RPG - Het Instituut voor Bijzondere Gevallen 11 - Speeltopics

Het verhaal begint zeven jaar na het begin van het eerste verhaal. Nadat ze het Instituut hebben verlaten, wonen Kato, Cordelia, Emily, Wyatt en Rodey op het eiland waar Kato is opgegroeid. Inmiddels hebben Cordelia en Emily een kind gebaard.
De vulkaan op het eiland Montserrat begint weer actief te worden. Uit angst dat hij gaat uitbarsten, verhuisd iedereen met de kindertjes naar Hawaii, plus enkelen van Kato's familieleden die dieper in het bos wonen en hem geloven. Omdat ze allemaal zo verschillend leven en de luxe van het Instituut gewend zijn, zijn ze altijd afhankelijk gebleven van de mensen aan het vaste land van de Verenigde Staten.
Op Hawaii blijkt een hele nederzetting te zijn van vreemde wezens die niet in de mensenwereld kunnen wonen en om welke reden dan ook, hebben besloten om niet bij hun soortgenoten te zijn. Er is maar een kleine groep van die wezens die hen durft te vertrouwen.Langzaam wennen ze aan het leven op Hawaï, maar later blijkt dat ook daar niet altijd alles veilig is.

Het dorpje

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Dat is goed,' mompelde Wyatt zonder zijn kiezen van elkaar te halen. Dan kon hij hopelijk slapen.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Cordelia gaf Wyatt voorzichtig een knuffel en verliet het hospitaal. Ze wilde graag even langs bij Athiabbe. Het zat haar niet lekker dat ze met ruzie uit elkaar waren gegaan. Ze klopte even later bij haar op de deur en wachtte af tot ze open zou doen.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Athiabbe had zich weer gewassen en deed een poging de vlecht in haar haren wat te fatsoeneren, maar dat lukte niet echt. Het liep al tegen de middag, maar ze had totaal geen zin om haar huis uit te komen. Iets in haar zei dat het beter was als ze even niemand onder ogen zou komen.
Toch werd er op de deur geklopt en even dacht ze dat het Kato was. Ze hoopte het ook, want ze had intussen best honger gekregen, maar hij zou nu wel aan het werk zijn.
Haar hand trilde toen ze de deurklink vastgreep en hoopte maar dat Satyr niet weer voor haar deur stond.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Hé,' zei Cordelia zacht. 'Mag ik even binnenkomen?' Ze vond dat Athiabbe er niet goed uit zag, alsof ze al nachten niet had geslapen.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Michelle wilde haar hand laten zien, maar het was inmiddels donker geworden en dus zou hij de lijntjes van haar vinger niet kunnen zien. ‘Hmm. Ik laat het morgen wel zien. Ik denk dat we beter naar huis kunnen gaan, voordat mensen ons nog verdacht vinden.’

-
Venomis had eigenlijk op het punt gegaan om naar het bos te gaan toen er werd aangeklopt en Emily voor de deur stond. Ze onderdrukte een zucht omdat ze even geen behoefte had aan gezelschap en zeker niet van Emily. Nu even niet.

Every villain is a hero in his own mind.

'Hé.' Emily deed een stap naar binnen. 'Wil je tennisrackets maken? Voor als we gaan tennissen?' Ze grijnsde even.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Een tennisracket maken,' herhaalde Venomis. 'Ik weet niet eens wat het is, laat staan hoe ik het moet maken.'

Every villain is a hero in his own mind.

Winnie bestelde een glas appelsap en bekeek de menukaart. Ze had met Nathan afgesproken en wachtte hem in het café op. Ze was niet zenuwachtig, maar ze had er wel zin in. Ze vond hem aardig en wilde hem wel beter leren kennen.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Ik denk dat we het moeten weven, maar we kunnen natuurlijk gewoon improviseren,' zei Emily. 'Zolang je er een bal mee kunt slaan, is het goed!'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Venomis keek haar uitdrukkingloos aan. Ze had geen idee wat Emily van haar verwachtte, want ze wist nog steeds niet hoe het eruit zag.
'Hebben we daar spullen voor, dan?'

Every villain is a hero in his own mind.

'Vast wel. Ik dacht, misschien kun je me leren weven!' Het viel haar op dat ze niet bepaald enthousiast was en Emily vroeg zich af waarom niet. Toen ze het tijdens hun vorige gesprek had voorgesteld, was Ariana wel enthousiast geweest.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Ik ben niet zo'n talent,' antwoordde Venomis. Als ze had geweten dat Baiel nog leefde, zou ze hebben voorgesteld dat hij het zou doen, maar ze wist dat hij er nu net zoveel van zou bakken als zij. 'Ik heb het al een hele tijd niet meer gedaan.'

Every villain is a hero in his own mind.

'Misschien kunnen we het oefenen? Als het je nu niet uitkomt, dan kunnen we het natuurlijk een andere keer doen.' Ze had er veel zin in gehad, maar dat leek niet wederzijds te zijn en ze wilde Ariana geen dingen opleggen die ze eigenlijk niet wilde doen.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Ik wilde eigenlijk naar buiten gaan,' antwoordde Venomis. 'Even een frisse neus halen.'

Every villain is a hero in his own mind.

'Zal ik meegaan of wil je alleen zijn?'

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain