MSV - Askroth [2] - Speeltopics

Toen Epialthes en Ardaneus de magische ketting in elkaar zetten, stegen veel tovenaars, heksen, dreuzels en elven op. Ze werden meegevoerd naar de epische wereld Askroth, het voormalige thuis van de Askrothidae. Draken terroriseren deze wereld en de voormalige beschaving is grotendeels uitgeroeid.
Ze gaan de wereld verkennen, ontdekken wat er met iedereen gebeurd is en een nieuw bestaan opbouwen.

Het rollentopic
Topic 1
Nieuwe topic!
Regels:
- Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
- Er is geen minimaal woordenlimiet.
- Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.


Personages:

[ bericht aangepast op 10 juli 2014 - 14:31 ]

'Niet meer, alweer niet..het was leuk voor zolang het duurde, Jurgen.'
Ze zocht zijn hand en pakte die stevig vast.

'Wat - wat was leuk? Hoe bedoel je?' Wat wilde ze daarmee zeggen?

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Het was leuk dat ik je gezien heb,' glimlachte Daisy en ze streelde met één hand zijn wang.
'Ik vind het jammer dat dat nu voorbij is,' zei ze en ze bloosde even, 'want je was erg knap.'

Jurgen glimlachte en besefte toen dat ze dat niet kon zien. Het was even slikken dat ze geen zicht meer had en ook dat ze er anders uitzag, maar ze was nog steeds Daisy. Nog steeds mooi. 'Ik hou van je, Daisy.'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Daisy glunderde.
'Ik ook van jou, maar ik moet je aan iemand voorstellen!'
Toen draaide ze zich om en trok hem aan zijn hand mee, terwijl ze tastend naar Brian zocht die zonet nog dichtbij had gestaan.

-

'Goed..' sprak Hermes en hij keek uit over de vlaktes die eindeloos uit leken te strekken.
'We moeten echt in beweging komen, nu het nog donker en koel is, maar welke kant kunnen we het beste opgaan?'

[ bericht aangepast op 17 juni 2014 - 19:59 ]

Alice draaide haar hoofd heen en weer. 'Ik denk dat we het beste die kant op kunnen lopen,' zei ze, wijzend op een heuvelachtig gebied. Ze hoopte ergens daartussen een klein meertje zou zijn. Ze had er alles voor over om nu water te drinken.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Hermes knikte en draaide zich toen naar Quinn.
'En wat denk jij, Quinn?'

Assa was misselijk. Ze had geen flauw idee wat er gebeurt was. Het laatste wat ze zich kon herinneren, was dat Ablaze haar hand eraf had gehakt, maar nu ze weer naar haar arm keek, zag ze dat dat niet het geval was. Misschien was het gewoon een boze droom geweest of een herinnering.
Met moeite kwam ze overeind terwijl ze om zich heen blikte. Ablaze keek haar grijnzend aan, waardoor er een rilling langs haar ruggengraat kroop. Het was echt gebeurd, maar Joshua had het weer teruggedraaid. Ze vroeg zich af hoe Ablaze daarop zou reageren. Zou hij het hem betaald zetten? Of liet hij het zo?
‘Jullie hebben eten gevonden?’ merkte ze op toen ze de geur van bakkend vlees rook.

-
Brian kon niet zeggen dat hij blij was om te anderen te zien. Hij had Ignatius en Aenea nog niet gemist en Ardaneus en Sykes waren nergens te bekennen, al was Nick er gelukkig ook niet.
Hij liet zich door Daisy meetrekken, die hem aan een jongeman voorstelde.
Hij glimlachte een beetje ongemakkelijk. ‘Jij moet Jurgen zijn.’

Every villain is a hero in his own mind.

Moon bemoeide zich niet met de gesprekken die gaande waren. Haar alarmbellen rinkelden nog steeds, hoewel Epialthes rondliep alsof hij helemaal geen zin had om iemand te doden.
Een zucht van opluchting ontglipte haar lippen toen een man voorstelde om naar een dorp toe te gaan. Ze was immers doodmoe en verlangde naar een plek waar ze veilig kon slapen.
‘Denk je dat Luuk hier ook is?’ vroeg ze zacht aan Li.

-
Aenea bleef in de buurt van Li, die het drakenhart in zijn bezit had, en toen hij samen met zijn vriendin aanstalte maakte om Niviel te volgen, deed zij dat ook. Ze had Niviel al zeker een paar millenia niet gezien en vroeg zich af hoe hij hier verzeild was geraakt. Eigenlijk waren er alleen jonge lichamen teruggekeerd, hoewel ze inmiddels ook twee mannen op leeftijd zag rondlopen.

Every villain is a hero in his own mind.

Hij glimlachte. 'Dat klopt.' Hij wist niet wie de jongen was en stak daarom zijn hand uit.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Ik ben Brian,' antwoordde hij. 'Daisy was naar je op zoek.'

Every villain is a hero in his own mind.

Nick lag op zijn rug op een waterbed en staarde naar het spectaculaire kampvuur dat ze ontstoken hadden. Iedere halve minuut veranderen de vlammen van kleur en maakte de grillige vlammen andere vormen. Hij blikte even op het reuzenrad dat ernaast stond, dat bezaaid was met paarse en groene lichtjes. Hij had verwacht dat er wel iemand op af zou komen, maar niets was minder waar. Het was alsof Jenny en hij hier moederziel alleen waren en hoewel hij slechter gezelschap gewend was, waren er dames met wie hij liever de tijd doorbracht. Ze hadden al een paar rondjes in het reuzenrad gedaan uit verveling – en om te zien of er ergens voedsel was – maar helaas.
Hij draaide zijn toverstok tussen zijn vingers en keek naar zijn metgezel, terwijl hij overwoog welk deel van hij als eerste zou willen opeten als de honger aan bleef houden.

Every villain is a hero in his own mind.

'Gelukkig heeft ze me dan gevonden,' zei Jurgen. 'Ik was ook naar haar op zoek.' Hij grijnsde even naar Daisy en was nog steeds dolblij dat hij haar gevonden had. 'Ongelooflijk. Hebben jullie enig idee waar we nu zijn?'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Jenny keek verveeld naar het ronddraaiende reuzenrad en slaakte een overdreven diepe zucht. 'Nou lijkt het er verdorie ook nog op dat we moeten lopen,' zei ze geërgerd. 'Misschien moeten we nog wat vuurwerk afsteken.'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Wat is dat?' vroeg Megan verbijsterd. (wauw, wat een reactie, ik weet even niets anders sorry)

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?