RPG - Het Instituut voor Bijzondere Gevallen 11 - Speeltopics

Het verhaal begint zeven jaar na het begin van het eerste verhaal. Nadat ze het Instituut hebben verlaten, wonen Kato, Cordelia, Emily, Wyatt en Rodey op het eiland waar Kato is opgegroeid. Inmiddels hebben Cordelia en Emily een kind gebaard.
De vulkaan op het eiland Montserrat begint weer actief te worden. Uit angst dat hij gaat uitbarsten, verhuisd iedereen met de kindertjes naar Hawaii, plus enkelen van Kato's familieleden die dieper in het bos wonen en hem geloven. Omdat ze allemaal zo verschillend leven en de luxe van het Instituut gewend zijn, zijn ze altijd afhankelijk gebleven van de mensen aan het vaste land van de Verenigde Staten.
Op Hawaii blijkt een hele nederzetting te zijn van vreemde wezens die niet in de mensenwereld kunnen wonen en om welke reden dan ook, hebben besloten om niet bij hun soortgenoten te zijn. Er is maar een kleine groep van die wezens die hen durft te vertrouwen.Langzaam wennen ze aan het leven op Hawaï, maar later blijkt dat ook daar niet altijd alles veilig is.

Het dorpje

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Goed, dan neem ik morgen een boek mee. Ik ben nu Romeo en Julia aan het lezen. Alweer.' Ze bloosde lichtjes, want ze had dat boek inmiddels zo vaak gelezen dat ze het bijna uit haar hoofd kende. Wyatt zou wel denken dat ze gek was.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Hij grinnikte door de pijn heen.
'Ik heb er dus wel goed aan gedaan om dat verhaal aan je voor te lezen vroeger.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Javelin keek Limany met grote ogen aan. Ze voelde een verschrikkelijke aandrang om te transformeren en wist niet of ze dat tegen zou kunnen houden. De pijn als wolf was ondraaglijk en ze had de hoop dat dit als mens minder zou zijn; een hoop waar ze zich aan vast klampte, tegen haar wil in. Ze was alleen bang dat het niet goed zou zijn, zeker niet omdat haar transformatie tot wolf - wat ongetwijfeld ook zou gebeuren - nog lastiger uit te stellen was en hoogstwaarschijnlijk ernstigere gevolgen zou kunnen hebben.

[ bericht aangepast op 11 mei 2014 - 21:58 ]

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Toen Emily aan Baiel vroeg of hij tennisrackets voor haar wilde weven, had hij gezegd daar geen tijd voor te hebben. Daarna gingen ze terug naar het hotel, waar ze hem vroeg of hij het erg vond als ze Ariana opzocht. Dat vond hij niet - hij bleef wel bij de kinderen, zei hij.
Emily liep daarom naar Ariana's hotelkamer en klopte aan, terwijl ze hoopte dat Rodey niet weer aanwezig zou zijn.

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

'Ja, het is mijn favoriete boek aller tijden,' grijnsde Cordelia.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Hij zal nu wel bij Javelin zijn,' zei Kato bedachtzaam. Hij staarde uit het raam en vroeg zich af hoe erg het geweest was. De bode had niet gezegd wat er precies was gebeurd of hoe Javelin er aan toe was, maar Kato had ook geen tijd om te kijken. Hij moest immers voor Javelin invallen en Cordelia zou het vast niet leuk vinden als hij daarna bij Limany langs zou gaan, want dat was waar Javelin nu was.
'Wat dan?' mompelde Athiabbe vanonder haar kussen.
Kato vertelde haar wad de bode hem verteld had.
'Dus ik moet zo weer gaan. Is dat oké?'
'Ja...'
Kato kwam met een flauwe glimlach overeind en legde de lakens weer over haar heen. Hij keek even de kamer rond en keek zijn ogen uit toen hij een heel bekende omslagdoek over de rugleuning van een stoel zag hangen.
'Is die van oma?' vroeg hij verwonderd en hij liep er naartoe om de zachte stof onder zijn vingertoppen door te laten glijden.
'Ja,' klonk het gesmoord. 'Heeft ze aan me meegegeven.'
Kato pakte de doek vast en drukte zijn neus erin, maar hij herkende alleen zijn zus nog in de vezels van de stof. De vertrouwde geur van zijn oma was er allang uit.
'Wat lief.' Hij hing de omslagdoek terug en liep naar de deur. 'Ik kom straks wel eten bij je brengen, want je zult vast wel erge honger hebben.'
Zijn zus mompelde een bedankje en na die woorden liet hij haar weer alleen.
Het was vreemd om haar zo aan te treffen en tevergeefs te proberen haar te troosten, waar hij niet goed in was. Hij had ook niet gevraagd naar wat er gebeurd was, want dat leek hem enerzijds wel duidelijk en anderzijds wilde hij haar niet met die vraag belasten voor ze er zelf aan toe was om er iets over te zeggen.
Hij trok de voordeur achter zich dicht en liep naar de geheime gang. Hij zou op de terugweg wat gaan jagen, zodat Athiabbe voldoende vlees had.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Ik kan je wel even anders neerleggen,' stelde Limany voor. 'Je kunt best een tijdje op je zij liggen, als je dat wilt.'

~ ~

''Maar er zijn nog zo veel meer mooie boeken!' zei Wyatt grinnikend, hoewel hij niet echt van lezen hield.

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Ik weet het, maar dat boek lees ik toch altijd het liefste. Het einde is tragisch, maar ik vind hun liefde zo bijzonder.'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Wyatt geeuwde. 'Heel tragisch.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Ben je moe?' vroeg Cordelia. 'Ik verveel je toch niet hè, wil je anders even rusten?' vroeg ze een beetje bezorgd.

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Ik heb pijn,' antwoordde Wyatt kort. Hij deed zijn ogen weer even open om haar aan te kijken, met die schuldige blik van haar. Die zag hij echt te vaak, vond hij. 'Ik heb nooit gezegd dat je me verveelde.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Nou ja, het had gekund toch,' zei Cordelia onzeker. 'Zal ik aan de zuster vragen of ze iets tegen de pijn heeft?'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

'Nee, lieverd. Blijf nou eens rustig zitten.'
Wyatt keek haar streng aan, maar zijn ogen fonkelden even voor hij ze weer dichtdeed.
'Ik red me wel. Je hoef nu even voor niemand te zorgen.'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

'Ik vind het vervelend dat je pijn hebt. Ik wou dat ik iets kon doen.'

You were born with wings. Why prefer to crawl through life?

Hij zuchtte, want op dit moment was haar bezorgdheid nogal hardnekkig.
'Zullen we het niet over mijn pijn hebben?'

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes