodra ik haar stem hoor veeg ik de traan zo snel mogelijk weg met de mouw van mijn trui. June had hem gezien en weet ik veel wie nog meer. Het maakt toch allemaal niet uit, June is de enige waar ik aan denk. De professor komt op mij afgelopen. Timothy heeft ze al en ze neemt ook mij mee. Terwijl we weglopen kijk ik nog even acherom naar June. Zo te zien is het nog niet echt realiteit voor haar, wat misschien maar beter is. Na een paar minuten komen we aan in Kjellbergs kantoortje. Haar kwade blik doet me niets, helemaal niets. Ik leg mijn armen over elkaar neer. Dit kan nog wel even duren die vrouw kennende. Timothy kijk ik niet eens aan, maar ik voel een soort haat verbinding tussen ons, zelfs nu hebben we ruzie, ook al zeggen we niets. "Volgens mij was wel duidelijk bekend dat vechten NIET is toegestaan in en om deze school" Hoor ik Kjellberg beginnen, al voel ik er niet zoveel voor om antwoord te geven.
    "Hij begon." Begin ik uiteindelijk met het slechste excuus ooit, alsof June me daarom weer helemaal zou vergeven. Niet dus. Mijn stem klinkt hatelijk, chagerijnig, mompelend, maar vooral moe.


    She was always looking for more..

    Rose Sophia Cole.


    Snel ren ik de trap af. Ik ben te laat voor het ontbijt en hoop dat ik nog wat kan eten. Wanneer ik de eetzaal binnenloop zie ik een groepje mensen staan, ik kan niet precies zien wat er gebeurd. Voorzichtig probeer ik me door de mensenmassa te wurmen en zie dat Lewis en Timothy bebloed tegenover elkaar staan. Ik voel dat iemand snel langs me heen loopt.
    "Hoe onmiddellijk op, waar jullie ook mee bezig zijn!" roept June, degene die langs me heen was gelopen. In een ogenblik kijkt iedereen naar haar en dan weet ze niets meer te zeggen, haar handen vliegen van frustratie in haar haar. Wanneer ze dat zegt loopt een van de jongens, Timothy, langzaam weg.
    "Oke! De voorstelling is voorbij! Iedereen wegwezen!" roept Kjellberg opeens, ik mag mensen vaak maar ik heb dat mens nooit gemogen. Dan grijpt ze Timothy en Lewis en ik besluit dat dit een goed moment is om weg te lopen. Snel zoek ik een plekje. Ik zie een meisje zitten, ik weet niet precies hoe ze heet maar wel dat ze nieuw is. Ik weet nog toen ik hier nieuw was en dat ik me best alleen voelde en daarom ga ik bij haar zitten.
    "Hoi" zeg ik vrolijk, te vrolijk denk ik.


    -


    Timothy "Tommy" Cleaver

    Net op het moment dat ik weg wil lopen hoor ik Kjellberg's stem."Oke! De voorstelling is voorbij! Iedereen wegwezen!" Natuurlijk, zij moest ook nog even langskomen om alles nog erger te maken. Alsof het me niet al genoeg moeilijkheden zal veroorzaken. Op de weg naar haar kantoor probeer ik met verschrikkelijke smoesjes te komen, maar het lukt niet. Hoe kan ik mijn gedrag verantwoorden?
    "Volgens mij was wel duidelijk bekend dat vechten NIET is toegestaan in en om deze school." Begint ze haar tirade. Ik kijk de vrouw aan en sla mijn armen over elkaar heen.
    "Hij begon." Begint Lewis zijn verweer en ik zucht diep. Ondanks dat het waar is, gun ik hem het plezier niet. Ik haal gewoon mijn schouders op en kijk verveeld naar de lerares.
    "Vechten is subjectief. Laten we het houden op een fysiek meningsverschil."

    [ bericht aangepast op 17 nov 2014 - 18:59 ]


    #dealwithit (cool) NecklessOfHope --> Trohman



    Lillith `Lills` Genevieve Malfoy
    ` Being polite, is always in your advantage. `


    Ik werd uit mijn gedachten getrokken door een vrolijke `hoi`. Wat geïrriteerd keek ik om naar de stem, die me nog uit mijn halfslaap stoorde. Het meisje dat voor me zat, werd in mijn hoofd geprent. Er verscheen een grijns rondom mijn lippen.
    » Ook goedemorgen, vrolijker kan het niet hé ? « Dit zei ik langzaam terwijl daarbij een lange gaap mijn houding wat asociaal liet overkomen. Ik rechtte mijn rug daarna om haar met een korte glimlach aan te kijken. Al ergerde ik me dood aan de vrolijke mensen hier, kon ik wel begrijpen dat ze wat blijer waren na een week rust te hebben.
    Voordat ze haar mond nog kon opentrekken, stelde ik mezelf voor. » Lillith, Lillith Malfoy. Ja, ik weet ik ben nieuw - ik kom net van Hogwarts. « Ik spaarde me nieuwsgierige vragen door er gelijk een korte uitleg achteraan te plakken. Kort, maar krachtig.
    Ik rekte mijn armen nog even uit, voor ik haar weer aankeek. » In welk jaar zit je ? « Ik wou niet al te ongeïnteresseerd overkomen, dus vroeg ik haar maar om haar leerjaar.


    "Satan's friendship reaches to the prison door."

    (Dit gaat echt heel erg snel... sorry dat ik nog niet gepost heb, ga ik meteen eventjess doenn;D)


    “A queen will always turn pain into power.”

    America Gaia Lazar



    "Ik denk dat we even moeten kijken waar June is", zegt Lily, nadat we Kjellbergs tirade even hebben aangehoord.
    Ik knik instemmend en iets later lopen we weer richting de school.
    Tijdens het lopen kijk ik om me heen, ik heb -bijna- alles hier gemist.
    De schooluniformen en Kjellberg hadden van mij dit jaar weg mogen blijven, maar helaas waren die er ook dit jaar weer.
    Eenmaal in de school keek ik even of ik June al zag, maar dat was niet zo.
    Ik stond even stil en keek Silena en Lily aan.
    "Zien jullie June al?", door de hoeveelheid leerlingen die zich verzameld had in de hal, zag ik haar niet, maar misschien zag Silena of Lily June wel.

    [ bericht aangepast op 17 nov 2014 - 19:13 ]


    be gay do crimes

    Max Veran Phubar


    Ik schiet overeind, de felle zon schijnend in mijn ogen. Het is vast al laat, hopelijk heb ik het ontbijt niet gemist...
    Zo zacht mogelijk kleed ik me aan. Ik heb geen idee of Marvin nog ligt te slapen of niet, maar ik doe zachtjes voor de zekerheid. Zodra ik me in mijn uniform heb gehesen haast ik me naar beneden, hopend dat het ontbijt nog niet verdwenen is. Als ik beneden aankom, staat er een grote groep leerlingen voor de deuren. Tjellberg komt nog geen drie seconden later de menigte uit, Timothy en Lewis met haar mee slepend. Ik grinnik en werk mezelf de zaal in. Er staat nog ontbijt, maar nog maar weinig leerlingen zijn binnen. Zo snel mogelijk schuif ik zoveel mogelijk eten naar binnen. Vijf minuten later ben ik klaar, en loop ik de zaal al weer uit. Nog geen vijf meter van de deur vandaan, staat Silena met haar vriendinnen. Ze loopt bijna tegen me op, op weg naar weet ik veel waar.
    'Max!' roept ze uit. Ik glimlach en trek haar naar me toe. Ze grinnikt en geeft me een kus.
    'Waar was je?'
    'In mijn bed,' grinnik ik. Silena lacht ook.
    America en Lily staan achter haar, glimlachend.
    'Waar is June?' vraag ik, aangezien ze meestal bij hun is. Silena haalt haar schouders op.
    'Ze liep weg, geen idee waar ze nu is. We gingen haar net zoeken,' zegt ze. Ik leg mijn arm over haar schouders heen, en geef haar een kus op haar voorhoofd.
    'Nou, laten we dan maar eens verder gaan zoeken.'

    [ bericht aangepast op 17 nov 2014 - 19:23 ]


    “A queen will always turn pain into power.”

    Rose Sophia Cole.


    "Ook goedemorgen, vrolijker kan het niet hé" zei ze terwijl lang gaapte. Ik scande haar gezicht en ik geloofde dat ik haar ergens van scheen te kennen. Daarna ging ze wat rechter op zitten en glimlachte ook naar mij. Ik wilde mezelf net voorstellen toen zijn begon te praten.
    "Lillith, Lillith Malfoy. Ja, ik weet ik ben nieuw - ik kom net van Hogwarts" even betrekt mijn gezicht. De familie Malfoy was een trouwe volgeling van Voldemort maar wanneer ik hoor dat ze van Hogwarts komt lach ik weer.
    "In welk jaar zit je?" vroeg ze terwijl ze haar armen nog even uitrekte.
    "Het zevende jaar, jij geloof ik in het achtste toch? Hoe vindt je het hier op Oxford? Wist je dat ik zelf ook op Hogwarts heb gezeten maar na mijn tweede jaar verhuisden we dus ging ik hier naar school. In welke afdeling zat jij?" ik stelde zo veel vragen in een zin dat ik het gevoel had dat ze me een stalker vond.


    -