RPG - Het Instituut voor Bijzondere Gevallen 11 - Speeltopics

Het verhaal begint zeven jaar na het begin van het eerste verhaal. Nadat ze het Instituut hebben verlaten, wonen Kato, Cordelia, Emily, Wyatt en Rodey op het eiland waar Kato is opgegroeid. Inmiddels hebben Cordelia en Emily een kind gebaard.
De vulkaan op het eiland Montserrat begint weer actief te worden. Uit angst dat hij gaat uitbarsten, verhuisd iedereen met de kindertjes naar Hawaii, plus enkelen van Kato's familieleden die dieper in het bos wonen en hem geloven. Omdat ze allemaal zo verschillend leven en de luxe van het Instituut gewend zijn, zijn ze altijd afhankelijk gebleven van de mensen aan het vaste land van de Verenigde Staten.
Op Hawaii blijkt een hele nederzetting te zijn van vreemde wezens die niet in de mensenwereld kunnen wonen en om welke reden dan ook, hebben besloten om niet bij hun soortgenoten te zijn. Er is maar een kleine groep van die wezens die hen durft te vertrouwen.Langzaam wennen ze aan het leven op Hawaï, maar later blijkt dat ook daar niet altijd alles veilig is.

Het dorpje

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Wyatt schudde zijn hoofd.
'Niet echt.' Hij deed daar niets anders dan luieren en rondzwemmen met haar en de anderen. Dat deed hij hier ook, hoewel het leven daar en stuk onbezorgder was.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Qako deed traag zijn ogen open. Hij had tot diep in de nacht bij haar gezeten, tot ergernis van Limany die ook gewoon wilde slapen en het liefst zelf voor Javelin zorgde. Qako voelde zich echter zo schuldig, omdat hij haar niet goed genoeg had beschermd en wilde haar daarom niet alleen laten. Hij was blijkbaar toch wel in slaap gevallen, hoewel hij vastbesloten was geweest er voor haar te zijn zodra ze iets nodig had, maar dat was dus niet gelukt.
Hij streek met zijn neus langs de hare en keek bezorgd in haar ogen, hopend dat ze zich beter voelde dan de avond ervoor.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Javelin week haar blik niet van fe zijne af. Ze ademde zwaar in en uit. Het enige wat aan haar bewoog, waren haar borstkas en haar ogen, die Qako volledig volgden. Ze deed nog een poging haar kop een beetje op te tillen en probeerde het nu wat langer vol te houden. Hoewel het verschrikkelijk veel pijn deed toen ze haar kop hief, werd dit steeds minder toen ze deze in dezelfde houding hield. Ze bleef Qako aankijken en wenste dat ze met hem kon praten.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Ik wel,' gaf Cordelia toe. 'Het leven leek soms veel zorgelozer.'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Qako transformeerde en legde zijn hand op haar zachte vacht.
'Het komt goed,' zei hij, maar hij merkte dat hij niet zo'n vaste stem had als hij wilde. 'Je zult wel dorstig zijn...'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Javelin drukte haar neus voorzichtig tegen zijn hand ten teken dat ze inderdaad dorstig was.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Qako stond op om aan kom water voor haar te pakken.
Limany stond in de keuken en keek op toen hij binnen kwam.
'Is ze wakker?'
Qako knikte. 'Ze heeft dorst. Ik breng haar water.'
'Goed, ik zal even nar har wond kijken.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Toen Qako terugkwam, stak ze haar droge tong in het bakje water en slikte ze langzaam wat naar binnen. Ze zag toe hoe Limany binnenkwam en krimpte in elkaar toen ze haar wond aanraakte. Een piep ontsnapte aan haar muil en ze keek Qako triest aan.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Tja, toen regelde de school alles,' antwoordde Wyatt. 'Eten, kleren, onderdak... Nu moeten we dat allemaal zelf doen.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Cordelia knikte. 'Ja. Nu zijn we volwassen. Of dat proberen we, althans.' Ze glimlachte. 'Ik ben blij dat mijn kinderen in ieder geval een familie hebben, in tegenstelling tot mezelf.'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Wyat knikte, wat best moeilijk ging, omdat hij nauwelijks overeind kon zitten.
'Ze zullen een onbezonnen jeugd hebben, dat weet ik zeker. Je bent een goede moeder.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Dank je,' zei Cordelia blozend. 'Ik wil ze alles geven wat ik zelf heb moeten missen.'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Wyatt glimlachte. 'Dat zullen ze vast waarderen.'

[Meh, ik weet niks beters ]

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Cordelia knikte weer. Dat hoopte ze.
'Kan ik nog iets voor je doen, nu? Zal ik je volgende keer voorlezen?'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Wyatt knikte en sloot zijn ogen toen de pijn in zijn armen weer langzaam op kwam zetten. Hij kreeg niet heel veel pijnstillers, want hij had al door dat dat er niet echt was en hoopte dat hij straks weer voor een tijdje in slaap zou vallen, zodat hij het niet hoefde te voelen.

~ ~

Zijn vingers gleden over haar kop, terwijl Limnay het verband verschoonde.
'De wond is tenminste dicht,' zei ze geruststellend, 'maar hoe het bot zal helen, weet ik niet.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes