MSV - Askroth [2] - Speeltopics

Toen Epialthes en Ardaneus de magische ketting in elkaar zetten, stegen veel tovenaars, heksen, dreuzels en elven op. Ze werden meegevoerd naar de epische wereld Askroth, het voormalige thuis van de Askrothidae. Draken terroriseren deze wereld en de voormalige beschaving is grotendeels uitgeroeid.
Ze gaan de wereld verkennen, ontdekken wat er met iedereen gebeurd is en een nieuw bestaan opbouwen.

Het rollentopic
Topic 1
Nieuwe topic!
Regels:
- Er wordt in één tijd geschreven, derde persoon en verleden tijd, zoals de meest gebruikelijke manier is in een boek.
- Er is geen minimaal woordenlimiet.
- Stukken tekst hoeven niet letterlijk herhaald te worden als je op een ander reageert. Het is ook niet nodig om een ander te quoten.


Personages:

[ bericht aangepast op 10 juli 2014 - 14:31 ]

'Heey, ik ben er ook nog!' Schreeuwde Wense, ze was echt klaar met deze mensen. Ze maakte alleen maar ruzie met elkaar en vochten. 'Ik kan hem redden.' Wense haalde haar schouders op. 'Maar ik mag de klootzak niet dus jammer voor hem.'

-

Sam haar ogen werden groot. De andere keken ook de kant op van Wense.
'Iemand maak haar los!' Sam keek naar Aenea, naar Li en nog meer mensen in de groep.

-

Eva slikte en kroop weg. Ze voelde een koude muur in haar rug.
'Je bent terug, je bent thuis, je kan een leven opbouwen.' Eva trilde ze was zo bang voor de pijn die haar oude vriend haar zou aan doen.

'Nee,' antwoordde Aenea kortaf. 'Ze heeft net iemand aangevallen. Je mag van geluk spreken dat we jou niet vastbinden. Nou geef hem de kiss of life, dan zijn we hier ook weer van af.'

Every villain is a hero in his own mind.

'Maar jij niet, jij bent niet thuis, je kan niet terug, en ik zal je niet toestaan om een leven op bouwen.'
Hij greep haar bij haar haren en trok haar overeind.

Sam werd door Aenea vast gegrepen en meegetrokken naar Ignatius.
'Het werkt toch niet,' Sam wou het niet doen omdat ze bang was dat hij haar zou gaan wurgen.

-

Eva gilde van dat het pijn deed.
'Dan moet je ook meewerken,' siste Ardaneus boos.

Li wist niet of hij in moest grijpen of niet. Hij toverde een trap tevoorschijn, zodat Moon en Viktor hen ongehinderd konden naderen en keek toen naar Ignatius.
'Ik kan opnieuw proberen je wond te helen...'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Doe dat dan!' probeerde Ignatius te grommen.

Sam keek om zich heen en doorzocht de planten. Het waren de zelfde planten als op hun wereld.
'Magie is niet nodig, we kunnen het dicht maken. Er zijn hier helende planten, iemand moet een drakentand verplinteren tot dat we een haakje achtig iets hebben. En nu alleen touw of een draadje.' Sam zocht met haar ogen naar iets waarvan ze touw kon maken. Ze keek naar Li. 'Of we hopen dat de wond heelt met magie zonder de persoon te vragen die in St.Holisto heeft gewerkt en in de ziekenzaal.' Sam haalde haar schouders op.

Li knikte en richtte de stok van Ignatius op zijn gezicht. Hij kende geen helende planten. en het leek hem beter als de wond gewoon meteen geheeld zou worden . 'Balsemio.'
De wond genas wonder boven wonder deze keer wel. Er bleef echter een plek achter die licht roze waf stak tegen zijn huid, maar het bloeden was gestopt.
Toen keek hij naar zijn eigen handen die hij ook schoonmaakte met magie en merkte toen pas hoe er hij dat gemist had. Hoe afhankelijk hij zich had gevoelt toen hij een Dreuzel was.
Nu was hij nog steeds een mens, maar hij had zijn toverkracht terug, voor een deel tenminste en hij hoopte dat hij de rest weer bij zou kunnen leren.

[ bericht aangepast op 12 juni 2014 - 22:19 ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Ignatius ging langzaam op zijn knieën zitten, hoewel de wereld hem nog steeds deed duizelen. Hij had het gevoel dat hij over moest geven en zo flauw kon vallen, maar hij stak zijn hand uit naar Li.
'Li, mijn stok.'

Li stak de stok echter in zijn mouw en bood Ignatius zijn hand aan. Het leek hem beter als Ignatius zijns tok even niet had. Hij zou er alleen maar kwade dingen mee kunnen doen.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Het was onvoorspelbaar of Ignatius de hand zou aannemen. Sam hielt haar adem in en keek met spanning naar Ignatius.

Ignatius kneep zijn ogen samen toen Li de stok in zijn mouw stak, maar hij nam toch zijn hand aan.

Moon keek aarzelend naar de mensen om zich heen. Het lag niet in haar aard om haar eigen pad te kiezen en geen rekening met anderen te houden, maar het laatste wat ze wilde, was hier blijven, bij Zoë, Ignatius, Aenea en…
Ze verstijfde toen ze Luuks moordenaar in het oog kreeg. Angstig liet ze haar hand in die van Li glijden.
‘Ik wil hier weg,’ fluisterde ze indringend.

Every villain is a hero in his own mind.

Li trok Ignatius met zijn ene hand overeind en hield met de andere die van Moon vast. Zijn ogen schoten naar de onfortuinlijke man die hen en Luuk van het leven had beroofd. Hij wist dat hij een magie bezat die hij niet kon evenaren. nu niet, en dat ze op hun hoede moesten zijn.
De man leek hen echter nog helemaal niet te hebben opgemerkt en daarom wilde Li ook nu niet opvallen door er plotseling vandoor te gaan. Zijn zweterige hand omklemde de toverstok van Ignatius nog wat steviger en hij stopte de pot met het drakenhart in zijn zak.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Wat dacht je te bereiken, Eva? Dacht je macht te vinden? Wijsheid? Geheimen? Dacht je dat je het tegen ons kon gebruiken? Dat je mij in je macht zou hebben?'